Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Flamurtari i artit në diasporë, Adem Kicaj me IFTP 20 vjet e 40 vjet karrierë

by

Drejtori i Akademisë së IFTP, aktori, regjisori dhe profesori, z.Adem Kicaj, në këtë përvjetor, dorëzoi edhe diplomat për artistët e rinjë, të cilët luajtën në disa projekte artistike siç janë: seriali „Kthetra“, filmi „Ofshama“ dhe filmi „Vëllazëri dhe interes“. Puna teorike dhe praktike ishte vlerësim maksimal nga stafi i IFTP-së për këta student ku me nota të shkëlqyeshme u diplomuan: Arben Danqeli, Remzi Durmishi dhe Musa Sylejmani, ndërsa me certifikata u nderuan: Angelina Shala dhe Zeqir Ukaj. Të pranishmit, patën mundësi, të shohin premierën e filmit “Ofshama”, të cilën publiku dhe kritikët e pritën jashtëzakonisht mirë.

Winterthur, qershor

E shtuna e 3 qershorit ishte e veçantë në Winterthur të Zvicrës. Edhe pse koha ishte me diell dhe shumë bashkatdhetarë preferojnë të dalin me familjet e tyre, ata nuk harruan të nderojnë një punë të madhe, punë të shenjtë që ka bërë e po bënë aktori i mirënjohur, z.Adem Kicaj edhe ate hiq më pak se për 40 vjet me radhë. Një jetë ia kushtoi artit. Shkurt e shqip, ai sapo të del në skenë, bindesh, se jep shpirtin nëse i kërkohet, që të del mirë para publikut. Është në botën e artit komplet dhe nuk shikon tjetër. Të gjithë e njohin Adem Kicaj dhe shumë prej tyre e njohin si Moisiun e kohës moderne. Shkolla e aktrimit IFTP ( INTERNATIONAL FILM TEATER PRODUCTION) në Zvicër e themeluar dhe e drejtuar nga z.Adem Kicaj, kremtoi 20 vjetorin. Ishte një eveniment i veçant i mbushur përplot me art. Salla ishte e mbushur me artistë, student, kameraman, artëdashës dhe veprimtarë të devotshëm! Nga jasht sallës dëgjohej zëri i aktorit, regjisorit, profesorit, Adem Kicaj, ku bënte ushtrimet e fundit në sallë. Ishte i rrethuar me studentë të tij. Skena ishte modeste ashtu siç është edhe Adem Kicaj. Një çizme me një shkrim dhe në anën e djathë, foto e aktorit me përmasa botërore, Aleksandër Moisiu. Ajo çizme ishte veshur nga aktori i merituar, Enver Petrovci, që kishte luajtur rolin e Idiotit të Dostojevskit para 20 viteve në Lugano të Zvicrës dhe aty ishte një shënim që e kishte shkruar Adem Kicaj, me datë, se kur ka luajtur Enver Petrovci të cilin e çmon shumë. Vetëm syri i kamerës do të jepte gjithë ate që u pa më së miri ate natë. Por, ate që se ka pa syri i kamerës e kemi pa ne, e kemi ndje, sepse jemi njerëz. Sa shpirt të madh që ka Adem Kicaj. Sa i sjellshëm me studentët e bashkëpunëtorët e tij. Musa Sylejmani i rrinte afër, ose siç e njohim, është si krahu i djathtë i Ademit. E në njëren anë e shihnim, artistin e madh të kamerës, vëllaun e Adem Kicaj, Xhekin. Vinin musafirë dhe zinin nga një vend. Si është personaliteti i z.Kicaj, ashtu edhe organizimi i gjasonte që në fillim. Do të ja kishte lakmi gjithkush, punës së madhe që ka bërë gjatë këtyre viteve z.Kicaj.

Me një ambient të ngrohtë, ku secilit i jepej mundësia të shprehet, filloi kremta e 20 vjetorit të themelimit të IFTP. Me profesionalizëm programin e filloi stilistja Ina Gjoka, njëherit edhe aktore në shkollën e aktrimit IFTP. Menjëherë u pa z.Adem Kicaj, i cili filloi me përshëndetje për secilin që është prezent, më pastaj kujtoi artistin Aleksandër Moisiu. Edhe pse z.Kicaj, para tre ditëve, ishte në Kosovë, meqë nëna e tij ka ndërruar jetë, ai e mbajti veten dhe për hir të shpirtit të saj, ai u mundua që të mos shihet para publikut i gjithë malli që kishte për nënën e tij dhe u pa se shpirti i nënës së tij i dha forcë edhe më shumë, që të del si është më së miri në këtë eveniment të rëndësishëm të karrierës së z.Kicaj. Vetëm aktorët e mëdhenj, të nivelit Kicaj, dijnë që të gjinden edhe në këto momente, sepse ishte dhimbja dhe në anën tjetër profesionalizmi. Kjo është puna e aktorit profesionist, që dinë të ndaj përditshmërinë nga profesioni. Falënderoi edhe shumë miq të tij artistë, si aktorin e meritave, z.Enver Petrovcin, aktoren e jashtëzakonshme, Liri Lushi me rolin e saj të mirënjohur Shote Galica me të cilën kanë bashkëpunuar gjatë, pastaj veprimtarin Syl Mujaj që jeton dhe vepron në Zvicër, të ndjerin balerinin, Rrustem Selca, aktorin e ndjerë e shumë të madh, z Skender Tafa, që karriera e tij i mbeti në fund në projektin e fundit te Adem Kicaj me filmin Brezi me skenar të Naim Kelmendit, të ndjerin, pionierin e gazetarisë shqiptare, publicistin, Dr.Llukman Halili e shumë e shumë të tjerë, që ka bashkëpunuar dhe i është mirënjohës për jetë. Njëherit, përshëndeti kudo që janë studentët që i ka pasur edhe më herët e me të cilët ka bashkëpunuar me projekte të shumta dhe ato do të mbesin në histori, që kishte një gjeneratë shembullore. Adem Kicaj, kërkoi nga të pranishmit, që për aktorët e ndjerë, njëherit mikqtë dhe bashkëpunëtorët e tij të ngushtë, z.Nuhi Hoxhën dhe Shpend Gashin ti nderojnë me një minutë heshtje të cilët ditë më parë kishte ndërruar jetë. Sa madhështore që ishte ajo mbrëmje artistike. Bashkëbisedim me të gjithë të pranishmit. Të dukej, se po zhvillohej një dramë. Ku luanin studentët, aktorët, që të gjithë të pranishmit. Nuk rrinte në skenë Adem Kicaj, por rrinte aty afër musafirëve që kishin ardhur për ta nderuar. Ai donte të jetë më afër me ta. Sepse nuk donte të aktronte, por të ndaj gëzim me ata që e kanë mbështetur gjithmonë.

