Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Ktheni kryet edhe nga të përndjekurit politikë

by

Nga Reshat Kripa/ Një zhurmë e madhe po bëhet këto ditë rreth ngritjes së një memoriali nga ana e Ambasadës Turke në Tiranë  në kodrat e liqenit artificial të kryeqytetit. kushtuar të rënëve në grushtin e shtetit kundër diktaturës së presidentit Erdogan. Çuditërisht në këtë memorial përfshihen vetëm të rënët që i përkasin pushtetit të Erdoganit dhe jo ata që u ngritën kundër diktaturës së tij..

            Kush e lejoi ambasadën turke të ngrejë një menorial të tillë? Kjo është e qartë  duke parë disa pesrsonaliteteve të vendit tonë që u bënë pjesëmarrës në ceremoninë e përurimit të saj. Kush ishin ata? Në rradhë të parë nënkryetari i Bashkisë së Tiranës, Ardian Mazniku. Ishte gjithashtu edhe një personalitet tjetër i njohur, të cilit nuk dua t’ia përmend emrin, si përfaqësues i shoqërisë civile, që deklaroi:

            “Ky memorial është ngritur për të nderuar njerëz, të cilët dhanë jetën për vendin e tyre. Ata u ngritën për të mbrojtu lirinë dher prosperitetin e vendit të tyre dhe ky rast duhet të shërbejë si shembull se si duhen nderuar të gjithë ata njerëz të cilët sakrifikojnë për vendin e tyre.”

            Me gjithe respektin që kam për këtë zotni, dua t’i them se mbrojtësit e diktaturës ergodaniane nuk ranë për lirinë e Turqisë, se lirinë Turqisë është pikërisht presidenti Erdogan që po ia rezikon. Kështu që ata ranë për të mbrojtur një sistem diktatorial që po vendoset në Turqi. Në rast se këta ekzemplarë paskan rënë për lirinë e vendit të tyre, atëhere le të ngrehim memorial edhe për grushtet e shtetit të zhvilluara në shumë vende të botës si në Greqi, grupi i kolonelëve, në Sudan dhe në shumë vende të tjera.

            Ajo që më deziluzionoi më tepër ashte deklarata e kryetarit të Bashkisë Tiranë, zotit Erion Veliaj, që deklaroi:

            “Në atë teritor ka mbi 50 pika, ku janë kujtuar raste të ndryshme dhe secili ka mundësi të reapektohet. Unë do të thosha që t’i lemë të vdekurit të qetë dhe kushdo që t’i repektojë me një qiri, me një lule apo me një lutje, t’i lemë gjithashtu të qetë. Tirana zemërmadhe ka vend për të gjithë.”

            Atëhere po të jetë se Tirana paska vend për të gjithë, zoti Veliaj, le të ngremë memorial edhe për diktatorët e botës mbarë që kanë sunduar  vendet e ndryshme. Le të ngremë memorial edhe për kuilingët e njohur të botës mbarë.

            Duke menduar të gjitha këto që shkrova më sipër më del para syve vendimi i Këshillit të Ministravee të Republikës së Shqipërisë me numër 42, datë 14.01.2009 për propozimin e  projektligjit “Për Simbolet e Përkujtimit të Viktimave dhe të Krimeve të Komunizmit në Shqipëri”, për shqyrtim e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit, që i bashkangjitet këtij vendimi. 

            Ndërsa në relacionin përkatës thuhet:

            Projektligji përcakton ngritjen e një obelisku, përmes të cilit do të përkujtohen viktimat dhe krimet e komunizmit dhe, si i tillë, do të ndihmojë brezat, e tanishëm dhe të ardhshëm, të kujtojnë dramën që i shkaktoi komunizmi Shqipërisë dhe shqiptarëve. Për të realizuar këtë mision kaq të rëndësishëm, obelisku duhet të vendoset në njerin nga sheshet kryesore të Tiranës, si një zgjidhje arkitekturore e një niveli të lartë internacional. Në bazë të këtij ligji,Këshilli i Ministrave ka hapësirën e mjaftueshme ligjore, për të ndërmarrë të gjitha hapat e nevojshme për ngritjen e obeliskut.”

            Mbështetur në këtë vendim dhe këtë relacion, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë miratoi projektligjin “Për Simbolet e Përkujtimit të Viktimave dhe Krimeve të Komunizmit në Shqipëri”, ku në nenin 5 të tij thuhet:

            “Këshilli i Ministarve të nxjerrë aktin e nevojshëm nënligjor, për ngritjen e “Obeliskut Të Viktimave dhe Krimeve të Komunizmit”.

