asllan Bushati – Dielli

TËRHEQJA E RRËMUJSHME DHE FERMENTI I BRENDSHËM NË AFGANISTAN

August 20, 2021 by s p

Nga Asllan Bushati

Afganistani është një vend në Azinë Qëndrore që kufizohet me: Iranin, Pakistanin, Kinën, Taxhakistanin, Uzbekistanin e Turkmenistanin. Ka një sipërfaqe prej 652,230 kilometra katrore dhe një popullsi 30,5 milion banor. Pashtutë përbëjnë mbi 40 përqind të popullatës dhe së bashku me 5 milion Kuci janë entiteti shtetformues. Taxhikët përbëjnë 30 përqind, Hazartët 20 përqind (mongol dhe etni të tjera) dhe uzbekët (turqit) 7-8 përqind. Është vend i thyer me lartësi mesatare mbi nivelin e detit nga 250 deri në 7 mijë metra.

Talebanët janë të gjithë Pashtu, por jo të gjithë Pashtutë janë talebanë.Ata kanë qenë e vazhdojnë të jenë një nga krahët e armatosur më të fuqishë të Alkaidës dhe terrorizmit ndërkombëtarë. Duke qenë në fuqi në Afganistan dhe duke vepruar nën urdhërat e Osaman Bin Ladenit (kryeterroristit ndërkombëtar), më 11 shtator 2001 talebanët sulmuan SHBA-në: Pentagonin dhe Kullat binjake në NY. Që nga ajo kohë, Ushtria amerikane me aleatët e NATO-s janë të pranishme në Afganistan (pra 20 vjet), duke u përpjekur të frenojë e godas terrorizmin, por edhe me idenë për të ngritur një shtet funksional e të përgjegjshëm sipas modelit të vendeve perendimore.

Por në këto 20 vite Afganistani u bë një varr i madh që përfshiu brenda (deri në prill 2021) : 2448 ushtarakë amerikanë,3846 kontraktorë, 1144 ushtarakë të vendeve të tjera të NATO-s, 444 puntor të ndihmave, 72 gazetarë. Dhe nga ana tjetër: ushtarakë e policë afganë 66 mijë, civilë afganë 47,245, talebanë e luftëtar opozitarë pranë tyre 51,191.

Pas 20 vitesh lufte në një vend jo aleat, jo mik, (madje me psikozë armiqësore kundër SHBA-së e NATO-s), e ku u shpenzuan më shumë se 2 trilion dollar. U stërvitën e gatitën për luftë mbi 300 mijë ushtarakë e policë afganë, u paisën me teknikë e aparaturë modern amerikane të gjitha formacionet ushtarako-policore dhe që perspektiva për një shtetformin perendimor dukej e vakët, shtrohej një pyetje madhore politike e ushtarake: A ja vlen që të konsumohen më tej jetë njerzore, mjete monetare e materiale dhe energji të gjithanëshe duke vazhduar të qëndrohet në Afganistan apo të largohej prej andej?

Vendimi për tërheqje ishte më i miri nga të dy opsionet e mundëshme. Atë e deklaroi fillimisht ish Presidenti Donald Trump dhe e bëri realitet Presidenti aktual Joe Biden. Këtë opsion e përkrahën edhe udhëheqësit e NATO-s, të vendeve euroatlantike dhe shumica e demokracive botrore.

Por unë mendoj se si opsion është shumë i vonuar. E them këtë se pas asgjësimit të Osaman Bin Ladenit, ish Presidenti Obama pati mundësinë ta realizonte tërheqjen shumë kohë më parë, me faqe të bardhë e më me pak humbje njerzore e materiale. Humbi shansin, nuk e bëri ndoshta për arsye të zgjedhjeve të ardhëshme amerikane ose dhe nga pazotësie për të marrë mbi shpatulla një përgjegjësi të madhe historike.

