alfons Grishaj – Dielli

KUR FAKTI QUHET EMOCION NUK KA DEFINICION

July 18, 2023 by s p

Alfons Grishaj/

Në botën e qytetëruar FAKT është evidencë e pakontestueshme, provë reale që tregon dimensionet e ngjarjeve të fushave të ndryshme në kohë dhe hapësirë. Fjalën Fakt mund t’a sintetizosh në të gjitha ngjarjet që njeriu ballafaqohet me rastin flagrant të patjetërsueshëm, ose akumulimin e ngjarjeve sistematike të së njëjtës këmbanë. Sot ne do fokusohemi në prizmin e gabimit apo fajit që vërteton tetëcipërisht (octagon) ngjarjen.

Në kohen e PP-së , fakti qe irelevant, kopsitur sipas propagandës ordinere, e cila ndërtohej sipas nevojave të gangsterëve pushtetëmbajtës. Nëse lindte dëshira të hiqnin qafe një njeri të papëlqyeshëm, fabrikonin një mijë “fakte” deri në ilaritet. “Fakte” që gjykatësi humbiste udhën e “betimit”, duke i hapur udhë njeriut të ri të socializmit për t’a paraqitur sajesën si “armë të fuqishme” dhe pas 50 vitesh, ligësi trashëguese breznore.

Mendoj se, ligësia ujitet nga injoranca dhe përhapet nga urrejtja e klasës së ulët që përpiqet të bëhet protoganiste pa qenë e aftë të kualifikohet në shoqërinë elitare. Sepse shoqëria elitare ka tjera dimensione që nuk lidhet me kampionatin e hunjve të njeriut primitiv, i cili ngatërron kufirin e thiut në thark me asfaltin e civilizimit. Prandaj primitivizmi viktimizon në çdo moment hapësire ngaqë është mësuar me diapazonin e kërrabës, sopatës dhe kmesës. Liria perëndimore e filtron lodrën e kasnecit primitiv që rrah gjoksin si majmuni pa thënë një fjalë njerëzore.

Ligji është ai që mëson rrugaçin anatemues për character assassination, defamation, harassment, obscenity, child pornography, incitement, inçizim ilegjitim etj… duke denuar në bazë të ligjeve në fuqi. Dhe kur shpifjet janë publike në socialmedia, emaila etj, janë fakte të pakontestueshëme që lehtëson gjykatën të finalizojë verdiktin. Përballë FAKT çarmatoset dhe avokati më brilant (jo më mendja varfanjake amorfe që bredh kafeneve si prima dona), që mundohet të bëjë deal me të keqen!

Vitgenshtain thoshte: “ Hesht , për atë që nuk mund ta thuash.” Ndërsa populli thotë: “ Mos ia ban kujt atë qi nuk ke dëshirë me t’a ba kush!” Po pyet gjirizi pseudo-mediatik ?!

Para pak ditësh, një mikut tim iu deshën njëzet minuta gjygj për të përmbysur një barrë shpifjesh nga fundërrinat e pseudomediave që s’kanë pasur kurrë laps as letër, ndërsa tani kanë bërë ca nevojtore mediatike dhe përpiqen për të lozur me dinjitetin e tjerëve , duke ngatërruar “freedem of speech” me oazin e pisllëkut e të shkuarës tyre traumatike.

Kulmi i të keqes nuk mund bëhet kurrë këmbanë dëgjimi apo piramidë kulti dhe poqese e ka folenë në institucione fetare, përkundrazi duhet luftohet fuqishëm dhe kur petrahili bën paqe me gënjeshtrën që dëmton imazhin e besimit. Kompromisi me erë nuk vlen në asnjë kusht apo rrethanë.

Papa Piu XII ishte shënjestruar nga Hitleri për t’u grabitur. Fyhreri urdhëroi Gjeneral Karl Wolff që të kryente grabitjen. Gjenerali u takua me Papen , duke i dhënë lajmin e keq. Papa, jo vetëm që anashkaloi urdhërin e diktatorit, por i kërkoi Gjeneralit të lironte dy liderit e rezistencës që ishin dënuar me vdekje (“Urdhër” që Wolff e zbatoi pamëndyshje), pra, Papa nga “peng” u kthye në mbajtës skeptri. Çfarë tregon se, autoriteti i Zotit është më i lartë se vetë gjeneralizmi, nazizmi, fashizmi, komunizmi, fetishizmi, rrugaçizmi e soj e sorollop izmash që bien erë në udhëkryqin e jetës.

Kur flasim për FAKT, ndonjë mik apo mike ngatërron fjalen FAKT me fjalen emocion, biles duke i dhënë dhe emër!
Siç e kam theksuar dhe më parë, ne shqiptarët, amigdalen e kemi më të zhvilluar se kombet e tjera. Megjithëqë miqtë e mi anashkalojnë anatominë dhe psikologjinë, duke ngatërruar fjalën emocion me fjalën FAKT, që nuk i bën ata/ato të pamënçur, por të pavëmendëshëm , sepse kur FAKT quhet “emocion” nuk ka definicion.

Vendimi kundër së keqes, nuk është emocion!
Ngritja e zërit kundër pisllëkut, gënjeshtrës, shpifjes dhe degjenerimit shoqëror, nuk është emocion!

