Federata Pan-Shqiptare e Amerikës Vatra përfaqësuar prej drejtorit të degëve z.Mondi Rakaj mori pjesë në organizimin e përkujtimores kushtuar vatranit patriot Elias Maliq Lazarati pjesë e ushtrisë amerikane. Në ditën përkujtimore, në Teqenë Bektashiane Shqiptare në Miçigan, shoqata patriotike “Lazarati” bashkoi shqiptarët e Amerikës për të nderuar kujtimin e një shqiptari, atdhetari që bëri histori në komunitetin shqiptar dhe shtetin amerikan. Atdhetari Elias Maliq Lazarati ishte kryetari i Vatrës në degën nr.29 në New York. Në emër të kryetarit Dr. Elmi Berisha, kryesisë dhe këshillit të Vatrës, z.Rakaj deklaroi se Federata Pan -Shqiptare e Amerikës Vatra është krenare me këto figura të shquara patriotike që kanë drejtuar degët e Vatrës e udhëhequr patriotizmën në Amerikë. Z. Rakaj garantoi të pranishmit se në të ardhmen e afërt Federata Vatra do ta nderojë Elias Maliq Lazaratin me medaljen e artë të lirisë pas vdekjes për kontribute të shquara patriotike.

Babai i Teqesë Bektashiane Shqiptare në Miçigan Baba Eliton Pashaj deklaroi në fjalën e tij të bekimit të darkës ti bashkohemi lutjeve tona në këtë ditë, ku kujtohen ata burra, gra, të rinj dhe të reja, të cilët për lirinë, demokracinë dhe përparimin e këtij vendi, falën jetën e tyre që ne sot të mund të jetojmë të lirë.

Të lutemi ty o Zot të bekosh këtë përkujtimore, falu të gjithë të pranishmëve paqe, mirësi, begati e fatbardhësi. Mëshiro për të ndjerin Elias ashtu siç mëshiron për besimtarët mbasi ti je mëshiruesi dhe mëshirbërësi. O Zot, shtona e mos na pakëso! Jepna nder e mos na poshtëro! Jepna e mos na privo. Jepna përparësi e mos i jep përparësi tjetërkujt mbi ne! Jepna gëzim dhe gëzohu nga ne! Zoti i madh bekoje Shqipërinë dhe shqiptarët. Ruaje mërgatën tonë kudo që janë. Kërkoj mbrojtjen e dritës tende bujare që ndriçoi qiejt dhe tokën, që largoi errësirat dhe rregullon çdo gjë. Ndriçoje dhe përmirësoje gjendjen e kombit tonë të dashur. Bëje atdheun tonë Shqipërinë shpresë për ata që janë aty dhe krenari për ne në mërgim. O Zot bekoje popullin dhe kombin Amerikan. Zot bekoje tokën, ujin dhe bukën e Amerikës që është atdhe i dytë për të gjithë ne.

Edhe pse nuk e kishim besuar, përfaqësuesi më i lartë i shtetit shqiptar , Presidenti i Republikës së Shqipërisë z. Bajram Begaj ne datë 22 Maj 2023 u takua me Komunitetin shqiptar të Filadelfias, ne mjediset e shoqatës “ Bijtë e shqipes”. Premtimin e dhënë dy vite më parë ne takimin me përfaqësuesit e shoqatës ne New York dhe do të ishte i pari dhe më larti përfaqësues i shtetit shqiptar që takohej me komunitetin shqiptar të Filadelfias në Shtëpinë e Shqiptarit. Ky komunitetit u ndje në datën 22 Maj krenar, i gezuar dhe aspak i harruar. Edhe pse ne kushte të paforshme atmosferike, takimi ishte i përzemërt dhe tëper miqësor. Kryesia e shoqatës u angazhua plotësisht për organizimin e një pritje madhore. Pas Himnit Kombëtar dhe amerikan të interpretuar nga mikja e shoqates, këngëtarja Kristina Marku, një mirëseardhje speciale me lule, valle, vjersha dhe këngë nga nxënësit e shkollës shqipe “ Gjuha Jonë” për Presidentin. Një dite speciale per ta se për herë të parë në jetën e tyre ata takohen me Presidentin e prinderve te tyre, me Presidentin e Shqiperise. Në përshëndetjen e mirëseadhjes, Kryetari i shoqatës shqiptare-amerikane “Bijtë e shqipes” z. Dritan Matraku, pas falenderimit të përzemërt për këtë viziitë, do të theksonte punën dhe këmbënguljen e gjithë komunitetit shqiptar për të pasur një qender të vet komunitare, duke theksuar mundin dhe rolin e gjithë shqiptareve në Filadelfia për të ruajtur dhe përcjelle gjuhën , traditat, kulturën tonë në brezat e rinj shqiptaro-amerikan në diasporë.

