• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

GJURMË NË NEW YORK- Agim Krajka, Dritë që s’do të fiket kurrë

March 2, 2021 by dgreca

Shkruan: Nga Keze Kozeta Zylo/

Me hidhërim e morëm lajmin e ikjes drejt parajsës të kompozitorit, artistit të shquar Agim Krajkës , “Nder i Kombit”.

Brezi im është rritur me këngët e muzikës së lehtë të kompozuara nga mjeshtri Agim Krajka….

E kush nuk i mësonte dhe këndonte këngët e Agim Krajkës, shumica e tyre u bënë hite.   Sa herë mblidheshim në mbremjet tona festive me nxënësit shumë prej këngëve të tij këndoheshin dhe kërceheshin me shpirt duke filluar me këngën e famshme “Lemza”, kënduar nga artisja e madhe e Kombit Vaçe Zela në Festivalin e Parë të Këngës në Radio më 1961. Kënga përshtatej shumë me rininë e tyre të hershme, me capkënllëqet e moshës, me dashuritë e para dhe të fshehura, me ndonjë papërgatije në mësim.  Le të kujtojmë dy strofat e para, në fakt unë duke i shkruar po i këndoj si: “O ra zilja m’nisi frika/ kur mësuesi hyri në mësim/ dhe në vend si s’më ra pika/Kur ai thirri emrin tim/ Unë asnjë fjalë s’kisha mësuar/ Se mbrëmë në takim isha me ty/

Po nisi lemza e bekuar/ Në d’rrasë të zezë shihja dy sy”… 

Ai solli emancipimin në art, në muzikën e lehtë, popullore, të përpunuar e orkestrale. Kontributi i tij në art dhe muzikë përfshin një periudhë prej tri dekadash. Ai është vleresuar me mbi 15 çmime të dyta, 3 çmime të treta dhe vetëm një çmim të parë në Festivalin e vitit 1987, me këngën “Nuk e harroj”, të kënduar nga motrat Libohova.

Agim Krajka ishte dhe një idhull si fizarmonist. Ai luante me gishtat në tastierë sikur bënte balet në ajër dhe pushtonte skenën duke sjellë emocione tek dëgjuesit e shumtë.  

Edhe këtu në Amerikë në aktivitete të ndryshme i kam dëgjuar shpesh këngët të kompozuara nga Agim Krajka.

Në New York ku na hodhën fatet do të kishim shansin të takoheshim përsëri me Agim Krajkën.  Ai jo vetëm që ishte një kompozitor i madh, por dhe njeri, patriot i shquar.  Ai është në kujtesën tonë artistike dhe njerëzore.  Një ditë Agim Krajka na telefonoi në kolegj në Brooklyn ku punonim të dy me Qemalin.  Doemos e mirëpritëm me shumë gëzim telefonatën e tij.  Pasi na falënderoi për organizimin me studentët për festën e Flamurit na tha se dëshiroj të vi te marrë pjesë me grupin tim për t’ju përshëndetur ju dhe të huajtë në atë kolegj me këngë shqiptare.

Ardhja e tij në festën e Flamurit Kombëtar ishte shumë emocionante, i dha programit më shumë gjallëri dhe art.  Agim Krajka shoqërohej nga bashkëshortja e tij, e ëmbla Ami dhe grupi i fëmijëve në violinë dhe piano si motrat simpatike Alba dhe  Jona Çano si dhe Albert Stanaj me të motrën e tij të talentuar. Ata sot janë rritur dhe integruar plot kulturë në botën amerikane.  Kur artistët e vegjël filluan t’u binin veglave muzikore nën drejtimin e Artistit të shquar Agim Krajka salla u elektrizua dhe filluan të duartrokisnin papushim.  

