Libri”Koha e Shfarosjes” Promovohet sot në Vatër, ora 11 e 30. Ejani ta shfletojmë së bashku këtë libër dëshmi për viktimat dhe aktakuzë për shkaktarët e tragjedisë ndaj shqiptarëve, të cilët ende nuk kanë kërkuar falje /
Nga Simon Mirakaj/*
Mbas fitores së forcave aleate mbi fashizmin, Shqipëria u gjend për fat të keq e pushtuar përsëri nga një diktaturë tjetër, ajo komuniste. Vendet e Europës Perëndimore mbas mbarimit të luftës së Dytë botërore filluan rindërtimin e vendit, ndërsa europa lindore e në vecanti Shqipëria filluan ndërtimin e burgjeve e të kampeve të intemimit. Shqipëria u kthye në një shtet-burg, një shtet i cili u rrethua me tela me gjemba. Historikisht popujt vuajnë nga pushtuesit, ndërsa ne, pra populli shqiptar u kap rob nga shqiptarët komunistë që torturuan një pjesë të madhe të popullit vetëm e vetëm se mendonin ndryshe, se donin një Shqipëri të lirë e demokratike. Instalimi i diktaturës komuniste u përball me rezistencën e nacionalistëve, me rezistencën e antikomunistëve, si kryengritja e Malësisë Madhe në 1945 me heroin legjendar Preng Calin, Llesh Marashin. Kryengritja Postribës me prijësin e saj Jup Kazazin, kryengritja e Zhapokikës në jug në Tepelenë. Këto kryengritje, kjo rezistencë u mbyt në gjak nga bandat e kuqe që kishin zënë popullin e vet rob. Nëse do kishte cmim për krime, Shqipëria duke marrë në konsideratë sipërfaqen dhe numrin e popullsisë do zinte vendin e parë.
Pas ardhjes së komunistëve në pushtet, ndëshkimi i parë iu dha inteligjencës që ishin të shkolluar në Perëndim, klerit katolik në vecanti, në mënyrë të vecante prifterinjve ne veri te Shqiperise ku binomi per fe dhe atdhe i shoqeroi kudo. Prifterinjte katolike dhe te shkolluarit ne perendim u goditen, sepse ishin te gjithe te shkolluar ne universitetet me te mira te evropes dhe se perfaqesonin familjet fisnike dhe patriotike. Pra, ky ndeshkim i padegjuar as nga pushtuesit ju dha familjeve, ku te paret e tyre kishin ndenjur me pushke ne krah kundra pushtimit otoman, qe kishin nje kontribut te madh ne pavaresine e Shqiperise dhe atyre familjeve qe kishin ndenjur me pushke ne krah kundra serbeve, kundra cdo pushtuesi. Shpata e padrejtesise dhe e ndeshkimit mizor ra mbi keto familje, se ato ishin kundra komunizmit, kundra diktatures komuniste qe e depersonalizoi njeriun. Por kishte dhe nga ata qe e sfiduan vdekjen me qendrimin e tyre dinjitoz. Po sjell ndem1end dy personalitete, Musine Kokalari, qe vinte nga nje familje intelektualesh e patriotesh nga Gjirokastra, qe ne gjyq iu drejtua trupit gjykues: -Une nukjam komuniste, por kjo nuk dote thote se une e dua Shqiperine me pak se ju. Ndersa Pader Anton Harapin, nje nder me te medhenjte e kishes katolike, kur po e dergonin me e ekzekutu te shoqeruar nga toga e pushkatimit, rruga duke shkuar per te vendi i ekzekutimit ishte gjithe balte, njeri prej policeve i thote: -Pse e ngre veladonin, ti po shkon me u ekzekutu. Pader Antoni i pergjigjet se edhe atje dua te shkoj i paster. Diktatura komuniste nuk mund te jetonte me inteligjencen, u mundua qe ta van-ose ate. Nga diktatura u ekzektuan me gjyq e pa gjyq gjashte mije njerez, kater mije jane pa van·. Pati mjaft patriote antikomuniste qe ju drejtuan popullit per t’i shpjeguar se kush eshte komunizmi, se per fat te keq njeriu eshte i predispozuar te shkoje e te kerkoje te panjohuren, sidomos ne vende te pazhvilluara si Shqiperia. Kole Bib Mirakaj i eshte drejtuar popullit ne nje takim: -Degjoni te dashtun pjesemarres! Nese do mbeshtesni komunizmin, dijeni se keni me kerkue pushke me vra veten e s’keni me e gjete. Koha tregoi se paska pase te drejte. Nje miku im prej Oroshit te Mirdites, Ded Gjon Markagjoni, i biri i Kapidanit me tregonte se kishte shku Mehmet Shehu ne Mirdite pasi e kishte mbytur ne gjak dhe mbledhe katundet perreth per te folur per sukseset e arritura. Mbasi mbaron fjalimin i drejtohet turmes se kush e don fjalen. Mbas disa minutash heshtjeje e merr fjalen nje burre i vjeter: Ndigjo or shoku Mehmet, erdhi turku e thame, turki te ikin e dreqi le te vije, erdhi nemcja e thame nemcja te ikin e dreqi te vije, erdhi taljani e thame italjani te iki e dreqi le te vije, tash ka ardhe ai qe kena kerku or ti.
Diktatura komuniste shkaktoi nje tragjedi te padegjuar ne historine shekullore te vendit tone, tragjedi mbi njerez krejtesisht te pafajshem, kete tragjedi do ta kishte lakmi dhe Shekspiri. I vetmi faj i ketyre familjeve ishte se ata donin nje Shqiperi te lire e demokratike. Diktatura komuniste zhduku ajken e kombit. Antikomunizmi, revolta kunder diktatures pati dhe ne vitet e mevonshme, si kryengritja e Spacit, ku te burgosurit therrisnin poshte komunizmi, poshte diktatura komuniste, !Rrofte Shqiperia e lire. Ne kete kryengritje per here te pare mbas tre dekadash u ngrit flamuri pa yllin e kuq. Kryengritja u mposht nga sadistet, duke vrare kater djem te rinj e duke riburgosur qindra te tjere. Diktatura na ndau nga njerezit me te afert, por nuk na ndau dot nga deshira per dije, na vrau, por nuk mundi me vra endrren per liri, na burgosen, por kurre nuk na burgosen shpirtin e lirise. Kauza jone fitoi. Perandoria e se keqes u shemb. Liria erdhi, por ne themelet e saj ka shume gjak, ka shume qe u martirizuan per liri e demokraci, ka shume jete te humbura ne burgje e kampe intemimi, ka shume qe jane pa varr. Mbas shembjes se komunizmit nuk degjuam as nuk pame nga keta, qe ishin drejtperdrejte fajtore per kete tragjedi te shkaktuar nga padrejtesia te kerkonin falje !
Mbas vitit ’90-te shume te burgosur, qofshin keta shkrimtare, apo njerez te thjeshte filluan te shkruajne, t’u japin intervista mediave vendase e atyre te huaja per torturat ne burgje, ne kampet e intemimit. Pati mjaft botime, te cilat vazhdojne te shkruhen edhe sot nga te burgosurit, apo nga trashegimtaret e tyre. Mendoj se eshte pergjegesi morale e detyre patriotike qe trashegimtaret e ketyre familjeve, tashme te shkolluar te shkruajne e te nxjerrin ne pah jo vetem vuajtjet, por edhe vlerat e tyre patriotike. Se, ne rast se ne jemi sot edhe pse te cunguar si territor nga fuqite e medha, jane perpjekjet, sakrificat e ketyre qe kane sfiduar edhe vdekjen per me mbrojte kufijte. Per mua eshte kenaqesi e madhe qe miku i idealeve antikomuniste, Sokol Paja ka marre persiper te shkruaje per familjen Paja prej Malesise se Madhe, qe e pagoi shtrenjte padrejtesine e shkaktuar nga diktatura. Kjo me jep kenaqesi te madhe se trashegimia vazhdon ne frymen e saj patriotike, atdheu mbi te gjitha.
Libri “Koha e shfarosjes” i shkruar prej gazetarit, Sokol Paja i cili ne familjen e tij pati te pushkatuar, te vrare me top, te burgosur, te internuar, pasuri te konfiskuar e njerez te persekutuar e perndjekur prej sigurimit per 30 vjet me radhe eshte nje liber homazh per familjaret e tij te pavdekshem. Keta tribune lirie dhane jeten dhe nuk u perkulen para komunizmit. Libri “Koha e shfarosjes” pershkruan hakmarrjen komuniste kunder ketyre familjeve antikomuniste. Represioni, agresiviteti dhe masivizmi i torturave ishte ne limitet e genocidit ku ne theme! te idese ishte shfarosja familjare e antikomunisteve. Ky liber eshte nje pasqyre e ferrit komunist qe shqiptaret jetuan per 50 vjet. Ky liber ben nje paraqitje te detajuar sesi u vrane, u persekutuan dhe u perndoqen familjaret e familjes Paja ne Rrjoll te Malesise se Madhe. Libri pershkruan sesi keta familjare edhe para plumbit komunist nuk u perulen e perkulen, por rane me nder, dinjitet e krenari per Shqiperine e lire. Shpresoj se nuk do jete e larget koha qe keta njerez, keta patriote qe umartirizuan, do ngjiten ne piedestalin qe meritojne. <;do popull ka heronjte e vet, heronjte jane guximtaret, jane luftetaret e lirise, disidentet e vertete, ata qe kundershtuan instalimin e diktatures komuniste, jane nenat tona heroike qe rriten nje brez plot dinjitet edhe pse ne kushte 9’njerezore e te perbuzuna nga padrejtesia komuniste. Keto jane krenaria e kombit. Librat qe risjellin ne vemendje te kaluaren tone te dhimbshme kane shume rendesi, jo vetem per te njohur te kaluaren e trishte, por ato japin mesazhe qe kjo histori mos te perseritet dhe te kemi nje demokraci te konsolidume, qe brezi i ri te kete nje te ardhme me te sigurt ne atdheun tone te bekuar.
Simon Mirakaj, Tirane, me 23.8.2019 -Parathenie e librit”Koha e Shfarosjes”