Sociale – Dielli

How Long Does Immunity from COVID-19 Vaccination Last?

April 7, 2021 by dgreca

by Bob Curley/

Experts say we will likely need COVID-19 booster shots in the future but more research is needed.

A recent report on 100 COVID-19 cases in vaccinated people in Washington raised some public alarm. Experts say that evidence of vaccine breakthrough cases reminds us that, even if you have been vaccinated, you still need to wear a mask, practice social distancing, and wash your hands to prevent spreading COVID-19 to others who have not been vaccinated.

New research finds that mRNA COVID-19 vaccines provide immunity for at least 6 months.But since COVID-19 is so new, experts aren’t sure if immunity will wane after that. Experts say more research will have to be done to understand if people will need regular booster shots for COVID-19.
The COVID-19 vaccines produced by Pfizer and Moderna are highly effective at preventing COVID-19 cases in real-world conditions, and research suggests they should maintain their effectiveness over time. What remains unclear, however, is exactly how long the vaccines prevent COVID-19, if booster shots may be needed down the road, or if vaccines will need to be tweaked to fight against emerging variants of the virus.
In an April 2 report the Centers for Disease Control and Prevention (CDC) studied almost 4,000 vaccinated healthcare personnel, first responders, and other essential and frontline workers. They found that the messenger RNA (mRNA) vaccines developed by pharmaceutical companies Pfizer-BioNTech and Moderna prevented 80 percent of cases after the first dose and 90 percent after the second dose.
The frontline workers in the study were tested for COVID-19 every week for 13 weeks.
Researchers said the dearth of positive COVID-19 tests in the study group indicates that the vaccines reduce the risk of transmission of SARS-CoV-2 by vaccinated individuals to others.
“Reducing the risk for transmissible infection, which can occur among persons with asymptomatic infection or among persons several days before symptoms onset, is especially important among healthcare personnel, first responders, and other essential and frontline workers given their potential to transmit the virus through frequent close contact with patients and the public,” the report noted.
“There’s more and more evidence showing that… the transmission of the virus after vaccination is likely very low,” Dr. Susan Bailey, an allergist and immunologist and president of the American Medical Association, told Healthline.
Protection lasts for at least 6 months, likely longerSeparately, Pfizer-BioNTech said that the ongoing phase 3 clinical trial of its mRNA vaccine shows that strong immunization persists for at least 6 months among vaccinated individuals.
Researchers found that the vaccine was 100 percent effective against severe disease as defined by the CDC, and 95.3 percent effective against severe COVID-19 as defined by the Food and Drug Administration (FDA). The vaccine was also found to be 100 percent effective against one of the main COVID-19 variants (known as B.1.351) currently circulating widely in South Africa.
A study that included 12,000 vaccinated individuals also found “no serious safety concerns” with the Pfizer-BioNTech vaccine, the companies announced.
“The good news is that in the 6-month status report from Pfizer, immunity stays very strong, and we anticipate that it will continue to stay strong,” said Dr. Bailey.
“These people [in the study] have had the vaccine the longest, and it tells us it lasts at least 6 months,” added Bailey. “But it’s definitely longer than that — it’s not just going to drop off after 6 months. I would have been concerned if efficacy had dropped by a third or half.”
The fact that COVID-19 vaccine effectiveness remained almost unchanged over the span of the study period is an indication that protection will be enduring.
Some vaccines, such as those for measles, mumps, and rubella, generally confer lifetime immunity. Others, such as the flu vaccine, require a new shot every year.
“We don’t know which camp the COVID-19 vaccine will fall into,” Dr. Bailey said. “If we do need a booster shot for COVID-19, we do know that it will be easy to produce” thanks to the new mRNA technology, she added.
Dr. Bailey said that the vaccines now in use appear to be effective against the COVID-19 variants circulating in the United States. But as the coronavirus continues to mutate, variants could emerge that are more resistant.
“My prediction is that a situation in which we would need to have a booster shot in the future is not because the first dose of vaccine faded but because there is a new variant that might emerge,” she said.
Some cases are still expected among vaccinated peopleAs noted in the research, vaccines don’t completely eliminate the risk of developing COVID-19.
A recent report on 100 COVID-19 cases that occurred in vaccinated people in the state of Washington raised some public alarm. But experts said such “breakthrough” cases are expected and represent just a fraction of the more than 1 million Washington residents who have been vaccinated.
“Finding evidence of vaccine breakthrough cases reminds us that, even if you have been vaccinated, you still need to wear a mask, practice socially distancing, and wash your hands to prevent spreading COVID-19 to others who have not been vaccinated,” said Dr. Umair A. Shah, Secretary of Health for the state of Washington.

