Gjeneral ® Piro Ahmetaj/

Sot, datë 20 Janar 2025, në hollin e Capitol Hill, Washington, do të zhvillohet ceremonia e betimit të Presidentit të 47-të i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Sh.T.Z Donald Trump , i cili kundër pothuaj të gjithëve (Deep state, fake-news dhe exit polleve fake), i fitoi të gjitha (Shtëpinë e Bardhë, Senatin, Kongresin dhe votën popullor)), duke u ri-kthyer triumfalisht për një mandat të dytë në Shtëpinë e Bardhë.

Në pamundësi të pjesëmarrjes fizikisht (përgjigjur ftesës Senatorit Republikan Roger Wicker, Chairman of ASC), në statusin e Senior Ekpertit të Sigurisë, që në dy fushatat (16/2024) ka konfirmuar publikisht besimin dhe mbështetjen në projektin e Tij për: “Amerikën përsëri të madhe” (e shqipëruar edhe më të fortë), ose një superfuqi të pakonkurueshme dhe të pamposhtur, nëpërmjet gazetës Panorama i shpreh urimet më të përzemërta dhe i uroj suksese në 4 vitet në vijim, Presidentit Trump.

Po ashtu, i uroj përzemërisht suksese si dhe mbetem besimplotë se Trump-2 do ta shpëtojë/shërojë ShBA nga “Deep State; demokracia fasadë, korrupsioni i politikaneve të lartë; ushtria e burokratëve me kullaro demokratike, si dhe interesat e filantropistëve” që kanë pushtuar jo vëtem shtetin Amerikan, por edhe Kombin tonë të ndarë në dy shtete sovrane (Republika e Shqipërisë dhe e Kosovës).
Nga ana tjetër, mbetem shpresëplotë, seTrump2 do të shërbejë edhe për Paqe dhe botë, europë, rajone, etj më të sigurt. E thënë më qartë, pa fuqinë e pakonkurueshme të SHBA, nuk ka as NATO, as Paqe as Stabilitet dhe as besim te rendi dhe mekanizmat e sigurisë gloale.

Prandaj, pa hyrë në detaje që nuk janë subjekt i ketij shkrim-urimi, mbetem shprëseplotë se Trump-2 duke përdor forcën e Leadership-it të Tij, të integruar me fuqinë e pakonkurueshme ushtarake, diplomatike dhe ekonomike të ShBA, do të triumfojë në Ukrainë, Lindjen e Mesme, etj, duke i gjunjëzuar, Rusinë-Putiniste, Kinën, Iranin, Kim-Jongun, veçmas apo edhe në Aleanca të mundshme.
Por, pse jam besimplotë se Presidenca Trump-2 do të jetë mbështetje e fortë për interesat (mbarë) Kombëtare, të cilat fatmirësisht i gjej të konvergojnë edhe me interesat gjeopolitike të ShBA në Ballkan:

Së pari, në statusin e Ekpertit të Sigurisë Kombëtare, Rajonit dhe marrëdhënieve me ShBA/NATO dhe si i privilegjuar/ftuar të ndaj: “vleresime strategjike për rreziqet e paqes dhe sigurisë në Ballkanin Perendimor” në forumet/Institutet dhe kokegët e Senatit të USA në fundvitin e 2024, etj, ripërsëris mirënjohjen kombëtare për Presidencën Trump-1, konkretisht për Marrëvëshjen e Paqes, nënshkruar nën përkujdesjen/imponimin e Tij në Dhomën Ovale, (shtator 2020)” nga Kryetarët e Weveribe të dy vendet sovrane (Kosovë-Serbi), si dhe “qershinë mbi tortē”, njohjen nga Izraeli të Kosovës.

Së dyti, mbetem sigurisht shpresëplotë se, Trump-2 do të “ri-investohet personalisht”, për të përmbyllur Projektin e Tij/Marrëvëshjen e Paqes (2020), të përmirësuar përkundër: “oshilacioneve të Millosheviçit dhe interesave gjeopolitike të Rusisë-Putiniste në Rajon; riciklimit te frikshëm të garës së armatimeve dhe axhendes bolshevike e përjetësisë së pushtetit të Dodik-ëve të korruptuar ne Rajon”, pra për imponimin e zbatimit të një: “paketë me investime gjeostrategjike si autostrada e paqes Beograd-Prishtinë dhe lidhje me koridorin 8; port rajonal në ujërat e thella të Adriatikut (RSh), si dhe njohje të reja për Kosovës”.