Agim Krajka ishte dhe një orator i shkëlqyer, fjala e tij u dëgjua me shumë vëmendje, mesazhet e tij ishin dritëza shqipërie. Takoheshim në aktivitete të ndryshme me plot respekt dhe mirënjohje. Pas disa muajsh në emër të studentëve të Kolegjit në Brooklyn Qemal Zylo i dha pllake mirenjohje në shkollën shqipe që ishte e hapur në atë kohë në Bronx ku ata debutonin të dy me Amin.  Çfarë mirësie buronte nga shpirti i tyre!  Agim Krajka jetoi me familjen në New York për 16 vjet pastaj u kthyen përfundimisht në folezën e ngrohtë në Shqipëri që e donte aq shumë derisa dha frymën e fundit.  Shpirti i tij do të behet dritë që s’do të fiket kurrë.  

Artistët e mëdhenj jetojnë përjetësisht me veprat që lenë pas.

Lamtumirë Agim Krajka, artist i shquar i Kombit!

1 Mars, 2021New York

Filed Under: Featured Tagged With: Agim Krajka, drite, Kozeta Zylo

TELIVIZIONI I SHQIPTARËVE TË AMERIKËS, LETËR PRESIDENTIT BIDEN

March 2, 2021 by dgreca

– NDIHMONI SHQIPTARËT NW KOSOVË E SHQIPËRI ME VAKSINA KUNDËR COVID-19-

Letër e Televizionit të Shqiptarëve të Amerikës drejtuar Presidentit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës:

 Joseph R. Biden Jr.

 1600 Pennsylvania Avenue NW, Uashington, DC 20500

SONY DSC

 I nderuar Z. President. Në emër të Televizizionit të Shqiptarëve të Amerikës, ne detyrohemi t’ju drejtohemi në mes të kësaj kohe shumë të vështirë për ju dhe vendin tonë. Qëllimi i letrës sonë është t’ju informojmë se vdekjet në lidhje me Covid-19 në Shqipëri dhe Kosovë janë jashtëzakonisht të larta. Ka afërsisht mbi një milion shqiptarë-amerikanë që jetojnë në Shtetet e Bashkuara dhe një numër i madh formon audiencën tonë. Shumica dërrmuese është shumë e shqetësuar dhe e tronditur nga situatat dramatike dhe të dëshpëruara me të cilat përballen familjet e tyre në Shqipëri dhe Kosovë, duke përfshirë humbjen e shumë anëtarëve të familjes nga Covid-19. Edhe pse autoritetet përgjegjëse po bëjnë çmos për të administruar situatën, kushtet janë përkeqësuar, për shkak të mungesës së vaksinave të disponueshme në treg. Të gjithë ne shqiptaro-amerikanët po kërkojmë ndihmën tuaj, në mënyrë që të sigurojmë vaksinat e nevojshme për popullatën shqiptare. Ne jemi të sigurt, duke pasur parasysh udhëheqjen dhe autoritetin tuaj, që ju mund të ndihmoni popullatën shqiptare gjatë kësaj periudhe shumë sfiduese, sepse kohërat e vështira zbulojnë gjithmonë miqtë e vërtetë. Ne jemi mëmëdheu i Nënë Terezës. Ju urojmë fatin më të mirë për detyrën tuaj fisnike. Zoti i bekoftë Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Sinqerisht,

 Gani Vila Drejtor i TV Shqiptar të Amerikës Marche,1,2021

***

Albanian American Television Letter

To: The President Of United States of America

Joseph R. Biden Jr.

Dear Mr. President.

On behalf of Albanian TV of America, we would like to address you in the midst of this very difficult time for you and our country. The purpose of our letter is to inform you that Covid-19 related deaths in Albania and Kosovo are extremely high.

There are approximately over one million Albanian-American people that live in the United States and a large number forms our audience. The vast majority is very worried and disturbed by the dramatic and desperate situations that their families face in Albania and Kosovo, including losing many family members to Covid-19.

Even though the responsible authorities are doing their best to address the situation, the conditions have worsened, due to a lack of available vaccines in the market.