                  Çuditërisht, kanë kaluar gati njëmbëdhjetë vjet nga miratimi i vendimit në fjalë,  dhe asnjë nga kryeministrat dhe kryetarët e Bashkisë së Tiranës nuk është interesuar për zbatimin e tij. Si ka mundësi që, pa u menduar fare, miratohet ngritja e një memoriali për nje grusht shteti të nje vendi të huaj që nuk ka asnjë lidhje me vendin tonë dhe nuk ngrihet memoriali i të përrndjekurv politikë, i caktuar me një vendim të Kuvendit të Shqipërisë? Mos vallë kjo është pasojë e prapaskenave të marëveshjes së fshehtë Rama-Erdogan?.A mos vallë kjo është një paralajmërim për mbylljen e disa shkollave turke në Shqipëri që nuk i përkasin rrymës së kryeministrit aktual turk? 

            Përse ky hezitim i pajustifikuar për problemet e të përndjekurve politikë? Qysh në tetor 2006 është miratuar nga Kuvendi i Shqipërisë rezoluta “Për Dënimin e Krimeve të Kryera nga Regjimi Komunist në Shqipëri”, në miratimin e së cilës deputetët socialistë, me urdhër të kryetarit të tyre, Edi Rama, dolën nga salla. Zbatimi i kësaj resolute do të ishte një zgjidhje përfundimtare e problemeve të të përndjekurve politikë. Por kjo nuk ndodhi. Nga të shtatëmbëdhjetë pikat e saj pothuajse nuk është zbatuar asnjë. Le t’i argumentojmë:

            Nuk është dënuar diktatori Enver Hoxha si ideatori, frymëzuesi,drejtuesi dhe ekzekutuesi  i sistemit më të egër diktatorial komunist në Europën Lindore.

            Nuk është bërë rishikimi i datave simbol të sistemit komunist që shënojnë instalimin e diktaturës  komuniste.

            Nuk janë bërë publike të gjitha dokumentat që dëshmojnë krimet e regjimit komunist përfshirë edhe dosjet e krijuara në ish-institucionet e përndjekjes dhe dënimeve politike si Sigurimi i Shtetit, Prokuroritë, Gjykatat, dhe Komitetet e Dëbim-Internimeve.

            Nuk janë hapur dosjet e ish-bashkëpunëtorëve të Sigurimit të Shtetit për politikanët, drejtuesit e institucioneve kushtetuese, atyre të sistemit të drejtësisë,të administratës publike lokale dhe qëndrore,  si dhe të mediave kombëtare audio-vizive apo të shklruara.

            Nuk është hartuar një strategji kombëtare për të gjithë detyrimet ligjore lidhur me statusin e të përndjekuve politikë për integrimin, arsimimin punësimin, strehimin,  dhe dëmshpërblimin e tyre në një kohë sa më të shpejtë si dhe akordimin e një fondi  për gjetjen e të zhdukurve dhe të vrarëve me apo pa gjyq për arsye politike.

            Nuk është bërë rishikimi i librave shkollorë, hapja e muzeumeve dhe kthimi në muze i burgjeve dhe kampeve të tmerrshme si dhe ngritja e memorialeve në nderim të shqiptarëve që u vranë për kundërvënie ndaj regjimit totalitar.

            Nuk është organizuar konferenca kombëtare me pjesëmarrjen e përfaqësuesve të parlamentit, qeverisë, partive politike, shoqatave të të persekutuarve, akademikëve, historianëve, dhe ekspertëve të OJQ-ve, për krimet e kryera nga diktatura komuniste. 

            Të gjitha këto ishin parashikuar të realizoheshin por, megjithëse kanë kaluar trembëdhejtë vjet, askush nuk është kujtuar për zbatimin e tyre. Për të qënë më realist theksoj se janë zbatuar pothuajse plotësisht arsimimi dhe strehimi i tyre, megjithëse për strehimin u hartua nje ligj, sipas të cilët, të përndjekurit politikë fitonin të drejtën e strehimit falas, kurse tani, çuditërisht, atyre u zbritet vlefta e shtëpisë nga ligji i dëmshpërblimit të tyre, i cili ka kaluar për zbatim në kalendat greke dhe nuk dihet se kur do të përfundojë. 

            Sot në Shqipëri numërohen mbe 4000 të vrarë dhe të humbur që nuk kanë një varr për të vendosur një tufë lule apo të derdhin një pikë lot. Shtypi dhe media përditë shkruajnë për të zhdukurit në Kosovë por nuk kujtohen për të rënët në Shqipëri. Deri kur do të vazhdojë kjo gjendje?

            Ka mbi dymbëdhetë vjet që është krijuar shoqata e shpalljes së kampit famëkeq të Spaçit në muze por, megjithë përpjekjet e saj, ende nuk ëshrë bërë asgjë.

            Lidhur me konferencën kombëtare për krimet e kryera nga diktatura komuniste vazhdon heshtja sikur të moa ekzistonte fare si një pikë e rezolutës në fjalë. Në vendin tonë po organizohen konferenca nga të gjitha llojet, deri edhe ato nga shoqatat gej dhe për këtë konferencë as që kujtohet njeri. Përse?

