Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

FRAN SOKOLI U PËRCOLL ME NDERIME USHTARAKE

by

– Me mesazhin e ngushëllimit të Presidentit Donald J. Trump nderohet ushtaraku shqiptaro amerikan Fran Sokoli (1933-2019)/

“Kam pas fatin, nderin dhe kënaqsinë, që kam njohur shumë mirë jetën aktive brenda komunitetit tonë të ushtarakut të ushtrisë së SHBA-së Fran Sokoli. Ai ishte një njeri i shumë i mirë, korrekt për nga natyra, i rregullt me cilësitë positive të një ushtaraku model. Ai vishej gjithnjë me gusto. Të gjithë ata që e kanë njojhur dhe kanë pasur miqësi me Franin, e mbajnë mend si mikpritës dhe shumë bujar në shpirt, fjalë pak e punë shumë, serioz dhe besnik në fjalën e dhënë, sipas traditave dhe zakoneve të lashta shqiptare. Frani, nuk e ndante nga goja vendlindjen e tij Bugjonin e Pukës. Ai kishte nostalgji për truallin, ku kishte lindur dhe kishte kaluar fëmijërinë. Pukjani sypatrembur, shpesh më thoshte se diktatura komuniste në Shqipëri dhe dhuna e saj politike, fizike dhe ushtarake na detyroi ne, që me keqardhje të lëmë vendlindjen, shtëpinë dhe pjesëtarët e tjerë të familjes sonë. Ai shquhej në komunitetin tonë si njeri i qetë, i zgjuar, largpamës, i drejtë, i sinçertë, përparimtar dhe dashamirës i flaktë për përmbusjen e rregjimit komunist në Shqipëri, lirinë fetare atje, lirinë dhe pavarësinë për popullin dardan të Kosovës. Në çdo aktivitet me tematikë atdhetare, kulturore dhe fetare në New York dhe disa shtete të tjera, ai ka qenë pjesëmarrës i zjarrtë, ku, shpesh ka mbajtur fjalime, që shquheshin për një oratori të thekshme atdhedashurie, me një frymë dhe shpirt të vërtetë shqiptari.” – Tomë Mrijaj, studiues publicist .

Klajd Kapinova

Ditën e dhimbjes e ndan me ne edhe ushtria amerikane në New York

Një dhimbje e madhe e përshkroi këto ditë vjeshte komunitetin tonë shqiptaro amerikanë në New York.

Një nga një po lagohen nga kjo jetë njerëzit më të shquar të komunitetit tonë, që në ditët më të vështira të Shqipërisë dhe Kosovës iu gjenden pranë me rrugë dhe forma të ndryshme.

Ushtaraku i ushtrisë amerikane Fran Sokoli ditën e premte, më 1 nëntor 2019, në “North Shore Hospital” Long Island, New York, në moshën 86-vjeçare, u nda nga jeta, i rrethuar nga farefisi, motra e tij Zoja me djemtë e saj Antonin dhe Lekën dhe me shumë pjesëtarë të tjerë të familjes së tyre me miq dhe dashamirë.

Mbas meshës së dritës, që mbajt nga dom Pjetër Popaj, ditën e hëne më 4 nëntor 2019, në Kishën Katolike “Zoja e Shkodrës” (Our Lady of Shkodra Church at 361 West Hartsdale, Avenue, Hartsdale, New York 10530), trupi i të ndjerit u përcoll në varrezat “Gate of Heaven” 10 W Stevens Ave Hawthorne, NY 10532.

Në lamutmirën për në banesën e fundit (funeral), Fran Sokoli u përcoll me nderime dhe respekt të veçantë jo vetëm nga familja, farefisi, miqët dhe dashmirësit e shumtë shqiptaro amerikanë, por edhe nga një ekip i ushtrisë amerikane, që kreu shërbimet e rastit, sipas traditës.

Ushtaraku i lart amerikan, mbasi palosi me ngadalë dhe kujdes flamurin kombëtar amerikan, duke ecur ngadalë iu afrua motrës së Fran Sokolit, Zojës dhe pasi u ul në gjunj i dhuroi asaj flamurin e palosur në trekendesh.

Ushtaraku, duke e ngushëlluar motrën e të ndjerit i tha, se: “Ne jemi krenar me ushtarin tonë Fran Sokolin. Në emër të Komandantit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura të Ushtrisë së SHBA-së, Presidentit Donald J. Trump, në emër të popullit amerikan, falënderojmë ushtarin Fran Sokolin për shërbimin ndaj Atdheut.”

Kush ishte Fran Sokoli ushtari i ushtrisë së SHBA-së

Fran Sokoli lindi në katundin Bugjon të Pukës në vitin 1933. Ai shkollën fillore e kreu në fshatin e lindjes. Babai i tij Smajl Qerim Sokoli, vinte nga një familje patriotike me tradita të hershme atdhedashurie, ku, feja, atdheu dhe flamuri kombëtar ishin gjerat më të shtrenjta dhe të lidhura ngushtë me njera tjetrën.

Me ardhjen e komunizmit në vitin 1945, si shumë familje të tjera patriotike në trojet shqiptare ata e pritën me pushkë në dorë këtë murtajë të zezë.