Së treti, ndërkohë që janë tërhequr “me zvarritje” nga deliret e (mbi) Pushtetit se: “Trump-1, përbënte kërcënim për ShBA dhe marrëdhëniet me RSh”, edhe gjatë Trump-2 do të (keq) zhgënjehen sovranistët e Prishtinës edhe pashallarët e Tiranës zyrtare, pasi edhe Presidenca-2 ka për të provuar se prioritet i Presidentit Trump nuk janë emrat e pushtetarëve të radhës as partitë politike (u thënçin), por: “vetëm konvergjenca e interesave gjeopolitike Amerikane me ato Kombetarë/RSh në rajon, Adriatik dhe mesdhe”.

Së fundmi, mësimi i përbotshëm nga fitoria historike e Trump-2, është se krizat e nuk zgjidhen vetë, as vetem me fjalime cinike, as me peshqeshe “alla-Sulltanatë”, por as se “do na vijë vetë Domald Trump të shpëtojë Shqipërinë” e (keq) gjunjëzuar nga demokracia fasadë, shteti i kapur nga korrupsioni në çdo qelizë si dhe fuqia elektorale/kriminale e mbipushtetit”.

Parë kështu, j’u i bej thirrje vllazërore bashkë-qytetarëve (sigurisht edhe emigrantëve), që në zgjedhjet 11 Majit 2025 t’i përbashkohemi misionit historik të 1990 “për Shqipërinë demokratike si gjithë Europa”, duke j’u rikthyer shqiptarëve besimin te vlerat e të djathtës: “Familja, Atdheu, Tregu, Interesat Kombëtare, balancat demokratike të pushteteve dhe orientimi Euroatlantik i Kombit tonë të bekuar”!

Zoti e bekoftë Presidencën Trump-2, interesat kombëtare dhe partneritetin strategjik me ShBA-të si dhe aspiratën e Shqiptarëve, për ti bërë RSh dhe Kosovën si USA dhe gjithë Europa demokratike.

Autori: Gjeneral ® Piro Ahmetaj:
Senior Expert për SK, Rajonin dhe USA/NATO-n,
Zv/President i Këshillit të Atlantikut; & ish:
Këshilltar për Sigurinë Kombëtare në PD,
Këshilltar i Presidentit të RSh; Zv/ShShPFA,
Përfaqësues Ushtarak në SHAPE/NATO.

Sokol Paja/

“Rebeli” i Ilir Ikonomit na njeh imtësisht me Shqipërinë, politikën shqiptare, institucionet dhe shqiptarët në vitet 1920-1924. Këto katër vite janë me luhatje të vrullshme të cilat shkaktojnë stuhi politike të panjohura më parë në Shqipëri që nga shpallja e Pavarësisë. Monografia e z.Ikonomi skanon dhe na jep detaje historike me veprimtarinë e gjërë politike, diplomatike si dhe fetare e kulturore të Imzot Fan Nolit. Udhëtimi i tij që nga Amerika e largët dhe ardhja në Shqipëri më 8 prill 1921 në një terren me një larmishmëri politike, konjuktura dhe përplasje brenda dhe jashtë partie pëshkruhet me detaje në libër, deri në momentin e largimit përfundimtar nga Shqipëria më 26 dhjetor 1924. “Rebeli” si dëshmi historike, mjeshtrisht hedh dritë, trajton me detaje dhe skicon figura politike e atdhetare që dominuan dhe tronditën skenën politike shqiptare 1920-1924.

Libri përshkruan udhëtimet e Nolit nëpër Evropë dhe ecejaket për të zbritur në territorin shqiptar dhe pengesat e shtetit shqiptar me preteksin se cënonte marrëdhëniet me Greqinë. Studiuesi Ilir Ikonomi përmes “Rebelit” na sjell një rrëfim të jetës së Peshkop Nolit ku çështja e autoqefalisë së Kishës Ortodokse dhe zhvillimi i saj ishte një paralele që shoqëroi Nolin klerik e politikan gjatë gjithë rrugëtimit të tij diplomatiko – politik. Autori Ikonomi referohet në burimet arkivore kryesisht të huaja si: raportet e ministrit amerikan Grant-Smith, atij britanik Harry Eyres; francezit Jean Béguin Billecocq si dhe të shumë diplomatëve perëndimorë.

Është interesante sesi gazeta Dielli e shihte Nolin si shpëtimtarin e Shqipërisë, teksa libri citon nga një artikull ku thuhet se tek ai “Shqipëria do të gjejë udhëheqësin që i duhet sot, këshilltarin e vërtetë, njeriun që do ta nxjerrë nga baltovinat e sotme në rrugën e drejtë, në udhën e përparimit”.

Noli u fut në Parlamentin shqiptar që quhej Këshilli Kombëtar si deputet i Vatrës dhe Sotir Peci për shkak të marrëdhënies së komplikuar me Nolin më herët te gazeta Kombi në Boston, tentonte ta mbante larg Nolin nga Shqipëria duke i ofruar pozita të larta shtetërore jashtë Shqipërisë. Në libër përshkruhen anëtarët e Parlamentit Shqiptar ku “Shumë prej deputetëve mbanin fezin e bardhë ose të zi, trashëgim nga Turqia; të tjerë e kishin kokën zbuluar. Hoxha Kadri mbante një fez të kuq me turban të bardhë sipër. Noli kishte ardhur me veshje civile, mjekrën e kishte të gjatë, ndërsa kapela me strehë e bënte të dukej si klerik hebre”.

