Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

NË GARFIELD TË NJU XHERZIT KREMTOHET DITA E FLAMURIT

by

NË GARFIELD TË NJU XHERZIT KREMTOHET DITA E FLAMURIT

Në qytetin Garfield të Nju Xherzit – SHBA, policët shqiptarë bashkë me eprorët e tyre amerikanë festojnë 28 Nëntorin, Ditën e Flamurit. Qyteti i Garfieldit sot kishte festë. Festonin bashkë shqiptarë e amerikanë. Këngëtarja Merita Halili këndoi himnin amerikan dhe himnin shqiptar. Nën tingujt e himnit u ngrit flamuri kuqezi në Garfield të Nju Xherzit. Të pranishëm ishin këta policë shqiptarë: Elton Shametaj, Tahir Kukaj, Lirim Kaba, Almat Asani, Azmi Toska, Atli Sela, Vezir Sela e shumë të tjerë.Kremtuan bashkë me kostume kombëtare shqiptare fëmijë, gra, bura dhe policët shqiptarë me eprorët e tyre.Me këtë rast te “Parku Nënë Tereza” në Garfield, u vunë kurora me lule te shtatorja e Gonxhe Bojaxhiut nënës Tereze.Garfield,më 28 nëntor 2021

Nëna dibrane që festoi 100 Vjetorin e ditëlindjes në Ditën e Flamurit Kombëtar

by

100 trëndafila për nënën dibrane Nadire Kërkutin që arriti shekullin të jetojë me këmbë dhe dorë

Nga Keze Kozeta Zylo/


Mjediset në “Grand Sahara” Restaurant në Staten Island me pronar z.Liman dhe Tony Koxha gumëzhinin nga hareja dhe gëzimi i familjes së madhe Kërkuti. Të gjithë fëmijët, nipërit, mbesat, stërmbesat, katra mbesat ishin mbledhur të festonin 100 Vjetorin e ditëlindjes së nënë Nadire Kërkutit. Nëna, gjyshja, stërgjyshja, katragjyshja ndrinte në krye të vendit, bënte plot një shekull. E pabesueshme, por shëndeti dhe fytyra e saj plot dritë dukej sikur ishte shumë herë më e re. Ajo ishte e rrethuar me plot dashuri nga fëmijët e saj dhe gjithë familja e madhe Kërkuti në Staten Island. Kur unë i putha dorën dhe e urova për 100 Vjetorin e saj, ajo m’i rrëmbeu të dyja duartë dhe më tha: “Jo unë duhet t’i puth duartë që ta mbash fort penën në duar për Flamurin, Gjuhën dhe Kombin”. Perëndi çfarë frymëzimi më jepte zëri i ngrohtë i saj, kishte fuqinë e një shekulli, kishte fuqinë e dy kontinenteve, kishtë fuqinë e një katragjysheje 100 vjeçare. Familja Kërkuti është vërtete me shumë fat që nëna e tyre arriti 100 vjeç! Ditëlindja e 100-të është momenti më i rëndësishëm! Është një moshë që shumica nuk e arrijnë kurrë, ndaj dhe familja e saj e festoi aq bukur. Ushqimet e shijshme të servirura plot kulturë dhe pastërti nga duartë e arta të Lizës, menaxhere e restorantit e aromatizonin mjedisin dhe sillnin aq pranë traditat e bukura dibrane. Të gjithë uleshin pranë saj kush e kush ta përqafonte, të bënte foto dhe t’i uronte ditën e lindjes. Rrudhat e saj në ballë përshkruanin udhëtimin e jetës dhe ishte e mrekullueshme të bisedoje ngadalë e ngadalë dhe të ndjeje brenda syve të saj se të jepte bekimin.-Une po jetoj gjatë më tha dhe mund të dëshmoj shumë moj bijë vazhdoi bisedën e shtruar nënë Nadirja, por nga ana tjetër kuptoj se jeta është shumë e shpejtë dhe fluturon pa e kuptuar. -Të jetosh një shekull është frymëzim për brezat që lë pas, është besim në genin e mirë të trashëgimisë vazhdova. Me një sens humori m’u pergjigj: “Jam kockë e fortë dibrane moj bijë!”Një ndër nuset e saj Pranvera më tha se këshillat e vjehrrës sime janë shumë të vyera për të gjithë ne. Ajo nuk e pëlqen kurbetin, mendjen e ka ve ç në vendëlindjen e vet në Dibër, shpesh thotë: “Mos e lakmoni vendin e huaj, por duajeni vendin ku keni lerë. Këshilla që më ngeli në kujtesë ishte: “Kur mos e nxir mysafirin nga shtëpia pa asnjë kafshatë bukë!Nadire Kërkuti ka lindur, më 28 Nëntor të vitit 1921 dhe sot i mbushi 100 vjet, një shekull. E lindur në Dibër të madhe në familjen Kolari dhe më vone e martuar me Lutfi Kërkutin ku Zoti i bekoi me mbi 60 anëtaë në familje, nga të cilët 4 djem, 3 vajza, 11 nipër, 10 mbesa, 14 stërnipër, 20 stërmbesa, 4 katranipër, 2 katrambesa dhe 2 binjakë në pritje nga nipi i saj. Nana Xhixhe si ç është edhe e njohur në familjen Kerkuti njihet për mikpritjen, bujare si dhe tepër pastërtore. I rriti dhe i drejtoi me të gjitha mundësitë e saj. Që nga viti 2012 Nënë Nadirja jeton në Amerikë nën mbikqyerjen e familjarëve të saj ku kohë pas kohe e vizitojnë dhe e respektojnë Nënën më të vjter të familjes Kërkuti. Sot me dashuri i dhuruan100 trëndafila nënës dibrane Nadire Kërkutit që arriti shekullin të jetojë me këmbë dhe dorë.Pleqëri të bardhë flokargjenda Nëna Xhixhe!
28 Nëntor, 2021Staten Island, New York

