
Lirije Xhydollari ( Blloshmi )
18 Mars 2022
Vilson o vellai im !
Dy fjale kujtimi, malli dhe dhimbje. Po te shkruaj tek Dielli i Vatres Shqiptare nga New Yorku qe keto identifikohen me Nolin dhe Konicen, keta te medhenj qe ishin dhe mbeten dy qirinj ndricues per Shqiperine dhe Shqiptaret. Amanetin e tyre e mbajne pasardhesit e vatres denjesisht. Ashtu Vatra ka vazhdimesine e saj.
Ti o vella nuk pate fatin te beje prezencen tende tek Dielli qe me vrullin tend te jepje kontributin per kete Shqiperine tone hallemadhe. Ta moren jeten ne lulen e rinise xhelatet bollshevik sepse ti nuk e deshe sistemin gjakpires te diktatures komuniste.
18 Marsi, ti mbushe 74 vjetorin e lindjes. Nuk e mendoj dot se si kjo moshe do ta kishte rrudhur trupin tend. Fare nuk me besohet, sepse trupi jot i ngjante nje vigani me ate pamje te pakrahasueshme dhe me ate inteligjence qe nuk kopjoheshe dot nga nje tjeter. Une jam motra jote Lirija, me e vogla e asaj familje prej 20 vetash qe ne vemendjen tende isha fare e vecante. Lodrat dhe veshjet qe mi sillje kur ktheheshe nga shkolla per pushime me gezonin pamase dhe duke me pergezuar i thoshe cdo njeriu “Lirijen, kete me te voglen e familjes tone,une do ta marr me vete kudo qe te shkoj”. Fjalen e kishte per vende,shkolla e nje jete me te mire.
Kete deshiren tende une e plotesova o vella, bashke me shokun tim te jetes, por pa Vilsonin. Per kete me ther ne zemer kur e kujtoj. Kujtimet i kam te pambarimta, por une pak do te shkruaj me kete dore qe po me dridhet si purtek.
Ti Vilson i doje pjestaret e familjes te ishin bashke dhe i porositje te ishin te kujdeshem ne shkolle dhe ne pune. Te mos binin pre e provokimeve nga fshataret dashakeq qe i sherbenin parties ne menyre te hapet por edhe te fshehte. Bashke fshatret ti i respektoje dhe bashke bisedoje emeblsisht me ta. Kujtesen e kam kur nje radhe me more per dore dhe shkuam ne Qukes. Ky quhej lokaliteti, qendra administrative e zones. Kishte levizje njerezish ne rruge. Mua me dukej sikur kishim shkuar ne qytet. Shume njerez e takuan Vilsonin por me shume ai qendroi me njerez qe sherbenin ne shendetesi dhe i kerkonin tim vellai shpjegime dhe perkthime qe ju duheshin atyre. Ti mi mbushe duart me ato gjera qe nje femije do ti deshironte. Kur vazhduam rrugen e kthimit per ne fshat ne pjesen malore te kesaj rruge takuam disa te moshuar kur ti mbas pershendetjes me ata i keshilloje qe ne mesin e kesaj perpjete ata te benin pak pushim se do te ishte mire per trupat e lodhur te tyre. Nje kujtim i vecante per mua do te mbetet kur disa fshatar punonin ne nje are qe ndodheshe prane rruges . Ata ishin duke ndejtur ne kohe pushimi. Sapo na pane neve na ftuan te uleshin e te rrinim pak me ta . Ashtu beme , u ulem ne mesin e tyre dhe mbas pershendetjeve filluan bisedat qe lidheshin me punet e buqesise . Ata ankoheshin se prodhimet ishin te dobta e te tjera si keto. Ti u shpjegoje atyre sesi siperfaqja mbjellese ne fshatin tone ishte e mjaftueshme qe prodhimi ti tejkalonte nevojat qe duheshin per banoret e fshatit , madje depositimin ne depot e fshatit. Ti ju fole se po te perdorin metoda pune te perparuara prodhimi do ti kalonte planifikimet. Keshtu qe udhezimet agro-teknike duhet e zbatohen sepse nje natyralist i madh , Micurini, ka thene “Nuk ka toke te varfer, por ka njerez te varfer”. Kur nje nga te moshuarit po te falenderote per shpjegimet qe ju dhe ne cast nje pjestar i asaj bisede afersisht ne te njejten mosh me ty te tha “Jo Vilson jo, ato fjale nuk i ka thene ai Micidini qe thua ti, por i ka thene shoku Enver”. Po ke te drejte i the ti edhe kur u larguam dhe u pershendetem . Fshataret i hodhen nje veshtrim me percmim atij djali teper te indoktrinuar nga diktatura e kohes . Te paharruara i kam kujtimet nga ty, por me te bukur kemi Enerjeten , bijen tende. “Emrin do ta kete Enerjeta” the ti kur ishe i izoluar mes hekurave ku nuk te nxorren te gjalle me prej andej. Eni na nxjerr mallin tend , e bukur dhe e njerezishme si ti. Ajo ka formuar familjen ne vendin e artit , kultures dhe shkences , ne Itali. Ajo vjen shpesh here ne Librazhd dhe e mirmban dhe stolis banesen e te atit. Enerjeta ka mjaft kohe qe te atin e ka bere gjysh… Ajo i shpjegon se bijes mbi jeten dhe veprat e Vilsonit por vetem si i ka degjuar dhe lexuar sepse vete Enrjeta nuk e pat fatin te rritet me babane.