Nga Frank Shkreli

Ja edhe 6 Marsi erdhi e shkoi.  Asgjë nuk zgjidhi në Shqipëri, veçse theksoi edhe njëherë ndasitë dhe përçarjet politike si dhe moskënaqësinë e madhe të shqiptarëve me klasën aktuale politike në vend. Por, zgjedhjet e 6 Marsit treguan gjithashtu edhe njëherë pasqyrën e qartë se çfarë mendojnë shqiptarët për këtë klasë politike që mbizotëron jetën politike në vend për 30-vjet të ashtuquajturit “tranzicion” permanent politik në Shhqipëri. Kësaj radhe, 70% e shqiptarëve as nuk shkuan në vendvotime për të hedhur votën e tyre duke shfaqur me të drejtë urrejtjen e elektoriatit shqiptar ndaj politikanëve dhe gjëndjes së përgjithëshme  politike dhe ekonomike në vend.  Mos pjesëmarrja e 70% e votuesve shqiptarë në këto zgjedhje është referendumi i vërtetë kombëtar se çfarë mendojnë shqiptarët për këtë klasë politike “post-komuniste”.  30% e zgjedhësve që hodhën votën e tyre në zgjedhjet e 6 Marsit ishin “baza”, që përbën fanatikët partiakë, të cilët votojnë verbërisht partitë, pa marrë parasysh se çfarë i ofrojnë ato shoqërisë shqiptare.  6 Marsi mund të quhet “zgjedhje të pjesshme”, por ama shqiptarët dërguan një mesazh të plot alarmues dhe të pa dyshimtë drejtuar klasës politike dhe ndërkombëtarëve në Tiranë që përkrahin këtë klasë politike: KINI DËSHTUAR! DUHET FILLUAR NGA E PARA! DUHEN ZGJEDHJE TË PARAKOHSHME TË PËRGJITHËSHME PËR TË SHPËTUAR SHQIPËRINË NGA KATASTROFA! Është e qartë se as partia-shtet që sundon vendin, as “opozita” e përçarë nuk gëzojnë mbështetjen as miratimin nga shumica dërmuese e shqiptarëve.  Edhe ndërkombëtarët, po t’ia duan të mirën Shqipërisë dhe jo vetëm përfaqsuesve të partisë-shtet, duhet që të bëjnë këtë thirrje për një ndryshim rrënjësor poilitik në atë vend, me njerëz të ri dhe ide të reja, para se të jetë vonë.

Me këto zgjedhje — megjithë retorikën, ndonëse nuk u duk aq euforike nga drejtues të partisë-shtet për “fitore” — askush nuk fitoi, as partitë, as kandidatët e tyre, as ndërkombëtarët, të cilët ose aktivisht ose në heshtje mbështetën partitë dhe kandidatët e preferuar të tyre në zgjedhjet e 6 Marsit ashtu siç benë edhe në zgjedhjet e 25 Prillit të vitit të kaluar — jashtë rregullave të qarta diplomatike dhe vijave të kuqe që nuk duhej të shkeleshin kurrë.  Edhe kjo është një lojë e turpëshme ndërkombëtare, në mbështetje të përpjekjeve të partisë-shtet, me qëllim që të zhdukë opozitarizmin e vërtetë politik në Shqipëri. Por, njëkohësisht, edhenë këtë process u kanë humbur shpresën edhe 70% të shqiptarëve — për një jetë më të mirë, në një Shqipëri vërtetë demokratike e të begatë. Humbje shprese siç pasqyrohet me zbrazjen e Shqipërisë, ndërsa të rinjtë dhe të rejat shqiptare po largohen në masë, nga dita në ditë – pa shpresë dhe pa perspektivë për të ardhmen e atdheut të tyre. FATKEQËSISHT EDHE KËSAJ RADHE HUMBI SHQIPËRIA e fituan fanatikët dhe korrupsioni!

Ka vite që kam parashikuar se Shqipëria po shkonte drejtë një vendi autoritar, madje edhe me miratimin, herë në heshtje, e herë aktivisht edhe nga ndërkombëtarët.  Fatkeqësisht, duket se ndërkombëtarët janë të kënaqur me një Shqipëri si Rusia putiniste ose Turqia erdoganiste, ndonëse shumë më e vogël.  Sa herë e kam përdorur atë thënjen “E Buono për Albania” — kur thuhej se Italia fashiste dërgonte mjekë e zyrtarë të dorës së dytë në Shqipëri — kur i jam referuar tolerancës ndërkombëtare ndaj dështimeve të vazhdueshme politike dhe ekonomike të klasës politike shqiptare gjatë 30-viteve të kaluara. Mos vallë edhe sot ndërkombëtarët në Tiranë kështu mendojnë, se Shqipëria e sotëme nuk meriton një klasë politike më demokratike më të ndershme dhe më përgjegjëse ndaj elektoratit shqiptar – përfaqësues të zgjedhur me vota të lira e të ndershme, sipas standardeve të botës demokratike? A po ndërkombëtarët janë të kënaqur me një pseudo-demokraci në Shqipëri, e përfaqësuar nga kjo klasë politike aaktuale dhe thonë nën buzë: E buono per Albania! Zot na ruaj!