Ambasadori i Shqiperise ne USA z. Ervin Bushati në përshëndetjen e tij theksoi rëndësinë historike të kesaj vizite dhe përgëzoi shoqatën “ Bijtë e Shqipes për punën e mrekullueshme të bërë në shumë se dy dekada. Duartrokitje të vazhdueshme, të forta do të shoqëronin deri në fund fjalën përshëndetëse të Presidentit të Shqipërisë, shkëlqesisë së tij z. Bajram Begaj. Fillimisht, Ai do të shprehte gëzimin dhe besimin e tij të plotë që shqiptaria do vazhdojë në breza në Filadelfia duke parë nxënësit e shkollës sonë që këndonin, recitonin shqip, kërcenin vallet popullore dhe luanin me instrumente tradicionale. Presidenti Begaj do të theksonte nderin dhe kënaqësinë që gjendej në mes të një komuniteti kaq të organizuar dhe bashkuar rreth Shoqatës “ Bijtë e Shqipes” pa dallim fetare, krahinore e politike . Presidenti Begaj do të vlerësonte kontributin dhe punën e mrekullueshme të shqiptarëve ne Diasporë në shoqërinë amerikane, duke theksuar krenarinë e tij për suksesin e cdo shqiptari në USA. Një përshëndetje speciale do të vinte nga Këshilltari dhe miku i gjithe shqiptarëve të Filadelfias z. Michael Driscoll, i cili do të theksonte respektin e tij për komunitetin e mrekullueshëm shqiptar të Filadelfias dhe do të siguronte mbështetjen e përheshme institucionale që do i jepnin Shoqatës “ Bijtë e Shqipes” . Leo Osmanollaj i dorezoi Presidentit certifikaten nga Keshilli Bashkiak. Kryetari i Shoqatës Shqiptare Amerikane “ Bijtë e Shqipes’’ Z. Dritan Matraku i dorëzoi Presidentit certifikatën Nderi i Shoqatës dhe i Komunitetit për mbështetjen , kontributin dhe ndihmesën e cmuar dhënë shoqatës sonë në përpjekjen për ruajtjen e gjuhës dhe trashëgimisë kulturore kombëtare në Diasporë. Dhurata simbolike dhënë nga Presidenca për shkollën “ Gjuha Jonë” dhe zonja e parë Armanda Begaj; fotografi pa fund me nxënësit, prindërit, anëtarët e shoqatës dhe të pranishmit do të ishte epilogu i kësaj pritje te mrekullueshme. Në fund vizita ne Shtëpinë e shqiptarit . Më shumë se nder, por privilegj vizita e Presidentit, që perfaqeson unitetin e gjithë shqiptarëve dhe e paharruar do të mbetet data 22 Maj për shqiptarët e Filadelfias. Një falenderim të vecantë për gjithë të pranishmit dhe për prindërit e shkollës shqipe që u bashkuan bashkë me nxënësit në këtë ditë.

Rudina Bani Nenkryetare e Shoqates “BIJTE E SHQIPES”.

See insights and ads

Boost post

Like

Comment

Share

Ambasador Flamur Gashi*/

Është një nder dhe përgjegjësi e madhe për mua të flas sot para jush, në këtë promovim të jashtëzakonshëm, i cili nuk është thjesht një ngjarje kulturore, por një akt simbolik – një përulje para jetës, veprës dhe përkushtimit të një njeriu, siç është, z.Ekrem Bardha.

Në këtë libër që promovojmë sot, “E VËRTETA: Pavarësia e Kosovës, Amerika dhe Diaspora”, ne nuk kemi përpara një autobiografi të zakonshme, por kemi një dokument historik. Një dëshmi jetësore që lidh përvojën personale me fatin kolektiv të një kombi. Kemi përpara nesh një libër që mund të lexohet si atlas i sakrificave, hartë e përpjekjeve dhe testament shpirtëror për lirinë e një populli.