Denoncimi i hipokrizisë dhe gurëhedhësëve që fshehin doren, nuk është emocion! Përmendja e fakteve të pakontestueshme dhe shkeljeve ligjeve të një institucioni, atyre juridiko – shtetërore … nuk janë emocione! Mbrojtja e parimeve të lirisë dhe denoncimi i tradhëtisë, kaosit, nuk është emocion, por detyrë e shenjtë civilizimi, ligj!!

FAKT, ka dyer e dritare, ka një frymëmarrje të gjërë që mbrohet lehtë, por kur has shurdhësinë artificiale duhet të ngrihet zëri deri në kup të qiellit për të stimuluar membranat e korruptuara. Të gjitha arsyetimet e paarsyes nuk dekantojnë dot FAKT dhe nëse mundohemi të prodhojnë “logjikë të komprontuar sizmike”. Sepse, logjika e kompromentuar i ngjason mushqetës që ka një rreze të cunguar goditje.

Njihen shkencërisht pasojat e rritjes emocionale negative që vijnë nga abuzimi psikologjik që sjell shumë probleme tek i anatemuari që shpesh rrëshqet në disorder, duke u vetflijuar apo ndëshkuar ngacmuesin sistematik. Nganjëherë drama përfshin dhe personat ku shkaktuesi i traumës militon, sepse i prekuri mendon se e keqja më e madhe është frymëzuesi dhe shtruesi i terrenit se sa ngacmuesi! Në Amerikë kemi qindra raste të tilla. Në Shqipëri, mbetet dramë shekujsh.

Momentalisht, i urti zgjedh mençurinë, duke përkrahur gjykimin logjik për të preventuar jo të keqen që ka trokitur, por të keqen e madhe që vjen si pasojë e shkakut. Ndërsa arsyetimi i dobët lë terren të hapur përshkallëzimi alogjik, hipokrizia inkurajon të dobëtin për t’u paraqitur si viktimë dhe pse ka viktimizuar! Aktualisht intelektuali apo punëtori ka një shans për ti shërbyer shoqërisë kundër të keqes dhe nëse nuk e përdor atë shans, tregon amorpropin e tij/saj. Amorpropi i njeriut mbetet guacka mbrojtëse dhe nëqoftëse thehet…çdo veshje tjetër nuk e mbulon dot dobesinë e karakterit. Mendoj se, Jung kishte të drejtë kur e ndau psikikën në tre nivele: koshienca, jokoshienca personale dhe jokoshienca kolektive…

Duke e thjeshtëzuar dhe zbutur filozofinë brilante të thënies së popullit: “ Çdo fis e ka nganjë pis !” Përpiqem t’a thjeshtëzoj: Pisllëku nuk është pjesë e fisit, por e pisit! Dhe kur është fjala për gjakun e keq… mendoj se, nuk ka fjali më të bukur se, në çardakun e kopilave nuk lindin kurrë luanë, por këlyshë kopilësh !
Larg dhe afër: Rrugëtari i “humbur” heq vallen e mjeranizmit pa u bërë palë e ligjit, por e shpifjes kuturu, intrigave, amorilitetit dhe tradhëtisë, duke kërkuar shumë më tepër fakte…dmth, black hole të bëhet lojë tullumbacesh në pipat e fëmijëve që bëjnë mijëra fluska me shkumë sapuni?! Sa qesharake dhe tragjike! Tradhëtia bëhet ora e rruzullit ?!

Për një moment, m’u kujtua aria “Vesti la giubba” tek opera “Pagliacci” me tenor, Mario Lanza, i cili luan pjesën “tragjike” të Canios, paliaços tradhëtuar…Ai në skenë qeshte ndërsa brendai shpirti i tij thërmohej:

“Ridi , Pagliccio, e ognun applaudira!
Tramuta in lazzi lo spasmo ed il pianto
in una smorfia il singhiozzo e ‘l dolor, Ah!

Qesh, Kloun, dhe të gjithë do të duartrokasin!
Ktheje merzinë dhe lotët në lojëra,
Dhimbjen dhe ngshërimet në buzëqeshje, Ah!”

Dardania, Amerika dhe Kurti

June 20, 2023 by s p

Alfons Grishaj/

Gjithë këto ditë është zgjuar armata e gazetarëve mediokër për të vënë në gijotinë Kryeministrin Kurti.
Nuk mbesin prapa dhe “politikanët” e shkëlqyer që nuk kanë lexuar asnjë libër politik në jetën e tyre, por, si Pisttacus erithacus që mëson pesëdhjetë deri në dyqind fjalë përmendësh, kakarisin si gjelat mbaje plehu. Tek ne, amigdala është më e zhvilluar se në kombet tjera, prandaj gjëmon Kasandra dhe Nostradamus për arkën neoniane që po moleps popullin shqiptar dardan. Ndërsa mendja “brilante” e karizmës së stisur jep alarmin, “Eureka”, duke shpalosur zgjidhjen “brilante” të Makron dhe Scholz.…

Dardania është një shtet sovran në rrethinat e kufirit nacional. Europianët duhet t’a kujtojnë gjakun e derdhur, luftën e perëndimit ndaj ardhacakëve nga lindja e errët. Pavarësisht strategjisë së djersës Ahtisaarit, diplomatët laramanë mundohen të shfrytëzojnë ndonjë mangësi juridike të “draftit” të tij . Por, Amerika nuk bjen kurrë viktimë e brajberisë politike. Ajo nuk ka dëshirë të lektiset midis zgjuarsisë artificiale dhe falsitetit politik, ngaqë përvoja e supershtetit ka kaluar të gjitha korentet dhe etapat politike botërore. Në raste të tilla, Amerika vë në plan thënien lapidare të Teodor Ruzvelt: “Speak softly and carry a big stick”.