Maturia dhe diplomacia e shkëlqyer e Nolit në Lidhjen e Kombeve, diskursi kundër Jugosllavisë e Greqisë, me një oratori dhe elokuencë të shkëlqyer, jo vetëm tërhoqi vemëndjen e opinionit publik ndërkombëtar si dhe të mediave por dhe lartësoi imazhin e Shqipërisë në Perëndim. Noli paraqitet te “Rebeli” si një atdhetar i madh, poliglot me njohuri të disa gjuhëve të huaja, i ditur, i zgjuar, i aftë të përdorte një retorikë brilante në takimet e tij publike qoftë brënda apo jashtë vendit. Po ashtu ky libër përshkruan fushatën e mbledhjes së fondeve nga shqiptarët e Amerikës veçanërisht nga Vatra e njohur në opinionin publik si “Huaja kombëtare” e Vatrës për shpëtimin e shtetit shqiptar.

Libri na njeh dhe me ankesën e Kostë Çekrezit dhe padinë e avokati Arthur Baldwin në Departamentit amerikan të Shtetit se zgjedhja e Fan Nolit deputet nga Vatra cënonte interesat amerikane. “Rebeli” pasqyron në detaje intrigat e politikës së Tiranës gjatë viteve 1920-24 që rrëzojnë qeveritë e njëpasnjëshme në Tiranën e brishtitë politike, institucionale, ekonomike dhe kulturore. Interesante në studimin “Rebeli” paraqitet elita intelektuale e diasporës në Amerikë në angazhim dhe veprimtari plitike pjesëmarrëse aktive ku Federata Vatra luante rol të veçantë. Fan Noli shfaqet në libër si një njeri i rrethuar nga xhelozë dhe intrigantë, shpifës, mashtrues, ambicjozë, të etur për pushtet dhe ego personale për të përmbushur qëllimet dhe përfitimet personale.

Me veprimtarinë dhe suksesin e tij në Lidhjen e Kombeve pa frikë mund të thuhet se Fan Noli ka qenë Ministri i Jashtëm më i suksesshëm që ka pasur Shqipëria ndonjëherë. Ai ishte një kalibër i veçantë intelektual, diplomatik e kulturor. Studimi “Rebeli” paraqet figurën trimërore dhe burrërore të Elez Isufit, rebelimet e Gjon Markagjonit, Bajram Currit kundër qeverisë dhe nxjerrë në pah njeriun energjik, të fortë e të mprehtë, Ahmet Zogun, i gatshëm për të shtypur kryengritjet e rebelimet kundër tij.

Studimi “Rebeli” na njeh me veprimtarinë e grupimeve politike në skenën shtetërore e parlamentare të Tiranës si: Bashkimi i Shenjtë, Partia Popullore, Partia Përparimtare, Partia Indipendente, Partia Liberale, Ahmedistja, Klika etj. Tirana paraqitet në libër si një fushëbetejë përplasjesh, përleshjesh, vrasjesh e lufte të tmerrshme politike. Rrëfimet të rrënqethin me panorama kryengritjesh, “revolucionesh”, rebelimesh të armatosura, përleshje e vëllavrasje, ekzekutime me varje në publik etj.

Përmes “Rebelit” mësojmë se Federata Vatra ndihmoi opozitën e Fan Nolit dhe themeloi në Shqipëri gazetën “Shqiptari i Amerikës” në Korçë më 21 tetor 1922, e drejtuar nga Hasan Bitincka. Faik Konica i dha një dorë të fortë Nolit nëpërmjet kritikave të ashpra në gazetën Dielli në Boston duke e quajtur qeverinë “Sodoma e Re”, deputetët e shumicës i quante “Klika e Dudumëve”, ndërsa ministrat “palaço” dhe “hajdutë”. Në libër paraqiten me shumë interes debatet e ashpra në Parlamentin e Shqipërisë, sulmet ndaj Vatrës, Diellit e Faik Konicës dhe mbrojtja e shkëlqyer që bën Fan Noli duke renditur vlerat e Faik Konicës dhe kontributin historik dhe ekonomik të Vatrës për shtetin Shqiptar.

