Archives for June 2024

27 vite shërbim në policinë e Hoboken, Shqiptarët e Amerikës nderuan Edmond Drishtin

June 9, 2024 by s p

Sokol Paja/

Hoboken, New Jersey, 8 Qershor 2024 – Pas 27 viteve shërbim e përkushtim në policinë e Hoboken, miq, familjarë, kolegë, artistë, personalitete të shquara të diasporës, shoqata e organizata patriotike në New Jersey, New York, Connecticut e shtete të tjera nga Amerika nderuan patriotin Edmond Drishti në mbrëmjen e tij festive të lamtumirës nga Policia e Hoboken. Vite të mbushura me krenari, sukses, devotshmëri e respekt. Edmond Drishti filloi punën si polic rrugor në Hoboken bashkë me vëllain e tij Arbenin në vitin 1997. Në vitin 2006 mori gradën “Rreshter” ndërsa në vitin 2019 fitoi gradën “Komandant Toger” duke shërbyer dhe në policimin komunitar. Ai drejtoi për dy mandate sindikatën e policisë në Hoboken. Ai është nderuar e vlerësuar “Life Saving Award” për ndihmën në shpëtimin e jetëve njerëzore në disa episode. Edmond Drishti ka qenë polic i dalluar në të gjitha katastrofat, fatkeqësitë apo rastet e jashtëzakonshme ku ka ndërhyrë policia si në 11 Shtator, përmbytjet në New Jersey apo Covid-19. Afro 27 vite shërbim në “vijën blu” mes kaosit e rregullit, ai kishte si moto që u kthye në frymëzimin e jetës së tij në polici: “Gjithçka për të ndihmuar e shpëtuar qëniet njerëzore”. Thënia e Maja Angelou: “

I’ve learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel” ishte moto në shërbimin, kujdesin, modestinë, marrëdhëniet dhe trajtimin e problematikave të qytetarëve në raport me policinë.

Në fjalën e hapjes Arben Drishti falenderoi pjesëmarrësit dhe shprehu krenari e dashuri për punën e shkëlqyer të vëllait Edmond Drishti ndër vite. Rrugëtimin policor, dedikimin ndaj familjes, mbështetjen prej bashkëshortes, miqve e kolegëve të tij, Edmond Drishti e përcolli para të pranishmëve me nota humori dhe shumë emocione. Mesazhet e përshëndetjet në monitor nga familjarë e miq nga Shkodra, sollën shumë emocione e mallëngjim për të gjithë të pranishmit. Një fjalë të veçantë që kujtoi babain e Edmond Drishtin, Bahri Drishtin e familjen e tij e mbajti Arvid Hoxha. Kapiten Romano vlerësoi suksesin e Edmond e Arben Drishtit bazuar në familjen e shkëlqyer shqiptare. Ai i vlerësoi me mirënjohje vëllezërit Drishti për shërbimin e shkëlqyer në policinë e Hoboken. Bujar Ademovi humoristi shkodran recitoi disa bejta gazmore ndërsa shefi i shkollës së Policisë në Hoboken Mr.Griffith e vlerësoi me mirënjohje për rezultate të shkëlqyera në punë Edmond Drishtin e Arben Drishtin duke qenë shembull për përkushtimindhe dedikimin e tyre. Mbrëmja argëtuese vazhdoi deri në orët e vona në nderim, vlerësim e respekt të Edmond Drishtit, patriotit e veprimtarit të shkëlqyer të çështjes kombëtare në mërgatën shqiptare të Amerikës.

ÇELËSI SHQIPTAR NË SHKODËR DHE POEZIA…

June 8, 2024 by s p

Nga Visar Zhiti/

Nuk mund të rrija pa shkruar, pa sjellë dhe poezinë…

Vepra monumentale, e madhe, me simbolikë universale: “Çelësi shqiptar” – i artistit Alfred Mirashi Milot, sapo u përurua në hyrje të qytetit të Shkodrës.

