Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti dhe Ambasadori i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Jeffrey Hovenier në emër të dy qeverive respektive nënshkruan sot marrëveshjen mbi masat e sigurisë me qëllim të mbrojtjes së informacionit.

Në ceremoninë e nënshkrimit të Marrëveshjes, Kryeministri Kurti e cilësoi atë si tejet të rëndësishme në kuadër të bashkëpunimit tonë të frytshëm në fushën e sigurisë, të mbrojtjes mbi informacionin e klasifikuar. Ai e falënderoi ambasadorin amerikan, Hovenier dhe Departamentin e Mbrojtjes të ShBA-së si implementuesin e Marrëveshjes, për besimin e treguar dhe për fuqizimin e mëtejmë të lidhjeve tona shtetërore përmes dakordimeve të këtilla.

Arritje të rëndësishme në marrëdhëniet ndërmjet ShBA-së dhe Kosovës e vlerësoi marrëveshjen edhe ambasadori amerikan, Hovenier. Në lidhje me të, ai tha se ajo përfaqëson zotimin e fuqishëm të tyre për vazhdimin e bashkëpunimit në fushën e sigurisë dhe se në të njëjtën kohë çon përpara aftësinë e Kosovës për të mbrojtur sovranitetin dhe integritetin territorial përmes shkëmbimit të informatave me ShBA-në. Ai po ashtu shtoi se ShBA mbetet e palëkundur në përkushtimin e saj ndaj sovranitetit dhe integritetit territorial të Kosovës.

Me marrëveshjen e nënshkruar sot dy shtetet marrin detyrime për mbrojtën e informatave të klasifikuara të njëra tjetrës, duke hapur derën për shkëmbim të këtyre informatave. Informacioni i kategorizuar si i tillë, do të ruhet ashtu siç e parasheh legjislacioni nacional dhe nuk do zbulohet përveç ndaj atyre që posedojnë çertifikatë të sigurisë, pa marrë parasysh pozitën apo titullin që personi i interesuar në informacion të klasifikuar gëzon. Marrëveshja parasheh veprimet e të dy palëve në raport me informacionin e humbur, mënyrën e asgjësimit të informacionit të klasifikuar, e ndarjes tij në raport me palët e autorizuara.

Në këtë ceremoni sot i pranishëm ishte edhe ministri i Mbrojtjes, Ejup Maqedonci, si dhe përfaqësues tjerë të Ministrisë së Mbrojtës dhe Ambasadës së Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Kosovë.

Zgjedhjet lokale në Himarë rizgjuan një konflikt të vjetër me Greqinë, në një kohë kur fqinjësia midis dy vendeve shënonte ditët e saj më të mira. Shkak u bë arrestimi i F. Belerit, sipas organeve ligjzbatuese “për vjedhje votash”, i cili, dy ditë më pas del fitues me 19 vota mbi rivalin e tij minoritar Jorgo Goro. Ndërkohë në Finiq dhe Dropull me një komunitet homogjenë minoritarësh gjithçka shkoi për bukuri. Pra, në të tri bashkitë garojnë minoritarë, të cilët e ndajnë fitoren mes tyre, pse Beleri qënka preferencial, jo vetëm i qeverisë greke, por dhe i opozitësh shqiptare? (Në Greqi pati arrestime për vjedhje votash.) Shprehja që i mvishet hoxhës: thoni si them unë e mos bëni si bëj unë, me sa duket nuk vlen për Janullatosin. Se këta e kanë ndryshe: kërcen prifti nga belaja. (Fredi Beleri nuk është Sokrati, që piu helmin, edhe pse dënimi i filozofit ishte i padrejtë.) “Vorioepirioti” me origjinë nga një fshat i Tepelenës, sikurse thuhet, pretendon të kthehet në një misionar i “helenizimit” në trojet shqiptare?! (Edhe ne Kalabri ka kryetarë bashkish arbëreshë, mos duhet t`i albanizojmë teritoret e Italisë?) Po sa me qejf i kanë këta: që vrasin, që vjedhin, që shpifin, dava spiunësh, kolaboracionistësh, mercenarësh e bedelësh, mish për topat e liderëve?! Pikërisht këtë “të katranosurin” gjetën ta konturojnë si hero?! (Në vendin ku lindi demokracia, të vjen keq që: politikanët grekë shfaqen më ballkanas nga të tjerët. Marrinat e tyre e çuan shtetin grek në prag falimenti, sikurse me juntën ushtrake i vunë një njollë turpi demokracisë. Pale me ligjin e shpifur të luftës me Shqipërinë. Me arrestimin e ekstremistëve të “Agimit të Artë”, kujtuam se figura të errëta si F. Beleri apo Kacidhasi i ndjerë nuk do të shfaqeshin më?! U gabuam. Por, më i zhgënjyer ka të ngjarë të jetë kryeminisri shqiptar, të cilin homologu grek e hoqi nga lista.) 