Një tjetër fakt interesant në libër përmëndet se më 27 prill 1923, drejtori i Zyrës së Shtypit, Terenc Toçi, i rekomandoi qeverisë të ndalohej gazeta Dielli me masa ligjore, pasi ajo “ftonte popullin për kryengritje” dhe “helmonte shpirtin e popullit”. Në libër mësojmë përceptimin e Imzot Nolit mbi kabinetin qeveritar të kundërshtarëve teksa i quante Kabineti i Pykave. “Ca janë pyka nga dituria e ca janë pyka nga vlerat civile. Dhe është në natyrë të pykave të jenë të rrethuar me pyka e me dallkaukë. Noli këto i shoqëronte me “pesë anarkitë” shtetërore, shoqërore dhe institucionale: anarkia fetare, anarkia sociale, anarkia morale, anarkia patriotike, anarkia e idealeve.

Në libër përshkruhen udhëtimet e shpeshta të Nolit në Itali e Austri, intervistat për gazetat perëndimore dhe kontaket e rregullta e miqësitë me diplomatët perëndimorë. Noli në shenjë respekti dhe nderimi mbajti një fjalim brilant në Parlament për ndarjen nga jeta të presidentit të SHBA Woodrow Wilson, të cilin Noli e quante amerikani i madh, idealisti bujar dhe mbrojtësin e Shqipërisë. Libri na njeh imtësisht me Nolin madhështor që shkëlqen së jashtmi në diplomacinë ndërkombëtare dhe i dobët për të qeverisur vendin së brëndshmi. Studimi “Rebeli” shpalos fjalimin e Nolit në Lidhjen e Kombeve, më 10 shtator 1924 ku ai kërkoi ndihmë ekonomike për Shqipërinë përmes një retorikë të fortë, argumenteve të fuqishme, logjikës dhe finesës diplomatike.

Studiuesi Ilir Ikonomi te “Rebeli” përshkruan përplasjet politike të Zogut dhe Nolit, rivalitetet politike në Shqipëri, luftën e etur për pushtet, luajalitetin e skenës politike përgjatë viteve 1920-24 si dhe analizon atentatet politike gjatë kësaj periudhe. Figura e atentatorëve Beqir Valteri e Avni Rustemi, dialogjet, planet dhe skena politike, përplasjet dhe intrigat politike, kaosi gjithëpërfshirës dhe pa dyshim opozita e fortë e Faik Konicës kundër qeverisë nëpërmjet gazetës Dielli zënë një vënd të rëndësishëm në libër. Përgjatë viteve 1920-1924 Fan Noli tentoi të sillte qytetërim në një botë shqiptare orientale që nuk ishte gati për atë kapërcim aq të shpejtë kulturor e institucional. Libri na njeh me detaje mbi veprimtarinë e Fan Nolit në raport me kryeministrat që qeverisën Shqipërinë përgjatë periudhës 1920-1924: Sulejman Pashë Delvina, Iljaz bej Vrioni, Pandeli Evangjeli, Qazim Koculi, Hasan Prishtina, Xhafer Ypi, Ahmet Zogu, Shefqet bej Vërlaci dhe Iljaz bej Vrioni.
Nga “Rebeli” mësojmë se krisja e parë e Nolit me Konicën erdhi kur Noli nuk dënoi atentatin që iu bë Zogut në Parlament. Faik Konica e këshillonte Nolin që të organizonte zgjedhje politike në Shqipëri në mënyrë që Shqipëria të kishte një qeveri legjitime të ardhur nga zgjedhjet e lira.

Si pasojë e këtyre përplasjeve politike gjatë kësaj periudhe ndodhën vrasje politike, armiqësi politike për interesa pushteti dhe shumë konflikte të armatosura. Pakënaqësitë në rritje ndaj qeverisë së Nolit, mosrealizimi i premtimeve për reforma, mungesa e njohjes ndërkombëtare, lufta e ashpër e kundërshtarëve, mospajtimi i Zogut dhe rikthimi i tij në dhjetor 1924 solli dështimin dhe rrëzimin e qeverisë së Nolit. Në libër detajohen të përmbledhura qeveri afatshkurtra që ngrihen e bien, atentate, kryengritje, rebelime, vrasje, hakmarrje, diplomaci, pushtet e intriga të pa imagjinueshme. Me një gjuhë të ëmbël e stil të pasur autori Ilir Ikonomi pasuron kolanën historike mbi Imzot Nolin nëpërmjet studimit të thelluar hulumtues, përshkrues, rrëfyes e orientues. Përmes “Rebelit” gazetari i shquar Ilir Ikonomi i bën një tjetër shërbim të shkëlqyer historiografisë, shtetit, institucioneve dhe shoqërisë shqiptare.

