Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

SHKOLLA SHQIPE “ADEM E HAMËZ JASHARI” NË PERUGIA, GJUHA DHE IDENTITETI KOMBËTAR I SHQIPTARËVE NË ITALI

by

Emrie Skuka mësuese e shkollës shqipe “Adem e Hamëz Jashari”, në Perugia, Itali, rrëfen ekskluzivisht për gazetën “Dielli”, Organ i Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, New York, ruajtjen e identitetit kombëtar, historisë, gjuhës, kulturës dhe traditës shqiptare në Perugia, Itali, nëpërmjet mësimit të gjuhës e kulturës shqipe dhe aktiviteteve patriotiko-kulturore e komunitare.

Me mësuesen Emrie Skuka bisedoi Editori i “Diellit” Sokol Paja.

HISTORIKU I SHKOLLËS SHQIPE “ADEM E HAMËZ JASHARI”

Shkolla shqipe “Adem e Hamëz Jashari”, filloi mësimin më 10 prill 2019. Pas një përpjekje me të njohur, ish-nxënës të mitë e bashkëshortit, ku u treguan të gatshëm për të sjellë fëmijët e tyre në shkollë. Laureta Stajka nga Shkodra dhe Kimete Osmanaj Bufi nga Peja,15 vite më parë kanë hapur shkollën shqipe këtu në Perugia, por për arsye objektive, shkolla është mbyllur pas një viti. Shkolla organizohet njëherë në javë, çdo të shtunë, nga dy orë mësimi. Fëmijët janë të ndarë në dy grupe: në nxënës që dinë të flasin gjuhën shqipe dhe në nxënës që nuk dinë. Jemi katër mësuese: Emrie Skuka, Viola Gola, Ferizate Ibrahimi, Kimete Osmanaj. Një ndihmë e madhe për shkollën tonë kanë qenë Laureta Stajka, përveç se prind, ajo është edhe mediatore kulturore, ku na njeh me përvojën dhe rregullat e shtetit, si edhe Brikena Daja. Edhe ajo është prind dhe avokate, ku bën prezent pranë shkollës ligjet, të drejtat dhe detyrimet që kemi. Vitin që kaloi, ka ofruar ndihmën e saj edhe shoqata “Onufri “, me president Z.Abdulla Bufi. Kjo shoqatë ka një përvojë mbi 20-vjeçare në ndihmë të komunitetit shqiptar dhe të luftës në Kosovë. Në Perugia, që nga viti 2012, nga djem të talentuar e dashamirës të sportit, është ngritur ekipi i futbollit “Taulantët”, vetëm me lojtarë shqiptarë. Përveç pasionit, ata dhe tifozeria, prezantojnë një komunitet dinjitoz në sport, arsim, kulturë, për të mbajtur lart emrin e vendit nga vijnë. Këtë sezon ata janë regjistruar në FGCI (rruga që të çon në serinë A). Ekipi është prezente në të gjitha festat e shkollës sonë. Në fillimet e shkollës sonë, ishte ndihma e Esmeralda Biçi, Bevi,nusja e djalit të poetit të njohur Gjokë Beci. Ajo jepte gjuhën italiane për të huajt. Institucioni ku ajo punonte, e donin dhe e respektonin dhe falë saj na liruan ambientin ku ne mësojmë shqip.

METODOLOGJIA E MËSIMDHËNIES, PUNA KRIJUESE

Në mësimdhënie, për arsye të kohës së shkurtër, të diferencave në moshë të fëmijëve dhe aftësive në të shprehur e të folur të gjuhës shqipe, janë përdorur metoda të ndryshme, për të realizuar: të folurit, të lexuarit dhe të shkruarit. Diferencat në moshë dhe në zotërim të gjuhës, e vështirëson punën tonë dhe na vendos para një përgjegjësie e pune krijuese më të madhe. Brenda një ore duhet të alternohen si kurset gojore për të folur, ashtu edhe praktikat e aftësimi në të shkruar e lexuar. Shpesh na duhet të punojmë me tekste të thjeshta të punuara vetë, për t’a bërë më tërheqëse orën e mësimit. Puna në grupe, konkurset, pjesëmarrja e përfshirja aktive e prindërve për të folur e treguar, për të recituar, tërheq vëmendjen e fëmijëve dhe e bën më interesante orën e mësimit.

PËRKUSHTIMI I PRINDËRVE, DOMOSDOSHMËRI

Marrëdhënia me prindërit është bazë e punës në shkollën tonë. Një fëmijë në diasporë, vjen në shkollë shqipe kur prindi e sjell. Vjen pasi prindi i flet shqip në shtëpi, i këndon dhe i mëson këngën shqipe, përrallat, histori të ndryshme. I tregon prejardhjen dhe përse duhet t’a mësojë gjuhën e nënës e të babait. Pa prindin e ndihmën e tij, shkolla në diasporë nuk mund të funksionojë. Prandaj duhet që shkollat, shoqatat, ekipet e sporteve, bizneset në diasporë, sado të vogla të jenë, të arrijnë të bashkëpunojnë. Mbi të gjitha, të dihet se është një shkollë, mësues dhe individë që ndihmojnë. Qendra e Botimeve të teksteve shkollore për diasporën, na ka ndihmuar me libra, të cilat janë të përshtatëshme për mosha të ndryshme. Këto tekste e kanë lehtësuar punën tonë për të realizuar kurikulat e nevojshme brenda një ore mësimi. Janë Fjalorët, Abetaret, Fletët e punës, Gjuha Shqipe dhe Kultura Shqiptare për nxënës të ciklit më të lartë. Shkolla ka patur edhe përkrahjen e Lidhjes së mësuesve në Itali nga kryetarja Ariana Kosova, sekretari Nehat Marku, e Dritan Mashi.

MËSIMI SHQIP SI IDENTITET KOMBËTAR

Do t’a nisja me vargjet e një poezie të interpretuar nga nxënësja e shkollës sonë Tea Rrapi:

Kur e morëm rrugën tonë

larg prej vendit në kurbet

Gjuhën shqipe dhe Flamurin

na e dhanë amanet

Amanet të flasim shqip

sikur gjyshërit edhe ne

se larg vendit kur jeton

Gjuha të bëhet Atdhe.

Gjuha të kthen identitetin, ajo të të bën të ndihesh kush je. Natyrisht që gjuha është kështjella më e fortë dhe më e madhe që një komb ndërton për veten e tij. Kështjellë që as e shembën, as e mirë dot armiqtë tanë. E vërtetuar kjo më së miri tek arbëreshët e Italisë, Çamët e Çamërisë dhe viset e tjera nën pushtim. Në Perugia jeton e punon komuniteti shqiptar ndër më të shumtët. Për arsye të punës jo të gjithë e dinë për shkollën shqipe. Prania e shkollës, shoqatës, ekipeve sportive, festave e takimeve të ndryshme, rrit besimin tek komuniteti, ngjall interes tek vendasit e komuniteteve të tjera, rrit ndjeshmërinë nacionale kombëtare, ndihmon në kapërcimin e vështirësive. Duke bashkëpunuar, mëson më shumë për emigrimin, rregullat e punësimin. Ne kemi arritur shumë në këtë drejtim, dhe shpresojmë më shumë, duke bërë prezent fëmijë të suksesshëm në shkollë, sportistë të dalluar, studentë, piktorë, poetë, botën e biznesit me shqiptarë, etj. Në Perugia ndodhet një pllakë e shkruar në gjuhën shqipe dhe ndodhet në muzeun arkeologjik të Perugias. Është gjetur tre kilometra larg qytetit. Në Gubia, pak larg qytetit është varri i mbretit të shqiptarëve Genti.

