Nga Rafael Floqi*/
Dhe deklaratat e Kostas Papas e të tjerëve, nuk janë veç se nje përpjekje e njerit prej këtyre personaliteteve të atij “ grek”, për të mposhtur anën tjetër arvanite “shqiptare”./
somario/
Agimi i Artë si organizatë u themelua për të dobësuar partitë e majta në Greqi, jo kundër shqiptarëve, bile shpesh herë, në revistën e tyre botoheshin shkrime ku thuhej se grekët dhe shqiptarët janë vëllezër. Por pas viteve 2000, kjo organizatë u bë kundërshtarja më e fortë e emigrantëve shqiptarë dhe Shqipërisë
***
Nje dokumentar mjaf realist të “Sky TV” të shfaqur në Greqi vitin e kaluar , me titull “ 1821” ku thuhej se ishin shqiptarët arvanitas ata që bënë Revolucionin grek të 1921, pohohet dhe një e vertëtë tjetër “se ata u bënë më grekë se grekët”, është kjo gjë që po ndodh edhe sot me një pjesë të Agimit e Artë, një pjesë e themeluesve partisë perfshirë dhe Kostas Papas, janë me origjinë arvanitase .Analisti i medias shqiptare, Artur Zheji, para 10 ditësh bëri një rikthim me emisionin e tij “360 gradë”, në Televizionin “News 24”, në Tiranë, duke shkaktuar një provokim furtunal mediatik, nëpërmjet realizimit të një interviste në Greqi me kreun e Grupit Parlamentar të Partisë “Agimi i Artë”, Kristo Papas, që është cilësuar si ideologu neonazist i kësaj partie. Papas, siç ishte e njohur, shprehu edhe një herë qëndrimet fashiste të një pjese të politikës greke ndaj Shqipërisë dhe shqiptarëve, por në veçanti edhe ndaj çështjes çame dhe të ashtuquajturit “Vorio- Epir”.
Por ajo që më shtoi më shumë kurreshjen time , ishte një shkrim në gazetën “Dielli”- on line të historianit të mirinformuar për problemet e Greqisë , Arben Llalla, ku shkruhej: “Nëse do të shohim anëtarët e organizatës “ Agimi i Artë”, ata nuk janë vetëm nazistë, as neonazistë, por janë diçka tjetër, për të cilët bota duhet të trembet. Ata janë një organizatë e errët, e tmerrshme të cilët promovojnë ushtrinë naziste të Hitlerit. Kristo Papa që në e shohim duke dhënë deklarata për një luftë midis Greqisë dhe Shqipërisë ishte drejtuesi i shtypit dhe propagandës së Agimit të Artë, në shkrimet që shkruante Papa ngrinte lart figurat e nazistëve gjermanë me një përkushtim patologjik. Agimi i Artë si organizatë u themelua për të dobësuar partitë e majta në Greqi, jo kundër shqiptarëve, bile shpesh herë, në revistën e tyre botoheshin shkrime ku thuhej se grekët dhe shqiptarët janë vëllezër. Por pas viteve 2000, kjo organizatë u bë kundërshtarja më e fortë e emigrantëve shqiptarë dhe Shqipërisë.”. Por, pse?
Dhe zoti Lalla, si një nga trashëgimtarët e një fisi të madh nga Çamëria që e njeh mirë edhe përbërjen etnike të këtyre organizatave, dhe ashtu siç e vë në dukje ai “ Nëse do shohim nga e kanë origjinën shumica e deputetëve të Agmit të Artë. do të vërejmë se shumica e tyre vijnë nga fshatrat arvanitas si p.sh.: Nikolaos Mihalolakos, Eleni Zarula, Kristo Papa, Mihail Arvaniti, Nikolaos Mihas (mbiemri këtij ka qenë Bythkali para shumë viteve sepse e njoh familjen e tij), Dhiumitrios Kukuçi, Estathios Bukuras (edhe një kushëririn e këtij e njoh thotë ai , flasim shqip shumë mirë ), Ilias Kacidharis etj. Lirisht mund të them se po t’u bëhet ADN-ja do tëdalë se e kanë të njëjtë me shqiptarët”.
