Jam krenare që punoj në orkestrën e vetme simfonike RTSH në rang kombëtar, tregon e ngazellyer Violinistja e melodise mendafsh e talentuara Lirza Zaloshnja./
Profili i Lirzes/
Kam lindur në Tiranë më 4 qershor 1989 . U linda në një familje artistësh; ku mamaja ime është pedagoge violine dhe babai piktor, gjithashtu edhe gjyshi im Moisi Zaloshnja ishte shkrimtar i njohur, ku krijimtaria e tij perfshihet ne vitet 40 e deri kur nderroi jetë në vitin 1996. Që në moshën 5-vjeçare, duke patur mamanë pedagoge violine, nisa të marr mësimet e para në violinë. Sigurisht, pa punën, përkushtimin dhe mbështetjen e saj nuk do isha deri këtu ku jam sot. Më pas, kam studiuar në Liceun Artistik “Jordan Misja’’ dhe studimet e larta i përfundova në vitin 2011 me “ Medalje të Artë ’’në Akademinë e Arteve, Tiranë ( sot Uinversiteti i Arteve ), me një ndër pedagogët dhe violinistët e njohur shqiptar, Prof. Roland Xhoxhi, dhe në shtator të këtij viti punësohem si violiniste në Orkestrën Simfonike të RTSH.
Karriera ime si violiniste ka nisur shumë e vogël, ku daljet e para kanë qenë që në moshën 6 vjeçare. Më pas jam aktivizuar në konkurse dhe koncerte të ndryshme. dër arritjet e para të mia kanë qenë në moshën 10 vjeçare, kur në vitet 2000 – 2003, Maestro Zhani Ciko themeloi orkestrën “ Virtuozët e Vegjël’’, me të cilën bëmë një varg turneshë në Evropë; si në Belgjikë, Spanjë, Gjermani, Hungari. Në vitin 2008 kam fituar burs për turne koncertesh në Itali me dirigjentët Marco Pontini dhe Robin O’neill. Në 2010 përzgjidhem si koncertmaestër i Orkestrës Simfonike të Konservatorit të Muzikës së Monopolit në Itali. Gjithashtu kam zhvilluar rregullisht koncerte recitale në Shqipëri me pianise Silva Skënderi dhe kitarist Admir Doçi (në Shqipëri, Tajlandë, Kroaci, Zvicër). Daljen time të parë si soliste me Orkestrën e RTSH, e kam bërë në vitin 2013 me dirigjentin zviceran Simon Camartin. Në qershorë të vitit 2015 së bashku me Orkestrën e RTSH dhe Maestro Zhani Cikon, marr pjesë në zhvillimin e një koncerti me muzikë iraniane në Paris, ku koncerti ndiqet nga më shumë se 100 mijë vetë. Në 2015 jam zgjedhur në jurinë e Konkursit Ndërkombëtar “ ENKOR Competiton ‘’në Dyseldorf, Gjermani. Aktualisht jam duke ndjekur studimet doktorale në Uriversitetin e Tiranës, dega Trashëgimi Kulturore.
Ëndrrat e mia sigurisht janë të shumta, dhe besoj se me punë, përkushtim dhe mbi të gjitha shumë dashuri dhe pasion, do përpiqem t’i realizoj.
Bashkebisedimi vazhdon
Pyetje:Liliana Pere- A mund të më thoni si ka lindur tek ju dëshira për t’u marrë me art dhe pikerisht me instrumentin e Violines, mund të më tregoni hapat e parë dhe fillimet tuaja?
Përgjigjja: Lirza Zaloshnja/
Që në moshën 5-vjeçare, duke patur mamanë pedagoge violine, nisa të marr mësimet e para në violinë. Sigurisht, pa punën, përkushtimin dhe mbështetjen e saj nuk do isha deri këtu ku jam sot. Fillimisht, për shkak të moshës së vogël, e shikoja si një lodër argëtuese dhe nuk mund të mendoja se do të ishte profesioni im në të ardhmen. Por me kalimin e kohës e kuptova se do të ishte profesioni im i ardhshëm. Violina është një instrument sa i bukur dhe fisnik po aq dhe i vështirë, dhe kërkon shumë sakrifica dhe përkushtim. Nga ana tjetër një artist nuk mund të jetë kurrë i tillë pa qënë i kulturuar. Unë kam pasur fatin që këtë anë ta fitoj në saj të pëkushtimit të babait tim, i cili edhe sot shqetësohet nëse unë kaloj kohë pa lexuar. Por fati im nuk mbaron me kaq, unë kam trashëguar një bibliotekë të pasur nga gjyshi im shkrimtar, ku mjafton të “zhytem’’ në të për të gjetur gjithë lerërsinë botërore dhe shqiptare.
