![](https://gazetadielli.com/wp-content/uploads/2024/06/448430403_872854531549737_3869423902232456460_n.jpg)
Dr. Eugent Kllapi/
Ndërtimi i imazhit të një shoqërie krijohet në mënyrë protagoniste midis së mirës dhe së keqes, të vërtetës dhe gënjeshtrës. Në qendër të saj si në përralla, tregime, legjenda apo filma, telenovela si element kryesor narrative ka gjithmonë një hero dhe një antihero që shpëton botën, vendin shoqërinë, komunitetin apo edhe vetveten.
Këtë lloj heroi që në mënyrë simbolike kthehet në mit, në legjende, në tabu e në disa raste totem(disa raste pasi vlerat dhe normat evolojne ashtu si kuptimi i së keqes dhe të mirës) më shumë se kurrë e ngre media dhe për leverdishmëri gazetarët që po t’i kruash nga pak në sipërfaqe iu del figura e Antiheroit. Vetë ky antihero me të madhe, sikur të ishte nën trysninë e neurozes, do që të ngrejë Heroin me mjetet e tij nëpërmjet medias. E do këtë hero për t’u identifikuar me të, për të krijuar simbolikën e së mires dhe të së drejtës, kuptimin e të vërtetës e ngritur dalëngadalë kjo nga genjeshtra.
Heroit të kësaj shoqërie i ngelet vetëm të legjitimojë antiheroin e vlerave, pasi ai nuk mundet dot të legjitimojë identikitin e vetvetes pa këtë imazhologji që më shumë se media nuk e ngre dot vetë. Shoqëria i beson vetëm kësaj medie, sepse ajo ngre heroin. Në këtë lloj forme heroi ben paqe me antiheroin, merren vesh ose bejne marreveshje pasi nje hierarki te vertete virtytesh, vlerash e normaah nuk ka per orientim shoqerie. Ato i krijojne antiheronjte e kohes se sotme qe ne nje fare kuptimi per perkushtimin dhe zellin qe kane per keto cilesi mund te quhen edhe promotore te heroizmit. Gabimisht ne kete mbeshtetje te madhe te vlerave e njejtesojne edhe vlen me heronj. Si ata gazetaret qe behen me shume se letrare, pastaj politikane te deshtuar, kthehen gazetare me 30 mije euro ne muaj dhe ne letraret me te shitur te planetit si mit dhe tabu shoqerore sepse ai eshte i vetem si hero, nuk mund te kete tjeter.
Antiheroi edhe sikur te kete bere 1 mije e nje prapesira praseprape mund te quhet hero i fjales dhe i mendimit te mire dhe te drejte, te vertete pasi ato po mbron pavatesisht qenies antihero. Mbase ai i ndjek dhe instiktivisht me nje intuite qe e ndjell gjithmone shejtan budallai ose i djall-ezuari, po ne fund te fundit edhe djalli nje nga engjejt e bijte e Zotit eshte, me kete intuite do te pastrohet e pagezohet tek Jordani si Jezusi qe ne kete rast eshte media. Ai mund te jete i paafte, amator, amoral apo aprofesional po c’rendesi ka kjo kur me suksesin e tij kerkon te drejtoje shoqerine tek heroi.
Me kalimin e kohes gjithe antiheronjte, vulgaret, maskarenjte, debilet, te paaftit, servilet etj promovohen identikisht si nje embleme e heroit te ardhshem, ata jane dhe po formohen edhe si heronj te se tashmes, si marke, si brand apo kut mates.
Sic i thone nje fjale te hershme, e gjithe bota rrotullohet nga pak nga budalleku megjithese nje i zgjuar sikur thoshte dikur se te gjitha te keqiat ndodhin nga injoranca.
Po pra ka ardh koha kur edhe te semuret mendore(per bihevoristet nuk ka te semure po te ndryshem nga normalet) mund te jene Heronj te shoqerise. Injoranca mund te prodhoje vlera dhe norma, mund te krijoje Heronj drejtues per shoqerine. Heronj te djallezuar dhe antiheronjte Heronj!!! Ku t’i kerkoj rrenjet e tua Parti!