Nga Ramazan Çeka/

Takim tradicional i Shoqatës “Dukagjini” në Michigan.

Mbrëmja festive e “Natës së Bashkimit” të shqiptarëve, e organizuar nga Shoqata “Dukagjini” në Michigan, është kthyer tashmë në një festë tradicionale jo vetëm për dukagjinasit, anëtarë apo mbështetës të kësaj shoqate, por edhe për mbarë komunitetin shqiptaro – amerikan në Michigan të Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Për 18-vite me rradhë, që nga data e themelimit të kësaj shoqate në vitin 2005, është bërë traditë që të organizohet “Nata e Bashkimit” apo e takimit, siç e prezantojnë zyrtarisht drejtuesit e shoqatës, e cila gjithnjë e më shumë po dëshmon për rëndësinë dhe vlerat që mbart kjo darkë solemne.

E menduar si një nevojë për të përmbushur objektivat dhe qëllimin për të cilin është themeluar kjo shoqatë, duke u pasuruar gjithnjë e më shumë ndër vite me vlera kulturore e humane, traditë dhe folklor, shpesh edhe për të mbledhur fonde për t’i dhënë një dorë mbështetje vëndlindjes, ky bashkim i ka kapërcyer të gjitha limitet për t’u quajtur vetëm një darkë rutinë e takimit të shoqatës, ndaj me të drejt sot në komunitet njihet si Darka e Bashkimit të Shqiptarëve.

Ky bashkim e hapi siparin e tij në orën 19.00 të mbrëmjes së 29-dhjetorit, në sallen e Kishës “Zoja Pajtore”, e cila prej dekadash është kthyer në strehë shpirtërore dhe vllazërore për gjithë shqiptarët.

Fjala e rastit dhe e mikpritjes, ashtu siç ka qenë tradit atje, në kullat e gurit në Malësinë e Dukagjinit, e mbajti i zoti i shtëpisë z. Ndue Ftoni, Kryetar i Shoqatës “Dukagjini” në Michigan, i cili ndër të tjera tha:

“Sonte këtë darkë do ta quaj darkë bashkimi e falenderimi, pasi sonte në këtë sallë jemi bashkue dukagjinas, malësorë, patriotë shqiptarë dhe intelektualë të shquar, drejtues shoqatash dhe ansamblesh, që punojnë e kontribuojnë me devocion për çështjen kombëtare.

Në këtë darkë dua të falenderoj të gjithë ata dukagjinas e jo vetëm, që punuan e kontribuan në vite për të mbajtur të gjallë frymën e bashkimit në këtë shoqatë, që ndihmuan e kontribuan në mbledhje fondesh për donacione, duke investuar në art, në kulturë, në infrastrukturë e në nevoja jetike në Dukagjin, Shkodër e këtu në Komunitetin Shqiptar të Michiganit.

Gjithashtu dua të falenderoj të gjithë ata dukagjinas që më kanë mbështet edhe mua si kryetar i shoqatës, në mbarvajtjen e punës organizative”.

Me shumë dashamirësi z. Ndue Ftoni falenderoi me përzemërsi të ftuarit dhe miqtë e ardhur nga larg, si dhe të gjithë të pranishmit, duke i cilësuar dhe vlerësuar për punën dhe kontributet e tyre në aktivitetet dhe fushat e tyre të jetës.

Në organizimin e Darkës së “Bashkimit” nga Shoqata “Dukagjini” në Michigan, një rol të rëndësishëm në mbarvajtjen e saj, pati edhe performanca e moderatorit të njohur nga Mirdita, studiuesit dhe akademikut Zef Pergega, i cili me shumë seriozitet dhe profesionalizëm, përcolli emocion dhe dinjitet tek të pranishmit.

Me një prezencë sa zyrtare, aq miqsore, përshëndeti të pranishmit edhe Av. Ervin Tinaj, Kryetar i Shoqatës “Kelmendi”, i cili si më i riu ndër këta drejtues, me fjalë të mirëpeshuara në mençurinë e malësorit, falenderoi organizatorët dhe përshëndeti të pranishmit me fjalë zemre.

