Nga Asllan Bushati/Në gjykimin tim, ngjarja më madhore  që  tronditi politikën  botërore ( vetkuptohet dhe atë shqiptare), ishte zgjedhja e Presidentit Trump në krye të Shtëpisë së Bardhë. Kjo për disa politikanë  të majtë shqiptarë  ishte rrufe në qiell të hapur , kurse  për ato të djathtë, intelektualë e vizionar të së ardhmes, një zhvillim pozitiv i përmasave botërore. Unë dhe familja ime( që natyrisht  jemi  të djathtë por jo  politikanë), hyjmë tek këto të fundit ,sepse me vetëdije i dhamë Presidentit Trump pesë vota, kur të gjitha testimet e opinionit një ditë para zgjedhjeve, tregonin se ai do të ishte humësi i zgjedhjeve, e që fatmirësisht doli fitues.

Por le ti marrim në një analizë të shkurtër qëndrimet e liderëve dhe të partive  kryesore politike shqiptare pas zgjedhjes së Presidentit Trump. Kështu, forca kryesore qeverisëse PS-ja, e priti pothuaj në gjendje zije  këtë ngjarje të madhe botërore, për shumë arsye, por mbi të gjitha  për deklaratën e pamatur dhe të pafalëshme për një kryeministër që bëri Edi Rama. Ai me siguri i shtyrë  dhe i përdorur tëmerrsisht keq nga skifterët e Sorosit, bëri një gafë të madhe politike sepse kur ai foli , nuk foli si djali i Kristaq Ramës para moshatarëve të tij, por si kryeministri i Shqipërisë. Në këtë rast diaspora shqiptare në  Amerikë (përfshi dhe mu), u ndje shumë shumë e ofenduar sepse ai në  deklaratën e tij në një farë mënyre na përfaqësonte edhe ne si shqiptarë me banim në Amerikë. Nisur nga kjo Edi Ramës nuk mund t’i shkonte as nëpër mend  të vinte në Amerikë dhe të merrte pjesë në ceremoninë  e inaugurimit të Presidentit Trump,  sic bëri Basha, Meta, Mediu etj. Jo vetëm kaq ,por deklarata e tij do të komentohet gjatë si  avanturizëm apo  më e pakta gjë si një  cilimillëk, por që në mjedisin amerikan do të vazhdojë të na baltos edhe ne që jetojmë në këtë vend të mbrekullueshëm. Seriozisht ndiehem i fyer nga ky veprim i Kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama.

Nga ana tjetër segmentet mbështetëse të Edi  Ramës këtu në SHBA, (po hamendësoj por edhe e besoj), me siguri  vazhdojnë ti cojnë  atij mesazhe e lëvdata  duke i thënë bravo, ti u tregove burrë, ne nuk të lemë në baltë, do ta ngremë Amerikën dhe botën në demostrata  kundër Trump-it, do t’ju mbështesim edhe ju për zgjedhjet e ardhëshme etj. Madje  për “zollumin” e kanabisit do ta mbajmë një vesh shurdhër e një sy qorr, por ti mos caj kokën e  vazhdo  të  mbledhësh  sa më shumë para se ato i bëjnë dhe i fitojnë zgjedhjet. Këto lloji mesazhesh   të të dëshpruarve, ndoshta  i japin atij zemër dhe e frymëzojnë në drejtimin e gabuar, sepse  jo rrallë  e shohim të krekosur në ekrane e median e shkruar cdo ditë.  E shohim më  autoritarist e më  arrogant, mospërfilljes e  më  brutal. Ka shumë dëshmi e deklarime të hapura e të besueshme  se  ai ka personalizuar cdo gjë, e  po e keqpërdorë edhe  shtetin sikur  të ishte pronë personale e tij. Pushteti i tij është lidhur me krimin dhe krimi nuk është karagjozllëk apo teatër zbavitës i Ramës, por barut, dinamit, plagë, vrasje, shkatërrim fizik e moral i shoqërisë shqiptare.

Poashtu  gati të gjithë mediat i ka futur në vathën e pallatit të pushtetit, duke e lënë shoqërinë shqiptare pa pushtetin e katërt, pa informacionin e duhur e në censurë të plotë. Masmedia (duke qenë e përlyer edhe vetë ), nuk mund ta mbrojë si duhet  interesin publik ,nuk mund të thotë  më me zë të lartë se  torta e madhe e korrupsionit po ndahet në qeveri dhe se thërrimet bien nëpër gjykata e media. Kjo që po ndodh  sot  në Shqipëri me PS-në dhe Edi Ramën, ndodh vetëm në  vendet totalitare e diktatoriale.

Në rrugën e tij inatcore e  per kaprico personale shkarkoi nga detyra para dy ditësh edhe Ministrin e Drejtësisë Ylli Manjani, i cili me deklaratat që bëri ja corri më shumë maskën e “liderit rilindjes”, batutaxhiut ekselent, hokatarit  e njeriut babaxhan.