Aktori i mirënjohur nga Kosova, Arben Danqeli me rolin e tij Shkokla, me një program të pasur, bëri të gjithë që të qeshin. Luajti aq bukur, sa që të gjithë u ndanë të kënaqur dhe njëherit si dhe ju ndaj diploma e aktorit nga z.Kicaj.

Adem Kicaj gjithnjë rrinte në këmbë, duke bashkëbiseduar me aktorë, studentët e tij e kameramanët, edhe me musafirët, ku sinqerisht, ishte një mbrëmje e paharruar. Drejtori i Akademisë së IFTP-së, z.Adem Kicaj, në këtë përvjetori dorëzoi edhe diplomat për artistët e rinjë, të cilët luajtën në disa projektet artistike siç janë: seriali KTHETRA, filmi OFSHAMA dhe filmi VLLAZËRI DHE INTERES. Puna teorike dhe praktike ishte vlerësim maksimal nga stafi i IFTP-së për këta student ku me nota të shkëlqyeshme u diplomuan: Arben Danqeli, Remzi Durmishi dhe Musa Sylejmani, ndërsa me certifikata u nderuan Angjelina Shala dhe Zeqir Ukaj. Të pranishmit, patën mundësi, të shohin premierën e filmit “Ofshama” të cilën publiku dhe kritikët e pritën jashtëzakonisht mirë.

Adem Kicaj, në emër të IFTP-së ndau edhe disa mirënjohje, si familjes Buzhala, studentëve të Akademis IFTP për dashamirët e artit dhe njerëzit të cilit në këto 20 vite kanë bashkëpunuar dhe kanë kontribuar për të mbajtur gjallë dhe për të zhvilluar artin e kulturën shqiptare në diasporë. Me mirënjohje u nderuan shumë veprimtarë të diasporës, e në mesin e tyre edhe Dr.sc.Llukman Halili i cili ishte edhe profesorë ndër të parët në IFTP. Mirënjohjen e pranoi, bashkëshortja e të ndjerit.

Pesë orë festë, shkuan sa pesë minuta thanë disa të pranishëm. Adem Kicaj e dëshmoi edhe kësaj here, se është i madh. Madhështia e tij, do të jetoj, brez pas brezi. Të pranishmit e shumtë që ishin, mësuan edhe përprojektet që është duke i realizuar z.Kicaj me stafin e tij. Ndërsa, gazetari, publicisti, njëherit president i Institutit Helvetikë të Evorpës Juglindore me qendër në Cyrih të Zvicrës, Dr.sc.Dashnim Hebibi, kishte qëndisur një biografi dhe një vlerësim profesional për punën e z.Adem Kicaj edhe ate që nga fillimi e deri në ditët e sotme. Edhe pse fjalimi kaloi mbi 10 minuta, të pranishmit e përcillnin me shumë vëmendje, sepse ishte një biografi dhe ecja e Adem Kicaj në karrierën e tij të artë. Që të gjithë e mirëpritën me shumë interesim, sepse në çdo shkronjë të biografisë shihej një jetë. Z. Hebibi ndër të tjera tha: “Edhe 20 minuta, edhe 1 orë, edhe gjatë gjithë ditës, apo edhe në një libër portret për Moisiun e mërgatës të flitet është përsëri pak. Sa modest, bëmirës, atdhetarë. Sa e sa i sjellshëm. Me etikë artisti. Një jetë e shkriu për art. Nuk e shikoi të ketë konton plot me franga e euro. Nuk e shikoi të ketë veturë të shtrenjtë, por me tren e bus duke vrapuar nëpër manifestime në të mirë të diasporës, duke përgadit brezin e ri, ata që duan të bëhen aktorë, regjisorë, kameramanë e moderatorë. Shokë me studentin, mik me veprimtarë. Këto fjalë që po i dëgjoni dhe do ti dëgjoni, janë fjalë që i vërtetoj me fakte, prandaj të mos ketë askush një dyshim apo bezdi.

E di se, nuk do të doj Adem Kicaj që të flitet në këtë mënyrë, lavdërata, por ato janë të merituara. Pse të mos i themi atij që ka kontrbuar, se ke kontribu. Të ndërrojmë mendje, jo vetëm kur të ndërroje jetë ndoj veprimtarë, të flitet nëpër FB apo në të pame si dhe në Akademi Përkujtimore. Meritat duhet thënë në sy, ashtu edhe jo meritat, sepse tekefundit, asgjë personale nuk është, kur është në pyetje vlerësimi në një fushë të jetës. I nderuar z.Adem Kicaj, miku im, të uroj këtë datëlindje të 20 të IFTP-së. „Më kujtohet sikur sot, kur e pate filluar shkollën e aktrimit. Në një kohë jo edhe të lehtë. Më kujtohet, Dr.Llukman Halili, pionieri i gazetarisë shqiptare, tashmë i ndjeri, që shumë të ka çmuar dhe thuajse në çdo shfaqje që e ke pasur nëpër Zvicër të ka përcjellur edhe ate së bashku me mua. Ai ndër të tjera thoshte: „Fatkeqësi është tek ne, se shpesh ndodh, modesti nuk vlerësohet sa duhet. Ademi po i tregon edhe Zvicrës dhe të tjerëve, se Moisiu nëse ka luajtur nëpër teatrot e europës e botës, është edhe Adem Kicaj, ai që po luan në Zvicër, Kroaci, Kosovë e nëpër shumë shtete të tjera të europës. Por, tash në një kohë tjetër, në një kohë marketingu. Por, ate që e bënë Kicaj e bënë me shpirt e jo vetëm për të luajtur. Kur luan Adem Kicaj në teatër është vetja, është aktorë i përmasave të mëdha, edhe lëvizja e këmbëve ka një alfabet special aktrimi“. Aktorë, regjisorë, moderatorë, këngëtarë, valltarë, bëmirës, patriot, me etikë njerëzore është personaliteti në fjalë, Adem Kicaj, që na ka bashkuar sot këtu në Winterthur, në këtë qytet të bukur, ku e kemi edhe Nënë Terezën, këtu ku e kemi edhe sportisin gjigant Azem Maksuti, këtu ku e kemi Shoqërinë Kulturo Artistike „Dardania“, Ansambli „Troja“, aktorja e madhe Liri Lushi me personazhin e saj të veçant Shote Galica këtu e kemi referin e mirënjohur të futbollit që po referon gjithandej europës Bekim Zogaj, e shumë e shumë të tjerë, këtu e kemi një mërgatë të jashtëzakonshme, që ka konribuar e po konribuon pa u ndalur për të mirën e kombit. Winterthur e gjithë Zvicër, ju falënderojmë pafundësisht, për mundësitë që na keni dhënë që të ruajmë gjuhën, traditën, kulturën e historinë tonë kombëtare. Zvicra, pa asnjë dyshim, për ne shqiptarët e kam thënë disa herë me radhë edhe ate shumë vjet më herët, se është atdheu ynë i dytë, po, po, është atdheu ynë i dytë. Zoti e bekoftë Zvicrën dhe popullin e saj.

