• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Tirona e farketuar në gazin e shpirtit patriotik të Xhemal Farkës

October 9, 2023 by s p

Marjana Bulku/

Ajo flet parreshtur për rrënjët e familjes, ka rrëmuar nëpër arkiva, shtypin e kohës ,ka dëgjuar historitë e babait , miqve të familjes dhe nuk heziton të zbulojë misterin me të cilin veshi koha e errët e diktaturës zërat dinjitozë që ia kundërshtuan gabimet asaj.

“Po sikur të ishin dëgjuar?!

Po sikur të ishin marrë parasysh kritikat e mendimtarëve të edukuar në perëndim?!

Po sikur të mos ishin dënuar, denigruar dhe mohuar intelektualët e edukuar me patriotizëm e atdhedashuri , ata që intelektualizmin e tyre nuk ia imponuan askujt por e ofruan atë me shkrime e reflektime, qëndrime dhe akte dinjiteti…

Mbase nuk do të kishte kaq shumë viktima e heronj ky komb fatkeq që vret herë pas here pjellën e vet.”

Pikërisht kështu pyes veten e mendoj teksa bashkëbisedoj me Zenita Farkën një studjuese mjaft e veçantë që e rritur mes historive dinjitoze të familjes së saj të cilat diktatura jua preu jetën në mes ,ka arritur të publikojë një vepër mjaft domethënëse kushtuar xhaxhait të saj Xhemal

Farkës me titull “Tirona n’gaz”.

Ajo ka sistemuar shkrimet origjinale të shtypit të kohës( 1936-1937-1938) të cilat vijnë me dialektin e Tironës, problematikat e kohës , humorin e hollë.

Jo pak herë ndesh në këtë botim një frymë aktuale që vjen si pasojë e stilit vizionar të gazetarit poliglot Xhemal Farka.

Profili i intelektualit të edukuar në perëndim, njohës i disa gjuhëve të huaja(anglisht,frengjisht, italisht,arabisht,)autor dhe publicist ,veprimtar , mik i disa prej figurave emblematike të historisë tonë të paplotë si Lef Nosi, Musine Kokalari ,Mirash Ivanaj , etj , etj do të duhej ta kishte të hapur udhën për ti shërbyer me dinjitet vendit të vet por jo e kundërta do të ishte e vërtetë. Pushkatimi pas shpine lë pa varr trupin, por edhe kujtimin dhe veprën e tij .

Pushkatimi pas shpine varros veprën emrin, idealet e një të riu,por edhe ëndrrat e shumë të rinjve që e dëshironin rikthimin e një atdheu të burgosur.

Ky publikim i studiueses unike e plot vullnet Zenita Farka zhvarrosi profilin e një të riu , gazetar, esseist, përkthyes duke kthyer në përmendore të pavdekshme vitet e panjohura 30 në Shqipërinë e iluminuar të kohës ku nuk mungonin dijetarët, intelektualët dhe patriotët që pak vite më vonë do ti shfaroste diktatura komuniste.

Nëpër faqet e këtij libri pashë themelet e forta të familjes që vlerat i ka universale. Ato nuk i varros dot asnjë lloj diktaturë.

Ato janë gjithmonë prezente herë të fshehura por gjithmonë të gjalla diku në aktet e panjohura të Ibrahim Farkës , intelektual e veprimtar në SHBA, figurë që duhet të ridimensionohet nga të gjithë ne shqiptaro-amerikanët e vjetër dhe të rinj, rifrymohen në vullnetin e pashembullt të çdo familjari që e ndjen si detyrim që e shkuara të mos vdesë e sidomos kur ajo ka rrënjë e fryte në qytetêrimin dhe civilizimin tonë .