Healthline

PANDEMIA GLOBALE, PSE NDODHI KATASTROFA NË LOMBARDI?

January 30, 2021 by dgreca

Dr. Adela Sulejmani bashkëthemeluese e Shoqatës së Mjekëve Shqiptarë në Itali, rrëfen ekskluzivisht për gazetën “Dielli”, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, pjesëmarrjen si kërkuese shkencore në një studim të zhvilluar në Spitalin e Desios, Lombardi dhe i shpjegon gazetarit të “Diellit” Sokol Paja, arsyet se pse Lombardia në Itali ishte ndër vendet më të goditura në botë nga pandemia globale COVID-19.

NJË STUDIM MBI KATASTROFËN NË LOMBARDI

Në Mars 2020, në kohën kur Italia ishte vendi i dytë më i prekur nga COVID-19 në të gjithë botën, në Spitalin e Desios, Lombardi u realizua një studim që përfshiu 175 pacientë COVID-19 të hospitalizuar. Në atë periudhë, kishte shumë pak të dhëna mbi COVID-19 ndërkohë që rastet rriteshin në mënyrë eksponeciale dhe numri i personave që humbën jetën ishte në nivele shumë të larta. Rastet e COVID-19 në këtë studim ishin me së shumti raste të rënda dhe karakterizoheshin nga pacientë të moshuar me më shumë se një sëmundje bashkëshoqëruese. Objektivi i këtij studimi ishte të vlerësonte ndërlidhjen midis gjendjes klinike të pacientëve, të dhënave laboratorike dhe radiografike në momentin e pranimit në Urgjencë, me rrezikun për prognozë të pafavorshme (humbje jete). Subjektet që nuk kërkonin shtrim në spital ose që u transferuan në spitale të tjera u përjashtuan nga studimi. Pacientët u ndanë në dy grupe në bazë të gravitetit të sëmundjes: në gjendje jo të rëndë (37 pacientë) dhe të rëndë (138 pacientë). Studimi u aprovua nga Komiteti Etik i Istituto Nazionale Malattie Lazaro Spallanzani, Romë.

KARAKTERISTIKAT DEMOGRAFIKE DHE KLINIKE TË PACIENTËVE

Mosha mesatare e pacientëve në studim ishte 71 vjeç nga të cilët 105 (60%) ishin mbi moshën 65vjeç. Shtatëdhjetë përqind e pacientëve ishin meshkuj dhe 30% femra. Shtatëdhjetë e nëntë përqind e tyre paraqisnin një ose më shumë sëmundje shoqëruese. Simptomat më të shpeshta të paraqitjes në urgjencë ishin vështirësia në frymëmarrje, ethe dhe kollë. Pothuajse gjysma e pacientëve nuk kishin temperaturë; duke treguar se kjo shenjë mund të mos jetë tipar i fazes së hershme të sëmundjes. Nga 175 pacientë, 23% u shtruan në terapi intensive. Gjashtëdhjetë e dy pacientë humbën jetën gjatë shtrimit në spital dhe 61 prej tyre ishin në gjendje të rëndë. Pacientët në grupin e jo të mbijetuarve ishin më të moshuar (80 ndaj 62 vjeç) dhe kishin më shumë sëmundje bashkëshoqëruese (93% kundrejt 73%) në veçanti, sëmundje kardiovaskulare dhe diabet. Gjithashtu kishin saturim më të ulët të oksigjenit në gjak (86 ndaj 92 %) dhe PaO2 / FIO2 (206 kundrejt 307). Një përqindje më e lartë e të mbijetuarve, kishin bërë një trajtim me antibiotikë para mbërritjes në urgjencë (41 kundrejt 19%). Sëmundjet, siç janë sëmundjet kardiovaskulare dhe diabeti, ishin të shoqëruara me një rritje 2.8 herë dhe 3.9 të rrezikut për prognozë të pafavorshme, përkatësisht. Të dhënat nga ky studim konfirmojnë që vdekshmëria ishte rreth 20 herë më e lartë në pacientët mbi moshën 65 vjeç. Inflamacioni kronik si dhe kapaciteti i ulur për të kompensuar hipoksinë mund të jetë një shpjegim i mundshëm. Rreth 23% e popullsisë italiane është mbi 65 vjeç dhe COVID-19 paraqet një kërcënim serioz kryesisht për këtë grup moshë. Shumica e pacientëve që ishin në gjendje të rëndë ose që humben jetën vuanin nga sëmundje kardiovaskulare, diabet dhe tumore.