Në takimin festiv të Shoqatës “Dukagjini” në Michigan, ishte i ftuar bashkë me Shoqërinë Kulturore – Artistike “RAPSHA NË MËRGIM”, z. Anton Junçaj, i cili në fjalën e tij përshëndetëse përcolli emocione të veçanta tek të gjithë të pranshmit.

Prezantimi i performancës së shkëlqyer i valltarëve dhe përshëndetja e tij, i dhanë nuanca patriotike dhe atdhetarie kësaj darke bashkimi, për çka vlerësohet nga i gjithë komuniteti si një malësor i traditës dhe i mikpritjes.

Në këtë darkë bashkimi u përkujtua edhe kёngёtari dukagjinas Prelё Marku, i cili me këngёn dhe zërin e tij, transmetoi nё komunitet, folkun burimor tё krahinёs, duke marrё pjesё dhe duke e shpalosur atë nё koncerte e aktivitete kulturore tё Diasporёs Panshqiptare.

Televizioni ACTV në Michigan transmetoi përmes një projektori një insert që tregoi vlerat e këtij këngëtari të paharruar.

Të ftuar në këtë mbrëmje bashkimi ishin edhe këngëtarët e mirënjohur të trevës së Dukagjinit, rapsodët Fran Kodra dhe Ndue Shytani.

Qendra e Artit dhe Kulturës Shqiptare me president Dr.Minella Kureta, e nderoi këngëtarin e paharruar Prelë Marku me një Mirënjohje, të cilën në emër të kësaj qendre e dorëzoj artisti Fran Kodra.

Viti 2023 ishte shpallur edhe Viti i Xhubletës, si një vlerë e çmuar, e cila u pranua në UNESCO.

Shoqata Kulturore “Xhubleta e Alpeve Shqiptare” e nderoi z.Ndue Ftoni me “Mirënjohje”, në vlerësim të punës dhe kontributit të tij, si një veprimtar i shquar për merita të jashtëzakonshme, jo vetëm në treven e Dukagjinit dhe të Malësisë së Madhe, ku ruhet e trashëgohet xhubleta, kjo pasuri materiale dhe shpirtërore e lokeve tona, në prehërin e së cilës është rritur edhe z.Ndue Ftoni, por edhe për ruajtjen e kësaj trashëgëmie, në Komunitetin e Shqiptarëve në Amerikë, si atdhetar e veprimtar, por dhe si përfaqsues i Shoqatës “Dukagjini” në mërgim.

Darka e Bashkimit shpalosi edhe një herë vlerat kulturore të Dukagjinit, të gërshetuara me këngë e valle tradicionale, si dhe vlerësime kontributesh për antarët dhe aktivistët patriotë shqiptarë.

Nga Mimoza Dajçi/

Për të parë nga afër Rrugën “Ismail Qemali” në Staten Island në New York udhëtuam me anije mbi lumin Hudson. Megjithëse moti ishte me shi, udhëtimi shkoi mirë e u duk interesant. Jo larg nga Manhattan-i mund të shikoje Statujën e Lirisë. Në Molin tjetër na priste patrioti dhe Kryetari i Shoqatës Shqiptaro-Amerikane “Staten Island” Naser Nika, i cili është një ndër organizatorët kryesorë të emërimit të kësaj rruge me emrin e firmëtarit të Pavarësisë së Shqipërisë Ismail Qemali. Për këtë nismë të rëndësishme Z. Nika tha se, një kontribut të veçantë ka dhënë edhe i biri i dëshmorit Mustafë Qorraj nga Kosova, Shpëtim Qorraj dhe Dr. Bahri Ceka.