Dardania dhe politikanët delitantë, nuk duhet të harrojnë ALFEN: Nëse dëshiron të jesh mik i Amerikës dhe të sigurosh mbrojtjen e saj , minimumi duhet të koordinosh veprimet, sepse Amerika është një perandori e ndërtuar nga një fuqi jashtë konceptit të thjeshtë njerëzor, dhe robi është shumë i pafuqishëm t’i bëjë karshillëk.

Amerika ka përfaqësuesit e vet nëpër shtete të ndryshme si dhe në Dardani. Kryeministri Kurti apo Presidentja Osmani, duhet të koordinojnë gjithshka me Ambasadorin Jeffrey M. Hovenier. Sipas Kryeministrit Kurti, bisedat e tija janë të përditëshme me ambasadorin amerikan. Atëherë Kurtit, duhet t’i kthehen kredencat e mohuara nga gjykimet epileptike brenda dhe jashtë vendit.

Amerika është protektori dhe zëri i të vërtetës i të gjithë popujve të shtypur. Veçanërisht ne shqipfolësit jemi borxhli Amerikës. Por, çadra e ditës me shi nuk funksionon gjithmonë borxh, sidomos kur rrufetë godasin ditën për diell, çfarë tregon se Kryeministri Kurti është në të drejtën e Zotit.…
Këtu nuk është loja e veriut, as kundër Kurtit (që nuk është kukull), por, “hales për peq” për t’a telendisur Dardaninë keq e më keq.

Amerika e di më mirë se askush tjetër se Vuçiqët e soj sorollopi i tij, sa herë janë ulur në tavolinat politike nuk kanë sjellur ndonjë gjë të re. Sipas “Klan Kosova”, Vuçiq pranon dokumentat por jo targat, duke treguar se ai dhe klani i tij nuk heqin dorë nga strategjia e vjetër. Në këtë rast dhe raste të tjera, amerikanët dhe Europa nuk mund të injorojnë lidershipin dardan në aksionet e veta shtetërore. Perëndimi nuk mund t’i bëjë simbiozë rrënjët e lirisë me zinxhirët e tiranisë, zinxhirë që vetë ata kontribuan për t’a shkulur nga toka e shenjtë e Dardanisë.

Aktualisht, Dardania jonë e shtrenjtë po kalon momente provokuese e destabilizuese. Diku rrahen forcat e KFOR-it, diku grabiten policë-oficerët dardanë…diku shpërthen eksploziv, dhe më keq: rrahen gazetarë !

Por në të gjitha të këqijat përbindëshe, ka një të mirë : Për herë të parë banditët serbë “pranuan” kufirin Dardan, dhe se tre polic-oficerët paskëshin kaluar kufirin serb për të marrë “këpurdha”. Se po mos ishte ashtu siç thonë serbët, përse do arrestoheshin policët dardanas në tokën e vet ? Ka gjë më qesharake dhe më të bukur se ky vetëkurthim ? Në vite, serbët thonin se Dardania është Serbi pra, nuk ka kufi! Po si ka mundësi që mendjet brilante të Serbisë e hëngrën sapunin për djathë në aksionin blic për të mbrojtur “kufirin e tyre”?! Zoti punon në mënyra misterioze.…

Siç e kam thënë në vazhdimësi: “Eshtë koha e shqiptarëve që jetojnë në rrethinat e 50 mijë kilometra katrore dhe nuk ka kthim prapa”. Qoftëse shqiptarët nuk e kuptojnë këtë, nuk është faji i të huajve që nuk na kuptuan kurrë!

Shqipëria dhe Dardania duhet të mendojnë për vete dhe për 10 mijë kilometra katrorë të Çamërisë, popullin tonë që jeton atje.

Shqiptarët duhet t’a mësojnë njëherë e përgjithmonë një gjë: Shitja e vetvetes, qoftë edhe për “Nobel Price”, qoftë dhe për një perandori pakufi, nuk shërben kurrë si lartësim, por si tradhëti. Shqiptarët duhet të jenë një zë në mbrojte të Dardanisë dhe udhëheqësve të popullit , të cilët po zbatojnë ligjet e shtetit .

Të mos qeverisë ligji? Faliment ! Të zbatohet ligji? Ulërimë!! Nëse ligji bëhet disfatist…cila është formula e ligjvënësve të huaj për të mbrojtur zhvillimet demokratike të kombeve të tyre?

James Madison thotë : “Nëse njerëzit do të ishin engjëj nuk do kish nevojë për qeveri”. Ndërsa unë them, engjëjt janë të përbotshëm dhe pranohen kudo, por jo vampirët që fshihen në diell dhe bëjnë kërdinë në terr pas shpinës së govermentit.

Populli shqiptar Dardanas është një popull virtuoz që di të studjojë, të bëjë politikë, luftojë e punojë për komb brenda dhe jashtë atdheut.

Zotni Kurti, Zonja Osmani, Zotni Konjufca, Zotni Haradinaj etj…duhet të kuptojnë se, “divide et impera” nuk duhet të funksionojë në lirinë e brishtë të Dardanisë.