Historia e luftrave dhe e arit ushtarak ka shumë shembuj të operacioneve të tërheqjes që janë bërë deri më sot. Ata si e kundërta e atyre mësymse që kanë në themel: në kohën më të shkurtër zgjerimin e hapsirës, ato të tërheqjes kanë synim lëshimin e hapsirës në dobi të kohës dhe nevojës për rigrupimit (përqëndrimit), tërheqje e deri në largim. Edhe operacionet mësymse edhe tërheqëse planifikohen në detaje në raportë me: kohën, vendin (hapsirën), forcat, mjetet, lëvizjet, manovrën, maskimin, sigurinë e krahëve e të shpinës, bashkveprimin me fqinjët (aleatët) etj.

Por si po realizohet operacioni aktual i tërheqjes nga Afganistani? Në gjykimin tim si ish ushtarak i lartë në Ushtrinë Shqiptare e tashmë në lirim (pension) e quaj: skandal, i shëmtuar,i rrëmujshëm, më i keqi i kohrave moderne etj. Pse?

Mendoj se ka disa faktorë janë dominues si: vlerësime të gabuara të zbulimit ushtarak për gjendjen në teren, mos koordinim, mungesë bashkveprimi në kohë e hapsirë në Ushtrinë Amerikane dhe me aleatët e NATO-s, ndërhyrja e politikës në veprimet teknike e operacionale ushtarake, bisedimet e njëanëshme me talebanët pa përfillur aleatët e tjerë jo Pashtu dhe aleatët e NATO-s, nënvleftësimi i veprimtarisë fermentuese kinezo- pakistaneze dhe asaj armiqësore iraniane etj.

Kam bindjen se bomba e madhe që u plasi në dorë kinezve me koronavirusin e dalë nga laboratori ushtarak i Uhanit (veprimtari akoma nën hetim), deklarimet e amerikanëve (dhe të tjerëve) për përgjegjësinë kineze para botës për pandeminë botrore, e kanë shtyrë shërbimin sekret ushtarak kinez të veprojë në teren për të minuar fuqinë, e vlerat amerikane. Kështu Kina përpiqet të largojë vemendjen nga koronavirusi dhe ta adresojë atë tek dështimi i operacionit tërheqjes së amerikanëve nga Afganistani.

Në ndihmë të kinezve e si një mashë në shërbim të tyre, ka vepruar në Afganistan edhe shërbimi sekret ushtarak pakistanez. Ai ka qenë dhe është i interesuar për largimin amerikan nga kjo hapsirë dhe zëvëndësimin e saj me hegjemoninë kinezo- pakistaneze. Por në këtë pikë ka edhe interesa të ngushta e të mirfillta pakistaneze për influencë në të ardhmen e Afganistanit, sepse në atë vend jetojnë më shumë se 4 milion afganë që nga koha e pushtimit sovjetik.

Nga të dhënat e shtypit, dhe situata konkrete brenda Afganistanit, del fare qartë e në pamshëri të plotë se 300 mijë trupa shtetrore afgane të stërvitura nga amerikanët, nuk bënë asnjë rezistencë për të kundërshtuar talebanët. Këto të fundit vazhduan të qetë, ku me qartësi, shpejtësi, ovacion e prudencë pushtuan pa asnjë pengesë të gjithë krahinat (Pashtu e jo Pashtu) përfshi edhe kryeqytetitin Kabul.

Në këtë rast pyetja shtrohet: pse entitetet jo Pashtru (ish bashkpunëtor të amerikanëve) nuk i rezistuan marrshimit taleban? Mendoj se ka disa arsye: Së pari, ata u ndjenë të tradhëtuar nga bisedimet e politikanëve e diplomatëve amerikanë vetëm për vetëm me talebanët (pa praninë e tyre) për gati një vit e gjysëm. Së dyti, fermentin e mos besimit ndaj amerikanëve e mbollën dhe e shumuan shërbimet sekrete kineze, pakistaneze dhe iraniane. Së treti, duket se ka patur marveshje të fshehtë midis palëve afgane për ti larguar amerikanët dhe NATO-n. Së katërti, ceshtje të besueshmërisë fetare. Së pesti, në sytë e tyre Kina shihet si liderja e së ardhmes së afërt në atë rajon e më gjërë etj.