Sokol Paja/

New York, 16 Janar 2025 – Konsulli i Përgjithshëm i Konsullatës së Republikës së Kosovës në New York, Ambasador Blerim Reka në bashkëpunim me aktivistin e çështjes kombëtare z.Mark Gjonaj organizuan një takim përkujtimor në nderim të viktimave të krimeve e gjenocidit serb në Kosovë. Me pjesëmarrjen e shoqatave patriotike, kulturore, atdhetare e aktivistëve të shquar të komunitetit shqiptar në mërgatën e Amerikës, u përkujtua me respekt, dinjitet e nderim jeta e humbur padrejtësisht e çdo shqiptari dhe qëndresa në Kosovë në përballje me regjimin gjenocidal serb. Në fjalën e mirëseardhjes Ambasador Blerim Reka theksoi nevojën e përkujtimit të viktimave të gjenocidit të Serbisë në Kosovë dhe ekspozimin e këtyre krimeve të tmerrshme. Mark Gjonaj në fjalën e hapjes apeloi për politikën në Kosovë që të bëjnë më shumë për të ekspozuar krimet e tmerrshme të serbëve në Kosovë dhe nxjerrjen para drejtësisë ndërkombëtare të kriminelëve serbë.

“Çdo cep i Kosovës është larë në gjak e lotë. Ne nuk do të harrojmë kurrë. Përulemi me respekt dhe kujtojmë mbi 13,950 jetë të humbura, 20,000 të mbijetuar të dhunimit dhe 1,620 personave ende të zhdukur gjatë gjenocidit të kryer nga serbët në Kosovë. Është detyrimi ynë moral t’i nderojmë ata, të mbështesim të mbijetuarit dhe të edukojmë botën për të siguruar që tragjedi të tilla të mos ndodhin më kurrë” tha ndër të tjera Mark Gjonaj. Aktivisti z. Shaqir Gjokaj kërkoi që Serbia të paditet për gjenocid në gjykatën ndërkombëtare.

Sekretari i Vatrës Dr. Pashko Camaj në emër të Federatës Vatra garantoi se zëri i Kosovës dhe çështja e krimeve të pa zbardhura serbe në Kosovë do të dëgjohet fuqishëm në institucionet amerikane. Patrioti Valdet Çobaj diskutoi rreth idesë së ekspozimit të krimeve serbe në Kosovë në Muzeun e New York-ut, Londrës etj. Aktivistja e komunitetit Moza Dajçi theksoi rëndësinë historike të zbardhjes së gjenocidit, ndërsa atdhetari Veri Talushllari vuri në dukje kontributin e kolegëve të tij në luftën për çlirimin e Kosovës dhe i preku pjesëmarrësit me recitimin e poezisë me motiv nga krimet e serbëve në Kosovë “Vërtitet një këmbë”.

Gjeneral Gani Shehu i Batalionit “Atlantiku” apeloi që të mos harrohet e kaluara e dhimbshme por edhe e lavdishme e shqiptarëve të Kosovës dhe apeloi prej të gjithë të pranishmëve që të bëjnë më shumë për ti treguar botës rreth krimeve monstruoze që Serbia bëri në Kosovë. Anëtari i kryesisë së Vatrës z.Ilir Cubi theksoi se zëri i shqiptarëve të Amerikës në demonstrata ndër vite ka sensibilizuar amerikanët dhe mbarë Perëndimin për çështjen e Kosovës. Takimi përkujtimor vazhdoi me biseda dhe shkëmbime idesh për të forcuar më tej komunitetin shqiptar në mërgatën e Amerikës drejtë një veprimtarie edhe më të fuqishme patriotike në dobi të çështjes kombëtare në Shtetet e Bashkuara.

Gjeneral ® Piro Ahmetaj/

Paraprakisht falënderoj përzemërisht mediat në RSh, Kosovë, Rajon, USA, etj, për publikimin (vetëm nga kapaciteti i ekspertit të sigurisë kombëtare, rajonit dhe USA/NATO-s, pra pa asnjë funksion zyrtar apo politik), të disa dhjetra kontributeve strategjike, përfshi edhe mesazhet e fundvitit 2024 nga Washingtoni mbi 5 kërcënimet thelbësore: “demokracia burokratike, përpjekjet dëshpëruese të Putinit për të hapur një front të ri lufte; riciklimi i frikshëm i garës së armatimeve; axhenda bolshevike e përjetësisë së pushtetit të politikanëve/Dodik-ëve të korruptuar, si dhe pritshmërite nga Trump-2 për paqen dhe ardhmërinë Euroatlantike të 6 vendeve të Ballkanit Perëndimor, përfshi R.Sh dhe Kosovën”. 

Në vijim po ndaj një përmbledhje të dedikuar rreth: “krizës më të rëndë të pluralizmit dhe demokracisë prej 1990; shtetit të kapur nga korrupsioni i politikanëve të lartë; privatizimi i pluralizmit; fuqia elektorale/kriminale e mbipushtetit” si dhe misioni jetik i Shqiptarëve në zgjedhjet 11 Majit-2025:

Së pari, në vënd të përgjegjësive kushtetuese, Parlamentit i ka mbetur vetëm protagonizmi delirant i Kryetares së radhës (jo-legjitim, pasi K.K nuk është Pushtet por vetëm speaker/moderatore) për të rehatuar kalërimin e “Skënderbeut të Madhërishëm” në mandatin e 4-ërt, 5-të, pse jo të përjetshëm! 