Pyetje:Lirza ka preferuar te jetoje dhe te punoje ne Shqiperi ne Orkestren e Radio Televizionit Shqiptar dhe eshte një artiste kaq e re, mjaft e talentuar, profesioniste por dhe mjaft e vleresuar, mund të më thoni dicka më shumë ?
Lirza Zaloshnja- Karriera ime si violiniste ka nisur shumë e vogël, ku daljet e para kanë qenë që në moshën 6 vjeçare. Më pas jam aktivizuar në konkurse dhe koncerte të ndryshme. dër arritjet e para të mia kanë qenë në moshën 10 vjeçare, kur në vitet 2000 – 2003, Maestro Zhani Ciko themeloi orkestrën “ Virtuozët e Vegjël’’, me të cilën bëmë një varg turneshë në Evropë; si në Belgjikë, Spanjë, Gjermani, Hungari. Në vitin 2008 kam fituar burs për turne koncertesh në Itali me dirigjentët Marco Pontini dhe Robin O’neill. Në 2010 përzgjidhem si koncertmaestër i Orkestrës Simfonike të Konservatorit të Muzikës së Monopolit në Itali. Gjithashtu kam zhvilluar rregullisht koncerte recitale në Shqipëri me pianise Silva Skënderi dhe kitarist Admir Doçi (në Shqipëri, Tajlandë, Kroaci, Zvicër). Daljen time të parë si soliste me Orkestrën e RTSH, e kam bërë në vitin 2013 me dirigjentin zviceran Simon Camartin. Në qershorë të vitit 2015 së bashku me Orkestrën e RTSH dhe Maestro Zhani Cikon, marr pjesë në zhvillimin e një koncerti me muzikë iraniane në Paris, ku koncerti ndiqet nga më shumë se 100 mijë vetë. Në 2015 jam zgjedhur në jurinë e Konkursit Ndërkombëtar “ ENKOR Competiton ‘’në Dyseldorf, Gjermani. Aktualisht jam duke ndjekur studimet doktorale në Uriversitetin e Tiranës, dega Trashëgimi Kulturore.
Liliana Pere-Si janë marrëdhëniet tuaja në përgjithësi me artin,Instrumentin muzikor, dhe me sa passion e ka Lirza Violinen ? A e konsideron ajo si pjese te pandare te saj?
Lirza Zaloshnja-Marëdhënia ime me violinën është shumë e mirë. Dita ime nis me violinë që në orën 09:00 në Orkestrën e RTSH me provat përgatitore për koncertin e radhës dhe vazhdon deri në mbrëmje me studim individual, ku unë përgatitem për koncerte të ndryshme solo e muzikë dhome. Nuk ka ditë që unë mos të luaj në violinë, tashmë ajo është bërë një pjesë e pandarë e imja, si një gjymtyrë më vete. Dashuria dhe pasioni për violinën bëjnë që unë të luaj me gjithë shpirt dhe besoj se vetëm duke luajtur me shpirt mund të bëhesh artist, në mënyrë të tillë që t’ju transmetosh emocion e kënaqësi njerëzve që të dëgjojnë. Tingulli,që të përcillet emocionalisht tek publiku, është abstrakt në kuptimin më konkret të fjalës dhe kërkon një botë shpirtërore shumë të pastër e të pasur njëkohësisht. Unë jam e pëkushtuar gjithashtu edhe me mësimdhënie në instrumentin e violinës, pasi puna me nxënësit më jep shumë kënaqësi dhe mendoj se më rrit profesionalisht duke më bërë më të përgjegjshme në lojën time . Hobi im në kohën e lirë është të lexoj, sidomos letërsinë klasike (si Hygo, Balzak, Remark etj) dhe të dëgjoj muzikë klasike.
Liliana Pere-Ju jeni diplomuar ne Akademine e arteve, c’fare mbeshtetje keni pasur…nga familja . cilat kanë qenë raportet me personalitetet e artit, ta cmund të më kujtoni?