INKURAJIMI PREJ AUTORITETEVE SHTETËRORE ITALIANE

Me të njohur italianë, kur ua prezantojmë shkollën shqipe, e presin shumë mirë. Më besoni se të trajtojnë e respektojnë ndryshe. Kur prindërit shqiptarë i kanë treguar mësuesve të fëmijëve për kurset e gjuhës shqipe që ndjekin, ata janë interesuar se si veprojnë në këto kurse dhe i kanë inkurajuar. Mësimi e përvetësimi i një gjuhe, aq më tepër i vendorigjinës tënde, është një mundësi më e madhe, është një plus mbi bashkëmoshatarët, sepse zotërimi i saj të bën më të sigurtë. Bashkëpunimin me organet shtetërore, do t’a mundësojmë nëpërmjet shoqatës dhe shpresojmë të ndihemi prej tyre. E shpreha se fëmijët me dygjuhësh dallohen në përgatitje, fjalor, përgjigje, siguri në të shprehur. Aq më tepër fëmijët tanë, kur janë të porsaardhur, vetëm muajt e parë kanë vështirësi. Pastaj dallohen jo vetëm në përvetësimin e gjuhës, po në të gjitha lëndët. Ajo që dua të vë në dukje, është se të gjithë prindërit këtu, vetë mund të punojnë në sektorë të ndryshëm, fëmijët i drejtojnë në dyert e universiteteve. Për sa i takon përdorimit të teknologjisë, në shkollën tonë tani nuk e kemi mundësinë me këtë ngarkesë brenda dy orëve.

KUSH ËSHTË MËSUESE EMRIE SKUKA?

Kam mbaruar studimet e larta në degën e gjuhë-letërsisë në Shkodër më 1979. Kam punuar mësuese në Luzni tre vjet. Pastaj në shkollën 9-vjeçare “Demir Gashi” Peshkopi, gjersa dola në pension. Letërsia ka qenë pasioni im. Si mësuese, jam përpjekur që këtë pasion t’a transmetoj edhe tek nxënësit. Mendoj se i’a kam arritur. Libri ka qenë gjithçka për mua, e ushqyer kjo dashuri nga babain Rustan Mera dhe daja im Lutfi Manjani. Prania e bibliotekave në të dyja shtëpitë, ishin vërtet thesare për ne fëmijët. Kam botuar që studente tek “Ushtima e maleve”, më vonë tek “Rilindja demokratike”, “Rimëkëmbja kombëtare”, “Drita islame, “Rruga e Arbrit”. Kam botuar dy libra monografikë “100 vjet në 36 shkronja” dhe “Sinoret Luznisë”. Dy drama për fëmijë “Ne nuk jemi për mur në”, “Ti duhet të vish baba!”si dhe montazhin letrar kushtuar Flora Brovinës, si poete, veprimtare, humaniste, luftëtare e qytetare! Që nga viti 2019 jetoj në Perugia me familjen time.

SHKOLLA SHQIPE “KOSOVA” NË LONDËR, 30 VITE MËSIM SHQIP NË BRITANINË E MADHE

by

Talat Pllana, drejtori i Shkollës Shqipe “Kosova” në Londër, rrëfen ekskluzivisht për gazetën “Dielli”, Organ i Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, New York, ruajtjen e identitetit kombëtar, historisë, gjuhës, kulturës dhe traditës shqiptare në Londër, Angli, nëpërmjet mësimit të gjuhës e kulturës shqipe dhe aktiviteteve patriotiko-kulturore e komunitare.
Me drejtorin Talat Pllana bisedoi Editori i “Diellit” Sokol Paja.

TRIDHJETË VJETORI I PUNËS SË SHKOLLË SHQIPE “KOSOVA” NË LONDËR

Arsimi ka qënë e mbetet në të njëjtën kohë, një nga drejtuesit e suksesit të spikatur, të prekshëm e të dukshëm të kombit Shqiptar. Shkolla shqipe bëri rrugë të gjatë e të mundimshme mrenda shkullit që e lamë pasë dhe atij paraprak. Dhe sot kemi me çfarë të krenohemi, sepse shkolla shqipe nuk gjallon më vetëm në trevat shqiptare etnike, por gjithandej edhe në diasporën ku jetojnë dhe punojnë shqiptarët. Në Mbretërinë e Bashkuar, ku jetojnë një numër i madh i shqiptarëve të ardhur nga treva të ndryshme shqiptare. Shkolla shqipe “Kosova” shenon hapin e parë në organizimin e shkollës shqipe për fëmijët e emigrantëve shqiptarë në Britaninë e Madhe. Me 3 tetor 1993 u hap shkolla e parë shqipe me inciativen time dhe me përkrahjen e disa bashkatdhetarëve. Hapi i dytë ishte që të zyrtarizohet dhe certifikohet shkolla shqipe, duke respektuar dhe zbatuar ligjet dhe normat e shtetit britanik. Mësimi i gjuhës shqipe në Britaninë e Madhe ka histori krenarie për lakmi, ajo nisi punën e saj tridhjetëvite më parë në dy komunat e Londrës, në Vestminister dhe në Komunën e Camdenit. Në këtë shkollë fëmijët shqiptarë, sado të gjendur nën trusnin e madhe të gjuhës dhe kulturës Angleze, kanë pasur dhe vazhdojnë ta kenë mundësinë që t’a mësojnë gjuhën shqipe. Nga viti 1993 e gjer më sot kemi organizuar më se 30 shkolla. Me sakrifica të shumta mësuesit atdhetarë morën përsipër një detyrë të vështirë, që mësimin ta bëjnë në baza vullnetare, të vazhdonin traditën e rilindasve tanë. Shteti ynë nuk i ka mbështetur këta mësues vullnetarë, as financiarisht dhe as ligjërish deri më sot. Mësuesi i cili zhvillon mësimin e gjuhës shqipe në mënyrë vullnetare është atdhetar, patriot. Aktualisht numri i shkollave shqipe është solid të cilat përpos mësimit të gjuhës shqipe, zhvillohen edhe aktivitetet tjera festive që lidhen me datat më të rëndësishme për kombin shqiptar. Numri më i madh i nxënësve është nga Kosova dhe Shqipëria, por ka edhe nga trevat tjera shqiptare.