“ Tirona n ‘ gaz” është një përmbledhje ku alternohen kërkimet dhe hulumtimet, fototeka e larmishme e kohës e ku lexohet fisnikëria e familjes Farka, miqësitë me individualitete të kohës , reflektimet e studiuesve dhe bashkëkohësve dhe mbi të gjitha përpikmëria dhe saktësia e rishkrimit në përputhshmëri të plotë me arkivat dhe organet e kohës çka e sjell veprën sot njësoj me regjistrin gjuhësor të kohës kur ajo u shkrua dhe duke na bërë të besojmë se historia jonë ende vuan nga të pathënat e saj që presim të shkruhen e rishkruhen në besnikëri me faktet.

Filed Under: ESSE Tagged With: Marjana Bulku

Pengesa

October 5, 2023 by s p

Astrit Lulushi/

Në vitin 1997, autori meksikan Don Miguel Ruiz ndryshoi mënyrën se si njerëzit mendonin për vetë-përmirësimin, me botimin e librit Udhëzues praktik për lirinë personale. Në vend që t’u tregonte njerëzve se si të ndryshonin zakonet e tyre, ai u përqendrua në një grup besimesh shpirtërore të mbajtura nga njerëzit e lashtë Toltec që theksonin “marrëveshjet” që bëjmë me veten, me të tjerët, dhe me vetë jetën.

Sipas Ruiz, më e rëndësishmja nga këto marrëveshje, dhe shpesh më e vështira për t’u mbajtur, është ajo që bëjmë me veten. Tre marrëveshjet, siç i parashtroi Ruiz, janë:

1) Mbani fjalën.

2) Mos e merrni asgjë personalisht.

3) Bëni gjithmonë më të mirën.

Veçanërisht kur bëhet fjalë për të bërë më të mirën, njeriu mund të përqendrojë mundësitë kundrejt kufizimeve, dhe duke e bërë të drejtohet drejt pohimeve pozitive kundrejt vetëkritikës.

Sa fisnikë dhe të mirë mund të ishin të gjithë, nëse, çdo mbrëmje do të kujtonte në mendje ngjarjet e gjithë ditës dhe do të mendonte saktësisht se çfarë ka qenë e mirë dhe e keqe. Më pas, pa e kuptuar, përmirëson veten në fillim të çdo dite të re.

Ne bëjmë atë që dimë të bëjmë, dhe kur dimë më mirë, bëjmë mirë. Mos u lodh kurrë duke u përpjekur dhe mos mendo se është e pamundur. Bëhu vetvetja; nuk ka imitues të tjetrit. Ka diçka që mund ta bëni më mirë se një tjetër. Dëgjoni zërin e brendshëm. Bëj gjërat për të cilat je i shkëlqyer, thotë Ralph Waldo Emerson, ne nuk mund t’i lejojmë vetes të frikësohemi për të mos e jetuar jetën tonë… Duhet të vazhdojmë me besimin se gjërat do të përmirësohen… Dhe gjërat do të përmirësohen kur ne t’i bëjmë ato më të mira.

Kuptimi thjesht është, se çdo gjë që përpiqesh të bësh, përpiqu me gjithë zemër ta bësh mirë; se “në qëllime të mëdha dhe në të vogla, kam qenë gjithmonë tërësisht i zellshëm”, thotë Charles Dickens.

Për sa kohë që përpiqeni për më të mirën, nuk jeni i dështuar. Gjithashtu nga jeta njeriu mëson se suksesi nuk matet aq shumë nga pozicioni që dikush ka arritur në jetë, sesa nga pengesat që ka kapërcyer gjatë përpjekjes për të pasur sukses.