Shqiptarët duan ndryshimin e madh demokratik. 30-vjtë që presin. E donin këtë dje dhe e duan edhe sot, për një të nesërme më të mirë për ta dhe për fëmijët e tyre. Shqiptarët e dinë se me një “autokraci me makiazh demokratik”, nuk vendoset liria as demokracia — begatia jo se jo. Prandaj 70% e votuesve shqiptarë nuk gënjehen kollaj, as nga propaganda e sofistikuar e qeversisë, as nga media e oborrit të qeverisë e madje as nga diplomatët perëndimorë. Pjesa dërmuese e shqiptarëve ndejtën në shtëpi ditën e 6 Marsit, duke mos dashur të bëhen pjesë e një loje të flliqtë e banale të paraqitur nën maskën e demokracisë shqiptare. Shqiptarët e lodhur tanimë presin NDRYSHIMIN E MADH, por janë të vetdijshëm se ai ndryshim nuk vjen nga kjo klasë politike autokrate, të çimentuar jo vetëm në pushtetin qendror por edhe në radhët e partive dhe në rrethe. Pa demokraci brenda partive nuk ka demokraci Shqipëria!

Po e mbyll këtë reagim timin modest për “6 Marsin”, me një citim të botuar pas zgjedhdjeve të 25 prillit të vitit që kaloi — Frank Shkreli: Diktatura më e rrezikshme, është ajo që, paraqitet me maskën e demokracisë! | Gazeta Telegraf – mbi pasojat  e përjetësimit të një regjimi autokrat ose pseudo-demokrat në Shqipëri dhe pse në atë vend nuk mund të ndodh ndryshimi që zakonisht pritet nga zgjedhjet e lira, në një vend normal. Përgjigjen na e jep një i ish-burgosur i komunizmit eneverist, At Pjetër Meshkalla, i cili është shprehur shumë vite më parë, duke iu referuar regjimit diktatorial komunist të Enver Hoxhës, se asgjë e mirë nuk mund të vijë nga një pseudo-demokraci, ku  “Autokracia me makiazh demokratik, lëshon rrënjë më të shëndosha se sa vetë diktatura e shpallur tek një popull i lodhur e i demoralizuar, i cili bie në prehërin e saj symbyllas”.  At Pjetër Meshkalla, ka paralajmëruar në kohën e tij se pasojat e rënda të autokracisë me makiazh demokratik, “janë më afatgjata se ato të një diktature të ligjëruar, mbasi populli i shpresëhumbur gjunjëzohet prej dëshpërimit, duke u bërë një pré e lehtë për despotët e rinjë me grim demokratik”. 

Në një shkrim botuar në portalin, “Radi and Radi”, At Meshkalla citohet të ketë thënë se, “duke i lënë kastile të hapura dhe të pa mjekuara plagët e diktaturës, ato do të infektohen dhe shoqëria shqiptare do të gangrenizohet duke u dobësuar dhe ç’orientuar progresivisht, derisa të katandiset në një turmë të hallakatur lypësarësh të nënshtruar.”   Për më tepër citohet të ketë shkruar At Meshkalla, “Pseudo-demokracia është një anarshi e organizuar me qëllim që pushtetarët despotë dhe bashkpunëtorët e tyre mëkatarë, të përfitojnë në mënyrë të paligjshme atë që ua ndalon ligji i tyre, fasadë mashtrimi!”

Kjo është arsyeja se pse në zgjedhjet e 6 Marsit fituan fanatikët e partive, por humbi Shqipëria. Humbi se 70% e votuesve shqiptarë refuzuan të votojnë për përfaqsuesit e klasës politike shqiptare të “tranzicionit post komunist”, shqiptar. Një mesazh i rëndësishëm ky jo vetëm për qeverinë aktuale dhe për partitë “opozitare”, por edhe për ambasadat perëndimore në Tiranë që, siç duket vazhdojnë të refuzojnë të përballen me realitetin e një “autokracie shqiptare me makiazh demokratik”, si pengesa kryesore drejt themelimit të një shoqërie vërtetë të lirë e demokratike në Shqipëri, e denjë e një vendi anëtar të Aleancës së NATO-s dhe pretenduese për antarësim në Bashkimin Evropian. Të reflektojnë edhe kësaj radhe — me rastin e zgjedhjeve të 6 Marsit në Shqipëri — dhe, ndërgjegjëshmërisht, të mbajnë përgjegjëse këtë autokraci shqiptare me makiazh demokratik për gjendjen aktuale politike dhe ekonomike në vend. Sepse, “Diktatura më e rrezikshme është ajo që paraqitet me maskën e demokracisë.”  Nëqoftse duhet të nxirret një mësim nga të gjithë aktorët politikë shqiptarë, si dhe nga ambasadat perëndimore në Tiranë nga zgjedhjet e 6 Marsit – ai mësim duhet të jetë se një popull i “shpresëhumbur gjunjëzohet më kollaj prej dëshpërimit, duke u bërë një pré e lehtë për despotët e rinjë me grim demokratik”. Mos pjesëmarrja e 70% e votuesve shqiptarë në zgjedhjet e 6 Marsit tregon “një popull shpresëhumbur”, por uroj që ky popull të mos gjunjëzohet para të kësaj të keqe politike që po ia merr shpirtin. 