SHKOLLA SHQIPE DHE RRITJA E NDËRGJEGJES KOMBËTARE

Ajo ka për qëllim që fëmijët shqiptarë të zotërojnë mirë gjuhën e shkruar shqipe, t´a kultivojnë atë dhe letërsinë shqiptare, të njohin historinë dhe gjeografinë etnike të vendit të të parëve të tyre, të kenë njohuri mbi lëmin e pasur etnografik (doke e zakone shqiptare, arte popullore etj.), të trashëguara brez pas brezi si karakteristikë dalluese e kombit tonë të lashtë. Shkolla Shqipe synon gjithashtu që nëpërmjet leximeve letrare nga autorët më të njohur, mësimeve të gjuhës, pjesëve historike dhe atyre gjeografike, të kulturës muzikore dhe asaj figurative, të edukoj me krenari kombëtare shqiptare.Të mëkoj ndjenjat e dashurisë për vendlindjen e të parëve që manifestohet nëpërmjet veprimtarive të ndryshme si dhe perspektivën e rikthimit në atdhe. Shkolla shqipe e mësimit plotësues i edukon nxënësit me respekt dhe mirënjohje ndaj vendit mikpritës dhe në këte kuadër trason rrugët e bashkëpinimit të saj me shkollën ku aneksohet, duke shfrytëzuar njohuritë shkencore e kulturore të përbashkëta,në këtë mënyrë që nxënësit të përgatiten për jetën dhe të aftësohen për të punuar në mënyrë të pavarur. Mësimi i gjuhës shqipe,ndihmon në zhvillim të mirëfilltë dygjuhësor e dykulturor të nxënësit, njëkohësisht hapë shteg edhe për një integrim të natyrshëm në shoqërinë ku ata jetojnë dhe lehtëson pengesat e riintegrimit në shoqërinë e vendit të origjinës. Për më shumë, është konstatuar se mësimi i gjuhës dhe i kulturës së origjinës ndikon dukshëm në rritjen e suksesit të nxënësve në shkollat Angleze.

MËSIMI SHQIP NË DIASPORË LUAN ROL HISTORIK

Mësimi në diasporë ruan edhe natyrën historike dhe kombëtare, sepse festat nacionale të cilat festohen në diasporë,ndikojn në kultivimin e vetëdijës kombëtare. Pavarësia e Kosovës ka çelur të gjitha rrugët e bashkëpunimit në mes të institucioneve vendase dhe shqiptarëve kudo qe jetojnë në diasporën shqiptare. Pra krahas kësaj, pritet qe MASHT-i të jetë më gjithëpërfshirës, në hartimin e ligjeve për arsim, të përfshihet edhe mësimi në diasporë, sepse programet e Ministrisë së Arsimit do të luajnë rol vendimtar në ecurinë e kësaj fushe të arsimimit. Mësimi plotësues i gjuhë shqipe, organizohet në institucionet shkollore por pas mësimit anglez. Kjo është veçori për shkollën shqipe në Britaninë e Madhe, ndërsa në disa shtete tjera të Evropës kanë një përkrahje më të madhe institucionale nga shtetet e tyre. Në disa shtete të evropës, është arritur qe mësimi shqip të jetë i përkrahur edhe nga institucionet shtetërore për të huajt. Pra ne presim, por edhe apelojmë njëkohësisht që MASHT-I të ndikojë me autoritetin e vet për të përmirësuar nivelin e mësimit shqip kudo në diasporën shqiptare edhe në Britaninë e Madhe. Krahas kësaj duhet të bëhen përpjekje të shumta në mënyrë qe arsimi shqip të përfshihet në nivel fillor. Gjeneratatë që lindin në diasporë janë ndër më të rrezikuarit nga asimilimi. Andaj koj formë e ruan sadopak ruajtjen e identitetit komnëbëtar ku përfshihet gjuha, kultura dhe historia, gjeografia dhe arti shqiptar. Është shumë me rëndësi të theksojmë se talentet të cilët rriten dhe edukohen në diasporë të kontribuojnë edhe në vendlindjet e tyre. Kështu në Britaninë e Madhe janë një numër mjaft i madh i talenteve qe ia kanë lakmi edhe kombet tjera. Rita Ora dhe Dua Lipa, yjet e muzikës botrore kanë qenë nxënëse të Shkollës Shqipe “Kosova”. Pra, talentet tanë kanë shënuar rezultate në të gjitha aspektet, duke përfshi edhe lëmit shkencore me rëndësi vitale.

KRYEMINISTRI TONI BLER VIZITOI SHKOLLËN SHQIPE “KOSOVA”

Është rast i veçantë kur nxënësit tanë recituan një poemë për Kosovën para kryeministrit, Toni Blerit, Vizita e kryeministrit Bler kishte ardhur si rrjedhojë e sukseseve të shumta të treguara nga shkolla shqipe “Kosova”. Vlerësimet për organizimin e punës në shkollë është bërë nga Autorieti Nacional i Arsimit në Britaninë e Madhe. Vlerisime këto të bëra nga nga Inspektorët e Autoritetit Nacional të Arsimit. Ata e kanë vlersuar përgatitjen e dokumentacionit conform ligjeve të shtetit, kanë hospituar në mbajtjen e mësimit nga mësuesit në orët e mësimit. Puna e mësuesesve dhe arritjet e nxënësve së bashku me dokumentcionin e shkollës shqipe në respektimin e ligjeve të shtetit Britanik, është vlersur tre hera radhazi me Certikatatë më të larta nga e bronzit, argjent dhe e artë. Shkolla ka luajtur rol shumë të rëndësishëm në unitetin e bashkëatdhetarëve dhe fëmijëve tanë. Në vitin shkollor 1996/97, prindërit dhe arsimtarët formuan Këshillin e Arsimtarëve Shqiptar dhe Lidhjen e Prindërve, subjekt ky përmes së cilit organizohet edhe sot shkolla shqipe në Londër. Me këtë rast duhet t’i kujtojmë mësueset e para të shkollës shqipe. mirënjohja më e madhe për këtë u takon mësueseve: Drita Ibishit, Azemine Pllanës dhe Sanije Hazirit, të cilat për disa vjet me radhë punuan në baza vullnetare dhe pa kurfarë kompensimi material. Shpërblimi i vetëm për këto mësuese, për disa subjekte shqiptare dhe individë anglezë që ndihmuan në mbarëvatjen e punës së shkollës shqipe ishte dhënia e mirënjohjeve nga drejtoria e shkollës.