Rrugën e babait e vijuan edhe katër fëmijët: dy vëllezërit dhe dy motrat. Smajli, mori me vete jashtë Shqipërisë në moshë të re djalin e madh Franin, ku, kaloi kufirin mes shumë peripecive. Posta e kufirit ishte vënë në alarm, për të kapur babë e bir, por Zoti dhe fati ishte me të arratisurit.

Arratisja nga rregjimi i hienave

Ai me babain e tij u arratisën nga Shqipëria në vitin 1951, pikërisht atëherë kur vala e persekutimit të egër komunist ishte ashpërsuar shumë.

Në një natë plot rreziqe, mes maleve të thepisura, me shumë bashkatdhetarë të tjerë atë e bir morën rrugën e mergimit.

Ai jetoi me babain e tij në Kosovë (ish Jugosllavi) në komunën e Burimit (Istog) dhe në disa qytete të tjera të Kosovës, si: në Pejë, Gjakovë, Prishtinë dhe Podujevë. Në Kosovë, Frani mbaron shkollën e mesme.

Një ngjarje e hidhur prek familjen Sokoli. Kështu në vitin 1952, babain e tij Smajlin shërbimi sekret jugosllav e arrestojnë dhe e zhdukin pa lënë asnjë gjurmë. UDB-ja jugosllave e kishte bërë planin e saj shumë kohë më parë. Frani humb në këtë mënyrë njeriun më të shtrenjtë të zemrës së tij, babain.

Arratisja e dytë drejt botës së lirë

Me 1 janar të vitit 1955, Frani largohet në drejtim të Italisë, ku vendoset në kampet e refugjatëve politikë. Sërisht ai lëviz drejt një bote më të lirë.

Edhe pse jetonte në Itali, ai mendonte të shkonte drejt SHBA, ku, liritë dhe të drejtat e njeriut respektohen dhe mbrohen me ligj.

Jeta në kamp nuk u jepte shpresë emigrantëve politikë nga shtetet e ndryshme të botës. Frani qysh herët e kishte kuptuar këtë gjë dhe mendonte që të largohet edhe nga ky kamp shumëkombësh.

Këtu ai njihet me shumë bashkatdhetarë të tjerë shqiptarë, që në vite të ndryshme ishin larguar nga burgu i madh komunist i Shqiprisë.

Ai interesohet tek autoritetet e kampit, që të plotësoj formularët për tu larguar në drejtim të SHBA. Ai ishte me ankth, në pritje të përgjigjes së miratimit të vizës për të hyrë në SHBA.

Kështu një ditë të bukur me plot fat dhe shpresë në zemër, ai në nëntor të vitit 1955, me një aeroplan zbret në aeroportin international John F. Kennedy në New York.

Një jetë e re nacionaliste në komunitetin shqiptaro amerikan

Frani më në fund ndjehet i lirë. Ai arrin të bëj realitet ëndrrën e tij shumëvjeçare. Me të mbërritur në tokën e shpresës së madhe, për çdo emigrant, që vinte nga shtetet, ku, diktaturat komuniste ishin në fuqi, ai bashkohet me disa bashkatdhetarë të tjerë dhe organizatat e hershme me ideale të pastra nacionaliste dhe patriotike shqiptare, të cilat ishin kundër komunizmit në Shqipëri dhe për lirinë dhe pavarësisë e Kosovës martire, që ishte e pushtuar nga kolonizatorët serb.

Frani, ishte një nacionalist dhe atdhedashës shumë aktiv. Në vitet në vijim, ai inkuadrohet si marinas në ushtrinë amerikane, duke shërbyer në disa vende, shtete të SHBA dhe në bazën ushtarake amerikane në Gjermaninë Perëndimore.

Ai këtu njihet me shumë miq të rinj amerikanë dhe ushtarakë të lartë, që shërbinin për shumë vite në bazat ushtarake amerikane në Europë dhe SHBA.

Frani, kujtonte shpesh shumë nga këto ushtarakë me shumë respekt dhe mirënjohje. Asokohe Gjermania ishte e ndarë në dy pjesë, mbas Luftës së Dytë Botërore, në Republikën Federale të Gjermanisë me kryeqytet Bonin, e cila ishte nën kontrollin e SHBA, Anglisë dhe Francës dhe Gjermania Lindore me kryeqytet Berlinin, që ishte nën pushtimin komunist të ish Bashkimit Sovjetik (B.R.S.S.) deri në vitin 1989, kur rrëzohet Muri i Berlinit, mbas fjalimit brilant dhe shumë emocionues historik të Presidentit republikan amerikan Roland Reagan përballë Presidentit sovjetik Michael Gorbaçov…

Gatishmëria e Franit për të luftuar kundër serbve në vitin 1999

Gjatë bisedave të shpeshta me Franin, ai kujton, se një ditë një ushtarak i lartë e pyeti atë, se pse ai kishte dëshirë të shërbente në ushtrinë amerikane dhe Frani me sinçeritet e brengën, që i vlonte në gji i thotë hapur: “Unë qysh në fillim e kam urryer me shpirt komunizmin dhe rregjimin e tij në Shqipëri dhe Kosovë. Ajo që më ka munduar dhe më brengos gjithë jetën është fakti se komunistët jugosllav më arrestuan babain tim dhe deri më sot nuk e di se ku është ai…”

Fran Sokoli, në vitin 1961 lirohet nga shërbimi ushtarak amerikan dhe fillon punën si punonjës i financës në Manhattan, NY, pranë “Bank Irving Trust Company”.