May be an image of one or more people, television, newsroom and text

See Insights and Ads

Create Ad

Like

Comment

Share

Filed Under: ESSE

Larg vendlindjes, mall…sa mall

October 4, 2023 by s p

Valdete Cenalia (Dida)/

Kur ndodhesh larg vendlindjes tënde, kur largohesh, ndjen më shumë mallë, më shumë dhimbje, nostalgji për bukuritë shpirtërore e natyrore, traditat dhe kulturën e bukur të Hasit. Nga krahina e Hasit kanë prejardhjen Skënderbeu, ku Frang Bardhi në librin e tij ”Apologjia e Skënderbeut” në vitin 1636 mbron tezën e origjinës së Kastriotëve. Pal Hasin, ku dhe për mbiemër mban toponimin e rajonit të Hasit. Pjetër Bogdani i lindur në Gur të Hasit, është autori i prozës së mirëfilltë shqipe me veprën e tij “Çeta e Profetëve”.
Hasi ishte një, por tani i ndarë në dy pjesë. Kjo ndarje ndodhi pas Konferencës së Londrës 1913 si pasojë e luftërave ballkanike duke gjymtuar dhe shtuar dhimbjet në zemrat e hasjanëve, që për gjysmë shekulli nuk u panë. Hasi dhe vetë hasjanët njihen dhe identifikohen me traditat dhe zakonet mikëpritëse, nga dialekti karakteristik, veshja tradicionale, këngët, valet. Në vitin 1928 në Krumë u hap Internati “Kosova”, që shumë shpejt u bë një qendër e rëndësishme e arsimit dhe edukimit patriotik. Në Internatin ”Kosova” studiuan shumë figura të shquara nga Hasi, Tropoja, Luma dhe Gjakova. Ndër këto figuara të shquara studioi ishte mësuesi Isuf Duraku nga Demjani dhe mjeku popullor hasjan, Osman Cenalia që ishin ndër djemtë e parë hasjanë, që studiuan në Internatin “Kosova”.
Prefektura e parë ishte në Has me qendër në Krumë, ishte njohur si prefektura e Kosovës ku përfshinte të gjitha fshatrat e Hasit në të dy anët e kufirit, Tropojën dhe Lumën. Kontributi i hasjanëve qe i madh dhe në ditët e errëta të luftës ku u angazhuan në strehimin e kosovarëve të shpërngulur dhunshëm nga trojet e tyre, duke marrë pjesë direkt në frontin e luftës. Ndër djemtë e shumtë hasjanë mund të përmendim edhe Fatmir Rexhën që braktisi Amerikën dhe u rreshtua në radhët e UÇK-së për lirinë e Kosovës. Hasi, lirisë së Kosovës i dha edhe dëshmorët e vet, që sot kanë hyrë në historinë më të re të Kosovës. Hasi ka vende turistike të mrekullueshme siç janë: Bjeshkët e Krumës, Shpella e Dajçit, lumi i Krumës (Vrella). Vendi ku buron Vrella ka një pamje të mahnitshme. Hasit ia shkatërruan trupin e ia ndanë në shumë copash, edhe pse nuk po arrin askush të arnojë këtë plagë shekullore, ai po rikuperon plagët shpirtërore…

Filed Under: ESSE Tagged With: Valdete Dida Cenalia

Zemërimi

October 3, 2023 by s p

Astrit Lulushi/

Mund të ndizet ngadalë, duke u grumbulluar si tymi në kuzhinë, ose menjëherë, si një kazan duke valuar. Sido që të vijë, zemërimi është një pjesë e pashmangshme e jetës. Shumica janë të njohur me koncepte si “menaxhimi i zemërimit”, dhe ka të ngjarë të kemi parë imazhe të personazheve vizatimorë me fytyrë të kuqe me avull që del nga veshët e tyre.

Pavarësisht reputacionit negativ, zemërimi mund të jetë një emocion i dobishëm. Mund të veprojë si alarm kur kufijtë tanë janë kapërcyer, kur jemi lënduar nga dikush. Nëse e shtypim vazhdimisht, zemërimi kristalizohet në pakënaqësi.

Thënë kjo, është e rëndësishme që ta çlirojmë zemërimin në mënyra të shëndetshme, në vend që të sulmojmë dhe ta lëmë të na kontrollojë. Studimet kanë treguar se zemërimi i tepërt mund të na bëjë më impulsivë, të ndikojë negativisht në kujtesën tonë dhe madje të na bëjë më të prekshëm ndaj sëmundjeve kronike. Në vend që të “shfryjmë” zemërimin përmes agresionit – si bërtitja ose thyerja e gjërave – është më mirë t’i japim vetes hapësirë përmes diçkaje si meditimi, shkrimi ose joga. Nëse ulemi me zemërimin tonë dhe e mposhtim burimin e tij, ka të ngjarë të jemi në gjendje ta menaxhojmë atë më lehtë dhe më efektivisht.