TË DHËNAT LABORATORIKE TË STUDIMIT

Analizat e gjakut treguan leukocitozë (rritja e rruzave të bardha në gjak) në 18% dhe leukopeni (uljae rruzave të bardha në gjak) në 14% të rasteve. Më shumë se gjysma e pacientëve paraqisninlimfocitopeni (ulja e limfociteve) dhe 20% trombocitopeni (ulja e pllakëzave të gjakut). Pacientët qëhumbën jetën kishin nivele të hemoglobinës më të ulta në krahasim me të mbijetuarit. Gjithashtu,leukocitoza dhe limfocitopenia ishin më të shpeshta. Treguesit e keq funksionimit të veshkave (kreatinina dhe urea), të inflamacionit (PCR dhe PCT) dhe treguesit e koagulimit (aPTT, INR dheD-Dimer), ishin më të larta tek pacientët që humbën jetën. Gjithashtu paraqitën nivele të larta të kreatininëkinazës (CK) dhe troponinës. Pacientët në këtë studim zakonisht paraqitnin nivele normale të prokalcitoninës, ndërsa rezultatet e proteinës C-reaktive ishin gjithmonë të larta, duke sugjeruar që këto indekse inflamatore janë të rëndësishme gjatë proçesit të diagnozës diferenciale të një rasti të dyshuar COVID-19. U vu re se kreatinina e lartë (dëmtim akut i veshkave), faktorë të pavarur të rrezikut dhe nivelet e CK ishin të lidhura duke i bërë këto të dhëna thelbësore për identifikimin në kohë të pacientëve me rrezik më të lartë për rezultate negative.

PACIENTËT ME PNEUMONI BILATERALE

Shumica e rasteve COVID-19 nuk zhvillojnë pneumoni. Radiografia mund të jetë normale në rastet me COVID-19, veçanërisht në fazat e hershme të sëmundjes. Përfshirja bilaterale e mushkërive është e zakonshme tek të sëmurët rëndë dhe sidomos në fazat e avancuara të sëmundjes. Në studimin tonë, vetëm shtatë pacientë nuk paraqitën ndonjë ndryshim në radiografinë e mushkërive. 64% e pacientëve paraqisnin pneumoni bilaterale, me një prevalencë më të lartë nëgrupin e pacientëve në gjendje të rëndë dhe 21% pneumoni të njëanshme. Ky studim tregoi se humbja e jetës ishte më e lartë në pacientët e moshuar dhe në gjendje të rëndë, me prekje të funksionit të mushkërive dhe që paraqisnin vlerat e kreatininës dhe kreatinëkinazës mbi normë gjatë pranimit në Urgjencë. Të dhënat e mësipërme mund të kontribuojnë për të identifikuar herët faktorët e rrezikut për një prognozë të pafavorshme, dhe për të zgjedhur menaxhimin më të përshtatshëm për pacientët.

