Keze Kozeta Zylo – Dielli

Shkolla Shqipe “Alba Life” në Bronx filloi me plot sukses vitin akademik 2022-2023

September 19, 2022 by s p

Nga Keze Kozeta Zylo/

Në një ditë të dielltë që të lëbyrte sytë mësues, prindër, gjyshër, nxënës u mbodhën të gëzuar grup-grupe para shkollës për të filluar orët e mësimit shqip, në mjediset e Qendrës “Illyria” siguruar nga z.Mark Gjonaj “Nderi i Kombit”.

Në hyrje të shkollës para banderolës ishin varur tullumbacet me ngjyrat kuq e zi, simboli i Flamurit Kombëtar, përgatitur nga znj.Arta Xhaferri, koordinatore e shkollës në Bronx.

Shumë prej tyre takoheshin me mall dhe bisedonin për pushimet e verës. Ata njiheshin dhe ishin bërë miq në bangat e shkollës të familjes së madhe “Alba Life”. Dikush kishte komunikuar me shokun dhe shoqen e tij, disa kishin ardhur për herë të parë, si psh një vajzë e kishte emrin Qershizë, sa emër i bukur, por sidoqoftë ata po lidheshin shumë shpejt sikur njiheshin prej kohësh, sepse bota e fëmijëve është e magjishme. Ja më tha gjyshe Dhurata Maleshka që vjen shumë e rregullt për të sjellë mbesën me emrin Ema në shkollë, ne mezi po prisnim për të filluar mësimin shqip. Përvoja juaj e ka shtuar shumë reputacionin dhe seriozitetin e këtij misioni kombëtar.

Drejtori dhe themeluesi i Shkollave Shqipe “Alba Life” në gjithë Nju Jorkun dhe në Online z.Qemal Zylo i përshëndeti të gjithë të pranishmit dhe iu uroi atyre mirëseardhjen dhe punë të mbarë. Z.Zylo prezantoi djalin me plot perspektivë, z.Enes Basha i cili iu bashkua stafit të Shkollës Shqipe “Alba Life”. Ai prezantoi Asambleisten e shtetit të Nju Jorkut znj.Natalia Fernandez e cila na nderoi me pjesëmarrjen e saj në ceremoninë e hapjes. Asambleistja Fernandez shoqërohej nga z.John Zaccaro i cili shpreson se së shpejti do të ketë një ulëse në Parlamentin e Nju Jorkut. Zonja Fernandez pasi falënderoi të gjithë mësuesit, nxënësit, themeluesit tha se Nju Jorku ka shumë komunitete dhe fliten mjaft gjuhë të ndryshme pothuajse nga e gjithë bota. Në se ne do të kishim një shkolle në spanjisht si shkolla shqipe “Alba Life”, unë do ta dija dhe më mirë spanjishten, pasi prindërit e mi kanë emigruar nga Kuba. Mbajeni fort gjuhën tuaj, gjuhën e të parëve, kulturën, historinë, traditat pasi Amerika i cmon dhe i vlerëson shumë, ju e bëni atë dhe më të pasur. Mësueset Mirvete Krasniqi Veselaj, Dr.Manjola Duli, asistentet dhe ndihmëset si Davida Hasanaj Drilona Sadikaj, Kendra Duli etj kujdeseshin për nxënësit dhe mbarëvajtjen e tyre në shkollë. Grupi i valltarëve intepretuan mjeshtërisht Vallen e Pavarësisë së Kosovës, ndërsa Erza Shala dhe Leon Gashi intepretuan poezinë për Mëmëdheun nga Cajupi dhe O Flamur Gjak o Flamur shkabë nga Fan Noli.

Prindërit dëgjonin me nostalgji Mëmedheun e Cajupit dhe tek sytë e ndonjerës shikoja që nga faqet I rrokulliseshin lotët e mallit, sepse Atdheu është mall që djeg e përvëlon si në këtë poezi:

Mëmëdhe quhet toka/ ku më ka rënurë koka/ ku kam dashur mëm’e atë/ ku më njeh dhe gur’ i thatë/ ku kam pasurë shtëpinë/ ku kam njohur Perëndinë/ stërgjyshët ku kanë qënë/ dhe varret q’i kanë vënë/ ku jam rritur me thërrime/ ku kam folur gjuhën time/ ku kam fis e ku kam fare/ ku kam qeshur, ku kam qarë/ ku rroj me gas e me shpresë/ ku kam dëshirë të vdes.