Lajm i bukur… Pritej… Ai “Çelës”, ashtu dhe ndryshe, gjithmonë vepër arti, i hijshëm dhe intrigues, është vënë dhe në vende të tjera, në qytete të Italisë, ku jeton dhe punon artisti shqiptar, iku që fëmijë atje me dyndjet e mëdha për një jetë më të mirë, mbi të gjitha për një ëndërr dhe ia doli, mbaroi Akademinë Brera të Milanos, ku ishte lauruar dhe piktori i famshëm, Maestro Ibrahim Kodra, i ikur që në kohën e mbretërisë apo ku jeton dhe artisti tjetër me njohje botërore Adrian Paci, pak më tej, buzë një liqeni magjepsës është dhe piktori po ashtu i njohur Gjergj Kola. Ka dhe të tjerë… Miqësia me ta është një tjetër vepër arti.

Njohën artin e madh botëror, u bënë pjesë e tij dhe po ia japin dhe AtDheut…

Dhe ja, erdhi “Çelësi” i Alfred Mirashit, që i ka shtuar emrit të tij dhe vendlindjen-Milot, tashmë i bërë i njohur si emri i tij artistik deri edhe në Kinë, ku ai jep dhe leksione arti. Të shumta janë çmimet dhe vlerësimet që ka marrë nga bota. Ai na dha një “Çelës” universal, me porosinë e artit që të hapim dyer dhe zemra dhe horizonte, ndërkohe dhe na thotë: mjaft me çelësa, jo më mbyllje dhe sikur i shtrembëron ata. Kështu janë vendosur në disa qytete të huaja. Dhe bëhet një punë e madhe, ngrihet një kantier, vijnë vinça, sikur po ndërtohet një uzinë, janë çelsa të mëdhenj, rëndojnë, me tonelata…Çelësi shqiptar i Shkodrës ka dhe një hark të madh si urat, me atë arkitekturën tradizionale tonën, por dhe si hark triumfi i munguar…

…që pastaj të shkojmë né qendër të qytetit, ku duhet të ngrihet madhërishëm Rozafa – e legjendës për nënat, më e bukura në botë…

Ndërkaq unë kam qenë në ekspozita të Alfred Mirashi Milotit dhe në Itali apo në ceremoni çmimesh e takimesh arti me atë, madje kisha shkruar dhe një poezi për “Çelësat” e tij, që është futur në albume dhe së fundmi në librin tim me poezi, i sapo botuar në Itali, dy gjuhësh, shqip dhe italisht. Po e sjell këtu dhe nga dëshira e bukur e përurimit të Çelësit Shqiptar në Shkodrën e dashur.

VISAR ZHITI

ÇELËSAT

– fjalë për piktorin

Alfred MIrashi MILOT –

Çelësat s’e di a vuajnë,

por na bëjnë

të vuajmë…

Na mbrojnë dhe na mbyllin,

ah, na ndajnë.

Gjithë ato dyer, kur dashuria

s’ka derë,

sipas meje është hapësirë

e pafundme.

Edhe lirinë s’mund ta ndash

nëpër qelira dhe t’i japësh Djallit

çelësat e burgut.

Një tufë me çelësa të së mirës,

që janë bërë nga e keqja jonë

dhe çelësat e së keqes

që e kyçin të mirën…

Por era që s’ka fare çelësa-

do të më thoshte im bir,

as dallgët, as kurioziteti, as qeni,

as kali, as dëshirat,

as mali… as dhëmbjet njerëzore, –

do të thosha unë, as…

mbase të gjitha këto janë vetë çelësa

për zbulimin e vetes

dhe të botës.

Po kur u shpik çelësi,

para apo pasi kryqëzuan Krishtin?

Një miku im piktor mban penelin

si një çelës arti

dhe hakmerret ndaj të gjithë çelsave

që na bëjnë të vuajmë,

që na mbyllin dhe na ndajnë…

i shtrembëron në vizatimet e tij,

për të kuptuar

se duhet drejtësi më shumë,

i bën të shëmtuar si monstra,

që të mos i duam…

të kemi frikë, ngjajnë me prangat,

me gozhdët e kryqit…

çelës do të thotë të mos besosh

në njerëz…

çelësi nuk di të qajë…

Ne lindim pa çelësa në duar,

por me 10 gishta,

aq sa janë dhe 10 porositë Qiellore.

Hija e Njeriut ka formën e një çelësi

të madh

që të guxojë të kyçë portat

e errësirës,

kurse agimi s’ka çelësa fare, rrjedh

si kataraktet e së ardhmes.

Le të jenë çelës ngjyra dhe fjala! – mërmëris unë.

Çelës le të jenë loti dhe gëzimet! Dashuria

është i vetmi çelës prej drite. Amen!