Po cfarë pritet në të ardhmen e afërt nga këto zhvillime të rrëmujshme në Afganistan? Le të presim se si do ta shtrojnë e realizojnë qeverisjen e re talebanët, a do të jetë ajo gjithpërfshirëse ku në të të jenë edhe etnitë jo pashtru? Cfarë vendi do të zenë gratë dhe vajzat në arsim, shëndetësi, media etj. Amnestia e përgjithëshme do të jetë reale apo selective? A do të lejohet fjala e lirë në media, a do të lejohen demostatat dhe veprimtaritë në mbrojtje të interesave publike? A do të mirpërdorohet apo do të keq përdorohet gjithë ai arsenal ushtarak amerikan i dhënë për përdorim ish ushtrisë qeveritare afgane? A do të heqin dorë nga terrorizmi talebanët apo do të vazhdojnë si më parë?

Në pritje të qartësimit të sa më sipër, SHBA-ja, NATO-ja, G-7-ta dhe Këshilli Sigurimit të OKB-së, lypse të kenë planin reserve: që nga mos njohja, blokada ekonomike e në se situate eskalon për keq deri tek opsioni i përdorimit të luftës ajrore. Priremi të besojmë për më mirë. Por dimensioni i lidershipit botror amerikan, ka pësuar një goditje të fortë. Administrate Biden do të përballet me pasojat e keqmenaxhimit të operacionit të tërheqjes nga Afganistani. NATO-ja lypset të rishikojë vehtën në cdo aspekt të së ardhmes. Shpresa nuk ka humbur.

ASLLAN BUSHATI

FUNDI I NJË PARLAMENTI TË TURPSHËM

July 9, 2021 by dgreca

Nga Asllan BUSHATI/

Legjislatura e këtij Kuvendi u mbyllë “me sukses” sipas Kryeparlamentarit G.Ruci. Ai (sipas tij), ka miratuar qindra ligje të rëndësishëm, madje 424 të propozuar nga vetë Qeveria e Edi Ramës. Kuptohet sipas interesave të kupolës e klanit tij qeverisës. Parlament që me Kushtetutë duhet të kishte 140 deputetë, por që ky i sapo mbylluri pati 122.“Sukses i madh se janë paguar 18 mandatar më pak”.

Këtij “suksesi” i kontriboi edhe opozita me daljen e saj nga Parlamenti duke i mundësuar E.Ramës ti përdorte deputetët e rinj zëvëndësues herë si kavje laboratori, herë si qen roje i interesave të kupolës, e herë si hokatarë për estradë parlamentare. Por nga ana tjetër votat e tyre, bënë që shumë ligje të miratohen dhe pasojat e votës së tyre do të rëndojnë mbi interest publike jo vetëm të castit por edhe ato perspektive.

Në gjykimin tim, ky parlamenti ishte më i dobti, më i pakulturuari, e më qesharaku që nga krijimi i Shtetit Shqiptar. Ai bëri njësh ekzekutiv e legjislativ, maxhorancë e opozitë parlamentare, duke prishur kështu balancat e parlamentarizmit, e duke i mundësuar E.Ramës të vërë nën këmbët e tij të gjitha pushtetet (përfshi drejtësinë e median).

Parlamenti qesharak, e coi autoritarizmin e Ramës kapërxyer kornizën kushtetuese, duke vepruar me shtetitn, taksat, pasurinë publike e parat sikur ato të ishte trashgimni familjare e tij. Krijoji jo tre PPP, por katër PPPP (partneritet publik, privat, preferencial).

Është theksuar se ky Parlament do të mbahet mend si Parlamenti i reformës në drejtësi. Mendoj se është përceptim i gabuar, se reforma megjithë shtytjen amerikane, nuk ka përfunduar akoma dhe në disa aspekte ka dështuar ose ka qenë e gabuar.

Grupet e interest, kanë insistuar pranë komisioneve parlamentare, për cilësi në përmbajtjen e ligjeve, por në shumicën e rasteve mendimet e tyre nuk janë marrë për bazë. Është thënë se ligjet janë përpiluar në përputhje me ligjet dhe rregullat e BE-së. Por në fakt në të shumtën e rasteve ka përshtatje me to sipas interesave të oligarkisë dhe rrallë mund të gjendet ajo që quhet përputhshmëri ligjore.