Dita e shtunë ishte një ditë tejet mbresëlënëse, e suksesshme dhe si cdo ditë e parë e shkollës në kujtesën e nxënësve do të mbahet mend përgjithmonë.

Urime të dashur nxënës, mësues dhe prindër të Shkollës Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit dhe kudo në botë ku mësohet shqip!

Paci bekimin e Zotit për këtë mision të përbashkët Kombëtar!

Gjuha Shqipe na bashkon!

17 shtator, 2022

Bronx, New York

MIRËNJOHJE AMERIKËS

July 5, 2022 by s p

Nga Keze Kozeta Zylo

Fluturoj si zog i lirë mbi New Yorkun e bukur,

Mallënueshem shoh ishujt rreth kryeqytetit,

Gradaçielat e larta që bisedojnë me qiellin,

Dhe statujën e Lirisë që më ngroh me Diellin.

Por nuk mahnitem jo nga këto perla,

Mahnitem më shume nga ligjet shekullore,

Që mirë se të vini i thoni çdo emigranti,

Mjafton t’i zbatoni ato ne rrugë njerëzore.

Ështe i vetmi vend, që nuk njeh racizmin,

Edhe pse racist u treguam me të,

Villnin qeveritë per imperializmin,

Si ujkonjat plaka, që s’shqyenin dot më.

Ja, ashtu më duket duke fluturuar,

Dhe hirin e robërise shkund ne Oqean,

Si amanet i te vdekurit, prush për Shqipërinë,

Ma digjni trupin dhe hirin përhapeni mbi vatan.

Se zëri i lindur në tymrat e kohës,

Është më i fuqishëm në zanoret e Lirisë,

Mbyt krrakjet e sorrave e kukuvajkave,

E del mbi ta, sa lashtësi e Ilirisë.

Une e di, dhe ju e dini, o zemra të prangosura,

Se si diktatorët na futën stërkëmbshin në vallëzimin e shqipeve,

Dhe dogjën historinë me hellin e zjarrtë,

Vodhën yllësinë me gjuhën e mbrapshtë.

Ndaj Amerikë endem e lirë, në sytë e tu,

Që nga tempujt e gjer në Shtëpinë e Bardhë,

Nuk thartohem nga kataraktet e botës, uthull,

Por më ke rrëmbyer të tërën, si zambak i rrallë.

GRATITUDE AMERICA

I fly like a free bird above beautiful New York,

I see the islands around the big city,

The tall skyscrapers that converse with the heavens,

And the Statue of Liberty that warms me with the sun.

But I am not only amazed by these pearls,

I marvel more at the centuries-old laws,

That say welcome to every immigrant,

Enough to put them on a human path.

It is the only place, that doesn’t know racism,

Even though we were shown as racists to her,

The governments vomited, for imperialism,

Like old she-wolves, that could no longer tear her apart.

So, this is how she seems to me as I am flying,

And the shadow of freedom shimmers in the ocean

Like the final requests of the dead, the embers of Albania

You burn my body, and scatter the ashes over the fatherland.

Because the voice born, in the smoke of time,

Is more powerful in vowels of liberty

And drowns the clamour of crows and barnowls

And overcomes them, as the timelessness of Illyria.

I know, and you know, O hearts of the shackled,

How they tripped us up in the dance of the Albanian language,

And how they burned history, with a fiery spit,

They plundered the constellation, with perverse language.

Toward America we wandered free, in your eyes,

From the wide temple to the white house,

We are not soured by the world’s rapids, vinegar,

But you have taken me completely, like a rare lily.

Manhattan, New York

Ps: Kjo poezi dhe disa të tjera u recituan në shkollen e mesme Susan E. Wagner, në Staten Island, New York ne një orë mësimi te rregullt organizuar nga Dr.Helen Decker.

Cikel poetik: Atdheu gjithmonë ka një strehëz…

June 29, 2022 by s p

Nga Keze Kozeta Zylo

NË ACARIN E SHKURTIT

Ma grise qiellin e shpirtit i rëndi trishtim,

Me natën e ikjes zemrën ma plogështon,

Është ecje e fundit bulevardit tim,

Në acarin e shkurtit pishat i kundroj.