Edhe gjatë Luftës së Kosovës në vitin 1999, Frani ishte paraqitur pranë ushtrisë amerikane, për tu riveshur me rrobat ushtarake si ushtar i gatshëm kundër ushtrisë serbe, që kishte bërë krime për shumë dekada në Kosovë.

Oficeri i lartë amerikan e falënderon për gatishmërinë dhe me buzeqeshje i thotë, se: “Ju zoti Sokoli e keni kryer detyrën tuaj. Ju do të shkoni për të festuar në Kosovën e lirë.”

Frani në protesta antikomuniste në New York dhe Washington D.C.,

Ai qysh në fillim të aktivitetit të kishës katolike në Bronx, New York, ishte i pranishëm dhe jepte kontributin e tij me ide dhe ndihma financiare.

Pukjani i ri energjik u bë për shumë dekada krahu i djathtë i meshtarit të nderuar dhe repspektuar të komunitetit tonë mons. dr. Zef Oroshit.

Në vitin 1966, zgjidhet antar i Këshillit të Kishës “Zoja e Kshillit t’Mirë”, Bronx, New York, ku, punon për shumë vite si arkëtar i saj.

Ai martohet me Flora Destanisha, vajza e nacionalistit të shquar shkodran Kapiten Gjon Destanisha, i cili edhe ky vritet barbarisht në Prishtinë nga UDB-ja jugosllave, ku edhe sot e kësaj dite nuk i dihet varri…

Për fat të mirë, sot në vitet e demokracisë, me krenari një lagje e qytetit të Shkodrës mban me nderim dhe respekt emrin e babës të saj: Kapiten Gjon Destanisha.

Frani si aktivist bëhet bashkpunëtor i palodhur e i ngushtë i meshtarit të shquar mirditor mons. dr. Zef Oroshit (1912-1989), themeluesit të kishës së parë katolike shqiptare “Zoja e Kshillit t’Mirë” (sot Zoja e Shkodrës) në SHBA (New York).

Ai merr pjesë në të gjithë aktivitetet fetare, kulturore dhe patriotike, që meshtari i shquar i komunitetit tonë mons. dr. Oroshi dhe shqiptaro amerikanët e tjerë, organizojnë demostrata të shumta para OKB-së, Shtëpisë së Bardhë, në Washington D.C., kundër diktaturës komuniste në Shqipëri dhe për lirinë e Kosovës nga pushtuesit shumë shekullor sllav serb.

Qysh në fillim ishte antar i redaksisë “Jeta Katholike Shqiptare” (1966), sot “Jeta Katolike”, që vazhdon të botohet me ngjyra rregullisht si periodik i përkohshëm tre mujor.

Franin si besimtarë  të devotshëm e shohim vazhdimisht në të gjithë aktivitetet patriotike, kulturore dhe fetare, që organizon kisha katolike nën drejtimin e meshtarit të shquar mons. dr. Zef Oroshit dhe gjithnjë kontribuon me bujari edhe financiarisht sa herë që komuniteti ynë shqiptaro amerikanë kishte nevoj.

Pothuajse në çdo aktivitet ashtu dhe për ngritjen e pervitshme të flamurit shqiptar, më 28 nëntor të organizuar nga mons. dr. Zef Oroshi, shumë herë Frani ishte i zgjedhur si drejtues i takimeve përkujtimore historike dhe kulturore.

Një rast tjetër i rëndsishëm ishte demostrata para organizatës së OKB, kundër qeverisë komuniste të Tiranës, e cila kishte pushkatuar meshtarin dom Shtjefen Kurtin pse kishte pagëzuar një fëmijë 1-vjeçar në vitin 1973. Kjo duket edhe në shumë foto historike, që ai i ruante si relike të çmuar në shtëpinë e tij.

Kjo vrasje barbare, u bë shkak që të diskutohet nga kongresistët republikanë edhe në Kongresin Amerikanë.

Kështu në një foto shohim ish drejtorin e radios Zërit të Amerikës seksioni i gjuhës shqipe gazetarin Frank Shkrelin sëbashku me aktivistin e palodhur dhe të përkushtuar Fran Sokolin ushtarakun shqiptaro amerikanë.

Ai askohe ishte zgjedhur si arkëtar i Revista Kulturore Jeta Katolike New York (sot Jeta Katolike, 1966). 

Frani dhe Franku janë në podiumin e nderit, duke mbajtur fjalimin e rastit në demonstratën, kundër regjimit komunist të Enver Hoxhës, në protestën e madhe të udhëhequr nga mons. dr. Zef Oroshi, para Organizatës së Kombeve të Bashkuara dhe përball Misionit të Shqipërisë Komuniste në OKB, për të protestuar vrasjen barbare të martirit të fesë dhe atdheut dom Shtjefën Kurtit (vetëm pse kishte pagezuar një fëmijë…) nga regjimi komunist shqiptar në vitin e zi 1973.