VISAR ZHITI

LE CHIAVI

– A pittore Alfred Mirashi MILOT –

Non so se le chiavi soffrano,

ma ci fanno soffrire…

Ci proteggono e ci rinchiudono, ah,

ci separano.

Tutte quelle porte, eppure l’amore non ha porte,

che per me è uno spazio infinito.

Anche la libertà non puoi segregarla

tra le celle

e dare al Diavolo le chiavi del carcere.

Un mazzo di chiavi del bene,

costruite dal nostro male

e le chiavi del male

che sprangano il bene…

Ma il vento che non ha chiavi, –

mi direbbe mio figlio,

nemmeno le onde, la curiosità,

il cane, il cavallo, i desideri,

né la montagna… né le sofferenze

umane, – direi, né…

forse queste sono solo chiavi

per scoprire

te stesso e il mondo.

Ma quando si inventó la chiave,

prima o dopo la crocifissione

di Cristo?

Un mio amico pittore stringe

il pennello come chiave dell’arte

e si vendica di tutte le chiavi

che ci fanno soffrire,

che ci rinchiudono e ci separano…

le deforma nei suoi disegni

per capire

che ci vuole più giustizia,

le stravolge come mostri,

per detestarle…

per impaurirci, somigliano ai ferri,

ai chiodi della croce…

chiave vuol dire non fidarti dell’uomo…

la chiave non sa piangere…

Noi nasciamo senza chiavi in mano, ma con 10 diti,

tanti quanto sono

i 10 Comandamenti.

L’ombra dell’Uomo ha la forma

di una grande chiave

per osare di chiudere

le porte delle tenebre, mentre l’alba

non ha chiavi, scorre come le cascate

del futuro.

Che siano chiavi il colore e la parola! – sussurro.

Chiavi siano le lacrime e le gioie! L’amore

è l’unica chiave di luce. Amen!

Traduzione di Elio Miracco

Hovenier: Mbështetja e Kosovës pjesë e ADN-së amerikane

June 8, 2024 by s p

https://fb.watch/sAdtzRJrWU

Në një intervistë për Zërin e Amerikës, Ambasadori i Shteteve të Bashkuara në Kosovë, Jeff Hovenier thotë se marrëdhëniet mes Kosovës dhe aleatit kryesor të saj po përballen me mosmarrëveshje rreth vendimeve politike të qeverisë aktuale të Kosovës dhe shpërfillje të këshillave të qeverisë amerikane në raport me komunitetin serb në Kosovë.

Në pyetjen se si mund të kapërcehet situata në të cilën është kjo marrëdhënie, zoti Hovenier tha se “nuk mendoj se do të ketë ndonjëherë një moment kur qeveria e Shteteve të Bashkuara dhe amerikanët nuk do të mbështesin njerëzit dhe projektin e Kosovës. Është pjesë e ADN-së tonë“.

“Mos Harro Çamërinë”

June 8, 2024 by s p

Mos harroni, këtë të dielë mblidhuni tek VATRA Boston për të kujtuar 80-vjetorin e gjenocidit grek ndaj shqiptarëve në Çamëri.

Më 9 qershor 2024 nga ora 1:00pm deri në 3:00pm, në bibliotekën e Quincy, MA, VATRA në bashkëpunim me Shoqatën “Çamëria” do të kujtojnë masakrat e grekëve ndaj shqiptarëve.

Në foto keni programin e detajuar dhe të ftuarit që na kanë nderuar për të diskutuar dhe kujtuar një nga ngjarjet më të rënda ndaj kombit shqiptar.

Adresa: 40 Washington St., Quincy, MA 02169, ose ndryshe “Thomas Crane Public Library”. Parkingu falas!

Dhuroni, pasi donacionet tuaja janë të rëndësishme për VATREN, që të vazhdojmë aktivitetin dhe organizimin e ngjarjeve të rëndësishme si kjo dhe të tjera në vazhdim për komunitetin shqiptar, ju lutemi dhuroni në këtë link:

https://www.zeffy.com/…/d4a782b8-54d3-4343-8e31…

Sekretari i Parë në Misioni Konsullor të RKS-së, në Iowa/SHBA, z. Fatmir Rrahmanaj, takim me komunitetin shqiptar në Saint Louis, Missouri

June 8, 2024 by s p

Me ftesë të shoqatës shqiptaro-amerikane në Missouri të SHBA-së, më datë 1 dhe 2 qershor, Sekretari i Parë në Misioni Konsullor të RKS-së, në Iowa/SHBA, z. Fatmir Rrahmanaj, vizitoi komunitetin shqiptar dhe gjithashtu kryesinë e kësaj shoqate.