Parlamenti dështak me vendimet e tij, i mundësoi ekzekutivit që nëpërmjet individëve e grupimeve pranë qeverisë të miksohej me krimin e organizuar, me paratë e pista, e me vjedhjen e pasurisë publike (PPPP-të e legalizimet).

Duke mos patur opoztë dhe gjykatë kushtetuese, u miratuan shume ligje anti kushtetuese si: për Teatrin Kombëtar, herësi në zgjedhjet e përgjithëshme, kompetencën e Presidentit, policinë e shtetit etj, të cilat fatmirësisht po i rregullon (korigjon) Gjykata Kushtetuese.

Parlamenti nuk e ruajti dot drejtpeshimin e republikës parlamentare, por nën e efektin e propagandës shurdhuese të ekzekutivit, fasadës, e fshehjes të së vërtetës, rrëshqiti nga demokracia në autoritarizëm.

Atëherë për çfarë duhet të mbahet mend një Parlament i dështuar në çdo gjë? Gjithsejcili sipas gjykimit të vet le të thotë: fundi i një parlamenti të turpshëm…..

PARTI – ENVER (Edvin), JEMI GATI KURDOHERË !

April 27, 2021 by dgreca

Nga Asllan BUSHATI/

Vllezër në Shqipëri, a u kënaqët gjatë fushatës zgjedhore me: batuta të bukura, sharje të zgjedhura nga fjalori i rruges, aktrim teatral politik, rikuizitë veshjesh me brekë e pa brekë, me fustane e brekushe, me atlete e këmishë larushe? Në se jo tamam, mos u shqetësoni se shoku Edi do të ju gajasi edhe katër vitet e ardhëshme me disa gjetje të reja shumë domethënëse.

A ju kujtohet se Shoku Enver pas Luftës Dytë Botrore ju drejtoi për të qenë në shoqëri të ngushtë me lindorët: Titon, Stalinin e Mao Ce Dunin? Mos u shqetësoni se prap me Shokun Edi do të jeni me Vucicin, Erdoganin dhe Muhametin e Emiratëve.

A ju kujtohet kolektivizimi si përqëndrim efikas për shtimin e prodhimit, nën shembullin e kolkozeve sovjetike? Mos u shqetësoni se Edi ka biseduar me dhjetë oligarkë dhe ata do ta mbajnë nëntëdhjetë përqind të ekonomisë në duart e tyre të sigurta.

A ju kujtohet thënia brilante e Enverit se “edhe barë do të hame, por parimet nuk i shkelim”. Ashtu do të jetë prap. Me borxhe tek dyqani i bukës, tek markata, tek komshiu e farefisi, por me zell pas ideve të shokut Edi.

A ju kujtohet se kur vërtetë u rrezikuam të hamë edhe barë , mësuam zanatin e vjedhjes tek kooperativa, ndërmarrja, e tek shteti. Këtë zanatë e këthyem në profesion edhe tek votat.

A ju kujtohet thënia se: ne jemi diktatura e proletariatit dhe do të ju shtypim kokën armiqve të klasës? Mos u shqetësoni se diktaturë do të jetë përsëri. Ajo, në emër të partisë dhe me urdhër të Shokut Edi të njejtën gjë do të bëjë.

A ju kujtohet se arma e sigurimit është konsideruar si syri i mprehtë i partisë për ruajtjen e rendit e qetësisë sipas porosive të partisë e të ushëheqësit? Mos u shqetësoni fare se prap ashtu do të jetë. Patronazhistët do të vëzhgojnë cdo gjë dhe drejtësia do të dënojë sipas porosive të partisë e të udhëheqësit.

A ju kujtohet këngë e vjetër thotë:” Ore Pasha me shumë aletë , sic e lype ashtu e gjete”. Edhe ju vllezër në Shqipëri ,me shumë halle e me shumë derte, Ramën kërkuat dhe Ramën gjetët.

Kurse ju opozitar të Edvinit, shihni më së pari vehten tuaj. Në gjykimin tim keni bërë të paktën tri gabime fatale: dalja në bllok mga Parlamenti, mos pjesmarrja në zgjedhjet lokale, dhe mos dalja në zgjedhje me një listë të vetmë si bllok opozitar.