All of us Albanian-Americans are asking for your help, so that we can procure the necessary vaccines for the Albanian population.

We are certain, given your leadership and authority, that you can help the Albanian population during this very challenging period of time, because hard times always reveal true friends. We are the motherland of Mother Theresa.

We wish you the best of luck on your noble duty.

God bless the United States of America.

Sincerely,

Gani Vila

Director of Albanian TV of America March 1, 2021

Filed Under: Featured Tagged With: Gani Vila, leter, Presidentit Biden, TV Shqiptarëve të Amerikës

SHKOLLA SHQIPE “CHILDREN OF THE EAGLE” FESTOI NË VATËR DITËN E GJUHËS AMTARE

March 1, 2021 by dgreca

-Poezi për gjuhën shqipe, për festën e Flamurit, për pavarësinë e Kosovës e për ngjarje të shënuara për kombin shqiptar i dhanë një emocion të veçantë mbrëmjes festive. 

– Drita Gjongecaj ndër të tjera tha: “Mirënjohje Vatrës që na ka vënë në dispozicion ambjentet e saj dhe na ka mirëpritur në çdo kohë…..

-Nxënësja Terezina Parubi Ditëlindjen e 11 të saj nuk do ta harrojë sepse e festoi në Vatër së bashku me bashkëmoshatarët e saj….

NGA SOKOL PAJA-

Shkolla Shqipe “Children of the Eagle” që zhvillon aktivitetin e saj prej 5 vitesh në shtetin e New York-ut me rastin e ditës ndërkombëtare të gjuhës amëtare, zhvilloi në VATËR koncert të larmishëm festiv. Nxënësit e mrekullueshëm të kësaj shkolle recituan, kënduan, kërcyen dhe vallëzuan me motive të pastra shqiptare. Poezi për gjuhën shqipe, për festën e Flamurit, për pavarësinë e Kosovës e për ngjarje të shënuara për kombin shqiptar i dhanë një emocion të veçantë mbrëmjes festive.

Z.Elmi Berisha, kryetari i Federatës Panshqiptare të Amerikës “Vatra” përshëndeti koncertin festiv të Shkollës Shqipe: ” Children of the Eagle” në New York me rastin e ditës ndërkombëtare të gjuhës amëtare. ” Jam shumë i lumtur dhe i emocionuar që ju bijtë e shqipes e zhvilloni këtë koncert kaq të rëndësishëm në VATËR, familjen atdhetare të të gjithë shqiptarëve. Jam i impresionuar nga ky koncert festiv pasi zhvillohet në VATËR dhe uroj me shpirt që nga kjo klasë nxënësish të shkëlqyer uroj të na dalin arkitektë, inxhinierë, diplomatë, mësues, mjekë, senatorë, kongresistë e deri Presidentë të SHBA.

Faleminderit për këto motive patriotike. Faleminderit që ruani gjuhën, traditën, kulturën, identitetin shqiptar. Zoti ju bekoftë” – mbylli fjalën përshëndetëse kryetari i Vatrës z. Elmi Berisha. “Program me modesti por me shumë patriotizëm e dashuri. Edhe pse jemi në kushte të jashtëzakonshme për shkak të Pandemisë, nxënësit punuan me shumë përkushtim dhe na gëzuan me këtë koncert kaq të bukur. Ju faleminderit të gjithëve” – përfundoi drejtuesja e Shkollës Shqipe Drita Gjongecaj.