Thënë shkurt, Kuvendit i ka mbetur ZERO peshë dhe vlerë (përveç borderosë së pagave për të emëruarit e radhës në Kuvend), pasi në 12 vitet që lamë, ASNJË resolutë, marrëveshje dhe Ligj (përveç ligjit për listat e mbyllur…), nuk është miratuar me konsensus. Ndërsa si dëshmitar teknik i proçesit të integrimit në NATO, mund të përmend se me 10-ra, në mos qindra ligje, rezoluta dhe marrëveshje konsensuale si dhe delegacione të përbashkëta në Samite, Bruksel, Washington, etj përgjatë 1999 – 2013. 

Pra, përtej fjalimeve (d)elekuente, djegjes së karrigeve, sharmit të profileve burokratike dhe bejteve folklorike, praktikisht kanë rënë misioni kushtetues i Kuvendit, balancat demokratike të pushteteve (Check & Balance), bashkë me këto ka rënë Republika Parlamentare e RSh! Gjithësesi, problemi Nr.1 i “kësaj terexheje mbetet heshtja cinike e elitës intelektuale, tallavaja e të gjithëditurve nëpër studio ose port-hale si dhe duartrokitjet e socialistëve me “kockë”, kontribute dhe integritet të spikatur” !?

Patjetër që nuk është vetëm fenomen Shqiptar. Prandaj po citoj Foreign Policy: “përveç pritshmërive nga Trump-2, viti 2025 do të dominohet nga beteja globale midis demokracisë burokratike dhe autokracisë”! Besoj që as kolegu/miku im (AC), Fred Kempe, as Foreign Policy, nuk u referohen Rusisë, Iranit, Kinës, Kim-Jongut, etj por: “një liste shtetesh me demokraci të dështuar, të kapura nga korrupsioni dhe me qeverisje autokratike”, ku fatëkeqësishtë është rreshtuar edhe Republika e Shqipërisë. 

Së dyti, më duhet ta theksoj që në fillim që sigurisht nuk jam gjykatës të shpall “kush e ka fajin apo kush është i pafajshëm”; por as pronar dhe as profet i të vërtetës shteruese se: “kush është djalli kush engjëlli”.  Por ngaqë kam vite që kam vetë-vendosur për të mos heshtur, po ndaj këtë shqetësim ulëritës për pluralizmin/demokracinë fasadë (shumë më qesharak se bashkimet profesionale që ofroi Ramiz Alia në 1990), çka në gjykimin tim mbetet qëndra e gravitetit të krizës politike, pra e shtetit të dështuar si dhe besimit të shqiptarëve te vlerat e demokracisë funksionale dhe ardhmëria Euroatlantike e vendit. 

Veçanërisht pas 2008, Kryetarët e gjithë-pushtetshëm dhe shtetarët/emëruarit e radhës, kanë provuar (tashmë edhe nga SPAK) se, pasi kanë privatizuar të ashtuquajturat Parti Politike dhe pluralizmin; bashkë me krimin e organizuar kanë vjedhur votat/mandatet (rasti flagrant i deputetit të bandave të Shijakut); pronat e qytetarëve dhe pasuritë publike, por sot me shumë se kurrë me parë (nga 1990), kërcënojnë seriozisht shpresat e  shqiptarëve  te rotacioni politik, vlerat dhe balancat demokratike të pushteteve.    

Së treti, në vijim gjeni konkretisht aktorët dhe faktorët krizës se pluralizmit dhe demokracisë:

1. Skuadra e pushtetit (në 12 vjet), për të cilën nuk gjej në asnjë definicion si Parti Politike (as si ideologji, as si strukturë, as si program, kurrësesi në vendimarrje) pasi përveç Kryetarit të pagabueshëm, personazhet e radhës (shumica e skalionit të parë, në Burg ose në SPAK), u duhet të duartrokasin me ngazëllim për emërimet/ç’emërimin e Presidentit, Ministrave, listës së Deputetëve,  si dhe në çdo rast u duhet të demostrojnë përgjërim përpara Udhëheqësit të Madh, ose pronarit të kompanisë që mbart emërtimin Partia Socialiste e Shqipërisë. Sigurisht ka patur ndoshta 100-ra probleme, por kurrë s’ka qënë kështu para 2013! Këtë e pohojnë “nën Zë” edhe disa ish-personalitete në PS, të cila/ët e kujtojnë me nostralgji, kohën kur p.sh KM-Nano, lobonte deri për votat e anëtarëve të kryesisë, etj!   