            Këto ishin çështjet që më dolën parasysh këto ditë kur diskutohet ngritja e një memoriali absurd për një çështje që nuk i takon fare vendit tonë.  Si një ish-i dënuar politikë nga regjimi komunist, u drejtohem shoqatave të të përndjekurve politikë që ta ngenë zërin deri në kupë të qiellit për zbatimin e të gjitha detyrimeve që janë ligjëruar për shtresën tonë, deri në zgjidhjen përfundimtare të tyre. Përndryshe nesër do të jetë shumë vonë.

“Engjëj” të ujërave detare shqiptare

by

Nga Shefqet Kërcelli/

Nëntë  vite më parë, në 9 gusht të vitit 2010, u futën në përbërje të Rojes sonë Bregdetare, 3 “ArchAngel”, (01, 03, 05), ndërsa më datën 14.03.2013, mbritën në portin e Durrësit dhe 2 anije të tjera “ARCH ANGEL”, (Me nr.bordi, 02, 04), dhuratë e Departamentit të Shtetit të SHBA për Rojen tonë Bregdetare. Këto anije të reagimit të shpejtë me një vlerë 5.3 milion $, sipas Zyrës së Bashkëpunimit të Mbrojtjes, (ODC) në Tiranë, ishin nga fondi i koalicionit kundër terrorizmit të SHBA. “ARCHANGELAT”, kanë qenë tepër aktive në mjaft operacione detare gjatë këtyre viteve si, në operacionet e kërkim shpëtimit, zbatim ligjshmërie dhe operacione humanitare në cdo kordinatë të ujërave tona detare. E ku s’janë futur këto anije, e për cfarë si kanë përdorur?!

Deri në cuarjen e miellit e ujit në Velipojën e përmbytur, midis zhukave e pisllëqeve.

Paralel me mbritjen e anijeve, ekuipazhet e para të 5 anijeve u aftësuan plotësisht për ti drejtuar këto anije. Kjo pasi në verën e vitit 2010, një ekip trajnues i Rojes Bregdetare të SHBA, zhvilloi në Portin e Durrësit trajnimin e personelit shqiptar që po i përdor ato, kryesisht për ndërtimin e anijes, instalimin dhe mirmbajtjen e motorrëve, sistemet elektronike dhe elektrike, pajisjet e komunikimit dhe lundrimit, etj. Pesë anijet kanë qënë të gatëshme e në lëvizje për çdo emergjencë detare në portet tona dhe bazat kryesore të Forcës Detare nga jugu në veri, duke rritur ndjeshëm kapacitetet operacionale të Rojes sonë Bregdetare, veçanërisht në operacionet kërkim-shpëtim dhe ato për zbatimin e ligjit në det.

Më vjen keq që shumica e personelit që u trajnua posacërisht për këto anije, djem të mirë, janë larguar nga Forca Detare, sidomos Komandantët e anijeve.

 Kush janë “ARCH ANGEL”?

Tip i ri i 2010, erdhën në qese, në përdorim vetëm Roja Bregdetare e SHBA, Shqipëri, Izrael e Pakistan. Kanë një  gjatësi-13 m, gjerësi-4 m, lartësi-3.8 m, peshkim nga 0.3 deri 0.8 m, peshë-9.5 t, shpejtësi-35 deri 44 nyje, shpejtësi ekonomike-30 nyje, starton në 13’’ një shpejtësi 30 nyje dhe është e pajisur me 2 motora 500 KF Caterpillar. Përballon deri në 6 ballë det dhe është e pajisur me aparaturat më moderne të kohës. Mban në bord shtrat për vendosjen e mitrolozave të rëndë deri 20 m/m. Me këto karakteristika kjo anije në kuptimin figurativ është një “ëngjëll” për hapësirën tonë detare.

Duhet theksuar se në këto 28 vite të bashkëpunimi dypalësh midis dy vendeve tona, Departamenti i shtetit i SHBA, ka dhënë ndihmë të veçantë për Rojen tonë Bregdetare, që nga trajnimi i personelit, pajisja me mjete speciale për bordim, deri tek dhurimi i 5 anijeve të shpejta “ARCHANGEL”.

Në këtë përvjetor një mirënjohje e vecantë shkon për ushtarakët amerikanë të Rojes Bregdetare, të Pentagonit dhe përfaqsuesit në Shqipëri, që bënë të mundur sjelljen e këtyre mjeteve të shpejta në vendin tonë.

Gjetëm mirëkuptimin, kur unë i coja email pas emaili, përfaqsuesit në Pentagon, për të sjellë dhe dy ‘Archangelat”,-02-04, që erdhën mbas një kohe për arësye transporti.

