Nga: Hysen S.Dizdari

Studjues e Historisë e Filatelisë/

Me daten 7 mars 2024 në Jubileun e 115 vjetorin të shkollës Normale Elbasan, me financimin e Fondacionit, “Hasan Prishtina”, në muzeun e kësaj shkolle e cila sot mban emrin : “Luigj Gurakuqi” u vndosë busti i patriotit Hasan Prishtina.

Zoti ,Mehmet Prishtina , pasëardhës i kësaj familje, Drejtori i Fondacionit “Hasan Prishtina” dhe financuesi i këtij busti gjatë ceremonisë së inagurimit theksoi : “ Një nga drejtimet kryesore të veprimtarisë patriotike të Hasan Prishtinës ka qënë ,zhvillimi i arsimit kombëtarë shqiptarë ,prandaj ai që në vitin e parë të kësaj shkollë ,në vitin 1909 ,financoi bursat e studimit, për mbi 50 nxënës nga të gjtha krahinat e Kosovës pranë kësaj shkolle.Prandaj sot unë jam, shumë i gëzuar se patrioti Hasan Prishtina është kthyer në shtëpinë e vet.”

Patrioti, Hasan Bej Prishtina, ishte, ideologu i rilindjes sonë kombëtare, udhëheqës politik, organizator i kryengritjeve kundër pushtuesve, diplomat, mendimtarë i madh, por dhe një arsimdashës i madh.

Ai ka dhënë një kontributë, madhorë për ngritjen dhe zvillimit të arsimit kombëtarë shqiptarë.

Hasan Prishtina , rridhte nga një familje,shqiptare, atdhetare e patriotike,shumë e pasur,e cila kishte edhe pozita të larta në qeverisjen e Vilajetit,Kosovës e Selanikut. Babai i tij Ahmeti Beu ,ishte një nga organizatorët e Lidhjes Shqiptare të Prizerenit ,prandaj në vitin 1880 u internua nga qeveria osmane në ,Tarabuzan të Anadollit së bashku me krerë e tjerë të Lidhjes Shqiptare të Prizerenit.

Hasan Prishtina , pasi përfundoi shkollën e ultë,ruzhdijes në Vushtri, vazhdoi gjimnazin në gjuhë greke në Selanik, ku jetonte familja e tij.Në këtë gjimnaz,ai perveç gjuhës greke mësoi edhe gjuhë frenge, aty u njoh me veprat e iluministve francezë si, Monteskie, Zhak Zhak Rusos, Volterit e tjerë.

Pas gjimnazit ai përfundoi shkollën e lartë në Degen:Drejtësi në Stambollë, ku punojë disa vite në administraten turke. Në vitin 1908 – 1912, u zgjodhë deputet i sanxhakut Prishtinës në Parlamentin Osman.Gjatë shkollës lartë për drejtësi në Stambollë u njoh dhe në vitin 1909 u martue me Znj.Igballe Çekrezin nga Stambolli e cila kishte arsimin e lartë në drejtësi e zotëronte disa gjuhë të hueja.

Hasan Prishtina ,duke qenë vet i shkolluar në shkollat më të mira të kohës tij, e zotërues e disa gjuhve të hueja, e kuptojë rolin e madhë që luan arsimi dhe shkolla në edukimin, patriotik e atdhetarë të brezit të ri. Prandaj gjithë jeten e tij ai dhe bashkshortja e tij i kushtuan ,një kujdes të veçantë ,hapjes shkollave dhe arsimimit të brezit të ri.

Aktivitetin e kontributi i tij për hapjen e shkollave e fillojë në vitin 1908 dhe vazhdoi gjatë gjithë jetës tij.

Vlen për tu theksuar akti i tij bujar e fisnik, ku në vitin 1909 me mbeshtetjen e tij, financiare dërgojë rreth 50 nxënës, nga gjitha trevat e Kosovës për të vazhduar Shkollë Normale në qytetin e Elbasanit, kur e gjithë shkolla kishte vetem 140 nxënës. Por kuntributi tij vazhdon më tej, kur ai dërgojë edhe 25 nxënës të tjërë nga Kosova, për shkollim e studime në Austri e Hungari, në degët, tregtare, ekonomi, bujqësi e tjerë.