MËSUESIT E ANGAZHUAR ME SHKOLLËN SHQIPE

Më vonë në këtë shkollë kanë punuar prej 1 deri në 2 vjet këta arsimtarë e arsimtare: Vjollca Gjerqeku, Natasha Cerga, Arijeta Bajrami, Vitila Ujkaj, Agime Teshlica, Naim Haziri, Milikije Jahaj, Xhevat Ademi, Ajnishahe Shamolli, Sami Islami, Zarife dhe Faik Sogojeva, Bahri Nici, Myrvete Mripa, Nedime Berisha, Sebahate Abazi,Time Avdullahu, Shqipe Gollaku, Lumnije Islami, Laura Dermaku , Arbërije Pllana, Minire Vitia, Rudina Zeqiri, Elita Sahiti, Samidije Zulfo, Merita Lutvi dhe Adem Hulaj. Në 10 vitet e fundit janë duke punuar këto mësuese: Zyrifa Kqiku, Arta Tivari, Nadire Hashani. Prindërit dhe arsimtarët përherë kërkojnë forma të reja të organizimit të mësimit plotësues në gjuhën shqipe. Duke u bazuar në kërkesën e prindërve të fëmijëve shqiptar të vendosur në zonat e ndryshme Londrës, është vlersuar dhe janë hapur edhe paralele të tjera. Ndihma e drejtorisë së shkollës ishte, në ofrimin dhe sigurimin e Plan- Programit të Ministrisë për Arsim, Shkencë dhe Kulturë të Republikës së Kosovës, si dhe sigurimin e një numri të teksteve. Përveq mësimit, nxënësit dhe arsimtarët kanë organizuar dhe organizojnë në vazhdimësi edhe programe dhe aktivitet tjera jashtëmësimore si: vizita shkollave në Londër dhe jashtë Londrës, Rëndësi të posaçme ka edhe pjesëmarrja e nxënësve në manifestimet kulturore, veqanarishtë me programe kulturore me rastin e festave të ndryshme, si për festën e Pavarsisë së Shqipërisë, Pavarsisë së Kosovës, Ditës së Mësuesit, Ditës së Nanave, Ditës Ndërkombëtare të Fëmijëve dhe organizimin e kampingut verorë etj. Me formimin e Lidhjës së Arsimtarëve dhe Lidhjes së Prindërve Shqiptarë u krijua lidhja e kontakteve me Ministrinë e Arsimit dhe Teknologjisë të Republikës së Kosovës, me çrast na u lehtësua puna. U vuanë kontakte institucionale dhe në këtë menyrë organizimi i punës vinte duke u përmirësuar e numri i nxënësve e paraleleve të reja dhe i mësuesve shtohej çdo vit. Edhepse numri i nxënësve është rritur ne nuk jemi të kënaqur me përfshirjen e fëmijëve sepse disa prindër ende nuk e kanë të çartë rëndësinë e shkollës shqipe në rruajtjen e gjuhës dhe indentitetit kombëtar të fëmijëve. Sa i përket teksteve shkollore vitve të fundit situata është përmirësuar dukshëm me ofrimin dhe shpërndarjen e teksteve të veçanta për mësimimin plotësues nxënësve të Shkollës Shqipe “ Kosova”. Tekste këto të përpiluara nga ekspertët nga Kosova dhe Shqipëria. Për sukseset në këtë shkollë duhet posaqërisht të falënderojmë mësuesit, nxënësit, prindërit dhe Drejtorinë e Shkollës Shqipe “Kosova”. Drejtoria e shkollës së bashku me mësuesit e adhur nga trevat e ndryshme shqiptare e mbajtën gjallë këtë vatër të atdhetarizmit. Mësuesit, meritojnë nderimet më të mëdha. Ata dhanë e vazhdojnë të japin ndihmesën e tyre për mësimin e gjuhës shqipe. Ata kontribuan në arsimin tonë kombëtar duke ju mësuar fëmijëve shqiptarë gjuhën, historinë dhe kulturën shqiptare. Duke larë një borxh ndaj arsimit kombëtar, ndaj atyre që kishin nevojë për arsimin dhe edukimin kombëtar. Me anën e dritës së pashuar, ndritën mendjet e fëijëve tanë. Prandaj, me plot të drejtë, kjo shkollë mund të quhet Vatër Diturie dhe Aktivitetit Kombëtar. Te Shkolla Shqipe “Kosova” në Londër mësimi shqip është falas dhe me mësues të certefikuar. Fëmijët që ndjekin mësimet në shkollën shqipe janë të avansuar, të kënaqur në nxënjen e njohohurive të gjuhës shqipe dhe kulturës e traditave kombëtare.

PËRGATITJET PËR FESTIMIN E 30 VJETORIT TË SHKOLLËS SHQIPE “KOSOVA” NË LONDËR

Tashmë i kemi bërë përgatitjet për festën tonë të madhe me rastin e 30-të vjetorit të zhvillimit të procesit edukativi-arsimor. Në bashkëpunim të përhershëm: shkollë-prindër e nxënës ne kemi formuar Këshillin për Organizimin e Festimit të këtij përvjetori. Këshilli Orgniztiv për Festimin e 30 vjetorit, i cili do mirret me përgatitjen edhe të Monografisë të Shkollës Shqipe “Kosova” në Londër, shkollës së parë në Britaninë e Madhe. Mësueset tona të nderuara do të përgatisin një program me pika të larmishme muzikore, me valle e me recitime të shumta nga nxënësit e shkollës sonë. Me këtë rast do të kemi të ftuar shumë mysafirë nga komuniteti ynë dhe me gjerë, pra përfaqësues të shumtë të organizatave të ndryshme në Londër si edhe nga institucionet e ndryshme e qeveritarë britanik.

PËRGATITJA PËR FILLIMIN E VITIT TË RI SHKOLLOR NË SHKOLLËN SHQIPE “KOSOVA”

Përgatitjet për fillimit e vitit të ri shkollor kanë filluar që në muajin Gusht, në sigurimin e librave, tekste, hartave dhe mjeteve konkretisursr për nxënësit e shkollës tonë. Eshtë përgatitur njoftimi për fillimin e vitit të ri i cili është dërguar mjeteve elektronike FB dhe është bërë publike. Eshtë caktuar dita e regjestrimit të nxënësve dhe dita e fillimit të vitit të ri, dhe apeli për prindër dhe bashkatdhetar, të cilin po bashkangjesim si më poshtë: Shkolla Shqipe ”Kosova” në Londër po përgatitet të hapë dyert e saj për të 30-tën herë me radhë, vit ky jubilar ku me punë të palodhshme e me bashkëpunim të përhershëm të prindërve arritëm suksese të lakmueshme, suksese këto që na bëjnë të jemi krenarë përherë. Shkolla jonë ka dhënë kontribut të jashtëzakonshëm për mësimin e gjuhës shqipe, të historisë dhe të kulturës kombëtare shqiptare, për fëmijët e komunitetit tonë shqiptar që jeton e banon në Londër dhe në periferi. Një falenderim i madh shkon për të gjithë prindërit e nxënësve tanë që ndër vite e përkrahën shkollën shqipe duke dhënë kontributin e tyre të jashtëzakonshëm! Puna e tyre e palodhshme solli rezultate për të cilat ne sot krenohemi shumë. Procesi edukativo-arsimor do të fillojë me datën 10 Shtator 2023. Regjistrimin e fëmijëve mund ta bëni që tash ose në shtator, kur të fillojë mësimi i rregullt çdo të diel nga ora 11.00 tek lokalet e Shkollës Haverstock, përballë stacionit të trenit nëntokësor Chalk Farm. Telefonat për komunikim: 07525750445 – Talat Pllana, drejtor, 07716706236 – mësuese Zyrifa Kqiku, 07742386046 – mësuese Nadire Hashani dhe, 07576486342 – mësuese Arta Llunji. Nxënësit do të ndahen në tri grupe në bazë të nivelit të njohurive që zotërojnë. Grupi i pare – fillestarët, të cilët do të punojnë me Abetarën, mosha mbi 5 vjeç. Grupi i dytë – nxënësit që kanë mbaruar abetaren. Grupi i tretë – nxënësit me njohuri më të avancuara. Programi për Mësimin Plotësues të Shkollës Shqipe është i përgatitur nga Kurrikulla e dy ministrive të arsimit, asaj të Republikës së Shqipërisë dhe të Republikës së Kosovës. Sipas kushteve e në harmoni me ligjet në fuqi, do të zhvillojmë edhe aktivitete të ndryshme. Shpresojmë se në këtë vit akademik do të na bashkangjitën edhe më shumë prindër nga komuniteti ynë në këtë mission të bekuar kombëtar, në ruatjen e gjuhës shqipe, parakusht për ruajtjen e trashëgimisë sonë, të traditës dhe të identitetit kombëtar tek fëmijët tanë.