Falenderoj Kapiten Ed Safe, një oficer tepër i aftë i Rojes Bregdetare të SHBA, që më la timonin e anijes, 9 gushtin e 2010, kur e ulëm “Archangel-01”, në basenin e portit Durrës.

Gjithashtu një urim shkon dhe për të gjithë detarët që u bënë pjesë e ekuipazheve të këtyre Motovedetave, i zotëruan ato në perfeksion. Shpresoj që ti kenë lënë dijet dhe eksperiencën e tyre për këto anije, brezave pasardhës.

-Navigatori i vjetër dhe “zhapiku” me uniformë detari…

Një navigator i vjetër me kontribut real në Flotën Detare, një dite duke ndrruar një cigare më thotë,-o Ceto, me ato 5 milion$ që i keni futur Flotës bashkë me ushtarakët Amerikanë, tani duhet të rrije gjithë ditën, kafe dhe limonatë, sa për ato 270$ që të japin. Nuk mund të rrij ja ktheva, po të llogaris mijëra faqe shkrime për detarët, reportazhe, dossiera, portrete, lajme, tregime, foto, etj…produkti im ndaj Flotës e shtetit shkon mbi 1000$…e kush do tja dijë.

Ndërkohë një zhapik i ardhur rishtas në Flotë, pa ditur cështë milja detare, që ditën e parë veshi uniformën e detarit dhe tha:- tani jam u..këtu…tani fillon historia e degës sime e Flotës…

I dukej vetja si komandant fregate kokëboshit…të nesërmen po më thoshte:- po ti cfarë kë bërë?…ndërsa produkti i tij ndaj ushtrisë dhe Flotës është zero… medet…Dhe Flotës bashkë me ca të tjerë ja bërejti dhe kockat.. Kur bashkohen injoranca me –izmat, e vuajnë të gjithë, por sidomos këto anije që vuajnë difektet e shkaktuara dhe moseleminimin në kohë të tyre.

Nostalgjia dhe “Archangelat”…

Dikush këto anije i quan dhe gomone. Hë mo, se gomone janë…Vërtet ato kanë anash gomë, por ato janë anije të vërteta lufte. Tashmë detarët e dinë se sa punë kanë bërë ato në Flotë, skanë lënë kordinatë gjeografikë të Jonit e Adriatikut pa zgjidhur një detyrë konkrete.

Mund të jem nga të parët që dua që flota jonë të pajiset me anije më të mëdha. Por, kam qënë dhe jam partizan i asaj, anije po, por mos me e lan popullin pa bukë. Duhet edhe buka dhe anijet. Se me mbajt një fregatë na kushton shumë..sa për gjysmën e Durrësit. Vërtet i mbanim dikur, por punonte gjysma e popullit për ato.

Ndaj derisa të forcohet ekonomia, le të përdorim anije të këtij tonazhi. Se dhe këto na i kanë dhuruar. Por, ne kemi dhe atë, që kur bëhemi me lekë, i blejmë tek të tjerët, jo tek ai që na ndihmoi në ditë të vështirë.

Mirëmbajtja…

Në këto anije kanë kaluar të gjithë navigatorët me të drejtë lundrimi.

Por, ajo që më shqetëson është mirëmbajtja e tyre. Trishtohem kur shoh gunga në bash, apo difekte të tjera. Cuna,- janë të reja, na vret zoti mos i mirëmbajmë. Se Amerikanët bënë shumë dhe për mirëmbajtjen e tyre, plus pagesës së doganës. Doganë, për një mall të dhuruar?!

Shoh cdo ditë cfarë bëjnë simotrat e saj në SHBA, nga Atlantiku në Paqësor. Spektakël të vërtetë. Dhe ato janë prodhim i 2010. Një ditë do e bëj krahasimin. Janë vetëm 9 vjet anije, ndaj le ti mirëmbajmë ato anije si dritën tonë. 

DHIMBJET E GJOKSIT …

by

NJË LETËR PËR DIELLIN NGA AUSTRALIA DHE NISJA RUBRIKËS “KËSHILLA MJEKSORE”-DHIMBJET E GJOKSIT/

NGA DR. ZEKRI PALUSHI(MD)-Gold Coast, Australi/

Të dashur bashkatdhetarë, lexues të gazetës ‘DIELLI’,

Falenderoj nga zemra Editorin dhe gazetarin e nderuar Dalip Greca që nëpërmjet rubrikës ‘Këshilla Mjeksore’ m’dha mundësinë e komunikimit me ju,  

Të gjithë e dimë, por unë po e theksoj edhe një herë se: Doktorat ma t’ mirë në botë janë: Dielli, Uji, Ajri, Ushqyerja e shëndetëshme, Pushimet dhe Ushtrimet fizike. 