Një kontributë tjëtër madhorë i Hasan Prishtinës e veçanarisht i bashkëshortes tij,Znj.Igballe Prishtina , ishte hapja e shkollës për vajza në Vushtri në vitet 1915-1918, krahas hapej shkollave ajo organizoje edhe kurse për garatë shqiptare, për muzikë,për rrobaqepsi, për guzhinjere. Etjerë

Shkollën e mesme Normale e Elbasanit u hap për herë të parë më 1 dhjetor 1909. Për hapjen e saj kishte vendosur Kongresi Elbasaniti cili u mbajt nga data, 2-10 shtator 1909.

Duke vlersuar kontributin e tij për arsimin shqiptarë ish Drejtori i Shkollës Normale të Elbasanit patrioti Luigj Gurakuqi, në Gazeten: “Bashkimi i Kombit”-Nr.25 të vitit 1910, theksonte: “Rroftë atëdhetar i shkelqyer Hasan Be Prishtina !Po rroftë për jetë ky atdhetar i lartë, ky engjell i Shqipërisë së mjerë !Historia e Kombit tonë me shkronja të arta , me shkronja të shkelqyera , do të shkruaj në ndër faqet e saj,sherbimet e mëdha , të cilat asht tue bamun deputeti i adhurueshëm, ndër deputetët ,t,onë, Hasan be Prishtina në fushën e atdhesie !”

Ne vitin 1979 ,në 70 vjetorin e hapjes së kësaj shkolle, me një vendim të Ministrisë Arsimit të kohës u krijue një komision i posaçem për mbledhjen e dekumentacionit dhe hapjen e muzeut të kësaj shkolle si vater e arsimit kombëtarë shqiptare. Pas vitit 1993 ky muze u rikonceptua, dhe në bashkëpunim me AQSH, u plotësua me dekumente arkivore , dhe sot ky muze ka një fond prej, 5000 dekumentash original e fotokopje, si libra, revista, rregjista shkolle, deftesa, protokolle të këshillit pedagogjikë, kujtime të normalistve katolog, fotot e mësusve dhe nxënsve të kësaj shkolle tjerë.

Me rastin e 7 marsit 2024 ,përshëndes, mësuesit e nxënsit e kësaj shkolle me :

Këngën e shkollës Normale të Elbasanit:

Përqark me kodra

kundrejt me male

an’e kand

prej valve t’Shkumbinit

T’rrethon natyra

moj shkoll’ Normale

gurr e paçmueshme

përparimi

Refreni:

Ti rrofsh e qofsh

moj shkoll’ Normale

rrofshin bijt e saj bujarë

ti o gjithësi përveç ti fale

që ta ndjeki me nder

çdo shqiptar

Sadik Bejko/

Në gjithë këtë historinë me Princ Lekën, simbolin e familjes mbretërore shqiptare, status që në Shqipëri është i bazuar mbi një ligj të parlamentit shqiptar, ka një pështjellim. Nuk them që mos të japin lajme dhe nga ato që janë për në faqet e shtypit rozë, por rangun mbretëror të njohur me ligj duhet ta respektojnë.

Shqiptarët kanë një familje me status mbretëror… familje në rang të lartë. Rangu është një lloj pushteti që duhet respektuar. Rangu mbrohet nga ato që quhen rregulla të pashkruara, po që në një shoqëri të mirë, janë të detyrueshme sa edhe ligjet e shkruara. Rangu është pushtet.

1.

Cilët janë njerëzit që kanë atributin e pushtetit?

Një kryeministër, një ministër… janë njerëz të pushtetit të zgjedhur, pushtet që të detyron me sanksione, me ligje, me gjykata, me polici që t’u bindesh verdikteve të tyre.

Atribute pushteti ka dhe një ekspert, një specialist në një fushë të dijes a të tregut. Një specialist i shquar i tregut, një gazetar i shquar, një bankier, një profesor me tituj shkencorë… është njeri që ushtron pushtet, pushtetin e dijeve si ekspert i një fushe të caktuar. Ai këshillon, bën analiza, jep mendime të çmuara, bën parashikime, por sado me vlerë, këto ide nuk e kanë fuqinë ligjore që domosdoshmërisht të jenë të detyrueshme të vihen në jetë.