Për sa pasqyrën e shtetit të dështuar/kapur nga korrupsioni  i politikanëve dhe shtetarëve të lartë, besoj do të mjaftonin MEME-t me premtimet e vetë (sy) Madhit dhe skuadrës së Tij (p.sh socialistit të fundit/ndershëm z.Braçe) në 2013: “për të ndalur braktisjen e vendit dhe për punësimin e 300 mijë të rinjve; shëndetësinë falas dhe ZERO korrupsion; zero toleranc krimit të organizuar dhe drogës; ZERO taksa për naftën, bukën, qumështin, vezët; ZERO influence politike mbi koston për kilometër të rrugëve, ndërtimin e inceneratorëve ambientalist, konçesionet alla-sulltanatë, etj”. 

Ndërsa, këtë listë dështimesh poshtëruese për skuadrën e pushtetit, e gjej aq ngjashme sa batutën kriminale të Enverit: “aty ku ska naftë/sukses ka me siguri armiq”. Dhe kështu ndodhi, vetë Zëvëndësi i parajsës ekonomike dhe taksave-ZERO, arratiset nga vendi si banditët e Xhibudit dhe jo Shtetari nr.2 i një vendi të NATO-s (!); kur Ministri Shëndetësisë Falas fare, Ministri Rendit, njëherësh krye-Komisari Politik i betejës së Stalingradit/Lazaratit si dhe një listë Deputetësh, Kryebashkiakësh, etj  që erdhën në 2013 si “skuadra e qiejve të pastër”, ose flenë pas hekurave, ose gdhihen në dyert e SPAK-ut … !  

Në këtë realitet me shtet të korruptuar deri në palcë, riciklohet tallavaja bollshevike: “fajin për të gjitha dështimet dhe korrupsionin në 12 vitet e fundit e ka armiku brendshëm, pra Gogol-Saliu”, ndërsa dalldija vijon: “jo vetëm mandati 4, që është i sigurt, po të 6-in e ka në xhep PS”. Kjo pasi fuqia e (mbi) Pushtetit e ka gjunjëzuar shtetin dhe administratën shtetërore në një ushtri të pathyeshme elektorale (200 mijë patronazhiste si dhe bonuse/sheqerka për 740 mijë pensionistë), sikur RSh të ishte në Afrikë.

Thënë sa më lartë, shpërdorimin e fuqisë, Institucioneve, parave publike dhe administratës burokratike, si makineri elektorale për mbajtjen e Pushtetit e gjej si krim të rëndë shtetëror (për tu hetuar nga SPAK) mbi demokracinë funksionale, balancat e pushteteve si dhe ardhmërinë Euro-atlantike të Shqipërisë!  

2. Opozitën zyrtare (me vulë) e gjej po ashtu bashkëpërgjegjëse (nga koka te këmbët) për të gjitha humbjet në 12 vjet si dhe këtë degradim të pluralizmit, demokracisë fasadë dhe shtetit të dështuar !

Ndërsa, ka zero vlerë të merremi me “lule-Kryetarin vulë-humbur”, i cili edhe me 7 donkishot-ministra/e pësoi humbje diskretituese në 2017 (me 43 deputetë); 52 në 2021 dhe 3 palë zgjedhje lokale, ndërsa në vend të dorëheqes, me pa-përgjegjeshmëri perverse i bëri “funeral poshtërues PD-së në 8 Janar 2022”, si dhe “vijon të delirojë me kalërimin mbi max.7x7 egocentrikë të sëmurë të vetëquajtur Euroatlantik-as”! 

Gjithësesi: “mjaft është mjaft”! Kërkush nuk mundet të bëje triumfalin dhe të krenohet për këtë degradim të opozitarizmit.  Kështu për të djathtën, ulëret edhe më fortë mesazhi Atëror i Mit’hat Bej Frashërit: “Shqiptarët do t’i fitojnë të gjitha luftrat, sapo të kenë përfunduar betejat mes vedit”! 

Duke e gjetur aktual këtë mesazh, i bëj thirrje arsyeve fisnike, të ndalin luftën për krye-listën e humbjes turpëruese të radhës, por t’u përulemi jo vetëm demokratë/eve qëndrestarë por edhe mbarëshqiptarëve për emergjencën kombëtare që ka rikthimi i pluralizmit, demokracisë funksionale, balancat kushtetuese si dhe rotacioni demokratik i pushteteve në RSh në Maj 2025.  

3. Do të lutesha dhe uroja shumë të isha shumë gabim, por përpjekjet për të krijuar një pol/mundësi të tretë, fatëkeqësisht “do të mbetet në tentative”, me zero ose një numur pa peshë për të realizuar rotacionin e elitave (pronarëve) politike si dhe të tranzicionit tejzagjatur, për sa kohë që bashkimi mbetet një mision i pamundur i idealistëve, egocentrikëve, delireve dhe mllefeve primitive.