Frank Shkreli

MSc. Agim Alickaj/

Pocket book by Prof. Dr. Nusret Pllana and MSc. Agim Alickaj

This recently published book is dedicated to the commemoration of glorious Epopee of the Kosova Liberation Army and the remembrance of hero and legendary Commander AdemJashari and his family for their relentless fight for freedom of Kosova and the entire Albanian nation. The sacrifice ofthe Jashari family and other freedom fighters proved once again, that freedom is more precious than life and that the Albanian people will never submit to Serbian barbarians. Their bravery, resistance and sacrifice erupted the inexhaustible volcano of freedom, the flames of which engulfed the wild Serbian beast uprooting it forever from Kosova.

Summarized in about 45 pagesin a pocketbook format, the book titled “Never Forget”, provides an abridged glimpse into important details, data, photographic evidence and information of Serbian genocide against the Albanian civilianpopulation (including women and children) over centuries.

The main goal of this quick guide is to counter the lies, misinformation and fabrications of the Serbian deceptive Putin-like propaganda quickly and effectively. Toefficiently broadcast this important information to Western democracies, to influence the conscience of domestic and international politicians and diplomats as to not forget the crimes of Serbian terrorists and remind them not to bargain with Albanian lands and the statehood of the Republic of Kosova.

The saying “Never again”, which is associated with the Holocaust and other world genocides, was uttered as a pledge to make sure that all those that have suffered these horrific atrocities would not occur in the world. Unfortunately, that did not come to be. It was shatteredin Europe; in Kosova and the former Yugoslavia by the criminal dictator Milosevic in the end of 20th century; and today is now being broken in Ukraine by Russian criminal dictator Vladimir Putin.

Russia has been and still is the greatest enemy of the Albanian nation and the entire democratic world. Serbia is its satellite. The similarity between Kosova and Ukraine is the occupation by dark hegemonic forces and the struggle for freedom of the attacked and oppressed peoples. A major difference is that the Serbian terrorist army committed its crimes in such a cruel fashion, with hate and pleasure, and with unprecedented tortures and massacres of the civilian population, including women and children. In Kosova, the aim was the total annihilation of the Albanian people and the grabbing of their lands, while in Ukraine, the aim is only the subjugation and annexation of the state.

Russia must and will lose this unjustified war. Fascistic Serbia will sink with them.

The book “Never forget” documents everything, simply and concisely. Its distribution started by being available to the interested deputies in the solemn meeting of the Kosova Parliament dedicated to the KLA Epopee.This also includes the government and other officials of Kosova, Albania and other ethnic Territories in the Balkans, various institutions and representatives of Europe and America, foreign embassies in Kosova, our embassies around the world and other important factors inside and outside the country. Prof. Dr. NusretPllana has successfully started its promotion in Italy.

This pocketbook has the potential to become a powerful tool in the hands of Kosova representatives in confrontation with Serbia, especially those who participate in dialogue.

Serbian atrocities will never be forgotten and cannot be forgiven by anyone. The Serbian criminals who caused these tragedies must be brought to justice. Serbia was bombed and expelled from Kosova to stop the genocide but was not convicted and did not apologize.

The time has come for one of the main Russian supporters, Serbia, to be isolated, denazifiedand forced to choose between the darkness of the East and the light of the West. Kosovashould urgently be allowed to join NATO, recognized by the remaining five European countries and the process of integration into the European Union should start immediately.

The creation of the Security Fund by the Government of the Republic of Kosovo is more than appropriate. It must be supported and strengthened permanently, regardless of the state budget or NATO accession. The opponents of thisfund can only be the cowards, the brash, the jealous, the angry, the sold souls, the traitors and the enemies of Kosova and the entire Albanian nation.

Freedom, independence, territorial integrity and sovereignty of the Republic of Kosova are sacred and the only guarantee that the Serbian genocide against Albanian people will never happen again.

MSc. AgimAliçkaj

---

Klarita Selmanaj dhe Jerida Kulla, mësuese në kursin e Mësimit Plotësues të Gjuhës Shqipe dhe të Kulturës Shqiptare, “Frang Bardhi”, në Iraklio të Kretës, Greqi, në një bashkëbisedim me Editorin e Diellit të Vatrës në New York Sokol Paja, rrëfejnë organizimin e mësimit shqip në Greqi, aktivitetet patriotike, kulturore dhe edukative në Iraklio, sfidat për ruajtjen e gjuhës, kulturës, traditës dhe identitetit kombëtar në mërgatën shqiptare të Greqisë. 