FAKTORËT QË ÇUAN NË KOLAPS SISTEMIN

Sistemi shëndetesor në Itali e gjeti veten të papërgatitur për t’u përballur me pandeminë COVID-19. Lombardia ishte vatra e parë e emergjencës COVID-19 në Itali, dhe e dyta në të gjithë botën, pas Kinës. Për shkak të numrit të limituar të stafit shëndetësor, të shtretërve dhe aparaturave mjekësore, Lombardia pati vështirësi për të përballuar rritjen eksponenciale të rasteve COVID-19. Shumë spitale organizuan reparte të veçanta për pacientët COVID-19 duke forcuar masat mbrojtëse. I gjithë stafi shëndetësor u përball me sfida dhe sakrifica të mëdha. Shume kolegë u infektuan dhe shumë të tjerë humbën jetën në këtë pandemi. Në Mars, në Itali pati hezitime dhe skepticizëm në lidhje me gravitetin e këtij virusi pavarësisht se shumë komitete shkencore kishin paralajmëruar për një gjendje të jashtëzakoshme. U desh kohë që të vendosej karantina totale, të bëhej gjurmimi i kontakteve dhe të vendosej detyrimi mbi maskat, ndërkohë që numri i rasteve rritej.

VAKSINAT SHËNOJNË FILLIMIN E FUNDIT TË PANDEMISË

Ka qenë një vit i vështirë për të gjithë me humbje njerëzore, me frikë, izolim dhe në shumë raste pa fuqi për të ndryshuar situatën. Prodhimi dhe miratimi i vaksinave të sigurta dhe efektive ndaj COVID-19, në dispozicion për njerëzit në të gjithë botën është një arritje vërtet e jashtëzakonshme, duke ofruar shpresë se fundi i kësaj pandemie është afër. Vaksinat e aprovuara kanë kaluar të tre fazat e studimit klinik, dhe efektet anësore më të shpeshta të raportuara nuk kanë qenë të rënda. Madje edhe reaksionet alergjike, të cilat janë shumë të rralla, mund të kontrollohen në mënyrë ambulatoriale, siç ndodh me vaksinat e tjera. Italia ka filluar ‘fazën e parë’ të fushatës të vaksinimit, me injeksionet e para në 27 Dhjetor, 2020. Vaksinimi nuk është i detyrueshëm në Itali, por është fortësisht i rekomandueshem dhe ofrohet falas. Kjo faze synon të vaksinojë 5 përqind të popullsisë së përgjithshme dhe synon vaksinimin e stafit shëndetësor të vijës së parë, azilet dhe personat e moshuar mbi 80 vjeç. Pjesëmarrja shumë e lartë e stafit shëndetësor në këtë fushatë vaksinimi, është dëshmia më e vërtetë për të hedhur poshtë të gjitha teoritë konspirative dhe keqinformimet mbi efektet e vaksinave. Personalisht, e kam bërë dozën e pare të vaksinës në datën 8 janar dhe dozën e dytë në datën 29 janar. Përveç se një dhimbje të moderuar në vendin e injeksionit, që zgjati vetëm një ditë, nuk pata asnjë efekt tjetër anësor dhe asnjë shqetësim. Vaksinimi është një akt i përgjegjësisë qytetare, i dashurisë për jetën dhe për të tjerët dhe shpresoj që do të jemi të shumtë ne që besojmë te shkenca dhe që do të vaksinohemi.

Më 9 Nëntor u largua nga kjo jetë Rachel Koen Cikuli…

November 10, 2020 by dgreca

….ose Pediatrja Ëngjëll, që të paktën postum meriton një nderim shtetëror /

Nga Elida Buçpapaj-

Më 9 nëntor u nda nga jeta Rashel Cikuli, një nga pediatret më të shquara në Shqipëri, e cila, në disa dekada, me dashuri e ndërgjegje të lartë, e vuri jetën dhe profesionin në shërbimin e fëmijëve.

Familja e Rachel Cikulit ishte edhe mike e familjes sime. Dhe ishte fat i madh që në kohë të vështira të kishe miq të tillë të mrekullueshëm.

Im atë, kur isha e vogël dhe kisha probleme me bajame më kishte çuar shpesh tek teta Rachel për të më vizituar. Kur lindi djali ynë i parë Prizreni, për çdo shqetësim shëndetësor, im atë do ta çonte tek Teta Rachel, edhe pse asaj kohe kishte dalë në pension. Gjithmonë e papërtuar, gjithmonë si Ëngjëll Mbrojtës për fëmijët shqiptarë.

Në karrierën e saj si mjeke Rachel Cikuli ka kaluar me mijra e mijë pacientë të vegjël, ndaj të cilëve tregonte përkushtim e dashuri të jashtëzakonshme.