Duke pasur parasysh këto fakte, por edhe të tjera, se personat historikë grekë , të cilët janë treguar më armiqësorë ndaj shqiptarëve kanë pasur lidhje gjaku me shqiptarët ( arvanitas- apo çamë ortodoksë) kujtoj këtu edhe kriminelin Napoleon Zerva, i cili kishte lindur pikërisht ne Artë, të Çamerisë , në Maj 17, 1891 dhe kishte hyrë vullnetar me 1910, duke luftuar ushtrinë turke , apo edhe Karapanon e Spiromilon me Republikën e Epirit të Veriut, të cilët kryen krime makabre në gjithë Jugun e Shqipërisë duke djeguar e rrënuar 90 fshatra me ushtrinë greke dhe andartët, kriminelët e liruar e Kretës ,duke kryer akte genocidi të tilla si Masakra e Panaritit, apo e fshatit Kodër, në Tepelenë, duke vrarë dhe prerë burra pleq e gra e fëmijë muslimanë të krishterë, etj.
Historiani Abedin Rakipi në një shkrim të tij mbi fillimet e gjenocidit çam, flet për masakrën e Dervizianes (Dervishanes) të vitit 1772 , pohon se fillimet e genocidit të çamëve ne zonën e Sulit dhe Artës kishin karakter fetar të yshtur nga Kisha Greke. “Te gjithë gratë, dhe jetimët e mbijetuar të Dervishanës u vendosën, në Artë dhe një pjese e konsiderueshme e çamëve të Artës e kanë origjinën nga Dervishana, ose Derviziana në greqisht. Fshati pas depërtimit dhe masakrës se çamëve u popullua nga Suliotët. Kjo masakër do te shënonte therjen, çnderimin dhe depërtimin e 200 familjeve çame myslimane, fshati i te cilëve do të popullohej pastaj nga kleftët suliotë. Është për t’u theksuar fakti se një nga familjet qe banonin Sulin ne atë kohë ishte dhe familja e Tusas Zerva, familje nga e cila rrjedh edhe Napoleon Zerva i cili gjatë Luftës së Dytë Botërore do te përfundonte veprën famëkeqe duke masakruar gjithë çamët dhe duke i deportuar nën hijen e thikave, gratë dhe jetimet çamë mbetur pa burra, dhe baballarë”. Nuk dua t’i jap lexuesit idenë se edhe me Agimin e Artë , kemi të bëjmë me një luftë fetare ndërshqiptare, “suliotë e arvanitas kundër çamëve muslimanë.” Por,s iç pohon dhe vetë “Papas se me çamët kishte mbaruar punë Zerva”. Kështu ka dhe një arsye a posteriori për të kuptuar se puna e bashkëpunimit të çamëve me nazistët gjermanë ishte vetëm preteks. Pasi kjo nuk i jep shpjegim edhe një mospërputhjeje tjetër, nëse çamët bashkëpunuan me nazistët, (gjë që s’është fare e vërtetë pasi qe Zerva ai që bashkëpunoi me gjermanët dhe masakroi, me miratimin e heshtur të britanikëve), atëhere , pse këta nazistët e rinj, të Agimit të Artë duhet t’i urrejnë çamët? Pra, nuk është çështje ideologjie, por sipas mendimit tim një patologji sociale.
Ky arsyetim mund të shërbejë për të analizuar devijacionet psikopatologjike të zotit Kristo Papa, dhe ato se ato ç’ka thotë ai për flamurin e Skënderbeut apo Jorgo Kastriotin ,nuk janë veçse projeksione të një mendje të frustruar. Gjergj Kastrioti i takon sa shqiptarëve dhe arvanitasve, edhe pse ata vetëm emrin ia kanë përkthyer në Jorgon e këtij Kristos Papas , që i quan “shqiptarët kusarë dhe bastardë”.
