Poetit Kombëtar Atë Gjergj Fishtës*/
Me rastin e përvjetorit të vdekjes – 23.X. 1871 – 30. X11-1940/
Nga Anton Çefa/
Ku ta ve epitafin, bre burrë i dheut ?/
Shkërbetë pa vorr të lanë,/
po i gjalli vorr nuk ka,/
se vorri gropë harrimi ashte /
Ti harrim nuk njeh./
Thonë:/
Afshi i zjarrtë i zajeve e ka mbajtun gjallë
e flladi i verës e ka flladitun zhegjeve,
thonë
në stinë të ngrime e ka ngrohun rrezja e diellit
e valët e Drinit ashtin ia kanë lëmue.
E vërteta asht se zemra e kombit e ka përjetësue.
A s’ia ndigjon pezmin
kur shanë e shilon Europën
tue ba mriz në logun e zanave ?
1).E për nji lule vjeshte
2).lotin pikon, t’ madhnueshëm ?
A s’e sheh atë copë qielli
që si çati e kaltër
Atdheut i rri përsipri ?
Atje, po,
hidhet në vallet e Parrizit .
3).
Po shpesh e ma shpesh
te kulla e Gjetës e gjen,
apo pranë sofrës së ngurtë
lahutës i bie n’ malësi,
kuvend të urtë
ndan me pleqnorë kanuni.. . . . . . . . . . .
1). « Mrizi i zanave » -veper lirike
2). Poemë lirike
3). Vallja e Parrizit……………………………
*Diktatura komuniste i dhunoi vorrin, çka zakonet shqiptare nuk e lejojnë, ia zbuluen rrasën, ia shlyen emnin të skalitun në kryq, pluhunin e eshtnat ia shpërndanë në erë.