Adem Kicaj, ambasadorë i vërtet i kulturës

Kur mu besua, që ti them disa fjalë në këtë kremtë, mezi se prita të filloj, por frigë e pata dhe e kam se si ta përfundoj. Sa më shumë që ikë koha, aq më shumë dua të të them diçka edhe ma shumë nga ajo që kam pa te Adem Kicaj. Si puna e minatorit, nga të sillesh sheh ari, në çdo kohë të veprimtarisë sheh suksese. Duatrokitjet janë pasuria për Ademin. Në vend të pikës për këtë kremtë, që tregon fund për këtë kremtë, pra për ate që i thash disa fjalë, Adem vëlla, ti nga Dardania e unë nga Krahina e Mollës së Kuqe që dikur ishte Dardani, a bënë të përqafoj vëllazërisht edhe publikisht dhe të them shëndet, jetë të gjatë dhe presim edhe krijime të tjera. Mos u ndal o Adem Kicaj! Kërkoj falje pse ti thash këto fjalë para syve dhe para bashkëpunëtorëve, studentëve e miqve që janë prezent, duke e njohur modestinë tuaj. Por, e di se e di edhe Ti, suksesi duhet të pranohet dhe duhet thënë publikisht, por edhe nëse kemi sugjerime, sepse ai që punon e që ka vepra, ka të drejtë edhe të kritikoj, sugjeroj apo edhe të lavdëroj. E ti je për lavdërata! Sa modest që të kemi. Gëzuar! Ju faleminderit!”. Fjalimi i z.Hebibi u mirëprit me duatrokitje nga të pranishmit dhe menjeherë z.Kicaj me shumë emocione falënderoi z.Hebibi për punën e madhe dhe përkrahjen që i ka bërë me vite e vite dhe tha, se mu duk vetja se kam ndërruar jetë ai shtoi se: „Zakonisht, fjalët e mira thuhen kur të ndërroje jetë një person, por ti miku im, Dr.sc.Dashnim Hebibi, ma shtove jetën edhe pse jam modest, nuk kam presje dhe pikë për ta hjekë dhe nuk kam fjalë më të them. Të falënderoj shumë. Para se të përfundoj kjo datëlindje e 20 e IFTP, stilistja e njohur Ina Gjoka, që kishte jetuar një kohë në Itali dhe tani është në Zvicër, me një defilim të një modeleje, tregoi edhe punën e saj që është duke bërë ndër vite, ku nga të pranishmit u mirëpritën me duatroitje.

Protagonisti kryesor i mbrëmjes, aktori i madh, drejtori i IFTP, z.Adem Kicaj mbeti pa mirënjohje, si dhe vëllau i tij, Xheki, që e ka përcjellur me kamerë vëllaun e tij me vite e vite. Modestia është në pyetje. Na la përshtypje, përmendja dhe falënderimi i shumë veprimtarëve, që janë të gjallë apo që kanë ndërruar jetë si dhe theksoi, se në këto vite sa është në diasporë, por edhe sa ishte në Kosovë, të gjithë, një minutë nëse ka kontribuar në projektet e tij i është falënderues.

Adem Kicaj, meriton mirënjohje nga dy shtetet tona, Shqipëria dhe Kosova për punën e madhe që ka bërë e po bënë për kulturën shqiptare në diasporë. Me mirënjohje u nderuan shumë personalitete: Dr.Sali Sefa, Dr.Bastri Lenjani, Esat Husaj, Arsim Berisha, Nexhmedin Isufi, Zeq Gashi, Petrit Bytyçi, Naim Kelmendi, Zeqir Ukaj, Dr. Avni Ramadani, Daut Luboja, Xhevat Kicaj, Zize Pepshi, Shukrije Ramadani, Milaim Buzuku, Afërdita Buzuku, Qamil Gërvalla, Abedin Transport, Illyrian Eagle –Arben Zyba, Xhevat Sadrijaj, Shefqet Dibrani, Ibrahim Avdyli, Arif Sulejmani, Afrim Nevzadi, Zek Geci, Argjent Lika, Lirie Lushi, Fabiola Kuburi, Mazllum Çerkezi, Burhan Emini, Suela Jorgaçi, Donika Çela, Rifat Alaj, Rexhep Rifati, Fikrim Morina, Valon Islamaj, Zymer Bakolli e disa të tjerë. Adem Kicaj, gjithmonë do të jesh i respektuar! Vazhdo e mos u ndal! Në fund, u shtrua edhe një koktej për të pranishmit, ku patën mundësi edhe të bëjnë foto kujtimi, por edhe të bashkëbisedojnë edhe për projektet e planet në të ardhmen të kësaj Akademie të filmit IFTP. Fjala e fundit e këtij manifestimi festiv ishte e Adem Kicaj, ku ndër të tjera tha: „ Po ngrej dolli për Ju. Ju jam mirënjohës deri në përkulje juve dhe të gjithë atyreve që kanë dashur të jenë prezent, por nuk kanë mundur të jenë. Do të jetoj gjersa të punoj me art, atëherë kur nuk merrem me art, atëherë, mos harroni, se ka ndërruar jetë Adem Kicaj. Prandaj, jam për Ju e do të jem. Pres gjeneratën e re, ta përgadisim me aktorë dhe të realizojmë projekte. Çka ti shtoj këtij repotazhi përveç se kësaj fjale: „Do të jetosh për jetë, o Adem Kicaj!“./ Teksti: Dahest Luma (St.Gallen), Foto: Daut Luboja, IFTP