Intuita me shtyu të humumtoj, se mos vallë, këtu kishim të bënim me një sindromë identiteti tek një pjesë e arvanitasve, të cilët të ndodhur në një realitet opresues grek me shekuj ndaj tyre, kërkojnë të theksojnë më me forcë identitetin e tyre të dytë atë grek , kundrejt identitetit gjenetik shqiptar, ndryshe nga arbëreshët e Italisë. Nga pikëpamja psikologjike dhe socio-linguistike burim i këtij qëndrimi është frustrimi i tyre nacional dhe racor që sipas hulumtimeve më të fundit, është sindroma që çoi në të njëjtat pasoja të rrezishme sociale siç qe ajo që çoi Hitlerin tek Holokausti. (Për koncidencë kjo javë shënon edhe 80- vjetorin e ardhjes së Hitlerit në pushtet).
Sindroma e Çrregullimit Multilingual të Personalitetit,sipas psikiatërve ka simptomat dhe shkaqet e veta, por fatkeqësisht sipas specialistëve, nuk ka trajtim ose shërim, që do të thotë, se kjo përbën një Çrregullim Personaliteti të Shumëfishtë (ose çrregullim disociues identiteti të personalitetit) që është një gjendje që përbën bazat e skizofrenizë”. Kur dy personalitete në mënyrë rutinore të ndryshme marrin në dorë kontrollin e sjelljes së individit me një humbje të kujtesës asociuar që shkon përtej harresës normale”. (Grohol) Në fakt, në një studim të kryer nga hulumtuesit Torsten Ringberg dhe Laura A. Perracchio nga Universiteti i Wisconsin, Milwaukee, dhe David Lewis nga Baruch College, zbulohet se personat bilingualë ose bikulturalë (p.sh. individë t të cilët janë pjesë e dy kulturave të ndryshme dhe flasin gjuhë të shoqëruara me ato kultura) shpesh raportojnë se ndjehen si persona të ndryshëm, kur flasin gjuhë të ndryshme. Përveç kësaj, ky çrregullim disociues i identitetit “pasqyron një dështim të tyre për të integruar aspekte të ndryshme të identitetit, të kujtesës e ndërgjegjes. Çdo status personaliteti mund të ketë përvojë dhe një histori të veçantë personale, me imazhin e vet, dhe identitetin, duke përfshirë madje dhe quajtjen e vetes një emër të veçantë përkitas sipas gjuhës që flasin “( sipas Shoqates Amerikane të Psikiatrisë).
Këto karakteristika janë të ndara në Ç’rregullimin e Personalitetit Multilingual (Bilingual) ;kur këto dy gjuhë përfundimisht zhvillojnë dy, personalitete të ndryshme të veçanta që jetojnë në dy botë të ndara. Dhe deklaratat e Papas e të tjerëve, nuk janë veç se nje përpjekje e njerit prej këtyre personaliteteve -të atij grek, per të mposhtur anën tjetër arvaniten ( shqiptaren). Këto dy personalitete janë të ndërshkëmbyeshëm, në varësi të presioneve sociopolitike dhe kulturore që përcaktojnë identitetin që individët përzgjedhin. Kështu mund të marrë shpjegim dhe fakti që përmendet në shkrimin e A. Llallës ku shkruhet se “Në përgjithësi organizata “Agimi i Artë” përdor simbolet e vjetra shqiptare, ajo si ngjyrë kryesore ka pasur fushën e kuqe me shkronja të zeza dhe shqiponjën dy krenare që është simboli i familjes së Kastriotëve. Por pasi fitoj disa vende në Kuvendin e Greqisë ndryshoi ngjyrat nga e Kuq e Zi, në të Kaltër me të Bardhë, kjo pasi partitë majtiste i akuzuan se janë me origjinë shqiptare dhe përdorin ngjyrat e flamurit të Skënderbeut. Në numrin e revistës të Agimi i Artë të Tetorit 1986, para valës së emigrantëve të vitit 1992, shkruhej me shkronja të mëdha: “Grekët dhe Shqiptarët, një popull, një racë, një atdhe”. Ç’farë ndryshimi?!