MËSIMI PLOTËSUES I GJUHËS SHQIPE DHE KULTURËS SHQIPTARE, “FRANG BARDHI” NË IRAKLIO-GREQI

Fillimi për mësimin e gjuhës shqipe, në Iraklio, është që para 5 vitesh, kur ne, mësueset Klarita Selmanaj, Jerida Kulla, më 21 tetor 2017, filluam mësimin vullnetar. Pas një viti mësimor në klasë dhe mbylljes së tij me sukses, si mësuese vullnetare dhe të detyruara nga lock doën na erdhi ideja për krijimin e kursit on-line “Frang Bardhi”, si një domosdoshmëri e kohës dhe e situatës, në të cilën u përballëm, jo vetëm ne si mësuese, por i gjithë globi. Fillimisht lajmëruam për hapjen e kursit, në rrjetet sociale. Interesimi ishte i madh. Më 4.09.2020, morëm miratimin e Lidhjes së Mësueseve Shqiptarë në Greqi, për hapjen e kursit të Mësimit Plotësues të Gjuhës Shqipe. Më 1 nëntor 2020, pas një pune këmbëngulëse dhe planifikimi të gjatë, duke studiuar situatën dhe kushtet në Iraklio, hapëm kursin e Mësimit Plotësues të Gjuhës Shqipe dhe të Kulturës Shqiptare, “Frang Bardhi”, në Iraklio të Kretës, Greqi. Nxënësit janë kryesisht nga Iraklio, banues të Iraklios që janë larguar drejt Gjermanisë, Rodos, Athinë, nxënës shqiptarë që jetojnë në Amerikë. Pikë referimi e prezantimit të kursit “Frang Bardhi”, para Lidhjes së Mësuesve Shqiptarë në Greqi, Ambasadës Shqiptare në Greqi dhe shumë organizatave të tjera, si në Greqi, ashtu edhe jashtë saj, ishte festimi i 28-29 Nëntorit. Ishte Nëntori ynë i parë, por jo i fundit. Pasi festa të tjera festuam dhe vazhdojmë të festojmë së bashku. Nxënësit mësojnë të shkruajnë, të lexojnë, gjuhën e bukur shqipe. Njëkohësisht, mësohet kultura dhe trashëgimia shqiptare, duke brumosur ndjenjën e dashurisë për dheun e atit. Mësimet që ne bëjmë, konsiderohen mësime plotësuese të gjuhës shqipe, për arsye se orët janë të pakta, punojmë vetëm ditën e shtunë dhe të diel me nxënësit.

ORGANIZIMI I MËSIMIT SHQIP, KURRIKULA, TË VEÇANTAT E SHKOLLËS SHQIPE

Mësimi i gjuhës shqipe dhe i kulturës shqiptare bëhet sipas kurrikulave të miratuara nga Ministria e Arsimit të Shqipërisë dhe Kosovës. Mësimi zhvillohet duke pasur parasysh nevojat e fëmijëve, për të komunikuar në gjuhën e mëmës. Tekstet e mësimit u siguruan nga Qendra e botimeve të Diasporës, ku gjejmë rastin dhe i falënderojmë për mundësinë që na kanë dhënë, duke na i dërguar librat në Ambasadën Shqiptare në Greqi dhe ne shkuam i tërhoqëm. Mësimi bëhet on-line, pasi nxënësit janë nga vende të ndryshme, ashtu siç e përmendëm edhe më lart. Kursi ynë është një familje, ku secili ka rolin e tij. Kursi i gjuhës shqipe “Frang Bardhi”, ka tri klasa. Klasa e parë është niveli fillestar i gjuhës. Në këtë klasë ka nxënës që kuptojnë gjuhën shqipe, po kanë vështirësi në të folur; e kuptojnë dhe e flasin gjuhën shqipe. Në këtë klasë bëhet lënda e Abetares dhe e Traditës dhe e Kulturës shqiptare. Nxënësit mësojnë të shkruajnë e të shqiptojnë pastër dhe qartë alfabetin, të ndërtojnë fjali të thjeshta, të ritregojnë histori të ndryshme nga jeta e tyre apo të ritregojnë ndonjë legjendë apo përrallë. Në klasën e dytë dhe të tretë, bëhet lënda e Gjuhës shqipe dhe e Traditës dhe e Kulturës shqiptare. Edhe në këto klasa nxënësit janë të niveleve të ndryshme. Duke u bazuar në synimet dhe specifikat e mësimit plotësues të gjuhës shqipe, mundohemi që orën e mësimit ta organizojmë duke pasur parasysh si kompetencat e fushës, ashtu edhe ato kyçe, duke bërë gërshetimin e tyre nëpërmjet metodave të ndryshme që përdorim gjatë orës së mësimit. Nxënësit dëgjojnë një përrallë, një histori, një këngë apo shikojnë një fragment filmi dhe diskutohet rreth saj, qoftë duke bërë pyetje nga mësueset, qoftë duke i bërë pyetje njëri-tjetrit. Më pas, u jepet detyrë shtëpie, që të shkruajnë rreth tematikës së dhënë në klasë, duke gjetur fjalë të urta, shprehje frazeologjike apo këngë të ndryshme popullore që këndohen në krahinën e tyre. Mbi të gjitha, pavarësisht se vijnë nga krahina të ndryshme, qëllimi kryesor është ta shkruajnë dhe ta flasin gjuhën letrare. Mundohemi që orën e mësimit ta bëjmë sa më tërheqëse, duke pasur parasysh edhe vështirësinë e dhënies së mësimit nëpërmjet internetit. Si rrjedhim, përdorim metoda interaktive, me në qendër nxënësin. Paraprakisht, nxënësit orientohen për materialet që do të punojnë në orën e ardhshme, duke u kërkuar të gjejnë informacione për tema të caktuara, qoftë nga interneti, qoftë duke pyetur prindërit e tyre.

