Thirrje për prezantime për konferencën shkencore/

Në vjeshtën e vitit 1944, qyteti i Shkodrës përjetoi grumbullime të shumta njerëzish në kërkim të një mjeti transporti që do t’i largonte ata nga Shqipëria. Pjesa më e madhe e tyre ishin shqiptarë të pasur dhe të shkolluar, të cilët kishin pasur pozicione të rëndësishme në administratat e krijuara nga pushtuesit italian dhe gjerman, por edhe disa nga krerët e Ballit Kombëtar, Legalitetit dhe organizatave të tjera politike të krijuara gjatë Luftës së Dytë Botërore në Shqipëri. 

Vendimet e Kongresit të Përmetit dhe të Mbledhjes së Dytë të Këshillit të Përgjithshëm Antifasisht Nacionalçlirimtar kishin vulosur marrjen e pushtetit nga PKSH-ja e, së bashku me të, edhe drejtimin që do të merrte Shqipëria në të ardhmen. Për këto personalitete, e vetmja mënyrë për t’i shpëtuar hakmarrjes së pushtetarëve të rinj, ishte të zgjidhnin këtë rrugëtim larg atdheut, i cili për një pjesë të madhe të tyre rezultoi pa kthim. Kësaj vale të parë të emigracionit politik shqiptar, kohë pas kohe, iu shtuan edhe shumë e shumë të tjerë, të cilët u detyruan të largoheshin nga vendi për t’i shpëtuar represionit komunist, apo sepse refuzonin të jetonin midis telave me gjemba të imponuar nga regjimi.

Në Shqipëri, drejtuesit e lartë të regjimit i konsideruan emigrantët politikë shqiptarë si “tradhtarë të atdheut”, për shkak të qëndrimeve që kishin mbajur gjatë Luftës së Dytë Botërore; të angazhimit të tyre në mjaft operacione të organizuara nga shërbimet e huaja të inteligjencës, por edhe për shkak të kundërshtimit të hapur ndaj regjimit totalitar të vendosur në Shqipëri. Në emigracion, shumë prej tyre u shndërruan në zëra të spikatur në jetën akademike dhe shoqërore dhe nuk reshtën duke ngritur zërin kundër totalitarizmit shqiptar, por edhe për çështjen kombëtare shqiptare. Në institucionet ndërkombëtare si OKB, Amnisty International, Parlamenti Europian, Senati i SHBA, apo Këshilli i Evropës, kohë pas kohë, do të dërgoheshin letra dhe peticione nga individë apo organizata të emigracionit politik shqiptar, në të cilat shprehej shqetësimi për problematika të ndryshme që lidheshin me Shqipërinë dhe shqiptarët.

Mbi veprimtarinë e emigracionit politik shqiptar, për fat të keq, ende nuk ka botime akademike serioze. Për të mundësuar nxitjen e një debati të shëndetshëm shkencor mbi veprimtarinë dhe personalitetet shqiptare të emigracionit politik shqiptar gjatë viteve 1944-1990

Autoriteti për Informim mbi Dosjet e ish-Sigurimit të Shtetit dhe Instituti i Historisë 

pranë Akademisë së Studimeve Albanologjike,

në bashkëpunim me

Institutin për Studimin e Krimeve dhe Pasojave të Komunizmit dhe

Institutin për Integrimin të ish-të Përndjekurve Politikë

Ju ftojnë të paraqitni propozimet për prezantime rreth këtyre çështjeve:

1. Veçoritë e krijimit të emigracionit politik shqiptar gjatë viteve 1944-1990;
2. Shtrirja gjeografike e emigracionit politik shqiptar;
3. Profile të emigrantëve politikë dhe veprimtaria e tyre;
4. Shoqatat e krijuara nga emigracioni politik shqiptar dhe qasja e tyre kundrejt Shqipërisë komuniste;
5. Operacioni “Rollback” dhe përfshirja në të e emigracionit politik shqiptar;
6. Reagimi i shtetit komunist shqiptar ndaj emigracionit politik shqiptar;
7. Veprimtaria e emigracionit politik shqiptar për mbrojtjen e interesave kombëtare shqiptare;
8. Kampet e emigrantëve në Europë.
9. Lufta e Ftohtë, marrëdhëniet e shtetit shqiptar me jugosllavët, grekët dhe italianët. 

***

Pranë arkivit të AIDSSH-së ruhet dhe administrohet një larmi e madhe dokumentesh arkivore të cilat përmbajnë dhe trajtojnë informacione e të dhëna rreth emigracionit politik shqiptar, të arratisurve jashtë vendit, grupeve diversante, organizatave të ndryshme politike të krijuara nga emigracioni shqiptar në Europë, Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe vende të tjera. Këto dokumente konsistojnë në  raporte, statistika dhe informata mbi veprimtarinë e emigracionit shqiptar në vende të ndryshme, relacione dhe raporte mbi bandat e diversantët që operonin kryesisht në Jugosllavi, etj., relacione dhe statistika për të arratisurit, të dhëna dhe dosje për emigrantët politikë e ekonomikë, etj.

Dokumentet e mësipërme përllogariten të jenë afërsisht 90 mijë dosje e fashikuj dhe i përkasin periudhës 1944-1991. Shumica prej këtyre dokumenteve pritet të bëhen publike për herë të parë për qytetarët dhe studiuesit. 

Ndërkohë, prej një viti Autoriteti ka ndërmarrë projektin e mbledhjes së dëshmive gojore të të mbijetuarve të përndjekjes, pjesë e të cilit janë bashkësia shqiptare në SHBA dhe ajo në Belgjikë. Marrëveshja e AIDSSH-së me Zërin e Amerikës dhe bashkëpunimi me Federatën Panshqiptare Vatra ka mundësuar realizimin e intervistave me të arratisur në Shtetet e Bashkuara, të përndjekur nga Sigurimi i Shtetit, dëshmitë e të cilëve janë depozituar pranë arkivit digjital të Autoritetit. I njëjti projekt vijon në Belgjikë, në bashkëpunim me komunitetin shqiptar atje. Përfaqësues të këtyre komuniteteve ftohen të japin kontributin e tyre në konferencë.

Propozimi duhet të jetë në formë abstrakti jo më shumë se 300 fjalë dhe të dërgohet deri më 15 shtator 2019 në adresën elektronike: info@autoritetidosjeve.gov.al

Pjesëmarrësit do të njoftohet për përzgjedhjen jo më vonë se më 30 shtator 2019.

Komiteti Organizativ:

Akademik Beqir Meta (ASA)

Dr. Marenglen Kasmi (AIDSSH)

Dr. Adriana Topi (AIDSSH)

Prof. Asoc. Dr. Sonila Boçi (ASA)

Dr. Çelo Hoxha (ISKPK)