Po kështu, me këtë çrregullim personaliteti shpjegohet dhe qëndrimi ndaj Vorio- Epirit. “Ministria e Jashtme ka frikë të përdorë emërtimin Vorio- Epir”, tha Papas . Ndaj ne jemi shumë krenarë si parti, dhe unë personalisht, që e detyruam zv/ministrin e Jashtëm të Greqisë, z. Ciara, të pranojë në sallën e Parlamentit grek dhe të shqiptojë emërtimin Vorio-Epir. Made, duke iu përgjigjur pyetjeve tona, z. Ciara pohoi se edhe ai është vorio-epirot.”
Kjo vërteton sipas meje egzitencën e Çrregullimit Multilingual të Personalitetit, dhe unë do të shkoja edhe më tej, se njerëzit dygjuhësh përjetojnë në fakt një lloj çrregullim të shumë fishtë (Multiple) të personalitetit. Në individët me çrregullim personalitetit Multiple ka një moment në të cilin personi shfaqet me një personalitet dhe pastaj merr përsipër një tjetër dhe tranziton nga njeri tek tjetri. Kjo periudhë transitore mund të marrë diku nga disa sekonda deri në disa orë. Dhe individ i vetë përjeton ato si realitete të vërteta , sikur është duke jetuar në një vend tjetër, me një kulturë tjetër . Diçka që duhet të theksohet është dallimi në mes të qenit thjesht dygjuhësh dhe të qenit dygjuhësh dhe dy-kulturash, ky është dallimi në mes, të themi, dikujt që ka trashëgimisë arvanite që u rrit duke folur të dyja gjuhët greqisht dhe shqip dhe dikush nga Shqipëria , gjuha amtare e të cilit shqipja dhe që ka mësuar gjuhën greke kur shkoi si emigrant në Greqi. Në rastin e pare, personi do ta paraqesë këtë çrregullim, sepse ata janë dygjuhësh, por bi-kulturorë, në rastin e fundit personi thjesht ka mësuar vetëm një gjuhë të re.
Eshtë interesant se çrregullimet të njejta me ato të personalitetit të Papas gjejmë dhe në “kartelën” e Hitlerit. Sipas një studimi të Universitetit të Kolorados, në Kolorado Springs të akademikëve Frederick L. Coolidge *, Felicia L. Davis, dhe Daniel L. Segal rreth Hitlerit diagnostikuan me hypotheze se Hitleri do të ishte diagnostikuar me skizofreni, paranojake. Kjo hipotezë është bazuar mbi përkushtimin e tij të shpeshtë me iluzionet e persekutimit (p.sh., nga babai i tij mospranues, ose nga ata që nuk duan të njihnin “talentet” e tij dhe protagonistët hebrenj iluzionet rreth hebrenjve ( idea e të qenit gjysmë- hebre dhe iluzionin e diskutueshëm të tij mbi delirin e madhështisë në Pasewalk. Preokupimi i tij me hebrenjtë si të Gjermanisë kundërshtarët e tij dhe besimet irracionale e përhapjes të sëmundjes çifute e bëne që ai sipas shumë gjasash të kishte një çrregullim paranoid personalitetit”.
Ky përkim psikopatologjik në mes Hitlerit dhe “nazistëve të Agimit të Artë ka të njëjtin mekanizëm psikopatologjik që bazohet në një çrregullim personaliteti, i cili po të marrë përmasa sociale dhe politike mund ta çojë botën sërish në një kasapanë si ajo hitleriane. Tendencat totalitare nuk janë unikisht një problem gjerman, siç etiketonin njerëzit asokohe. Shumë akte gjenocidi kanë ndodhur qysh prej asaj kohe, dhe madje tejembanë botës. Por ngjarjet e 30 janarit të 1933-shit shërbejnë ende si paralajmërim. Këtu mund të nxjerrin mësim edhe politikanët grekë . 80 vjet janë një periudhë e gjatë, por ngjarjet e asaj dite janë ende kuptimplota . Nëse ne harrojmë ç’ka ndodhur, ato ngjarje mund të ndodhin përsëri dhe nuk do të mjaftojë një “persona non grata” për t’i ndalur.
Kryeredaktor I TV të Shqiparëve të Amerikës/