Në vitin 1982 aktivisti i palodhur Fran Sokoli në Kongresin e Lidhjes së Tretë të Prizrenit (1962) zgjidhet arkëtar i saj.

Frani, dallohet këtu për kontributin e madh me ide dhe mendime pozitive, për mbarëvatjen e Lidhjes në fjalë, duke bashkëpunuar me drejtuesit dhe shumë përsonalitete të shquar të kohës.  

Frani me zemër nuk i shkëputi asnjëherë lidhjet me vendlidjen. Ai ishte i interesuar të takohej me çdo emigrant politik shqiptar, që ishte arratisur nga Shqipëria komuniste dhe i pyeste se mos dinin ndonjë lajm mbi fatin e familjes dhe të afërmve të tjerë të familjes së tij, në Bugjon të Pukës.

Lajme të ithta i vinin Franit nga Shqipëria. Ata i shtonin dhimbjen për të afërmit e tij dhe nga ana e tjetër i shtronin urretjen për rregjimin komunist të Tiranës së kuqe…

Për fat të keq, familja e tij, që kishte mbetur në Shqipëri i ishte nënshtruar me dhunë persekutimit të egër komunist.

Si kudo në Shqipëri edhe në Pukë dhe katundet e saj vala e replezarjeve, arrestimeve, gjyqeve fallco pa avokat mbrojtës ishin bërë rutinë e përditshme.

Kështu vëllai i vogël i Franit, Nika, i cili po kryente shërbimin ushtarak “gjendet” i vdekur …, ndërsa nëna e tij vdes nga torturat…

Asokohe kudo në qytete dhe fshatra bëheshin arrestime dhe pushkatime pa gjyq, në rrugë, male, gropa, shkurre, buzë lumenjve etj., dhe trupat e viktimave antikomunistë hidheshin në ujerat e ftohta apo humnera, për t’u mos u gjetur asnjëherë nga pjesëtarët e familjeve patriote antikomuniste, që po humbisnin njerëzit e tyre më të dashur…

DEMOKRATJA SHQIPTARO-AMERIKANE BUTA BIBERAJ IA DOLI!

by

                            NGA FRANK SHKRELI/

Është zyrtare! Buta Biberaj – mos qofsha gabim, e para shqiptaro-amerikane, kandidate e njërës prej partive më të mëdha në Amerikë, është zgjedhur dje kryeprokurore në qarkun Loudon (County) të shtetit Virginia, jo larg Washingtonit.  Siç kam shkruar javën që shkoi rreth kandidaturës dhe fushatës së saj për këtë post me rëndësi, zgjedhjet u mbajtën dje, të martën me 5 Nëntor, në Virxhinia dhe anë e mbanë Shteteve të Bashkuara.

Rezultati zyrtar i fitores së Buta Biberajt karshi kundërshtares së saj, kandidates së Partisë Republikane, M, Nicole Wittman, është sim ë poshtë:

Kandidatja e Partisë Demokrate për Kryeprokurore, Buta Biberaj mundi kandidaten e Partisë Republikane Nicole Witman e cila kishte një përvojë 26-vjeçare – duke siguruar 53,684 vota ose (49,5% të votave të hedhura) në krahasim me kandidaten kundërshtare Witman, e cila mori 51, 476 ose (47.5%) të votave në qarkun Loudon, bazuar në numërimin e 99 përqind të votave të hedhura.  Gazeta Washington Post citon Buta Biberajn se fitorja e saj dërgon një mesazh të fortë se, “komuniteti kërkon një sistem drejtësie, ndryshe”.

Ajo iu drejtua mbështetësve të saj pas fitores duke thënë: Falënderoj të gjithë ata që votuan dhe jam mirënjohëse për besimin që treguat ndaj meje”.

Për Buta Biberajn, e cila jeton në zonën Dulles të qarkut Loudon, afër Washingtonit, kjo ishte hera e parë që ka kandiduar dhe të ketë bërë fushatë për një zyrë publike, siç është posti i Kryeprokurit.  Ajo është partnere në firmën avokatore Biberaj, Snow &Sinclair.  Buta ka të drejtë të argumentojë çështjet ligjore para Gjykatës së Lartë të Shteteve të Bashkuara, si dhe në gjykatat e apelit në shtetet Virginia, Mariland dhe Nju Jork.  Buta Biberaj është diplomuar në Universitetin Xhorxh Mason dhe dipomën e doktoraturës juridike e ka marrë nga “Antonin Scalia School of Law”.

Në njoftimin e saj se pse kishte kërkuar të bëhej kandidatja e Partisë Demokrate për Kryeprokurore, e ka origjinën në nga vendimin e herëshëm për tu bërë avokate, me qëllim për të, “Ndryshuar botën për më mirë”.  Votuesit që e mbështetën atë dje, vlerësuan përvojën që Buta ka në fushën e drejtësisë, pasi ajo ka kryesuar qindra raste kriminale dhe civile.

Një prej reagimeve të para ndaj fitores së Buta Biberajt, erdhi nga Suzanna Shkreli, ish-kandidate e Partisë Demokrate për në Kongresin Amerikan, nga shteti Miçigan.  Në portalin e saj, Suzanna Shkreli e cilëson fitoren e Buta Biberajn, si një “Moment Historik” për komunitetin tonë shqiptaro-amerikan.  “Një urim shumë të MADH Buta Biberajt dhe mbarë familjes Biberaj.”