Më 3 qershor 2023, komuniteti shqiptar në Staten Island, New York, festoi emërimin e rrugës “Ismail Qemali”. Moment historik ky në nderim të njërit prej udhëheqësve më të shquar të Lëvizjes Kombëtare Shqiptare dhe kryetarit të parë të Shtetit Shqiptar. Emërimi i kësaj rruge me emrin “Ismail Qemali” në Staten Island në New York, shënoi njëherësh një sukses të veçantë edhe për komunitetin shqiptar në New York.

Sipas Z. Nika, në ceremoni morën pjesë kryetari i qytetit të New York, Eric Adams, kongresmenja Nicole Malliotakis, Asambleistët Samuel Pirozzolo, David Carr, etj. Naser Nika, i cili njihet si një veprimtar i palodhur i komunitetit në SHBA, tha se në qershor të viti 2024 në Staten Island do të emërohet edhe një rrugë me emrin e Heroit të Popullit “Isa Boletini”, i cili megjithëse i sëmurë rëndë, duke mbajtur premtimin ndaj Plakut të Urtë sëbashku me 400 luftëtarët e tij udhëtoi drejt Vlorës për të qenë i pranishëm në Shpalljen e Pavarësisë së Shqipërisë. Për emërimin e rrugës “Ismail Qemali” dhe më pas për emërimin që do të kemi për rrugën “Isa Boletini” Z. Naser Nika tha se kemi patur bashkëpunim të mirë me Dr. Bahri Ceka, anëtarët e Shoqatës Shqiptare-Amerikane në Staten Island dhe mbështetjen e politikanëve të Zonës.

Emërtimi i rrugës “Ismail Qemali” pason me emërimin e disa rrugëve të tjera në SHBA, ku mund të përmendin Rrugët “Nënë Tereza”, “Skënderbeu”, “Fan Noli” të cilat u vendosën nën kujdesin dhe interesimin e disa përfaqësuesve të suksesshëm të komunitetit tonë në bashkëpunim të mirë me liderët e politikës amerikane. Të cilët me arritjet e tyre në fusha të ndryshme të jetës, përkushtimit, kohës që japin në jetën sociale mes komuniteteve krijuan një imazh mjaft pozitiv edhe në arenën politike e vendimmarrëse në Amerikë. Pasi asgjë nuk vjen si dhuratë nga qielli pa sakrificë e lodhje. Ne si diasporë duhet të ndihemi krenarë për këta njerëz të mirë e patriotë që shpenzojnë kohën e tyre të çmuar në dobi të çështjes kombëtare shqiptare e popullit amerikan. Njeherësh falenderojmë SHBA për mikëpritjen, mbështetjen e vlerësimin që na kanë dhënë e kanë treguar historikisht ndaj shqiptarëve qysh në kohën e Presidentit Woodrow Wilson, Presidentit Klinton, Presidentit Bush, Presidentit Obama etj. Ku mund të veçojmë përmbysjen e diktaturës komuniste më të egër në Shqipëri dhe Pavarësinë e Kosovës.