Njohuritë, aftësitë dhe shkathtësitë e nxënësve në një gjuhë i ndihmojnë ata të mësojnë dhe të kuptojnë një gjuhë tjetër. Duke qenë nxënës dy apo trigjuhësh, njëkohësisht, gjatë orës së mësimit, bëhen krahasime me gjuhën e vendit ku jetojnë, p.sh, për mësimin e fjalëve të ndryshme, u thuhet t’i përkthejnë në gjuhën greke apo gjermane. Duke mësuar gjuhën shqipe dhe duke e krahasuar atë me gjuhët e tjera, ata fillojnë ta çmojnë dhe ta vlerësojnë më shumë gjuhën dhe kulturën shqiptare. Ata vihen në situata që u mundësojnë të kuptojnë se çfarë kanë të përbashkët gjuhët dhe çfarë i bën ato të veçanta. Njohuritë gjuhësore jepen duke i gërshetuar me njohuritë për letërsinë, historinë, traditën dhe zakonet e popullit shqiptar. Në çdo orë mësimi ata kanë dëgjuar këngë, kanë lexuar poezi për (në) gjuhën shqipe, për atdheun, Shqipërinë, Kosovën, flamurin.

GJUHA SHQIPE SI TRASHËGIMI SHPIRTËRORE DHE IDENTITARE KOMBËTARE

Mënyra se si shtroni pyetjen, nuk bën dallim ndërmjet kushteve normale dhe kushteve detyrimisht mbizotëruese mbi mësimin e gjuhës shqipe nga mësues që punojnë vullnetarisht dhe akoma më shumë në një shtet, i cili nuk e konsideron të domosdoshme dhe të drejtë njerëzore ruajtjen e integritetit kombëtar të shqiptarëve. Për ne, mësueset që dhurojmë mësime të gjuhës shqipe, në kushtet që përmendëm më sipër, ruajtja e kësaj trashëgimie është bërë qëllim jete. Për ne, qasja e integruar në trashëgiminë kulturore, përfshirja e trashëgimisë kulturore në planin mësimor, promovimi i trashëgimisë kulturore te fëmijët, edukimi, aftësimi dhe pjesëmarrja aktive në njohjen dhe përgatitja e tyre për mbrojtjen e trashëgimisë kulturore janë temë identifikimi dhe krenarie kombëtare. Për çastin, ndihma shtetërore është shumë e paktë, nga të dy shtetet, pra, ne mësuesit vullnetarë në Greqi mbajmë kryekëput peshën e detyrimit moral dhe material të kalimit të trashëgimisë sonë identifikuese. Kënaqësi e lumturi, kur nxënësit përshëndeten me njëri-tjetrin, me përshëndetjet e bukura: “Mirë se erdhe!”, “Mirë se ju gjeta!” “Gëzuar!”, “Mirupafshim!”, të mësuara në klasën e parë. Mbushesh plot kur dëgjon të tingëllojë gjuha shqipe në gojën e këtyre fëmijëve, te këta fëmijë, që flasin gjuhën greke, gjuhën gjermane. Të jetosh me këta fëmijë është kënaqësi, t’u mësosh këtyre fëmijëve gjuhën shqipe, nuk është thjesht detyrë, por mision për ruajtjen e identitetit kombëtar, që të mos brohoritet vetëm në stadium: “O sa mirë me qenë shqiptar!” Për ne, gjuha shqipe, është gërma e parë dhe e fundit e alfabetit identifikues të qenies sonë.

BASHKËPUNIMI PRINDËR NXËNËS DHE E ARDHMJA E SHKOLLËS SHQIPE

Po çfarë mund të bëjmë ne të vetëm, pa ndihmën dhe përkrahjen e prindërve? Asgjë. Gjatë punës sonë gjithmonë i kemi pasur në krah prindërit, pasi pa ta nuk mund të ecet përpara. Prindërit, nëna, babi, janë mësuesit e parë të fëmijës për gjuhën shqipe. Nëna, bashkë me qumështin e gjirit e ushqen me dashurinë për vendin e saj. Edhe pse mësimi jepet on-line, takimi me prindërit realizohet nëpërmjet internetit, duke diskutuar problematikat e ndryshme që dalin gjatë mësimdhënies. Prindërit kanë shprehur gatishmërinë e tyre për të na ndihmuar, duke i zgjidhur së bashku problemet që dalin. Pavarësisht dëshirës së madhe që kemi ne si mësuese, fatkeqësisht, sot vihet re një rënie e numrit të nxënësve. E kemi ngritur disa herë zërin për mbështetje nga shteti ynë, që mësimi i gjuhës shqipe të mos mbetet më në kuadër të vullnetarizmit, por të organizohet në mënyrë të tillë, që prindërit dhe fëmijët ta gjejnë vetë derën e shkollës. Pasi deri më sot, është mësuesi ai që ragvon derë më derë për të siguruar klasën ku do të japë mësim.