Parada shqiptare në Nju Jork : Albanian Excellende: nderim suksesit shqiptar kudo në botë

by

Flora Nikolla/

Nju Jork, 6 qershor/AE/-Pjesmarrja e Albanian Excellence në Paradën shqiptare në Nju Jork më 10 qershor Manhattan NYC, ka një mision fisnik për faktin se qënësinë e saj në këtë aktivitet palcërisht shqiptar, kjo qëndër ia kushton nderimit të suksesit shqiptar kudo- është si simbol i vitalitetit të kombit tonë.

“ Ne duam të japim një mesazh falenderimi dhe mirënjohje për të gjithë shqiptarët kudo janë, duam të nderojmë dinjitetin dhe punën e shqiptarëve si të barabartë mes të barabartëve kudo jetojnë e punojnë , në këtë aktivitet të organizuar çdo muaj qershor nga Albanian Roots-Rrënjët shqiptare në një nga rrugët kryesore në Manhattan”, u shpreh Andis Gjoni, drejtor ekzekutiv i Albanian Excellence, piktor, skenograf, regjisor me një aktivitet të spikatur jo vetëm në USA por edhe në Shqipëri.

“Si pjesë integrale e Paradës shqiptare në Nju Jork, Albanian Excellence, ka kontributin e saj në këtë aktivitet të përvitshëm kur në një nga aveniutë kryesore të Manhatannit, vishet kuq e zi dhe ku këndohen e interpretohen valle shqiptare dhe ku jepen mesazhe për më shumë mbarësi e bashkim mes shqiptarëve”, cilësoi Gjoni i cili ka konceptuar prej disa vitesh edhe prezatimin, Albanian Excellence në këtë parade (karrocën dhe banderolën ) ku spikasin figura të shquara të kombit si Nënë Tereza, Rauf Fico, Ismail Kadare, Inva Mula etj .

Duke patur parsysh që në thelb të misionit të kësaj qëndre, është suksesi shqiptar, si një tribunë e vlerave të vërteta të mbarë shqiptarisë. bordi i Albanian Excellence vendosi që këtë herë, pjesmarrjen e saj në Paradën shqitare, t’ia kushtojë suksesit shqiptar kudo është . Për t’i dhënë edhe më shumë vlerë , Albanian Excellence ka vendosur të nisë po këtë vit edhe një traditë të re në këtë paradë, duke ftuar të jenë pjesë e saj dhe personalitete shqiptare nga fusha të ndryshme që prezantojnë me jetën e tyre histori suksesi .

Këtë vit u vendos të ftohej, aktorja e njohur shqiptare, Rita Gjeka, aktualisht Drejtore e Teatrit Migjeni në Shkodër si dhe zonja Angela Paparizo, manaxhere e art dhe kulturës në bashkinë e Burlingtonit, qytet pranë Torontos, Kanada, dy shëmbuj suksesi dhe dinjiteti njerëzor dhe profesional.

“Jam e nderuar që të jem pjesë e paradës së shqiptarëve në Nju Jork dhe të festoj kulturën dhe trashëgiminë e pasur të popullit tim. Është një moment krenarie për mua, të përjetoj prezantimin e traditës dhe historinë tonë, dhe te bashkohem me miqte e mi të komunitetit shqiptar, si përfaqesuese e Albanian Excellence”, u shpreh me këtë rast Paparizo, e cila punon plot pasion në fushën e artit duke dëshmuar për kreativitetin artistëve dhe të talentit të tyre.

Por Albanian Excellence si pjesë e Paradës shqiptare në Nju Jork, përgëzon njëherazi organizatorët e këtij aktiviteti të përvitshëm si dhe mbështet idenë që këtë vit Parada i është kushtuar, 145 vjetorit të Lidhjes së Prizrenit, lëvizja e parë e shqiptare e organizuar në mënyrë administrative, politike dhe ushtarake nga koha e Skënderbeut, kur shqiptarët të detyruar nga rrethanat e vitit 1878, thirrën një Kuvend Mbarëkombëtar, i cili synonte bashkimin e Shqipërisë.

Albanian Excellence faktor i rëndësishëm në jetën e komunitetit të suksesit amerikan

Në fakt Albanian Excellence, ka ditur të jetë një faktor i rëndësishëm në jetën e komunitetit të suksesit shqiptar në Nu Jork. Shumë personazhe nga Nju Jork por edhe shtete të tjera të Amerikës, ishin të pranishëm në librin historik , “100 histori suksesi në 100 vjetorin e Pavarësisë , dhe njëherazi dhe në aktivitetet dhe në mbrëmjen Gala që u organizua në sallën e Teatrit të Operas dhe Baletit në Tiranë, në prani të personaliteteve më të larta të vendit. Ky aktivitet , ishte i pari në rradhë që në mënyrë të organizuar dhe zyrtare u nderuan shqiptarët e suksesit, duke hapur më pas siparin edhe aktiviteteve të këtij lloji. Nga SHBA ishin të paktën 20 personazhe që nderuan me pjesmarrjen e tyre në libër por edhe në mbrëmjen Gala.

Më pas do të vijonim të lançonim e të tregonim për suksesin shqiptar në Nju Jork e në rreth tij në librin , “121 histori suksesi në 121 foto “ botuar ne një libër e mishëruar në një ekspozitë fotografike e cila u prezantua me shumë sukses në një mbrëmje të vecantë në selinë e Presidentit të Republikës së asaj kohe, zotit Ilir Meta. Por më pas kjo ekspozitë dhe ky libër do të prezantoheshin në ekspozita të veçanta në Shqipëri (Pogradec, Tiranë, Patos), në Maqedoninë e Veriut( Strugë), Sërbi(Preshevë), Kosovë( Prishtinë), Mali i Zi(Uqin), duke qënë në këtë mënyrë një tribunë shumë e rëndësishme dhe reale e suksesit shqiptar dhe duke marrë iniciativa konkrete kudo që shkonim.