Dhe për ata që nuk janë të sigurt se kur të fillojnë të mendojnë ta mposhtin, vetë zemërim nuk është i mire, nuk është keq, thjesht është. Çfarë bëjmë me të është ajo që ka rëndësi. Mund ta përdorim për të ndërtuar ose për të shkatërruar. Ju vetëm duhet të bëni zgjedhjen.

Zemërimi është si një lule. Në fillim mund të mos e kuptoni natyrën e sa, ose pse ka ardhur. Por nëse dini si ta përqafoni atë me energjinë e ndërgjegjes, ajo do të fillojë të hapet.

Nëse mund të qëndrojmë me zemërimin mjaft gjatë, do ta shohim atë të ndryshojë në diçka tjetër – lëndim, trishtim, ndonjë ndjenjë tjetër – apo edhe të shpërbëhet. Ajo që dukej kaq e fortë prishet, transformohet. Çelësi qëndron në qëndrimin me përvojën përmes të gjitha ndryshimeve të saj.

Duhet të jesh i zemëruar, por nuk duhet të jesh i hidhur. Asnjëherë mos ndaloni së foluri, shprehja e zemërimit është e nevojshme.

Është e mençur ta drejtoni zemërimin drejt problemeve – jo njerëzve; për të përqendruar energjitë tuaja në përgjigje – jo në justifikime. Kur jeni të zemëruar, numëroni deri në katër; kur jeni shumë i zemëruar, betohuni, thoshte Mark Twain

Gjëja që duhet bërë është të kapni fshesën e zemërimit dhe të dëboni bishën e frikës. Kur zemërimi përhapet në gjoksin tuaj, ruajuni nga një gjuhë që leh pa vlerë. Aty ku ka zemërim, ka gjithmonë dhimbje.

Zemërimi përpiqet të thotë diçka, gjithmonë mbart informacion, por mesazhi i tij rrallëherë është i qartë. Miqësia e zemërimit përfshin gjetjen e mënyrave për të rikuperuar veten.

Zemërimi është si kalë i tërbuar, vetëpërmbajtja e lodh, thotë William Shakespeare.

Ndërsa William Blake e paraqet zemërimin si pemë molle helmuese:

U zemërova me mikun tim:

Ia thashë zemërimin,

Zemërimi mori fund.

U zemërova me armikun tim:

S’ia thashë, zemërimi im u rrit.

Dhe e ujita atë në frikë,

Natë e ditë me lotët e mi;

Me buzëqeshje e mbulova,

Me fjalë të buta të rreme.

Dhe zemërimi im u shtua

Si një mollë plot hijeshi.

Shkëlqimin e saj armiku e pa

Natën në kopsht vjedhurazi hyri;

Në mëngjes i lumtur shoh

Armikun e vdekur nën ‘të.

Filed Under: ESSE Tagged With: Astrit Lulushi

HAJDUTI I MIRË

September 30, 2023 by s p

Ai ishte një hajdut elegant, i pandjerë, diskret, buzagaz. Nuk donte të bezdiste njeri. Të hynte në shtëpi ditën kur nuk ishe. Natën tek flije. Nuk ngiste as mizën. Nuk e ndjente as qeni. Mbaronte punë aq shpejt. Brenda pak minutash shtëpia zbrazej nga gjërat e “tepërta…”, “pa vlerë.”Sendet paketoheshin, me kujdes. Transporti priste te dera. Hidhej malli fët e fët…dhe ti nuk ndjeje asgjë. Shpëtoje pa dhimbje nga çdo gjë “e tepërt”. Si ç’shpëtojmë nga një dhëmballë e vjetër, rrangallë, hequr mjeshtërisht nga dentisti.