GJUHA SHQIPE SI ELEMENT I INDETITETIT KOMBËTAR TE SHQIPTARËT NË MBRETËRINË E BASHKUAR

Shkolla Shqipe “Kosova” sivjet do të hapë dyert e saj për të 30-tën herë me radhë. Për herë të parë shkolla jonë e filloi procesin e rregullt edukativo-arsimor në Mbretërinë e Bashkuar vitin e largët 1993, e për të mos u mbyllë asnjëherë, pra edhe gjatë kohës së pandemisë së covid-it ne keni punuar përmes platformës Zoom. Për tri decenie pa u ndalë Shkolla Shqipe “Kosova” ka dhënë një kontribut të jashtëzakonshëm në ruajtjen e gjuhës shqipe ndër brezat e rinj të bashkatdhetarëve në Mbretrinë e Bashkuar. Pa harruar kulturën, traditën dhe histirinë tonë kombëtare shqiptare. E këtë e arritem falë interesimit dhe bashkëpunimit të përhershëm të bashkatdhetarëve tanë, prindërve të mrekullueshëm që nuk e kanë kursyer veten kurrë, por diten e tyre të pushimit i kanë sjellë fëmijët në shkollën shqipe. E po ashtu në të gjitha format e mënyra të tjera e kanë mbështetur dhe promovuar punën tonë te palodhshme që ne kemi bërë në arsimimin dhe në edukimin e breznive të reja. Për këtë u jemi falenderohës në përjetësi, ngase ky bashkëpunim edhe solli rezultate të lakmueshme për të cilat ne sot jemi shumë krenarë. E krenarë me prindërit e vet do të jenë edhe fëmijët e tyre, nxënësit e shkollës sonë. Sepse ata prindër nuk lejuan që fëmijët e tyre të harrojnë gjuhën, historinë e kulturën tonë kombëtare, pra prejardhjen dhe rrënjët e lashta shqiptare. Ju lumtë krahu dhe zoti i bekoftë të gjithë bashkatdhetarët tanë, prindërit e mrekullueshëm shqiptarë.

MBËSHTETËSIT E SHKOLLËS SHQIPE “KOSOVA” PËR 30 VITE

Bashkatdhetarët tanë për 30 vite pune të Shkollës Shqipe “Kosova” kanë qenë mbështetsit kryesor. E këtë e arritem falë interesimit dhe bashkëpunimit të përhershëm të bashkatdhetarëve tanë, prindërve të mrekullueshëm që nuk e kanë kursyer veten kurrë, por ditën e tyre të pushimit i kanë sjellë fëmijët në shkollën shqipe. E po ashtu në të gjitha format e mënyra të tjera e kanë mbështetur dhe promovuar punën tonë të palodhshme që ne kemi bërë në arsimimin dhe në edukimin e breznive të reja. Për këtë u jemi falenderues në përjetësi, ngase ky bashkëpunim edhe solli rezultate të lakmueshme për të cilat ne sot jemi shumë krenarë. Ministria e Arsimit të Republkës së Kosovës na ka mbështetur, me Kurrikullat e pëgatitura nga Ministria e Arsimit të Republikës së Kosovës dhe Ministria e Arsimit të Republikës së Shqipërisë. Këto dy ministri të dy shteteve shqipëtare, na kanë mbështet, me ndihmen e tyre me libra, doracakë e fletore pune. U jemi mirnjohës dhe i falenderojmë pafundësisht! Gjeneratat që po edukohen e arsimohen në frymën kombëtare shqiptare do tu jenë falenderues përgjithmonë. Dy Ambasadat tona, pra Ambasada e Republikës së Shqipërisë dhe Ambasada e Republikës së Kosovës, në Lonër na kanë mbështetur përherë. Në çdo festë tonën dhe aktivitet të ndryshme, dy ambasadorët përherë kanë qenë aty dhe kanë festuar bashkë me komunitetin tonë.Dy ambasadatë shqiptare ju kanë dhënë, Certifikat Mirënjohje mësuesëve dhe mësueseve, për kontributin e dhënë për Shkollën Shqipe për Mësim Plotësues.

SHKOLLA SHQIPE E SHOQATËS “ILIRIA” NË ST. LOUIS, GJUHA DHE IDENTITETI KOMBËTAR I SHQIPTARËVE NË MISSOURI TË SHTETEVE TË BASHKUARA TË AMERIKËS

by

Rafaela Hajdini mësuese e shkollës shqipe te shoqata “Iliria” në St. Louis, Missouri, USA, rrëfen ekskluzivisht për gazetën “Dielli”, Organ i Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, New York, ruajtjen e identitetit kombëtar, historisë, gjuhës, kulturës dhe traditës shqiptare në St. Louis,  Missouri, USA, nëpërmjet mësimit të gjuhës e kulturës shqipe dhe aktiviteteve patriotiko-kulturore. Me mësuesen Rafaela Hajdini bisedoi Editori i “Diellit” Sokol Paja.