Kryetari i Vatrës z.Elmi Berisha, nënkryetari Besim Malota dhe Editori i Diellit z.Dalip Greca organizuan një takim bashkëpunimi me bordin e organizates AADLC-se dhe mësuesit e Shkollës Shqipe “Children of the Eagle” Drejtuesja e organizates dhe e shkollës Drita Gjongecaj ndër të tjera tha: “Mirënjohje Vatrës që na ka vënë në dispozicion ambjentet e saj dhe na ka mirëpritur në çdo kohë. Mirënjohje të veçantë editorit z.Dalip Greca i cili ka qenë i gatshëm në çdo ditë pushimi për të na mbështetur. Me aktivitetet që bëjmë i ndihmojmë fëmijët dhe familjet e tyre dhe shoqërinë me veprimtarinë në ruajtje të gjuhës shqipe e kulturës kombëtare. Në bordin tonë janë mësuesit më të mirë të licencuar dhe të përkushtuar në ruajtje të gjuhës shqipe.

Marjana Bulku dhe Arjeta Ferlushkaj po japin një kontribut të madh në bordin e Organizatës si në fushën e medias dhe të letërsisë. Dua të falenderoj dhe mësueset e përkushtuara Holta Ahmataj, Arjana Kurti, Ornela Hasandoçaj. Po krijojmë një rrjet mësuesish për trajnime dhe certifikime në dobi të secilit prej nesh por mbi të gjitha gjuhës dhe kombit tonë. Rrjetëzimi i mësuesve filloi para 4 vitesh në Vatër, jam e gëzuar për këtë bashkëpunim” përfundoi drejtuesja e organizatës AADLC dhe shkollës shqipe “Children of the Eagle” Drita Gjongecaj. Kryetari i Vatrës z. Elmi Berisha u dha mbështetje maksimale bordit dhe mësuesve pjesëmarrës. “Në të ardhmen shpresojmë të ndërtojmë një bashkësi organizatash në Vatër ku secila shoqatë të ketë zyrat e saj dhe të bashkëveprojmë sëbashku. Për të ardhmen e kombit tonë dhe të aktiviteteve që bëni, Vatrën do ta keni në mbështetje kurdoherë. Mirënjohje për këtë takim dhe koncertin festiv. Ishte shumë emocionuese. Faleminderit për gjithçka” përfundoi kryetari i Vatrës z. Berisha. 

Nxënësja Terezina Parubi Ditëlindjen e 11 të saj nuk do ta harrojë sepse e festoi në Vatër së bashku me bashkëmoshatarët e saj….

Filed Under: Featured Tagged With: Children of The Eagel, Elmi Berisha, Sokol Paja, Vatra

SABIJE VESELI RRËFEN PËR “MARIGONA” NË SHBA

February 27, 2021 by dgreca

“Marigona”, Sabije Veseli: Gratë shqiptare në Amerikë të bashkuara për ruajtjen e gjuhës dhe kulturës, kontribut për familjet në nevojë/

Intervistoi: Eneida Jaçaj/

Të gjitha të bashkuara, për një qëllim të përbashkët! 