Ne jemi një komb prej 15-20 milionësh dhe le ti shërbejmë bashkimit të çdo grimce nacionale për ti treguar botës se, historia e shqiptarëve është fillimi i historisë së Europës, dhe, mëshira dhe ndëshkimi vjen nga gjuha e patjetërsueme e popullit autokton shqiptar.

Zgjedhjet piramidë dhe Shkodra

May 28, 2023 by s p

Alfons Grishaj/

Që në vitin 1991 dhe deri më sot sa herë që bëhen zgjedhjet të kap një ankth shpirtëror jo për rezultatin e skuadrës së zemrës, por a do të ndodhë gjë si me dy prill të vitit 1991 ? A do kemi komente negative nga vëzhgues të botës së qytetëruar ? A do e kuptojmë njëri-tjetrin si kundërshtarë të zhvillimit apo si stërnipër të Nastradinit? A do t’a kuptojmë njëri-tjetrin si shqipfolës dhe mëkatarë me peshë të njëjtë specifike… apo njeri pupël dhe tjetri hekur?

Brohoria e fitores duhet të zërë vend vetëm ateherë kur liria e votës flet realen dhe jo imponimin. Duhet të festohet ateherë kur ndërgjegje kumton progresin dhe jo regresin. Duhet përshëndetur kur qytetaria lexohet si manifest njerëzor dhe jo kulm banditesk e rrugaçëror.

Partia Socialiste brohoret se fitoj 95 % të Bashkive në Shqipëri , si në 96 kur PD-istët ranë viktimë e hiles së “braktisjeve” kutive të votimit. Demokratët në ekstazë i mbushën kutitë me shqelma, duke dalë “fitimtarë” 90 deri 125%. Atëherë pak kush e kuptoi se një gabim i tillë do i krijonte PD-së imazhin e malukatit dhe fillimin e rënies së legjendës së flamurtarit të lirisë.

Berisha e kuptoi këtë, por njerëzit përreth, injorantë që kishin ardhur me lugë në brez paasnjë meritë, disa kishin hequr rrobën e vjetër, duke u rreshtuar në armatën e liridashësve me një neps rruge për të shkulur dhëmbë, gurë e garlliqe. Urrejtja kuturu godiste mullarët e kashtës.

Tani polet kanë ndryshuar dhe pak a shumë shohim të njëtën tabllo, me të vetmin ndryshim se pushtetarët e sotëm kanë bërë plaçkë dhe thasët e parave lëvizin ditën për diell duke bërë pazarin e rradhës.

Në Shqipëri, demokracia ka vdekur palindur mirë. Njerëzit nuk kanë më ndërgjegje lirie …

E keqja është se askush nga “fitimtarët” nuk e kupton se, kjo është një vetvrasje !

Sikur Enveri dhe Ramizi të rinkarnoheshin do thonin: “ Ngadalë more djema se nuk është koha tënë kur dilnim në votime fitimtarë 99% ! Tani kllasa jonë duhet të jetë më koherente, më dinake, ti japë ca minibashki këtyre bukëshkalëve që u bashkuan me kulakët dhe tradhëtarët, për arsye se: armiqtë e huaj do na akuzojnë se në Shqipëri funksinon ende diktatura e proletariatit!”

Po dëgjon Padrino ? Padrino para se të pushtonte kështjellën e Socialistëve, qe një ëndërrimtar demokrat , por i etur për gjak si Sadi, ku ëndërronte ti mbushte sheshet më gjak komunistësh. Por, ja që nuk e mbajti fjalën, sepse furia e kalit të tërbuar ndalet përballë kufirit të humnerës!

Ai krenohet se fitoi Shkodrën, pa e kuptuar se ai vrau bletën e fundit që e mbante në pushtet. PS nuk e fitoi Shkodrën se , ne e dimë përqindjen e elektoratit që ka PS me gjithë rutinën e shit-blerjes . Shkodrën e humbën divergjencat dhe përçarja si në vitin 1996 kur kandidoi Artur Luka, ku e “Djathta Shkodrane” fitoi me votat e Partisë Socialiste. Dhe e “ Djathta Shkodrane” kishte borxh për të larë … dhe borxhin e ktheu me besnikëri .

Në të tilla raste, Rozafa loton besën e dhënë që vëllezërit e shkelin dhe pas 2500 vjetësh, ku për të “qëndruar kalaja” , herë pas here duhet të muroset një i pafaj .

Bardh Spahia është një burrë brilant që sëbashku me të motrën Nausika dhe babanë legjendar , Ali Spahia ( bashkëluftëtari dhe miku im i shtrenjtë) dhanë çmundën për demokracinë shqiptare dhe Shkodrën.

Familja e Becve është një familje qytetare e shkëlqyer , që me Bahrinë, Fahri Beci ( miku im), Astrit Beci (miku im ) e tjerë Becë kanë treguar se janë bij të denjë të Shkodrës .

Lind pyetja : a duhej familja e Spahive dhe Becve të dilnin kundër njëri-tjetrit ( ashtu siç dolën Spahitë me Bushatllinjtë) për hatër lojës politikë ? Po! Shkodra hë për hë nuk duhet të udhëhiqet nga heterogjenët sepse akoma nuk e kemi kulturën demokratike për t’u udhëhequr nga subjekti, por nga tradicioni, duke sjellë paqen mbi qytetin hije rëndë.