Ndërsa në Kosovë zgjedhjet e pjesëshme bojkotohen nga shumica serbe dhe kandidati i VV me 519 vota, E. Atiq, rri i ngujuar në godinën e komunës, ruajtuar nga policë. Do mbroj shtetin e Kosovës, u thotë Kurti ndërkombëtarëve, të cilët e krijuan këtë shtet, duke korrigjuar dhe një gabim tragjik të etërve të tyre. Kryeministri kosovar fillimisht kishte përballë falangat e Vuçiçit, por, traun ia vuri Amerikës dhe Evropës, sikurse ia kishte vënë dhe Shqipërisë kohë më parë. Për rrjedhojë: Kosova përjashtohet nga pjesëmarrja stërvitore “Defender Europe”. Njëherësh i vihen dhe saksione ekonomike. Me këtë ndëshkim të paralajmëruar, Kurti, ia shtoi fuqinë mbrojtëse dhe ekonomike Kosovës apo ia dobësoi asaj? Më pas gjithë zemëratën ndaj Vuçiçit e transferoi në Tiranë tek Edi Rama. Kjo sjellje ndoshta i shkon për hosh dhe kryeminstrit grek. Tek kosovarët nuk njeh Kosovën tek shqiptarët nuk njeh kryeministrin e saj. Në momentin që në Mitrovicë tensionet vaken, natyrisht me ndërhyrjen e të huajëve, rindizet Himara dhe të ftuar nderi në Greqi janë ata, që ndezën Mitrovicën: Vuçiçi dhe Albin Kurti. Grupit sigurisht që do t`i bashkohej dhe Meta, nëse do ishte akoma në karrigen e presidentit, ndërsa presidenti aktual Begaj e refuzoi ftesën diversioniste të kryeministrit grek. “President klloun” do ta quanin Gjenerali lolot mediatikë, sikurse në të shkuarën po ky soji ironizonte ish presidentin e ndjerë, Bujar Nishani, si “kapter ushtrie”. Harrojnë se i talluri të tall.