Eh, ndarje e hidhur, e rënda ndarje,

Ç’më gjete ca qoshëza në dhomëzat e shpirtit,

Seç rrinë të strukura, të rreshkura pa frymëmarrje,

Si ca dru të djegur, mbetur në ngjyrë hiri.

Edhe kur avionit shkarazi do t’i hipi,

Me këmbët zvarrë, rrugëve të përbaltura,

Me vete do të marr krahët e hallakatura,

Që s’dinë ku do të përplasen tutje në Perëndim!

Tiranë, 27 Shkurt, 1997

Ps: Diten qe u larguam nga Tirana, te detyruar nga lufta civile…

PËR HISE VUAJTJEN

Tash e sa mot me sëmbon,

Se e paskemi për hise vuajtjen,

Nëpër këmbët që na merren,

Kur ecim sokakeve të botës,

Me pelerinën e bërë copë nga plumbat,

Ku duken njollat e murrme,

Si harta e Shqipërisë,

Kafshuar e përtypur,

Sa s’ka një thërrime për bè!

Veç një ditë nga uria e madhe,

Në se nuk më ngop buka e sofrës sime,

Për ju dhe për mua do të jetë vonë,

Tepër vonë,

Ku unë të lyp, mos e dhëntë Zoti!

Tek ata që na e lanë për hise vuajtjen…!

SA ÇUDI

Sa çudi!

Pak njerëz kanë fatin e popujve në dorë,

Duke vendosur për ta, që s’dinë ku janë.

Dhe turmat heshtin duke pranuar,

Çdo lloj vendimi të marr prej tyre!

Ata ulin kokat dhe butësisht,

U rrahin shpatullat nga mbrapa,

Good job, good job!

Për vendim-marrjet e tyre…

E pa kuptuar shijojnë,

Humbjen e vetes përjetësisht!

Atdheu gjithmonë ka një strehëz…

Shpesh hidhërohemi sokakeve të botës,

si zogj të pikëlluar me pendë të ngrira,

Korbi i zi i nxjerrë sytë kohës,

dhe verbon turmat me tru të mpira.

Eci mes tyre pa anë e pafund,

si i eturi për ujë në shkretëtirë,

kërkoj një pikë ujë, por se gjej askund,

në Diellin që djeg pa Lindje dhe Perëndim…

Brenda syve të mi mund të ringjallen ëndrra,

ëndrra të “çmendura” që s’realizohen kurrë,

sepse Kali i Trojës ka fshehur gjithçka brenda

sa del në mejdan me puthje mbyt çdo burrë…

Atdheu im me zëra të mekur dhe vullkanikë,

jam loti tënd në dhimbjen e pafund,

Dante Aligeri mund të ngelej pa mend,

dhe s’do të shkruante kurrë Komedinë Hyjnore

me aq mund.

Atdheu im jam plagë e kuqe në trupin tënd,

hemorragji e trurit që derdhet kuturu,

peizazh që skuqet dhe mplaket në atë vend,

Sirenat venë kujet në Jonin blu.

Atdheu im më huton me ndërrimin e orëve,

Kur natë ëshë këtu, dritë hapet tek ty,

Mes reve të egërsuara moteve,

Shkruaj librat e pakëndueme që s’lindën aty.

Atdheu im me indiferencën e “Zotave” më çmend

të ikurit i harron si plaçka të hedhura në germadhë,

por harpa e zemres sime bie vetëm për atë vend,

se Atdheu gjithmonë ka një strehëz që të mban gjallë.

Fund qershori, 2017

Staten Island, New York

Shtëpia ime prej guri

(My house is made of stone)

Shtëpia ime është prej guri,

Plot kalldrëme me plagë malli,

Midis malesh ndrit si nuri,

Si xixëllonjat në ngjyrë zjarri.

Vij në ëndërr ndalem pragut,

E hap portën me ngadalë,

Prush digjem pranë oxhakut,

Dhe bëhem hi pa thënë një fjalë.

Eci, eci rreth shtëpisë,

Bar dhe kulpra kanë marrë kot,

Ca kotka loti pranë qershisë,

Bien si breshër, s’i ndaloj dot.

Dy sofatet zhdukur fare,

Muret zhvoshkur harta, harta,

Veç një lule, një lule alle,

Më ledhaton, më bën me flatra.

Ngjitem shkallëve, por nuk mundem,

T’i mbaroj gjer në fund,

Hapat e mia fort lëkunden,

Nga vetmia që më mund.