SFIDAT E MËSIMIT SHQIP MES TEKNOLOGJISË, PANDEMISË DHE VËSHTIRËSIA E FËMIJËVE ME DY GJUHË

Për periudhën që jetojmë, mendojmë se është mënyra më e mirë e komunikimit, pa ndërprerje me nxënësit dhe prindërit. Koha e përdorimit të platformës dhe ndërprerja e herëpashershme të rrjedhës normale të jetës dhe veprimtarive fizike, kudo në glob, na kanë treguar se mundemi të funksionojmë pothuajse njësoj, edhe kur jemi përpara ekranit. Koha në vazhdim na mësoi se cila është metoda më e saktë për realizimin e mësimit on_line, por edhe mundësinë të kemi komunikim të vazhdueshëm dhe të plotë me nxënësit tanë dhe prindërit e tyre në çdo çast që ndihet i domosdoshëm komunikimi. Sa për fëmijët dy gjuhësh, deri tani kemi vetëm librat që na ka siguruar Qendra e Botimeve të Diasporës. Në bazë të këtyre librave, planin, programin e krijojmë vetë, pasi këta libra janë hartuar për shkolla të cilat gjuhën shqipe e kanë pjesë të programit mësimor shkollor të vendit pritës. Herë pas here marrim pjesë në seminaret dhe trajnimet që organizon si Lidhja e Mësuesve Shqiptarë në Greqi, ashtu edhe Ministria e Arsimit të Shqipërisë dhe të Kosovës.

KUSH JANË MËSUESET JERIDA KULLA DHE KLARITA SELMANAJ?

Jetëshkrim i shkurtër, Jerida Kulla:

Linda në Gramsh. Arsimin fillor dhe të mesëm e kreva në vendlindje. Studimet e larta i mbarova për Gjuhë shqipe dhe Letërsi në universitetin “Aleksandër Xhuvani”, në Elbasan. Mësuesia është profesioni dhe pasioni im. Kam punuar 11 vjet në arsim, ku kam dhënë mësim, si në shkollë publike, ashtu edhe private. Gjithashtu, u kam mësuar gjuhën shqipe, shtetasve të huaj që jetonin dhe punonin në Tiranë. Në vitin 2016 fitoj shkallën e II të kualifikimit për mësimdhënie, Mësues Specialist; Vlerësimi “Shumë mirë”. Dëshira për pastërtinë e gjuhës shqipe, më ka shtyrë të punoj si redaktore, prej 18 vjetësh, duke redaktuar libra dhe materiale të ndryshme, me karakter artistik, social, shkencor, kulturor e fetar, nga disa shtëpi botuese, si “Orfeu”, “Altera”, “Rumi”, shoqata kulturore “Gruaja”. Për dy vjet kam punuar redaktore gjuhësore te gazeta “Shqip”. Gjithashtu, kampunuar si gazetare dhe redaktore në revistën “Familja”. Në vitin 2008 botoj librin me poezi e prozë poetike, “Rrugëtim”. Vëllimi me poezi “Mite dhe Rite” botohet në vitin 2011, në mënyrë elektronike.

Jam duke përgatitur librin e tretë me poezi e prozë poetike. Shkrimet dhe poezitë e mia, janë botuar në antologji dhe organe të ndryshme të shtypit të shkruar, si brenda Shqipërisë, ashtu edhe jashtë saj. Në vitin 2020, fitoj Çmimin e Botuesit në konkursin poetik të organizuar nga revista “Kuvendi”. Në vitin 2016 emigroj në Iraklio të Kretës, Greqi. Nga viti 2017 punoj si mësuese vullnetare e gjuhës shqipe dhe e kulturës shqiptare. Jam një ndër 2 mësueset, që në vitin 2017 hapëm për herë të parë në Iraklio klasën e gjuhës shqipe. Aktualisht, punoj mësuese vullnetare pranë kursit të gjuhës shqipe “Frang Bardhi”, në Iraklio. Kam marrë pjesë në seminare dhe konferenca të ndryshme me karakter pedagogjik, artistik, psikologjiko – filozofik, të organizuara nga Ministria e Arsimit dhe Shkencës, Ministria e Diasporës dhe institucione të ndryshme. Nga viti 2017 jam anëtare e Lidhjes së Mësuesve Shqiptarë në Greqi. Jam pjesë e Regjistrit të Mësuesve të Diasporës.

