Nga Ramazan Çeka/
Kur humori shkodran ngjitet në majat e artit me Sandër Ruçin
Salla e Teatrit “Migjeni” u ndez sërish nga drita e artit, e mbushur për të pritur spektaklin më të ri të “Mjeshtrit të Madh” të humorit shkodran, Sander Ruçi. Me premierën “Pikante”, aktori i dashur i publikut të mrekullueshëm riktheu jo vetëm të qeshurat, por edhe emocionet, mesazhet dhe atë thumbim të hollë që vetëm arti i vërtetë di t’ia falë shoqërisë. Ky artist i madh i humorit, pas një karriere të shkëlqyer, solli një shfaqje që u cilësua si një nga majat e tij artistike. “Pikante” dëshmoi se Shkodra ka trupë, ka talente dhe mbi të gjitha një publik që e do dhe e ndjen artin. Publiku shkodran, i njohur për shijen e hollë artistike, e mirëpriti me duartrokitje të gjata dhe të ngrohta këtë premierë, ku bashkë me Sandrin ndanë skenën artistë e këngëtarë të njohur, duke e shndërruar këtë mbrëmje në një festë të gjallë të dashurisë për artin.
Me një monolog të mbushur me ndjeshmëri, Sandri rrëfeu nderin dhe krenarinë që ndien për t’i shërbyer qytetit të tij të artit, në këtë tempull të shenjtë të artit, ku janë ngjitur ndër vite emra të pavdekshëm. “Edhe unë kam vendosur gurin tim të vogël në mozaikun e madh të varietesë shkodrane,” u shpreh ai me përulësi, duke e ndjerë veten pjesë të një panteoni të lavdishëm. Ishte një detyrë, por edhe pasion qytetar ta sjell këtë energji në skenë. “Publiku është motivi ynë më i madh,” u shpreh Sandri pas shfaqjes, me emocion dhe mirënjohje. “Pikante” ishte më shumë se një shfaqje: ishte një gur i çmuar në mozaikun e humorit shkodran. Ishte një udhëtim mes humorit, muzikës dhe reflektimit mbi realitetin e përditshëm. Në krah të kolegëve dhe artistëve të rinj, Ruçi ndërthurte të qeshurën me mesazhin, duke e kthyer spektaklin në një pasqyrë të jetës që shijohej njëkohësisht me buzëqeshje e mendim të thellë.
Puna disa mujore e Sandrit, si aktor, regjisor dhe organizator, u shpërblye nga reagimi i ngrohtë i publikut. “Dashuria që ndjej prej spektatorëve të mrekullueshëm shkodranë është shpërblimi më i madh,” tha ai, duke theksuar lodhjen, sakrificat dhe mundin e një pune të bërë me përkushtim të plotë, aty ku dikur shteti ishte sponsor dhe sot arti mbijeton nga pasioni individual.
Në skenë shkëlqyen edhe talente të reja, mes tyre një vajzë 15-vjeçare që ngriti publikun në këmbë me energjinë e saj të papërmbajtshme. Ky emocion u pasua nga figurat më të mëdha dhe më me përvojë, si Bujar Qamili, “Nderi i Kombit”, duke dëshmuar se arti i bashkon brez pas brezi. Ky është arti që vazhdon. Ky është humori që bashkon.
Në këtë skenë u ngjitën edhe miq e bashkëpunëtorë të çmuar. Regjisori i njohur Zeraudin Dokle, që kishte ardhur enkas nga Bullgaria, e përshkroi Teatrin “Migjeni” si një magnet të fuqishëm që tërheq shpirtin e artistit, ndërsa “Mjeshtrja e Madhe” Dana Xhaj solli emocionin e rikthimit pas një kohe shkëputjeje. “Sandri është kërkues dhe gjithçka e do në perfeksion, por ia vlejti çdo përpjekje,” u shpreh ajo, duke theksuar rëndësinë e kësaj premiere.
Një tjetër moment kulmor ishte prezantimi i shfaqjes nga moderatorja elegante Uarda Albunesa, e cila përjetoi emocione të veçanta duke u ngjitur sërish në skenën ku dikur kishte debutuar si fëmijë. Po ashtu, interpretimi i ngrohtë i “Mjeshtres së Madhe” Merita Smaja i dha skenës dritë dhe gjallëri të veçantë. Spektakli, i pasuruar me këngë e humor, u regjistrua edhe nga TV1 Channel, duke e bërë pjesë të historisë së gjallë të artdashësve shkodranë. Në fund, ajo që mbetet nuk është vetëm një shfaqje, por një dëshmi e gjallë se arti nuk shuhet kurrë atje ku publiku është i etur për të. Shkodra, me “Pikante”-n e Sandër Ruçit, dëshmoi se mbetet kryeqyteti shpirtëror i humorit dhe artit skenik shqiptar, ndërsa artistët e saj vazhdojnë të mbajnë ndezur flakën e një tradite të pavdekshme.