NË VLORË DO T’I BËJMË BASHKË TË GJITHË KORIFEJT E KOMBIT

by

Nga Mehmet PRISHTINA/


Bustin që po e vendosim sot këtu, do të jetë edhe një orë mësimi më shumë për nxënësit e shkollave të Vlorës, sepse sa më shumë që ata të dijnë për Isa Boletinin, sigurisht që do të dijnë edhe për Kosovën dhe gjithë viset shqiptare në Ballkan, të cilat, kush më shumë e kush më pak, kontribuan në pavarësimin e Shqipërisë më 28 nëntor 1912.
Sot, në këtë ditë të shenjtë për kombin tonë, Vlora dhe vlonjatët po e mirëpresin në mesin e tyre kalorësin e Pavarësisë nga Kosova, heroin tonë kombëtar, Isa Boletinin, të derdhur në bronz.
Një komb është i përparuar jo vetëm për shkak të zhvillimit ekonomik e teknologjik në ditët e sotme, por edhe për shkak të qëndrimit që mban ndaj të kaluarës. Sa më dinjitoz të jetë ky qëndrim, aq më e sigurt është e ardhmja e kombit.
Ne sot në Vlorë, bashkë me vëllezërit vlonjat, në krye me krerët e bashkisë, po dëshmojmë se jo vetëm që nuk e kemi harruar të kaluarën tonë të mbushur me plot sakrifica e sfida, por po u lëmë porosi brezave pas nesh se liria dhe pavarësia jonë kombëtare u bënë pjesë e pandarë e gjeografisë sonë etnike, duke përfshi edhe viset shqiptare në Kosovë, Maqedoni, Mal të Zi, Kosovë Lindore e deri në skajet më të largëta të Çamërisë.
Pra, ne sot po e dëshmojmë se jo vetëm që nuk e kemi harruar heroin tonë kombëtar Isa Boletinin, por po duam që emrin dhe veprën e tij ta përjetësojmë në këtë shtatore, e cila do të jetë simblolika më e qëlluar e evokimit të aspiratave tona të përbashkëta kombëtare.
Bustin që po e vendosim sot këtu, do të jetë edhe një orë mësimi më shumë për nxënësit e shkollave të Vlorës, sepse sa më shumë që ata të dijnë për Isa Boletinin, sigurisht që do të dijnë edhe për Kosovën dhe gjithë viset shqiptare në Ballkan, të cilat, kush më shumë e kush më pak, kontribuan në pavarësimin e Shqipërisë më 28 nëntor 1912.