Tani vuajeni atë që se bëtë dhe që nuk qetë në gjendje të parandalonit masakrën zgjedhore e cila u ble me para, thaës me miell e trasta me ushqime, jo ditën e zgjedhjeve, por më shumë se një muaj përpara saj.

Zhgënjimi është i madh, dikush duhet të paguaj një cmim për të.

“ KONKURS” PËR GËNJESHTRËN MË TË MIRË

January 28, 2021 by dgreca

NGA ASLLAN BUSHATI/ Një mbrëmje, në klubin e gjuetisë së qytetit, ishin mbledhur disa gjahtarë dhe pasi kishin rrukullisur disa gota raki, filluan të tregonin me zë të lartë “bëmat” e tyre në gjahun e sezonit. Nja dy tavolina më tutje u kishin dhënë “zjarr” ligjëratave disa peshkatarë për “trimëritë” e tyre në det e në breg. Nga fundi i sallës, disa djem të rinj, duke bërë potere nuk lanë bjonde e brune të qytetit pa përmendur. Në një kënd pa shumë drita, ishin ca hajdutë profesionistë që po flisnin me zë të ulët për punët e tyre. Kurse në një cep, nga shiheshin të gjithë “pijetarët” po pinin e mbanin shënime disa disa politikanë.

Rastësisht këtë pamje të kubit gjuetisë e pikasën: një gazetar, një arkiolog dhe një studiues. Duke biseduar me njeri tjetrin thanë: more a do të ishte mirë të bënim një konkurs se kush tregon gënjeshtrën më të mirë? Të tre ranë dakort se ishte një ide e bukur dhe zbavitëse. Ashtu bënë, nxorrën afishet, caktuan kohën e vendin dhe konkursi filloi, por për çudi hajdutët dhe politikanët nuk erdhën. Pa marrë parasyshë këtë fakt, dhe duke parë se pjesmarrja e profesioneve të tjera ishte e bollshme, juria filloi nga dëgjesat e konkurentve.

I pari foli për anijet kozmike, alienët, yjet, galaktikat etj. Një tjetër tregoi për nëndetset, faunën nënujore, mbrekullitë e padukëshme nën uji etj. Dikush për zoqt, dikush për peshqit, dikush për pyjet, egërsirat … dikush ..dikush…Në fund mbeti njeri pa folur dhe tha: unë s’kam çfarë të them se u thanë të gjitha. Por juria nguli këmbë se duhet të thoshte diçka dhe ai për të mos patur qefmbetje më në fund tha: “unë kam 26 vjet martuar dhe nuk kam bërë asnjë herë dhe për asgjë sherr me gruan”.

Juria u mblodh dhe pas shumë diskutimesh mërriti në përfundimin se gënjeshtra më e mirë ishte ajo që tregoi konkuruesi i fundit.

Këtë ndodhi e kishin marrë vesh disa ndërkombëtar në Tiranë (zyrtarë, biznesmenë, bankierë,turistë, avanturierë etj) dhe thanë: more sikur edhe ne ta organizonim një konkurs të tillë me politikanët shqiptarë? Njeri tha ide e mirë, tjetri tha kjo nuk shkon, tjetri tha ta bëjmë për shqiptarët në rajon, kurse i fundit tha mirë se po e bëjmë, po ku ti gjejmë konkuruesit se as këto në Tiranë, as ato në Prishtinë pa le më ato në Tetovë-Shkup nuk vijnë. Ai më sarhoshi tha: unë mendoj të pyesim diasporën shqiptare për politikanët e vendlindjes së tyre. Ashtu u bë dhe filoi mbledhja e të dhënave të konkursit.

Njeri emigrant nga Greqia tha: Sali Berisha është njësh. Ai i projektoi vetë piramidat financiare në 1996 për përfitime personale. Ai shpërndau armët në 1997, ai vrau bashkpuntorët e tij, ai bëri grusht shtetit, ai i fali detin Greqisë. Një tjetër ja priti: ik ore tutje se Aleksandër Meksi e ka pohuar me gojën e tij gënjeshtrën se asnjë qeveri në botë nuk mund ti realizojë gjithë premtimet elektorale. Kështu kur realizohen shumica quhet punë e mbaruar.Gënjeshtër meksiane 24 karadëshe.