Rachel Cikuli lindi ne 6 Mars 1926 ne Plovdiv te Bullgarisë. Ajo ishte me prejardhje hebreje. Aty mbaron Kolegjin Francez dhe vazhdon studimet e larta për Mjekësi si studente e shkelqyer. Ne Fakultet u njoh me Zisa Cikulin, studentin shqiptar që studionte dhe ai në të njëjtin kurs për Mjekësi. Fati i bashkoi, ata u dashuruan, patën të njëjtat ideale, që te jepnin sa më shumë në fushën e mjekësisë.

Pas studimeve, Zisa dhe Rachel erdhën në Shqipëri. Rachel ishte një vajzë e re që vinte në nga një vend tjetër, nga Bullgaria. Në Shqipëri e kishte sjellë dashuria dhe ajo e deshi fort Shqipërinë sepse aty krijoi familjen dhe bashkë me bashkëshortin e saj ndërtoi jetën.

Në gusht të vitit 1950, Zisa bashke me Rashel filluan punën në qytetin e Korçës. Rashel nuk e pati të lehtë në fillim. Ajo ishte mësuar ndryshe. Vinte nga një familje e ngritur intelektualësh, por nuk u ankua kurrë.

Në Korçë punoi në Sanatorium, në Shërbimin e Pneumo-Fizioatrisë për gati 3 vjet. Shumë shpejt fitoi zemrën e pacientëve që i trajtonte me aq kujdes e dashuri. Ra në sy për korrektësi, saktësi dhe punë të palodhur.

Viti 1953 ishte i rëndësishëm për çiftin Cikuli. Ata transferohen në Tiranë ku Rashel ngarkohet me një detyrë në Ministrinë e Shëndetësisë, në sektorin Nëna dhe Fëmija.

Ishin vite të vështira, duhej përpjekje e palodhur për organizim në shëndetësi. Ajo iu përvesh punës me mish e me shpirt dhe ia doli.

Rashel dallohej për inteligjencë, për thjeshtësi, këmbëngulje, të qenit e drejtpërdrejtë: çfarë kishte ta thoshte hapur dhe si e tillë fitoi zemrat e shumë nënave. Shumë kurajoze, e papërtuar dhe, me gjithë ngarkesat e mëdha, kishte kohe të merrej dhe me studime. Po të ecje me të rrugëve të Tiranës, dëgjoje gjithnjë dikë që ndalonte t’i thoshte: Doktoreshë, më ke shpëtuar fëmijën, nuk ta harroj kurrë! Këto fjalë ajo i dëgjonte shpesh dhe, me modestinë e saj, vazhdonte punën e pediatres me përkushtim. Kurrë nuk u tremb nga vështirësitë, punonte edhe në terren, i njihte shumë mirë fshatrat e Tiranës, hallet e njerëzve dhe mundohej, me sa kishte mundësi, që t’i zgjidhte ato.

U dallua dhe si drejtuese institucionesh ne Spitalin pediatrik si dhe Polikliniken e Lagjes 9.

Megjithese shume e zene me punet e klinikës, ajo mundohej te plotesonte dhe deshirat e 3 femijve te saj Maksimit, Emës dhe Suzit. Kur kthehej pas nje nate roje, femijet i luteshin te shplodhej, ata e kuptonin rraskapitjen e saj, por Rashel ishte shume e dhene edhe pas familjes. Ajo jetoi si nje bashkeshorte, nje nene, nje gjyshe dhe stergjyshe e lumtur qe ne jete gezoi tre femije, tre niper, dy mbesa dhe 6 sterniper e stërmbesa te cileve u fali veç miresi e dashuri.

Edhe pas daljes ne pension, nuk rreshti duke ndihmuar banoret e qytetit të Tiranës. Sa here kishin nevoje ata e dinin se Rashel nuk refuzonte kurre dhe se dera e saj ish e hapur gjithnje per te vizituar femijet.

Rashel meriton te merret si shembull per te gjithe brezat e rinj, ajo ishte një grua e gjithanshme, lexonte letërsi, ndiqte te rejat e shkences, kishte një kulturë të gjërë, por mbi të gjitha ishte njeri që i kushtoi jetën profesionit.