Por gjithkush kujton edhe sot aktivitetin që Albanian Excellence , zhvilloi në shtator të vitit 2016. U pagëzua nga ideatorët jo pa qëllim, “Zonjat shqiptarë në Nju Jork”, kurorëzuar me një mbremjë Gala të paharruar në sallën Symphony Space në Manhattan, ku u nderuan zonjat shqiptare të të gjitha trojeve kombëtare që jetojnë në Nju Jork dhe rreth tij, me regji dhe skena nga Andis Gjoni e skenar nga Flora Nikolla.

Në këtë mbrëmje Gala, u promovua libri “Zonjat shqiptare në Nju Jork”, me intervista të realizuara nga Flora Nikolla dhe Kozeta Zylo .

Qershia mbi tortë ? Nënshkrimi nga të gjithë të pranishmit, i Memorandumit , me firmën e parë të Presidentit Nishani, “Të qënit grua në shekullin e XXI”. I gjithë aktiviteti u organizua nën kujdesin personal të Presidentit të Republikës në atë kohë, të ndjerit z.Bujar Nishani.

Por në vijim të detyrave që u parashtruan në këtë memorandum në qershor 2018, në Nju Jork u nënshkrua në kuadrin e këtij memorandumi, “Peticioni në mbeshtetje të grave të dhunuara në Luftën e Kosovës ne vitin 1999” i nënshkruar deri më tani nga përafërsisht nga 13.000 persona.

Dëshira Ahmeti , sopranoja e njohur shqiptare që jeton në Nju Jork, sopranoja e parë shqiptare në Teatrin Kombëtar të Maqedonisë së Veriut, ishte e pranishme me zërin e saj në krijimin e orkestrës së Albanian Excellence në vitin 2018 në Tiranë, një koncert solemn që u organizua nën kujdesin e Presidentit të asaj kohe, zotit Ilir Meta. Dëshirës ju dorëzua personalisht nga Presidenti Meta, diploma e anëtares së nderit të Albanian Excellence, duke qënë nga ai moment një pjesë e rëndësishmë e kësaj qëndre e cila vetëm i jep zë vlerave të shqiptarëve kudo janë.

Dy vite më parë kur pandemia botërore e Covid 19 ishte mes nesh, baritoni i njohur Kreshnik Zhabjaku, do të ftohej në Shqipëri në një tur koncertor në juglidje të Shqipërisë përfshirë dhe Dibrën e Madhe . Së bashku me sopranon e parë të Teatrit të Operas dhe Baletit, Eva Golemi, shoqëruar nga kuinteti i Albanian Excellence, drejtuar nga maestro Smerald Spahia, spala e orkestres Palma de Mayoca –Spanjë, Kreshniku, do të interpretonte në katër koncerte duke marrë duatrokitje të merituara nga publiku në Pogradec, Korçë, Dibër e Madhe por edhe duatrokitje nga fëmijët romë dhe fëmijët e korpusit Nehemia , ku dhanë një koncert enkas për ta.

Regjistruar nga Televizoni Shqiptar, ky koncert me këngë të juglindjes së vendit dhe zonës së Dibrës të risjella në një frymë të re nga Shpëtim Saraçi , është një dëshmi e gjallë se kur ekziston dëshira e mirë dhe mëndja e hapur, mund të organizohen bashkëpunime të tilla të suksesit me shqiptarët kudo janë, këtej apo andej kufirit, duke ndihmuar për të qënë sa më pranë.

Por dy këngëtarët e njohur me banim në Nju Jork, sopranoja Dëshira Ahmeti dhe baritoni , Kreshnik Zhabjaku së bashku me orkestrën Albanian Excellence në fund të vitit 2020 , ne kohën e Pandemisë Covid 19 , realizuan në Manhattan këngën e njohur Silent Night, si nje mesazh miresie dhe paqe, ndersa disa muaj më parë, Dëshira Ahmeti, interpretoi po me orkestrën Albanian Excellence, këngën “Lule borë”, si një mesazh falenderimi për të gjithë personelin mjeksor kudo në botë që ishin në luftë Covid 19.

Albanian Excellence e vijon misionin e saj të evidentimit, nderimit të suksesit shqiptar kudo në botë, si me tituj ashtu me çmimet e themeluara në nder të njerëzve që bëjnë historinë e kombit tonë, ashtu edhe në botimin deri më tani të të paktën 13 librave të cilat janë padyshim enciklopedia e suksesit shqipta.

Ky është mision fisnik aq edhe njerëzor i Albanian Excellence, i pranueshëm nga të gjithë si në ditën e 10 të të qershorit të vitit 2023 , kur me flamurin kuq e zi do të nderojmë suksesin e bashkëkombasve tanë në zemër të qëndres së botës në Manhattan –NYC/

Mijëra shqiptarë morën pjesë në ditën e trashëgimisë shqiptare në Westchester

by

Nga Beqir Sina/

Në “Kensico Dam Plaza”, Qendra “Nënë Tereza” e Famullisë “Zoja e Shkodrës” dhe zyra e Parqeve të Qarkut Westchester organizuan festivalin në nder të trashëgimisë kulturore shqiptare në Amerikë.

Ky festival vjetor si për çdo vjet mbahet nën kujdesin e veçantë të Dom Pjeter Popaj famullitarit të Kishës Katolike Shqiptare “Zoja e Shkodrës”, ndërkohë që festivali i trashëgimisë shqiptare shfaqet si një pasuri dhe identitet i pastër kombëtar shqiptar, traditë e moçme shqiptare, kulturë, muzikë, këngë e valle shqiptare të gërshetuara me sport si garat në futboll, volejboll, shah e lojëra të tjera, kuzhinë shqiptare me një pjesëmarrje jashtëzakonisht të madhe.

Dita e Trashëgimisë Shqiptare, u mbajt të dielën 4 qershor nga mesdreka (ora 11:00) deri në orën e e para të mbrëmjes (ora 19:00) në parkun argëtues “Kensico Dam Plaza” në Valhalla konteja e Westchester – New York.