Në kontekstin politik, PD, humbi përkohësisht bastionin e demokracisë që krenohej dhe Europa. Dikur, Euronews komentonte : “Shkodra, roca forte!!”. Në rastin në fjalë , fitoi qytetaria, ku dy kundërshtarët, xhentëlmenë të vërtetë i shtrënguan dorën njëri-tjetrit, shenjë përgjegjshmërie dhe demokracie. Shkodra e dha mesazhin e vet të qartë në rregullat e lojës politike .

Në këto zgjedhje u konstatua se, kotherja kulmoi gjeneralizëm, ndërsa ndërgjegja kombëtare dhe demokracia : zero!!

Kasnecët laramanë fërkojnë duart, duke thënë: “ Humbi Sali Berisha dhe Ilir Meta !” Unë u them, Jo ! Në sy të botës së qytetëruar politike nuk ka humbur Sali Berisha dhe Ilir Meta , por Demokracia Shqiptare dhe Dardania që ka nevojë për një krah të djathtë jo internacionalist proletar që bën pazare më të huajt. Unë nuk do përsëris vetveten dhe miqtë e mi që kanë vënë në dukje me qindra herë hemoragjinë kombëtare, e cila po zvogëlon popullsinë dhe shpresën se Shqipëria do bëhet një ditë.

Asnjëherë të majtët nuk kanë ndërtuar të ardhme, por kanë dhunuar lirinë, duke sjellur varfëri deri aty sa kanë detyruar popullin të thotë fjalën e vet , nganjëherë dhe me gjak .

Ajo që më ra në sy gjithë këto ditë ishte shfryrja e gjokseve dhe besnikëria e rreme, e cila dikur “kumbonte dhunshëm”. Lëpirja e akullores ksenomane lektisi të djathtën, duke treguar hapur delitantizmin politik infantil të vasalitetit të trashëguar në brezni.

Shkodra nuk pyet për “leshin” e habisë së sinqertë të Ylli Rakipit, i cili e pyeti me habi fëminore, Blendi Fevziun , “ Mos kemi shkuar për lesh o Fevzi ?…”, as për koburet e njerit apo tjetrit që nuk përbëjnë 00.1%… SHKODRA ESHTE VARREZA E MADHE E VETEKENAQESISE TE ÇDO DEKLAMACIONI ARTIFICIAL.

Tek vërej hartën rozë e them me plot bindje se me këtë “fitore” piramidë, PS e ka futur veten në një problem të madh. Demokratët e botës së qytetëruar e kanë të qartë se në Shqipëri mund të flitet për çdo gjë , por për demokraci? JO!

Në Shqipëri, dajrja do bie për sa kohë që verbëria e kotheres sotme lurton çengitë për ahengun e nesërm . Paftat e teneqeve të dajres do bëjnë zhurmën galduese primitive ku në ekstazë masturbimi çengitë dhe çengijet do pjellin breshkën për ta emëruar çhief of staff për në portën e familjes europiane , e cila do ngelet e mbyllur për një kohë të gjatë.

Bash në prag të vetmisë kualitative të gjysheve dhe gjyshërve, qentë bastardë (që kanë pushtuar rrugët ) do jenë kortezhi ideal i tyre për në jetën tjetër. “Shenjë e bollëkut” dhe e largpamësisë vrastare të shpopullimit.

Dajrja bie për ditë zie .

Sa dëshirë kam që të jem i gabuar !!

Guri i budallait dhe mendja e zgjuar

March 25, 2023 by s p

Alfons Grishaj/

Te parët tanë na kanë treguar se si budallai hodhi një gurë në lumë dhe 100 të zgjuar nuk e nxorën dot. Kjo nënkupon se sa kohë e humbur është kur i mençuri merret me budallain dhe sa ngjashmëri ka në momentin kur pasioni errëson logjiken.

Në spitalin e të sëmurëve mendor të Shkodrës, një i sëmurë mendor rrinte me orë të tëra me sy tek një vrimë Dr . Sandër Ashta , bëhet kurjoz dhe mendon, dreq o punë çfarë sheh ai tek ajo birë ?! I afrohet të sëmurit, duke e pyetur, – a munem me e pa edhe unë atë biren që rri ti me orë tana ?! – Po more doktor , shihe ! Dr. Sandri, pasi e shikoi vrimën dhe nuk pa as insekt apo gjë tjetër i kthehet të sëmurit, – Po çka dreqin sheh në këtë birë !? I sëmuri i përgjigjet, – Ej ej doktor ! Unë kam nji vit qi po munohem me e gjetë e nuk po munem e ti po don me e gjetë për nji minut!…Dr. Sandri e shikoi me vëmendje , duke iu drejtuar me humor Shkodran, – nesër kam me të ba dalje nga spitali , – po përse ?, i përgjigjet i sëmuri .- du me të zëvendësu unë , ia ktheu, doktori…

Ashtu dhe siç kam shkrojtur në disa shkrime për paranojën, që mbetet furra e shkrirjes së çdo konceptimi normal, duke rënduar kolapsin e arsyes së humbur për çdo second , minut , orë e ditë. Në këtë udhëtim paranoja merr me vete dhe të tjerë që nuk e kuptojnë ose nuk e kanë nivelin e duhur intelektual… por dhe intelektualë që hiqen sikur e kanë të plotë panoramen e grigjes dhe psikologjisë njerëzore.

Mosbalancimi i shkallës së perceptimt të kuriozitetit sjell gjykim të varfër dhe tek më i zgjuari, duke e bërë palë me nonsensin.