…Kur rastiste e burri zgjohej…zgjonte dhe gruan. Po lehtas.. .Pa u ndjerë. Me të prekur. Dhe nuk pipëtinin. As njeri e as tjetri. Fëmijët në dhomën tjetër ishin në gjumë të thellë…Pastaj fēmijë. Ku kuptonin gjē ata….Burri e gruaja, që kuptonin…prisnin në heshtje të mbaronte hajduti.

“Zot shyqyr”, thosh burri, “na ka rastisur hajdut i mirë. Nuk prek njeri me dorë( të tjerët të vrasin për plaçkë). Mbaron punë e ikën…ja ky është hajdut…I dashur, buzagaz…Jo si të tjerët…”

Atij nuk i ndahen buzagazi vërtet. Dashamirësia tek vidhte. Qeshte e vidhte. Rob Zoti. Vidhte e qeshte. Ja dallonin dhëmbët e bardhë e të bukur edhe në errësirë…”

…Ishin kohra të bukura…Kish plasur vjedhja e madhe…vjedhje mjeshtërore. Kish zënë vend ajo fjala e atij hajdutit të vogēl në kuvend burrash dikur. Drejtuar hajdutëve të një bande tjetër:” Ju nuk dini as të vidhni…”

Dhe vërtet. Banda e tij e kish përsosur vjedhjen aq mjeshtërisht, ndër vite, sa që vjedhjet e dikurit, ngjisnin më lojna kalamajsh…

…Kur hajduti ikte, burri e gruaja, çoheshin e bënin inventarin…

“E mo s’na ka vjedhur ndonjë gjë gjë të madhe…një TV, një komplet sermi…ca rroba të djalit…le të hajë edhe ai një çap bukë…”

…Dhe erdhi së fundmi ajo kohë fatlume për lagjes tona, që nuk e kish njohur lagje në botë. Në histori hyri me emrin Demokraturë…

…nuk zgjidheshin më deputetë…

Nuk kish më parlament. Çdo lagje zgjidhte hajdutin e saj. Njerëzia përpiqeshin të zgjidhnin hajdutin më të mirë, më të ndjeshëm, më njerëzor, më të buzëqeshur…mes hajdutëve. Lagjet me hajdutët më të mirë, i propozonin ata për kryehajdut. Si me thënë, thjesht për krahasim, për një biçim kryetar shteti…Popujt e lagjeve natyrisht veç propozonin. Vox popoli. Populli e kish pushtetin. Zgjedhjen e kryehajdutit e bënte një komision a juri hajdutësh zgjedhur nga vetë Çetat. Cilat çeta? Natyrisht as të Ballit, as të partizanëve…Ato i takojnë kohēve të lashta…

…Kryehajduti i zgjedhur pastaj, përcaktonte ligjet e vjedhjes. Nuk ish nevoja për parlamentas, senatorë a rrogtarë parazitë të këtij lloji…Përderisa i kish zgjedhur vetë populli, ligjet i binte ti bënte ai. Nëpërmjet çetave e kryetarit të çetês së zgjedhur

…Ishin kohra të qeta. Të lumtura. Pa turbullira. Çdo gjë e përcaktuar mirë për vite të tëra të ardhme. Nuk kish zënka. As luftra zhurmëmëdha çetash a partish. Fitonte gjithnjë me shumicë votash partia, më falni,…e njëjta çetë hajdutësh. Çeta e hajdutëve më të mirë. Për ç’arsye bindëse të provoje të kishe në krye një çetë hajdutësh të tjerë?

Popull ish bërë i mençur. Arsyetonte drejt. Popull i qetē. Popull qëngj. Popull i arsyeshëm. Për së mbari.…Popull që fle…Si ai çifti më lart.. Por popull me nuhatje

…Si pat thënë një analist,i mençur si populli: “…popull që kurrë nuk pat gabuar në zgjedhje…

www.artnet.com

Prof. Ylli Pango

Filed Under: ESSE

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 99
  • 100
  • 101
  • 102
  • 103
  • …
  • 607
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT