Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Cili ishte Nilo Catalani ?

by

Nga Fahri XHARRA/
Vazhdimisht Athina zyrtare ka vënë në veprim ndaj kombit shqiptar sharlatanizmat e veta, me frymë grabitqare e shovinizëm të egër! Historikisht, vetëm na është rënë në qafë, dhe si shumë! Si shumë është përdorur gjuha greke e nënçmimit dhe e ndërhyrjes në punët e brendshme të shtetit sovran shqiptar.
Që Greqia është e banuar nga një grumbull sllavësh, shqiptarësh, latinsh, dhe në sasi të vogla edhe nga gjermanikë, keltë, normandë (Kryqëzatat) e nga hebrenj (shekulli I e II pas J.K.) kjo, as që lë shteg për dyshimin më të vogël. Veçse grekët, s’ka pse ndihen të turpëruar për këto origjina. Një përzierje racash nuk është domosdoshmërisht e keqe. Kurse tjetra: Duan apo s’duan grekët : Jo vetëm tërë Bregu është me identitet të pastër shqiptar, por edhe krejt Veriu i Greqisë kontinentale përmban troje të mirëfillta shqiptare të grabitura jo më larg se Lufta e parë botërore, që nga Arta, Preveza, Janina e Mecova – përfshirë tërë Çamërinë historike martire – gjer në Kostur, Follorinë e Manastir.
Strabon-i na mëson se “kombet epirotike” ishin “barbare”, domethënë të huaja para racës dhe gjuhës greke (Vepra, Strabon, VII, 6-13, f. 267. bot. Dübner-Muller).

2° Jo vetëm që shqiptarët nuk kanë emigruar në ndonjë Epir grek, por janë pikërisht grekët ata që kanë emigruar, në numër të vogël në Epirin shqiptar.

3° Përherë shqipja është quajtur “gjuha epirotike”. Dictionarium latino-epiroticum (Fjalori latono-epirot) i F. Blanchus (Frang Bardhit), Romë, 1635, provon pikërisht këtë. Jo më larg se para dyzet vjetësh, Rossi botonte përsëri në Romë një “Vocabolario italiano-epirotico” që nuk është tjetër veçse një fjalor shqip.

4° Në të gjitha veprat e botuara para periudhës së intrigave greke, përngjashmëria midis fjalëve Epir dhe Shqipëri e Poshtme është e përkryer.

5° Po e njëjta gjë edhe në hartat gjeografike. Po kënaqem me një shembull të vetëm: më 1827, admiraliteti anglez botoi një hartë zyrtare të Brigjeve të Shqipërisë, hartë e përgatitur nga një komision hartografësh anglezë, austriakë dhe napolitanë: krejt brigjet e Epirit përfshihen në të.1

6° Rusët, francezët dhe anglezët kanë pasur njëri pas tjetrit në ishujt jonianë një regjiment që e kanë quajtur zyrtarisht Regjimenti shqiptar. Krejt ushtarët e këtij regjimenti ishin rekrutuar në Epir, të gjithë ishin të së njëjtës fe me grekët dhe prapë, të gjithë e quanin veten shqiptarë dhe flisnin shqip.

Por, ne do të flasim për Nil Katalanin dhe rolin e tij si shqiptar dhe rolin e tij ne ruajtjen e gjuhës shqipe.

 Nga Matteo Mandela mesojmë që: “Nilo Catalano ishte një sicilian prej një fshati të provincës së Mesinës (sipas biografit Menniti ishte nga Castania, sipas studiuesit Pietro Pompilio Rodotà ishte nga Massa). Me prejardhje familjare ndoshta spanjolle (sikundër del nga mbiemri që është shumë i përhapur në Sicili edhe mes arbëreshëve), Catalano do të ketë lindur aty nga viti 1637…Borgia saktëson se Catalano «nuk ishte as shqiptar dhe as prej Orientit me origjinë, por u bë i tillë prej vullnetit të hekurt që e karakterizonte». Përveç greqishtes së vjetër dhe asaj popullore, studioi me pasion të veçantë edhe shqipen, gjuhë në të cilën shkroi disa vjersha tetëvargëshe që sot na kanë mbërritur përmes Kodikut të Kieutit (1736-1739) të Nikollë Filjas, edhe ai prift nga Munxifsi. Sipas Zef Skiroit, Catalano la edhe një dorëshkrim të vëllimshëm, që sot konsiderohet i humbur, i cili përmbante një gramatikë dhe një fjalor të shqipes.
Me anë të një letre të datës 29 gusht 1692 Catalano e pranoi detyrën e re dhe e «të dielën e datës 4 të muajit janar 1693 u shugurua në kishën e Kolegjit të Propagandës Fide, sipas ritit bizantin prej, imzot Onofrio Costantini-t, arkipeshkvit të Dibrës, i dërguar në Shën Athanas».  Në pranverën e vitit 1693, i shoqëruar nga murgu i ri arbëresh Filoteo Zassi, Catalano mbërriti në Korfuz. Më 10 maj u njoftua se «mbërriti në krahinën e Himarës imzot Nilo Catalano, arkipeshkëv i Durrësit dhe Vikar Apostolik, i cili ndaloi për të kaluar verën në selinë e Dhërmiut, që është një vend i shëndetshëm dhe i bollshëm me ujëra dhe ku ka vërejtur se nevoja për kulturë shpirtërore është më e madhe, meqenëse kjo gjë u është mohuar këtyre njerëzve prej gati 23 vitesh pas largimit të misionarëve apostolikë».
Catalano informonte Vatikanin se i kishte dhënë «përparësi ngritjes sërish të shkollës për të rinjtë dhe fëmijët për t’u mësuar të gjithëve Doktrinën e Krishterë». Saktësojmë këtu se mësimi i katekizmit zhvillohej në gjuhën shqipe, sipas një tradite që kishin themeluar arbëreshët në Sicili qysh nga viti 1592 kur Lekë Matranga ngriti shkollën e parë të katekizmit në arbërisht. Mirëpo edhe më parë, së paku qysh nga viti 1584, në Veri të Shqipërisë dhe në viset e Kosovës së sotme ishin hapur shkolla katekizmi në shqip nga vizitatori apostolik Comuloviç. Ky zhvillim përbënte një kthesë të rëndësishme sepse pranohej zyrtarisht nga Selia e Shenjtë përdorimi i gjuhës shqipe për shqiptarët e Himarës dhe rrethinave të saj, duke u njohur atyre një të drejtë që pushtuesit osmanë ua kishin mohuar. Shkolla e katekizmit pati sukses. «Pas gjashtë muajsh që ndodhet në Dhërmi, ku jetojnë 1850 frymë, ngriti shkollën me tetëdhjetë të rinj, të cilët mësojnë ndër të tjera edhe Doktrinën e Krishterë në ditët e diela».

Catalano punoi mes vështirësish dhe pengesash të mëdha. Përveç trysnisë dhe kërcënimeve të osmanëve që synonin t’ua ndërronin fenë shqiptarëve, atij iu desh të përballej edhe me armiqësinë e kishës ortodokse……  (Mjerim  i njëjtë si ne kohen e Katalanos )

 Miku Monet Maneshi shkruan : Është koha kur Athina zyrtare të japë prova konkrete dashamirëse ndaj Shqipërisë dhe shqiptarëve, koha kur Athina t’i flasë më në fund rradakes!

 

Referencat : Faik Konica, Matteo Mandela, Mikom Zeqo, Edi Rama,Monet Maneshi

Fahri Xharra 28.09.15
Gjakovë

Kush po na e risjellë “Sulejmanin e Madherueshem”

by

Nga Fahri XHARRA/

Një lojë e fëlliqur me kombin, një dëshirë për mposhtjen tonë morale, një tentim për të na larguar edhe më shumë nga Europa:  ” Pllaka me mbishkrimin ne gjuhen osmanisht qe sjell ne vëmendje periudhën osmane dhe Sulejmanin e Madherishem është rivendosur ne hyrje te kalasë se Lezhës, aty ku ne fakt ishte vendosur ne vitin 1522 “.

Dikush po luan me ne , dhe na pavetëdije po e lozim vallen e dreqit të mallkuar : ““Përveç TIKA-s , janë shumë organizma publik turk të cilët e kanë për detyrë të inkurajojnë shpërndarjen e gjuhës turke, që të mbështesin projektet turke për ruajtjen dhe vlerësimin  e trashëgimisë otomane në Ballkan. Është gjithashtu Instituti Junus Emre (Yunus Emre Enstitüsü, YEE) i cili e shpërndan një vëmendje të posaçme turke ne Ballkan . Me vite të tëra serialet televizive turke janë bërë shumë të njohura, e njëra ndër to ishte edhe “Muhteşem Yüzyıl “ ( Shekulli madhështor )  ( nga studimi i më sipërm , me nëntitullin : Série télévisées : le soft power de Soliman le Cathodique )””(  Fahri Xharra, Atentati ndaj kombit me seriale turke debat.al )

*Kalaja e Lezhës ka një simbolikë shumë të madhe, sepse është edhe simboli i Besëlidhjes së Lezhës të bërë nga Skënderbeu që bashkoi princat shqiptar kundër turqve, po ashtu është edhe vendi ku është varrosur Skënderbeu.*

“Ky është një konspiracion ndërshtetëror shqiptaro-turk ,( e ndoshta edhe shqiptaro-serbo-turk ) Së pari, duhet me qartësuar opinion publik me atë që po ndodh në Kalanë e Lezhës e dikush duhet të mbaj përgjegjësi e kjo e fundit nënkupton e kërkesës e faljes nëse gabohet si dhe aktin e dorëheqjes nëse gabimi është i rëndë”. Por jo nuk është gabuar pa qellim  , por ajo pllakës  është vendosur me qellim; dhe me një qëllim me pasoja. Me besoni , me pasoja historike.

Historia nuk është prone individuale e as një njeriu  ( sepse ai njeri e ka vdekjen ) e asnjë qeverie ( sepse ajo e ka mandatin e kufizuar) , e asnjë ministri ( sepse ay, në çdo kohë mund të del jasht loje). Vetëm historia është e pavdekshme dhe është prone e kombit tonë. Ajo nuk duron mbështjellje me rrena dhe intriga. Edhe ajo një ditë pëlcet!

“Se kombi ynë është në gjendje të mjerë dhe në duar të mbetjeve osmane e renegatëve këtë e dëshmojnë më së miri veprimet e pamenduara mirë dhe të paguara nga qarqet e ndryshme te politikes turko-sllave për ndryshimin e themeleve të historisë së kombit shqiptar dhe monumenteve të tij të lashta.” –  shkruan historiani Gjon Keka . Por unë them që jo, fajet janë tek qeveritarët tanë të cila e ngacmojnë një popull të tërë vetme për ” një darkë të shtruar “ në mënyrë konfidenciale.

E pat kombi , na humbi ardhmëria në Europë, sepse i madh e i vogël po mundohen që gjëja ne jemi të pandashëm nga e kaluara jonë me turqit : vendosja e mbishkrimit të Sulltan Sylejmanit në Kalanë e Lezhës është një nga poshtërsitë më të mëdha në vazhdën e shumë poshtërsive që po iu bëhet kombit tonë nga renegatët dhe mbetjet osmane. Si mund të vendoset një mbishkrim i tillë në atë Kala të lashtë Ilire, në atë Kala që u bëri ballë pushtuesve barbarë? Kush po i lejon këto marrëzira të ndodhin para syve tanë si komb ndër më të lashtët në gadishullin Ilirik dhe në kontinentin europian.

Më besoni qe ne  si popull që jemi , jemi të pafajshëm, jemi të pa sherr. “Sherri “ po na vjen nga individë qeveritar. Është një konspiracion antishqiptar !Në një vepër mbi gjeografinë e Europës, të botuar në vitin 1852, faqe 361, shkruan kështu: “Lezha ose Alessio me 3000 banorë është një qytet i vjetër që nga koha e Dyonysius von Syrakus me emrin Lissus, pastaj sërish ra në duar të ilirëve dhe aty ishte një kala malore e pazëvendësueshme-Aero-lissus”. – shkruan Gjon Keka.

“Klasa  politike në Shqipëri  e ka të vështirë të dali  nga kurthi i së kaluarës. Ajo nuk e ka as aftësinë e as vizionin për një gjë të tillë. Ata kalojnë nga krekosja nacionaliste, në përulje kozmopolite. Të kthehem te çështja e Europës Është i njohur admirimi i pakusht i shqiptarëve për Europën dhe SHBA-në. Kjo ndoshta vjen ngaqë humbjen e Europës ne e kemi përjetuar më tragjikisht se të tjerët. Qysh në vitet 30-të një poeti ynë ka shkruar se ne “e duam Perëndimin me një dashuri tragjike”. Ky tragjizëm u theksua gjatë izolimit komunist.

Por ne nuk po e duam Europën , me krenari po mbesim në tutelën antishshqipare.Pyetja shtrohet fare thjesht: Ç’do të bëhet me shqiptarët sipas zgjidhjes turke? Të kthehen në turq? Të ikin? Të dëbohen? Ja, pra,  e kthyem historinë parapa .

,25.09.15, Gjakovë

“Bunjevci “ dhe “shokci”

by

Nga Fahri XHARRA/
Një nga karakteristikat më të rëndësishme të zhvillimit demografik në një zonë të caktuar janë struktura e popullsisë. Ata gjithashtu pasqyrojnë faktorin e popullsisë. Strukturat drejtpërdrejt të përcaktuar popullsinë e përgjithshme, (shtegtare, migruese) lëvizjet natyrore dhe fizike të popullsisë. Në të njëjtën kohë, tendencat në rritjen natyrale dhe migrimi janë të rëndësishme në përcaktimin e tendencave themelore në zhvillimin demo-strukturore të popullsisë. Progresi dhe drejtimin e zhvillimit të strukturës së popullsisë ndikim (biologjik, socio-ekonomike dhe arsimore) dominuese ushtrohet tri udhëzime bazë – demografike, socio-ekonomike dhe politike. Determinantat politike të zhvillimit demografik i takon një grupi të quajtur. faktorët e jashtëm e zhvillimit të popullsisë, të cilët kryesisht pengojnë zhvillimin e qëndrueshëm. Konfliktet politike, luftërat dhe ndryshimet territoriale të shkaktuara nga proceset politike dhe / ose konfliktet ushtarake, sidomos nëse ata janë natyra e dhunshme, sjell dinamikën e duhur dhe ndryshimet strukturore në zhvillimin e popullsisë. Veçanërisht e rëndësishme të theksohet ndikimi  i migrimit të detyruar për zhvillim demografik. Në kuadër të sa më sipër, një nga aspektet më të rëndësishme dhe të treguesve të varësisë shkak-pasojë dhe në profesion të tendencave demografike dhe ndryshimet historike-politike dhe territoriale në një zonë të caktuar janë vetëm të ndryshojë strukturën etnike të popullsisë. Në këtë kuptim, struktura etnike e popullsisë është një tipar kyç, sepse i njëjti – në mënyrë të konsiderueshme më shumë se në disa karakteristika të tjera strukturore demografike të popullsisë të caktuar – të pasqyrojnë ndikimet ngjarjet e kaluara dhe të tanishme historike, sociale dhe politike. Me fjalë të tjera, drejtimi dhe ritmi i ndryshimit etnik në një zonë të caktuar kryesisht varet trendin e zhvillimeve të përgjithshme historike, politike, shoqërore dhe demografike dhe proceseve në këtë fushë. Roli vendimtar në dinamikën dhe drejtimin e ndryshimeve etnike kanë migracionit, dmth, të detyruar ose vullnetar, popullsia dominuese etnike të përcaktuara, emigrant-emigrant migrimit aktual.
Dy komunitete te harruara ( apo më shumë  , për ne  të pa njohura ) janë “ Bunjevci “ dhe  “Shokci” në Vojvodinë ( Serbia e sotme ) . Aty çdo gjë është e përzier : gjuhët që nuk dallohen nga njera tjetra, emrat, mbiemrat, prejardhja e pa dijtur dhe e pa qartë,zakonet popullore, këngët popullore  dhe këngët me lahutë , ushqimi.
Bunjevci dhe Shokci janë dy komunitete me “ prejardhja e pa ditur dhe e pa qartë”. Pse? Sepse , si të ardhur ( migruar ) në këto anë “ e kishin shpëtuar “ vetëm kokën , e shumë pak nga e kaluara e tyre. Por , nga të gjithë ata që jetojnë në Vojvodinë ( këtu jambi 22 kombësi të ndryshme ) këta e kishin  “gjuhën, këngët , lahutën , ushqimin, veshjet popullore” ndryshe nga të tjerët .
Qëllimi i shkrimit nuk është që këta të kthehen në gjirin e tyre të dikurshëm,  por më shumë  të iu bëhet e ditur si kroatëve dhe serbëve që vendlindja e Bunjevcave dhe Shokcave “ Pashallëku në Sanxhakun e Hercegovinës deri  me ardhjen a turkut , aty flitej shqip.
Në  qarkullim , ka shumë dokumente dhe libra që “shkruajnë “ se ata kanë prejardhje serbe
( në dëshirat e shkruara serbe , si serb katolik )  ose  kroate , sepse  kur zgjerohej kroatizmi në vitet e  30-ta ,parola e Vatikanit ishte : “Svi rimo katolici Balkana – Hrvati “ ( Të gjithë romano -katoliket jane kroat )“Edhe studjuesi çek, Jaroslav Šidak të gjithë Bunjevcat dhe Shokcat e Sllavonisë , Baranjes dhe Baçkes u fuste në grupin e kroatëve” – ankohen serbët.
Është një “luftë “ e madhe në mes serbëve dhe kroatëve se kujt i takojnë këto dy komunitete,
por , nga historianët shqiptar asgjë .  E vërtetë që ne që kemi mbetur këndej pari  “ende nuk po e dimë se çka jemi (?) “ : dhe nuk kemi kohë të merremi as me bunjevcët e sa shokcët, e as me Perrojasit e Istrisë.  Jemi çliruar nga kjo “barrë “ e rëndë ; serbet, kroatët dhe malazezët le të merren me ta  në “luftën “ e tyre për “zgjerimin” kombëtar.
Se Bunjevcat dhe Shokcat janë të ardhur dhe janë krejt ndryshe nga të gjithë ata aty, tregon  edhe tendenca e madhe e gjermanëve për ti “ gjermanizuar “ dhe e hungarezëve për ti “magjarizuar.”
(Askush nuk e thotë që Shocat janë popull nativ i Syrmiumit dhe Sllavonisë)

Pashallyku turk në Sanxhakun e Hercegovinës

Pak histori : ky Snxhak është formuar në vitin 1462 ,nga Perandoria osmane ,me qendër në Foqë. Më vonë selia e sanxhakut kaloi ne Plevle ( tur, Taslixhe) Me rëndësi te ceket se Sanxhaku i Hercegovinës i takonte Vilajeteve të Rumelisë ( Pra” e kuptuat si kush ishin banorët e atyre anëve ) . Pashallëku i Hercegovinës ishte nga keto qendra : : Prijepolje, Taslidžame  Kolašinin  dhe Šaranci  me Drobnjakum, Čajniče, Nevesinje, Nikšić, Ljubinje-Trebinje, Stolac, Počitelj, Blagaj, Mostar, Duvno .
Në shekullin osman , filloi islamizimi me dhunë i popullatës vendase ( që ishin shqiptar katolik )

Që nga viti 1605 janë të evidentuara lëvizjet dhe ikjet e bunjevcave dhe shok cave nga tokat e tyre. ( Identitet i etnogeneza primorskih Bunjevaca )
Cilët janë këto dy komunitete?
Fahri Xharra,23.09.16
Gjakovë
Për të interesuarit , ka shumë për të studjuar
*Šokci are considered to be a native population of Slavonia and Syrmia in Croatia.[2] Ljubica Gligorević (2004). “Etnološke znakovitosti”. Vukovarsko-srijemska županija (special ed.). SN Privlačica Vinkovci / Vukovar-Srijem County. pp. 60–69. Retrieved 2012-02-14.

*Matija Petar Katančić (1798). De Istro ejusque adcolis commentatio in qua autochthones illyrii ex genere Thracio advenae item apud illyrios a primis rerum publicarum temporibus ad nostram usque aetatem praesertim quod originem, linguam et literaturam eorumdem spectat deducuntur, aucto. typis Universitatis Pestinensis. pp. 109–.
*Ante Sekulić (1989). Bački Bunjevci i Šokci. Školska knj. ISBN 978-86-03-99172-7.*Ivan Ivanić (1899). Bunjevci i Šokci u Bačkoj, Baranji i Lici. Dr. Dimitrijević.

Gjuha shqipe dhe shqiptarët ne “Encyclopedia of Muslim World “

by

Duke i lexuar serbët, turqit dhe disa nga lakejt e tyre  shqiptar , më shkonte mendja në një pyetje shumë të  rëndë : “ Vallë, pse ekzistojmë si komb? ose “ Pse duhet të jemi aq të përulur karshi historisë sonë , kur edhe me gojën tonë po e përdhunojmë të mjerën ?”
Kuzhinat më të errëta antikombëtare shqiptare përgatisnin çdo gjë të mundur që të ulim kokën e të “shajmë mëmë e at” pse na kanë lindur shqiptar. Në mëngjes kur zgjoheshim së pari duhej ( jo ,pse donim) të lexonim ato që as popujt më primitiv nuk e thonë për vetveten; na duhet të bindeshim se jemi popull që nuk ishim kurrë , që jemi komb i shpifur, që jemi të posa ardhur. Me mijëra faqe interneti , me dhjeta portale digjitale, të gjitha gazetat e shtypura ( me disa përjashtime ) në shërbim të një propagande të shfrenuar kundër vetvetes. Vallë, deri kur ?
Të etshëm për sharje , mohim, dezinformim , vjellje, pështymje, ndrydhje , cungim, shtrembërim, denigrim , baltosje , fshehje, errësim të çdo gjëje shqiptare,  kishim pasë qenë !  Turp!
Derisa bota qante për ne në vitet e 90-ta’; ne ia trumbetuam po asaj bote kundër sinjalin që e kishin gabim se çka kishin bërë për ne. Bota e krijoi imazhin e ri për ne pa përjashtim : “nuk çmojmë as babë e as babagjysh tonin “. Neve na sollën në gjendje të mos përmendim as histori as vuajtje as shnjerzimin moral të kaluar gjatë kohërave. Çdo gjë shqiptare ishte haram ! Të shkonte mendja se  mos jemi në vazhdën e një procesi “ kur popujt zhduken  dhe nuk kthen më  “
Fatbardhësisht , një shumicë e konsiderueshme e kuptuan të vërtetën kombëtare, e kuptuan se ishin të mashtruar , e kuptuan që ishin lodër në duar të qoftëlargëve; e kuptuan se dikush fliste nga jasht n`emër tonin.
Por ka ende të mashtruar , të pa bindur ende  , të dehur në manipulimet serbe-greketurke  për të cilët e kam përgatitur shkrimin e sotit.  Unë personalisht kam jetuar dhe punuar në tri kontinente; ia di erën dhe nxehtësinë e zallit të Afrikës dhe Azisë Lindore ; e njoh prapambetjen e popujve që ishin shkelur nga Aleksandri i Madh;  i njoh krenaritë dhe  dështimet e Europës : asaj Europe katolike por edhe të asaj ortodokse.
Duke shëtitur nëpër tituj , e gjeta një margaritar të shkruar nga vetë bota e  përparuar islame, të shkruar nga ata që nuk kanë pretendime islame por pushtim nga njëra anë e as poshtërim nga ana tjetër.
ENCYCLOAPEDIA OF THE MUSLIM WORLD

