Zëra gazmor, emocionues, buçasin ambël në qytetin e arteve Firence. Buzëqeshjet janë mbjellur hijshëm në buzët e fytyrat njomëzake të vogëlushëve. Rëmbehemi në gjirin e emocioneve kënaqësi ndjellëse. Rrokullisen ato brenda nesh me plotë ngjyra kostumesh kombëtare, vogëlushësh simpatik. Edhe dielli sikur lëshon të tjera rreze duke zgjuar llavën e kulturës të kohërave të një kombi. Natyrisht koha na thërret për rizgjim të shpirtërave, me veprimet frymëzuese, kudo në pikat e dheut të rruzullit tokë. Gavinana në qytetin Firence, Toska, Itali, i kulturës e arteve të bukura, sikur ju buzëqesh ngjyrave të ylberta të kostumeve të të vegjëlve valltar. Ato shkëlqejnë, rrezatojn art krijues zejtarie e kulture të një populli të stërlashtë. Shëtitorja gjallëron hareshëm, këtë pasdite të dielë katërmbëdhjetë shtator nga lëvizjet elegante, mrekulluese, të vogëlushëve sy shqiponjë e fytyrë zanash mali. Ato ju ngjajnë fluturave me krahë shumë ngjyrëshe që vallzojn në qendismat e pranverës. Ku aroma e luleve shkrihet ambël me fytyrbukurit fëmijë shqiptarësh. Ato dinë të kërcejnë bukur, të na buzëqeshin herë pas here, por edhe të na mbjellin atë neve që jemi shkrirë me ta, në artin e tyre, valle dhe kangë me za e melodi ambëla.
Shoqata ‘’Adriatiku” e sapo lindur në truallin e bekuar të qytetit artjoshës Firence. Ajo sa vjen e veç rritet e zbukurohet, gjallërohet. Se Naimi si kryetar veç preukupohet. Programon. Komunikon. Konsultohet me anëtarët e Shoqatës. Nga ide në programe në vepra. Kostumet nga Rovereta e Italise e Kavaja në Shqipëri porositur nga kryetar Naim Doda mbërritën. Ndërsa Artan Bakiasi e Ledion Kalivaçi me përkushtim e pregatitën këtë buçetë të kandshme arti për tre muaj. Sejcili vullnetarisht, me deshirë e përkujdesje, vendos një gur në kalanë e artit shqiptar i kudo ndodhur. Sejcili me nga një kontribut në ujitjen e rrënjëve tona. E pema e artit me perkushtim edhe të mësusve, e prindërve të vogelusheve u zbukurua me gjethëza e lule ngjyrë ndezura patriotizmi, atdhe dashurie. Pas kësaj u sdhpreh artistikisht me mjeshtëri, kulturë e dinjitet, shqiptarizme në kostumet e qëndisura e shkathtësinë e valltarëve të vegjël.
Pas kohës që rrjedh pa pushim, ecën pregatitësit përgjatë tre muajve. Dhe ja fruti i tyre, plotë ambëlsi e dhurues kënaqësie u formua. Ai tani na gëzon e zgjon emocione malli për atdheun e peshën, vlerat shpirt mrekulluese të artit buçitës entuziast. Këto janë për neve rizgjim e mbjellje krenarie kombëtare. Dhuratë që ne tani i gëzojmë sëbashku. Dhe ja se çfar gurgullon në këto momente nga shpirti i vrullshëm dhe i pastër e plote limfë atdhedashurie e përkushtimi i A. Bakiasit: “Ne jemi një grup i mrekullueshëm, Zefi që ishte i pranishëm nga ora 14,30, Ledioni si gjithmonë, Fatosi, prindërit e Erzenit, Marios, Aleksandrit, Natalit. Shumë aktive, Senka. Gjithashtu një falenderim i veçantë iu takon fëmijëve tanë, të ardhmes së kombit tonë”.
Vështroi ngultazi me kureshtje lëvizjet plotë energji yjendezëse të një arti emocionues, dinamik, që luhet me shkathtësi, elegancë, shpirt dashuri e shprehje bukuri ndjellëse, gëzimesh. Po ku vallë? Natyrisht në fytyrat si drethëza të kuqe, në sytë shkëndija zgjuarsie, në plisat me shqiponjën dy krenash, kapelet e vogëlusheve e kostumet, praruar nga zbukurime, dalun prej gurrës së artit popullor mbarë kombëtar të fëmijëve artista të vegjël. Vetëvetiu filloi edhe une, ti, ai, ajo, ato, të lëvizin, kambët, duart, kokën, të gëzohemi e buzëqeshim si ato, ngjizur brenda botës së tyre ëndrrimtare, të pastër, ngazëllyese. Dhe sigurisht pena vazhdon të hap hullitë e artit të lashtë, të larmisë se kostumeve, të valleve, të melodive, me veglat muzikore të një populli me rranjë, trup e degë, kudo në pikat e qytetëruara të globit. Por pa me i lanun me u vyshk nga limfa e dashurisë plotë ambëlsi, kulturë e tradita të kombit tonë duke e ushqyer vazhdimisht me dijen të mësuar me shkrimin e të folmen e gjuhës shqipe.
Përsëri festë, përsëri me libra, përsëri me këto vogëlush që po hedhin valle do të hapim dyert e shkolles ‘’J. De Rada” më 27 Shtator. Ato do të ulen me të njëjta energji, zell e pasion, në banka, pranë librave me shkronja, fjalë e fjali në gjuhën shqipe. Do të mëkohen me fjalën e shkruar e të folur të atdheut të prindërve. Gjuhën e Zeusit, zanave e perëndive të stërlashta.
E natyrshëm na vjen ndërmend kumti gezim plote i Gentjan Sheros, veprimtar i flakët nga Trentino: ‘’Ju dërguam me postë 15 libra, ndërsa kur të vijmë në Firence edhe 20 të tjera. “Ishin dallëndyshet e para të dijes kur shkolla e parë (19.04.2025) në Firence hapi dyert e saja për fëmijët Shqiptar. Ndërsa tani me shtatë Shator, Inxhinieri Fatos Kapo, anëtar i shoqatës tonë, shkruan ’Gjashte tekste për këtë vit mi dhuruan në Shqipëri për shkollën”…Gjithmonë shpirt gjërë e bujar, ndërmarrja private Karroceria në Firence ‘’GI.PI.ERRE” dhuroi për shoqatën ‘’Adriatiku” 1000,00€ të tjera. Edhe ky ‘’ushqim” financiar është një shtysë për veprimtari të reja që, të mbajm të gjallë shqiptarizmën. Sigurisht këtyre ju përkasin falenderimet tona, luleçelur zambakësh.
Era e vjeshtës do të ngjyros e këput gjethet e drurëve të pyllit e pemëve. Ato do të vallzojnë nën melodine e fëshfëritjes dhe emocionuar me bukurinë e ngjyrave. Edhe Shoqata ‘’Adriatiku” do të mbaj ndezur veprimtaritë e saja në art e kulturë. Kurse mësueset e mësuesit vullnetar do të ushqejnë me dijen e marrë nga gjuha shqipe, vogëlushët, fidanat ne rritje të pranverës të kombit tonë.
Dr. Selman Meziu