I. Historia që rrëfehet me zë të fortë

Që në faqet e para të librit, ku z. Bardha përshkruan ikjen nga Shqipëria komuniste, njeriu kupton se ky rrëfim nuk është udhë personale, por një shteg që e kanë ndjekur shumë shqiptarë të përndjekur në Shqipërinë komuniste por edhe në Kosovë dhe trojet e pushtuara shqiptare nën ish Jugosllavi.

Ajo që e dallon z. Bardha nga të tjerët është se ai e ktheu përvojën e tij në një motor të veprimit, në një mision të përjetshëm për të qenë zëri i atyre që nuk mund të flisnin dot. Ky libër nuk është një përpjekje për të glorifikuar një jetë të suksesshme në emigrim. Është një përpjekje për të rrëfyer para kombit: se çfarë mund të bëjë një individ, një qytetar, një shqiptar me vetëdije kombëtare, kur nuk e harron kurrë se nga ka ardhur dhe për çfarë lufton.

II. Amerika dhe shqiptaria – një aleancë e shenjtë

Një nga boshtet qendrore të librit është raporti i z. Bardha me Shtetet e Bashkuara të Amerikës – vendin që i hapi dyert si refugjat, por që ai e bëri pjesë të idealit të tij patriotik. Në çdo faqe te librit ne ndjejmë respektin e tij të thellë për vlerat amerikane – lirinë, demokracinë, të drejtën për të jetuar me dinjitet – por në të njëjtën kohë, ai nuk e ka parë Amerikën vetëm si strehë, por si partner në përmbushjen e një misioni kombëtar. Nëpërmjet kontakteve me shtatë presidentë amerikanë, dhe shumë kongresmenë e senatorë, si dhe drejtues të tjerë ushtarak e politik në SHBA, z. Bardha krijoi një rrjet të fuqishëm mbështetjeje për Kosovën. Ai ishte një “ambasador informal” i shqiptarëve, një njeri që me përulësi, por me këmbëngulje, shkoi derë më derë për të kërkuar drejtësi, jo për vete, por për një popull të shtypur dhe të robëruar.

III. Mërgata shqiptare në SHBA – Forca e heshtur e çështjes shqiptare, një ushtri pa armë, por me vizion të qartë

Një tjetër vlerë madhore e këtij libri është se ai i jep zë një aktori shpesh të anashkaluar në histori: Mërgatës shqiptare në SHBA – kësaj Force te heshtur te çështjes shqiptare, kësaj ushtrie pa armë, por me vizion të qartë. Në faqet e librit përshkruhen me detaje mobilizimet, protestat, lobimet, kontaktet me senatorë e kongresmenë. Dhe në qendër të kësaj vale përkushtimi, qëndron vetë z. Bardha – si një figurë bashkuese, si një strateg që e dinte mirë se opinioni ndërkombëtar nuk formësohet vetëm në terren, por edhe në tryeza, në salla kongresi, në media.

Kur Kosova përjetonte tmerrin e luftës, kur shtypja serbe arrinte kulmin, mërgata nuk qëndroi indiferente. Falë figurave si Ekrem Bardha, ajo u shndërrua në një ndërgjegje të gjallë, në një mbështetje konkrete që u shtri nga ndihmat financiare, deri tek përfaqësimi politik, por edhe pjesëmarrja me armë në dorë për lirinë e Kosovës.

Nëse z. Bardha do të kishte zgjedhur të shijonte suksesin e tij në SHBA si biznesmen i suksesshëm, askush nuk do ta kishte gjykuar. Por ai zgjodhi diçka edhe më të vështirë – zgjodhi të bëhet urë lidhëse mes shqiptarëve dhe Amerikës, mes një kombi të shtypur dhe një superfuqie botërore. Ai nuk e harroi kurrë se ishte nga Kolonja e Korçë, dhe ai nuk nuk e harroi kurrë Kosovën. Në fakt, e bëri Kosovën pjesë të përditshmërisë së tij – në biseda, në lobime, në organizime, në çdo hap të tijin. E pa çlirimin e Kosovës si mision personal dhe i vuri të gjitha energjitë në shërbim të këtij ideali. Në këtë libër, që nuk është thjesht autobiografi, por dokument historik, ne lexojmë përpjekjet e një individi që nuk e shihte veten si të ndarë nga fati i kombit. Dhe ky individ vjen nga një vend i thellë i Shqipërisë jugore – nga qyteti i Ersekës – por zemra dhe vepra e tij rrahin për të gjithë shqiptarët, pa dallim treve, krahine, besimi fetar apo dialekti.