Suzanna Shkreli, është një tjetër shqiptaro-amerikane — edhe ajo me profesion avokate dhe prokurore, e cila megjithëse nuk mori votat e nevojshme në garën e fundit për në Kongresin Amerikan, ka një të ardhme të mrekullueshme politike në Shtetet e Bashkuara, shpresojmë që duke punuar dhe duke u përgatitur, për momentin e duhur dhe për kohën e përshtatëshme të rikthimit të saj në skenën politike amerikane.

Në urimin e saj për fitoren e Buta Biberajt, Suzanna Shkreli, shprehet se është, “Shumë krenare për fushatën që zhvilluar dhe për vizionin tuaj për një botë më të drejtë dhe për një sistem juridik më të barabart.  Prokurorët reformistë janë këtu përgjithmonë tani dhe me ta, sigurisht, do të ndodhin edhe ndryshimet në sistemin juridik të kriminalistikës, anë e mbanë Shteteve të Bashkuara”, përfundon mesazhin e saj të urimit Suzanna Shkreli, për fitoren e Buta Biberajt.

Parulla në foton më sipër të Suzzana Shkrelit thotë “bashkimi bën fuqinë”, ose “të bashkuar jemi më të fortë”!  Modestësisht, shpesh kam bërë thirrje që brezat e rinjë shqiptaro-amerikanë, të fillojnë të marrin pjesë në proceset politike të Shteteve të Bashkuara, duke kandiduar për poste politike, administrative dhe juridike, të cilido nivel qoftë: vendor, shtetëror ose federal, duke filluar, pikërisht, në nivelin vendor, pasi e gjithë politika zhvillohet në nivel vendor — është ky një term që përdoret në Amerikë dhe që i atribohet ish-Kryetarit të Dhomës së Përfaqsuesve të Kongresit Amerikan, Tip O’Neill.

Shumë prej nesh këtu në Amerikë mund të jemi të regjistruar në partinë tonë të preferuar, si republikanë, demokratë ose diçka tjetër.  Kjo nuk ka rëndësi!  Rëndësi ka që shqiptaro-amerikanët të bashkpunojnë me njëri tjetrin si individ dhe si komunitet, duke u bërë pjesë aktive e këtij procesi, për të mirën e përbashkët të shqiptarëve këtu dhe në trojet shqiptare.  Ashtuqë, që komuniteti shqiptaro-amerikan t’i mbështesë deri në fitore, ata kandidatë shqiptaro-amerikanë, të cilët i hyjnë këtij procesi, dhe kandidatët të ndihmojnë njëri tjetrin dhe të ndajnë përvojat e tyre, si shqiptaro-amerikanë, madje edhe nëqoftse u përkasin partive kundërshtare, sepse së bashku, të organizuar më mirë, si shqiptaro-amerikanë, jemi më të fortë!

Përveç fitores së Buta Biberaj, komuniteti shqiptaro-amerikan po tregon gjallërinë e vet edhe në fusha të tjera.  Gjithashtu të martën me 5 nëntor, në Nju Jork u zhvillua një ceremoni në kuadër të veprimtarive të komunitetit shqiptaro-amerikan në përgatitje për 107 vjetorin e pavarësisë së Shqipërisë.  Shoqata “Illyria” ku bëjnë pjesë 150-policë të qytetit të Nju Jorkut –policë me origjinë shqiptare festuan angazhimin e tyre për ruajtjen e rendit dhe të qetësisë në qytetin më të madh të Amerikës.  Njëkohësisht, ata shprehën edhe krenarinë e tyre të prejardhjes së tyre si shqiptarë.

Përveç udhëheqsve më të lartë të Policisë së Nju Jorkut, i pranishëm ishte edhe anëtari i Këshillit Bashkiak të Nju Jorkut, shqiptaro-amerikani Mark Gjonaj, i cili me këtë rast i tha Zërit të Amerikës: “Nuk ka qytet më të mrekullueshëm dhe nuk ka department më të mrekullueshëm policie sesa ai i Nju Jorkut.  Shqiptarët që shërbejnë në të, kanë një mision fisnik që të mbrojnë këtë qytet.   Ata janë pjesë e departamentit më të madh dhe më të vjetër të policisë në këtë shtet.  Dhe në të njëjtën kohë shpalosin trashëgiminë tonë.   Në gjakun dhe kombësinë tonë, flamuri kuq e zi tregon kush jemi. Por nuk ka ngjyrë më të mirë sesa ajo e uniformës blu që kombinohet me flamurin tonë”, tha Mark Gjonaj.