Personat e tretë në pushtet janë njerëzit në rang. Një baron, një kont, një princ, një Papë, një Kardinal… një kryepeshkop, një përfaqësues i familjes mbetërore i njohur me ligj, quhen njerëz në rang. Ata nuk janë si njeriu me pushtet shtetëror, si një kryebashkiak a ministër. Nuk kanë as fuqi intelekti si specialistët. Mbase nuk kane as pasuri të konsiderueshme. Por ata kanë atë që quhet rang i lartë. Janë njerëz të rangut, të një shkalle shoqërore të respektueshme.

Në një shoqëri shqiptare të proletarizuar nga mendësia marksiste… siç është Shqipëria… respektohet vetëm pushteti shtetëror. Pushteti shteteror shqiptarët i ka dhunuaruar në shekuj, me ndëshkime skllavëruese e me lënie në mizerje e varfëri. E prapë shqiptarët e kanë frikë shtetin më shumë nga Zotin. Pushteti baraz Perëndia.

Në botë krahas ligjeve të shkruara, kanë fuqi, respektohen dhe rregullat e pashkruara.

Në vitet ’60, në revoltat e studentëve të Parisit kundër Presidentit De Gol, u rreshtua dhe filozofi Zhan Pol Sartër. Kur i thanë De Golit ta burgosim Sartrin, De Goli tha: Nuk burgoset Volteri! Sartri ishte një njeri i pushtetit intelektual. Që respektohet, edhe kur gabon.

Frederiku i madh i Prusisë, atyre që i ankoheshin pse e mbante pranë Volterin, u përgjigjej se ai është njeri i aristokracisë së mendimit. Se thoshte Vlhelmi i madh ka tri aristokraci, aristokracia e fisit, kontët, markezët, baronët, dukët, aristokracia e pasurisë, bankierët… dhe aristokracia e mendimit… filzofët, Gëtet, Shilerët, Bethovenët…etj.

Shqiptarët duhet të mësohen se një shoqëri e mirëstrukturuar, duke respektuar strukturat e saj të pushtetit, respekton veten, statusin e saj si shoqëri e organizuar në shkallën më të lartë.

Ne mbetemi peng i të fortit të radhës… jo i hierakive strukturore, të cilat dhe në mos qënçin të detyrueshme me ligj, janë të detyrueshme nga një ligj i të qënit shoqëri xhentëlmenësh, shoqëri e sjelljes së mirë.

Në një shoqëri të sjelljes së mirë, xhentelmenësh, dikush që humbet, pranon humbjen. Në një shoqeri të sjelljes së mirë, babai pranohet dhe me të metat, kufizimet e tij. Nuk vritet babai nga bijtë në shtëpinë e tij. Po nuk të pëlqejnë sjelljet e babait tënd, tani që nuk je në moshë minoreni, por edhe minoren të jesh, dil nga ajo shtëpi… shko, ndërto jetën tënde, larg tij.

2.

Të vij te dy personazhet që më shtynë të bëj këtë shënim.

Një aktore si Elia Zaharia, nuk është e shenjtë. As princ Leka nuk është i shenjtë. Janë njerëzorë, të gabueshëm. Madje për nga statusi shoqëror që kanë janë më të ekspozueshëm ndaj sjelljeve që zënë faqet e para të shtypit rozë.

Të gjithë e dimë se aktorët, njerëzit e showbizit, janë në faqet e para të këtij shtypi.

Edhe Princat, qofshin ata dhe me rangun më të lartë mbretëror si ata të Anglisë, nuk mbeten më pas në histori rozë… ndonjëherë dhe të dyshuar për histori të dënueshme…

Historia e Lekës dhe e Elias është dhe historia e Rangut tonë mbretëror… me pak ngjyra roze. Me pak dramacitet. Edhe njerëzit e rangut më të lartë, në jetën e përditshme, në mëkatet e tyre, janë tokësorë.