Kur je një emigrant, malli për atdheun, gjuhën, kulturën, ruajtjen e traditave ndizet flakë dhe kurrë nuk shuhet; qëndron në zemrat tona si një pishtar i pashuar dhe si një vigan që kurrë nuk mposhtet! Në tokë të huaj e kupton më së miri sesa shumë e dashuron dhe e vlerëson vendin tënd, zemra të ndjen mall edhe për gurët, atje ku këmba ka shkelur nëpër kujtime që mbajnë gjallë dashurinë për atdheun. Në çdo skaj të botës që emigranti shqiptar të ketë shkelur, gjuha, kultura do ta mbajë gjithmonë të pështjelluar në kujtime, dhe rrënjët se nga vimë nuk do të mohohen. Emigranti shqiptar si çdo emigrant tjetër i botës, e ka lënë vendin për shkak të politikëbërjes atje jo në dobi të popullit, dhe jo se nuk e vlerëson mëmëdheun. Pikërisht, dashuria për atdheun, dëshira e madhe për të ruajtur gjuhën, kulturën, traditat e ka bërë bashkë komunitetin shqiptar të grave në Amerikë, por jo vetëm. Kjo tregon se kur duam, ne dimë të duam dhe të mbështesim njëri-tjetrin. Kur dëgjon se komuniteti ynë është i bashkuar në organizime e shoqata për një qëllim të përbashkët, zemra të bëhet vërtet “mal”. Një komuniteti i bashkuar si i yni jo vetëm sjell një copëz Shqipëri, atje ku malli kurrë nuk shuhet, por tregon se jemi të gatshëm për të mos u asimiluar, të ruajmë gjuhën, kulturën, traditat, dhe të japim kontribut me sadopak mundësi që kemi për familjet në nevojë, duke iu gjendur pranë njëri-tjetrit. Sepse bashkimi kurdoherë bën fuqi! Shoqata e Grave Shqiptaro-Amerikane-Marigona, me kryetare zonjën Sabije Dervishi Veseli, është ngritur pikërisht mbi këtë motivacion. Kjo shoqatë është themeluar në nëntor të vitit 2015-të në Pompton Lakes, New Jersey, dhe deri më tani numëron 18 anëtare nga të gjitha trevat shqiptare, gra që kontribuojnë në mosasimilimin e popullit tonë dhe gjithashtu ka një aktivitet humanitar. Kjo shoqatë mban emrin e vajzës që qëndisi Flamurin e Pavarësisë 1912, atë flamur që me aq krenari e ngriti Ismail Qemali në Vlorë, i shoqëruar me një delegacion nga Kosova dhe gjithë viset e Shqipërisë. Zonja Sabije Dervishi Veseli përveçse jep një kontribut të vyer në shoqatë, është edhe autore e dhjetëra librave në shqip dhe anglisht. Në një intervistë për “Diellin”, Veseli shpjegon qëllimin që ka kjo shoqatë dhe i bën thirrje grave të qëndrojnë të bashkuara dhe të besojnë te vetja.

-Kur dëgjojmë se në emigracion janë krijuar shoqata apo bashkime me përbërje të komunitetit shqiptar, të bëhet “zemra mal”. Përveçse sjellim nj ë copëz Shqipërie në vend të huaj, tregojmë se dimë të jemi të bashkuar dhe dimë të mbështesim njëri-tjetrin. Më tregoni pak për historikun e kësaj shoqate, si lindi ideja e krijimit dhe a gjetët mbështetjen e menjëhershme të komunitetit të grave shqiptare? 

Faleminderit gazetës “Dielli”, për mundësinë që më jepni, që me disa fjalë të përshkruaj themelimin dhe aktivitetin e Shoqatës “Marigona”, në New Jersey. Shoqata e Femrave Shqiptare Amerikane-Marigona bashkon femrat shqiptare në Amerikë. E themeluar në Nëntor të vitit 2015-të, në Pompton Lakes, Ne w Jersey, Shoqata e Femrave Shqiptare-Marigona numëron deri më tani 18 anëtarë; është shoqatë zyrtare e regjistruar konform ligjit amerikan. Ne gratë në shoqatën tonë takohemi për të biseduar për ide të reja, aktivitete të reja për të ndihmuar ndonjë grua që ka nevoje për ndihmën tonë. 

-Ju e keni pagëzuar me emrin Marigona, vajza e cila qëndisi Flamurin e Pavarësisë 1912, atë flamur që Ismail Qemali e ngriti në Vlorë, i shoqëruar nga delegatë të ardhur nga Kosova e gjithë viset e Shqipërisë…

Po ideja dhe dëshira jonë ishte ta pagëzojmë me emrin e vajzës, ku dora e së cilës qëndisi flamurin, i cili u ngrit në Vlorë, në Ditën e Pavarësisë, dhe dëshirojmë që edhe në Amerikë ta ngremë dhe të identifikohemi si femra me kulturë dhe traditë shqiptare.

-Mbi çfarë motivi është ngritur kjo shoqatë, dhe a po e realizon qëllimin e saj?

Qëllimi i formimit të Shoqatës “Marigona” është mbajtja gjallë e gjuhës, kulturës dhe e traditës së kuzhinës tradicionale.