Tjetri tha Fatos Nano ishte gënjeshtar më i mirë, se ai i bëte bashkë socializmin e kapitalizmin, Enver Hoxhën e Maon Ce Dunin, raki rrushi e kumbulle, ato që i thoshte sot ,nuk i mbante mend të nesërmen. Shkurt rrumpalla gjëja më e mirë shtetrore shqiptare.

Një zëçierrë nga Italia tha: ju parafolës qenkeni kot. Ilir Meta është kapedan në këtë fushë. Ai i ka provuar të tëra si: deputet, ministër, Zv.Kreyeministër, Kryeministër, Kryeparlamentar, President… nuk e di për më tutje. Në gjithë këtë rrugë ka provuar, shijuar, hëngër e kafshuar pak më mirë se të tjerët.

Një shqiptaro- amerikan nga Peja tha: ore ju të Shqipërisë qenkeni prapa botës. A keni dëgjuar ju për Hashim Thaçin me shokë? Ata janë flamurtarë dhe më të mirët për këtë konkurs. Një miku im nga Gjakova duke qësëndisur ate nga Peja tha: ore mos bëj hajgare se ju pejanët e dini mirë se Isa Mustafa me djelmëni është kalemxhiu më specialist në Dardani. Ai është ujk që edhe në se kopenë të gjithë e han, nuk len as namë e as nishan.

Një antar i Shoqatës Dibra nga Stetenajllendi i NY tha: hajde ore mik hadje, se s’keni parë ju Ali Bej Ahmeti e Mendu Bej Thaçi, që të marrin gjak në vetull pa dalë fitimtarë të konkursit.

Një shqiptaro- amerikan nga Michigani tha: Vazhdoni e merruni ju me xhaketa të vjetra politike që s’kanë asnjë shans me fitu konkursin e shpallur. A keni dëgjuar ju për Edi Ramën, (Skënderbeun e ditëve tona), që e njeh gjithë bota pale më shqiptaria e erdogania.

Shëndetsi falas, arsim për kë do e si ma do, hashash të shkatërruar në përmasat 99.98 përqind, korrupsion zero e shërbim shtetror shembullor. Asnjë të inkriminuar në qeveri, parlament e në institucionet vendore. Asnjë dështim në ekonomi, asnjë rritje taksash, asnjë dështim në diplomaci.

Një emigrant shqiptarë nga Zvicra tha; ai i Michiganit mirë e ka, por ka harruar të shtojë se Edi Rama ka shokë të shkëlqyer në rrugtimin e tij si: Tahiri, Xhafa, Ahmetaj, Balla, Gjiknuri,etj që janë shembulli i ndershmërisë e të pa përfolur për asgjë negative.

Organizatorët si për shumë të tjerë, kërkuan edhe mendimin tim. Unë pa asnjë hezitim, madje pa u menduar fare, votën time ia dhashë Kryeministrit tonë shumë të nderuar Zotit Edi Rama.

ZGJEDHJET E 2021 NË DARDANI

January 19, 2021 by dgreca

Nga Asllan Bushati/

Fillimisht dëshiroj të kërkoj mirkuptim se gjithmonë në shkrimet e mija, përdor emërtimin iliro-shqiptar “Dardania” në vend të “Kosova”. Këtë e bëj për shumë arsye të njohura, por edhe për faktin se në këtë moment nuk do të ishte e drejtë ndalesa për shpiegime për këtë problem, kur objekt i shkrimit janë zgjedhjet.

Sic dihet tashmë, zgjedhjet e përgjithëshme atje, janë dekretuar të mbahen më 14 shkurt 2021. Ato, pas mëvetsisë nga Serbia dhe vecanërisht pas shpalljes së pavarsisë, janë bërë disi të shumta. Disa janë të mendimit se kjo është një gjë e mirë se demokracia është në veprim e zhvillim. Disa të tjerë nuk e përkrahin shpeshtësinë e zgjedhjeve duke gjykuar se qeverive të zgjedhura duhet të ju jepet koha e duhur për të mundësuar realizimin e detyrimeve të marra para votuesve të tyre dhe shtetit Dardanisë. Edhe unë rreshtohem me këto të fundit.

