Nga ELIDA BUÇPAPAJ/

Pesëvjetori i festimit të pavarësisë të Kosovës ishte diçka ndryshe ngasa kemi parë rëndom, kur festa e pavarësisë të Kosovës bëhet ndërkohë shprehje e ndjenjës së identitetit kombëtar. As veprimtarët e Vetëvendosjes nuk ndërmorën ndonjë veprim për të vendosur natën flamujtë kombëtarë të kuq si gjaku me shkabën e zezë dykrenore. U tregua disiplinë.

Kishte vetëm flamuj të shtetit të Kosovës, që për nga ngjyrat ngjajnë me atë të Bashkimit Europian, veç ndryshojnë nga numri i yjeve.

Vëmendja u përqëndrua tek Newborn-i. Kush kishte vendosur firmën e tij ta harrojë sepse tani Newborn ka një look të ri dhe interesant, me një mori ngjyrash pa fund, të flamujve të 98 vendeve që e kanë njohur shtetin e ri të Kosovës.

Pesëvjetori kaloi bukur e qetë. Shteti amë kishte dërguar presidentin e republikës të Shqipërisë i cili ishte i pranishëm në të gjitha aktivitetet që institucionet e Kosovës organizuan më 16 dhe 17 shkurt. Mungonte kryeministri i Shqipërisë Sali Berisha, për shkak të retorizmit absurd të kohëve të fundit, i cili ka filluar prej festimeve të 100 vjetorit të pavarësisë dhe nuk u ndal as gjatë këtyre ditëve, për konsum të fushatës politike të zgjedhjeve të 23 qershorit.

Edhe Jozefina Topalli kishte prani të reduktuar. Ishte në seancën parlamentare, por jo në paradë.

Duket se institucionet e Kosovës kishin marrë këshilla nga aleatët tanë jetikë që të ishin të kursyer me ftesa, me retorikë dhe me eufori. Në fund të fundit e çfarë do të fitonte Kosova nga retorika? Asgjë! Po Shqipëria? Asgjë! Po liderët? Veç do të krijonin shqetësim, ankesa, fqinjët do të na tregonin me gisht! E për çfarë? Të fajësohesh për retorikë është skandaloze! Retorika është në vetvete skandaloze! Aq më tepër kur ka kosto për shqiptarët!

Të duket çudi, që institucionet e Kosovës nuk kishin ftuar kryeministrin e Shqipërisë. Por kjo është e vërteta. Ky ishte çmimi që Berisha mori për konsumim të retorikës. Sepse Kosova nuk ndihmohet me tirada retorike, Kosova dhe shqiptarët dëmtohen nga tiradat e retorikës, ashtu si edhe vetë Sali Berisha. Kosova ndihmohet me veprime dhe vepra. Rruga e Kombit po!

Kosova e festoi 5 vjetorin e pavarësisë pa inflacion deklaratash, pa inflacion dekorativ. Jam e sigurt se shqiptarëve të Kosovës u ka munguar flamuri i kuq, sepse ata janë më patriotë se shqiptarët e shtetit amë, por duket u veprua kësisoj për të evituar dhe harruar disi shijen e kripur të retorikës pikante të Berishës me nacionalizëm fiktiv.

Sepse ne shqiptarët jemi këta që jemi, por nacionalistë nuk jemi. Nuk jemi as patriotë. Shikoni si i kujtojnë sot SHBA baballarët e Kombit, ndërsa baballarët e Kombit tonë vazhdojnë të mbeten të varrosur dhe vetëm me rastin e 100 vjetorit të shtetit ua pamë disi fytyrat nga një ekspozitë e piktorit Arben Morina. I pamë sa një flash fotografik. Kaq, për fushatë, për eufori feste!

Prandaj Kosova veproi shumë mirë që e festoi 5 vjetorin me këmbë në tokë dhe nëse ka dëgjuar këshillat e aleatëve tanë jetikë, ka vepruar shumë mirë. Ky është një leksion që i bëhet Sali Berishës. Flakë për flakë. Le ta mohojë po të dojë. Si veprojnë yesmenët e tij, ata që ia mbushin mendjen se është lideri diell, që e bëjnë të fluturojë në jerm dhe të mos e shohë realitetin. Kështu ia kanë bërë yesmenët gjithnjë dhe kur ka ardhur puna pastaj e kanë braktisur. Por puna e liderëve politikë kështu është, vijnë e ikin, ndërsa çështja është që të mos dëmtohen interesat e vendit dhe shqiptarëve, çështja është që shqiptarët të integrohen aty ku e meritojnë të jenë, si pjesë integrale e Europës së Bashkuar.

Kosova dhe Shqipëria festuan qetë dhe pa eufori, por kjo nuk ndali që shqiptarët e Shqipërisë të vinin për dy orë e ca nga Tirana në Prishtinë për të shijuar festën pa nevojën e kronikave televizive dhe komenteve të gazetarëve.