-Nga cilat treva të Shqipërisë vinë më së shumti anëtaret e reja për t’u b ërë pjesë e “Marigonës”?

Nga të gjitha trevat shqipfolëse, nga Çamëria, Malësia e Madhe, Presheva, Kosova, Shqipëria, Maqedonia. Së bashku jemi një Shqiptari.

-Cilat janë aktivitetet kryesore që shoqata zhvillon mes grave shqiptare?

Në programin e Shoqatës “Marigona” kemi dy aktivitete kryesore: 28 Nëntorin dhe 

8 Marsin.

-A mund të më veçoni një nga kontributet më të vyera që kjo shoqatë ka dhënë për komunitetin tonë?

Nj ë kontribut i veçantë për mua dhe shoqatën është shkollimi i një studenti në Krushë të Madhe. Kemi treguar humanizmin edhe duke ndihmuar gratë me kancer, Spitalin st.jude children’s reaserch Hospital, Veteranëve të Luftës, më pas në Kosovë, Tiranë kemi ndihmuar familje në nevojë.

–Në kohë pandemie, shumë familje kanë patur nevojë për ushqim dhe veshje. A u është gjendur pranë kjo shoqatë këtyre familjeve me sadopak kontribut, për të kaluar atë periudhë të vështirë?

Mundohemi dhe shpresojmë t’ju gjendemi afër edhe pse nuk kemi aktivitete.

-A janë të gatshëm shqiptarët të bëhen bashkë për raste tepër sporadike, për familje vërtet në nevojë?

Po! Jemi një popull humanitar, dorëdhënës dhe bujar për familje në nevojë.

-Sa i bashkuar është komuniteti shqiptar mes veti?

Komuniteti shqiptar në mërgatë është i bashkuar, pa dallim se nga cili qytet vimë.

–Cili është mesazhi juaj për komunitetin shqiptar në përgjithësi dhe gratë shqiptare në veçanti?

Mesazhi im në përgjithësi për gratë shqiptare në veçanti është që kurrë të mos dorëzohen për endrrat e tyre që kanë dëshirë t’i realizojnë, sepse, një ditë ëndrra e tyre do u plotësohet, sepse janë në vend të premtuar dhe në tokë të bekuar. Jemi femra punëtore dhe duhet të krenohemi me virtytet që kemi si femra dhe si nëna shqiptare. Grave shqiptare kudo që janë, ju dëshiroj shëndet dhe suksese në punë, në krijimtari dhe art.

-A keni një thirrje apo këshillë për të gjithë shqiptarët që shkelin për herë të parë në USA?

Mesazhi im ose këshilla ime është që ato që vinë për herë të parë në Amerikë, të mos dorëzohen, sepse dyert e shpresës janë të hapura për të gjithë. Ne shqiptaret ndihmojme njëri-tjetrin dhe jemi humanitarë.

Filed Under: Featured Tagged With: Eneida Jaçe, Marigona, Sabije Veseli

STEFAN ÇAPALIKU RRËFEN SERAFIN FANKON, FELININ E TEATRIT SHQIPTAR

February 27, 2021 by dgreca

Shkrimtari dhe dramaturgu i mirënjohur Stefan Çapaliku sjell para lexuesit librin e tij më të ri monografik kushtuar Serafin Fankos, Felinit të Teatrit Shqiptar. Ky libër është vëllimi i tretë i kolanës “Imago & Verbum”. Në një rrëfim për “Dielli”-n e “Vatrës” New York, dhënë gazetarit Sokol Paja, dramaturgu Stefan Çapaliku tregon në libër njohjen me mjeshtrin e madh të Teatrit Serafin Fankon, bashkëpunimet e ngushta, dhe përmasat gjigande të një artisti të kalibrit europian.

