Nga Ilir LEVONJA/
Në memorien e besimtarëve, Iftari i përket bamirësisë, ku i kamuri ndihmon të varfrin. Pra është një lloj vakti buke për të ngopur të pa ngopurit. Njerëzit në vështirësi ekonomike. Dhe këtë e bëjnë kryesisht ata që kanë më shumë. Ata që u ka ecur. Ose janë më të zotët në jetën e përditshme. Indicje që afrojnë edhe njeriun me njeriun. Madje Iftari i hapur bëhet edhe për udhëtarin. Atë udhëtar që e zë rruga jashtë. Vëllai mysliman i thotë bujrum.
Ka aq forcë si rit, brenda zemrës së njeriut besimtar. Sa kthehet në normë të padiskutueshme edhe midis armiqëve. Mjafton t’i hidhni një sy faljes së vakteve të Haxhi Muratit, në veprën me të njëjtin titull të Leon Tolstoit.
Në të njëjtën kohë besimtari i mirë e trajton si vaktin e së përditshmes në shtëpinë e tij. Si Iftarin ashtu dhe Syfyrin. Rite këto që dinë më mirë ata që agjerojnë. Por që gjithsesi referuar edhe librave të shenjtë, është gjest bamirësie. Ndaj hapen mensa publike. Ndaj ofrohet ushqim falas. I forti ndihmon të dobtin. Në fund të fundit janë njerëz. Uria tek njëri dhe pastëria tek tjetri duhen ndërthurur. Kësaj radhe në emër të shpirtit. Në emër të Allahut.
Mirëpo vitet e fundit është kthyer në një show mediatik. Publik dhe garash tavolinash. Që, në tryezat e bamirësisë sheh kostume dopiopetë, të nginjurish. Faqekuqe, me rremba. Sheh sy të dhjamosur që i falen jo varfërisë, por entuziazmit. Sheh? Çfarë sheh? Deri sqimatarët burrat e shqetit.
I dashur President, Kryeministër, kryetarë partish, biznesmenë të fuqishëm… shqiptarë besimtarë. Kjo ngrënia në publik është bërë një show vitet e fundit. Show i Iftarit. Ju ka hipur marria e qejfit se kush mund ta tregojë më bukur se ju, se si shtrohet ajo tavolinë.
Sidomos kur e shtrojnë në mes të shesheve. Biles vura re diku, në një qytet, grupi i tavolinës hanin, ndërsa gjindja ecte anash dhe shikonte. Shikoni ata që hanin. Nën çadra hijesh prej plazhi a kashtore kënetash. Hanin plot shkëlqim. Plot reflekse kostumesh e kollaresh. Pasi nuk dua të përmend edhe veshjet e klerikëve. Në mos i shikonin nga uria. I shikon nga habia. Ose nga e pa zakonshmja.
I dashur President, Kryeministër, Kryetar i Kuvendit, kryetarë partish, biznesmenë të fuqishëm shqitarë, njerëz që shtroni iftar.
Bëni mirë ta kuptoni drejt dhe ta shërbeni drejt iftarin. Nëse është darkë në emrin tuaj, tëndin… qëndroni në krye të tavolinës. Mbushjuni pjatat njerëzve. Shtrëngoni një dorë të rreshkur, dorë të urituri, dorë udhëtari, dorë të varfri, dorë besimtari. Ofroni Allahun, Zotin e vërtetë, Atë të cilit përjetësisht i falet njeriu.
Të dashur klerikë, besimtarë të mirë, mos e largoni Zotin nga njeriu.