Krimet politike të SHIK-ut në Kosovë dhe dora e zgjatur e Fatos Klosit

Shkruan: Enver Bytyçi/
U mbushën 17 vjet që kur gazetari dhe atdhetari me emër, Enver Maloku, u vra pabesisht prej falangave të krimit shqiptar. Në foltoren e parlamentit të Kosovës e bija e Enver Malokut, Doruntina Maloku, i është drejtuar drejtpërdrejt kryeparlamentarit Kadri Veseli: “Z.Veseli jeni ju që duhet të jepni përgjegjësi për organizatën tuaj kriminale SHIK, e cila i ka terrorizuar popullin e Kosovës që nga përfundimi i luftës. Eshtë SHIK-u ai që e ka kapur sistemin e drejtësisë, sepse familjet e kundërshtarëve politikë të vrarë në atentate për të cilat mbi SHIK-un dyshimet i ka hedhur edhe NATO-ja, janë ende në kërkim të të vërtetës. Ata enden qe 16 vjetë poshtë e lart zyrave të prokurorëve vendës dhe të huaj në kërkim të drejtësisë”. E vërteta është se të gjitha vrasjet politike të pasluftës janë ende të pazbardhura. Kjo do të thotë se politika në Kosovë është e inkriminuar, sepse vetëm një politikë e inkriminuar kontrollon pushtetin gjyqësor dhe nuk lejon zbardhjen e krimeve politike që ajo vetë i ka kryer. Vrasjet politike nga radhët e LDK-së janë shumë e akoma më shumë janë kriminelët në parlamentin dhe politikën e Kosovës përgjegjës për kryerjen e tyre. Prandaj dekriminalizimi i parlamentit dhe politikës në Prishtinë është domozdoshmëri dhe përgjegjësi për të ardhmen e vendit. Pa dekriminalizimin, pa dënuar fajtorët për vrasjet politike, si ajo e Enver Malokut, nuk mund të ndërtohet paqja sociale dhe konsensusi politik në Kosovë. Por këtë katarsis nuk mund ta bëjë Isa Mustafa, i cili është përzgjedhur në atë detyrë, pikërisht për të mbuluar krimet kundër aktivistëve dhe politikanëve të Lidhjes Demokratike të Kosovës. Edhë nëse ai ndonjëherë flet për këto krime, në fakt nuk guxon të vejë gishtin mbi autorët, organizatorët dhe ideatorët e atyre vrasjeve, pasi është i kapur prej politikanëve kriminelë në pushtet e në opozitë. Kjo është arësyeja pse shumë prej politikanëve të Prishtinës, ndonëse kanë votuar ngritjen e Gjykatës Specialeve për zbardhjen dhe dënimin e këtyre krimeve, janë angazhuar për ta destabilizuar Kosovën, sepse nuk gjejnë mënyrë tjetër për të fshehur edhe më tej gjurmët e krimit. Ndërkaq lind dhe një dilemë tjetër: SHIK-un e Kosovës, të cilin e ka drejtuar në mënyrë jo institucionale e të paligjshme Kadri Veseli, e ka formuar aso kohë ish-shefi i shërbimit sekret të Shqipërisë, Fatos Klosi. Ai ka qenë gjithashtu drejtuesi de facto i kësaj organizate kriminale, siç shprehet zonja Doruntinë. Gjyqtarët dhe prokurorët e Gjykatës Speciale do të duhet t’i shtrijnë hetimet tek SHIK-u shqiptar i kohës së Klosit, duke marrë në konsideratë se shumë bashkëpunëtorë të Fatos Klosit, me urdhër të tij, ishin të stacionuar si “këshilltarë” të Kadri Veselit dhe drejtuesve të tjerë të kësaj organizate të jashtëligjshme. Dora e zgjatur e Fatos Klosit është përgjakur në vrasjet politike në Kosovë, madje edhe në atentatin që iu organizua presidentit historik të Kosovës, Ibrahim Rugova. Përveç kësaj, Gjykata Speciale ka rastin të marrë në hetim dhe ekzaminojë atë që ndodhi me Dr. Rugovën: Pse dhe si u helmua ai? Cila dorë djallëzore e realizoi këtë kat kriminal? Cili nga bashkëpunëtorët e tij të ngushtë kishte dorë në këtë vrasjen e tij përmes helmimit? Shqiptarët në Kosovë e dijnë se kush ishte i interesuar për likuidimin politik e fizik të Rugovës. Ata janë të vetëdijshëm se ndonëse Serbia nuk mundi ta likuidojë me dorën e Milosheviçit, ia bëri kurthin dhe e asgjësoi më dorën e shqiptarëve kriminelë. Këta kriminelë duhen zbuluar e dënuar. Sa më shpejt, aq më mirë për të sotmen dhe të ardhmen e Kosovës. Edhe në këtë rast duhen shtrirë hetimet deri te ish-kreu i SHIK-ut shqiptar, Fatos Klosi.