Sipas të dhënave paraprake, ka edhe të tjerë shqiptaro-amerikanë që kanë konkuruar dhe kanë fituar në disa zona elektorale të rajoneve vendore administrative më të vogla.  Kemi pra, plot arsye për optimizëm për një pjesëmarrje më të madhe të shqiptaro-amerikanëve, në të ardhmen, në të gjitha fushat e jetës merikane.  Një arsye e veçant sot, është fitorja e Buta Biberajt në detyrën e Kryeprokurorës në qarkun Loudon County të shtetit Virxhinia, afër kryeqytetit të Shteteve të Bashkuara.  Butes dhe mbarë familjes Biberaj urimet më vëllazërore për këtë fitore të merituar, pse jo edhe historike, për komunitetin shqiptaro-amerikan në Shtetet e Bashkuara të Amerikës!  Punë të mbarë!

                                   Politikani shqiptaro-amerikan, Z. Mark Gjonaj në ceremoninë e Shoqatës “Illyria” të policëve shqiptaro-amerikanë të martën në Nju Jork, në kuadër të përgatitjeve për 107-vjetorin e pavarësisë së Shqipërisë.

Simpozium shkencor për At Gjergj Fishtën pranë Kishës Katolike “Zoja e Shkodrës”, New York

by

Dersa t’mundem me ligjrue/ E sa gjall me frymë un jam/ kurr Shqypni, s’kam me t’harrue/ Edhe n’vorr me t’përmendë kam.  At Gjergj Fishta/

Nga Keze Kozeta Zylo/

Fotot:Gazeta DIELLI/

Të shtunën, më 2 Nëntor në Qendrën “Nënë Tereza” pranë Kishës Katolike “Zoja e Shkodrës” NY, u mbajt simpoziumi shkencor për At Gjergj Fishtën. 

Simpoziumi ishte në nderim të At Gjergj Fishtës në 148-të Vjetorin e ditëlindjes së Tij, organizuar nga Shoqata Shqiptaro Amerikane “Skënderbej” Inc. dhe Kisha Katolike “Zoja e Shkodrës”. 

Komuniteti shqiptaro amerikane erdhi në këtë simpozium në nderim të At Gjergj Fishtës Poetit Kombëtar, figurës së ndritur shqiptare në 148-të Vjetorin e ditëlindjes së Tij. 

Ne u mblodhëm si shqiptarë ashtu siç ëndërronte Gjergj Fishta: “Se vërtetë kemi Bajram e Pashkë, por Shqipërinë e kemi bashkë”. 

Ishte njërastësi e mrekullueshme gati si me dorë të Zotit dhe unë e besoj këtë dhe ja pse: “Ne ishim tek Kisha me emrin “Zoja e Shkodës” apo Zoja e Kshillit të Mirë, është një ikonë e Shën Marisë me Jezusin fëmijë.  Kjo ikonë gjendej në kishën kushtuar Shën Marisë në Shkodër. Sipas dëshmive të ndryshme të asaj kohe, thuhet se ikona braktisi kishën rrëzë kalasë së Rozafës,më 25 prill 1467, pak para pushtimit të qytetit nga turqit, që kërcënonin çshenjtërimin e kishës, dhe mori rrugën fluturimthi duke kaluar detin drejt Italisë, e mbajtur nga dy Ëngjëj. Kjo ngjarje u ndoq nga dy shtegëtarë shqiptarë, Gjergji dhe De Sclavisi.

Simpoziumi u zhvillua në qendrën kulturore ”Shën Nënë Tereza” gruaja më e famshme në botë që është shqiptare, shqiptares që iu ndalua hyrja në Shqipëri nga diktatura për dekada të tëra, ndërsa bota i jepte çmimin Nobel, dhe midis këtyre dy ëngjëlloreve është burrë i ndritur i Kombit Shqiptar Gjergj Fishta ish kandidat i çmimit Nobel, poeti i Kombit që u mohua për 50 vjet duke e vrarë dhe të vdekur… Pra kishim një trinom të jashtëzakonshëm, një trinom hyjnor në ato mjedise si Zoja e Shkodrës ikonë, Shën Tereza, shenjtore dhe Gjergj Fishta, të cilët mbrohen nga shtegetarët, mbrohen nga i gjithë Kombi.  Në New York ai qëndroi midis dy ikonave Zoja e Shkodrës dhe Shën Terezës i mbrojtur nga Ëngjëjt.

Simpoziumin e hapi Kryetar i Këshillit të Kishës Katolike “Zoja e Shkodrës” atdhetari i nderuar z.Nikoll Grishaj.

U interpretuan Hymnet kombëtare dhe amerikane si dhe Hymni i Flamurit shkruajtur nga At Gjergj Fishta intepretuar nga Fran Shala dhe Donika Gjokaj, të shoqëruar nga Agim Kola.

Në emër të Kishës Katolike “Zoja e Shkodrës” simpoziumin e përshëndeti, Dom Pjetër Popaj dhe z.Mark Qehaja n/kryetar i Shoqatës Shqiptaro Amerikane “Skënderbej” Inc. si dhe z.Vicenc Domgjoni pinjoll, pasardhës i familjes së madhe Fishta.

Programi ishte me kumtesa me plot vlerë studimore ku nderonin me ligjërimin e tyre si publicisti i shquar, z.Frank Shkreli dhe të ftuarit nga Shqipëria si poeti i mirënjohur Agim Doçi, Dr.Rovena Vata dhe z.Paulin Zefi.