Kjo shtëpi sofër bujare,

Kush i erdhi dhe s’e priti,

Por ja sot që ti më pate,

Heshtur rri si prej meiti…

Prek me radhë muret e mbetur,

Sidomos atë të avllisë.

Dridhem, zbardhem si e vdekur,

Nga vetmia, prej mërzisë.

Shoh për bletët mos më njohin,

Që fëmijë më prisnin mirë,

Dhe pse shpesh më pickonin,

Por sillnin mjaltin plot dëshirë…

Mjegull e Trebeshinës si shall nusërie,

Më mbështjell gushën nga era e ftohtë,

Është flladi i Vjosës prej Shëndëllie,

Që puth Mezhgoranin, oh më të bukurin në botë.

Pranë dëgjoj oshëtimën e përroit,

Sollokushen nën gur e shkëmb,

Vë një gjethe në buzë të kroit,

Dhe shuaj etjen që më çmend.

S’ka si shtëpia thonë të moçmit,

Të rinon të mban të gjallë,

Ju betohem që prej sodit,

S’do të shkoj më kurrë kaq rrallë.

Nga varret dëgjohen zëra,

Drithërohem nga një zë burri,

Zëri i gjyshit i thotë të tëra,

Shtëpia do jetojë sa guri…

Ps: Shtëpia ime dykatëshe është e ndërtuar para një shekulli nga ustallarët gollobordas paguar nga gjyshi im vatran në Amerikë Hamit Veis Mexhgorani. Ndrinte për atë kohë dhe do të vazhdojë të ndrijë…

Sollokushe është emër i burimit që vjen nga mali i fshehur nën tokë. Aty mëhalla ime mbushte ujin për të pirë dhe gjithë kalorësit e Mezhgoranit freskoheshin nga udhët e gjata…

Homazh për Dardaneshën e Lirisë, Nekibe Kelmendin (Ish ministre e drejtësisë së Kosovës)

June 22, 2022 by s p

Nga Keze Kozeta Zylo/

Amaneti juaj: “M’i bëj të fala Kosovës”, më është bere si refren duke e pëshpëritur në buzë herë pas here, është një refren që do të jetojë gjatë, është kënga e shpirtit të një Zane si në legjenda që e donte me jetën e saj Kosovën!

Në përkujtim të 11 vjetorit të ndarjes nga jeta

Botuar në librin “Refleksione shpirtërore” “Esse dhe kritikë letrare”

Në ditën e ikjes tënde, o Dardanesha e bukur shqiptare, ndjeva dallgët e oqeanit me krah pulëbardhash të rreshtuara njera pranë tjetrës të cilat dukeshin sikur bënin homazh për ty motra ime prej Kosove!

Ndërsa përgjatë Manhattanit në kerthizë të botës, një shatërvan në mes të OKB-se ndali rrjedhjen e ujit, aty ku mijëra shqiptare përfshirë dhe mua mblidheshin herë pas here për të denoncuar genocidin serb dhe për të demonstruar para botës kërkesat tona për Pavarësinë e Kosovës, që ju e donit aq shumë!

Por ju edhe pse po largoheshit nga kjo botë se ç’më latë një ndjesi se po vazhdonit të na dhuronit buzëqeshje hyjnore, buzëqeshje që ta dhurojnë vetëm lulet bozhur si ty, që hapën petalet gjithë aromë vetëm në ditën e Lirisë së Kosovës.

Ju ishit e plagosur në shpirt, ende kishit pikla gjaku të pathara të bashkëshortit tënd, ish avokatit të mirënjohur Bajramit dhe djemve të tu Kushtrimit dhe Kastriotit të vrarë e masakruar nga kuçedra serbe.

Ata dhe gjithë martirët e Kombit si yje qielli spërkatin me pikëza drite Kosovën martire, e në këto pikëza u bashkove dhe ti sokoleshë Pejane, ndaj dhe unë më duket sikur i lexoj më qartë enigmat e shumta…ato duken të kthjellta në bebëzat e syrit tënd.

Ikja tënde e shpejtë la plagë të çelura ende të pashëruara, ndaj duke hyre në palcën e fjalës tënde në sa e sa mediume kombëtare dhe ndërkombëtare, më doli si feniks burri i madh shqiptar, IBRAHIM RUGOVA!