Akti final i Pavarësisë së Shqipërisë pati edhe zhvillimin paraprak të ngjarjeve, të cilat rrodhën jo gjithmonë ashtu siç e deshën shqiptarët, sepse në aktin e Pavarësisë munguan edhe disa figura të shquara të lëvizjes sonë kombëtare, të cilët kishin qenë promotor të pavarësisë. Me këtë duam të themi se Isa Boletini nuk ishte i vetëm në karvanin e gjatë të përpjekjeve e sakrificave për shpalljen e Pavarësisë, pork krah për krah me të ishin edhe Hasan Prishtina, Idriz Seferi, Bajram Curri e shumë emra të shquar të lëvizjes sonë kombëtare. Por, në aktin e pavarësisë ata munguan dhe siç e dini kjo ndodhi si pasojë e zënien peng të tyre nga ana e serbëve vetëm pak javës para shpalljes së Pavarësisë, konkretisht më 14.10.1912 . Prandaj Hasan Prishtina me shokët tjerë atë ditë të shenjtë të shpalljes së pavarësisë jo vetëm që mungoi por la të hapur një detyrim tonin ndaj tij, të cilin shpresoj që së shpejti do ta përmbushim. Hasan Prishtina atë ditë mungoi, por nuk mungoi fryma e bashkimit që ai e kishte kultivuar në mesin e bashkëluftëtarëve e bashkëmendmitarëve, si në aspektin mobilizimit të përtgjithshëm në kryengritjet antiosamne, ashtu edhe në idenë sublime për liri dhe pavarësi kombëtare. Idetë madhore të Hasan Prishtinës ishin prezente edhe më 28 nëntor 1912, por mosprania e tij fizike na obligon gjithë neve që ta rikthejmë figurën e Hasan Prishtinës në vendin ku e meriton, në Sheshin e Pavarësië në Vlorë, krah për krah Isa Boletinit dhe heronjve tjerë të kombit tonë. Pra, ashtu siç jemi dakorduar me krerët e Bashkisë së Vlorës, Hasan Prishtina në një të ardhme të afërt do t’i bashkohet korifenjve të kombit në Vlorë dhe shtatorja e tij do ta bëjë edhe më kuptimplot kujtimin për të gjitha sakrificat që janë bërë në shërbim të lirisë dhe pavarësisë së kombit tonë.

Vlorë, 28 nëntor, 2021
(Fjalë përshëndetëse me rastin e sjelljes së bustit të Isa Boletinit nga Mitrovica në Vlorë)

DOKTORANTJA ORNELLA DAROVA I BASHKOHET VATRËS

by

Dielli/


Festa e Flamurit Kombëtar dhe e 109 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë në Vatër solli një shqiptare të suksesshme e patriote të flaktë që zgjodhi këtë festëtë shënuar për tu bërë pjesë e Federatës Panshqiptare të Amerikës Vatra. Ornella Darova, doktorante pranë Universitetit të Pennsylvanias, konsulente për Bankën Botërore për rritjen e firmave në Ballkanin Perëndimor, dhe konsulente për OECD mbi çeshtjet e rregullimit dhe konkurrencës në ekonomi, nga sot do të japë kontributin e saj në Federatën Vatra. Ajo u shpreh shumë e emocionuar për ardhjen për herë të parë në Vatër në këtë ditë të shënuar kombëtare dhe mbi të gjitha për krenarinë dhe historinë e jashtëzakonshme që të jep roli dhe ekzistenca e Vatrës më shumë se një shekull jetëgjatësi. Ornella është e angazhuar me Shoqatën e Studentëve Shqiptarë në Philadelphia ku zhvillojnë aktivitete patriotike, kulturore dhe studimore duke qenë një oaz patriotik që u vjen në ndihmë për integrim të gjithë studentëve shqiptarë në Philadelpia. Ornella Darova ftoi edhe studentët dhe kërkues të tjerë shkencorë që të bëhen pjesë e Vatrës dhe të kontribuojnë në dobi të çështjes kombëtare.

SHKOLLA SHQIPE ‟ARDHMËRIA” NË LONDËR

by

Anila Kadija mësuese e gjuhës shqipe për nivelin e parë të grupmoshës 6-9 vjeç dhe drejtuese artistike, në shkollën shqipe ‟Ardhmëria”, Londër, Angli rrëfen ekskluzivisht për gazetën ‟Dielli”, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, historinë e krijimit të shkollës shqipe në Londër, angazhimin dhe kontributin në shkollën shqipe, kurrikulat mësimore, tekstet, bashkëpunimet dhe aktivitetet, si e pret shoqëria angleze mësimin e gjuhës shqipe, gjuha si formë e identitetit kombëtar shqiptar dhe vështirësitë e sfidat e mësimit online. Me Anila Kadija bisedoi Editori i ‟Diellit” Sokol PAJA.