Disa ditë më parë një paranojak paraqitet tek Teqeja Bektashjane si udhëheqësi i Organizates Vatra, duke kompromentuar dhe disa persona që i kishte rreth vetes, për të kamufluar qëllimin e tij të sëmurë. Sigurisht këta të fundit nuk e dinin çfarë kish psonisur paranoja që i udhëhiqte drejt turpit. I sëmuri mendor , në krye të viktimave hyn tek Teqeja dhe zë tavolinen e Vatres në emër të saj. Ai nuk mjaftohet me kaq, por sëbashku më të tjerët largohet duke i bërë bisht pagesës së biletave të darkës.

Babai i Teqesë, kërkoi shpjegim se kush ishin personat që kishin zënë tavolinë në emrin tonë, kur ne vetë qemë present në këtë takim. Anëtari i Kryesisë i tregoi se personat në fjalë nuk kanë lidhje aspak me Vatrën. Mjaftoi shpjegimi logjik i përfaqësuesit të Vatrës që paranojaku të bëhej nongrata në këtë institucion sikurse është nongrata prej muajsh në Vatër.

Saga vazhdon: cudibërësi i Teqesë paraqitet si përfaqësues i Vatrës tek një Television i djathtë në Shqipëri, dhe opa! Gazetari kurioz për lajme melodramatike e sensacionale e teori konspirative jo vetëm që i beson, por bie keq në gracken paranoide, duke bërë dhe grimasa me prononcim “kërcënues”, “ dmth, Vatra nuk e do Syrin !”, paditur se Vatra kish dhënë disa intervista tek ky Televizion si tregues vlerash nacionale.

Fatkeqësisht, sipas një informacioni te brendëshëm, gazetari para se të bënte këtë intervistë “ famoze interkontinetale” kish rënë prehë e Flër De Mari, mjeranja e përvuajtëshmerisë rrejshme që besimin e ka sanall në pellgun e kënetës së pistë.

Të zgjuarit nuk merren me bira muri e gardhi, nuk merren me fjalë boshe e shifra të stisura që nuk kanë as bazë logjike e shkencore. Nuk merren me aventurierë, të cilët mendojnë se revolucioni fillon me xhinkalla dhe udhëhiqet me dangalla. Nuk bëhen palë me parazitizmin dhe inkompetencën. Nuk trumpetojnë leckën mendim ndryshe dhe arnën, “arritje kualitative!”

Të zgjuarit, nuk e mbjellin të keqen si karafil në bahçet dhe institucionet e tyre, as në qytet, por përpiqen t’a sikterisin sa më larg kufinjve të shtetit të vet.

Bota është mbushur me provokatorë, budallenj e shpirtëhumbur. Shpirtëhumburi e ngre budallain, “lider, profesor!”. Ndërsa “profesori” e ngre shpirtëhumburin në panteon…Sarkazëm apo mjegull mëngjezi mbi pullazet tradicionale ? Mendoj se, sa më fallso të jetë ana deklamative e poemës së dashurisë hipokrite aq më zero bëhet ana narrative !

Bill Walsh, says : Someone will declare , “I am The leader!” and expect everyone to get in line and follow him or her to the gates of heaven or hell . My experience is that it doesn’t happen that way. Others follow you based on quality of your actions rather than magnitude of your declaration.”

Ligaçi, gjithnjë ka dëshirë që lëkurën e vet të konsumuar t’ia veshë dikuj tjetër, duke harruar se lëkura e gjarpërit mbetet gjithnjë gurëve e ferrave dhe shpesh në fund të bishtit si zile.…

Nuk është i zgjur ai person që hyn në punët e të tjerëve (pa asnjë të drejtë dhe kontribut), duke bërë rolin e ideologut, dekalogut dhe kritikut, bash në një shoqëri serioze që sakrifikon dhe punon për qëllime të larta, deri në sublimitet.

Në torfën e njerëzve të devotshëm mbin çdo fidan që zhvillohet shëndetshëm papasur nevojë për hijen fallso të Eminencave Gri.

Kënga dhe lira e artë e Orfeut bëri sirenat të pushojnë, por kur kënga dhe melodia njerëzore është e pafuqishme ndaj zhurmës “sirenave”, është më mirë që humanizmi të fanitet si aurora borealis, valltarja e ngjyrave që lind nga era e rreptë diellore, por që toka i kthen në mrekulli qiellore .

Mendoj se, njerëzit kanë format personale perceptive në lirinë e universit tyre që i ndihmon në arritje ose i shkërmoq në dështime. Sa më reale dhe krijuese të jenë format perceptive aq më efektive dhe pozitive janë arritjet.

Franklin Dilano Roosvelt, thoshte: “Njerëzit nuk janë të burgosurit e fatit, por të burgosurit e mendjes tyre ”.

Udhëtim mbresëlënës në Dardani

February 23, 2023 by s p

Alfons Grishaj/

Firmosja e Memorandumit me Parlamentin e Dardanisë, solli shumë më afër Vatrën me Prishtinën zyrtare si nga ana shpirtërore dhe fizike, duke e bërë Vatrën palë në proçeset jetike të Dardanisë. Prandaj dhe udhëtimi kërkonte përkushtim dhe seriozitet. Para se të niseshim, Kryetari i Vatrës Elmi Berisha, mblodhi Kryesinë dhe u kërkoi të gjithë anëtarëve që të merrnin pjesë në festimet e 15 Vjetorit të mëvetësisë së Dardanisë (kjo sigurisht në varësi të kohës dhe mundësive të gjithësecilit). Vatra ishte e ftuar në Dardani nga Ambasada Amerikane dhe Parlamenti i Kosovës, çfarë tregonte se vatranët do të udhëtonim brenda kornizës protokollare shtetërore.
Sigurisht udhëtime të tilla nuk janë të thjeshta , sepse kërkojnë kohë , impenjim dhe shpenzime…
Gjithësecili u shpreh për mundësinë e këtij udhëtimi, në mirëkuptim të plotë me njëri-tjetrin.