Brenda gjoksit tuaj dëgjova ca tinguj të përvajshëm që rënkonin tutje nëpër erën e Ilirisë. Rënkonin për bijtë e vrarë, për mijëra të zhdukur… Ishin trimat e Kosovës dhe ti Drenushë e Lirisë që mbollët ëndrrat me sythe shprese.

Edhe pse kujtimet e makthshme i përjetove kudo, dhe pe me sytë e tu fatin tragjik të familjes dhe të Kombit, ju përsëri nuk e shuajtët ëndrrën, ëndrrën e bukur të Lirisë. Ju u shkritë si qiriri i Naim Frashërit, si një zonjëz e rrallë e Kombit, për t’i dhënë atij pakëz dritë…

E kjo dritëz ndizet si pishtar e bëhet flakërrimë për Kosovën, ku zambakët e bardhë të Prizrenit pikojnë bukuri mëngjezore.

“Vizioni juaj mbeti Republika e Kosovës shtet demokratik i të gjithë qytetarëve pa dallim, e integruar në strukturat evropiane dhe në miqësi të përhershme me Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Liri, pavarësi, demokraci ishin parimet themelore të zonjës NEKIBE KELMENDI dhe të të gjithë lëvizjes gjithë popullore, për idealet e së cilës zonja Kelmendi u angazhua me gjithë potencialin e saj, duke u shkrirë dalëngadalë për këtë ideal”, ka thënë presidentja e Kosoves, zonja Jahjaga, sipas Kosovapress.

Ju ikët para kohe dhe në ikjen tuaj m’u duk sikur pëllumbat e Manhattanit më çukitnin në xhamin e dritares dhe sillnin pranë amanetin tënd të fundit: “M’i bëj të fala Kosovës”. Eshtë amaneti tënd që s’e tret as dheu, amanet që u dha në gjithë botën ku frymojnë shqiptarë, u tha me lot në sy nga bija juaj me emrin Kosovare, me emrin më të bukur në botë.

Amaneti tënd: “M’i bëj të fala Kosovës”, më është bere si refren duke e pëshpëritur në buzë herë pas here, është një refren që do të jetojë gjatë, është kënga e shpirtit të një Zane si në legjenda që e donte me jetën e saj Kosovën!

Ju tashme flini e qetë, sepse siç thotë poeti i madh Din Mehmet në poezinë e tij: Gjërat më të shtrenjta i dhatë për Kosovën/ dhe dashurinë tuaj e shënuat në çdo lule/ në çdo gur, në çdo rrugë…

Ju prehuni e qetë, o Teutë e bukur shqiptare. Ju jeni si një degë e blertë plot sythe në pemën e madhe të Lirisë!

Tani ju ndriçoni, ndriçoni nga qielli dhe plas nata serbe në ferr…

21 Qershor, 2022

Staten Island, New York

Festivali i parë i shkollave Shqipe “Alba Life” New York dhe mbyllja me plot sukses e vitit akademik 2021-2022

June 6, 2022 by s p

Nga Keze Kozeta Zylo/

E ftuar speciale Ambasadore e Republikës së Shqipërisë në Washington DC znj.Floreta Faber.

Nderuan me pjesëmarrjen Ministrja e Shtetit për rininë dhe fëmijët në Republikën e Shqipërisë, zonja Bora Muzhaqi dhe z.Mark Gjonaj “Nderi i Kombit”.

Gjuha jonë, gjuhë hyjnore,

Flet me zemrat si me Zotin,

Oh ç’bekime dhurojnë gjyshërit,

Nga gëzimi derdhin lotin…

Amfiteatri i Qendrës “Illyria” siguruar nga z.Mark Gjonaj gumëzhinte plot e përplot nga zërat gazmorë të nxënësve të Shkollës Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit që operon në të gjitha lagjet e Nju Jorkut dhe në Online. Ishte një e shtunë e bukur plot diell që të lëbyrte sytë, një e shtunë ku ushtuan në skenë këngët dhe vallet e mrekullueshme shqiptare. Çfarë magjie sollën në skenë do të më thoshte nje gjyshe rreth të 80-ve! Ne nipërit dhe mbesat tona i sjellim me dëshirën më të madhe për të mësuar shqip vazhdoi gjyshja.