Qëllimi i vizitës ishte që fillimisht të takohej me komunitetin në këtë zonë, meqenëse deri me tani nuk kishte pasur ndonjë vizitë nga përfaqësuesit e institucioneve të shtetit të Kosoves si dhe adresimi i të gjithë nismave të marra nga republika e Kosovës.

Fillimisht z. Rrahmanaj, u bëri thirrje të gjithë shtetasve të Republikës së Kosovës, që përmes platformes e-Diaspora, të bëjnë regjistrimin e tyre dhe të familjarëve deri në fund të muajit gusht 2024, kjo në kuadër të procesit të regjistrimit të popullsisë, ekonomive familjare dhe banesave. Po ashtu komuniteti u njoftua nga afër me aktivitetet e misionit konsullor, si dhe sherbimet të cilat mund ti marrin në zyrën konsullore të Iowa-s.

Festa e Abetares në Missouri

Ndërsa të nesermen më datë 2 qershor 2024, me rastin e festës së Abetares si dhe festës së Lakrorit, z. Rrahmanaj, mori pjesë në këto aktivitete kulturore të cilat ishin organizuar nga shoqata Iliria. Hapjen e aktiviteve e bëri Kryetari i Shoqates z. Besian Gjika, ndërsa më pas nxënësit e shkollës shqipe recituan vjersha të ndryshme, kënduan dhe shfaqën pjesë teatrale të organizuara nga mësuesit e tyre. Pas aktivitetit të nxënësve, pjesëmarresit u sherbyen me pije dhe ushqime tradicionale të cilat ishin përgatitur me shumë kujdes nga nënat shqiptare.

Në fjalimin e tij para pjesëmarresve, z. Rrahmanaj tha:

Të dashur fëmijë,

Të nderuar prinder,

Të gjithë ju pjesëmarrës,

Kam kënaqesinë time që sot jam me ju, dhe para jush me rastin e festës së Abetarës këtu në Missuri të SHBA-se.

Për të gjithë në,festa e Abetares është ngjarje e veçantë, por me e veçant është për të gjithë fëmijët e klasave të para.

Procesi i të mesuarit fillon me hapa shumë të vegjel, me nga një shkronjë në ditë, fëmijet tanë synonjn dhe do të arrini qëllimin jetesor, atë të edukimit dhe shkollimit universitar dhe pas univeristar.

Me këtë, ju të dashur femijë, po hyni në universin e madh të dijës, në botën e madhe të librit e shkencës. Shumë nga ju neser do jeni mësues, mjek, jurist, economist, inxhinier dhe shkenctare të fushave të ndryshme.

Për të gjithë ne Abetarja është një libër i shenjtë, dhe si e tille u ka rezistuar sfidave nga me të ndryshmet, dhe është pikërisht kjo që na bashkon e na bënë krenarë, jo vetem në trojet tona por edhe tej oqenait, edhe ketu në Shtetet e Bashkuara të Amerikes.

Abetarja jonë ka 36 shkronja të arta, me të cilat u rriten, u edukuan shumë breza. Mësimi i gjuhes shqipe sot në mërgatë, gjuhës sonë të shenjtë, përkunder ndikimit të globalizmit, deshmon se është patriotizem.

Ndërsa kombin e mbajnëdhe ruajn patriotët, sot të gjithë ju këtu, jeni patriotë, sepse jo vetem që nuk e harroni gjuhën, por e ruani atë me fanatizem.

Fëmijët nuk janë vetem e ardhmja e popullit shqiptar, ata janë edhe e tashmje, sepse se bashku me Abetaren po na bashkoni në cdo cep të botes. Andaj, “Abetarja jonë është një udhrrefyes dhe një shembull i mirë edhe për ndërtimin e shtetit dhe rritjen e dashurisë ndaj trojeve tona.

Urime të gjithë nxënësve Festa e Abetares! Shkëlqefshi gjithmonë në mësime dhe në jetë!

Urime edhe Ju prindër të nderuar dhe faleminderit shumë për bashkëpunimin tuaj!