Per meritat e saj te veçanta ajo do te kujtohet nga shume e shume njerez te thjeshte qe i ka dashur e ndihmuar aq shumë.

Rachel Cikuli meritonte që të nderohej nga shteti shqiptar, nga Shqipëria që ajo e zgjodhi për të jetuar dhe e deshi shumë sepse në Shqipëri i rriti fëmijët, nipat, mbesat dhe stërnipat e stërmbesat. Kishin mundësi të jetonin në SHBA, Bullgari apo Izrael, por Rachel Coen Zikuli bashkë me familjen zgjodhën Shqipërinë si vendin e zemrës, megjithë sistemin dhe vështirësitë.

Rachel Cikuli u la trashëgim familjes një librin me kujtimet e saj të titulluar “Një histori e pambaruar”, që do të thotë se historinë e treguar prej saj do ta vazhdojnë ta tregojnë trashëgimtarët e familjes Cikuli-Coen brez pas brezi…

Në faqet e këtij libri unë lexoj me sy të përlotur medikamentin e lumturisë të kësaj familje të mrekullueshme: “Jeta jonë ka kaluar relativisht e qetë, jo se nuk kemi patur edhe divergjenca, por kemi zbatuar parimet që kishim caktuar përpara se të merrnim vendimin të bashkohemi: se jeta jonë do të bazohej në sinqeritetin, besnikërinë dhe dashurinë për punën dhe familjen. Mendoj se këto parime nuk i kemi shkelur dhe mosmarrëveshjet i kemi zgjidhur me tolerancë në biseda të qeta, pavarësisht nga dallimet në kombësinë, fenë dhe zakonet e ndryshme. Këto parime na kanë udhëhequr sidomos në kohën e monizmit, kur shumë familje, në veçanti ato me martesë të përzierë nuk i rezistuan situatës dhe u ndanë.”

Mjekët Zisa dhe Rachel Cikuli janë prindërit e Maks Cikulit, personalitet i shquar i mjekësisë shqiptare që u nda papritur nga jeta, pikëllim që e përjetoi shumë thellë Rachel Cikuli.

Rachel Cikuli u largua nga Bullgaria në moshën 24 vjeç dhe në Shqipëri jetoi plot 70 vjet. Shqipërisë i fali gjithçka, jetën, ëndërrat, energjitë, këtu ndërtoi jetën, këtu vuajti, këtu u lumturua duke parë sukseset e fëmijëve, pastaj lindjen e nipave, mbesave deri të sternipave e stërmbesave.

Në librin e saj të kujtimeve lexoj: “Jam hebreje, bijë e shtegtarëve të mjerë të përndjekur nëpër botë. Kam lindur në Bullgari, ku jam rritur dhe ku kam studjuar, kur paraardhësit e mi kanë jetuar shekuj me rradhë. Erdha në Shqipëri, e martuar me Zisa Cikulin nga Korça. Mësova gjuhën dhe traditat, të cilat i përvetësova. Në Shqipëri punova si mjeke për më shumë se 30 vjet. Me Zisën patëm tre fëmijë, që punojnë e jetojnë në vendin e tyre.”…Dhe më tutje Rechel vijon: “Në “Kujtimet” jam munduar të përshkruaj shkurt ambientin që më ka rrethuar, zhvillimet politiko-shoqërore në etapat e ndryshme të jetës sime. Si konkluzion, dua të shpreh mendimin se nuk janë njerëzit e thjeshtë fajtorë për ndjenjën dhe vuajtjen time si “e Huaj”, përkundrazi janë pikërisht ata që e kanë lehtësuar me sjelljen dhe respektin e tyre këtë peshë diskriminuese që ka rënë mbi shpatullat e mia, njëlloj si mbi shumë njerëz të tjerë. Për vete jam shumë e qartë se fajin kryesor e mban rendi politiko-shoqëror si dhe njerëzit që kanë drejtuar vendet ku kam jetuar….” Dhe në rreshtat përmbyllës shkruan: “Mund të dukem shumë optimiste, por uroj dhe shpresoj që në të ardhmen do të vijë dita kur asnjë njeri nuk do ta ndjejë veten “të Huaj”, por kudo që do të zgjedhë të jetojë, do të ndihet si “Qytetar i Botës së lirë dhe të Qytetëruar”. Kjo është zgjidhja e një padrejtësie universale që Albert Camus e ka shtjelluar në mënyrën më të jashtëzakonshme dhe të përkryer tek vepra “I huaji”. Ky është amaneti i Rachel Coen Cikuli, i kësaj mjekeje dhe vajze hebreje që ra në dashuri me një mjek djalosh nga Korça dhe vendosi ta ndërtojë jetën dhe në Shqipëri dhe të jetojë deri sa dha frymën e fundit. Rachel Coen Cikuli e kishte gjetur se mjeti më i mirë për t’i shëruar plagët e veta dhe për të shëruar plagët e të tjerëve ishte dashuria, prandaj ajo si mjeke dhe si njeri dha dashuri pafund dhe dashuria iu kthye e shumëfishuar me dashuri nga pacientët e vegjël si dhe nga prindërit dhe të gjithë ata që e njohën.