Jetëshkrim i shkurtër, Klarita Selmanaj:

Kam lindur e rritur në Tiranë. Nga shkolla tetëvjeçare e në vazhdim, kam qenë anëtare e klubit sportiv “Dinamo”. Si shkolla e mesme, ashtu edhe studimet, erdhën si vazhdimësi e këtij aktiviteti. Gjatë kësaj periudhe kam qenë atlete e hedhjes së diskut, duke u nderuar me një sërë vlerësimesh në nivel kombëtar. Kam studiuar pranë Institutit të Kulturës Fizike “Vojo Kushi” në vitet 1982-1985. Pas mbarimit të studimeve dhe deri në 30 prill 1991, punova si përgjegjëse e sektorit të fizkulturës pranë Shtëpisë së Pionierit nr 8, në Tiranë, si edhe trajnere pranë klubit “17 Nëntori”. Më 1 maj të viti 1991 u largova drejt Greqisë. Fillimisht në Thiva të Viotias dhe nga viti 1997 në kryeqytetin e ishullit më të madh të Greqisë, Iraklio të Kretës. Aktiviteti shoqëror-atdhetar, ka filluar diku në vitet 2004-2005. Përkatësisht me grupe fëmijësh të brezit të dytë në Greqi, me pjesëmarrje në festivale me tema emigracionin, kulturën kombëtare të sjellë nga vendlindjet, dhunën dhe luftën etj. Paralelisht, jam anëtare e Federatës së Gruas Greke dhe anëtare e Sindikatës së Punëtorëve të Hotelerisë për zonën e Iraklios. Për një periudhë tetëvjeçare, anëtare e Këshillit të Integrimit të Emigrantëve në shoqërinë vendase. Në shkurt të vitit 2013, mora pjesë në punimet e konferencës “Relais”, me temë “Duke bërë të mirën më të mundur për emigrantin”, në Parlamentin Evropian në Bruksel, anëtare e delegacionit grek, me titullin e Përfaqësuesit të Emigracionit në Greqi.

Kam marrë pjesë në shumë konferenca, seminare dhe aktivitete me qendër referimi dhe diskutimi të drejtat njerëzore, emigracioni, dhuna ndaj gruas dhe në familje, lufta, fëmijët dhe të drejtat e tyre etj. Jam poete, vlerësuar me çmim në Shqipëri dhe në Greqi; pjesëmarrëse në antologji të ndryshme. Përfaqësuese e lëvizjes ndërkombëtare “100 mijë Poetë dhe Artistë për Planetin” në Iraklio. Pjesëmarrëse në festivalin ndërkombëtar poetik, organizuar në Iraklio të Kretës 2019. Anëtare e klubit të shkrimtarëve “Petro Marko” Vlorë; anëtare e klubit të shkrimtarëve “Petropolis”, Athinë. Titullare e shoqatës së shkrimtarëve dhe poetëve “Atunis”, përkatësisht me titullimin e organizatës “Atunis” dhe titullimin “Frang Bardhi”.

Shkruaj dhe përkthej në të dy gjuhët. Në fillim të vitit 2021, në Shqipëri u botua përkthimi im, nga greqishtja në shqip, e veprës së Grigor Parliçev Stavridhit “Epopeja e Skënderbeut”, që përfshin 3.798 vargje jambike, pesëmbëdhjetërrokëshe. Kam përkthyer nga shqipja në greqisht, filmin “Delegacioni”, të regjisorit të shumëvlerësuar shqiptar Bujar Alimani.

Nga greqishtja në shqip, filmin me tirazh të shkurtër “Holy Boom” të regjisores greke Maria Lafi. Jam përkthyese aktive pranë Gjykatës së qytetit të Iraklios. Jam pjesë e dokumentarit grek “Mos më thërrit “i Huaj’’. Krijuese e dokumentarit grek me tirazh të shkurtër “Shqiptarët në Kretë – Këtu dhe atje’’. Kam marrë pjesë në dy seminare të mësimdhënies së gjuhës shqipe në diasporë. Nga viti 2017 e deri më sot, jam mësuese vullnetare pranë kursit të gjuhës shqipe “Frang Bardhi”, në Iraklio dhe anëtare e Lidhjes së Mësuesve Shqiptarë në Greqi (LMSHG). Nga viti 2018 anëtare e Këshillit Drejtues të kësaj organizate. Në shtator të vitit 2021, u zgjodha nënkryetare e LMSHG-së, koordinatore për Kretën dhe ishujt e Greqisë.