E përshëndetën gjithashtu simpoziumin: z.Dalip Greca editor i gazetës “Dielli”, z.Mhill Velaj kryetar i shoqatës së shkrimtarëve shqiptaro amerikanë, Dr.Skënder Murtezani kryetar i degës së Vatrës në Queens dhe z.Nosh Camaj.

Grupi “Rozafati” nën drejtimin e Angjelina Nikës interpretoi vallen e Tropojës.

Kumtesat

Kumtesat që u mbajtën ishin: “At Gjergj Fishta në Amerikë”, nga Frank Shkreli ish gazetar dhe drejtor i Divizionit Europian të “Zërit të Amerikës”, ish drejtor i Këshillit Kombëtar Shqiptaro-Amerikan e vetmja organizatë shqiptare lobiste me prezencë në Uashington DC.

Padre Gjergj Fishta, Gjuha Shqipe dhe mësuesia kjo “Zeje e shejtë”, nga

Keze Kozeta Zylo moderatore e Simpoziumit Shkencor, shkrimtare, poete dhe bashkëthemeluese e TV “Alba Life” si dhe Shkollave Shqipe në New York, “Ambasador i Kombit”.

Përshëndetje dhe interpretim nga Agim Doçi: “Mjeshtër i Madh” dhe Qytetar Nderi i Qarkut Shkodër, shkrimtar dhe poet i shquar

Nga Akademia e Studimeve Albanologjike mbajti kumtesën Dr. Rovena Vata, Studiuese, kritike letrare, gazetare dhe albanologe.

Ringjallja e veprës Fishtiane pas regjimit diktatorial nga z.Nikollë Nilaj

Artistët e mirënjohur si: Tomë Gjergji, Shaban Lajçi dhe Xhevat Kukaj sollën interpretime të shoqëruara nga lahutari Martin Smajlaj nga poezitë e At Gjergj Fishtës

At Gjergj Fishta, si deputet i Parlamentit Shqiptar dhe kontributi i tij vendimtar në mbrojtjen e çështjes sonë kombëtare në New York dhe Washinngton D.C. nga Z.Paulin Zefi: Historian dhe drejtor i Muzeut dhe monumenteve të Qarkut Lezhë.

Gjergj Fishta ky Rilindas i madh i Kombit tonë që frymëzoi për Luftën e Kosovës nga Blerim Gjocaj, ish luftëtar i UÇK-së dhe koordinator i Shkollës Shqipe “Alba Life” në Bronx, Ambasador i Kombit.

Lahuta e Malësisë një kryevepër e poezisë epike shqiptare nga Lekë Çelaj.

Ka qenë një organizim i përkryer për të realizuar këtë simpozium me plot vlera ku më duhet të falënderoj publikisht Dom Pjetër Popaj, Këshillin e Kishës Katolike “Zoja e Shkodrës”, z.Marjan Cubi atdhetar i mirënjohur, z.Bashkim Shehu kryetar i shoqatës “Skënderbej”, z.Mark Qehaja, n/kryetar, z.Imer Lacaj, znj.Arta Xhaferri si dhe gjithë kryesinë e shoqatës.

Simpoziumi u mbulua nga mediat si: “Gazeta Dielli”, editori i së cilës z.Dalip Greca u kerkoi ligjerusve t’i dergonin kumtesat ne redaksine e Diellit me qellim qe të botohen të plota.

, si dhe TV “Alba Life”, etj…

Kremtimi i trashëgimisë shqiptare në Departamentin e Policisë së Nju Jork-ut

by

Nga Korrespondenti i Dielli-t/

Mjediset e departamentit të policisë së New York City  morën ngjyrën kuq e zi për disa orë gjatë ditës së Hene, 4 nëntor 2019. Oficerët shqiptaro amerikan “NYPD Illyrian Society” festuan ditën e Trashgimisë Shqiptare në Sallën kryesore të Drejtoris së Policis së New Yorkut  (NYPD).

Prej viti 2012 shoqata Illyrian Socaiety u formua duke mësuar edhe prej  shoqatave ekzistuse  me dëshirë për të ndihmuar njeri tjerin dhe t’i gjendemi njeri tjetrit dhe komuniteti  në Qytetin e New Yorkut  , Qyteti me numrin më të lartë të punonjësve të rendit në krasime me viset e tjera të Amerikës. Komuniteti Sqiptar duhet të jetë krenar për bijtë dhe bijat që janë pjesë e departamentit më të madh dhe më të vjetër të policisë në këtë shtet. 

Nga selia qëndore të policisë së Nju Jorkut  edhe se dha dorhëqjen Drejtori I Përgjithshëm I Policis së Nju Jorkut, James O’Neill, në cdo hap ka përkrahur shoqatën, falenderoi  policët , prindërit për mirkuptimin dhe sakrificat në  shërbimin të qytetarëve të New Yorkut.

  • “Faleminderit për punën tuaj në ruajtjen e sigurisë në qytet,-tha ai. Ndërsa duke iu drejtuar familjarëve që ishin të pranishëm në këtë veprimtari, ai tha: – Faleminderit për mbështetjen tuaj, sepse pa këtë mbështejte, puna do të ishte e pamundur. Sa herë që të afërmit tuaj në uniformë lënë shtëpinë, ju luteni që ata të kthehen shëndosh e mirë nga detyra. Faleminderit që jeni këtu!
  • Ndërsa, duke iu drejtuar policëve, ai tha:-Faleminderit për punën që bëni çdo ditë. Ju e ndryshuat qytetin”, i përgëzoi në fjalimin e tij Komisioneri i Policisë së Nju Jorkut, James O’Neill.