Aktiviteti vjetor mbahet në kuadër të festivaleve komunitare, të kontesë Westchester “Ditës të Trashëgimisë Kulturore”, ku bënë pjesë edhe trashëgimia kulturore shqiptare në Amerikë.

E diela e parë e qershorit në parkun rekreativ “Kensico Dam Plaza” në Valhalla konteja e Westchester – New York, është një ditë për komunitetin shqiptar të kujtojë trashëgiminë kombëtare shqiptare, ku të gjitha vlerat e saj materiale dhe shpirtërore bëhen një së bashku për t’ua përcjellë brezave si dëshmi të identitetit tonë kulturor në diasporë.

Famullitari Dom Pjetër Popaj në fjalën e rastin vlerësoi “Ditën e Trashëgimisë Shqiptare” në New York, për traditën që ruan, për vlerat që trashëgon dhe mbi të gjitha për kënaqësitë dhe krenarinë që i fal çdo të pranishmi : ”Dita e trashëgimisë shqiptare, tha ai është kthyer në një festival mbarëkombëtar shqiptar që ruan dhe përjetëson kulturën shqiptare në Amerikë”.

Duke shprehur një kënaqësi të jashtëzakonshme, ai tha se “Ky festival jo vetëm për ne që e dimë se çfarë është tradita shqiptare, por edhe për të huajt që vijnë për të vizituar, janë të gjithë të impresionuar për një ditë kaq të madhe që ja dedikojmë “Ditës së Trashëgimisë Shqiptare, ditës tonë. Ditë në të cilën ne nderojmë të gjithë personat që e kanë organizuar këtë ditë të madhe, në krye me zotin Fran Çotaj e të gjithë ata që kanë ndihmuar në sistemin e parkut. Përfshirë, autoritetet lokale të Westchester County, dhe parqeve të cilët janë të pranishëm të na urojnë në këtë ditë”.

Dom Pjeter Popaj, u shpreh :”Të gjithë e shohin komunitetin shqiptar, si një popull që e do Zotin në qiell, dhe kombin shqiptar mbi tokë. Dhëntë Zoti që dita e traditës shqiptare të jetë e gjallë në mendjen e zëmrat e popullit tonë, Ta falenderojmë Zotin për këtë ditë të madhe dhe të jemi krenar që jemi Shqiptar.”

Më tej ai tha se “Për të hyrë në historinë e popullit shqiptar, është një nga popujt më të lasht të Europës, megjithëse ka vuajtur nga sundimi i të huajve në shekuj. Por pa marrë parasysh se çfarë vështirësish se çfarë okupimesh, populli shqiptar prapë e ka ruajtur kulturën traditën dhe identitetin tonë kombëtar, sikurse shqiptar.”

Duke folur për asimilimin e egër në Diasporë, dhe ruajtjen e kultivimin e kulturës e traditës shqiptare, famullitari Dom Pjetër Popaj, tha se: “Edhe këtu në Amerikë, megjithëse, i kemi të gjitha të mirat, kemi edhe një “sulm- një luftë” atë që mundet të jetë , është asimilimi. Por, prapëseprapë shqiptari nuk e harron rranxën e vet , nuk e harron trungun e vet dhe indetitetin e vet. Dhashtë Zoti! sikurse na, për çdo vjet me e mbajt gjallë këtë kulturë dhe këtë traditë , ta përcjellim te gjeneratat e reja që vijnë pas nesh të bëjnë të njëjtën gjë”.

Në fund ai solli edhe bekimin e “Tokës së Shenjët” për Shqiptarët: “Sot sapo kam ardhë nga “Toka e Shenjtë” me atë hir dhe bekim që merr çdo shtegtar që udhëton atje – Me atë vijmë dhe ju përshëndesim : Zoti u Bekoft! Gëzuar Dita e Traditës tonë Shqiptare”

Në këtë aktivitet morën pjesë mijëra shqiptarë nga Nju Jorku dhe Zona Tri-Shtetëshit, shqiptar të të gjitha moshave me familjet dhe miqtë e tyre, në këtë festival të madh, të festojnë kulturën tonë shqiptare.

Mark Gjonaj dhe personalitetet e njohura të komunitetit e vlerësuan këtë aktivitet si për nga pjesëmarrja, por edhe mesazhet që përcjell për shqiptarët në mbarë trevat shqipfolëse.

Ky festival kulturor si e quajnë amerikanët, është padyshim edhe një nga aktivitet më masive të komunitetit shqiptar, në cilin përfshihet kuzhina tradicionale shqiptare, pijet alkoolike(verë dhe raki) nga vendlindja, koncerte më këngë e kërcim popullor nga Shqipëria, Kosova, dhe trojet shqiptare, dhe një sërë aktivitetesh sportive (futboll, volejboll, shah, çiklizëm, vrapim etj).

Drejtuesi kryesor i veprimtarisë artistike dhe kulturore është Fran Çotaj bashkë me koreografe Agjelina Nika “Mjeshtër i Madh” udhëheqëse artistike e Grupit Rozafati.

Festivali “Dita e Trashëgimisë Shqiptare” në Kensico Dam Plaza , këtë vit u shoqërua me performancën live nga këngëtarja e njohur Liria Dedvukaj, dhe Valdet Luka, në orkestrimin muzikor të DJ Edi, ndërsa fëmijët performuan me kostumet e bukura folklorike kërcime tradicionale shqiptare nga të gjitha trevat.

Ky festival kulturor për më shumë se shtatë orë shfaqi në natyrën e bukur të këtij parku gjatë gjithë ditës në skenën e madhe të parkut dhe sheshin para digës, këngë e vallëzime nga grupi “Rozafati” me koreografe “Mjeshtren e Madhe” Angelina Nika, nga Qendra Kulturore “Nëna Tereze” e Kishës Katolike “Zoja e Shkodrës”. Në, ndërkohë, që në sheshin e parkingut, ambulantët ishin ata që tregtojnë vepra arti, orendi zbukurimi, veshje popullore, bluza me stampime shqiponjën me dy krena, simbole kombëtare me ngjyrat kuq e zi, dhe shërbejnë me artikuj të kinkalerisë, aksesor me simbolet kombëtare, si dhe qebabtoret me ushqime etnike të çastit.

Ky i ashtuquajtur festival përfshinë gjithashtu, në fushat e gjelbërta kënde me lojra nga më të dashurat për fëmijë, lojra me balona, dhe pikturë të fytyrës e krahëve me shqiponja dhe flamurin kuq e zi.