HISTORIKU I SHKOLLËS SHQIPE TË SHOQATËS  “ILIRIA” NË ST. LOUIS

Me formimin e Shoqatës “Iliria” në St. Louis, përveç të tjerave qëllimi kryesore ishte hapja e shkollës shqipe, ku fëmijët mund të mësojnë të flasin dhe të lexojnë gjuhën amtare. Të gjithë themeluesit dhe anëtarët dhanë kontributin e tyre qe kjo mund të bëhet realitet. Për këtë rol të madh luajten kryetari shoqatës dhe bordi drejtues. Më datë 9 gusht 2020 u mbajtën zgjedhjet për bordin drejtues dhe u përzgjodhën 15 anëtarë: Pandeli Gaçe, Elona Dyshniku, Besian Gjika, Xhevat Dullovi, Aurel Bardho, Eneida Taçi, Arif Palloshi, Fazli Dullovi, Jovan Bello, Rafaela Hajdini, Ramadan Hajdini, Emiljo Zhupani, Anila Veizi, Nafi Halimi dhe Brahim Mehmetaj. Hapja e shkollës shqipe në Saint Louis u zhvillua më 28 Gusht 2021. Po citoj fjalimin e mbajtur nga kryetari i shoqatës “Iliria” z. Pandeli Gaçe me rastin e hapjes së shkollës të gjuhës shqipe në Saint Louis, Missouri. “Vogëlushë të dashur, ju që jeni lulet e jetës sonë, ju brezat e mësuesve të nderuar dhe pjesëmarrës të këtij evenimenti me rëndësi, ju përshëndes! Jemi sot këtu, se na ka bashkuar gjuha e mëmës, gjuha e atdheut tonë të dashur, Gjuha Shqipe! Është kjo gjuhë e bekuar që na ka përcjellë miklimin e parë, përkëdhelinë, gëzimin e habinë, me të kemi shprehur dhimbjet, dëshirat dhe ëndrrat më të bukura e më të guximshme të jetës sonë. Populli ynë që nga lashtësia me këtë gjuhë ka përcjellë, përrallat, mitet, fabulat, lirikën dhe epikën legjendare të veten dhe fqinjëve të saj, ka shkruar e na ka lënë historinë, visare të kulturës dhe dijes, vlera kaq të çmuara. Udha e saj nuk ka qenë aspak e lehtë, por u ka mbijetuar stuhive dhe rrebesheve shekullore. Kjo ka ndodhur se pushtues të shumtë kanë synuar e janë përpjekur ta shuajnë gjuhën tonë, kanë mbyllur shkolla, kanë vrarë mësues e djegur libra, kanë prishur monumente por populli nuk e lëshoi e nuk e braktisi kurrë gjuhën e tij dhe sot e ka si thesar që i shtohet dhe kulturës botërore, si një ndër gjuhët më të vjetra në botë. Shoqata “Iliria”, këtu në Saint Louis, që në fillimet e saj shtroi si detyrë parësore hapjen e kësaj shkolle, për vetë rëndësinë që ajo ka dhe  mbështetjen që i jep edhe SH.B.A kulturës dhe dijes së qytetarëve të saj. Vogëlushe e vogëlushë të dashur, sot ju u duket vetja se jeni të vegjël, se kështu ka ndodhur edhe me ne kur ishim në moshën tuaj, por ju bartni që sot me vete këtë ngjarje që do të jetë historike dhe me shumë vlera për ju dhe gjithë  shqiptarët e këtij rajoni. Pikërisht për këtë kanë ardhur e na nderojnë me praninë e tyre dhe këta zonja e zotërinj që, gjithë jetën e tyre ia kushtuan mësimdhënies, dijes dhe kulturës shqiptare, ndaj u jemi shumë mirënjohës dhe falënderues për këtë gjest fisnik të tyre. Tani më lejoni t’ju uroj këtë fillim emocional të kësaj shkolle për të cilën dhanë ndihmesën e tyre shumë nëna e baballarë shqiptarë dhe mësueset tuaja të dashura që bënë çdo gjë gati e që bashkë me ju do ta çoni përpara ecurinë e gjuhës dhe kulturës Shqiptare! Ju përshëndes nga zemra dhe ju uroj fillim të mbarë shkollor” përfundoi fjalën z. Pandeli Gaçe.

FILLESAT E PARA TË ORGANIZIMIT TË MËSIMIT SHQIP

Mësuesit e parë për shkollën ishin Rafaela Hajdini, Alda Kafasiz dhe me ndihmë nga Miranda Gaçe. Në fillim u formuan dy klasa dhe u ndanë sipas moshës. Çdo të shtunë mësimet ishin nga një orë. Mësimi zhvillohej në ambientin e shoqatës. Nuk ishte e lehtë të sensibilizoje të gjithë për shumë arsye, por me kalimin e kohës, kur panë se fëmijët filluan të shkruan dhe të lexonin shqip, atëherë filluan të regjistrojnë fëmijë të tjerë. Gjithashtu, mësuesit rekomanduan që prindërit të komunikojnë me fëmijët e tyre shqip për t’i ekspozuar sa më shumë gjuhën shqipe. Një vit më pas arritëm të formulojmë korrikulën mësimore. Kurrikula e përdorur është nga Diaspora së bashku me tekste të tjera. Nxënësit nuk po mësojnë vetëm të flasin dhe të lexojnë por theksohet edhe Historia e Gjuhës Shqipe. Në fillim, mësimdhënia ishte e vështirë sepse mungonte literatura dhe mjetet e shtetit shqiptar me logjistikë arsimore. Me forcat tona bëjmë ç’të mundemi për librat e misionit të abetares, e kemi siguruar privatisht dhe në bazë të kësaj e bëj misionin me nxënësit.

SHQIPTARËT NË ST. LOUIS, MISSOURI

Komuniteti shqiptar në Missouri nuk është aq i madh sa në disa shtete të tjera amerikane, por është i konsiderueshëm. Për këtë është punuar dhe po punohet fort për ruajtjen e identitetit kombëtar të shqiptarve në St. Louis. Si shoqatë jemi takuar me organet shtetërore në St. Louis, të cilit u shfaqën shumë bashkëpunëtorë, na dhanë këshilla të dobishme dhe ranë dakord dhe bashkëpunuan që fëmijët krahas anglishtes të mësonin dhe të flisnin gjuhën e tyre amtare shqipe.

KUSH ËSHTË MËSUESE RAFAELA HAJDINI?

Jam vajza e parë e Ramadan Hajdinit dhe Arjana Hajdinit. Lindur në Korçë, Shqipëri, u largova nga Shqipëria me prindërit në prill të vitit 1997. Tani jam mësuese për fëmijët me nevoja të veçanta. Unë punoj për orginization Special School District of St. Louis. Unë punoj vullnetarisht si mësuese e gjuhës shqipe në shoqatën “Iliria”. Pasionin për të mësuar fëmijët në gjuhën tonë amëtare e kam marrë nga prindërit e mi të cilët na kanë folur dhe mësuar gjuhën shqipe vazhdimisht në ambientin tonë familjar. Qellimi im është që brez pas brezi të mund të trashëgojmë traditat, kulturën dhe gjuhën tonë të bukur shqipe edhe pse jemi shumë kilometra larg vendit tonë të dashur.

SHKOLLA SHQIPE “HASAN PRISHTINA”, GJUHA DHE IDENTITETI KOMBËTAR I SHQIPTARËVE NË CONNECTICUT TË SHTETEVE TË BASHKUARA TË AMERIKËS

by

Malbora Toci Zuncja mësuese e shkollës shqipe “Hasan Prishtina” te Qendra Kulturore dhe Islamike Shqiptaro-Amerikane, “Hasan Prishtina” në Waterbury, Connecticut, rrëfen ekskluzivisht për gazetën “Dielli”, Organ i Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, New York, ruajtjen e identitetit kombëtar, historisë, gjuhës, kulturës dhe traditës shqiptare në Waterbury, Connecticut, USA, nëpërmjet mësimit të gjuhës e kulturës shqipe dhe aktiviteteve patriotiko-kulturore. Me mësuesen Malbora Toci Zuncja bisedoi Editori i “Diellit” Sokol Paja.

