Angela Kosta, përkthyese dhe autore e disa librave në prozë e poezi, në një rrëfim dhënë editorit të gazetës “Dielli” të Vatrës në New York, Sokol Paja, shpalos veçoritë e krijimtarisë letrare, përkthimet në gjuhën italiane, krijimtarinë si mjet revolte ndaj fenomeneve e ngjarjeve shoqërore, gjuhën shqipe dhe ndikimi në letërsinë që konsumojmë sot, bashkëpunimet mediatike etj.
LETËRSIA SI MJET REVOLTE NDAJ PADREJTËSIVE, DHIMBJEVE E VUAJTJEVE…
Kohët e fundit kam në dorë romanin tim të ri në gjuhën italiane, i cili flet për sëmundjen fantazmë të shekullit “depresionin”. Gjithashtu (gjëja më e rëndësishme kjo për mua), po përfundoj një libër me përmbledhje poezish të cilin dëshiroj ta botoj në Shqipëri. Në këto poezi shpreh realitetin dhe aktualitetin: përmbytjet e emigrantëve në kërkimin e shpresës së madhe nëpër dallgët e detit fatkeqësisht dhe shpesh herë triumfues mbi fatin e tyre tragjik. Në vargjet e mia bën pjesë gruaja e ditëve të sotme, jo më e përkëmbur por e fortë në sfidat e jetës me të cilat përballet pa u mposhtur dhe pa u dorëzuar kurrë. Në vargjet e mia rrjedhin lotët e përgjakura e të ngrira të holokaustit dhe dënimi human i ligjeve raciste; kam thurur poezi për urinë dhe mjerimin që po pllakos botën. Në këto poezi ka vargje gjithashtu për Mëmëdheun tim të shtrenjtë, për të cilin brenga dhe malli nuk më shuhen kurrë: pas 28 vitesh në emigrim, vazhdoj ta ndjej veten si një pemë e çrrënjosur shekullore, rrënjët e të cilës do të mbeten përjetësisht midis Atdheut tim dhe vendit ku tashmë jetoj. Në poezitë e mia nuk mungojnë vargjet për familjen e as ato për lulëzimin dhe të ardhmen e jetës: fëmijët; shkruaj per magjepsjen e dashurisë dhe bukuritë mahnitëse të stinëve që Zoti na dhuroi nëpërmjet natyrës.
SHQIPTARËT NË UMBERTIDE, PERUGIA, ITALI…
Në qytetin e vogël në Umbertide ku unë jetoj, ne si Komunitet Shqiptar organizonim dhe merrnim pjesë me guzhinën tradicionale shqiptare në panairin tre ditor të guzhinës multietnike, organizonim gjithashtu festimin e 28 – 29 nëndorit dhe festën e abetares. Fatkeqësisht pas epidemisë Kovid – 19, asgjë nga këto nuk është përsëritur më.
GJUHA NË LETËRSINË E SOTME…
Me dhimbje shpreh dhe them se cilësia e letërsisë shqipe është me të vërtetë mjaft zhgënjyese. Nëpër librat e disa shkrimtarëve të rinj, shumëherë më ka ndodhur të ndeshem në shumë gabime ortografike, lexoj poezi pa thelb poetik, nëpër portalet e shumta lexoj dhe ndeshem madje në shumë fjalë të huaja të gjuhës shqipe, ashtu sikurse i dëgjoj në kanalet televizive nga gazetarë apo opinionistë dhe analistë. Ndjej me të vërtetë keqardhje, sepse gjuha shqipe duhet të mbetet e pastër, dhe nuk ka aspak nevojë për rinovim me fjalë, të cilat e dëmtojnë dhe e shtrembërojnë atë. Nuk duhet të harrojmë kurrë sa luftë, sa gjak dhe sa djersë u derdh për mbijetesën e gjuhës sonë mëmë.
PËRKTHIME NË SHËRBIM TË KULTURËS KOMBËTARE…
Në gazetën italo – shqiptare “Le Radici – Rrënjët”, bëj përkthime në të dyja gjuhët të historianëve, studiuesve albanolog, si edhe atyre italian të cilët janë artikuj që i përkasin: historisë së lashtë së prejardhjes së vendit tonë, kulturës dhe traditave etnike, aktualitetit të komuniteteve arbëreshe, etjer. Kjo gazetë shpërndahet falas prej 20 vitesh në: Shqipëri, Itali, Australi, Belgjikë, Kanada, Gjermani, Greqi, Francë, SHBA dhe Zvicër. Përsa i përket letërsisë shqipe, nuk kam mundur të përkthej autorët tanë sepse, fatkeqësisht në Shqipëri siç e dimë, ligji mbi të drejtat e autorit nuk ekziston ende.
BASHKËPUNIMET MEDIATIKE…
Përveç kësaj gazete të cilën e përmenda më sipër unë bashkëpunoj dhe përkthej poezi të autorëve të famshëm italianë në gjuhën shqipe si: Cesare Pavese apo Luigi Pirandello. Këto i kam botuar në Gazeta Destinacioni dhe portalin Alb – Spirit, ashtu sikurse edhe në Revistën Internazionale të Artit dhe Kulturës “Muzat”. Gjithashtu bashkëpunoj me gazetën “Nacional” apo Revistën Letrare “Orfeu”, në të cilat kam përkthyer disa poetë të huaj. Në Revistën “Psikologjia” kam shkruar disa tekste të sociologjisë, jam autore në “Përqasje Italo – Shqiptare”, “Sprint News Al”, “Tekste Shqip”, “Fjala e lirë”, “Versi – Vargje”, “Capoverso – Kryevarg”, bashkëpunoj me: gazetarë, shkrimtarë, poetë, piktorë, fotografë tek: “Scrigno di Pandora – Kutia e Pandorës”. Botimet e mia në Itali jam munduar t’i kthej edhe në shërbim kundrejt atyre të cilët kanë nevojë. Në fakt, në vitin 2008 përfitimin e librit ia dhurova Shoqatës ONLUS për kërkimin shkencor ndaj Skleroza Laterare Amiotrofika (SLA), ndërsa në vitin 2020 përfitimin e librit me përralla: “Ylberi dhe Sara e vogël” me vizatimet e realizuara nga Kristiana Sterjo, vajza e shëruar nga Leuçemia ia dhurova pikërisht Shoqatës ONLUS Komitetit Daniele Chianelli për kërkimin shkencor ndaj Leuçemisë, Limfomave dhe Tumoreve tek fëmijët dhe të rriturit.
“MOS E HARRONI GJUHËN TONË TË ËMBËL SHQIPE”
Mesazhi im për të gjithë ju kudo që ndodheni, në Amerikë apo gjithkund tjetër: Mos e harroni gjuhën tonë të dlirë e të ëmbël shqipe, përhapeni sa më shumë atë, përcilleni brez pas brezi tek fëmijët dhe nipërit tuaj, bashkë me jehonën e këngëve tona të bukura, bashkë me flamurin tonë me shkabën dykrenare, sikurse traditat dhe zakonet tona të pastra, të pasura dhe të lashta. Të ndjehemi kudo dhe kurdo krenarë që jemi shqiptarë dhe i përkasim e rrjedhim nga një vend etnik i pellazgëve në zemër të Evropës dhe të Ballkanit.