Të gjitha ambientet e parkut dhe për rreth fushës së gjelbërt në Kensico Dam Plaza në Valhalla, si gjithmonë janë në dispozicion për të pranishmit.

Drejtori Ekzekutivi i kontesë Westchester George Latimer ka thënë: “Komuniteti shqiptar si një komunitet, kontesë Westchester County, me këto aktivitete kulturore, sportive dhe argëtuese po përpiqet të nxisë diversitetin, barazinë dhe përfshirjen sa më shumë në jetën tonë komunitare. Ku shqiptarët i kushtojnë një vlerë të madhe familjeve dhe trashëgimisë së tyre etnike, nga vendorigjina e tyre. Shqiptarët vijnë për çdo vit të kalojnë kohë të bukur me të dashurit e tyre dhe të mësojnë fëmijët e tyre, të lindur në Amerikë për kulturën e traditën e bukur shqiptare.”

Komisionerja e Parqeve të Qarkut Westchester, Kathy O’Connor, thotë :”Kensico Dam Plaza është mjedisi i përsosur që kultura e Shqiptarëve në Amerikë, të gjallërohet përmes lojës së futbollit, volejbollit, muzikës, kërcimit dhe aktiviteteve kulturore për të të gjitha moshave.”

Festivali Dita e Trashëgimisë Shqiptare në Kensico Dam Plaza – Westchester, mbahet çdo javë të parë të qershorit, organizuar nga Kisha Katolike “Zoja e Shkodrës”, në kujdesin e famulllisë, famullitarit Dom Pjetër Popaj.

(Photo credit Mark Shkreli)

FIGURA POETIKE NË POEMËN, “NËNË SHQIPËRI” E POETIT DRITËRO AGOLLI

by

Skënder Karaçica/

Figura poetike në poemën ,,Nënë Shqipëri,, e poetit Dritëro Agolli, sipas kritikës letrare është gjymtyrë e mendimit dhe ndjenjës, madje jo rrallë ajo na paraqitet si organizëm i plotë[1].

Në dritën e kësaj poeme, është personifikuar Shqipëria në një figurë aq të dashur, të afërt për kohën shqiptare, siç është nëna, kur e kur tërë sistemi figurativ letrar i nënshtrohet logjikës së figurës në brendi të poemës.Për këtë konceptim, kritika latrare thekson se Shqipëria është thirrur nënë gati një shekull më parë nga rilindësit.

Vargu i poetit D.Agolli me tipare të novatorisë qëndron në mënyrën e krijimit të portretit poetik të Nënës Shqipëri, të lidhjeve të saj me bijtë në mote të ndryshëm, në kushte e rrethana të kohës. Bota poetike që hapet në këngën e parë të poemës: ,,Lermë të bie në prehrin tënd të ngrohtë,/o hallemadhja ime shekullore,, mbushet me asociacione konkrete e të gjalla, nga kënga në këngë[2].

Në gjithë perceptimin figurativ, poeti Dritëro Agolli i qëndron besnik përsonifikimit, kur e kur ai në kohën zbrazjes së shpirtit me poemën, ai nuk u drejtohet më fushave dhe maleve, lumenjve e liqeneve,gurëve të Shqipërisë, por gjymtyrëve të pjesëve të trupit të Nënës:

Të puth duart e tua,më të mirat në botë,

i ngazëllyer të hesht me heshtje foshnjore;

duart e tua u regjën nga puna dhe gishtërinjtë,

që zunë kallo nga këmbëzat e dyfekëve,

dhe supet që u varën nga xhoka e nga guna,

dhe mesin që u hollua nga gjerdanët e fishekëve,

dhe ballin që u rrudh e u lërua nga mendimi,

dhe beben e syrit që u mpreh nga shënjestra,

dhe këmbët,që u zmadhuan nga ecja e mundimi,

dhe qerpikët që u dogjën nga baruti në shkrepa…

Për fund le të ndalemi në vargjet që cituam,kur e kur,çdo varg i poemës ,,Nënë Shqipëri,, e Dritëro Agollit, ka kryefjalë nga një emër prozaik: duar, gishtërinj, supe, mes, ball, bebe, syri, këmbë dhe për të përmbyllur me kallzuesët e këtyre kryefjalëve që shprehin aq fuqishëm jetën dhe bëmat e shqiptarit në shekuj.

_______________

[1]XhezairAbazi,Jeta dhe procesi letrar,Tiranë,1984

[2]Po aty,faqe 263

DIAMANTËT E FESTIVALIT

by

Vogëlushët këngëtarë, gurë të çmuar në kurorën e “Diamond Fest”.