HISTORIA E KRIJIMIT TË SHKOLLËS SHQIPE “ARDHMËRIA” NË LONDËR, ANGAZHIMI E KONTRIBUTI


Historia e shkollave në Londër, sinqerisht, unë nuk mund ta bëj pasi këtu kam vetëm 6 vite që jam trasferuar por mund të theksoj me bindje që ka një histori prej më shumë se 20 vjetësh emigracioni në UK dhe këtu nuk kanë munguar asnjëherë organizata, shoqata, me shkollat e tyre ndërvite të cilat i kanë dhënë një ndihmesë kolosale komunitetit shqiptar dhe prezantimit dinjitoz shqiptar në Mbretërine e Bashkuar. Mund të citoj Shoqatën Ardhmëria, Mather Tereza, Kosova, Nënë Tereza, Shpresa Program etj. Unë jam një profesioniste e gjuhës shqipe në shumë fusha. Baza është gazetaria, profesion qysh në përfundimin e universitetit, filologjikun e Tiranes, në degën Gjuhë-Letërsi, duke u specializuar edhe në Itali në fushën e shërbimeve sociale. Kam punuar për komunitetin shqiptar qysh në fillimet e mija në emigracion në 1991, kam promovuar dhe vazhdoj të promovoj talente dhe aktivitete kulturore, libra dhe shkrimtar jo vetëm shqiptar por edhe të huaj që kanë shkruar për Shqipërinë në gjuhën e tyre origjinale, pjesë e Albania Neës dhe Shqiptari i Italisë media shqiptare në Itali, Oltre il Ponte redaksi italiane në Parma, kam bashkëpunuar dhe vazhdoj me mediat shqiptare si Intervista e Tiranës, Shekulli, Dita, Revista Psikologjia, Revista Living, Vizion, Diaspora etj prej më shumë se 35 vitesh duke ju përcjellë pa kursim jehonë shqiptare përtej Adriatikut. Sponsorizoj evente talentesh duke i mbështetuar ekonomikisht dhe profesionalisht ato. Këtu është për t’u përmendur një tejet i bukur që organizohet çdo vit me fëmijet, në Londer dhe quhet XTalent. Nuk kursehem asnjëherë të jem e dobishme në çdo ftesë që më bëhet për të ndihmuar dhe promovuar komunitetin shqiptar në diasporë. Jam pjesë e KKAD-së Këshilli Kordinues i Arsimtarëve në Diasporë ku punohet dhe kontribohet për të mirën e përbashkët në shërbim të gjuhës shqipe dhe sensibilizimin që duhet t’i bëjmë familjeve shqiptare për të dërguar fëmijët në shkollat shqipe kudo qofshin ato nëpër botë. Jo më kot këtë e lashë për të fundit si ëmbëlsira pasi pasioni im dhe eksperienca ime filloi krejt rastësisht në Parma. Në shkollen shqipe të shoqatës Scanderbeg ku mu dha edhe detyra e drejtueses dhe mësuese e asaj shkolle qysh në themelimin e saj në Shtator të 2009. Vullnetarisht vazhdova deri në 2014 në Itali dhe më vone pa shkëputje në Londër me shoqatën Ardhmëria. Kjo eksperience fantastike që u pasurua edhe nga kontaktet e lidhura në seminare të ndryshme me mesues të tjerë në diasporë, më dhuroi një energji të madhe për të punuar dhe për të kërkuar edhe më shumë pasurimin e dije si profesioniste e arsimit. Kam një lidhje të frutshme me NRCSE Qendra e Burimeve Nacionale e Edukimit Plotësues në Londër dhe specifikisht me Creative project, ku shkëmbehet eksperienca internacionale e shumë gjuheve. Jam pjesë e shumë projekteve didaktike artistike të cilat i kam paraqitur dhe janë bërë pjesë e kësaj organizate jo fitimprurëse në shërbim të mësimit të gjuhëve mëmë. Shkolla ku unë jap kontributim tim është një ndër më të mirat në Londër për faktin e kualifikimit të lartë që kanë mësueset e kësaj shkolle, mënyrës së shkëlqyer e cila menaxhohet nga drejtoria dhe stafi organizues, por për të theksuar nga numri shumë i madh i fëmijëve që e frekuentojnë këtë shkollë. Libri im “Ninulla e zemrës” është një përmbledhje e të gjitha këtyre ndjesive dhe emocioneve që pasioni dhe dashuria për gjuhën dhe fëmijët janë bërë prioritet i punës time me diasporën këto 10 vitet e fundit.

