#Fjala e Lirisë në Gjuhën Shqipe
Sot përulemi me nderim përpara një dite që ndryshoi historinë tonë kombëtare. Më 22 mars 1908, Fan Noli mbajti meshën e parë në gjuhën shqipe, duke i dhënë popullit të tij një altar ku gjuha e nënës u kthye në fjalë të shenjtë. Në një botë ku identiteti ynë kërcënohej nga asimilimi, ai ngriti zërin për ta mbrojtur, duke e bërë këtë ditë një moment të pavdekshëm në kujtesën tonë kombëtare. Kjo meshë nuk ishte thjesht një rit fetar, por një akt guximi dhe vetëdije kombëtare. Për herë të parë, një gjuhë e ndaluar u shndërrua në fjalë të shenjtë, duke u dhënë shqiptarëve në mërgim një shtëpi shpirtërore ku feja dhe kombi flisnin të njëjtën gjuhë.
#Kisha e Shën Gjergjit – Shtëpia Shpirtërore e Shqiptarisë
Në këtë ditë të shënuar, kujtojmë gjithashtu themelimin e Kishës së Shën Gjergjit në Boston—një vatër ku feja dhe kombi u bënë një. Aty shqiptarët gjetën jo vetëm një vend adhurimi, por edhe një strehë për gjuhën, kulturën dhe shpresat e tyre. Fan Noli nuk ngriti thjesht një kishë, por një simbol të unitetit dhe vetëdijes kombëtare. Aty u mblodhën patriotë, intelektualë dhe vizionarë që hodhën themelet e një lëvizjeje që do të ndryshonte fatin e Shqipërisë. Sot, përkujtojmë sakrificën e atyre që mbajtën gjallë këtë dritë, një dritë që ende ndriçon rrugën tonë kombëtare.
#Trashëgimia e Fan Nolit – Një Amanet i Shenjtë
Më 22 mars, kujtojmë Fan Nolin jo vetëm si një prift, por si një profet të kombit, një udhëheqës që la pas një amanet të shenjtë: ruajtjen e gjuhës, besimit dhe identitetit shqiptar. Mesha e tij nuk ishte vetëm një akt fetar, por një betim për një Shqipëri të lirë e të fortë. Ai jo vetëm që përktheu liturgjinë në shqip, por edhe udhëhoqi politikisht dhe kulturorisht shqiptarët. Fjala e tij nuk ishte vetëm predikim fetar, por edhe një thirrje për liri, identitet dhe dinjitet kombëtar—një trashëgimi që ende sot frymëzon breza të tërë shqiptarësh në Boston e kudo ku ka shqiptarë!
Sot, ndërsa përkujtojmë këtë moment historik, le të rikujtojmë fjalët e tij: “Ne nuk po krijojmë një kishë të re, por po kthejmë kishën tek populli i saj.” Le të jetë ky kujtim një thirrje për të mbajtur gjallë shpirtin shqiptar, kudo ku jemi!