Pse shqiptarët janë kaq të prekur nga kjo histori rozë? Pse një histori rozë kaq të rendomtë… një histori tokësore… e bëjnë kaq dramatike… dhe pse me kaq duf prej rajaje prej njerëzish të mllefit revolucionar… mbrehen në inate, bërtasin në ekrane egërsisht që mbretërit duhen shkuar në gijotinë?

Shqiptarët kështu na dalin krejt të shpëlarë nga një shoqëri e të qënit e fisnikëruar. Fëmijtë vrasin  babain që i rriti, e varrosin në truallin e po atij burri, babai që mirë a keq i ushqeu,  i rriti.

Po kështu shumë gazetarë bëhen palë me një grua që jo vetëm e dhunon burrin, por e fyen, e poshtëron, i përmend shkollimin, i pëmend bukën e gojës, i shqyen rrobat e trupit. Dhe ku ndodh kjo? Ku banon kjo grua, bashkë me vajzën, me babanë e saj? Këta banojnë në shtëpinë e atij që e dhunojnë. Në pallatin mbretëror.

Për fatin tim të keq, pashë një grua artiste që fliste me fjalorin më të ultë se të atyre fshesareve që fshijnë udhët e kryeqytetit. Pashë një artiste aq të shfytyruar. Një të shkolluar dhe zonjë me përvojë jo të paktë jetësore. Gjithmonë në emisionet televizive shohim gra nga rruga, me histori fatkeqe, gra që i mëshirojmë.

Tani po shohim një grua arti. Një grua që vjen nga ajo që quhet elita më e lartë e Tiranës. Nëna e saj artiste, ajo vetë artiste, babai i saj profesor.

Si ndodhka ky mjerim që kjo zonjë e elitës së madhe të Tiranës nuk dallohet në gjuhë, në sjellje nga një grua e periferive?

Dhe ky burrë, princ Leka e ka lënë në pallatin e tij ish-gruan ku ajo po banon përkohësisht bashke me të atin. Me partneren e tij të re është strehuar diku gjetkë. Sa të kryhen procedurat ligjore të divorcit. Por nuk mund ta takojë të bijën se ish-gruaja rrëmben drurin… Për të ardhur keq.

Televizonet e Tiranës, që pëlqejnë telenovela turke, gjejnë rast të shajnë familjen mbretërore, shajne historinë e tij, shajnë para ardhësit e tij. Kjo është një fabul e lashtë, e rrëfyer me zell që nga koha e Kongresit të Përmetit. Pa pa pa… Sa të këqinj që janë këta mbretërit edhe kur u lirojnë pallatin e tyre ish-grave dhe kur i tolerojnë ata që i shajnë e i shtyjnë …

Përrallat me partizanin Meke që shkel me opinga pallatin e mbretit, në televizionet e Tiranës ende vazhdojnë.

Imzot Gjergj Meta – Kryetar i Konferencës Ipeshkvnore Katolike të Shqipërisë: Takime me krerët e feve — Të gjithë për të mirën e përbashkët të Shqipërisë! Një mësim dhe shembëll i mirë edhe për politikën shqiptare

Nga Frank Shkreli

Me 20 të muajit shkurt, në selinë e Konferencës Ipeshkvnore ka zhvulluar punimet Asambleja e përgjithshme e ipeshkvijve të Kishës Katolike të Shqipërisë, për të shqyrtuar veprimtarinë e zakonshme të Kishës vendore dhe asaj universale dhe për të zgjedhur udhëheqjen e re të Kishës Katolike Shqiptare për tre vitet e ardhëshëm, sipas portaleve kishtare.