I pranishëm në kete feste ishte edhe Imami Tahir Kukaj Kapelan fetar ne Policinë e Nju Jorkut dhe një nder mbeshtetesit më te zjarrtë të NYPD Illyrian dhe cdo pjestari me uniformë blu. Ai me krenari tha se angazhimi i shqiptarëve në ruajtjen e rendit  ia shton vlerat policisë së qytetit më të mrekullueshëm të policisë në tokë, atë të Nju Jorkut. Kapiten Lutfi Dalipi, kryetar i shoqates  falenderoi paraardhesit dhe në emër të shoqatës dha dy cmime  drejtuse I vitit për drejtorin e policis Rodney K. Harrison një mik I mirë I shqiptarëve. Polici Amir Pali u nderua me cmimin Polici I Vitit.

Si gjithmonë që nga dita e parë e themelimit të shoqatës ai ishte pranë pjestarëve të NYPD Illyrian. Dhe një ndër avokatët e vetëm që ka promovuar emrimet më të larta për oficerët madhor shqiptarë.

I urojmë Kapiten Dalipit, suksese me shoqatën dhe do zoti së shpejti ngritje në detyrë. Ka ardhur koha që dhe ne shqiptarët të kemi shefin tonë të komisariatit si gjith kombësitë  e tjera këtu në New York.

Tash numri I police shqiptarë ka shkuar rreth 150. Ne kete veprimtari ishet i pranishem edhe keshilltari i Bashkise se Nju Jork-ut z. Mark Gjona, Konsullja e Pergjithshme e Republikes se Kosoves ne NY, zonja Teuta Sahatcia dhe personalitete te tjere.

Kosova me Amerikën, thellim bashkëpunimi ekonomik

by


UASHINGTON, 4 Nëntor 2019-Gazeta DIELLI/ Thellimi i bashkëpunimit ekonomik me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, si dhe rritja e investimeve amerikane në Kosovë, janë kyçe për stabilitetin e tërë rajonit. Ky ishte konkluzioni kryesor nga takimet e Bordit të Guvernatorëve të Odës Ekonomike Amerikane në Kosovë, me anëtarë të Kongresit dhe Senatit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Uashington. 

-Në Uashington, Bordi i Guvernatorëve të Odës Ekonomike Amerikane në Kosovë takime me anëtarë të Kongresit dhe Senatit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Delegacioni është pritur edhe në Departamentin e Shtetit, në Zyrën e Çështjeve të Evropës Juglindore…/

Njoftimi i dërguar sot thekson se, në takime të ndara me dhjetë ligjvënës amerikanë, lidershipi i Odës Amerikane ka prezantuar zhvillimet e shumta në Kosovë.  Mes tjerash, në këto takime është diskutuar edhe për promovimin më të madh të potencialeve ekonomike të Kosovës nga ana e ligjvënësve amerikanë, dhe organizimin e mundshëm nga ana e tyre të delegacioneve tregtare në Kosovë.

Gjatë dy ditëve, delegacioni i Odës Amerikane ka takuar kongresmenët Eliot Engel, Michael Guest, Dean Philips, Bill Flores, David Price (Kryesues i Partneritetit Demokratik te Kongresit), Mark Wayne Mullin, Adrian Smith, Mike Conaway dhe Tim Burchett. Takim shumë i rëndësishëm ishte ai me Senatorin nga Shteti i Ajovas, Charles Grassley, Kryesues i Komitetit për Financa të Senatit Amerikan, komitet ky i cili mbulon fushën e tregtisë dhe të tatimeve. 

Anëtarët e Bordit të Guvernatorëve të Odës Amerikane kanë diskutuar edhe për nevojën e vazhdimit të statusit të Sistemit të Përgjithësuar të Preferencave (GSP) për Kosovën, i cili aktualisht u mundëson kompanive prodhuese nga Kosova eksportimin pa doganë të mbi 3,500 produkteve në SHBA, por edhe zgjerimin e listës me produkte të tjera.

Delegacioni i Odës Amerikane është pritur edhe në Departamentin e Shtetit, në Zyrën e Çështjeve të Evropës Juglindore, ku është diskutuar për nevojën që Kosova të demonstrojë stabilitet politik, të vazhdojë reformat në përmirësimin e mjedisit afarist dhe të promovojë tregtinë e lirë. 

Mundësitë e reja të financimit për kompanitë kosovare pas krijimit të Korporatës Financiare Zhvillimore (DFC), janë diskutuar në takim me zyrtarët e Korporatës së Investimeve Private Tejoqeanike (OPIC). 

Pas Uashingtonit, lidershipi i Odës Ekonomike Amerikane do të udhëtojë për në shtetin amerikan të Minnesotas, për të diskutuar mundësitë e bashkëpunimit ekonomik me këtë shtet, në të cilin një numër i madh i kompanive nga lista “Fortune 500” e kanë selinë e tyre./b.j/