HISTORIKU I SHKOLLËS SHQIPE TE QENDRA KULTURORE DHE ISLAMIKE SHQIPTARO-AMERIKANE, “HASAN PRISHTINA”

Qendra Kulturore dhe Islamike Shqiptaro-Amerikane, “Hasan Prishtina”, është themeluar në vitin 1983 dhe ndodhet në 106 Columbia Blvd. Waterbury, CT. AACIC shërben si xhami për anëtarët e komunitetit shqiptar dhe është shtëpia e një shkolle në gjuhën shqipe. Qendra gjithashtu pret ngjarje muzikore dhe vallëzime, festivale kulturore dhe mbështet eventet qytetare në Waterbury. Shkolla është hapur për herë të parë në Shtator të vitit 2010. Programi shkollor ka si qëllim stimulimin dhe pasurimin e ekselencës në edukimin e të rinjve shqiptaro-amerikanë, duke ndërtuar një ndjenjë të fortë të aktivizmit të komunitetit në brezin tonë më të ri. Ky program është i hapur për të gjitha grupmoshat nga 6-18 vjec, pavarësisht besimit dhe anëtarësimit në komunitet.

ORGANIZIMI I MËSIMIT DHE MBËSHTETJA E PRINDËRVE

Në shkollën “Hasan Prishtina”, çdo të shtunë përdorim libra të ndryshëm jashtëshkollorë të përkthyer në të dy gjuhët, shqip dhe anglisht. Kurrikula që përdorim është: Gjuhe Shqipe ( lexim, shkrim), Folklorin Shqiptar (muzikë, kërcim, poezi), Moral & Etike, Sport dhe Krijimtari të ndryshme. Gjithashtu nxënësit marrin fjalë të reja në fjalor dhe i përdorin ato në dialogje dhe fjali të ndryshme. Gjuha shqipe, gramatika, poezi të ndryshme janë një pjesë e rëndësishme e të shtunave tona mësimore. Sigurisht që muzika dhe këngët tradicionale shqiptare nuk mund të ngelen pas. Vallet popullore janë një emocion i veçantë në shkollën “Hasan Prishtina”. Prindërit janë një mbështetje shumë e madhe për fëmijet e tyre. Gjithmonë janë treguar të gatshëm për ti ndihmuar fëmijët si në mësimin e poezive, të këngëve dhe në ndërtimin e fjalive në shkollë.

MËSIMI I GJUHËS SHQIPE SI FORMË E RUAJTJES SË IDENTITETIT KOMBËTAR TË SHQIPTARËVE NË CONNECTICUT

Jam shumë e lumtur kur shikoj nxënësit e mi duke folur shqip si dhe ata nxënës që  mundohen ta mësojnë dhe ta flasin me zell të madh gjuhën shqipe. Të lindësh dhe të jetosh në mërgim është një sfidë e madhe në raport me ruajtjen e identitetit shqiptar. Prindërit janë shtysa më e madhe për fëmijët e tyre, më pas jemi ne mësuesit që me mundin, sakrificat dhe dëshirën e madhe arrijmë rezultate të shkëlqyera. Ashtu si në çdo shtet të Amerikës edhe në Connecticut ka familje me origjina, kultura dhe tradita të ndryshme. Është e rëndësishme që prindërit të ngulisin traditat dhe kulturat e gjuhës shqipe në kokën e fëmijëve të tyre. T’ju tregojnë sesa krenar është të jesh Shqiptar.

SHQIPTARËT NË CONNECTICUT SPONSORIZOJNË SHKOLLËN SHQIPE

Shkolla ‘Hasan Prishtina’ sponsorizohet kryesisht nga shqiptarët që jetojnë në Connecticut dhe nga kryetari i xhamisë. Falenderojmë prindërit dhe anëtarët e xhamisë që janë gjithmonë të gatshëm të kontribuojnë në mirëmbajtjen e shkollës. Edhe shoqëria Amerikane e mbështet shkollën dhe aktivitetet e saj.

TEKNOLOGJIA NË MËSIMDHËNIE NË INVESTIMET E ARDHSHME

Në ditet e sotme, teknologjia është një mjet shumë i rëndësishëm për zhvillimin e mësimit dhe jo vetëm. Në shkollen shqipe “Hasan Prishtina” është një mangësi që shpresojmë ta zgjidhim sa më shpejt. Në këtë mënyrë çdo gjë do të ishte më e thjeshtë për nxënësit. Por, mungesa e teknologjisë, nxënësve të shkollës sonë nuk jua ka hequr dëshirën për të mësuar dhe praktikuar gjuhën shqipe. Ne kemi përdorur dialogje të ndryshme, fjali dhe tregime të shkurtra, kemi vizatuar, kemi luajtur, kemi kënduar se bashku duke mos i lënë hapësirë mungesës së teknologjisë.

KUSH ËSHTË MËSUESE MALBORA TOCI ZUNCJA?

Une quhem Malbora Toci Zuncja dhe kam lindur në një qytet të vogël të Shqipërisë. Studimet e larta i kam kryer në Universitetin ”Aleksander Moisiu”, Durrës, Bachelor dhe Master Profesional në degën Anglisht. Pasi përfundova studimet Master, punova për dy vite mësusese e gjuhës Angleze në qytetin e lindjes. Në vitin 2018, u zhvendosa në Amerikë me të fejuarin, ku bëmë dhe martesën. Zoti na ka bekuar me dy fëmijë të mrekullueshëm, Resul  dhe Haris. Në vitin 2022, vendosëm që ta dërgojmë djalin e madh Resulin në shkollën “Hasan Prishtina”. Sapo pashë që shkolla po kërkonte mësuese, menjëherë ofrova ndihmën time vullnetare. Të punoj si mësuese, ka qenë, është dhe do të jetë gjithmonë ëndrra ime. Është puna që e bej me vullnet, pasion dhe kënaqësi. Unë dua që gjithmonë nxënësit të arrijnë majat në rrugën e dijes dhe të ndihen komodë në të folurit e gjuhës shqipe. Aktualisht punoj si mësuese ndihmëse në një shkollë elementare në Ct. Kjo e thekson akoma më shumë dëshirën për të punuar si mësuese.

“AMERICAN DREAM – HISTORIA E JASHTËZAKONSHME E BEQIR POTKËS NGA FERRI KOMUNIST DREJT TOKËS SË PREMTUAR”

by

Sokol Paja/

Çdo rrëfim mbi ferrin komunist dhe vuajtjet që përjetuan shqiptarët për gjysmë shekull nën terrorin komunist, është një nevojë, përgjegjshmëri, lehtësim dhe paqe për shpirtrat e lënduar, për zemrat e thyera e jetët e humbara padrejtësisht. Çdo rrëfim është rikthim dinjitoz në kohë dhe hapsirë, është ritakim me të shkuarën, me kohën, me vetveten, me ferrin, me vdekjen, me dëshpërimin, me vuajtjen, me frikën, me përndjekjen, me ankthim, me historinë, me qëndresën, me lirinë. Mbi të gjitha rrëfimet mbi ferrin komunist shqiptar, janë rrëfime guximi, shprese dhe lirie. Profesor Eris Rusi dhe shqiptaro-amerikani Beqir Potka kanë sjellë para lexuesit shqiptar një kryevepër letrare në rrafshin historik, analitik, letrar, psikologjik dhe shkencor.