Zoti Kryetar,

I dashur Elmi,

Dëshiroj t’ju përgëzoj ngrohtësisht për rizgjedhjen tuaj në krye të Federatës Panshqiptare të Amerikës, VATRA, në zgjedhjet e organizuara në punimet e Kuvendit të Përgjithshëm Zgjedhor të Federatës, të mbajtur në New York, më 26 Shkurt 2022. Jam i inkurajuar nga përmbajtja e programit që ju paraqitet në kuvend dhe në vecanti angazhimet për të freskuar e rinuar anëtarësinë e Federatës, duke u hapur ndaj brezit të ri por edhe ndaj ideve të reja, alternativave e krijuese që nxisin, mbrojnë dhe përfaqësojnë vlerat tona më të mira kombëtare dhe që e forcojnë e cojnë më tej trashëgiminë 110 vjecare të Federatës. Dëshiroj të nënvizoj po ashtu gatishmërinë tuaj për të bashkëpunuar ngushtë me Qeveritë e Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Kosovës si dhe me përfaqësuesit shqiptarë të zgjedhur nga vota e lirë në të gjitha vendet fqinjë, për të mirën e të gjithë bashkëkombasve, në funksion të bashkërëndimit dhe bashkëpunimit për të mbështetur përpariminin ekonomik, arsimor e kulturor të kombit shqiptar. Duke ju uruar suksese në ushtrimin e mandatit të ri dhe me bindjen se VARTA do të jetë Vatër e bashkimit të shqiptarëve për të mirën e përbashkët, përtej e mbi idetë, qendrimet, përkatësitë dhe debatin politik, dëshiroj t’ju siguroj për gatishmërinë e Misionit që drejtoj për të bashkëpunuar me Federatën për gjithcka që shkon në interest të shqiptarëve pa dallim.

Lutem pranoni shprehjen e ndjenjës time më të mirë,

Sinqerisht

Ferit HOXHA

Ambasador

Përfaqësues i Përhershëm

PhD Faton Bislimi/

Pas letrës sime dërguar të gjithë 16 kongresistëve amerikanë që në fillim të shkurtit i kishin shkruar Presidentit Biden për Serbinë, në cilësinë time si anëtar ekzekutiv i Bordit të Ligës Qytetare Shqiptaro-Amerikane dhe ish-deputet i Kuvendit të Kosovës, unë jam kontaktuar dhe kam marrë përgjigje shumë inkurajuese nga thuaja se shumica e tyre. Në përgjigjet përkatëse, jam falëmnderuar për sjelljen në vëmendje të tyre të fakteve historike për Serbinë që ishin lënë anash të tekstin e letrës së tyre. Me disa prej këtyre kongresistëve, komunikimi ka vazhduar dhe njëri nga ta i është bashkangjitur Grupit për Çështje Shqiptare në Kongres!Ndërsa, dje, më 4 mars, pesë nga ata kongresmenë që kishin lartësuar Serbinë në fillim të shkurtit (si z. Cleaver, z. Cicilline, z. Lieu, z. Veasey, e z. Schneider), kanë qortuar atë për depërtimin e ndikimit rus e kinez në Ballkanin Perëndimor dhe për sfidimin e demokracisë në rajon! Ata kanë nënshkruar një letër të një grupi prej 19 kongresmenëve drejtuar Sekretarit të Shtetit z. Blinken, përmes së cilës ‘kërkohet angazhim më i drejtpërdrejtë dhe më intensiv i SHBA-ve në Ballkanin Perëndimor për të parandaluar dështimin e demokracisë dhe rënjen totale nën tutelën autoritare’ të vendeve si Serbia dhe për të ‘penalizuar Dodikun e Republika Srpska-s për veprimet e tij anti-demokratike në Bosnjë.’Tutje, letra në fjalë e këtyre 19 kongresistëve, ngrehë alarmin ‘për influencën në rritje të Rusisë në aspektin politik e të sigurisë dhe të Kinës në aspektin ekonomik në rajonin e Ballkanit Perëndimor’ – fakte këto që unë i kisha argumentuar në letrën time të 4 shkurtit. Bile, hiq më larg sesa pardje, në një opinion timin të botuar në EurActiv (rrjet pan-europian medial me seli në Bruksel), e kam quajtur Serbinë “Rusia e Vogël” e Ballkanit, duke ripotencuar po këto argumente.Në këtë letër, bëhet thirrje për finalizim të ‘marrëveshjes gjithëpërfshirëse midis Kosovës e Serbisë, pasi që tash e 14 vjet Kosova është e pavarur’ dhe ky realitet duhet pranuar. Arritja e kësaj ‘marrëveshje hapë mundësi për zhvillim në rajon dhe pengon rritjen e influencës së jashtme nga akterë dashakeq.’Pos pikës për Kosovën, letra po ashtu ‘kërkon nga qeveria e SHBA-ve që të intensifikojë investimet në rajon; të ndihmojë BE-në të përshpejtojë zgjerimin drejt Ballkanit Perëndimor duke potencuar se Shqipëria dhe Maqedonia e Veriut veçse kanë plotësuar kushtet për t’u anëtarësuar në BE; të parandalojë rrezikun për Bosnjën dhe Marrëveshjen e Dejtonit duke penalizuar udhëheqësin serb Dodik; si dhe të ofrojë më shumë mbështetje për zhvillim të demokracisë në rajon.’‘Rritja e influences Ruse në rajon dhe agresioni ushtarak i saj ndaj Ukrainës janë edhe një dëshmi më shumë se tani SHBA-të duhet ta bëjnë jashtëzakonisht të kjartë se i përkahin vlerat demokratike në Ballkanin Perëndimor dhe e shohin atë rajon si pjesë të rëndësishme të partneritetit ndëratlantik,’ thuhet në fund të kësaj letre.