Bekim Adili/
Fushata elektorale në Maqedoninë e Veriut ka nisur jo me ide dhe platforma zhvillimore, por me akuza dhe fyerje. Një qasje e vjetër, që nuk frymëzon. Përkundrazi krijon vetëm zhgënjim. Ndërkoh qytetari i lodhur nga ky zhargon politikë, nga partitë shqiptare pret më shumë. Aleanca Kombëtare për Integrim, me trashëgiminë që mban mbi supe, ka detyrimin të dalë me një ofertë serioze. Të fokusuar tek avancimi i pushtetit lokal dhe krijimi i një platforme të mirëfilltë për një autonomi politiko teritoriale të vetëqeverisjes. Një qasje e tillë do ta ndihmonte edhe koalicionin VLEN të largohej nga retorika e akuzave dhe të paraqiste programe konkrete.
Sepse, sot qytetari shqiptar dhe veçanërisht të rinjtë kërkojnë përgjigje konkrete ndaj disa pyetjeve thelbësore në mesin e të cilave janë:
– Si do të forcohet pushteti lokal !?
– Si do të krijohen vende pune për të rinjtë dhe hapsira investimi !?
– Si do të mbrohet dhe avancohet arsimi, kultura dhe gjuha shqipe !?
– Si do të sigurohet që shqiptarët në qeveri të jenë faktor vendimmarrës e jo thjesht dekor politik !? Ku, në vend të këtyre përgjigjeve, realiteti është i hidhur.
Komunat shqiptare vuajnë nga një diskriminim i hapur fiskal, të cilin më poshtë e keni të ilustruar në grafik zyrtar të vitit 2023. Ku, psh nga 1.500 € tatim personal që paguan një qytetar, komuna e tij merr vetëm 45 €. Nga 1.000 € TVSH të konsumit, i kthehen vetëm 20–30 €. Në total, komunës i kthehen rreth 370 deri në 400 € për banor në vit, prej të cilave vetëm 70 deri në 80 € nga taksat direkte të qytetarit. Ndërkohë, diaspora që kontribon me mbi 1.5 miliardë euro remitanca në vit, ( dërgesa parash). është përjashtuar nga regjistrimi si “jo rezidente”. Ata pavarësishtë se janë tatim pagues të pronës dhe TVSH-së , nuk llogariten në përllogaritjen e ndarjes për buxhetet lokale. Si rrjedhojë komunat tona do të kenë më pak buxhet.
Politika majorizuese nga ana e qeverisë, të cilat do të ndikojnë në rritjen masive të largimit nga të rinjtë dhe distancimin e diasporës nga vendlindja. Këto sfida marrin peshë të veçantë edhe për shkak të procesit të integrimit europian. Ku, premtimet për anëtarsim në BE, gjithashtu nuk kanë sjellë rezultate. Që do të thotë, se pa një strategji të qartë e cila lidhet edhe me respektimin e vullnetit të elektoratit shqiptarë, apo respektimin e fituesit në përfaqësimin etnik në qeverisje, shqiptarët rrezikojnë të mbeten thjesht spektatorë të zhvillimeve, në vend që të jenë faktorë të barabartë në vendimmarrje. Pra, shqiptarët sot nuk kanë nevojë për cirkun politik të rradhës. Por ata duan vizion, platforma të studiuara dhe vendime të guximshme. Vetëm kështu shqiptarët mund të jenë partnerë të barabartë e jo vëzhgues të përcaktimit të politikave në shtetin ku jetojmë.