Violeta Dushallari/

Të shkruash për Gëzim (Jimmy) Dushallari, në këtë përvjetor të parë pas vdekjes është shumë e vështirë. Ah, vëllai im i dashur Jimmy, sa po më mungon. Po vështroj foton tënde dhe lotët me rrjedhin… dhe nuk e di se nga t’ia nis më parë pasi kam një vit që nuk e dëgjoj zërin tënd të bukur e të ëmbël. Është 2 Dhjetor 2023. U bë një vit pa Ty, vëllai im i dashur, akoma nuk mund ta besoj ndarjen tënde nga ne. Ishte një ndarje nga jeta që akoma më duket si ëndërr, me shpresen se do të të shoh një ditë. Po kjo është vetëm një ëndërr….Si mund ta besoj që Ti, vëllai im i dashur nuk je më mes nesh, me fëmijët e tu të dashur, Eda dhe Doris, që ti i doje dhe kujdeseshe aq shumë për ta. Jimmy, shikoj foton tënde me fëmijët e tu dhe lotët më rrjedhin…Në sytë e fëmijëve mund të lexosh se sa shumë u mungon babai i tyre i dashur. Ata të shikojnë në sy dhe presin, presin….përgjigje. Dhe sa kohë Eda dhe Doris do presin që të shohin babin e tyre të dashur, buzeqeshjen e tij dhe dashurinë që përcillte ai tek fëmijët. Po kjo pritje e gjatë qenka shumë e dhimbshme për të gjithë ne. Si sot, një vit më parë, më kujtohet ajo ditë e zezë kur Ti, vëllai im i dashur , mbylle ata sytë e bukur përgjithmonë. Humbja jote ishte jo vetëm e parakohshme por edhe e dhimbshme. E vështirë qenka jeta pa Ty, vëllai ynë i dashur, Jimmy. Buzeqeshja jote, dhe fjalët e tua të embla do të mbesin gjithmonë në zemrat tona. Ndarja nga Ty, nuk mund ta shuajë mallin dhe dashurinë që kemi për Ty, vëllai ynë i dashur. Në aspektin familjar, Jimmy ishte i jashtëzakonshëm dhe shembullor, dhe për këtë ne ndihemi krenarë. E madhe është krenaria për Ty, por më e madhe është mungesa jote. Jimmy, ti do të kujtohesh gjithmonë jo vetëm një baba dhe vëlla i dashur, por edhe një patriot dhe njeri i respektuar nga shoqëria si në Shqipëri por edhe në diasporën shqiptare. Kujtimet e mia për vëllain tim të dashur, kanë një fillim të largët por dhe një fund pambarim. Po të premtoj vëllai im i dashur, Jimmy, do të jesh përgjithmonë në zemrat tona, dhe në zemrat e fëmijëve të tu, që ti u dhuroje vetëm dashuri. Do të jesh në zemrën time, në shpirtin tim, Jimmy, deri ditën e fundit të jetës sime.

Andrea Sotir Pani/

Ngritja e degës së Vatrës në Boston është një eveniment historik që unë si stërnip i Josif Panit, nip Vasil Panit dhe i biri Sotir Panit i edukuar me atdhedashurinë dhe i rritur me historinë e Vatrës ju bashkëngjita grupit organizues të Bostonit dhe kandidova për të dhënë kontributin tim për këtë organizatë të vyer me histori unike dhe të lavdishme patriotike. Falenderoj të gjithë vatranët e vjetër dhe të rinj të Bostonit, kryetarin e Vatrës, kryesinë, Këshillin dhe të deleguarit e kryesisë së Vatrës që ndodheshin në kuvënd për nderin dhe respektin që kanë treguar për famijen Pani ndër vite dhe sërishmi në kuvëndin zgjedhor të Vatrës së Bostonit. Falenderoj të gjithë pjesëmarrësit për nderimin dhe respektin që më bënë si person, si histori familjare dhe mbi të gjitha si Vatër e të gjithë shqiptarëve të Amerikës. Amaneti, nderi dhe respekti, fjalët e z. Malota i cili solli në jetë një dialog midis Kostë Çekrezit dhe Vasil Panit mi njomën sytë. Urime z.Mentor Maksutaj dhe suksese degës së Vatrës Boston. Uroj që Vatra të eci gjithmonë në gjurmët dhe me idealin e atyre që e themeluan. Rrënjët e saj duhet të ushqehen nga brezi i ri që të mos shuhet kurrë, por ta trashëgojmë nder breza. Unë jam gati të ndihmoj për këtë mision dhe betohem në emër të Zotit dhe për këtë flamur që do ta mbaj amanetin e të parëve të mi dhe do bëj ç’është e mundur për ta pasuar tek pasardhësit e mi. Jam krenar dhe i gëzuar që Vatra qëndron e shenjtë, shpirti i patriotizmit dhe