Doktori sipas Edison Ypit dhe gazetarëve mercenarë Enver Bytyçi Debati dhe replikat midis politikanëve antiberishë kanë qenë një dukuri e zakonshme, me të cilën shqiptarët janë ballafaquar prej më shumë se 25 vite. Por rrallë herë ka ndodhur të kishte debate të ish-presidentit dhe ish-kryeministrit të vendit me gazetarët. Ditët e fundit janë përfshirë në këtë debat pro dhe kundër disa gazetarë. Blendi Fevziu ka preferuar të bëjë replikë, duke e mbyllur me “dëshirën për të mos bërë replikë”. Andi Bushati ka preferuar të “mbrojë” valixhen e të atit, nëse perifrazojmë një gjetje të Çim Pekës. Italioano-shqiptari, Carlo Bollin,o ka zgjedhur ta çojë doktorin në gjyq, sepse për 25 vjet është ngopur me sulmet e tij mediatike kundër Sali Berishës. Ai përsëriste biznesmenin e preferuar të Ramës e Veliajt, duke thënë se na qenka persekutuar për dekada nga doktori. Edison Ypi është ndër të paktët në këtë vend, që preferon të stigmatizojë gjithë këtë paçavure mediatike konfliktuale. Ai e bën këtë në mënyrën e tij brilante, si idealist dhe i përkushtuar ndaj së vërtetës. Ai shkruan se kur Doktori ishte president, kryeministër apo kryetar i opozitës, thuajse të gjithë këta e të tjerë gazetarë me emër i lëpinin fundin e prapanicës. Tani që Doktori nuk ka pushtet ekzekutiv duan t’ia heqin edhe atë që ka: Pushtin moral e politik. Jo se tremben nga pushteti moral i Berishës, por se kanë frikë se mos rikthehet në skenën politike dhe “nëse Doktori bëhet dy herë nuse” nuk do të përsërisë më gabimet e shkuara, kur mbështeste këta gangsterë të gazetarisë shqiptare. Fevziu thotë se “nuk replikoj me Doktorin, sepse e kam patur mik”. Bushati thotë se “Kurrë nuk kam replikuar, por kësaj radhe nuk mund të hesht”. Ata nuk e quajnë replikë dhe kritikë faktin se nuk lënë rast në paraqitjet e tyre televizive pa përbaltur Sali Berishën. Baltën e bën Rama, këta thonë e bëri Berisha. E shumta, për t’u hequr si të pavarur thonë se “Rama po e bën si Berisha”. Bollino thotë se “Jam persekutuar gjithë kohës” nga Doktori. Ndërsa privilegjet që ka pasur nga këta që janë e ata të majtë që ishin në pushtet, favoret dhe bizneset që ka bërë me ta nuk i përmend. Ndërkaq ata që nuk janë përmendur me emër, por që kanë të njëjtin format e janë përkëdhelur nga e majta shkojnë edhe më tej. Vangjeli psh përpiqet të shpikë ngjarje, me të cilat Berisha nuk ka asnjë lidhje,si pengmarrje, djegje gazetash, vrasje, linçime. Nëse do të ishin të vërteta, Vangjeli dhe shefat e tij do ta kishin çuar “alpinin”Berisha në hell. Ky soj gazetarësh ka bërë çmos gjatë një çerek shekulli që ta linçojë Doktorin, ta provokojë, ta denigrojë dhe t’ia nxijë anët pozitive dhe veprat e padiskutueshme që ka bërë për këtë vend. Bushati thotë se “Doktori ishte doktor i babit të tij”. Po ka mjek në botë që nuk i viziton dhe kuron të sëmurët, çfarëdo e kushdo qofshin ata?! Mendja e Andit sajon edhe perversitete si këto. Natyrisht që Berisha është njeri. Në veprimtarinë e tij