KURRIKULAT MËSIMORE, TEKSTET DHE BASHKËPUNIMET


Kurrikula me të cilat punohet janë të lidhura me vite të ndryshme të eksperiencës shkollore. Gjithmonë të orientuar nga Ministritë përkatëse të Shqipërisë dhe Kosovës në bashkëpunim me QBD Qendrën e Botimeve për Diasporën. Kemi përdorur Doracaket, Platformën SchoolMe, librat pafund që Qendra e Botimeve për Diasporën na përcjell prej dy vitesh nga Shqipëria në Londër nëpërmjet Ambasadës të Shqipërisë në Londër.

SI PRITET NË LONDËR NGA SHOQËRIA ANGLEZE MËSIMI I GJUHËS SHQIPE


Londra është një qytet metropolitan gjigant. Natyra shumëkulturore krijon në mënyrë origjinale mendjen e hapur që njerëzit dhe sistemi shoqëror ka këtu. Ke çdo të drejtë të shfrytëzosh konceptin e kreativitetit dhe të iniciativës. Gjithëkush është i lirë, në kontekstin e rregullave që obligon ky shtet, të krijojë apo vendosë në praktikë një ide të bukur lidhur me shkollën meqënëse pyetja është e tillë. Kemi familje me dy kombësi, shqiptare dhe angleze, ku fëmijët ka raste edhe prindi i cili është anglez vjen të mësojë me shumë entuziazëm dhe dëshirë gjuhën e mrekullueshme shqipe.

GJUHA SI FORMË E IDENTITETIT KOMBËTAR SHQIPTAR


Gjuha është kulturë dhe krijon sintoninë më të bukur që njeriu mund të realizojë në raportet humane. Gjuha është nevojë shprehje sentimentale. Gjuha është përçim autenticiteti. Pa gjuhën nuk kemi identitet dhe ne e mbrojmë atë që brezat nëpër diasporë ta kenë të ngrohtë fjalën e gjyshërve dhe jo një gjest duarsh për ta kuptuar me vështiresi. Qëllimi ynë, si mësues, drejtuar fëmijëve, është që ajo t’ju futet thellë në esencën e jetës pa u sforcuar dhe pa e parë si “sakrificë” për kohën që po i kushtojnë një herë në javë në shkollë. Si kënaqësi që nesër do ta konsiderojnë një pasuri të paçmuar.
AKTIVITETET KRYESORE TË ZHVILLUARA DHE PLANET PËR KËTË VIT


Të panumërta! Na pret një aktivitet madhështor të dielën, ditë që përkon me Festën e Flamurit, 28 Nëntorin e shenjtë!

VËSHTIRËSITË DHE SFIDAT E MËSIMIT ONLINE


U punua më shumë se një vit në mësimin online. Kushtet e Covid-19 na obliguan për një zgjidhje të tillë. Por edhe se numri është më i kufizuar në këtë formë mësimdhënie, patëm momente jashtëzakonisht pozitive. U lidhëm edhe më shumë me prindërit duke bërë edhe projekte me ta lidhur me situatën dhe kushtet që të krijojnë stres dhe probleme në pandemi të tilla. Më shumë se asnjëherë kemi bërë projekte artistike për t’i argëtuar dhe mësuar fëmijët. Nga Shtatori kemi filluar në shkollë por klasat online vazhdojnë me ata fëmijë të cilët për arsye të ndryshme nuk mund të vijnë dot në shkollë dhe kjo ishte edhe një e mirë e eksperimentimit të mësimit online, që më parë nuk bëhej. Jemi gjithmonë vigjilent, situata nuk është ende e qetë, bota nuk e ka kaluar emergjencën covid, ndaj në momentin ku nuk do të mundemi të vazhdojmë në shkollë do të kemi vullnetin e mirë, të gjithë së bashku ta gëzojmë dhe të mësojmë gjuhën në formën online.