KUJTIMET E PRAGËS

Për shkak të disa rrethanave familjare, mjeshtrin e kam njohur që herët. Por njohja e vertetë profesionale, ndodhi në vitin 1994. Ishte një koinçidencë e çuditshme, fakti që unë kisha pak muaj që isha kthyer nga Praga, ku 30 vite më parë ai kishte qenë student. Pra, kujtimet e Pragës na lidhnin të dyve. Atë si student universitar dhe mua si student pasuniversitar. Aso kohe unë kisha provuar të shkruaja pa sukses një dramë, e cila për fatin tim të mirë, më ka humbur. Thjesht mbaj mend se titullohej “Gjurmë mbi borë” dhe se qe shkruar një vit para rënies së komunizmit. Ishte njëfarë teksti revisionist, diçka si hibrid i ideve të reja me rrënjët e kalbura të sistemit të kaluar. Pastaj kaluan kund pesë vjet dhe unë pata disa përvoja teatrore jashtë Shqipërie, natyrisht si spektator, më e çmuara e së cilës ndodhi kur qeshë si student në Pragë, më 1993.

DRAMA “FTESË PËR DARKË”

Kësisoj, drama që më lidhi profesionalisht me Serafin Fankon ishte “e dyta”, “Ftesë për darkë”. Kështu pra, me dramën time “të parë” ndën sqetull, ngjita shkallët e katit të tretë të pallatit “me hark”, ku jetonte mjeshtri. E hapi derën ai vetë. Aso kohe Serafin Fanko duhej ishte rreth mesit të pesëdhjetave, aq sa jam unë sot. Ai zakonisht rrinte ulë mbi një divan përballë televizorit, me një gotë të vogël, që gjerbej me ngadalë. Vështirë të kishte televizioni një spektator më të mirë se ai. Kur unë i dhashë tekstin, doli pa fjalë nga dhoma tjetër, si të qe duke u nisur drejt një tempulli, ku do kryehej në heshtje rituali i shenjtë i leximit. Thjeshtë, ai më la vetëm me televizorin e vet. Dhoma ku shkoi ndahej me atë të ndenjes prej një vetrate. Atje ishte biblioteka, një tavolinë e rëndë njëkëmbëshe dhe disa karrige druri të errët, me një tapiceri vishnje. Mbi tavolinë shtrihej një tavëll shumë e madhe dhe mjaft e rëndë prej kristali. Në murin përballë bibliotekës disa piktura. Në mos gaboj njëra ishte e vetë Serafin Fankos dhe tjetra e kolegut të vet, aktorit Bep Shiroka. Gjithashtu në një cep të murit vareshin edhe dy rrahje në bakër, rezultat të kapriçiove të tij. Unë pra mbeta këndej këtyre sendeve të vyera dhe ia nisa të tymosja cigaret e mia, pa pasur nevojë të përdorja shkrepse. M’u duk sikur edhe ai kishte nisur të tymoste të vetat, pa pasur nevojë të përdorte shkrepse. Druhem se kjo qe hera e parë dhe e fundit që asistoja në një seancë tymosje simultane. Kisha një padurim të jashtzakonshëm dhe doja të gjeja një mënyrë për ta shtyrë kohën që nuk ecte kurrsesi. Ai po konsumonte historinë time, që nëse do t’i pëlqente unë do bëhesha dikushi, nëse jo, nuk e di se me çfarë punësh të tjera do merresha. Mirëpo mbas kund treçerek ore, ai doli me syzet në majë të hundës dhe me tufën e letrave në dorë. Vërehej një farë hutimi në sytë e tij. Pasoi një pauzë, me gjasë teatrale. Pastaj ai tha: Po. Më pëlqen. Më pëlqen, përsëriti. Do ta vë në skenë, theksoi, dhe u duk se i vuri pikën aty për aty muhabetit. Atë çast mu duk se perceptova sesi ai u shndërrua në kumbarën tim në altarin e shenjtë të teatrit.