Dhe dita e shtunë ishte magji, ishte bota e pasur dhe e çiltër e fëmijëve që u ngjitën në skenë plot confidencë për të shfaqur festivalin e bukur. Ata vallëzonin plot harmoni dhe në ritëm të muzikës popullore që ia shtonin dhe më shumë elegancën dhe hijeshinë amfiteatrit.

Nxënësit me kostumet shumëngjyrëshe dhe ngjyrat e Flamurit kuq e zi sillnin dhe më shumë emocion tek të pranishmit që i duartrokisnin plot ëndje dhe emocion artistët e ardhshëm të Diasporës.

Gjatë vitit akademik Shkolla Shqipe “Alba Life” me përvojë 15 vjeçare ka krijuar traditën kulturore të festojë me koncerte si: Ditën e Shenjtë të Flamurit Kombëtar, Festat e Fundvitit, Pavarësinë e Kosovës, Ditën e Shenjtë të Mësuesit, Koncert për mbylljen e vitit akademik shkollor, pjesëmarres në Festivalin e Shkollave Shqipe dhe për herë të parë organizoi Festivalin e të gjitha shkollave shqipe “Alba Life”. Festivali u moderua nga dy nxënës të talentuar bashkëpunëtore të TV “Alba Life” si Arelt Xhaferri dhe Kendra Duli. Ekspresiviteti i tyre në të shprehur e bënte dhe më të bukur komunikimin me publikun.

E ftuar speciale në këtë festival ishte Ambasadore e Republikës së Shqipërisë në Washington DC zonja Floreta Faber

Zonja Faber përshëndeti të gjithë nxënësit, mësuesit, prindërit për punën e shkëlqyer që po bëjnë për të mësuar Gjuhën Shqipe pranë Shkollave “Alba Life”. Ambasadore Faber me një karrierë të gjatë në diplomaci inkurajoi fort që të mos i harrojnë rrënjët e të parëve ndaj duhet ta shfrytëzojnë mundësinë që iu është dhënë për të mësuar dhe folur shqip.

K. Zylo bashkëthemeluese e shkollave shqipe “Alba Life” në emër të bordit dhe gjithë mësuesëve vlerësoi Ambasadoren Faber me Çmimin e Mirënjohjes si një personalitet i lartë i diplomacisë shqiptare dhe për kontributinn e saj të vyer për Shkollat Shqipe “Alba Life” në gjithë Nju Jorkun dhe në Online.

Ambasasore Faber ka qenë e pranishme para tri vjetësh në hapjen e Shkollës Shqipe “Alba Life” në Bronx dhe iu ka shpërndarë nxënësve librat e Abetares.

Dhenia e çmimit u mirëprit me duartrokitje nga të pranishmit.

Festivali i parë dhe dhënia e çertifikatave

Fjala e hapjes u bë nga Dr.Valbona Zylo Watkins e cila përshëndeti në emër të Bordit si drejtuese e procesit mësimor. Ajo është profesore në Staten Island College dhe në Montclair Academy në New Jersey e cila ka dhënë një kontribut të vyer për mbarëvajtjen e mësimit të Gjuhës Shqipe në New York. Programi filloi me këngën: Ty Flamur të duam shumë, kënduar nga kori i shkollave nën drejtimin e artistes së shquar Dëshira Ahmeti Kërliu.

Valltarët e shkollës Shqipe Alba Life në Bronx shfaqën vallen kuq e zi dhe “Vallja e Tropojës” intepretuar nga nxënësit e Bronxit, përgatitur nga mësuese Majlinda Tafaj. Shtoj se kjo shkollë është hapur para tri vjetësh dhe është plot sukses. Në këtë shkollë japin mësim gjithashtu plot përkushtim mësueset Fatbardha Shiqerukaj, Mirvete Krasniqi Veselaj dhe Alda Hoxhaj,

Në këtë festival nderoi me pjesëmarrjen e saj ministrja e Shtetit për rininë dhe fëmijët, zonja Bora Muzhaqi. Në përshëndetjen e saj zonja Buzhaqi tha se sot kam marrë shumë emocione si asnjëherë tjetër dhe u ndjeva tejet krenare, kur dëgjova këta nxënës që intepretonin mrekullisht këngët dhe vallet shqiptare.

