EKSPOZITA- Pjesëmarrje e një numri të madh artistësh nga bota midis të cilëve edhe Artan Shabani nga Shqipëria/
NGA GEZIM LLOJDIA/
Trillime dhe të dridhura në art paraqiten Athina nga datat 16-19 maj 2013 me pjesëmarrjen e një numri të madh artistësh nga bota midis të cilëve edhe Artan Shabani nga Shqipëria.
Prezantuar nga Daily Lazy Projects :Trillime dhe të dridhura.
Ekspozita përfshin vepra që variacionet aktuale të realitetit dhe të sfidojë marrëdhënien mes optikes dhe shpirtërores, iluziοnale dhe trupore. Koncepti i ekspozitës është i bazuar në tekstet përzgjedhura ngashfaqjet e Bill Hicks.
Teksti i mbledhur ofron transmetime të ndryshme në lidhje me përdorimin e drogës dhe se si Hicks bëri koment filozofike mbi kuptimin e ekzistencës dhe perceptimin e realitetit. Ende shumë provokues dhe të diskutueshme referencat mbi përdorimin e drogës përpjekje për të argumentuar në lidhje me marrëdhëniet midis vetëdijes, realitetit dhe iluzionit.
Bill Hicks thotë:Ky është një akt, që është një tigan, kjo është një sobë, ju jeni një alkoolike!
Dude, unë jam fikje të drejtë tani, dhe unë ende e shoh se kjo është një vezë e ndyrë, ne rregull? Unë shoh UFO-t rreth tij, por kjo është një vezë e Zotit në mes. Ka një hahet atë, por kjo është Hobbit hahet një vezë e ndyrë! Ai është një buall. Por, jo, tha-kjo është një vezë e ndyrë. Si guxojnë të keni një tino thoni nuk duhet të bëni drogë!Si për një histori pozitive të LSD? Kjo do të jetë lajm, nuk mendoni ju? Çdokush mendoj se vetëm një herë, për të dëgjuar një histori pozitive LSD.: “Sot, një burrë i ri e kuptoi se e gjithë materia është vetëm energji kondensohet në një dridhje të ngadaltë se ne jemi të gjithë një vetëdije e përjeton veten subjektivisht, nuk ka asnjë gjë të tillë si, jeta, vdekja është vetëm një ëndërr, dhe ne jemi imagjinatën nga vetja … këtu është Tom t. Jo, unë nuk bëj më drogë . Por unë do t’ju them diçka në lidhje me drogat. I përdorur për të bërë drogë, por unë do t’ju them diçka ndershmërisht rreth drogës, ndershmëri, dhe unë e di kjo nuk është një ide shumë e popullarizuar, ju nuk e dëgjoni atë shumë më shpesh, por kjo është e vërteta: Unë kisha një kohë të madh eduke bërë drogë..Më vjen keq. Asnjëherë mos vrarë askënd, kurrë grabitur askënd, kurrë dhunuar askënd kurrë, kurrë nuk mundi askënd, humbi një punë, një makinë, një shtëpi, një grua ose mbret, qeshi dhe shkoi për ditën time.Bota është si një udhëtim dëfrimi në një park. Dhe kur ju vendosni të shkoni në atë që ju mendoni se është e vërtetë, sepse kjo është se sa të fuqishme mendjet tona janë. Dhe udhëtim shkon lart e poshtë dhe raundin dhe raundin. Ajo ka trillime dhe të dridhura dhe kjo është shumë me ngjyra të ndezura dhe kjo është shumë me zë të lartë dhe kjo është argëtim për një kohë. Disa njerëz kanë qenë në udhëtim për një kohë të gjatë dhe ata fillojnë të pyesin: “A është kjo e vërtetë, apo është kjo vetëm një udhëtim?” Dhe njerëzit e tjerë kanë mend dhe ata kthehen tek ne, ata thonë, “Hej, mos u bëni merak, mos kini frikë, ndonjëherë, sepse kjo është vetëm një udhëtim.” Dhe ne i vrasim ata njerëz.