Megjithatë, unë kam një admirim t’veçante për profesionin mjeksore,-vlerësoj nalt dhe rrespektoj shumë kontributin e jashtëzakonshëm të Mjekësisë Moderrne në zhdukjen e shumë sëmundjeve infektive, zgjatjen dhe përmirësimin e kualitetit jetsore në përgjithësi, dhe n’veçanti,  ruajtjen e dinjitetit njerëzor, dhe paksimin e vuajtjeve shpirtrore e fizike për ato që përballohen me sëmundje të rënda.

Ndryshe nga metodat standarte, -‘Keshilla Mjeksore’ që unë sot kam pregatitur për ju, bazohet në  raste konkretë që unë kam ndesh në praktikën time të përditeshme mjekësore, duke mendu se ndonji nga këto raste, mund të jetë i përngjaishëm me ndonjë nga rastet tuaja, kështu që shkrimet e mija mund të jenë ma tërheqëse si për t’u lexuar e po kështu, ma kollaj për t’i mbajtur mend e orjentuar në rast nevoje.

DHIMBJET E GJOKSIT(KRAHËRORIT)

Pacienti ZP, 49 vjeç, murator, erdhi për një konsultë mjeksore, ku tregoj se mbramë kishte pas dhimbje shumë të forta në mes të gjoksit, që e kishin zgjuar nga gjumi. Këto dhimbje pastaj ishin shpërndarë në të gjithë krahërorin, duke përfshirë edhe qafën,dhe ishin shoqëruar me djersitje, tendencë për të vjellur dhe pak vështiresi në frymëmarrje, por që nuk ndikohej nga frymëmarrja. Këto dhimbje kishin zgjat rreth 40 minuta, pastaj ishin qetësuar spontanisht.

Gjatë marrjes së historisë, pacjenti më tregoj se s’kishte pasë ndonjë problem të rëndësishëm shëndetësor të dokumentuar gjatë jetës së tij, me përjashtim të 3 muajve të fundit që kishte pasë dhimbje gjoksi, që fillimisht i vinin vetëm gjatë ndonjë sforcimi fizik dhe qetësoheshin pas një pushimi 10 minutësh. Ndërsa, gjatë 2 javëve të fundit këto dhimbje i shfaqeshin edhe pas një sforcimi të lehtë dhe vinin duke ju shtuar, dhe gjatë 4 ditëve të fundit, dhimbjet i kishte pas çdo ditë, dhe i kishin filluar në pushim. Pacjenti nuk vuante nga ndonjë sëmundje stomaku apo refluks aciditeti.

Gjatë pyetjeve për historinë familjare, pacienti më tregoj se baba i kishte  vdekur papritmas, në moshën 57 vjeçare, ndërsa nana e tij dhe 2 vëllezërit s’kishin ndonjë histori të veçantë për sëmundje zemre. Vetë pacienti kishte 30 vjet që pinte nga 20 cigare në ditë, dhe kurrë s’kishte pas rast për të kontrollu kolesterolin.

Gjatë kësaj konsulte, pacienti s’pati ndonjë dhimbje, ekzaminimet fizike dhe klinike rezultuan normal, po kështu edhe EKG qe normale, me rrahje të rregullta zemre, 78 për minutë. Presioni i gjakut ishte 126/69. 

Pamvarësisht gjendjes “normale”që konstatova, duke u bazu në historinë e dhimbjeve, mendova dhe gjykova se pacjenti ishte në zhvillim e sipër të një Sëmundje Ischemike të Zemrës  (mungesë e qarkullimit të gjakut dhe oksigjenit në musculin e zemrës), për të cilën thirra ambulancën. 

Pacienti u shtrua në kardiologji, ku iu fillu një mjekim urgjent me Aspirinë shkrirëse në uji 300mg, Metoprolol 50 mg, dy herë në ditë, Isosorbitde 10mg, tre herë në ditë. 

Pamvarësisht këtij mjekimi, rreth 12 orë më vonë, pacientit i filluan përsëri dhimbjet e gjoksit, ndërsa një EKG  urgjente tregoi ndryshime elektrike, që ishin konsistent me një Angine të Pa-Stabilizueme (nuk po hyj në detaj të shpjegimit të EKGs). Për këtë ju dha menjëherë nitrate sub-lingual(nën-gjuhë), Oksigjen (mund të jetë i dobishëm nëse niveli O2 në gjak figuron nën 94%), si dhe IV (Intra-Venoz) narcotic për të qetësuar urgjent dhimbjen e fortë. Ju banë analizat e gjakut, e veçanërisht Enzimat Cardiake që tregojnë pak-a-shumë për nivelin dhe kohën e damtimit të muskulit të zemrës. Ju ba edhe një radiografi e gjoksit për të përjashtu një zmadhim të zemrës. Duke qenë se pacienti ishte në një moshë relativisht të re, u vendos që të bahet urgjentisht një Angiografi e Arterieve Koronare (Coronary Angiography), për të  përcaktuar anatominë e këtyre arterieve. ANGIOGRAFIA asht një ekzaminim radiologjik i enve të gjakut ku më parë injektohet një lëndë radio- opake kontrasti, nëpermjet saj zbulohet nëse në koronare ka një lesion (bllokim) që mund të korrigjohet në të njëjtën kohë me angioplasty, apo kemi të bajmë me një sëmundje të avancuar të arterieve koronare, si  p.sh, stenoze të coronares kryesore të majtë apo të trija degët kryesore të koronareve (Triple Vessel Disease), e majta e përparshme zbritëse, koronaria e djathtë, dhe koronaria circumlexe, të cilat mund të korrigjohen herët dhe me shumë sukses me një BAIPAS KIRURGJIKAL (Bypass surgery).