Kryetari Berisha, u nis para nesh për t’u njohur me protokollin dhe organizuar çdo hap të udhëtimit tonë. Porsa arritëm në Airoportin “Adem Jashari”, Intelligence Agency Service (që do të na shoqëronte gjatë udhëtimit tonë), së bashku me kryetarin Elmi Berisha i cili shoqërohej nga kushëriri i tij Xhevdet Berisha, na pritën tek dera e daljes së avionit. Christofer Hyland , Mond Rakaj, Anton Raja dhe unë u surprizuam për këtë kujdes të Kryetarit Berisha dhe qeverisë Dardane.

Çdo gjë e detajuar dhe protokollare. Na drejtuan në dhomën e pritjes VIP , për një pushim të shkurtër dhe një kafe. Nga kjo dhomë do të fillonte the great journey. Christofer Hyland, Mondi, Antoni dhe unë e kishim filluar bisedën që në aeroportin e Zvicrës. Si gjithnjë, në plan të parë Dardania jonë e dashur.

Të shoqëruar me makinat e “ Intelligence Service” , mbërritëm tek Hoteli “Swiss Diamant” me pronar, Bexhet Pacollit , ku u akomoduam.
Më pas, grupit të Vatrës iu bashkuan dhe anëtarët e tjerë, Pashko Camaj, Tony Kastrati dhe Besim Malota.

Mediat e Dardanisë dhe nëpërmjet tyre, gazeta Dielli me Editor Sokol Paja, na ndjekën në rrugëtimin tonë pesë ditor.
Çdo takim qe mbresëlënës dhe impresionues. Takimi i parë u bë me vëllaun tonë, Prof. Dr. Nusret Pllana, i cili kish ardhur për të na uruar mirë se ardhjen. Më pas u takuam me Dr. Vlora Obertinca e cila na shoqëroi në disa takime. Ardhja e mikut të dashur, Prof. Dr. Tonin Gjuraj, enkas për t’u çmallur dhe festuar me ne një natë të paharruar në darkën e shtruar nga Bexhet Pacolli, mbetet e paharrueshme.

Takimi me Kryetarin e Parlamentit Dardan (brum i përdheshëm dhe fort i mprehtë), Glauk Konjufca , na krijoj një ambjent vëllazëror, duke na lejuar shkëmbimin e mendimeve shumë të vlefshme për të ardhmen e Dardanisë dhe bashkëpunimit tonë. Z. Glauk, kishte një humor të hollë pa sforco që e ilustronte me vitalitet e burim shpirtëtror. U ndamë nga ky personalitet me përshtypjet më të mira dhe premtime për vazhdimësinë e lidhjes së Vatrës me Institucionin që ai drejtonte.

Pjesëmarrja e zbulimit të emrit të Xhim Xhemës në një nga rrugët kryesore te Prishtinës pati një jehonë në të gjithë mediat e e Prishtinës. Xhimi Xhema i shoqëruar nga kryetari i Vatrës, Elmi Berisha dhe Kryetari i Bashkisë së Prishtinës, Përparim Rama , qenë brilantë.

Takimi me Presidenten Osmani ishte mbresëlënës dhe brenda kornizës protokollare.

Koktaili në Ambasadën Amerikan dhe dekorimi i Ambasadorit Jeffrey M. Hovenier në darka Gala, ishin kryefjala e lëvizjes diplomatike të Vatrës. Mbrëmja Gala pati pjesëmarrës nga të gjitha trevat. Atë natë mori pjesë dhe Kryeministri Kurti( që ish takuar me ne dhe dy herë në harkun kohor të axhendës së ngjeshur) Kryetari Komunës Përparim Rama, Ambasadorët Jeffrey M. Hovenier dhe Christopher Hyland, Xhimi Xhema, Bexhet Pacolli, Teuta Rugova e shumë personalitete të artit dhe kulturës.

Takimi në Katedralen Nënë Tereza qe një relaksim. Tek porta na pritën Prelatët e Kishës me në krye Ipeshkvin Dode Gjergji, Dom. Lush Gjergji ishte një prehje shpirtërore, duke pasur parasysh se kjo katedrale ka emrin e Shenjëtores së përbotshme St.Mother Tereza.
Pjesëmarrja në Parlamentin e Dardanisë dhe dalja në shesh disa momente para fillimit të paradës do mbeten të paharrueshme, ku populli Dardan, brohoriste, Xhimi…Xhimi…Amerika…Amerika!!…Por, impresionimi më i madh i joni ishte, kur hymë në UBT (ku unë dhe kryetari Berisha patëm dhe fjalën tonë…), u ballafaquam me një bibliotekë të ngjashme me ato perëndimoret që na mbushi me frymëzim dhe përmallim. Atë ditë, UBT , së bashku me Vatrën kishin organizuar, konferencën shkencore, “Roli i mërgatës shqiptare në krijimin e shtetit shqiptar dhe shpalljes së pavarësisë së Kosovës”. Prof . Dr. Edmond Hajrizi, ish student i Oakland University Michigan, me dëshirë dhe vizion arriti të ngrejë UBT në përmasa botërore. Prof . Dr. Naser Rugova na e kish sjellur në vëmendje , por ja që erdh momenti që t’a preknim me dorë. UBT është i gjashti në botë për pregaditjen e studentëve në teknologji. Para se të vizitonim UBT-në , Dr. Pajazit Hazeri, na bëri një ekspoze të Universitetit, ku pregaditeshin dhe edukoheshin më shumë se 15 mijë studentë. Në këtë universitet, na u duk vetja sikur u rritëm!
Surprizë të veçantë i bëri Universitetit, heroi i ditës, Xhimi Xhema, duke i dhuruar Universitetit, $500 000. Ndërsa vatrani patriot, Anton Raja, dhuroi pesëmijë dollarë për studentin më të mirë të UBT-së. Një takim shumë mbresëlënës ishte ai me Gjeneral Hisen Berisha, ish-komandantin e Koshares.