A meriton Rachel Coen Cikuli të nderohet nga shteti shqiptar për punën, përkushtimin dhe gjithçka që i dha Shqipërisë dhe shqiptarëve?
Patjetër që po!
Të paktën, postum!

Mjekët dhe bashkëshortët Zisa dhe Rachel Cikuli

Kur ishin mjekë të rinj Rachel dhe Zisa Cikuli

Rachel Coen Zikuli

Këtu janë çifti Cikuli me mikun e tyre, tim atë, poetin Vehbi Skënderi. Miqësia e tyre e pastër nisi prej rinisë të herëshme deri në fundin e jetës.

DIGITAL SEGREGATION IMPACTS REMOTE LEARNING

October 12, 2020 by dgreca

“An enlightened nation is always most tenacious of its rights,” Samuel Harrison Smith, 1797-

By Rafaela Prifti-Community leaders and their state and federal partners need to address the situation of digital segregation that persists across metropolitan America. For most, the divide between urban and rural parts of the country is an indicative of disparity. Yet, the Census Bureau’s American Community Survey (ACS) data indicates that: “The majority of digitally disconnected households live in metropolitan areas, and the gaps are especially large when comparing neighborhoods within the same place. Effectively, some residents live in digital poverty even as their neighbors thrive.”
School districts across the country were caught unprepared when lockdown rules went into effect in the spring of 2020. When remote learning began, there were variations of hours of live online instructions which were reduced to a few hours for each of the main subjects a week. Soon it became clear that even with districts providing free devices to students of low income families, this form of schooling wasn’t going to work for them. Today’s digital economy is out of reach for far too many people who live in neighborhoods with no access to internet connection and free WiFi. Students are required to log on to their daily class or complete the assignments on Google Classroom account. The satellite connection is slow and comes with such a low data cap that it quickly exceeds within a week or two. They can’t afford to buy more data. With the shift to remote instructions, the haphazard internet access and poor service mean that if the links for the class change at the last moment and when students don’t receive the message, they sit in their virtual space and miss the class. Society’s attention to the students of low income households has always been spotty, but now they have become invisible behind closed doors, while we stay home to flatten the curve, according to research.
The United States was a pioneer in universal education. Free of the British upper-class’ fear that educating the working class endangered their rule, education was seen as a means to alleviate poverty in growing cities across the new nation. In the early decades of the 19th century, “district schools” mixed children of all ages. History records show that “coastal cities had a few “charity schools” for the urban poor, supported by churches and philanthropists aiming to break the generational cycle of poverty. State and local governments in the North and the Midwest began authorizing taxation to pay for public schools. For the reformers, creating a school system that would be used by all children was the best argument in support of taxes,” while the South lagged behind in building public schools. Time and time again history shows the consequences of failing to provide that basic good. In 1954, The Supreme Court in Brown v. Board of Education ruled against school segregation and districts across the South threatened to close public schools to avoid integrating them.
In 2020, public health advisers, who supported lockdowns to slow the spread of the coronavirus in the spring, noted that the American Academy of Pediatrics favored school reopening based on the infection rates of children. CDC guidelines provided a framework with recommendations for wearing masks. Counties and districts across the board listed steps to reduce transmission risk at schools such as improve air quality through ventilation or increase air circulation from outdoors, installing air purifiers. The hybrid model of teaching was introduced to combine in-person with online classes. The declaration of President Trump and Secretary of Education Betsy DeVos to pressure the governors to open schools added a political element. The push for decisions to be made locally had a negative impact. Teachers’s Unions reacted by noting concerns about lack of funding for protective gear and testing. Studies published data collected from other countries showing that children were at high risk of contracting the virus, other data showed that the virus had far less eﬀect on younger children. Nationwide, the pandemic has had a disproportionate effect on Black and Hispanic communities. The decision was not driven only by data. “Across the country, some 35 of the 50 largest districts opted for a fully remote opening, as did most large cities, with the notable exception of New York, which announced a hybrid approach and a delayed start. A study by the Brookings Institution found that school districts’ opening decisions correlated much more strongly with levels of support for Trump in the 2016 election than with local coronavirus case levels.“
Schools were opening all across Europe, and many parts of the US despite the fact that their test-positivity rates were higher than the places that kept the schools closed. In Georgia, Florida and Texas many schools had been open since mid-August, despite reports of school outbreaks as COVID-19 case numbers and hospitalization rates generally continued to decline from their summer highs.
The gap between public and private education widened in the time of the pandemic.Prompted by lack of trusted information, elite private schools hired extra teachers to shrink class sizes, set up tents for outdoor instruction and installed expensive audio-visual systems in classrooms to allow teachers to simultaneously teach students in class and at home. Unconvinced that young kids would sit through hours of online instruction, parents removed them from the public school system. The case of the New York City district is watched closely by the school system ready to apply the mix model. For the disadvantaged children and students of low income families, schools provide a safe environment. In addition to digital segregation in urban community households, remote and online classes are no substitute for in-person teaching and social interaction.