Ekzaminimi angiografik i koronareve të pacjentit tim tregoj se në pjesën zbritëse të arteries koronare të majtë kishte një segment të ngushtuar (stenose) të gradës naltë, me mbi 90% bllokim, për të cilën ju ba zgjerim i segmentit të ngushtuar,(angioplasty) nëpërmjet një kateter-balone dhe menjëherë ju instalu një stent (një tub i hollë prej rrjeti metalik). 

Pas k’saj procedure, pacienti im s’pati ma dhimbje, dhe disa EKG të bame në seri rezultuan normal, po kështu edhe kolesteroli e glukoza në gjak ishin brenda limiteve normale. Kështu, pacienti doli nga spitali pa asnjë mjekim. Megjithatë, ai u këshillue që të marrë çdo ditë 100mg aspirinë, për efektin anti-platelet që zotron, (nuk lejon ngjitjen e trombociteve me njëra tjetrën për të formuar tromb/clot).

Në përfundim diskutuam me pacjentin dy shkaqe kryesore që mund të kene kontribu ne Semundjen Koronare të Zemrës së tij:- ‘Vdekjen e Papritur’ e babës së tij, që sigurisht duhet të ketë qenë nga një ç’rregullim vdekjeprurëse i ritmit të zemrës, me prejardhje nga ischaemia, e cila futet në rrisk-faktoret madhore, e që mund  të jetë trashëguese,  dhe PIRJA e DUHANIT, që po ashtu ban pjesë në rrisk-faktorët madhorë. Pacjenti u këshillue që të ndaloj pirjen e duhanit menjëherë, për të cilin ai më premtoj se s’do ta pinte ma kurrë.

 Po kështu, ju këshillua që të kontrollojë YNDYRNAT/KOLESTEROLIN, si dhe nivelin e GLUKOZES/sheqerit në gjak çdo 6 muaj për një vit dhe pastaj çdo vit.

 U kshillu që të paksojë marrjen e yndyrnave të ngopuna (saturated fats), gjalp, mish të dhjamosur, dhjam, vaj palme dhe vaj kokonati, që kanë tendencë që të rrisin nivelin e kolesterolit në gjak

Po kështu diskutuam që pacienti t’i vinte në dijeni dy vllezërit e tij, si dhe fëmijët e tij të rritur, për lidhjen e sëmundjeve koronare me historinë e tyre familjare, si një faktor madhor rrisku për to. Pra ato duhet të konsultohen me doktorrin e tyre, për të gjetur  masa prevenuese.

Në mbyllje të këtij rasti, unë do t’i këshilloja lexuesit e gazetës ‘DIELLI’ që të mos neglizhojnë as një dhimbje gjoksi, dhe të kenë parasysh se ‘Ç’do dhimbje që fillon midis kërthiza dhe majës  hundës, duhet të konsiderohet ‘DHIMBJE ZEMRE’ deri sa të provohet e kundërta’. 

Thirrja e AMBULANCËS, dhe arritja në spital brenda 90 minutavetë parë, asht JETIKE.

Dr Zekri Palushi (MD)

P.S

Në rubrikën tjetër do të diskutojmë një rast me Infarkt akut të zemrës.

Ndërkohë, nëse dëshironi të bani ndonjë pyetje shëndetësore personale, drejtohuni nëpërmjet  adresës elektronike (E-mail-i i redaksisë,gazetadielli@gmail.com që pastaj mund të përcillet në adresën time). 

Mund të komunikoj edhe në anglisht po qe se është më e përshtatëshme për personat që nuk e njohin mirë gjuhën shqipe..

SHQIPËRIA NUK ZË VEND, PO NUK KTHEU ME LIGJ PRONAT E KONFISKUARA…

by

Nga Nuro Kulluri*/

Z. të nderuar, po ndjekim me shqetësim, zhvillimet politike dhe protestat që po bëhen kaq masive në Tiranë dhe jam pjesë e pakënaqësisë së popullit.Ne jemi me protestuesit që kërkojnë; “E duan Shqiperine si gjithe Europa-“Këtë ka kërkuar i gjithë populli në qershor 1991 kur pritëm dhe brohoritëm në sheshin Skënderbej sekretarin e Shtetit Amerikan, James Baker. Në 1991 u përmbys monumenti i diktatorit dhe mori rrugë ekonomia kapitaliste,janë zhvilluar biznese të suksesëshme, por sistemi kapitalist, është zhvilluar me shumë të meta dhe në dëm të popullit.

