PSE  LEDI KONDI  E THURI POEZINË E MALLIT, “PO KTHEHEM!”…/

Nga: Murat Gecaj/

1.

Para pak ditëve, ashtu siç e kemi praktikë të zakonshme, në këto vitet e fundit, shkëmbeva dy mesazhe me mësuesen e poeten dhe miken time, Enkelejda Kondi-Masseboeuf, banuese familjarisht në Perpignano të Francës. Disa ditë më parë, kisha patur rastin edhe t’i dërgoj e-mail urimi për ditëlindjen e djalit të dashur të saj, Redi. Po, fjalë dashamirësie i kam dërguar asaj edhe për vajzën, Sarën.

Ndërsa në dy mesazhet, që përmenda më lart, kishte edhe një “sekret”, të cilin ajo ma zbuloi, vetëm pasi ngulmova unë. Fjala ishte të më tregonte, saktësisht, se kur do të rikthehej në vendlindje, pra në Shqipëri dhe në Korçën e bukur, ku jetojnë prindërit e saj. Më në fund, ajo më njoftoi,  se do të udhëtonte për në Rinas të Tiranës, me avion, në ditët e para të muajit gusht 2013.

Për sa shkrova më sipër, ndoshta, nuk paraqet ndonjë interes ë veçantë për lexuesit. Po, më shumë, e kam fjalën, që t’u tërheq vëmendjen  të afërmve, miqëve e kolegëve të saj, që e presin me padurim Ledin, se ajo na ka “paralajmëruar” me kohë dhe na e ka zbuluar “sekretin”, që ruante, me poezitë e saj. Pra, hapeni Faqen e Internetit “Facebook” dhe aty do të lexoni vargjet më të reja, në dy poezi të frymëzuara. Poezia e parë e ka titullin,”Aeroportet”. Sigurisht, nuk është e nevojshme ta vendos atë të plotë këtu. Pra, po shkëpus vetëm pak vargje të kësaj poeteje emigrante, që m’u dukën më të goditur:

Udhëtim imagjinatash,
Ndjesi rrugëve të botës.
Gjysmëdashuri të lodhura,
Gjysmëdashuri të trishtuara,
Braktisur, pra, nga përzgjedhja e fateve.
Aeroportet, vende të dezerta, ku lëmë shpirtin peng…

Ndërsa vjersha tjetër, e cila na e zbulon plotësisht “sekretin” e riardhjes, këto ditë, të Ledit në Atdheun tonë, e ka titullin domethënës, “Po kthehem…“. Edhe nga kësaj po shkëpus pak radhë, që më pëlqyen me shumë:
Po kthehem në Atdhe,
Po vij të ngroh shpirtin e të qetësoj mallin.

Po vij…
Të mbështes kokën në gjoksin e nënës,
T’ia krehi flokët erës, që më njeh, tashmë;
Të eci rrugëve, që më njohin me zemër,
Ma njohin hapin, si trokitjet e zemrës…

2.

Me Ledi Kondin nuk ka shumë vite që njihem. E kam shpjeguar këtë gjë edhe në një recension të njërit nga librat e saj me poezi. Pra, kjo ka ndodhur pikërisht, kur ajo më dërgoi me postë, dy libra të saj poetikë, që nga vendbanimi i saj, në Francë. Në vazhdimësi, ajo erdhi e u takuam dhe u njohëm nga afër, në kryeqytetin tonë, Tiranë. Sigurisht, temë kryesore e bisedave tona ishte letërsia, ishin botimet tona. Kemi shkëmbyer dhe libra tanë, me shënime dashamirëse.

Tanimë, emri i kësaj poeteje të talentuar, ku në qendër të poezive të saj ka dashurinë dhe mallin për vendlindjen, është i pranishëm në disa faqe Interneti. Por, kreyesorja, lexuesit shqiptarë kanë në duar disa libra me poezi, varg njëri pas tjetërit. Ja, titujt e tyre: “Shtegtim ndjenjash”, “Ëndrra e një gruaje”, “Loti është grua” e “Një vjeshtë pa ty”. Pasi publikova një recension modest për librin e saj më të ri, Ledi më shkruante:

“Të falenderoj nga zemra, Babush, për fjalët e ngrohta e dashamirëse që ke shkruar për  librin “Një vjeshtë pa ty”, “fëmijën tim të katërt poetik”!  Për këtë krijesë të brishtë, që kishte frikë e druhej të dilte në dritën e Diellit, por që, falë shpirtit tënd të madh, ia zgjate dorën dhe me fjalë të ëmbla e të mençura, e bëre të mos i druhej dritës së fortë…”.

Po, gjithashtu, Ledi Kondi ka botuar edhe një libër me poezi të zgjedhura, në gjuhën angleze, pra për lexuesit e huaj, të cilëve u tërheq vëmendjen poezia e një emigranteje shqiptare.

Në mbyllje të këtyre pak radhëve, i urojmë nga zemra  mirëseardhjen në  vendlindje, mësueses dhe poetes, tashmë të njohur e të pëlqyer nga lexuesit, Enkelejda Kondi. Pra, ajo do të vijë sërish në vendin më të bukur dhe më të dashur për të, të cilin e ka përherë në zemër, nuk e harron kurrë dhe që, vazhdimisht, ka qenë e do të mbetet burim i pashterrshëm frymëzimi në krijimtarinë e saj, të pasur e cilësore.

Tiranë, 1 gusht 2013