Bujar Leskaj/
32 vite më parë, në 20 shkurt 1991, qytetarët e Tiranës të frymëzuar nga akti sublim i studentëve rrëzuan monumentin e diktatorit Enver Hoxha dhe ua sollën zvarrë kokën studentëve të ngujuar në Grevën e Urisë.
723 studentë e pedagogë të ngujuar në Grevën e Urisë, me kërkesën për heqjen e emrit të diktatorit Enver Hoxha nga Universiteti, të mbrojtur nga qindra studentë të tjerë, mijëra banorë të Tiranës e Shqipërisë, në një akt patriotik, demokratik, sublim e konfrontim të drejtpërdrejtë me diktaturën ndryshuan Historinë!
723 studentë kishin marrë parasysh çdo gjë!
Tre ditë të rrezikuar për jetën, tre ditë vetëm me cigare dhe ujë…
Por me shumë guxim, vendosmëri e ëndrra!
Dhe në anën e duhur të Historisë!
Në anën e vetme të drejtë të Historisë!
Ata 723 studentë nuk ndryshuan vetëm Shqipërinë!
Ndryshuan jetën e shumë, shumë njerëzve.
Sot dua të krenohem për atë ç’ka arritën studentët atë Shkurt të zjarrtë.
Dolën në ballë të epokës, pa ulërima dhe pa lajka, por me guxim i thanë gjërat me emrin e tyre.
Respekt e mirënjohje për ata studentë e pedagogë të guximshëm e demokratë, të cilëve Historia u ka borxh!
Respekt e mirënjohje për ata studentë që nuk kërkuan që rreth tyre të thurreshin legjenda e mite, që luftuan që të shemben njëherë e mirë idhujt e mitet e rremë.
Respekt e mirënjohje për të gjithë prindërit e studentëve grevistë, por edhe për të gjithë ata qytetarë të Tiranës që u bënë gardh për mbrojtjen bijve e bijave të tyre,
Respekt e mirënjohje për të gjithë studentët vlonjatë të Dhjetorit ’90 e Shkurtit ’91!
Sot, 32 vite më pas, Historia na ka thirrur përsëri të mbrojmë demokracinë e pluralizmin nga një autokrat i ri, nga Edi Rama, i cili ashtu si Enver Hoxha në vitet 41-44, 45-49, 56, 74 e me radhë, urren demokracinë, Shqipërinë progresiste dhe opozitën.
Dhe përsëri do ia dalim. Sepse mitet e rreme dhe autokratët Historia gjithmonë i ka përçmuar dhe i ka hedhur në kosh.