
Shqiponjë Osmanaj/
E verteta e UÇK-së është e patjetërsueshme, një fakt i luftës për mbrojtjen e territorit të Kosovës nga okupimi serb dhe taktikat e spastirmti entik të Kosovës. Kjo ushtri, e dalë nga populli, për popullin, luftoi në mbrojtjen e po këtij populli, jo vetëm shqiptarë, por edhe të nacionaliteteve të tjera që jetonin në Kosovë dhe që aspironin të ishin njerëz të lirë. Nën këtë emblemë nuk kishte dallime të konfeksioneve të ndryshme, e as të nacionaliteteve, po luftohej me një betim e me një himn, për Kosovën e pavarur, sovrane e demokratike. Megjithëse po rendohej situata brenda Kosovës, jashtë saj, veçmas me mbështetjen e madhe të shqiptarëvë në Amerikë në krye me njeriun e çështjes mbarëkombëtare, Jim Xhema, ajo u afirmua e u pranua si realitet. Kosova tashmë kishte krijuar miqtë e saj nga lobi shqiptaro-amerikan, me diplomacinë dhe maturinë e presidentit Rugova kjo rrugë për lirinë e Kosovës të cilën e trasoi ai, i dha epilog UÇK-ja. Në këtë kontekst, kongresmenë, ushtarakë e politikanë, si Eliot Engël, Weslei Clarku, Bill Clintoni, Madelin Ollbrajt e të tjerë në Rambuje e fuqizuan rolin e UÇK-së. Me mbështetjën që i dhanë delegacionit e konkretisht shefit të delegacionit, një djali të ri në atë kohë siç e quante Kadare, ushtarin e UÇK-së, liderin dhe negociuesin e sajë, HashimThaçin, trim, mendjembrehtë, lider dhe i guximshëm, ata e bën fakt të pakthyeshëm rolin hisotrik të UÇK-së. Edhe kur Thaçi nga disa segmente breda Kosovës po kërcenohej që të mos e nënshkruate marrëveshjen e Rambujesë, ai e dinte se Kosova nuk ka rrugë më të drejtë për të ardhur deri te liria përveç rrugës përkrah Amerikës dhe aleatëve të saj. Ai e dinte ç’është fronti me pak armatim, pa ushqim e këmbëzbathur, e dinte ç’do të thotë të kalosh kufirin shqiptaro-shqiptar mbi dyzet herë, e dinte ç’do të thotë ta lësh gruan shtatzënë në mërgim e të flijohesh për vendin, si shef i Drejtorisë Politike, Thaçi po bënte kthesen historike. Nënshkrimi bashkë me delegacionin e Kosovës në Rambuje-Paris, u shndërrua në vulën e kapitulimit të Millosheviçit dhe regjimit ushtarako-politik të tij. Bombardimet e NATO-s i dhanë mbështetje UÇK-së se lufta e saj ishte e drejtë, e pastër dhe e domosdoshme. Kosova, si shtet i ri respektoi të gjitha rregullat që nga një ushtri në vetëmbrojtje të territorit të saj, të transformohej një një organizim paqësor. Fatkeqësisht, për luftën e saj, ushtria jonë po gjykohet nën akuzën për krime lufte. Për ta dëshmuar pastërtinë dhe pafajësinë e UÇK-së, Kuvendi i Kosovës themeloi Gjykatën Speciale, gjykatë që fillimisht u motivua nga raporti i Dick Martyt. Ndërsa jashtë objektivit të drejtësisë ende kanë mbetur 20 mijë gra, vajza e burra të cilët i dhunoi policia e ushtria serbe, siç janë rrëfyer disa nga viktimat e dhunimit serb të cilat i kam intervistuar e që kanë deponuar dosje në gjykata. Pra, krimet sistematike me synim spastrimi etnik dhe gjenocidin i ka kryer shteti serb. Të zhdukurit, Serbia e di se ku i ka djegur, masakruar e dhunuar. Në intervistën time në korrik të 2019-ës, politikani serb Nenad Canak tregon me emra e mbiemra qeveritarët serbë që ishin pjesë e krimeve dhe e strategjisë së tyre kombëtare dhe të sigurisë shtetërore serbe për fshehje e gjurmëve të krimit duke cituar qeveritarë e parlamentarë të asaj kohe të regjimit të Millosheviqit të kenë thënë se duhen zhdukur krimi bashkë me shqiptarët. Pra, krime në Kosovë ka kryer Serbia. Disa nga krerët e shtetit dhe të armatës e policisë serbe si Nikolla Shainoviqi, Nebojsha Pavkoviqi, gjeneralët Sreten Llukiqi e Vlladimir Llazareviq e shumë të tjerë funksionarë serb. Me gjykim të formës së prerë ngaTribunali Penal në Hagë për krimet e kryera në Kosovë është dënuar edhe Stanishiqi, shefi i shërbimit sekret serb. Kryekrimineli Sllobodan Millosheviq, i cili në atë gjykim u emërua si “kreu i grupit” ku ka vdekur në burgun e Sheveningenit.
Por se çfarë po bëjnë institucionet tona, konkretisht Kuvendi si themelues, deputetet, qeveria dhe presidenca per mbështetjen e krerëve të UÇK-së në Hagë, gjithnjë pa ndërhyrë në çështjet e drejtësisë? Një gjë është e qartë: Kosova nuk mund të jetë plotësisht e lirë pa lirinë e ish presidentit Thaçi, të kryeparlamentarëve Krasniqi e Veseli, të shefit të grupit parlamentar të Vetëvendosjes, Rexhep Selimi, të pjestarëve të tjerë të UÇK-së. Pse? Sepse ata janë simbolet kryesore të luftës sonë për liri e pavarësi.