KOSOVA NË 24 ORË-205 TË SHËRUAR DHE 193 RASTE ME COVID-19!

August 13, 2020 by dgreca

– Brenda 24 orëve janë raportuar 8 raste të vdekjes me SARS CoV-2 pozitiv.

Numri total i rasteve pozitive është 10.988 raste nga 42.627 persona të dyshimtë në virusin SARS-CoV-2 dhe 373 raste të vdekjes.

PRISHTINË, 13 Gusht 2020- Gazeta DIELLI/ Gjatë 24 orëve të fundit, në Laboratorin e Mikrobiologjisë Molekulare në Institutin Kombëtar të Shëndetësisë Publike të Kosovës me metodën RT-PCR, janë testuar gjithsej 491 mostra të marra nga Shërbimi Spitalor dhe Klinik Universitar i Kosovës dhe gjurmimi i kontakteve të rasteve në terren prej të cilëve rezultojnë 193 raste pozitive. Brenda 24 orëve janë raportuar 8 raste të vdekjes me SARS CoV-2 pozitiv.

Numri total i rasteve pozitive është 10.988 raste nga 42.627 persona të dyshimtë në virusin SARS-CoV-2 dhe 373 raste të vdekjes.

Gjatë 24 orëve të fundit, janë shëruar 205 pacientë derisa numri i përgjithshëm i të shëruarve deri më sot është gjithsej 6.616 raste, kurse numri i rasteve aktive është 3.999.

Rastet pozitive janë nga: komuna Prishtinë 56 raste, komuna Pejë 18 raste, komuna Gjilan 14 raste, komuna Vushtrri 13 raste, komuna Mitrovicë 11 raste, komuna Prizren 11 raste, komuna Podujevë 10 raste, komuna Gjakovë 8 raste, komuna Drenas 5 raste, komuna Viti 5 raste, komuna Ferizaj 4 raste, komuna Fushë Kosovë 4 raste, komuna Klinë 4 raste, komuna Skenderaj 4 raste, komuna Suharekë 4 raste, komuna Deçan 3 raste, komuna Lipjan 3 raste, komuna Malishevë 3 raste, komuna Dragash 2 raste, komuna Han i Elezit 2 raste, komuna Kaçanik 2 raste, komuna Obiliq 2 raste, komuna Shtime 2 raste dhe me nga një rast komunat Graçanicë, Kamenicë dhe Istog.