Himara ka për të qenë avazi i politikës tipike ballkanase të grekërve, sa herë që: do u interesoi të ushtrojnë presion ndaj Tiranës zyrtare, qoftë kjo e kohës së Hoxhës, Berishës apo Ramës, edhe pse me kalimin e viteve u ka rënë takati kundrejt një Shqipërie, që sa vjen dhe fuqizohet. Pse Athina zyrtare është kaq shumë e sëkëlldisur nga një figurë e errët si Fredi Beleri, që, nëse do respektohej ligji i dekriminalizimit nga Celibashi, ai nuk duhej të kandidonte?! Një me rekorde kriminale si ky, Kurti, do e arrestonte në Mitrovicë, natyrisht, nëse nuk do ia zhduknin dosjen. Si Himara dhe Mitrovica kanë për të qenë gozhda e Nastradinit për qarqet shovene greke dhe serbe. Grekërit do vazhdojnë të mbajnë ligjin e “gjendjes së luftës me Shqipërinë”, sikurse dhe serbët do vazhdojnë të ushtrojnë mentalitetin e luftës, edhe pse e humbën atë. Përherë serbët dhe grekët kanë qenë në sinkron, kur i pari gllabëronte teritore në veri dhe i dyti i turrej jugut. Natyrisht dhe me bekimin e kishës. Subkoshienca shoviniste, grabitqare u është kthyer në ves, si e si të bëjnë të tyren gjënë e tjetrit. Natyrisht që serbët janë më të zemëruar, se Amerika dhe Europa ua shkëputi Kosovën, ndërsa grekërit kanë telashe me pasuritë e çamëve, por, Çamërinë, me gjasa, s`ua luan kush. “Rasti i Belerit po trajtohet nga SPAK, sepse ka të bëjë me krimet zgjedhore. Por më bën përshtypje një gjë, ka pasur një akuzë zyrtare dhe për çështjen e masakrës së Peshkëpisë dhe dosja është mbyllur para një viti. Arsyeja mbylljes ishte, sepse Greqia nuk iu përgjigj asnjëherë letër porosisë. Është zhdukur dosja e z. Beleri në Gjykatën e Tiranës, në arshivën e saj. Drejtësia apo ofiqarët e Greqisë para se të kërcënojnë integrimin e Shqipërisë duhet t’i drejtohen gjyqësorit të tyre për të kthyer përgjigje autoriteteve shqiptare. E ftoj SPAK-un në këtë rast të hetojë, se si u zhduk dosja e z. Beleri nga arkiva e Gjykatës së Tiranës”, deklaroi Shpëtim Idrizi i komunitetit çam, ndërkohë që patriotët e klonuar u bën përkrahës të zellshëm të njeriut me një të shkuar të errët. Ndër ta dhe pinjollët e Bllokut. Fatos Lubonja, kur ishte rasti i Kacidhasit reagoi hapur: “Mos urreni grekërit, por Ramën!”. Ndërsa Andi Bushati e quan Fredi Belerin një viktimë të Edi Ramës. Ky është patriotizmi, që etërit e tyre paskan kultivuar tek bijët e nipërit, ndërsa ne që adhuronin artin antik grekë na shihnin me dyshim? Kujtoj Iljaz Ahmetin, që u dënua në Konferencën e Tiranës pse kundërshtoi privilegjet e “kastës së kuqe”, të Bllokut, me të cilin takoheshim shpesh, kur ai doli nga burgu, ngaqë pallatet i kishim pranë. “Unë kam qenë antizogist, do më thoshte një ditë, por, kur udhëtoja me tren në Itali një fashist më shau mbretin, ia vesh me grusht.” Nuk mund të mos më kujtohej dhe letra që, Pjetër Arbnori, i dërgonte nënës së tij nga burgu. “Më arrestuan me dëshmitarë të rremë: Jorgo Zengo, imoral, spiun, shqiptar nga Dardha që e quan veten grek; Muharrem Koliqi, kosovar që çon në qiell Serbinë, Bako Çuliqi, ish oficer sigurimi, kriminel ordiner që ka ba kërdinë ndër të burgosur kur ishte përgjegjës kampi, dhe nji magjyp nga Tetova Bajram Tahiti me katër emna e katër mbiemra që propagandonte se Maqedonia arrin deri në Elbasan.” Këta lloji lëvizin edhe sot në dëm të Shqipërisë, me ofiqe dhe nëpër bordero. Patrioti im nga Lushnja, shkrimtari Gazment Kapllani, shumë i njohur në median greke, për ngjarjen në fjalë do shprehej: “Kryebashkiakët e qyteteve kryesore greke (Athinë, Selanik etj.) shkuan në Shqipëri duke organizuar një tubim kundër Shtetit dhe drejtësisë shqiptare dhe në mbështetje të kandidatit të Himarës, kryebashkiakut Fredi Beleri, i paditur për blerje votash. E paprecedentë në Evropë edhe gjatë periudhës së errët mes luftrave të viteve ’30”. Të paprecedentët nuk mund të merren si etalon të demokracisë, edhe pse origjina e saj është tek fqinjët tanë, me të cilët na bashkon Homeri, Eskili, Sokrati, Marko Boçari, arvanitasit dhe çamët, mijëra emigrantë që jetojnë dhe punojnë atje. Në Përmet ka një pikë doganore e quajtur Tri Urat, në kuptimin simbolik: edhe në kohërat më të errëta Urat ka qenë përherë të hapura midis dy popujve tanë. Refuzimi i ndihmës së zjarrfikësve shqiptarë nga qeveria e Athinës dëshmon se zjarrllëku i “zemërimit të Mitsotakit” digjka më shumë. Edhe Akili do ta kishte zili…       