Por le të shohim si paraqitet situate parazgjedhore atje dhe cilat janë pritshmëritë e rezultateve dhe disa nga opsionet qeverisëse paszgjedhore.

Partia Vetvendosja dhe udhëheqësi i saj Albin Kurti, kanë shumë gjasa të jenë më të votuarit, aq më tepër që kësaj force ju bashkangjit edhe Vjosa Osmani. Por ceshtja shtrohet a do të jenë ata në gjendje që të fitojnë pak më shumë se gjysmën e elektoratit (vendeve në Parlament) dhe të formojnë qeveri pa shtesa e “paterica”? Kjo është pak e dyshimtë, por për një moment po e marrim si të mirqënë. Ky opsion mund të ndodh se elektorati mendon se VV-ja është e pakorruptuar, nuk është vënë në provë për një mandat të plotë dhe se asaj i është bërë një hile e madhe nga ndërkombëtarët dhe një pabesi nga LDK-ja ose më shkurt nga Isa Mustafa.

Ky opsion mund të funksionojë, por assesi për zgjedhjen e Presidentit që i është premtuar Vjosa Osmanit dhe që për këtë kërkohen 80 vota. Pra Vjosa Osmani nuk mund të zgjidhet Presidente nga VV-ja, madje ndoshta as edhe Kryetare e Parlamentit.

Në rastin kur VV-ja dhe Vjosa Osmani, do të siguronin më pak se gjysmën e votave të Parlamentit, atëherë do të kërkonin ndihmën e të tjerëve dhe situata do të ishte akoma më e komplikuar dhe më komplekse.

Në këtë rast, oferta më e afërt do të ishte AAK-ja, por kjo është e shoqëruar me kërkesën që Ramush Haradinaj do të ishte President. Pra del se Vjosa Osmani është e përjashtuar edhe si Presidente edhe si Kryeparlamentare.

Isa Mustafa në deklaratat e ditëve të fundit, nuk e ka përjashuar mundësinë e një bashkpunimi të ri me VV-në. Por Albin Kurti nga ana e tij, është plot mllef me LDK-në e vecanërisht më I.Mustafën për “tradhëtin” që ju bë në mandatin e shkuar. Kështu për Albin Kurtin bashkpunimi me LDK-në do të ishte opsioni më fundor. Në një bashkpunim të tillë Vjosa Osmani do të ishte tërësist e përjashtuar.

VV-ja në rastin kur nuk ka votat për të udhëhequr e vetme, (si forcë e majtë që është), mund të bënte një koalicion të qëndrueshëm me PDK-në. Këtë mund ta bënte se nuk është vetëm majtizmi që i bashkon, por edhe disa arsye të tjerë si: Hashim Thaci si “armiku më i egër i Albin Kurtit ” tashmë është prapa hekurave; Enver Hoxhaj është më i pranueshëm e më bashkpunues; PDK-ja ka pësuar si të thuash një “nokdaun” etj. Por kjo qasje do ti kushtonte VV-së postin e Presidentit dhe të Kryeparlamentarit. Pra edhe në këtë rast Vjosa Osmani do të ishte e “djegur”.

Mund të ndodh që VV-ja të jetë forcë e parë, por të mos arrijë të formojë qeverinë. Kurse LDK-ja dhe PDK-ja duke qenë forcë e dyte dhe e tretë të hyjnë në koalicion e të formojnë qeveri të përbashkët sic kanë bërë edhe herë të tjera . Në këtë rast “ e ftuar nderi” do të ishte AAK-ja dhe President Ramush Haradinaj, kurse Albin Kurti edhe Vjosa Osmani do të dilnin të humbur.

Si përfundim, në gjykimin tim, forcë e parë do të jetë VV-ja dhe Kryeninistër Albin Kurti dhe për të mos patur zgjedhje të tjera më afër postit të Presidentit është Ramush Hradinaj, kurse Vjosa Osmani pothuaj është e “djegura”.