Nga Ramazan Çeka

Festivali i Fëmijëve “Diamond Fest” në Ferizaj, finalizoi me sukses edicionin e 10-të, ku kënga bashkoi fëmijët pjesëmarrës nga Kosova, Maqedonia e Veriut dhe Shqipëria.
Në prani të një pjesëmarrjeje të jashtëzakonshme spektatorësh, në Pallatin e Sportit “Bill Clinton”, të pranishmit përjetuan me emocion aromen e luleve të pranverës, që ku festival sjellë në çdo edicion.
Gazmorë, të hareshëm e sportivë, fëmijët pjesëmarrës në këtë festival, vërshuan në tapetin e Pallatit të Sportit, jo si sportistë, por si artistë që njësoj sjellin emocione në shkallët e këtij auditori, që i priti me duartrokitje e ovacione, që nga fillimi e deri në fund të spektaklit.
Skena, ashtu si për çdo vit, edhe në këtë Jubile të 10-të, ishte një bahçe e mbushur me lule shumëngjyrëshe dhe zogj këngëtarë.
Ata hynë duke vrapuar në dy anët e skenës së improvizuar mbi parketin e pallatit, duke krijuar pamjen e një kurore lulesh me shumë ngjyra, ashtu si vetë ata ishin veshur.
Kjo ishte atmosfera që elektrizoi gjithë sallën, që në hapjen e festivalit dhe që e shoqëroi atë deri në fund. Të tillë janë fëmijët, e veçanërisht ata, që pa hezitim mund t’i quajmë artistë të vegjël. Ata për çdo vit vijnë nga të gjitha trevat shqiptare, duke treguar kështu se pikërisht kjo moshë është e ardhmja e trashëgimit të vlerave tona kombëtare, jo vetëm në skenë, por edhe në fusha të tjera.
Ideatorët e këtyre aktiviteteve duhen vlerësuar për nisma dhe realizime të tilla. Në këtë kontekst ky festival sa vjen e bëhet edhe më madhështor, duke prekur majat e suksesit, falë vëmëndjes së pareshtur dhe pëkrahjes së Komunës Ferizaj, me mbështetjen e Drejtorisë së Kulturës, Rinisë dhe Sporteve, por edhe kujdesit të jashtëzakonshëm të ideatores dhe themelueses së këtij Festivali Znj. Njomza Mezini.
Për 10 vite me radhë ky festival, tashmë tradicional, e ka kthyer qytetin Ferizaj në një amfiteatër kulturor kombëtar, duke bërë që performancat dhe vlerat kulturore të jehojnë fuqishëm jo vetëm në Kosovë, por në mbarë trevat shqiptare nga vijnë fëmijët pjesëmarrës, për t’u përngjarë yjeve në hapësirën e qiellit dhe pranverës me “Diamantët” e Festivalit, gjë që e bën këtë qytet mjaft të njohur e të vizituar edhe falë jehonës së këtij aktiviteti, por dhe me potencial të jashtëzakonshëm kulturor, të cilin shumë kush do ta ëndërronte ta shihte nga afër.
Ky historik i këtij 10-vjeçari u pasqyrua në një insert në ekranin e madh të vendosur në Pallatin e Sportit, që si një dokumentar artistik riktheu tek spektatorët emocionet e përjetuara në vite, që nga festivali i parë që daton në pranverën e vitit 2013.
Skena e festivalit është njëra anë, sepse aty performojnë artistët e vegjël, por e veçanta është se në ditën e shfaqjes, në Ferizaj “skenë” shndërrohet gjithçka; edhe sheshet, edhe trotuaret, edhe mjediset e bukura që ka ky qytet, të cilët e përjetojnë pa dallim moshe. Të gjithë gëzojnë, fëmijët së bashku, fëmijët dhe prindërit e tyre e veçanërisht gjyshërit që për disa çaste gëzojnë si fëmijët. Janë emocione të papërsëritshme, të cilat i përjetova edhe unë.
Pranvera në këtë qytet, siç është bërë traditë këtu e 10 vjet më parë, nuk shqetësohet për motin, sepse edhe në qoftë se mund të ketë riga shiu, janë fëmijët si lule pranvere, si flutura dhe si bilbila që e gjallërojnë qytetin e tyre.
Ferizaj në ditën e festivalit ndjehet shumë krenar, sepse pranverën e kishin zbukuruar edhe 28 lule, edhe 28 bilbila, që qytetit i kishin dhënë një gjallëri të jashtëzakonshme.
Në këtë festival u interpretuan 28 këngë nga shumë fëmijë të talentuar, me krijimtari të autorëve të njohur, por edhe të ri.
Çdo gjë në këtë festival ishte perfekt si vetë diamanti. “Diamont Fest” është një festival, ku secili prej fëmijëve është një diamant që shkëlqen me talentin e tij.
Për realizimin e këtij aktiviteti janë angazhuar të gjithë dashamirësit e këngës për fëmijë, muzikantë, poetë, orkestrues dhe prindër, të cilët mendoj se ia kanë arritur qëllimit.
Po i shkruaj këto radhë shumë i emocionuar, sepse informacioni për Ju të nderuar lexues, kalon në plan të dytë. Emocionet janë ato që dua t’ju përcjell, sepse të gjithë do t’i dëshironit t’i përjetoni.
Këtë e tregoi më së miri pjesëmarrja dhe performimi brilant i këtyre diamantëve të çmuar. U kënduan 28 këngë të reja nga këngëtarë gati moshatarë me këtë festival, me këngë të kompozuara dhe orkestruara edhe nga mësuesit e tyre, por dhe me një kontribut të autorëve letrarë të qytetit Ferizaj, por edhe më gjërë.
Festivali “Diamond Fest” i organizuar që 10 vjet më parë, pikërisht në pranverë, ka një grup të përkushtuar organizatorësh, me një drejtoreshë edhe më të përkushtuar, me një emër domethënës, Njomza, e cila rrjedh nga një familje me tradita në art e kulturë dhe që ka dhënë një kontribut të çmuar në këtë qytet dhe në mbarë Kosovën, veçanërisht për fëmijët.
Në këtë edicion jubilar, Qendra e Artit dhe Kulturës Shqiptare, me drejtor të përgjithshëm Dr.Minella Kureta “Mjeshtër i Madh”, nderoi Festivalin “Diamond Fest”, me çmimin “Krenaria e Artit dhe Kulturës Shqiptare”.
Një kënaqësi e veçantë për mua ishte pjesëmarrja ime në këtë festival si autor, pasi jë ndër këngët që u interpretua nga vogëlushja shkodrane Rozana Velaj, me titull: “Lulzon skena me fëmi”, kompozuar dhe orkestruar nga Elvin Unaza, ka tekstin tim. Interpretimi i saj në skenë, natyrisht që m’i shtoj emocionet, pasi ajo u vlerësua me çmimin e dytë të festivalit.
Por këto emocione u bënë më të veçanta për mua, pasi organizatorët më kishin bërë një nder akoma më të madh në këtë natë të magjishme, unë e gjeta veten anëtar të një Jurije prstigjioze, ku kryetar ishte kompozitori i mirënjohur Ilir Latifi dhe anëtare Znj. Fitore Osmani, profesoreshë e muzikës në Gjilan. Ky ishte një vlerësim, por edhe një përgjegjësi për mua.
Ky festival që u mbyll me aromën e zërave fëminorë, jam i sigurtë që për shumë kohë do të lërë mbresa të pashlyeshme, jo vetëm në qytetin e Ferizajt, por në mbarë Kosovën e më gjërë, pasi edhe për këtë janë kujdesur kamerat e Radio Televizionit të Kosovës.
Fituese e këtij edicioni u shpall Erblina Haliti, me këngën “Një valixhe me kujtime” me tekst të Njomza Mezinit, muzika & orkestrimi: Arti Rec.

Maj 2023