Nga Keze Kozeta Zylo
Fluturoj si zog i lirë mbi New Yorkun e bukur,
Mallënueshem shoh ishujt rreth kryeqytetit,
Gradaçielat e larta që bisedojnë me qiellin,
Dhe statujën e Lirisë që më ngroh me Diellin.
Por nuk mahnitem jo nga këto perla,
Mahnitem më shume nga ligjet shekullore,
Që mirë se të vini i thoni çdo emigranti,
Mjafton t’i zbatoni ato ne rrugë njerëzore.
Ështe i vetmi vend, që nuk njeh racizmin,
Edhe pse racist u treguam me të,
Villnin qeveritë per imperializmin,
Si ujkonjat plaka, që s’shqyenin dot më.
Ja, ashtu më duket duke fluturuar,
Dhe hirin e robërise shkund ne Oqean,
Si amanet i te vdekurit, prush për Shqipërinë,
Ma digjni trupin dhe hirin përhapeni mbi vatan.
Se zëri i lindur në tymrat e kohës,
Është më i fuqishëm në zanoret e Lirisë,
Mbyt krrakjet e sorrave e kukuvajkave,
E del mbi ta, sa lashtësi e Ilirisë.
Une e di, dhe ju e dini, o zemra të prangosura,
Se si diktatorët na futën stërkëmbshin në vallëzimin e shqipeve,
Dhe dogjën historinë me hellin e zjarrtë,
Vodhën yllësinë me gjuhën e mbrapshtë.
Ndaj Amerikë endem e lirë, në sytë e tu,
Që nga tempujt e gjer në Shtëpinë e Bardhë,
Nuk thartohem nga kataraktet e botës, uthull,
Por më ke rrëmbyer të tërën, si zambak i rrallë.
GRATITUDE AMERICA
I fly like a free bird above beautiful New York,
I see the islands around the big city,
The tall skyscrapers that converse with the heavens,
And the Statue of Liberty that warms me with the sun.
But I am not only amazed by these pearls,
I marvel more at the centuries-old laws,
That say welcome to every immigrant,
Enough to put them on a human path.
It is the only place, that doesn’t know racism,
Even though we were shown as racists to her,
The governments vomited, for imperialism,
Like old she-wolves, that could no longer tear her apart.
So, this is how she seems to me as I am flying,
And the shadow of freedom shimmers in the ocean
Like the final requests of the dead, the embers of Albania
You burn my body, and scatter the ashes over the fatherland.
Because the voice born, in the smoke of time,
Is more powerful in vowels of liberty
And drowns the clamour of crows and barnowls
And overcomes them, as the timelessness of Illyria.
I know, and you know, O hearts of the shackled,
How they tripped us up in the dance of the Albanian language,
And how they burned history, with a fiery spit,
They plundered the constellation, with perverse language.
Toward America we wandered free, in your eyes,
From the wide temple to the white house,
We are not soured by the world’s rapids, vinegar,
But you have taken me completely, like a rare lily.
Manhattan, New York
Ps: Kjo poezi dhe disa të tjera u recituan në shkollen e mesme Susan E. Wagner, në Staten Island, New York ne një orë mësimi te rregullt organizuar nga Dr.Helen Decker.