                                       Fatbardh Amursi 

Prishtinë, 23 gusht 2023/

Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, sot mori pjesë në inaugurimin e “Murit të nderit” nga Fondacioni Shqiptaro-Amerikan dhe Shoqata e Miqësisë Kosovë-Izrael, ku të pranishëm ishin edhe Joseph DioGuardi, Kryetar i Ligës Qytetare Shqiptaro-Amerikane, Shirley Cloyes DioGuardi, Drejtoreshë Ekzekutive e Fondacionit Shqiptaro-Amerikan, Lekë Rezniqi, Shoqata e Miqësisë Kosovë-Izrael, si dhe ambasadorët Jeffrey Hovenier i Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Joern Rohde i Republikës Federale të Gjermanisë.

Në ambientet e Parkut të Qytetit në Prishtinë, kryeministri Kurti u shpreh i nderuar të jetë pjesëmarrës në ceremoninë e inaugurimit të këtij muri i cili nderon vetëmohimin dhe sakrificën e shqiptarëve në Kosovë që shpëtuan miqtë dhe fqinjët e tyre hebrenj nga e keqja e Holokaustit.

“Falë punës së përbashkët të Shoqatës së Miqësisë Kosovë-Izrael dhe Fondacionit Shqiptaro-Amerikan, ne kemi nxjerrë në sipërfaqe këtë pjesë të rëndësishme të historisë së përbashkët të dy popujve tanë. Falë përpjekjeve të tyre, emrat e këtyre heronjve do të mbeten përgjithmonë të gdhendur në këtë mur, në vend që të harrohen me kalimin e kohës”, u shpreh kryeministri.

Njëkohësisht, ai cilësoi se “Muri i Nderit” jo vetëm që përkujton aktet heroike, por shërben edhe si monument i vlerave të përbashkëta dhe i miqësisë së qëndrueshme të popullit të Kosovës dhe popullit hebre në mbarë botën. Sipas tij e përbashkëta mes këtyre dy popujve qëndron në ndjenjën e privimit nga shtëpia, në kuptimin e plotë të fjalës. 

“Dhe për të dy popujt, ishte themelimi i një shteti – shteti i Izraelit dhe shteti i Kosovës – që më në fund u dha atyre ndjenjën e fortë të shtëpisë, nga e cila ata ishin privuar më parë”, shtoi kryeministri.

Fjalën e tij, kryeministri e përmbylli duke kujtuar se ky “Mur i Nderit” i kushtohet jo vetëm historisë, por edhe pasardhësve. Bindshëm do të shërbejë si një simbol i fuqishëm i miqësisë së përjetshme të popujve tanë – tani dhe për brezat që do të vijnë.

Rexhep Shahu/

Marsi erdhi përsëri. Marsi i luftrave. Marsi i minave. I minave serbe. I minave njerëz. I minave serbe njerëz. Marsi i demokracisë. Marsi i lig, i zi e i bardhë për shqiptarët.

Po mbushen nëntë vjet që ka përfunduar lufta për Kosovën. Më saktë – beteja e fundit e luftës së gjatë për Kosovën. Mes shqiptarëve vendas dhe serbëve ardhës. Luftë që i pakësoi shqiptarët në njerëz e troje, por nuk i zhduku. Luftë që flijoi mijëra e mijëra bij e bija Kosove. Që shpërnguli ndër shekuj miliona shqiptarë nga trojet e tyre, por që, dashti edhe zoti, nuk u zbraz Kosova, nuk u shua fara e raca jonë.

Falë, mbase, nënës shqiptare që lindi “pesë për luftë, me u vra me shkiet e pesë për jetesë”, që mëkoi bijtë me ninulla për trimëritë e herojve të Kosovës, (jo për keto biçim heronjsh, që duan të jenë edhe heronj, edhe të gjallë, edhe legjendarë… Që i presin me banderola “MIRËSEVJEN HEROI YNË I GJALLË LEGJENDAR…”, shkruar nga ato lloj sërvilësh, si për Titon apo Enverin dikur … veç sot bezi i parullave është i bardhë dhe boja e germave është blu…), që asnjë betejë e re (si këto të 1998 e 1999), nuk ua zbeh rrezatimin e trimërisë e madhështisë.

Dhe këto “heronjtë e gjallë” edhe “legjendarë”, qyshse lejojnë të thirren kështu (mbase edhe urdhërojnë vetë…), fyejne përditë Adem Jasharin, Agim Ramadanin, Sali Çekun, Fehmi e Xheve Lladrovcin… Azem e Shote Galicën, Sylejman Vokshin, derdhin mosmirënjohje mbi Haxhi Zekën, Ahmet Delinë, Shaban Polluzhën, Tahir e Nebi Mehën…

Marsi na gjeti me pavarësi të Kosovës. Edhe Pavarësia e saj si dhe liria, për shqiptarët në Kosovë, erdhi falë shpirtit të dhimbshëm të shqiptarëve, që s’bën dot masakra mbi asnjë qenie njerzore, siç kanë bërë serbët mbi shqiptarët, falë LOTIT TË BURRAVE, grave e fëmijëve të Kosovës, po, po, falë lotit, (PLEQTË nuk nxorën lotë…), lotë që drodhën zemrat e qytetarëve amerikanë dhe evropianë, falë edhe gjakut që kanë derdhë vetë e që ka çliruar energji dhe shpresa tek kushdo…

Liria e Pavarësia erdhi, po po, erdhi se e sollën miqtë e shqiptarëve, amerikanë e evropianë, ata që na e thanë me gojën e Klintonit, në Ferizaj, “ne bëmë luftën, ju bëjeni paqen”.

Por ne shqiptarët duket se dimë vetëm të harrojmë. Dhe në ditën e shpalljes së pavarësisë mu duk se ne thamë atë fjalën e mosmirënjohjes proverbiale “Kalova lumin ta q… kalin”.

Liria e pavarësia ndjehet e kërcenuar prej minave serbe. Të minave prej hekuri e tritoli dhe prej mishi e gjaku. Prej njerëzve – mina. Hafije të UDB – së. Minat prej hekuri e tritoli serbët i kanë mbjellë përgjatë kufirit Kosovë – Shqipëri. Në të dyja anët e tij. Që të mbetet, sipas tyre, e ndarë Kosova me Shqipërinë.

Të dytat, minat serbe – njerëz, Serbia i ka mbjellë në mesin tonë. Lum si ne… me mina serbe nëpër këmbë, nëpër udhë, zyra, seli, dikastere, partira, arkiva, muzeume, policira, drejtorira, seksione, akademira, institute, fondacione. Nëpër administrata, kadastra, OJQ, kafe, redaksira radiosh, gazetash, revistash, axhensishë, televizionesh… Nëpër ambasada, konsullata, përfaqësi, nëpër diasporë… Lum si ne… Mina me dashje e padashje, me dije e pa dije, me vëtëdije e pavetëdije… Lloj lloj markash e racash… Vendas e të huaj… Të rinj e të vjetër… Me efekt të menjëhershëm e me efekt të ngadaltë. Me mision urgjent por edhe afatmesëm apo afatgjatë… Që të pengohet Shqipëria. Të pengohet Kosova. Të ndalohet njësimi i tyre. Që të mos lejohet kurrë shembja e murit të Berlinit mes shqiptarëve. Por ta thellojnë hendekun mes shqiptarëve, atë hendek që e pati krijuar dhe ruajtur Serbia edhe me ndihmën e ketyre minave serbe – njerëz. Që ta mbjellin sa më thellë mendimin se presidenti, kryeministri apo ministri i Shqipërisë është president, kryeministër, apo ministër shqiptar. Për të nënkuptuar se është i gjithë shqiptarëve. Ose se shqiptarë janë vetëm këto që janë brenda Shqipërise së cunguar administrative dhe s’ka kund tjetër shqiptarë… Dhe të ndalohet kushdo tjetër të quhet shqiptar. Të mos i besohet nëse thotë se jam shqiptar… Duke shpallur kështu se kjo është Shqipëria. Se presidenti, kryeministri, ministri i Kosovës nuk është shqiptar… Dhe nuk na duhet më, më shumë Shqipëri… Nuk na duhen më, më shumë shqiptarë… Se duket e dinë mirë se po të bëhet Shqipëria – Shqipëri as për llustraxhi këpucësh s’dalin më të denjë… Ata, “baballarët e kombit” që u thirrën shqiptarëve, (sikur t’u drejtoheshin grekërve apo kinezëve) “shqiptarë, hapni portat për vëllezërit tuaj…” pasi shqiptarët i kishin hapur portat vetë, pritur dhe strehuar shqiptarët e Kosovës që mbërritën në Shqipërinë administrative, pa lejen, urdhërin apo thirrjen e”baballarëve të kombit”.