Artistët pjesëmarrës: Adrian Scicluna, Artan Shabani, Alexandros Laios, Andreas Ragnar Kasapis, Christoph Hoschele, Diamantis Sotiropoulos, Dan Beudean, Daniel Kingery, Dimitris Antonitsis, Daniel Kannenberg, Daniel Jackson, Dimitris Foutris, Debombourg Baptiste, Dionisis Christofilogiannis, Dritan Hyska, Efrosini Asteri, Emma Dixon, Eva Mitala, Fabian Fobbe, Filipos Kavakas, Gabriel Braun, Gjeorgjia Sagri, Giorgos Tserionis, Halina Kliem, Hannah Giseler, Helidon Gjergji, Daniela Ioana Iacob, Jenny Oellerich, Joulia Strauss, Katerina Papazisi, Konstantinos Emmanouilidis, Kostas Roussakis , Leonidha Giannakopoulos, Leontios Toumpouris, Manolis Panayiotou, Margarita Bofiliou, Maria Daboë, Maro Michalakakos, Martin Skauen, Marlon Ëobst, Maro Fasouli, Michelle Jezierski, Nikos Kanarelis, Nikos Larios, Nikos Tranos, Oana Farkash, Panos Papadhopulos, Patrick Alt, Pavlos Kapalas, Peter Eramian, Piu Fox, Renata Kaminska, Spiros Hadjidjanos, Stelios Karamanolis, Tarohei Nakagaëa, Tomaž Kramberger, Tula Plumi, Yorgia Karidi, Yorgos Kontis, Yorgos Stamkopoulos, Radu Cioca, Vassiliea Stylianidou, Vassilis Karouk, Viktor Timofeev, Zoi Gaitanidou
Pasthenie
Demokracia nuk është ‘kurrë nuk ka qenë një utopi …. Grekët e lashtë e kishin kuptuar mirë, aq shumë’ se Aristoteli vetë kishte ardhur për të thirrur atë “tirania e shumicës”, e cila është një degjeneruar versionin e tri pushteteve themelore të qeverisjes: monarkike, aristokrate dhe teokratike.Nëse ndonjë gjë, madje edhe para demokracisë utopike dhe ‘paradoksale. Nëse shumica e njerëzve donin një qeveri anti-demokratike, demokracia do të pushojë së ekzistuari. Megjithatë, në qoftë se ajo do të pushojë të jetë demokracia e kundërshtuar në se ajo shkon kundër vullnetit të shumicës.
Demokracia aktuale në bazë të konkurrencës në mes të kandidatëve dhe në mekanizmin e delegacionit përmes zgjedhjeve dhe jo ‘atëherë një utopi, por në formën e saj degjeneroi shprehja e vërtetë e një formë të fshehtë të tiranisë. Ajo është ‘pasojë e pashmangshme e sjelljes demagogjike që lidhet me përvetësimin e pëlqimit.
Artan Shabani, Venecia 2013
Ekspozita demo dhe të çmendur ‘në çadër të mbrojtur nga shqiptare për këtë edicion të bienales të Athinës. Pjesa ironike e titullit nuk do të jetë mashtruar: ajo fsheh brenda vetes ndjenjën e një vetëdije serioze në lidhje me dinamikën aktuale të formave kryesore të pushtetit.
Prandaj monumentet arkitektonike e Dritan Hyska në dizajn të kalbjes së tyre të vjetëruara, memecë cmendura, bosh i njerëzimit ‘, gjithashtu citon fuqinë e zhdukjen e miratimin dhe pëlqimin.Në fotografitë e Artan Shabani ironikja dhe tragjike përzierje së bashku në një puthje pasionante të kastës. Ata janë emblemat e dashurisë reduktohet në një sprovë, imazh reklamat, edhe monumentet e asgjësë që na rrethon dhe fuqisë despotike e mediave.
Rreptë Cardinals Marco Fantini bëhen në këtë kontekst, ikonografia përsëritet pandryshueshmërinë ‘e pushtetit dhe padepërtueshmëri e saj’. Ata nuk thonë, nuk dëgjojnë …. maskë e pushtetit dhe “gjithmonë të njëjtën …. dhe Agora ‘këtë dhe’ përshkohet nga heshtje absolute.Më shumë ‘se për përfaqësuesit e sytë e njerëzve Driant Zeneli duket për të adresuar Parnassus dhe përfaqësuesit e tij të denjë. Pretendimi i Driant dhe ‘renë projektuar një kalimtar në qiell. Padëmshme dhe ende Zeneli veprim kurajoz dhe ‘a drejtat aisacrosanti Himnin e ëndrrës. Icarus saj nuk qëndron mbi burrat, por në vend ‘më sipër mizorisë së tyre’.