KUR U VRA CANE MIFTARI*/
Cane Miftari,kryetrimi lab i kryengritjeve antiturke, bashkëluftëtar i Zenel Gjolekës, së Kuçe./
Gjithandej u hap një gjëmë,/
Dhe zija mbuloi vendë./
Kur u vra Cane Miftari,/
Humbi jeshillëkun bari./
Qyqet e shtuan vajtimin,/
Zoqtë e ndalën cicërimin./
Eres fuqitë iu gjysmuan,/
Shkëmbijtë sikur u thërrmuan./
Dhe lumi sikur u shter,
S`rrithte ujë po rrithte vrer.
Nga dhimbja u tundën malet,
Luleve u ranë petalet.
Dafina degët i vari,
Për t`iu bërë kurorë te varri.
I FELT ZEMRA ZEMRES
I flet djali nënës,
Ç`i thot dielli hënës?!
I flet vëllai motrës,
Ç`ithot mali kodrës?!
I flet vajza nënës,
Ç`i thot zemra zemrës?!
VILË E GJUSHËRVE TË MI
Moj oda ime e lashtë
Dritë brënda dritë jashtë
Themelet hedhur mbi shkëmb
Asnjë stuhi s`të ka shemb
Anës vatrës dy qoshe
Me oxhakun si kube
Dërras pishe dyshemeja
Zemër lisi qeresteja
Mbi vatër mbi një pllak guri
Gdhëndur me mjeshtëri flamuri
Qylimat shtruar e hedhur
Nga labet – artiste endur
Sixhadet varur në mur
Të jepnin dritë edhe nur
Tabakaja plot me pije
Tavani si qiell me yje
Brënda ulur pesëdhejt burra
Kënga buronte si gurra
Hapur kanë qenë ato dyer
Për shokët e miqtë e vyer
S`të ndërroj me asnjë shtëpi
Vil` e gjyshërve të mi.
NË BALLIN TËND
Në ballin tënd të rrudhur
Një pentagram me nota dhimbjeje.
Në ballin tënd të vuar
Një dhimbje e kompozuar.
QËNDISTARJA DHE POETI
Qëndistraja mbi beze nis një qëndimë
Poeti me fjalë flakë ndez poezinë.
Qëndistaria me majë të gjiplërës bën art
Poeti me ngulm fjalën gdhënd si me daltë.
Njëri ngjan me detin, tjetra ngjan me valën
Njëra qëndis lulen, tjetri qëndis fjalën.
G J U H A
Gjuha fshihet pas një dhembi
Që të mos shpojë si gjembi.
Gjuha është edhe drapër
Gjuha është edhe gjarpër.
Gjuha të pret si me shpatë
Gjuha është edhe mjaltë.
Gjuha si plumbi të vret
Tule është po hekur pret.
• Poezite i dergoi per Gazeten”DIELLI” bashkepunetori studiuesi Enver Memishaj.