Z. Bardha, ndonëse lindur në jug të Shqipërisë, shpreh gjithmonë një dashuri të thellë, të sinqertë e të pazëvendësueshme për veriun e trojeve shqiptare, për Kosovën dhe më gjerë. Ai është mishërimi i atij ideali të madh të bashkimit kombëtar që nuk njeh kufij gjeografikë, por njeh vetëm një gjuhë – gjuhën e përkushtimit ndaj kombit. Z.Bardha nuk ishte i vetëm në këtë rrugëtim. Përkrah tij, vepruan dhe kontribuuan edhe shumë figura të shquara të mërgatës shqiptare në SHBA, të cilët sidomos që nga vitet ’80 e deri më sot kanë dhënë kontribute të jashtëzakonshme për kauzën e lirisë dhe pavarësisë së Kosovës, si dhe për projektin e bashkimit kombëtar shqiptar. Kjo mërgatë e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, ishte përkrahësja me e madhe e liderit historik të Kosovës, Presidentit dr.Ibrahim Rugova dhe Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Ishte palca e shtyllës kurrizore të rezistencës kombëtare!

Koha nuk na lejon t’i përmendim të gjithëve me emër, dhe me siguri do bëja gabim dhe do të leja pa përmendur shumë emra meritor dhe kontribuues të mëdhenj të çështjes kombëtare nga mërgata jonë në SHBA, pasi ata janë të shumtë, ata përfaqësojnë ndërgjegjen kolektive të një mërgate që ndonëse fizikisht larg, ka qenë gjithmonë afër me shpirt e zemër. Ata janë dëshmi se mërgata nuk është vetëm një komunitet që dërgon remitanca (para), por një faktor strategjik në diplomacinë kombëtare shqiptare.

Përulje dhe respekt për të gjithë mërgatën kombëtare shqiptare në SHBA, dhe sidomos për ata që kontribuar dhe dhanë çdo gjë të tyre për çështjen tonë kombëtare, duke lënë rehatin e tyre në Amerikë dhe duke shkuar për të luftuar me armë në dorë për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës.

IV. “Illyria” – fjalët që bënë dallimin

Në vitin 1991, patrioti Harry Bajraktar themeloi gazetën “Illyria”, një akt që më shumë se sa një sipërmarrje mediatike, ishte një lëvizje strategjike. “Illyria” u bë më shumë se një gazetë – ishte një tribunë kombëtare në zemër të Amerikës. Ajo informoi, ndërgjegjësoi, mobilizoi dhe përçoi të vërtetën per Kosoven dhe mbi Kosovën në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Në kohën e izolimit të Kosovës, gazeta “Illyria” ishte si drita që ndriçonte tunelin. Ishte media që nuk mbante anë politike, por mbante anën e kombit. Z. Bardha e kuptoi herët se fjala ka fuqi. Se opinioni publik amerikan formësohet nga faktet, nga rrëfimet njerëzore, nga vërtetësia. Dhe ai zgjodhi ta ushqente atë opinion me të vërtetën e shqiptarëve – përmes këtij mediumi që vazhdoi ta drejtoi me përgjegjësi të lartë qytetare dhe në shërbim të kombit për rreth tetë vite, në kohën kur Kosova ishte në luftë dhe pastaj në liri (1998-2006), kur Kosova akoma kishte nevojë për përkrahje, për njohjen e pavarësisë së saj nga SHBA dhe shtetet e tjera të botës. Që nga koha e Harry Bajtaktarit, Ekrem Bardhës dhe Vehbi Bajramt, gazeta “Illyria” u bë zëri i arsyes së Kosovës në SHBA.

V. Ky libër – Frymëzim për brezat e rinj

Ky libër nuk është vetëm për historianët, studiuesit apo politikanët. Ky libër është një pasqyrë që duhet të mbahet në bibliotekat e çdo të riu shqiptar dhe familje shqiptare. Ai është një dëshmi e qartë se suksesi personal nuk ka vlerë nëse nuk përkthehet në shërbim për bashkësinë, për kombin tënd. Është një leksion për idealizëm, për përkushtim, për modestinë me të cilën duhet ti shërbesh kombit pa kërkuar asgjë në këmbim.

