Formula e Shenjtërimit/

Për nderimin e së Shenjtnueshmes Trini,/

për lartimin e fesë katolike/

dhe thellimin  e jetës së krishterë,/

me autoritetin e Zotit tonë, Jezu Krishtit,/

të Shenjtorëve Apostuj Pjetër e Pal  e Tonin,/

Pasi reflektuam gjatë,/

kërkuam shumë herë ndihmën hyjnore/

e dëgjuam mendimin e shumë prej vëllezërve tanë në Ipeshkvni./

e deklarojmë dhe e quajmë Shenjte

Të Lumen Terezë të Kalkutës

Dhe e shkruajmë në Librin e Shenjtorëve,

duke vendosur që Ajo të nderohet nga Kisha universale

me devocion ndërmjet shenjtorëve.

Në shenjtërimin e Nënë Terezës, “murgeshës së të fundmëve” Papa Françesku e nxiti Kishën t’ia shtrijë dorën refugjatëve e të burgosurve”. Më se 120 mijë besimtarë në Meshën, kremtuar në Sheshin e Shën Pjetrit, pjesëmarrës në një nga çastet më të rëndësishme të Jubileut të Mëshirës.

Papa i njohu, kështu, meritat Motrës së vogël, e cila ngriti zërin aq, sa të dëgjohej nga të pushtetshmit e tokës, që t’i pranonin fajet përballë krimit të varfërisë së krijuar prej tyre. Dora e saj shtrëngoi mijëra duar, që shtriheshin për të kërkura ndihmë. E kudo shtrihet një dorë, që kërkon ndihmë për t’u ngritur përsëri në këmbë, atje duhet të jetë edhe prania jonë e prania e Kishës, që mbështet e jep shpresë! – kujtoi Ati i Shenjtë Bergoglio, duke shtuar jashtë tekstit fjalët, që e prekën aq turmën, sa ta ndërpriste me duartrokitje të fuqishme:

“Mendoj se ndoshta do ta kemi pakëz vështirë ta quajmë Shën Tereza. Shenjtëria e saj është aq pranë nesh, aq e dhembshur dhe e frytshme, sa, vetvetiu do të vijojmë ta quajmë Nënë Tereza!”

Këto, fjalët e Papës, që e ka bërë mëshirën program të papnisë së Tij e që në vijim  të homelisë kujtoi: “Gjatë gjithë jetës së saj, Nënë Tereza,  qe bujare e shpërndarëse  e mëshirës hyjnore, gjithnjë e gatshme për të gjithë, mikpritëse e mbrojtëse e jetës njerëzore, jetës së braktisur e  të flakur tutje.  U angazhua në mbrojtje të jetës, duke theksuar vazhdimisht se “kush nuk ka lindur akoma, është më i ligshti, më i vogli, më i mjeri” e duke ua njohur dinjitetin, që ua jep vetë Zoti; e ngriti zërin aq, sa të dëgjohej nga të pushtetshmit e tokës, që t’i pranonin fajet përballë krimit të varfërisë së krijuar prej tyre:

“Bamirësia është thirrje. E mëshira për të ishte “kripë” që i jepte shije çdo vepre, ishte “dritë”, që ndriçonte errësirën e njerëzve, të cilët nuk kishin më as lot për të qarë mbi varfërinë e tyre, mbi vuajtjen e tyre”.

Kështu Papa, i shoqëruar nga duartrokitjet e mijëra të pranishmëve, në një Shesh që sot skuqte nga Flamujtë Kuq e Zi, pranë e pranë të cilëve, ato blu e verdh të Kosovës, që valëviteshin kudo.

Françesku theksoi në vijim edhe  se “Misioni i saj në rrethinat e qyteteve e në periferitë ekzistenciale, mbetet, në ditët tona, dëshmi që flet vetë për afërsinë e Zotit pranë të varfërve më të varfër.

“Le të jetë Ajo modeli juaj i shenjtërisë!” – u tha Papa vullnetarëve, duke ia dorëzuar këtë figurë simbolike mbarë botës së vullnetariatit, në sa kremtonte, i rrethuar nga 70 kardinaj, 400 ipeshkvij, 1700 meshtarë.

Por vendet më të zgjedhura sot i ruajti për të varfërit: ata qenë në krye të vendit në festën e shentjërimit të Nënës së tyre në shpirt, e edhe në krye të gostisë së festës, që shtroi për ta Françesku në tremen e Sallës Pali VI.

Kështu, me këtë ceremoni madhështore, Papa Begoglio e shkroi Nënë Terezën në librin e shenjtorëve të Kishës katolike, që mbarë bota të mund ta kundrojë.

Do ta marrin me vete, në kthim, qindra mijëra besimtarët, jehonën e paharrueshme të formulës së shentjërimit:

e deklarojmë dhe e quajmë Shenjte

Të Lumen Terezë të Kalkutës…

duke vendosur që Ajo të nderohet nga Kisha universale

me devocion ndërmjet shenjtorëve….(Radio Vatikani)