Ndersa ne kujtimet e tij Karl Gurakuqi shkruan: “Kjo gjendje kaotike i dha shkak At Fishtës të shkruente atë poezín e bukur satirike “Koha e arit në Shqypní” (1907) (mbas Eklogës IV të Virgilit)-:
Oj Zânë, t’kndojmë sot mâ mire se kurrnji hera;
T’shporrna pallavrash t’Skanderbeg Kastriotit:
Për veshë t’Shqyptarit duhen sot kângë tjera.
Tash koha e lume erdh qi e pri’m kahmotit;
Mun n’thundra sot Shqyptari á t’u përtrî;
Kacuk Lirija â ndêjë, ehu! Mbi Rrasë t’Hotit,
Ke ‘i breshën Abetarësh na rá n’Shqypní…
Shqypní, mbassi tash fati t’ká punue
Prej djelmve t’tú me t’ramun kjo dhânti,
Hiqe, dhѐ, futën: zêne se kѐ pshtue!
Me tỳ, Abetár të larmë, për fis t’Shqyptarit
Do t’zbardhë nji kohë qi lum kush ká m’e gzue.
Me cirka t’hueja qafën prej kularit
Ká për t’a hjekë Shqypnija e ngratë e shpina
Ksaj ká m’i u shndoshun krejt prej varrësh t’samarit.
Keni për t’ndêjë për krah me La Divina
Commedia, e prej andej t’cofne burrnin
Ju do t’a njallni n’dhѐ ku ushton martina.
Për kaq gazmend pá u pritë n’Shqypní po bîn
Pelini, hîthi djegës e madërgona,
E tâmbël zogut, tham, Shqyptarët do t’pin.
Kërkend mbas sodit mâ nuk kѐm pse drona;
Kaq nji forcade t’madhe prût n’Shqypní!
Do t’cofë Kristoforidhi; e atje mâ e vona
N’harresë Bogdani i ngratë, po, ká m’u shtî.
Npër jú ndër nѐ Byronat e Mozartat,
Un tham, do t’bîjnë si kpurdhat kúr bjen shî.
Pá pasë nevojë me shkarravitun kartat
Për punë qi motit ndodhën n’tokë t’Shqyptarvet,
Ju historin keni për t’na msue e artat
Por paski kênë ju Ora e katundarvet,
pse pá u mundue me qѐ e me plozhica
Grune të pjekme kan me bajtë prej arvet;
E gzeza rrushit kan me vjelë n’plakrrica,
E kan me ndukun molla n’dega lisit,
Sá n’letra t’ueja kini “cirifica”….
Ehu! Na matufat, mbí dỳ kâmbë bubrreca,
Me Abecedarë kujtojmë se kapna n’breg,
E ngiet dijetarvet ngrehna si gjeldeca.
Çdo ftyrë-fudúll na mbahet Skandërbeg
Me i zemër leprit n’bark e dijetár,
Veç se për lakut s’çohet m’u shitë në treg.
Për çdo kaçubë na bîn kah nji letrár,
Qi, ethun trûsh me prralla e me gazeta,
Përfton n’e mbram e pjell nji Abecedár.
Pjellë mushkut, po, por prap Shqypnija e shkreta
Prej sish do t’bahet n’njaq kortarë e copa
Sá shkrola janë prej A e deri n’Zeta:
Kaq qi mbí nѐ bân seri mbarë Europa
Ke nѐ Shqyptarve sot na âsht prѐ nafaka
Gjithmonë nën bark kѐm për t’i a lânë samarin
Pá nji bashkim t’vërtetë, s’ká për t’ague
Për nѐ agimi kúrr; gjithmonë por nata
E mbárrja e skámi kan për t’ná ngushtue.
Po, a thue kurr n’mênd s’do të bîje Shqypnîja e ngráta?
Besa jo; përse si deshta
Me ju thânë shi n’herë të parë,
Sot mâ shpejt nji thes me pleshta
Ti bân bashkë se dy Shqyptare!
Marrë nga Romeo Gurakuqi