shqiptarizmës qëndron i gjallë në zemrat tona. Me krijimin e Vatrës Boston komuniteti shqiptar i Bostonit dhe rrethinave të tij u zgjua nga gjumi i gjatë letargjik. Falenderimet më të veçanta i takojnë grupit organizator për punën e shkëlqyer. Këtij grupi patriotik me vizion unë iu bashkëngjita që në hapat e para i frymëzuar nga vepra e atyre që themeluan dhe e mbajten Vatrën gjallë ndër dekada. Midis tyre, stergjyshi dhe gjyshi tim Josif e Vasil Pani kanë pasur një rol dhe ndikim jashtëzakonshëm. Ata luftuan me penë, pushkë dhe të holla për atdheun

dhe mëmëdheun e tyre. Vasil Pani financoi personalisht në vitet e depresionit të madh për

ta patur Vatrën edhe sot të fortë e trashëguese të jetëgjatësisë historike. Faik Konica në gazeten Dielli është shprehur: “Josif Pani ishte një shqiptar me karakter të shëndoshë, një nacionalist me ndjenja të kthejllta, një bashkëpunëtor imi i vjetër dhe një mik i patundur”. Ndërsa Noli shprehet se Vasil

Pani ka qenë gjithmonë në ballë të taborrit të shqiptarizmës”. Duke marrë pjesë në punën patriotike të Vatrës në Boston, i qëndroj besnik misionit patriotik dhe amanetit të të parëve të mi të cilët me patriotizmin e tyre më frymëzuan dhe edukuan me dashurinë për atdheun tim. Historikisht shqiptari ka qenë dinjitoz, i qetë dhe krenar se ka luftuar për atdheun dhe mëmëdheun e tij. Ne po e forcojmë Vatrën në vendlindjen e saj në Boston. Mendoj që duhet të punojmë fort dhe t’ia lëmë stafetën brezit të ri që Vatra të ketë një të ardhme të sigurtë dhe të ndritur si vetë historia e saj. Nderim dhe respekt themeluesve të Vatrës dhe atyre që e mbajtën Vatrën gjallë deri më sot. Zoti na ndihmoftë që të trashëgohet brez pas brezi. Rroftë populli shqiptar, kombi shqiptar dhe miqtë tanë kudo ku ndodhen.

Luljeta Xhediku

New York/

Në kuadrin e festave të fundvitit, nën kujdesin e Kryetarit të shoqatës shqiptaro-amerikane “Skënderbej” Inc.z. Imer Lacaj,kryesia organizoi edicionin e 3-të të ciklit “Dëgjoni zërat tanë!” me temë “Festojmë së bashku Krishtlindjen dhe Vitin e Ri 2024! Të rinjtë dhe fëmijët e grupit “Bashkëbisedojmë bukur në gjuhën shqipe”, program i shoqatës shqiptaro-amerikane “Skënderbej” Inc. festuan magjishëm festat aq të dashura të shqiptarëve dhe jo vetëm, Krishtlindjen dhe Vitin e Ri. Atmosfera tepër e ngrohtë, plot drita e ngjyra festive, muzika e Krishtlindjes në sfond në ambientet e bibliotekës në “Cadman Plaza” të jepnin një ndjesi aq të bukur edhe çlodhëse sa harroje gjithë lodhjen e këtij viti që po lëmë pas. Të mbushur me urime, shpresë e gëzim për pritjen e një viti të ri fëmijë, të rinj, prindër, anëtarë e miq të shoqatës bisedonin hareshëm e gëzueshëm me njëri-tjetrin. Aktiviteti i përgatitur nën kujdesin e veçantë të dy drejtueseve të programit dhe anëtare të shoqatës, Adelina Lacaj dhe Gela Bulku ishte i ndarë në dy sesione. Sesioni i parë nisi me të gjithë fëmijët e të rinjtë, që u ulën duke pikturuar një shtëpizë të vogël në kohë feste, në dëborë me dy bredha përreth, nën drejtimin e mësueses së talentuar të pikturës, znj. Melita Cakani. Ishte vërtet kënaqësi teksa i shihje të gjithë të përqendruar e zhytur në botën e artit.