Le ta lexojnë këtë libër brezat e rinj dhe le të kuptojnë se kombi ynë ka pasur njerëz të jashtëzakonshëm.

Le ta kuptojmë se nuk ka nevojë për tituj zyrtarë që të ndryshosh rrjedhën e historisë – mjafton vullneti, vizioni, ndershmëria dhe atdhedashuria. Në një botë ku ndonjëherë vlerat relativizohen, ku interesat personale mbizotërojnë mbi interesat kombëtare, figura si Ekrem Bardha janë të rralla. Por janë të domosdoshme. Sepse na kujtojnë se ideali nuk është një fjalë e zbrazët. Se patriotizmi nuk është retorikë, por punë konkrete, e përditshme. Se përkushtimi ndaj kombit nuk matet me fjalë, por me vepra. Le të mos harrojmë se ky libër është dëshmi e veprave, është një frymëzim edhe për mërgatën për sot!

VI. Nderim dhe thirrje

Të nderuar të pranishëm,

Sot nuk po promovojmë vetëm një libër, por po nderojmë një jetë të tërë në shërbim të kombit. Një jetë që është model për të gjithë ne. I themi faleminderit z.Ekrem Bardha për guximin, vizionin, këmbënguljen dhe besimin se një popull mund të jetë i lirë nëse ka bij si ai. Le të marrim frymëzim nga kjo vepër. Le të kujtojmë se pavarësia është e shenjtë, por është edhe një detyrë. Le të mos harrojmë së historia e një kombi nuk shkruhet vetëm nga politikanët, por edhe nga qytetarët që nuk dorëzohen kurrë.

Të dashur miq,

Ishte një nder dhe përgjegjësi që të flisja sot para jush në këtë promovim që përmbledh më shumë se një jetë – përmbledh një epokë. Një epokë sakrifice, përpjekjeje, bashkimi dhe mbi të gjitha – një epokë lirie. E gjitha kjo e mishëruar në një njeri, z.Ekrem Bardha. Në këtë moment solemn, le të bëjmë një thirrje të ndershme dhe të sinqertë, por të domosdoshme, ndaj institucioneve të Republikës së Kosovës:

Është koha që puna, përkushtimi dhe sakrifica e mërgatës shqiptare, të mos mbesin vetëm në faqe librash dhe fjalimesh. Ato duhet të gdhenden në kujtesën institucionale të shtetit. Emra si Ekrem Bardha, Harry Bajraktari, Jim Xhema, Jozef Dioguardi, Din Derti, Bruno Selimaj dhe shumë e shumë të tjerë, meritojnë të përjetësohen në rrugë, sheshe e monumente publike në Kosovë. Ata janë pjesë e historisë sonë. Ata janë dëshmitarë dhe kontribuues të drejtpërdrejtë të lirisë sonë. Kosova duhet të ndërtojë një Memorial Kombëtar të Mërgatës Shqiptare, që jo vetëm të nderojë këto figura, por të frymëzojë brezat që vijnë qe të kuptojnë se liria është produkt i një përpjekjeje kolektive që nuk njeh kufij.

VII. Përmbyllje – Një thirrje për bashkim dhe për përgjegjësi

Vëllezër dhe motra,

Sot nuk promovojmë vetëm një libër, por një ndërgjegje. Një vepër jetësore të një njeriu që u bë shtyllë për lirinë. Një shqiptar që bëri shumëçka për ne dhe për kombin tonë. Nëse duam të nderojmë Ekrem Bardhën me të vërtetë, nuk mjafton vetëm duartrokitja. Duhet të bëjmë tonën filozofinë e tij: punën e heshtur, përkushtimin pa kushte, unitetin pa paragjykime.

Le të mos harrojmë se beteja për lirinë nuk mbaron me pavarësinë. Ajo vazhdon çdo ditë – për drejtësi, për demokraci, për mirëqenie, për vlera, dhe mbi të gjitha për bashkim kombëtar. Kosova dhe kombi shqiptar ka djem dhe vajza si Ekrem Bardha me shokë dhe bashkëveprimtar. Le të jemi bij të denjë të kësaj historie, të këtij kombi krenar.