“AMERICAN DREAM” përfshin jetën e një të riu shqiptar nga skëterra komuniste e Shqipërisë totalitariste drejtë majave të biznesit në tokën e premtuar në Amerikë. Nëpërmjet rrëfimeve autentike, libri përveç se rrëfen Shqipërinë komuniste që sipas Beqir Potkës ishte e zymtë, e trishtë, e lodhur, e uritur, e pangrënë, politike, komuniste, hakmarrëse, përshkruan detaje rrënqethëse të arratisjes nga ferri komunist, qëndrimi në kampin e refugjatëve në Greqi dhe fluturimi për në tokën e ëndrrave në Amerikë.

Libri ka vlera të mëdha historike, letrare e sociale.

Libri vë në epiqendër të hyrjes panoramën sociale të një familjeve në Lavdar të Korçës dhe marrëdhënia e re që pushteti komunist vendosi me shqiptarët: grabitje dhe shtetëzim, përndjekje, pranga dhe burgim. Arratisja e Beqir Potkës vjen si pasojë e një zemërimi të heshtur, gjithnjë e në rritje, si kundërshti ndaj barbarizmës bolshevike e qeverisjes komuniste mbi shqiptarët sidomos mbi familjet e pasura e patriotike. Gjëma e pakuptitë e grabitjes së pronës e pasurisë familjare prej komunistëve, ishte kryefjalë e bandës shtetërore që grabiti e masakroi shqiptarët për afro 50 vjet. Teksa rrëfehet mister Potka në libër, kupton me detaje mllefin e mbrujtur brenda shpirtit të njerëzve, shtypjen prej regjimit, padrejtësitë, pakënaqësitë, dëshpërimin e papërmbajtshëm të njerëzve që donin dhe ëndërronin lirinë.

Në regjimin diktatorial shqiptar që siç thotë mister Potka “qeniet njerëzore, nuk kishin asnjë vlerë në sytë e regjimit komunist”, sistemi Stalinist duke u mohuar çdo liri e të drejtë thelbësore njerëzve, tentoi që nëpërmjet heqjes së lirisë së besimit të dehumanizonte njerëzit, ti shndërronte në kavie pa besim, pa pronë, pa liri , pa të drejta. Libri paraqet të dhëna historike për Korçën e pas luftës ku “Organet e Mbrojtjes së Popullit” u kishin rrëmbyer 400 kg flori dhe 48 mijë napolona ari familjeve të pasura korçare. Mizoria komuniste e një epoke të dhunshme u kthye në sistem qeverisës. Zemërata ndaj regjimit kriminal të Enver Hoxhës për Beqir Potkën filloi me arrestimin e babait Ymerli Potka.

Libri përshkruan me detaje dhe ndjenjë të fortë ankthin e humbjes, klithmat, pasigurinë, brengat, dhimbjen, lotët, trishtimin, mjerimin, qendresën, vuajtjet, mërzinë, urinë, mllefin, revoltën shpirtërore dhe mizerjet komuniste.

Depersonalizmi i qënies njerëzore në regjimin diktatorial shqiptar, prangosja, dhuna, burgosja dhe shkatërrimi fizik e mendor që shumë shqiptarë si Ymerli Potka kaluan mbi trupin e shpirtin e tyre e kthyen Shqipërinë në shtetin burg, ferrin për të gjallët e burgosur, e burgator për të gjallët e “lirë”.

Në bashkëbisedim me profesor Rusin, mister Potka rrrëfen me detaje jetën e tij aktive dhe profesionale si përkthyes për emigracionin amerikan, burgjet, spitalet, Kryqin e Kuq etj. Libri është i mbushur me rrëfime shumë të ndjera poetiko-estetike e melankolike për jetën, lirine, ëndrrat, suksesin dhe dashurinë. Libri ka shumë ndjenjë, shumë ngjyra, shumë shpirt brënda çdo vargu të rrëfyer imtësisht. Libri gjithashtu përshkruan vuajtjet dhe sakrificat e Nënës së tij Feruze për të rritur familjen pa baba në shtëpi, sakrificat familjare dhe gjëndjen sociale e politoko-shoqërore të shqiptarëve në diktaturë.

Libri është një kombinim magjik; gërshëtim i së shkuarës në rrëfimin e të tashmes dhe i të tashmes që kalon menjëherë në sfondin e së shkuarës e bëjnë rrëfimin unik, një udhëtim të shpejtë dhe të shpeshtë në kohë, hapsirë dhe histori. Libri të rrëmben me ankth në çdo paragraph. Paraqet dilema dhe ankth ekzistencial, frika e arratisjes dhe fluturimi drejtë botës së lirë, arratisja si fakt i pakthyeshëm, frika e vdekjes në horizont, vëgimi i Perëndisë në situata dramatike, dialogu dhe monologu me veten janë një rrëfim kryevepër i dilemës mes jetës dhe vdekjes, lirisë dhe prangave. Është shumë e veçantë sesi Potka nuk fuk flet kurrë me urrejtje për egërsinë e shëmtitë e komunizmit, por mëshirues dhe falenderues ndaj njerëzve që e kanë ndihmuar dhe ndryshuar jetën në rrugëtimin e gjatë të jetës së tij. Rikthimi në atdhe është një rrëfim i veçantë që “heroi i pavdekur” sjell për lexuesit panoramën në fund të komunizmit shqiptar. Libri paraqet gjithashtu çaste të dhimbshme të vdekjes së vëllait Jetnorit ku shpirti i përpëlitet dhe zemra i mer flakë prej humbjes së pakthyeshme.

Në Amerikë Mister Potka shprehet se “Parimet e imzot Fan S. Nolit më kanë frymëzuar dhe më kanë drejtuar që të bëhem ky që jam. Sikurse Remzi Barolli, njerëz të mëdhenj, me shpirt të madh”. Mister Potka rrëfen në libër detaje sesi me parimin “Vriti me mirësi- Kill them with kindness” arriti të bëhej një biznesmen i suksesshëm në tregtinë e qilimave të shtrenjtë.

Një kapitull të veçantë në libër Mister Potka ia dedikon bashkimit me Federatën Panshqiptare të Amerikës “Vatra” që është një strehë e shkëlqyer e kulturës, traditës dhe historisë shqiptare dhe pjesëmarrja aktive në riatdhesimin e eshtrave të Faik Konicës. Libri i kushton një rëndësi të veçantë edhe mikpritjes në Shtetet e Bashkuara të Amerikës të vëllëzërve shqiptarë nga Kosova pas luftës së përgjakshme të regjimit gjenocidal të Millosheviçit. Detaje të jetës së bukur familjare e suksesit personal, përmbyllin rrëfimin e gjatë e brilant, të sjellë mjeshtërisht për lexuesin e gjerë.

Në bisedën me profesor Eris Rusin, mister Potka tregon me zemër sesa i ka munguar Shqipëria gjithë këto vite e sa fort e ka dashur atë nga larg, e kombinuar kjo me dëshirën e përjetshme për të kontribuar për tokën dhe plotësinë e shpirtit të tij, atdheun, pasi sipas mister Potkës, madhështia e njeriut është kur ai lidhet me tokën e tij. Shqiptaro-amerikani Beqir Potka na ka sjellë në mënyrë shumë të veçantë një rrëfim për jetën e tij ku siç thotë profesor Rusi: “jeta e njeriut është një mister i magjishëm, ku dallgët e fatit përkunden gjithë shkumë nga era që fryn prej Perëndisë”.