Sesioni i dytë ishte i larmishëm dhe i ndërthurur me këngë, slideshows, kartolina urimi, balet edhe këngë. Programin e prezantoi nxënësi Kelvin Rustani. Nxënës të grupit “Bashkëbisedojmë në gjuhën e bukur shqipe”, program i shoqatës shqiptaro-amerikane “Skënderbej” Inc. përshëndetën kryetarin e kësaj shoqate edhe kryesinë për mundësinë që i jep brezit të ri për të ruajtur kulturën e vendit amë, si edhe për mësimin e gjuhës së bukur shqipe. Ata ftuan kryetarin e shoqatës z. Imer Lacaj për të mbajtur fjalën përshëndetëse. Z. Imer Lacaj, pasi përshëndeti të pranishmit ju uroi të gjithëve: “Gëzuar Vitin e Ri 2024 dhe qoftë një vit i mbarë për ju dhe familjet tuaja”, ai gjithashtu falënderoi përzemërsisht profesoreshën e pikturës znj. Melita Cekani për pjesëmarrjen në këtë edicion. Më pas filloi prezantimi i parë nga nxënësja Altea Bala, e cila shfaqi një kolazh me foto festive ndër vite. Prezantimi i dytë ishte nga nxënësja Erla Lamçe. Erla kishte përgatitur disa kartolina urimi për familjarët e saj, mësuesit edhe një kartolinë për të gjithë shqiptarët. Më prekëse ishte kartolina e saj për nënën e gjyshin që jetojnë në Shqipëri. Një pjesë e luajtur nga Enzo Rustani dhe Jori Lamçe, e cila përcillte mesazhin e shenjtë të lindjes së Krishtit, i cili është edhe drita e botës dhe shpëtimtari që erdhi në tokë për të shpëtuar të gjithë ata që besojnë në emrin e tij, mori duartrokitje të ngrohta. Ata kënduan edhe këngën “Njëherë në një stallë”, të cilën e shoqëroi në kitarë znj. Gela Bulku. Kelvin Rustani paraqiti projektin e tij ku fliste ndër të tjera pse në Shqipëri quhet bredhi i Vitit të Ri, kjo pasi në Shqipëri ishte e ndaluar të festoje Krishtlindjen në kohën e regjimit komunist. Jori Lamçe këndoi këngën “Dua më shumë Shqipërinë”. Enzo Rustani shfaqi në ekranin e madh një kolazh fotografish nga një dramë, të cilën e vuri në skenë për Krishtlindje në një nga kishat e Nju Jorkut dhe nga një projekt, të cilin e realizoi në shkollën ku mëson. Një balet nga NutCracker u interpretua nga balerina e talentuar, Anja Kojku. Jessica Ndregjoni dhe Sara Ndregjoni prezantuan projektin e tyre, i cili gjithashtu fliste për traditën e festave dhe vendet magjike që duhet të vizitojmë në Manhattan gjatë këtyre festave. Për ta mbyllur, të gjithë fëmijët, shoqëruar në kitarë nga nxënësi Eneo Rustani kënduan këngën “Ja na erdhi Viti i Ri”. Ndërsa këtij programi të ngjeshur festiv, i cili zgjati rreth katër orë i erdhi fundi, stafi i grupit “Bashkëbisedojmë në gjuhën e bukur shqipe”, program i shoqatës shqiptaro-amerikane “Skënderbej” Inc. uron të gjithë shqiptarët që jetojnë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe të gjithë shqiptarët në Shqipëri e kudo që ndodhen: Gëzuar Krishtlindjen dhe Vitin e Ri 2024! Sa më shumë paqe, dashuri e mirëkuptim midis shqiptarëve kudo që janë! Gëzuar!