Ju drejtoj këtë letër, në pamundësi bisede të drejpërdrejtë me Kryeministrin Edi Rama dhe amdasadorët, që t’i argumentoja se shpërthimi i pakënaqësisë së protestuesve, është pasoje e padrejtesise sociale e krijuar nga politika e postkomunizmit. Mua nuk më intereson emri i Kryeministrit aktual apo ai që do fitojë zgjedhjet, por më shqetëson pyetja: – do ta zbatojë Kryeministri detyrimin kushtetues për pronat, apo do vazhdojnë të bëjë interesin e tyre dhe të klanit mbështetës duke shkelur të drejtën tonë kushtetuese për pronën e trashëguar nga brezat. Kini besim se njëlloj si unë mendojnë e gjithë banorët e krahinës së Dukatit dhe në gjithë Shqipërinë, me përjashtim të atyre që pas 1991 kanë përfituar në mënyrë të paligjëshme pronat tona ose pasuri të shtetit.

Në gazetën “Balli i Kombit” 17gusht 2000 është bërë publik një shkrim me titullin “Ramiz Alia dhe demokracia e jonë”, ku publikohet vendimi i Byrose Politike të PPSH në Tetor 1989(publikuar per te paren here ne Republika me 1996), ku ndër të tjera, Ramiz Alia tha:

“Sistemi ynë ka kapitulluar përballë atij Kapitalist, ndaj jemi të detyruar të ndryshojmë strategji në dy drejtime: Në respektimin e të drejtave të njeriut dhe në krijimin e pluralizmit politik.  …  Në zbatim të të drejtave të njeriut duhet që t’u japim edhe kompensim në para të burgosurve dhe te sekuestruarve e të shpronësuarve t’u kompletojmë komoditete banimi. Do t’u japim nga një letër në dorë që u njihet prona, por këtë (pronën), nuk do t’ua japim asnjëherë. Do t’i ngatërrojmë në forma të ndryshme njeri me tjetrin që të kalojnë në gjykatë, ku do të zbatohet rotacioni: nga gjykata e shkallës së parë në të dytën dhe për shkak difektesh teknike, kthim për rigjykim në shkallën e parë. Këta janë të moshuar dhe fuqi nuk kanë. Duhet të kemi kujdes nga fëmijët e tyre. Por edhe këtyre, duke u dhënë një pasaportë dhe me pak presion i largojmë jashtë. Ata që do të pretendojnë dhe do të këmbëngulin do të lëndohen! Pasuria e tëra na përket ne, se ne e bëmë”.

Në dështimin politik dhe ekonomik në këto 28 vjet, kanë përgjegjësi politikanët shqiptarë. Ana tjetër e medaljes është: – po ambassadorët, përfaqesues të institucioneve ndërkombëtare, që erdhën për të na udhëzuar në rrugën e demokracisë, a kanë përgjegjesi për menaxhimin e tranzicionit në Shqipëri. Ambasadorët dhe reporterët e BE, kane marrë nga shoqatat tona informacione të plota dhe të përsëritura  për djallëzitë e oligarkëve dhe të gjithë qeverive të mëparëshme, përfshi dhe këto të Qeverise së tanishme të Edi Rama me pronat tona të trashëguara.

Oligarket pa marrë asnjë sugjerim të pronarëve po vjedhin me ligjet që miratojnë dhe Komiteti i Ministrave i KE, prej 29 vjetesh nuk po vepron ne mënyrë efikase. Lidhur me pronën e trashëguar normat e sistemit kapitalist janë fikse. Veprimet e derisotme janë diametralisht të kundërta me demokracinë dhe drejtësinë e modelit amerikan, dhe te drejtat e njeriut për të cilat kemi qenë me mish dhe me shpirt.

Theksojmë edhe një herë se Qeveria Edi Rama, po vazhdon në rrugën e gabuar, në dëm të pronarëve autoktonë, duke miratuar ligje dhe VKM, që na zhveshin dhe mohojnë të drejtat kushtetuese që secili të gëzojë lirisht pronën e tij të trashëguara, ashtu siç e përcakton qartë neni 41 dhe 181 i Kushtetutës në fuqi. Jemi të bindur se në adresën tuaj, nga e gjithë Shqipëria, mund t’ju kenë ardhur shumë ankesa, për anarkinë postkomuniste më pronat dhe apelojmë që veprimi i ndërkombëtarëve nuk duhet të vonojë.