Njoftohet se zgjedhjet e reja përfunduan përzgjedhjen e Ipeshkvit të Dioqezës së Rrëshenit, Imzot Gjergj Meta, kryetar i Konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë, detyrë të cilën deri me atë datë e kryente Imzot Angelo Massafra, Arqipeshkëv i Arqipeshkvisë Metropolitane të Shkodër-Pultit. Përveç kryetarit të konferencës Ipeshkvnore, në udhëheqjen e re të Kishës Katolike Shqiptare, Imzot Simon Kulli, ipeshkvi i Dioqezës së Sapës, është zgjedhur Zëvendës-Kryetar i Konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë dhe Imzot Giovanni Peragine, Administratori Apostolik i Jugut, është zgjedhur Sekretar i Përgjithshëm i Konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë, gjithashtu me një mandat prej tre vitesh. Në atë takim, të 20 shkurtit që kaloi, ishte tepër domethënse pjesëmarrja në atë asamble e ipeshkvijve të Kishës Katolike Shqiptare në Kosovë dhe në Tivar nën Malin e Zi: Imzot Dodë Gjergjit, Ipeshkëv i Prishtinë-Prizrenit dhe Imzot Rrok Gjonlleshajt, Arqipeshkëv i Tivarit. I pranishëm ishte edhe Imzot Luigi Bonazzi, Nunci Apostolik në Shqipëri.

Udhëheqja e re e Kishës Katolike Shqiptare – Në mes Imzot Gjergj Meta – Ipeshkëv i Rrëshenit, President i Konferencës Ipeshkvnore. Imzot Simon Kulli – Ipeshkëv i Sapës, Zv/President i Konferencës Ipeshkvnore dhe Imzot Giovanni Peragine –Administrator Apostolik i Jugut, Sekretar i Përgjithshëm i Konferencës Ipeshkvnore.

Në ditët që pasuan zgjedhjen e tij në krye të Kishës Katolike Shqiptare, si President i Konferencës Ipeshkvnore, Imzot Gjergj Meta, hapi i parë që ndërmori në detyrën e re, ishin takimet me udhëheqsit e komuniteteve të tjera fetare në Shqipëri – një gjest ky shembullor i traditës më të mirë të bashkjetesës, tolerancës dhe vëllazërimit fetar ndër shqiptarët. Sipas të dhënave në portalet përkatëse, Imzot Gjergj Meta zhvilloi takime kortezie me bashkvëllëzrit e tij fetar — me Kryetarin e Komunitetit Mysliman të Shqipërisë, H. Bujar Spahiu, me Kryegjyshin e Kryegjyshatës Botërore, Baba Edmond Brahimaj, Kryepiskopin e Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë, Anastas Janullatos dhe me Kryetarin e Vëllazërisë Ungjillore të Shqipërisë Pastor Ergest Biti. Në rolin e tij si President i Konferencës Ipeshkvnore të Kishës Katolike Shqiptare, Imzot Gjergj Meta është takuar edhe me Sekretarin e Këshillit Ndërfetar të Shqipërisë Z. Genti Kruja dhe me Kryetarin e Komitetit të Kulteve Z. Klodian Bulku. Njoftohet se në qëndër të këtyre takimeve të Imzot Gjergj metës me udhëheqsit e tjerë të komuniteteve fetare në Shqipëri, ishin “Marrëdhëniet vëllazërore ndërmjet komuniteteve të ndryshme fetare, bashkëpunimi për të mirën e përbashkët të popullit dhe mbarëvajtjen e shoqërisë” ndërsa citohet Imzot Gjergj Meta, të ketë thenë se, “Veprimi i përbashkët mes të gjitha komuniteteve është për të kontribuar në të mirë shoqërore të vendit tonë. E mira e një komuniteti të caktuar, është e mira e përbashkët”, ka thënë ai, sipas Radio Vatikanit në gjuhën shqipe.

Është kjo frymë bashkëpunimi — për të mirën e përbashkët dhe për të mirën e popullit dhe Kombit shqiptar në përgjithësi— që Imzot Gjergj Meta ka kembëngulë edhe më përpara gjatë viteve me mesazhin e fortë të vëllazërimit se, “Nëse është e vërtetë që Evropa nuk na pranon, sepse në Shqipëri ka myslimanë, atëherë unë nuk dua të shkoj në Evropë, sepse preferoj të kaloj jetën me miqtë e mi të zemrës me të cilët jam rritur, kam ndarë të mirën e të keqen, më janë gjendu e u jam gjendur, por të cilët shpallin një kredo të ndryshme nga e imja, se sa të jetoj me një holandez, a gjerman, a francez me të cilin shpall të njëjtën kredo. Nëse në Evropë nuk më pranojnë bashkë me fqinjin tim, i cili shkon në xhami, refuzoj ofertën e vazhdoj jetën!” Imzot Gjergj Meta – I sapo zgjedhur President i ri i Konferencës Ipeshkvnore i Kishës Katolike Shqiptare — Frank Shkreli: O zot, ky është vendi ynë, na ndihmo! | Gazeta Telegraf