Në këtë aktivitet madhështor ishte Z.Mark Gjonaj i cili si përherë të befason me pjesëmarrjen e tij në aktivitete dhe prania e tij veçse frymëzon brezat për të punuar më shumë për Diasporën dhe Kombin. Ai ka mirënjohjen e pakufishme të nxënësve, bordit dhe prindërve

Përshëndetën festivalin kryetari i Lidhjes së Shkrimtarëve, z. Mhill Velaj, si dhe z. Shaban Lajci artisti i mirënjohur i Diasporës dhe Atdheut.

Në skenë performuan nxënësit e Shkollës Shqipe “Alba Life” në Staten Island e cila është shkolla e parë që u krijua në këtë ishull të bukur. Ata interpretuan vallen: “Mor Bubrrec” përgatitur nga mësuese Elona Shkreta, Anxhela Alushaj dhe Ariana Topallaj.

Nxënësit e Shkollës Shqipe “Alba Life” në Brooklyn interpretuan: “Valle Kosovare” dhe “Vallja e Bariut- Rrënjët tona” përgatitur nga mësueset Gela Bulku dhe Ariana Topallaj. Një falënderim dhe mirënjohje e veçantë i shkon prindit Lindita Ndregjoni për përgatitjen e kostumeve plot hijeshi dhe profesionalizëm.

Shkolla e Quensit performoi: “Tring zilja, tring zilja”, “Sa do doja një qenush” këngë për fëmijë, përgatitur nga mësuese Eriola Shahaj nën drejtimin e artistit të njohur Dionis Delia.

Nxënësit e Shkollës Shqipe “Alba Life” në Staten Island përgatitur nga mësuese Entela Muda interpretuan “Vallja e Tiranës”.

Kori i Shkollave Shqipe intepretoi himnin e Shkollës Shqipe Gjuha Shqipe, Gjuha Jonë kompozuar mjeshtërisht nga profesori i pianos Petrika Melo drejtuar nga artistja e shquar Dëshira Ahmeti Kerliu.

Programi u mbyll me këngën popullore aq të njohur: “Xhamadani Vija Vija” kënduar nga kori nën drejtimin e artistes së mirënjohur dhe vitale Valbona Peraj.

Me çmimin e mirënjohjes u vlerësua zonja Vera Mjeku si një personalitet i shquar i Diasporës Shqiptaro Amerikane dhe mike e madhe e shkollave shqipe “Alba Life” në gjithë Nju Jorkun dhe në Online.

Pas këtij programi madhështor Dr.Valbona Zylo Watkins bashkë me Ambasadoren Faber dhe ministren Muzhaqi nën kujdesin e të gjitha mësueseve të klasave të cilat kanë bërë një punë të mrekullueshme për mësimin e Gjuhës Shqipe iu ndanë çertifikatat të gjithë nxënësve për vitin akademik shkollor 2021-2022.

Gjithë festivali u filmua dhe fotografua nga bashkëpunetorët e TV “Alba Life” si: gazetari Valon Gerbeshi, Bujar Sadikaj dhe Elton Xhaferri.

Dreka festive dhe çmimet nga Alba Life

Natyrisht pas një dite shumë të ngarkuar shumica e pjesëmarrësve drekuan së bashku në restorantin “La Botte” në Westchester të organizuar nga bordi i shkollës me kontributin e secilit si drekë festive.

Në këtë drekë festive u krye ceremonia e dhënies së çmimeve të mirënjohjes si Arta Xhaferri koordinatore pranë Shkollës Shqipe “Alba Life” në Bronx me motivacionin:

si Koordinatore për kontributin e saj të vyer dhe me profesionalizëm pranë Shkollës Shqipe “Alba Life” në Bronx.

Mësuese Entela Muda Çmimin e Mirënjohjes për kontributin e saj si një mësuese e përkushtuar me profesionalizëm pranë Shkollës Shqipe “Alba Life” në Staten Island.

U vlerëuan me plot dashuri dhe respekt nxënësit e dalluar të Shkollës Shqipe “Alba Life” si:

Blenda Ekuran Shehu, Kelvin Adil Rustani, Lediana Agim Hasanaj, Dion Odise Salillari

Ariana Daci. Ata janë krenari e Shkollës Shqipe “Alba Life” dhe do të jenë frymëzues për gjeneratat e ardhshme.

Dreka e organizuar kaloi në një atmosferë shumë festive dhe të pranishmit u argëtuan nën tingujt e DJ drejtuar mjeshtërisht nga z.Bujar Sadikaj.

4 Qershor, 2022

Qendra “Illyria” Bronx, NY