Lirza Zaloshnja-Unë jam diplomuar në Akademinë e Arteve dhe kam pasur fatin që të jem studente e disa profesorëve të cilët janë emra të shquar të artit shqiptar; si Prof. Roland Xhoxhi,Prof. Zana Shuteriqi, Prof. Ibrahim Madhi, Prof.Iliriana Dema, Prof. Vasil Tole, Prof. Fatmir Hysi, Prof. Adriatik Kallullin, Prof. Sokol Shupo etj. Vërtet ndihem mirënjohëse dhe e nderuar që kam qënë studentja e tyre. Në saj të punës së tyre me profesionalizëm dhe përkushtim unë jam rritur si artiste në shumë dimensione. Këtu do të veçoja profesorin e violinës prof. Roland Xhoxhin, i cilin ka punuar për zhvillimin tim në violinë duke nxjerr në pah më të mirën time. Mbështetjen më të madhe ma ka dhënë familja ime, dy prindërit e mi të cilët më kanë përkrahur e më kanë dhënë shumë shtysë të ecë përpra, duke sakrifikuar pafund që unë të jem sa më e denjë në rrugën e vështirë e të bukur të artit. Sinqerisht, që pa ndihmën e familjes nuk do ja kisha dal dot.
Liliana Pere-Cfarëdo te thote te punosh ne Orkestren e RTSH per Lirzen, me c’fare devocion punoni, sa kembengulese eshte Lirza ne Projektet e saj si janë raportet me to ?
Lirza Zaloshnja-Fillimi i punës në Orkestrën e RTSH ka qenë arritja më e madhe e imja menjëherë mbas diplomimit me “Medalje të Artë”. Puna në orkestër më jep shumë kënaqësi, aq sa unë nuk e konsideroj si punë, por si një ambjent ku bashkëpunimi me dirigjentë dhe solostë të huaj më krijojnë mundësi të marr eksperienca dhe të zhvillohem më tej muzikalisht. Devocioni im është maksimal, me shumë pasion, dashuri dhe përkushtim, por duke qenë një punë kolektive ( në orkestër), ka dhe specifika të veçanta, ku përveç pasionit e përkushtimit duhet edhe durim e qetësi, pasi muzika është shumë relative, e jo të gjithë bien në një mendje. Për sa i përket projekteve për të ardhmen, unë jam duke ndjekur studiment doktorale dhe një ndër synimet e mia është mbarimi me sukses i tyre, për projekte të tjera nuk do të doja t’i zbuloja tani, ndoshta në një të ardhme të afërt.
Liliana Pere-C’fare motivi gjeni ju ne jeten tuaj ne raport me artin, nga se frymëzoheni dhe si është pritur artëdashësit? Tregoni ju lutem nje emocion ,ndonjë sensibilititet per të gjithë ne…
Lirza Zaloshnja-Frymëzimi më i madh për artistin janë duartrokitjet, fjalët dhe buzëqeshjet e përzemërta të publikut, por sigurisht edhe kritikat të bëjnë të përsosesh më tej. Artisti formohet si i tillë në skenë dhe unë e ndjej veten me fat që punoj në orkestrën e vetme simfonike të Shqipërisë, ku performojmë në skenë dy herë në muaj. Motivim i madh për mua janë mbi të gjitha koncertet solo si brënda dhe jashtë vendit, ku arrij kënaqësinë maksimale të kurorëzimit të punës sime. Frymëzimin për të bërë muzikë unë e gjej tek gjërat më të thjeshta të jetës së përditshme; tek njerëzit, natyra, lulet, zogjtë, kafshët etj. etj.
Liliana Pere-Sa ju intereson dhe sa vemendje u kushtoni vëmendje zhvillimeve sociale e shoqërore shqiptare, si néj artist me bote te pasur shpirterore?
Lirza Zaloshnja-Zhivllimet shoqërore e sociale shqiptare unë i ndjek me vëmëndje. Do të dëshiroja në të ardhmen të kishte më shumë zhvillime artistike për artistët dhe veçanërisht për muzikantët, ku puna e tyre të motivohej e shpërblehej më tej. Këtu gjej rastin të përgëzoj z. Liliana Pere për punën e saj me çështjen e gruas duke ndërtuar portalin “Gruaja Shqiptare në Botë’’, e cila punon me përkushitim e dashuri për të paraqitur histori femrash shqiptare të suksesshme.
Liliana Pere-Si ju duket arti, dhe produksioni ne shqiperi , per ju një artistë që jeton në Shqiperi por qe nuke te mungon kontakti dhe vajtja neper koncerte neper bote?Krahasimin me vendet perëndimore, ju si e shihni?
