Rudyard Kipling*/
(shqipërim nga Astrit Lulushi)/
Nëse kokën tënde e ruan
Kur të gjithë rreth teje
Të vetën e humbasin
Dhe të fajësojnë ty,
Nëse i beson vetes
Kur të gjithë të dyshojnë,
Pa harruar se je
Nën dyshimin e tyre;
Nëse mund të presësh
Dhe të mos lodhesh duke pritur,
Ose i gënjyer,
Mos u merr me gënjeshtra,
Duke qenë i urryer
Mos i hap udhë urrejtjes,
Dhe megjithatë,
Mos u duk shumë mirë,
As mos u trego i mbimençur;
Nëse mund të ëndërrosh –
Mos e bëj ëndërrën zotin tënd;
Nëse mund të mendosh –
Mos e bēj mendimin qëllimin tënd,
Nëse mund të takohesh
Me triumfin dhe shkatërrimin
Trajtoji të dy njësoj;
Nëse dëgjon të vërtetën
Të Shtrembëruar nga kamxhikët,
Ose shikon gjërat
Që të dhanë jetën, të prishura,
Mblidh veten dhe ndërto
Me ato që të kanë mbetur;
Nëse fitimeve e grumbulluara
Një ditë i humbet të gjitha
Nis përsëri në fillimet e tua,
Dhe kurrë mos nxirr një fjalë
Për humbjen që ke pësuar;
Nëse forcon zemrën
Dhe mendjen tënde
Për të dalë nga fatkeqësia
Shumë kohë pasi ajo zhduket
Kështu vazhdo
Edhe nëse asgjë nuk ke
Përveç Vullnetit që të thotë: ‘Qëndro!’…..
—-
*Joseph Rudyard Kipling (1865 – 1936) gazetar anglez, shkrimtar i tregimeve të shkurtra, poet dhe novelist. U lind në Indi, ku u frymëzua për shumë nga krijimet e tij.
Reputacioni i Kiplingut ka ndryshuar me klimën politike dhe shoqërore të epokës. Kritikat ndaj tij vazhduan për pjesën më të madhe të shekullit të 20-të. George Orwell e shihte Kipling si “imperialist agresiv”, i cili ishte “moralisht i pandjeshëm dhe estetikisht i pështirë”.
Kritiku letrar Douglas Kerr shkruan: “Kipling është një autor që mund të frymëzojë mosmarrëveshje pasionante dhe përcaktimi i vendit të tij në historinë letrare është larg nga zgjidhja….Ai njihet si i pakrahasueshëm, interpretues i diskutueshëm i mënyrës sesi u përjetua perandoria britanike. Kjo dhe një njohje në rritje e tregimtarisë së tij të jashtëzakonshme, e bëjnë Kipling një forcë për t’u llogaritur” (Kerr)