-Veprimtari kushtuar viktimave të bombave në maratonën e Bostonit-/
Nga Fuat Memeli/
Të shtunën që kaloi, një shesh pranë pallatit ku banoj në qendër të qytetit Medford afër Bostonit, ishte rrethuar me flamuj të vendeve të ndryshme. Për kuriozitet , i numërova. Ishin 64. Midis tyre ishte edhe flamuri shqiptar. Ngjyra e flamurit tonë kuq e zi, më ftoi për të shkuar pranë. U afrova dhe bëra disa
foto. Pastaj pyeta një nga organizatorët që ndodhej aty: – Përse janë vendosur gjithë këta flamuj? –
Nesër, të diele, datë 18 tetor, ora dy, zhvillohet një veprimtari kushtuar viktimave të bombave në maratonën e Bostonit.-Po pse janë 64 flamuj? – vazhdova pyetjen unë. –Çdo flamur përfaqëson komunitetet që jetojnë në Medford, ishte përgjigja e tij. Anulova programin që kisha për ditën e dielë dhe vendosa të marr pjesë në këtë veprimtari.
Në orën dy, qindra njerëz ishin mbledhur te sheshi në fjalë. Para se të çelej veprimtaria, banda ekzekutonte marshe patriotike. Veç pjesëmarrësve të shumtë ,ndodheshin edhe senatorë e kongresmenë të Massachuttses, kryetari i bashkisë së qytetit ,etj. Takimi filloi me një përshendetje nga një prej të mbijetuarave të bombave të Bostonit, e reja Karen Mc.Watters, e cila ka humbur një këmbë në këtë ngjarje tragjike. Mbaj mend që e kam takuar Karen në një park këtu në Medford, tek shëtiste në një karocë invalidësh , tok me qenin e saj. Atëhere i kerkova një intervistë dhe ajo më tha: -Deri tani nuk kam dhënë intervista por gazetarit shqiptar, nuk do kundërshtoj. Pres ta takoj një ditë. Pas fjalës së kësaj
të mbijetuare, jehoi himni amerikan. Të gjithë me dorën e djathtë të gjoksi, këndojnë himnin e tyre.
Është një çast solemn, si gjithëmonë kur këndohen himnet kombëtare. Por, sot himni amerikan ka një simbolikë të veçantë dhe sikur të emocionon më shumë. Tre motrat Giovani, që me sa duken nga mbiemri kanë origjinë italiane, kënduan një këngë kushtuar viktimave të bombës së maratonës. Një fjalë prekëse mbajti në tubim kryetari i bashkisë së qytetit Medford, i cili është edhe një nga nismëtarët
e këtij takimi si dhe për ndërtimin e kopështit të ri të Paqes, i cili ndodhet këtu pranë. Kopështi do të mbajë emrin e një prej viktimave të bombave të Bostonit, vajzës, Krystle Campell, ish banore e këtij qyteti, e cila ka jetuar këtu pranë. Krystle ishte në moshën 29 vjeçare kur humbi jetën. Ajo ndodhej në
vijën e finishit dhe priste të vinte aty i dashur i saj, i cili ishte pjesëmarrës në maratonë. Por, bomba i preu në mes gëzimin e saj dhe nuk arriti të shohë mbritjen e të dashurit të zemrës. Ajo kishte vazhduar Universitetin e Bostonit në vitet 2005- 2007.Në shenjë nderimi, Universiteti i dha diplomën pas vdekjes.
Por, jo vetëm kaq. Për të përjetësuar emrin e saj, Universiteti në fjalë, ka filluar të japë bursa me emrin e saj, nga 5000 dollarë për sejcilin. Deri tani janë mbledhur 450 mijë dollarë dhe mendohet të mblidhen
Më pas përshëndeti kongresmenia e shtetit të Mass, zonja Katherine Clark. Pasi foli për tre viktimat e bombave të Bostonit: Krystle Campell, Martin Richard, Lingzi Lu si dhe oficerit të vrarë më pas, Sean Collier, mesazhi i saj kryesor ishte: -Paqe , jo më viktima! Në tubim foli edhe babai i Krystles, W illiam Campell. Ai foli shkurt dhe plot emocion. :-Familja ime ndihet e nderuar për vlerësimin që i bëhet vajzës sonë. Emri i saj do të jetë gjithjëmonë në zemrat tona si dhe te ky park, theksoi ai, duke marrë duartrokitje të shumta nga të pranishmit. Një moment i bukur ishte lëshimi i 4 pëllumbave të paqes, nga një për çdo viktimë, shoqërura me mbishkrimin :” Le të ketë paqe mbi tokë”. Pëllumbat fluturauan lart dhe me gugat e tyre , duket sikur thonin: paqe, paqe, paqe! Pati edhe përshëndetje të tjera , rë cilat i mbylli dekani i kishave të qytetit Medford, Mark Rumley. Ai theksoi se ky kopësht që do ngrihet këtu, do të jetë symbol i paqes dhe i jetës.
Një flamur i përmasave të mëdha, i vendosur në një vinç rreth 100 metra të lartë, u ngrit nga të afërm të familjeve të viktimave si dhe të mbijetuar të bombave, shoqëruar me thirjen: “ Zoti e bekoftë Amerikën”. Në fund senatorët e kongresmenët pjesëmarrës, kryetari i bashkisë së qytetit Medford, si
dhe të afërm të famileve të viktimave, hodhën në mënyre simbolike lopatat e para të dheut te parku që do mbajë emrin: Krystle Campell, ku ishin vendosur edhe fotot e viktimave të tjerë.
Ishte kjo një veprimtari solemne, sa e bukur edhe prekëse, e cila na kujtoi ngjarjen e trishtuar të bombave në maratonën e Bostonit, por që bashkoi zemrat dhe përcolli mesazhe paqeje.