T’I HYSH TEATRIT NGA SHPINA E SKENËS

Me atë rast pata mundësinë t’i hyja teatrit nga shpina e skenës. Të dilja në skenë, kur salla qe bosh. Të kundroja me andje trarët, litarët dhe shtangetat, që rrinin të varura si gijotina të fshehta, të thikta dhe të befta. Të verbohesha lumturisht prej projektorësh gjithfarë ngjyrash. Pra, të përjetoja atë magji, atë abragadabra që të bën të biesh në dashuri njëherë e përgjithmonë me teatrin. Pata mundësi pastaj të mos mungoja asnjë ditë në prova dhe të nisja e ta kuptoja procesin e ngjizjes së asaj materie organike, që thirret shfaqje dhe që kryen misionin e mishërimit të fjalës, siç thotë Gjoni në ungjillin e vet. Pra me pak fjalë nisa të kuptoj zanatin e këtij prestigjatori, duke e parë nga të gjitha perspektivat e mundshme.

KUR SABOTONTE TEATRI KOMBËTAR

Fatkeqësisht, për mua ky qe bashkëpunimi i parë dhe i fundit në fushë të teatrit. Diku nga gjysma e dytë e viteve ’90 patëm edhe dy tre tentativa të tjera për bashkëpunime, të sabotuara mendjelehtësisht, mendjehollësisht dhe mendjedjallëzisht nga Teatri ynë Kombëtar. Gjithsesi, bashkëpunimi i dytë mbeti në dokufiksionin “Qyteti në menopauzë” më 2001. Një film ky i realizuar në Shkodër, si bashkëpunim i Serafin Fankos, Arian Çuliqit dhe meje. Dhe bashkëpunimi i tretë paska qenë ky libër. Ka kaluar shumë kohë nga momenti kur më vetëtoi ideja e shkrimit të këtij teksti, derisa u gjenda përmbi dramat, platformat, letrat, fotot dhe posterat e tij; përballë kolegëve të vjetër dhe të rinj; bri bisedave të gjata me të gjithë ata që e njohën nga afër dhe punuan me të. 

Filed Under: Featured Tagged With: RRËFEN, SERAFIN FANKON, Sokol Paja, STEFAN ÇAPALIKU

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 144
  • 145
  • 146
  • 147
  • 148
  • …
  • 900
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • QERIM VRIONI DHE FOTOGRAFËT QË SHKRUAN HISTORINË
  • Çamëria, kur e vërteta kërkon shkrim, përgjegjës dhe afat!
  • Dhurata, buzëqeshje dhe urime në shkollën shqipe “Skenderbej”
  • ROLI I PRESIDENTES OSMANI NË RIKTHIMIN E BESIMIT DHE BASHKËPUNIMIT TË KOSOVËS ME SHBA-NË DHE BE-NË
  • WHEN KOSOVA WORKS, AMERICA SPEAKS
  • Shkolla shqipe “Gjergj Fishta” – Long Island, New York festoi festat e fundvitit
  • Fotografia e Gjon Milit dhe CHARTRES CATHEDRAL -Një monument i entuziazmit Kristian
  • Lamtumirë legjenda jonë e mikrofonit në gazetarinë sportive Ismet Bellova!
  • Politika e mençur…
  • VEPËR NGA MË TË PASURAT E MË NJERËZORET NË MENDIMIN KRITIK
  • KOZMOPOLITIZËM
  • “Kur shpirti kthehet në gërmadhë lufte”
  • VATRA TELEGRAM URIMI AKADEMIKES JUSTINA SHIROKA PULA ME RASTIN E ZGJEDHJES KRYETARE E AKADEMISË SË SHKENCAVE DHE ARTEVE TË REPUBLIKËS SË KOSOVËS
  • Suzana Shkreli: “We can make history by electing Michigan’s first Albanian Secretary of State”
  • NDAA i SHBA-së dhe pozicioni i Kosovës në arkitekturën e sigurisë

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT