Adriatik Spahiu/
Bektashizmi, Shqipëria dhe komuniteti humbi një njeri të shenjtë, një model shërbëtori të Zotit, një model qytetarie, atdhedashurie, patriotizmi e mirësie. Një dhimbje dhe humbje e madhe sot për gjithë besimtarët Bektashianë. Zoti e desh dhe e mori me vete Baba Hekuranin e dashur e të shtrenjtë. Ai nga parajsa përsëri me fuqinë dhe shenjtërinë e tij, do të jetë gjithmonë një engjëll mbrojtës për të gjithë ne.
Mu dha mundësia të njihem me këtë njeri të veçantë për herë të parë kur u bë festa e Teqesë së Alipostivanit më 14 Maj 2004 ku isha i ftuar nderi nga Baba Hekurani. Dashuria, miqësia, mirësia, besimi, respekti, komunikimi edhe mësimet e tij për mua ishin tejet të çmuara edhe pse u largova në USA. Takimet, mendimet, uratat, bekimet e atij njeriu të shenjtë që bënte mrekullira ishin pjesë e punës dhe kontributit të tij për komunitetin bektashi. Një njeri shenjtor që rrallë herë vjen në historinë tonë si Bektashianë. Baba Hekurani më donte dhe më respektonte shumë jo vetem mua, jo vetëm familjen por dhe gjithë fisin tim dhe miqtë e shokët dhe dashamirësit e mi. E kemi filluar vizitën e parë në Senican atje ku ai ngriti Tyrben e parë, e veçantë dhe e paharruar do jetë dhe vizita e nenes time 82 vjeçare në Teqe pasi ajo e kish pas babain e saj Myhyp në Teqenë e Frashërit ku Daut Kucuku dhe stafi i tij ndodhen në arshivat e Teqesë te dhuruar nga familjarët e familjes. Mbresëlënëse dhe e paharruar do ngelet pjesëmarrja në festën e Tolarit që u organizua për herë të parë dhe vizita te familja e të afërmeve të Dervish Myrtos si dhe vizita te familja, shtëpia ku jemi lindur dhe jemi rritur dhe edukuar. Në Tolar i bëmë një pritje që do jetë e paharruar për mua dhe familjarët e mi. Sa herë shkonim nga Amerika në Shqipëri, vizita e parë do ishte te Teqja te Baba Hekurani.
Ishte jo vetem shenjtor, jo vetem patriot, jo vetem bamirës por dhe i dashuruar shumë dhe me Amerikën, për mbështetjen dhe kontributin që ka dhënë dhe jep ne futjen e demokracisë në Shqipëri dhe ndihmën ndaj bashkombasve tanë. Ne kishin shumë aktivitete, takime, bashkëbisedime te përvitshme. Bashkë me Baba Hekuranin vizituam vendet ku ka punuar e ngritur vepra të përjetshme klerikale.
Vlerësimin më të madh Baba Hekurani ma bëri kur më propozoi për të veshur rrobën shenjtërimit si Myhyp i Teqesë së Alipostivanit, një nderim e vlerësim dhe titull që për mua do respektohet dhe do shërbejë gjithmonë për të çuar sa më lart veprën, amanetin dhe misionin e tij kombëtar, patriotik dhe fetar.
Viti që kaloi, ishin tre takimet e fundit që pata në Teqenë e Alipostivanit dhe festën në Teqenë e Frashërit ku u respektova duke fjetur një natë në Mejdan, ku ndjemë dashuri, miresë, vëllazërim si kurrë ndonjëherë, midis babait dhe motrave e vëllezërve Myhypë që shërbejnë në Teqe.
Bisedat me të ishin të përjavshme sepse interesimin i tij për doktoreshçn e ardheshme, vajzen time Matea, që e donte shumë, ishte i veçantë.
Biseda e fundit ishte para disa ditësh, na ftoi familjarisht për ditëlindjen e tij që do ta festonte në muajin Prill, në Malin e Tomorrit.
Mbrëmë morëm lajmin e zi, mora një dhimbje që s’di si do ta përballoj. Për veprat e mira të Baba Hekuranit duhen netë e ditë të tëra, do duhej një libër, për jetën dhe punët e mira që ai bëri si për vendet e shenjta që ringriti por dhe rrugën e shënjtë që ai bëri.
I përjetshëm nderimi dhe kujtimi i Baba Hekuranit! Do të na mungojë shumë.
Shprehim ngushëllimet dhe në emrin e Federatës Vatra dega Jacksonville e mbarë miqtë e Vatrës e Diellit.