Sa për kujtesë të lexuesit, ishte Asambleja e Përgjithshme e Konferencës Ipeshkvnore e Shqipërisë, që me 15 Nëntor të vitit të kaluar, ka miratuar një deklaratë me shkrim, drejtuar Kuvendit të Shqipërisë, Presidentit të Republikës së Shqipërisë dhe Kryeministrit të vendit që të shqyrtojnë seriozisht dënimin me ligj të dukurive të “krimit të apologjisë” të komunizmit në Shqipëri, siç e quajnë udhëheqësit e Kishës Katolike në Shqipëri fenomenin e shfaqjeve nostalgjike për ish-regjimin komunist dhe liderin e saj Enver Hoxhën, në Shqipëri. Besoj se është përgjegjësi fetare, morale dhe shoqërore që edhe komunitetet e tjera fetare në Shqipëri të shfaqin gjithashtu shteqësimet e tyre më të thella mbi këto dukuri të krimit të apologjisë, si të papranueshme dhe të dënueshme, në nivelet më të larta qeveritare e shtetërore. Kjo do të ishte një provë e bashkëpunimit të vërtetë midis komuniteteve fetare për të mirën e përbashkët të popullit dhe për mbarëvajtjen e shoqërisë me mbështetjen e të gjitha komuniteteve për një thirrje të tillë — për të kontribuar për pajtim, në të mirë shoqërore të vendit dhe të Kombit, duke kërkuar dënimin e krimeve të komunizmit dhe ballafaqimin me të kaluarën komuniste në Shqipëri. Në fund të fundit ishin komunitetet fetare në Shqipëri ato që e pësua më keq nga komunizmi. Heshtja ndaj këtij fenomeni nuk u ka hije! Apologjetët e komunizmit nuk duhet të tolerohen më në nivelet më të larta të qeverisë, shtetit dhe në sistemin e drejtësisë në Republikën e Shqipërisë me bazë ushtarake të NATO-s në territorin e saj. Mjaft është Mjaft! Frank Shkreli: Kërkohet dënimi i “Krimit të Apologjisë” të Komunizmit në Shqipëri | Gazeta Telegraf

“Në një klimë mjaft miqësore, Ipeshkvi Gjergj Meta u prit në ambientet e Komunitetit Mysliman të Shqipërisë nga Haxhi Bujar Spahiu, Kryetar i Komunitetit Mysliman të Shqipërisë. Gjatë takimit dy palësh, Imzot Meta theksoi rëndësinë e veprimit të përbashkët mes të gjitha komuniteteve për të kontribuar në të mirë shoqërore të vendit tonë. E mira e një komuniteti të caktuar është e mira e përbashkët dhe aplikimi në shoqëri i vlerave fetare duke ruajtur laicitetin, është rruga e duhur për një vend më të mirë,” nënvizoi Imzot Meta.

“Takimi me kreun e Kryegjyshatës Botërore Bektashiane, Baba Edmond Brahimaj u zhvillua në një klimë mjaft të këndshme dhe miqësore. Në bisedat e rastit, udhëheqësit përkatës, kujtuan kontributin e shquar që këto dy komunitete kanë dhënë në etapat e ndryshme historike të shtetformimit për vendin tonë. Baba Edmond Brahimaj duke uruar përzemërsisht Imzot Meten për detyrën e re, kujtoi bashkëpunimin e çmueshëm që ka karakterizuar në vite këto dy besime”.

”Imzot Gjergj Meta dhe Fortlumturia e Tij Anastas Janullatos shprehën vullnetin dhe dëshirën e përbashkët për të çuar më tej dialogun dhe mirëkuptimin midis komuniteteve fetare”.

“Një vizitë kortezie zhvilloi edhe me Kryetarin e Komitetit të Kulteve Z. Klodian Bulku. Gjatë bisedës me të, Imzot Meta rinovoi gatishmërinë e bashkëpunimit mes Kishës dhe shtetit. Ai gjithashtu duke shprehur vlerësimin maksimal për rolin e shtetit, shprehu domosdoshmërinë e koordinimit të sfidave dhe problematikave mes palëve, të cilat qëndrojnë nën mbikëqyrjen e këtij institucioni”.

*Burimet dhe fotot për këtë reportazh nga portalet: Konferenca Ipeshkvnore e Kishës Katolike Shqiptare, Radio Vatikani dhe Ipeshkvia Rreshën

Frank Shkreli

– Imam Tahir Kukaj, mikpritësi i ngjarjes, iu drejtua turmës në aktivitetin Ditët e Komunitetit të Staten Island në Qendrën e Kulturës Islame Shqiptare në Tompkinsville

Si gjithmonë, Imami Tahir Kukaj foli për rendësin e të punuarit së bashku dhe respektimin e dallimeve dhe kulturave të njëri-tjetrit, ai foli për historinë e ngjarjes që filloi për herë të parë 25 vjet më parë si një thirrje për të ndihmuar shqiptarët nga Kosova dhe që atëherë liderët nëpër Staten Island mblidhen çdo vit për të punuar së bashku për një jetë më të mirë për qytetarët e Staten Island e më gjerë

Udhëheqësit e Staten Island, udhëheqësit fetarë, udhëheqësit politikë, forcat e rendit dhe qytetarët e rastësishëm të Staten Island janë një shembull i mirë se si bota duhet të punojë së bashku për një jetë më të mirë për të gjithë ne.

Si zakonisht Imam Tahir Kukaj, një shqiptar nga Drenica, i cili për disa vite ishte votuar si 100 njerëzit më më ndikim në NYC, bëri thirrje për paqe dhe respekt për njëri-tjetrin në mbarë botën dhe u lut për paqen në botë.

– I ftuari i nderuar në këtë ngjarje, Jeffrey Maddrey, Shefi i Departamentit të Policisë së Nju Jorkut, mban një fjalim duke theksuar rolin vendimtar të NYPD në mbështetjen dhe sigurimin e komuniteteve në ngjarjen e Ditëve të Komunitetit të Staten Island.

– Radhakrishna Mohan nga bordi i Tempullit Hindu të Staten Island foli për hinduizmin si një mënyrë jetese dhe shërbimi ndaj komunitetit.

– I ftuari i nderuar në ngjarje, Jeffrey Maddrey, Shefi i Departamentit të Policisë së Nju Jorkut, mban një fjalim duke theksuar rolin vendimtar të NYPD në mbështetjen dhe sigurimin e komuniteteve në Staten Island

– Shefi Joseph Gulotta foli para audiencës në ngjarjen Ditët e Komunitetit të Staten Island.

-Këshillyari- përfaqsues i distriktit në Staten Island David Carr iu drejtua audiencës në komunitetin e Staten Island dhe foli për rëndësinë e themelimit të NYPD dhe t’i ndihmojë ata të bëjnë punën për ta mbajtur Staten Island të sigurt dhe të sigurt.

– Rabini Mendy Mirocznik, President i Këshillit të Organizatave Hebraike foli shumë për rëndësinë e të punuarit së bashku dhe të respektimit të njëri-tjetrit.

Fjalimi i tij ishte i jashtëzakonshëm, ai foli shumë për urrejtjen dhe si të punojmë së bashku në mënyrë që urrejtja të mos ekzistojë në botë.

Ai bëri thirrje për paqe dhe respekt dhe për të punuar së bashku dhe për të kuptuar njëri-tjetrin.- iu drejtua turmës Staten Island.

– Sadhu Pangnatissa Thero flet në Ditët e Komunitetit të Staten Island

– Rev. Dr. Victor Brown e mbylli veprimtarinë e Ditës së Komunitetit të Staten Island me një lutje.

Shpetim Qorraj

AAWO “Motrat Qiriazi”/

The International Women’s and Teacher’s Day is a perfect opportunity to support and recognize the achievements of two amazing advocates of our community. Together with AAWO let’s celebrate Hon. Edit Shkreli, as Woman of the Year and Leda Cimo Andersen, as Teacher of the Year.