Zoti e bekoftë Amerikën!

Zoti e bekoftë Shqipërinë!

Zoti e bekoftë Kosovën!

Zoti i bekoftë shqiptarët kudo që janë!

Zoti i dhentë jetë të gjatë dhe të lumtur z. Ekrem Bardha!

*Fjala e mbajtur në promovimin e librit të z.Ekrem Bardha: “E VËRTETA: Pavarësia e Kosovës, Amerika dhe Diaspora”, 23 maj 2025, Kisha “Shën Pali”, Michigan – SHBA.

Në Kishën e Shën Tomës në New York u mbajt meshë falënderimi në nderim të diplomatit të shquar amerikan, mikut madh të kombit shqiptar Ambasadorit të ndjerë Frank G. Wisner II. Në ceremoninë përkujtimore morën pjesë krahas kryetarit të Vatrës Dr. Elmi Berisha, kryetarit të Prishtinës z.Përparim Rama, atdhetari Jim Xhema, patrioti Harry Bajraktari dhe familjarë, miq, bashkëpunëtorë dhe përfaqësues të institucioneve të ndryshme shtetërore e atdhetare të cilët nderuan figurën dhe trashëgiminë e jashtëzakonshme të Ambasador Wisner.

Në këtë ceremoni solemne, u theksua roli i pazëvendësueshëm që diplomati Wsner pati në mbështetjen e çështjes shqiptare dhe në procesin e shtetformimit të Kosovës.

Kontributi i Ambasadorit Wisner në Kosovë ishte i gjithanshëm dhe me ndikim afatgjatë. Ai ndihmoi në ndërtimin e themeleve të shtetit të ri, përkrahu zhvillimin e institucioneve demokratike dhe punoi pa u lodhur për integrimin e Kosovës në bashkësinë ndërkombëtare. Si Përfaqësues i Posaçëm i Shteteve të Bashkuara në bisedimet për statusin e Kosovës në vitin 2005, ai luajti një rol kyç në negociatat që çuan në shpalljen e pavarësisë më 17 shkurt 2008.

Përkushtimi i tij ndaj parimeve të lirisë, drejtësisë dhe paqes ishte i palëkundur, dhe ai mbrojti me vendosmëri të drejtën e popullit të Kosovës për liri e pavarësi. Në mesin e të pranishmëve, në shenjë mirënjohjeje për të nderuar jetën dhe veprën e Ambasador Wisner kryetari i Prishtinës, Përparim Rama dëshmoi mirënjohjen e thellë që populli i Kosovës ndjen për Ambasadorin Wisner i cili do mbetet përgjithmonë në kujtesën kombëtare si një mik i çmuar dhe një mbështetës i palodhur i kauzës shqiptare.

Federata Vatra me rastin e 110 vjetorit të themelimit e nderoi dhe vlerësoi me “Mirënjohje” ambasadorin Frank G. Wisner për veprimtari të jashtëzakonshme e kontribut në shërbim të kombit shqiptar.

“Dubrava mbetet plagë e hapur në kujtesën tonë kolektive, por edhe dëshmi e pashlyeshme e brutalitetit të shtetit gjenocidal serb ndaj shqiptarëve të Kosovës”.

Sot kujtojmë me dhimbje Masakrën e burgut të Dubravës, njërën prej masakrave më të tmerrshme të kryera nga regjimi gjenocidal i Serbisë gjatë luftës në Kosovë.

Në majin e vitit 1999, brenda mureve të burgut të Dubravës ndodhi krimi makabër: për pesë ditë rresht, regjimi gjenocidal i Serbisë, vrau mizorisht 120 të burgosur shqiptarë të luftës dhe të burgosur politik si dhe plagosi 300 të tjerë.

Ata u vranë vetëm pse u angazhuan për të drejtën për të jetuar të lirë në tokën e tyre. Në vend që të mbroheshin, u bënë cak i një krimi sistematik, një krimi që sot, 26 vjet më vonë, ende kërkon drejtësi.

Dubrava mbetet plagë e hapur në kujtesën tonë kolektive, por edhe dëshmi e pashlyeshme e brutalitetit të shtetit gjenocidal serb ndaj shqiptarëve të Kosovës.

Nderim i përjetshëm për të rënët e Dubravës!

Drejtësi për viktimat dhe kujtesë historike e përhershme!