Lirza Zaloshnja- Shqipëria është një vend në zhvillim dhe si i tillë ka shumë vend për përmirësime në çdo fushë. Kështu edhe arti në Shqipëri ka problemet e veta. Në Shqipëri ka mjaft artistë të talentuar e të aftë, por duhet të egzistojnë mekanizma të cilat t’i mbështesin ata. Pa një suport financiar të mjaftueshëm, nuk mund të bëhet dhe të krijohet art i niveleve të larta, dhe kjo nis që me kushtet e përshtatshme specifike për të punuar artistët, dhe deri tek pagesat për punën e tyre. Kuptohet, pë r një artist që jeton në vendet perëndimore, ku ka një standart më të lartë zhvillimi, edhe aritjet janë më të larta. Megjithatë, vendi ynë, edhe pse shumë i vogël, vazhdimisht ka nxjerë artistë të cilët kanë debutuar me shumë dinjitet suksesshëm në skenat e botës.
Liliana Pere-Shqiperia eshte është vendi juaj i dashur , si janë raportet tuaja me vendin tuaj dhe njerëzit? Vendi i ëndrave të tua ku shkon dhe deri ku arrin fantazia dhe qellimi juaj , per te performuar si artiste?
Lirza Zaloshnja-Shqipëria pa diskutim që është vendi im i dashur, ku unë kam lindur e mbi të gjitha kam familjen time prandaj nuk do ta ndërroja me asnjë vend të botës. Unë kam bërë zgjedhje që të jetoj e të punoj në Shqipëri, por kur më jepet mundësia është eksperiencë e bukur të udhëtoj e të performoj jashtë vendit. Megjithatë një shpreje thotë “kurrë mos thuaj kurrë’’, kështu që të ardhmen nuk mund ta parashikoj dot.
Liliana Pere-Jeni një artiste e vleresuar dhe e dashur per publikun , A ju ndimon familja dhe a është një mbështetje permanente per ju ?
Lirza Zaloshnja -Familja është gjithçka për mua. Ajo është frymëzim, burim dashurie, mbështetje në momentet e vështira. Unë mendoj, që një artist të jetë i suksesshëm, baza nis nga familja. Cdo gjë e bukur e ndarë me familjen shumfishohet, dhe çdo gjë e hidhur përgjysmohet. Pa mbështetjen e saj unë nuk do të isha jo vetëm e arrirë profesionalisht, por edhe si njeri. Familja ime më ka mësuar vlerat njerëzore; siç janë mirësjellja, respekti, sinqeriteti, ndershmëria etj. dhe më kanë bërë të kuptoj që nuk mund të jesh një artist i mirë pa qenë një njeri i mirë.
Liliana Pere-Sa e veshtire ka qene rruga e suksesit per Lirzen per t’u performuar si njé violiniste e talentuar, dhe shume profesioniste, e pelqyer masivisht nga publiku,megjithese ne moshe te re?
Lirza Zaloshnja-Vitet e para të studimit të violinës, siç e kam thënë, kanë qënë që 5 vjeç. Fillimisht e shikoja si një lodër, por më pas, me fillimin e shkollës, ku përveç mësimeve të përgjithëshme, duhet të bëja edhe studim sistematik të përditshëm në violinë, lindën kështu vështirësitë. Pra vitet e para kanë qënë të vështira, duke sakrifikuar shumë argëtime nga fëmijëria, më pas nga adoleshenca e nga rinia. Por të gjitha këto ja kanë vlejtur, sepse frutet më pas kanë qenë dhe janë shumë të ëmbla. Frutet e para kanë qenë daljet e para në skenë, më pas koncertet e mirëfillta. Sot, unë jam krenare që punoj në orkestrën e vetme simfonike shqiptare në rang kombëtar.
Liliana Pere- Si jane raportet tuaja me median? A eshter Lirza pak mediatike?
Lirza Zaloshnja- Unë preferoj të jem diskrete në raport me median. Mendoj se një artisti i duhet kohë që të formohet si i tillë, dhe vjen një moment që nuk punon më artisti për kohën, por koha për artistin. Jam akoma shumë e re, dhe kam shumë rugëtim të gjatë dhe të vështirë në rrugën e artit. Ky është pikësynimi im kryesorë.
Lirza Zaloshnja:Ju faleminderit Znj Liliana Pere, per punen e palodhur qe beni dhe per njohjen e vlerave artistike apo c’do vlere tjeter te gruas shqiptare dhe perkushtimin tuaj.
Ju faleminderit,per bashkebisedimin,e hijshmja, e sjellshmja violinistja qe na dhuron aq hare me tingujt mendafsh te violins , e dashur Lirza.
Ju uroj shume suksese nga zemra dhe deshiroj t’u shoh gjithmone njé yll ne skene
Liliana Pere
Presidente
Gruaja Shqiptare ne Bote