Në përgjigjet tij ai duket se nuk është fokusuar shumë të ekspozitat e tij, pasi si thotë Oseku, “unë nuk kam pas asnjëherë ekspozitë personale, por, kur kam fituar çmimet e fotografisë, dha kamë hap ekspozitat kolektive me fotografi fituese.

Mund t’a cekim që Nëntori, ka mbi 5 vite që në mënyrë vullnetare, pa qëllime profitabile eksploron Kosovën, Shqipërinë, hapësirën shqiptare të Malit të Zi dhe Maqedonisë. Ka vizituar shumë bjeshkë sidomos ato të Malësisë së Gjakovës, Plavë e Gucin, kanione dhe plazhe të virgjera shqiptare, anmbanë Ilririadës. Ai vazhdon pasionin e tij – pa ndërprerë, çdo vikend pasi që me profesion është jurist dhe punon në Gjykatën Themelore në Gjakovë.

Në familjen tonë në vazhdimësi është kultivuar ndjenja e atdhedashurisë, dhe kjo padyshim ka ndikuar në edukimin tim atdhetar, që pos profesionit tim prej juristi, t`i përkushtohem pasionit tim të fotografisë artistike, duke prezantuar përmes saj bukuritë të hapësirës kombëtare.

Dashuria ndaj atdheut, bukurive të medha që kanë Shqipëria dhe Kosova me nxiten që unë t`i prezantoje përmes mediumeve, në mënyren që bukuritë e natyrës shqiptare të shfrytezohen për turizëm, në mënyre që nga bukuritë e atdheut të përfitojë populli im.

Jo, sepse atdheu im ka vend por dhe nevojë për të gjithë ata që e duan dhe për ata që kanë vullnet dhe sens për t`i ndihmuar përparimit të gjithëmbarshëm të tij.

Po dhe juristët janë pjesë e rëndesishme e popullit dhe duhet të kenë dashurinë ndaj atdheut dhe atë ta shprehin sa më mirë, kudo e kurdo që atdheu ka nevojë. Unë përmes prezantimit të bukurive të atdheut tim e kam gjetur mundesinë të jap ndihmesen time për t`i joshur turistët e brendshem dhe të jashtëm, në mënyre që nga turizmi të përfitoje populli im.

Si ju priu fati që të afirmohesh në një hapësirë të vështirë konkurrente në botën e bukur te fotografisë, që i përket zharrit të arteve të bukura?

Pasioni ndaj natyres shqiptare, bukurive të saj me motivuan që unë të bëjë atë që mund ta bëja me dëshirën më të madhe, përmes fotografive artistike, t`i josh turistët që të vizitojnë hapësiren e magjijshme shqiptare. Këtë mision që ia caktova vetes po përpiqem ta permbush me kënaqësi.

Si u bë që t’i thyeni kufijtë e “fotografisë ndërkombëtare”, madje të bëheni një fotograf i njohur në qarqe të ndryshme ?

Brenda njeriu fshihet misteri, që në një moment të duhur, shpërfaqet. Ky mister brenda meje ishte fotografia artistike dhe kur pasioni u gërshetua me misionin atdhetar, sigurisht se u përmbush njeri nga qëllimet e jetës sime: të bëhem njeri I dobishëm për atdheun dhe popullin tim.

Unë jam fitues i disa çmimeve ndërkombëtare dhe kombëtare. Kam fituar 5 çmime ndërkombëtare nga Wikipedia, ku 4 nga keto çmime kanë qenë rreth bukurive natyrore dhe monumenteve historike të Kosovës dhe nji çmim për monumuntet kulturore historike të Shqipërisë ( dmth nga cmimet ndërkombëtare janë 5, ku 4 për Kosovë dhe një për Shqipëri) pastaj jam fitues edhe i 4 çmimeve kombëtare, dy nga te cilat janë InstaKosova e organizuar nga Ministria e Puneve të Jashtme të Kosovës në bashkëpunim me British Council në Prishtinë dhe Ambasadën Norvegjeze në Kosove dhe dy çmime të tjera janë në Shqipëri, ku në njërën e cila ishte e organizuar nga Ministrit të Shtetit për Çështjet Vendore ku kisha fituar vendin e dytë dhe çmimi i fundit, është organizuar nga Ministria e Punëve të Jashtme të Shqipërisë, British Council në Tiranë dhe Ambasada Norvegjeze në Shqiperi dhe këtu kam fituar vendin e parë.

Me eksplorimet e mia të shumta në çdo cep të hapësires kombëtare, duke filluar nga Curraj i Epërm, Thethi e Valbona e deri në skajin jugor të Shqipërisë Ishullin Tongo dhe Stilo, me kamerën time kam shënjezuar çdo vlere kulturore e artistike të hapësirës sonë kombëtare, duke bërë kështu dhe shumë miq, nga çdo skaj I atdheut. Unë komunikoj me trashëgiminë tonë kulurore, me bukuritë shqiptare, ashtu siç komunikoj dhe me miqtë e mi të shumtë.

Fotografia kurdoherë ka luajtur rolin e vet shumë domethënës. Ajo është pasqyra më objektive e një realiteti. Duke qenë se hapësira shqiptare, bukuritë e saj, për shkak të rrethanave të

Gjatë qëndrimit tuaj dy mujor në kryeqytetin e shqiptarëve të Amerikës, Nju Jork, keni bërë shumë miq e shok – Me çfarë përshtypjesh po largoheni nga SHBA?

Meqenëse mu dha rasti, nëpërmjet kësaj interviste dua t’i falenderoj miqtë e shumtë këtu në Amerikë, ata që i njihja qysh më parë, pra shokët e fëminisë, dhe ata që pata fatin t’i bëj miq këtu, në Amerikë, me të cilët nga dita e parë që kam ardhë në Shtetet e Bashkuara më kanë qëndruar afër, janë kujdesur, dhe më kan shëtitur duke më dhënë mundësinë të shikojë disa nga vendet më të bukura të pjesës lindore të brgedetiti të SHBA.

Në të njëjtën kohë kam bërë shumë miq, duke mësuar shumë për eksperiencat e tyre dhe arritjet e tyre të sukesshme këtu në SHBA, ku për këtë jam ndier shume mirë për arritjet dhe sukeset e miqve të mi Shqiptar në Amerikë. Një falenderim të veçant, mund t;a shpreh për Valon Tahirukaj, Arben dhe Megan Perlleshi, Rick dhe Shpresa Elezi, Gjergj dhe Aida Balaj, Agim Sheji, dhe Bekim Xhaferrin dhe Aida Gashin, e shumë miqë të tjerë, prej atyre të sokakut, e deri atyre që zura këtu gjatë kësaj vizite të paharrueshme dhe mbresalënëse. Të cilët natyrisht janē të shumtë dhe me pamundësi t’i përmendi të gjithë.

I falenderoj të gjithë për mikpritjen e jashtëzakonshme dhe ju jam përjetësisht mirenjohës! Faleminderojë “Zërin e Amerikës” dhe gazetën Bota sot e Illyriapress që më dhanë mundësinë të pasqyrojë edhe një pjesë të suksesit tim me fotografinë.