Serbët janë të bindur se Kosovën s’do ta kenë kurrë më as për ta shfrytëzuar e për t’u pasuruar me të, as për t’i përdorur shqiptarët si skllevër, as për të ushtruar eksperimentet e tyre (më saktë masakrat).

Fragment nga libri i Rexhep Shahut, Lufta ime per Kosoven.

Refik HASANI/

Në parlamentin e Serbisë, herë përfaqësohemi  me një deputet, e herë me asnjë deputet, vetëm me vende të rezervuara për Parlament të Serbisë,  bazuar edhe në  akte e konventa ndërkombëtare, është zgjidhje e drejt, do të jemi një zë i unifikues në këtë Parlament nacional, duke u përfaqësuar në legjislativ dhe ekzekutiv. 

E vetmja mundësi parlamentare e përfaqësimit,  kështu  edhe do shtrohet, debatohet e diskutohet edhe  për përfaqësimin proporcional në gjithë instancat e institucioneve lokale dhe qendrore, investim në infrastrukturë, do të ngritet çështja e  pasivizimit, zhvendosja dhe dëbimi,  diskriminimi i pareshtur.

Është Rajoni më i prapambetur dhe më i diskriminuar në gjithë Evropën. 

Ne, shqiptarët në këtë Krahinë, kemi  mbajtur edhe Referendumin e datës 1 e 2 marsit 1992, kemi organizuar luftën  përmesë Ushtrisë Çlirimtare për Preshevë, Medvegjë e Bujanoc,(UÇPMB) ishte një kryengritje  e armatosur kundër pushtetit diskriminues të Serbisë dhe është arritur Marrëveshja e Konçulit, nën prezencën,  monitorimin dhe garancit e faktorit politik dhe ushtarak të botës.

Gjithë  legjislaturat e ndryshme tē Parlamentit të Serbisë, që nga përfundimi i luftës së UÇPMB-ës, përfaqësohemi herë me një deputet, apo herë mbetemi, pa asnjë përfaqësues në Parlament. 

Është domosdoshmëri e kohës të rezervohen (6) gjashtë ulëse në parlament dhe (4) katēr vende do ti fitojm me vota të drejtëpërdrejta,dhe 

Si të bën përjashtim Serbia, që shqiptarët herë përfaqësohen me një Deputet, herë me asnjë deputet  nuk ka përfaqësim të shqiptarëvë në Parlament të Serbisë. 

Edhe në Kushtetutën e Serbisë të zënë vend të drejtat  individuale dhe kolektive për shqiptarët e Medvegjës, Bujanocit dhe Preshevës.

Edhe BE-ja, do të duhej të përfill standardet e njëjta që vazhdimisht kërkon në përfaqësim të pakicës Serbe, kudo që jan në këtë pjesë të Ballkanit, prandaj edhe për Krahinën shqiptare në Serbi, i takon të përfaqësohet me  vende të rezervuara në Parlament të Serbisë?