Frymëzues ishte takimi me ish Kryeministrin , legjendën e gjallë, Ramush Haradinaj. U takuam dy herë. Ai na ftoi për darkë në shtëpinë e tij, por qe e pamundur të realizohej, ngaqë do ktheheshim në Amerikë. I paçmueshëm qe takimi me vajzën e Ibrahim Rugovës, Teuta, e cila kryente shkollën në Amerikë. Një vajzë model që ruante momente të pathëna të historisë së legjendës së Dardanisë Presidentit, Rugova.

Kryetari Berisha e kish llogaritur në mënyrë matematike çdo moment. Dr. Pashko Camaj , përveç pranisë së tij në takime, pati dhe një detyrë plus në komunikimin me mediat , ku u paraqit me dinjitet. Intervistat e tija në “ Klan Kosova” dhe R.T.K qenë mbresëlënëse. Gjithashtu , z. Camaj pati një takim të ngrohtë dhe me Ministren e Punëve të Jashtme, Donika Gërvalla, e cila me shumë modesti kërkoi ndjesë që gjatë vizitës së kaluar në Amerikë nuk pati mundësi për të vizitur Institucion e Vatrës Vatranët u takuan dhe me poetin, Hilmi Tahiri.

Dr. Elmi Berisha u takua dhe me Presidentin e Shqipërisë, Gjeneral Bajram Begaj, i cili shprehu konsideratën e lartë ndaj Vatrës dhe Vatranëve.

Në axhendën tonë kishim dhe takim me dy liderat kryesorë te opozitës Dr. Sali Berisha dhe Ilir Meta.

Me Dr. Berishën patëm një takim zyrtar dhe vëllazëror. Dr. Berisha bëri një ekspoze të detajuar të ngjarjeve të fundit, duke vënë theksin dhe mbi zyrtarin e korruptuar të FBI McGonigal , i cili zbuloi rëndë aferat korruptive dhe strategjinë malukate të Edi Ramës, dhe rrezikun që i kanoset popullit dhe Shqipërisë nën drejtimin e këtij të fundit. U ndamë me premtimin e mbështetjes dhe bashkëpunimit të ndërsjelltë.

Më ish – Presidentin Ilir Meta , mik shumë i afërt me Vatrën , biseduam për problemet që po kalon vendi dhe strategjinë e bashkëpunimit në të mirë të vendit dhe demokracisë. Ish-Presidenti, theksoi se është shumë e rëndësishme vota e të gjithëve për të shkulur regjimin që po shkatërron Shqipërinë. Për nder të Vatrës, biznesmeni patriot, Kadri Morina, shtroi një drekë në restorantin e tij, “Pijaca”, duke kaluar një kohë të bukur.

Po në hapësirën e axhendës të Dardanisë, bashkë me Mond Rakaj dhe Toni Isufaj u shkëputëm për disa orë, duke u takuar me Arqipeshkvin e Shkodrës , Mons . Anxhelo Masafra. Më pas, drekuam me Vikarin e Arkiodioqezës Dom. Nikolin Sheldia (prift dhe patriot tradicional) dhe Prof.As.Dr. Vinçenc Marku, mik i imi që në ditët e para të demokracisë. Vinçenci na shoqëroi tek biblioteka e Françeskanëve, e cila ishte unike në llojin e vet. E shoqja e Vinçencit, drejtoresha e bibliotekës, cicërone brilante, na i solli të gjallë kolosët françeskanë me në krye Fishtën. Ne premtuam që Vatra do t’a ndihmojë këtë thesar kombëtar që ruan vlerat e kolosëve të kombit.

Pjesëmarrja e jonë në festimin historik të përvjetorit të 15-të të shpalljes së mvetësisë Dardane, tregoi impenjim serioz në trajtimit e historisë dhe evenimenteve nacionale, duke u bërë Vatren palë të momenteve në filozofinë e lirisë dhe përparimit kombëtar.
Në ditët e udhëtimit tonë, u shqua xhentilesa e Kryetarit të Vatrës, Elmi Berisha, që u mundua t’i gëzonte të gjithë , duke e lënë veten në planin e dytë.

Pas udhëtimit në Dardani, Vatra ka në axhendë hapjen e tri degëve të reja dhe dy takime nderkombëtare. Ashtu siç ka thëne dhe zotni, Kolec Ndoja, treni ekspres i Vatres është i pandalshëm.