Nga ana tjetër, mbas 34 vitesh (1990-2024), Kryetarët e pavdekshëm të mbi 80 të ashtuquajtura Parti Politike, përfshi p.sh të vetëshpallurit e boshtit Krye-Euroatlantikas z. Basha, z. Gjuzi, z. Gjela, z. Qorri, etj “bëjnë sikur kanë anëtarë, Forume, Ide-gjeniale, Programe-shpetimi, etj”, praktikisht kanë vetëm një grusht njerëzish që fi(lt)rojnë ditën e zgjedhjeve, pra ZERO peshë për të sfiduar regjimin autoritar të Tiranës zyrtare. 

Në shtesë, falënderoj dhjetra mijëra kolegë/ushtarak (brënda dhe jashtë vendit), intelektualë të shqetësuar, patriot të përkushtuar si dhe qytetarë të zakonshëm në të gjithë hapësirën mbarë-kombëtare, për  konsideratat, inkurajimin si dhe mbështetjen që më keni frymëzuar për përkushtimin tim politik në zgjedhjet e 11 Majit 2025.  

Duke ri-konfirmuar këtë, që në krye të herës më duhet të garantoj se, nuk kam dalë në këtë betejë për tu punësuar, as për tu emëruar, as si barrë elektorale, por për të luftuar fortë dhe kontribuar me Përgjegjeshmëri, Përulësi, Integritet dhe vota shtesë, në këtë betejë jetike për rikthimin e pluralizmit, demokracisë funksionale si dhe shpresës për ardhmërinë Euroatlantike të kombit tonë të Bekuar.   

Me këtë rast, j’u i bej thirrje vllazërore bashkë-qytetarëve (sigurisht edhe emigrantëve), që aspiratat e 1990 për Shqipërinë demokratike si gjithë Europa të mos e lëmë më në dorë të riciklimit të politikanëve kusarë dhe sekserëve të gjithë-pushteteve që kanë privatizuar partitë politike, pluralizmin dhe pronat publike; që kanë përmjerë mbi balancat kushtetuese si dhe sundojnë Shqiptarët edhe në 35 vitet e fundit. 

Autori: * Gjeneral ® Piro AHMETAJ: 

Ekspert për SK, Rajonin dhe USA/NATO, 

Zv/President i Këshillit të Atlantikut; si dhe ish:

Këshilltar për Sigurinë Kombëtare në PD,

Këshilltar i Presidentit të RSh; Zv/ShShPFA,

Përfaqësues Ushtarak në SHAPE/NATO.

Sokol Paja/

Për herë të parë në historinë e zgjedhjeve parlamentare, shqiptarët me të drejtë vote që jetojnë jashtë territorit të Republikës së Shqipërisë do ushtrojnë sovranitetin e tyre kushtetues. Si një ngjarje historike për shtetin, institucionet e shoqërinë, nga diaspora pritet të vijë ndryshimi historik, i shumëpritur, i domosdoshëm dhe shumë i nevojshëm. Pjesëmarrja masive në votime e shqiptarëve nga jashtë Atdheut është kontributi më i çmuar patriotik e vepra më e lartë atdhetare për të shpëtuar shtetin nga kapja e qytetarët shqiptarë nga keqqeverisja, shpopullimi, varfëria, nepotizmi, klientelizmi, aktivizmi, oligarkia, patronazhizmi, neodiktatura, krimi e korrupsioni shtetëror. Vota e diasporës është shpresë për Atdheun, për flamurin kuq e zi, për ndryshimin, për zhvillimin, për ekonominë, për lirinë, për familjen, për jetën, për shpresën, për të ardhmen për shtetin dhe demokracinë.

Shqipëria sot ka më shumë se kurrë nevojë për shqiptarët e mërguar që zemrën e shpirtin e kanë përjetë në Mëmëdhe. Vota është e shenjtë, ashtu si Atdheu ynë i dashur. Çdo votë si kontribut i mërgatës është jetik për të shkundur kalbësirat dhe sjellur në Shqipëri erën e ndryshimeve që kërkon e meriton Atdheu ynë i shtrenjtë.

Të dashur shqiptarë: ndaj Atdheut, familjes e pronës kemi detyrim e përgjegjësi, ndaj pa hezitim duhet të bëhemi pjesë e procesit zgjedhor e fatit të përbashkët për më të mirën që vendi ynë kërkon. Bëhuni pjesë e historisë. Jepni vetes, shtetit e Atdheut një shans historik përmes votës suaj.
Vetëm vota është instrumenti demokratik për të ndryshuar rrënjësisht Shqipërinë dhe për të kërkuar një shtet e Atdhe që të jep dinjitet, krenari e nderë.
Voto, Atdheu ka nevojë për ty…

Regjistrohu në: https://diaspora.kqz.gov.al/