Zgjidhja e problemit të pronës kërkon që shteti demokratik, ti kthejë sot çdo trungu familjar, pronën që i ka konfiskuar pas vitit 1945, si dhe ta kompensojë për ato prona që janë tjetërsuar për nevoja publike. Ky është problem i thjeshtë dhe transparent, por maxhorancat e deritotme nuk kanë dashur të zbatojnë këtë parim bazë të të drejtave të njeriut. Janë një grusht oligarkësh dhe mbështetësit e tyre që nxjerrin lloj lloj pengesash për korrigjimin e hajdutërisë postkomuniste.

Ne na shqetëson mungesa e vëmendjes se KE dhe BE ndaj ankesave tona për këtë situatë që prodhon korupsion vertikal, kriminalitet të organizuar dhe vrasje. Ambasadorët në relacionet e tyre nuk e kanë pasur sa duhet në vëmendje problemin e pronës dhe si rezultat edhe progres raportet e ndryshme e kanë paraqitur të zbetë këtë problem.  Përmndim vetëm ligjin 133/2015 dhe ligjin Nr. 93/2015 “për tuzizmin”, që janë një njollë turpi për ata që i kanë votuar dhe justifikuar Vetë kryeministri Edi Rama ka deklaruar në Kuvend se për shkak të pronës janë vrarë mbi 8000 njerëz, më vonë ky numur është rritur, pa llogaritur konfliktet brenda familjeve, fëmijët e ngujuar, të rinjtë që për t’i shpëtuar gjakmarrjes detyrohen të emigrojnë. Nëse do të kthehet prona tek i zoti dhe kjo është gjëja me e thjeshtë që bëhet dhe kur secili trung familjar merr nga shteti pronën e tij, zgjidhja është e shpejtë dhe nuk ka asnjë faturë financiare.  Në mungesë të vullnetit politik nga Edi Rama dhe Lulzim Basha, faktori ndërkombëtar duhet që  krahas  “zgjedhjeve të lira dhe të ndershme”, të kushtëzojë dhe të monitorojë kthimin e pronës së grabitur tek i zoti. Po të ishte bërë kjo, me siguri do të ishin shmangur shumë konflikte, që kanë qënë faktori determinues në prishjen e rendit dhe të stabilitetit në vendin tonë me rritjen marramendëse të kriminalitetit.  

Asnjë Qeveri nuk do të ketë qetësi pa marrë përsipër që Shteti me ligj të kthejë pronën e konfiskuar tek i zoti dhe ti ndëshkojë grabitësit dhe fallsifikatorët e dokumentave të pronësisë.  Karaburuni ashtu siç ka qenë para 1945, para shtetëzimit komunist do të bëhet përsëri prona jonë. Cilido që do të tentojë të përvetësojë pronat tona, në emër të ligjit apo VKM të Edi Ramës apo të Sali Berishës do të detyrohemi t’a konsiderojmë armik dhe do ta trajtojmë si pushtues.  

Zgjidhja e krizës dhe shkurtimi i replikave të Kryetarit të opozitës z. Lulzim Basha me Kryeministrin Edi Rama, mund të thjeshtohet dhe të bëhet real, nëse zoti Basha do të shtojë në deklaratën e tij se të nesërmen, pas dorëheqjes së Kryeministrit Edi Rama edhe ai vetë jep dorëheqjen nga kryetar i PD dhe do ta fusi PD në zgjedhje të reja. Qeveria Teknike, që do të zgjidhet të përgatisi zgjedhjet e lira dhe të ndershme. Kësaj Qeverie teknike t’i kërkohet ligji i ri, që zgjidh problemin e pronave në përputhje me origjinën, me kërkesat e GJEDNJ, që secili të marri pronën e tij të trashëguar, sipas nenit 181 të Kushtetutes. Këtë ligj ne shoqatat e pronarëve e kemi draft të përgatitur dhe të gatshëm për ta diskutuar me ekspertët vëndas dhe të huaj. Detyra e dytë e kësaj qeverie teknike të jetë përpunimi i Kodit zgjedhor të përshtashëm për të cilin duhet të angazhohen struktura dhe ekspertë të fushës, ku edhe nga emigracioni shqiptar ka mjaftushëm njerëz me eksperiencën dhe kualifikimin e duhur.

Shpreh besim se këto mendime do gjejnë mbështetjen tuaj.

Me respekt

Nuro Kulluri      

* Kjo Leter qe ka marre Redaksia e Diellit nga pronaret e Dukatit, eshte apel, qe i është derguar Kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama me dt 16.05.2019,si dhe kryetarit të opozitës Lulzim Basha,po ashtu ambasadorëve të BE, OSBE, SHBA, Britanisë së Madhe, Italisë, Francës, Hollandës dhe Danimarkës të akredituar në Shqipëri.