ka bërë gabime, ka marrë edhe vendime të gabuara, por ky lloj gazetarësh mercenarë i kanë shumëzuar në kub gabimet e Berishës, madje kanë shpifur vazhdimisht për vepra e qëndrime të paqena, me qëllim denigrimin e figurës së tij. Kanë analizuar dhe theksuar gjithmonë anë të qena e të paqena për t’i errësuar ato, si për asnjë udhëheqës e lider politik tjetër në Shqipëri. Kritika mediatike kundër doktorit është unikale në Europë. Ajo niset nga premisa “Përça e sundo”, një premisë e këshillueshme nga shërbimet sekrete dhe shtetet armiqësore me Shqipërinë. Ajo është kritikë e “inatit” shqiptar, që buron nga xhelozia për sukseset e Doktorit. Siç ishin të tilla qëndrimet e kundërshtarëve të Berishës në opozitë sa i përket marrjes së statusit të vendit kandidat për pranim në BE. Nga këto premisa xhelozie opozita e Ramës e çoi vendin në greminë, e bllokoi jetën politike, kulturore e deri diku dëmtoi rëndë zhvillimin ekonomik, derisa shqiptarët thanë “T’ia japim votën këtij të marri, se inshallah ndalon në marrinë e vet të shkatërrimit të Shqipërisë”. Tani të gjithë kritikët e marrë të Doktorit i përmbahen formulës “Fajin e ka Saliu”. Ndërsa Edison Ypiështë nga të paktët që në formën e tij të mrekullueshme rendit sukseset e Berishës në qeverisje: Panimin në NATO, liberalizimin e vizave, ndërtimin e rrugëve. Por këta antidkoktorët gazetarucë të implikuar e të paguar, kur vjen puna te këto suksese të Berishës, thonë jo. NATO, vizat, rrugët, qeverisja humanitare ishin dhuratë ose meritë e të tjerëve. Doktorin e përjashtojnë, sepse ndryshe nuk do të mundin ta denigrojnë. Dhe më paradoksalja vjen kur ata vlerësojnë e çmojnëme servilizëm liderët e sotëm në pushtet, vetëm pse dinë të flasin bukur, edhe pse nuk baëjnë asnjë punë, edhe pse janë e kundërta e Doktorit. Në fakt për shkak të favoreve që sigurojnë prej tyre. Për shkak të favoreve që donin të siguronin ata i serviloseshin shpesh herë edhe Doktorit. Edison Ypi do të mbetet një nga gazetarët më në zë për të vërtetën që ai u servir lexuesve dhe jo thjesht pse ai mbron Sali Berishën, por se thotë e mbron të vërtetën, ndonëse Edisoni asnjëherë nuk shkruan e nuk flet se “do të thotë të vërtetën”. Ata që shpifin dhe e shtrenmbërojnë të vërtetën, ata lobojnë dhe anonçojnë spote se “duan të shkojnë te e vërteta”. Ata që janë kundër vetëvendosjes, ata marrin emrin vetëvendosje. Ata që me inhumanitetin e tyre burgosin çdo ditë qytetarë e vendit, ata bëjnë thirrje për ndihmë humanitare. Doktori nuk kishte nevojë të fliste për humanizëm, sepse drejtimi nga e tij e shtetit ishte një drejtim human. Berisha nuk flet për të vërteta dhe jo të vërteta, sepse në personin e tij e vërteta është e ngjizur. Prandaj e kanë zët Berishën, madje i druhen rikthimit të tij. Kjo është arësyeja pse gazetarët mercenarë e sulmojnë atë edhe sot e duan t’ia zhveshin vlerat, virtytet, cilësitë që ai mbart si njeri, si familjar, si politikan, si burrështetasi i paarritshëm në llojin e vet.