Partneri  i eminent i pallatit qeverisës,  LSI-ja, në pamje të jashtme (realitetit nuk dihet), le të  kuptohet  se e pëlqeu ardhjen e Presidentit Trump në pushtet. Por  udhëheqësi i saj Ilir Meta erdhi në Amerikë i ngarkuar me shumë gjynahe nga qeverisja me PD-në, me incizimet e Dritan Priftit, me problemet e Cez-DIA, me ceshjen Doshi, me blerje të zgjedhjeve, me korrupsion të të emruarve të tij dhe me një baltosje jo të  vogël  në sytë e opinionit publik shqiptar. Edhe  përfaqësitë diplomatike e shërbimet e  nëndheshme,  duhet të kenë informuar se cfarë përfaqson Ilir Meta si person  dhe  partia e tij në spektrin politik shqiptar. Sido që të jetë LSI-ja ka dhënë edhe disa shenja oponence  kundër  PS-së (megjithëse në qeverisje me të), për kanabisin, ligjin për kriminalitetin, reformën në drejtësi, mjeksinë, arsimin, përdorimin e mjedis etj. Pas këthimit nga Amerika , Ilir Meta është përpjekur të largojë pisllëkun që i ka rënë nga kontrabandisti i drogës Balili sa i bëri propozime edhe Presidentit Nishani  që ta shtrojë këtë problem në Këshillin e Sigurisë Kombëtare. Për punën e dobët të qeverisë dhe arrogancën e Kryeministrit  kanë folur (kuptohet me pëlqimin e Metës ) deputetet Vasili,Koka, Tavo dhe një rrebesh të vërtetë Ministri i shkarkuar i Drejtësisë Ylli Manjani.Ky i fundit duke patur informacione nga bota e nëndheshme e burgjrve e akuzoi  Ramën për kanabisin, për policinë specilale që jo vetëm suverion opozitën por edhe LSI-në madje edhe prokurorët; se korrupsioni është më i madh në qeveri se sa në gjykata, urdhërohen në telefon  nga Kryeministri prokurorë e gjyqtar të marrin vendime në kundërshtim me ligjin duke favorizuar klientelën e Ramës, se shërbimet partnere i kanë sygjeruar shkarkimin e Saimir Tahirit, por ai nuk e bën se nëpërmet tij kontrollon e drejton mafien e kanabisit etj akuza  që mund të ndodhin vetëm në shtetet totalitare.Por pika më kulmore në marrdhëniet PS-LSI,  ka qenë më 21 Korrik 2016 kur Ilir Meta kërcënoi me dorëheqje e  qeveri  teknike në rast mos gjetjes së konsensusit për paketën kushtetuese të reformës në drejtësi. Kjo zbritje me” shpatë në  dorë  në fushbetejë”, më kujtoi një ngjarje nga koha e diktaturës kur mendohej se:” në se humbasim luftën frontale me armikun, përkohësisht mund të kalohet në luftën e shkallës dyte, pra luftën partizane dhe kryeqytet i vendit do te ishte Skrapari “. Atë dite Ilir Meta  e këtheu në kryeqytet vendlindjen e tij duke e detyruar Edi Ramën të tërhiqej i mundur. Por pyetja shtrohet po tani LSI-ja pse e bën opozitarizmin brenda qeverisë? Mendoj se janë dy arsye madhore e para ndiehet e kërcënuar nga Rama me vetingun dhe së dyti Kryeministri  nuk i ka lejuar saj ekses në fushat e kanabisit ku lëvizin shuma të mëdha parash.

Tani le të shohim pak në kampin opozitar dhe më së shumti PD-në. Lideri saj Lulzim Basha erdhi në inaugurimin e Presidentit Trump, i qetë, shumë i mirëpritur dhe  më  i respektuari  udhëheqës shqiptar, por i vënë pak në shenjestrën e ndërkombëtarëve si  frenues i reformës në drejtësi. Kjo shenjestër nuk e zbehte aspak gjithë betejen opozitare që ai kishte udhëhequr me shumë sukses kundër  Edi Ramës , i cili kërkonte ta vinte nën këmbët e qeverisë prokurorinë dhe gjithë sistemin e dejtësisë . Pra Basha erdhi si fitues i duelit me qeverinë dhe i  besuari për proceset e së ardhmes. Vec Uashingtonit ai mori të njëjtat vlerësime dhe nga europianët duke e pasuruar cv-në e tij.

Parë nga gjithsa më lart, pyetja shtrohet se cfarë premtimesh morën liderët shqiptar nga Administrata  e re Trump? Në gjykimin tim meshazhi për Edi Ramën ka qenë – je i pa besueshëm për ne, zollumet që ke bërë janë  të shumta,(jo vetëm deklarata kundër Presidentit Trump), mos shko më tutje në rrugën e gabur që ke zgjedhur. Për Ilir Metën : këto tetë vitet e fundit je baltosur shumë. Ka ardhur koha të dalësh në opozitë ku do të keshë kohë të merresh me pastrimin tënd dhe të partisë, pa hyrë në koalicion parazgjedhor me askënd. Për Lulzim Bashën: vazhdo të ecësh përpara duke insistuar për zgjedhje të reja  elektronike e të nderëshme. Ne do t’ju vëzhgojmë nga afër dhe në cdo rast do të keni ndihmesën tonë.

Si përfundim, situate politike në Shqipëri është në gjendje dëshpëruese.  Qeveria realisht ka rënë sepse koalicioni qëndron në këmbë vetëm formalisht. Zgjidhja më e mirë do të ishte një qeveri  teknike, por edhe për atë nuk ka kohë. Atëherë ky koalicion le të shkojë ashtu duke u zvarritur deri në zgjedhjet e reja, por me një kod të ri zgjedhor, ku ti pritet cdo rrugë prave të kanabisit , financimit të paligjëshëm dhe shit-blerjes së votës. Dispozitat ndëshkuese për parregullsi në zgjedhje të bëhen  shumë të forta. Shoqëria shqiptare e meriton të shpëtojë një herë e mirë nga zgjedhjet e këqija.