Në këtë sajt, të cilin çdo kush nga ne e ka të mundur dhe përdore “https://books.google.gr/books/about/Encyclopaedia_of_the_Muslim_World.html?id=p4TuO69MQFoC&redir_esc=y  “ e gjeta të shkruar  atë që e doja që ta thonin myslimanet  tonë. E gjeta atë që çdo njërin nga ne  e shtien të mendoj drejt që bota islame nuk është kundër nesh por  kundër nesh flasin vetëm “interesat” e të afërme tanë ;

E përkthyer nga Besir Bajrami , (të cilin e falënderoj shumë edhe për gjetjen e kësaj enciklopedie të Botës Islame ) lexoni se çka shkruan për ne: “E tillë është Shqipëria, një margaritar i harruar, në duart e njerëzimit. Jo shumë kombe mund të mburren për një histori të lashtë dhe shumë antike. Shumica i lidhin fillimet e tyre me migrimet nga kontinente ose vende të tjera, por jo Shqipëria. Shqiptarët janë ndoshta popullsia më e vjetër që banon rajonin e Mesdheut dhe një nga kulturat më të vjetra në historinë botërore. Ata nuk migruan ose erdhën nga diku tjetër, ata thjesht kanë ekzistuar në zonën e njohur si Ballkan.” dhe këte : “Shqiptarët, në thelb ishin luftëtarë, ku shembuj të mirënjohur janë Aleksandri i Madh, Konstandini i Madh, Justiniani dhe Diokleciani. Mbret i madh i Epirit u konsiderua si një konkurrent i madh i Perandorisë Romake. Strategjia luftarake e Pirros i dhanë atij kontroll mbi Epirin dhe në fqinjët.”

“Gjuha shqipe jep mjetin e vetëm të mundshëm për një shpjegim racional të kuptimit të emrave të Zotave të lashtë grekë si dhe të pjesës tjetër të krijimeve mitologjike, aq saktësisht sa të korrespondojnë me karakteristikat që u atribuoheshin këtyre hyjnive nga njerëzit e atyre kohëve. Shpjegimet konfirmojnë që mitologjia e lashtë greke ishte e huazuar, në tërësinë e saj, nga Iliro-Pellazgët. Për shembull, Zeus mbijeton si “Zot” në gjuhën shqipe. Lutja ndaj emrit të tij është formë e zakonshme betimi mes shqiptarëve të kohëve të sotme. Athena (Minerva Latine), Perëndesha e Urtësisë ashtu si shprehet në “E thëna.” Thetis, Perëndesha e Ujrëave dhe Deteve, do të ngjante me shqipen “Det”, që do të thotë “deti.” Në mënyrë interesante, fjala “Uliksi”, qoftë në trajtën e vet në latinisht apo në greqisht “Odiseus,” që do të thotë “udhëtim,” është e shkruar me “d” ose “l” dhe të dyja format janë të përdorura në Shqipëri.”

Më në fund të bindemi !

Fahri Xharra,21.09.15
Gjakovë

“Serbët katolikë” – dëshira serbe për “ autoktoni “ në Ballkan

by

(A ishin serbët ndonjë herë të besimit katolik ?- Pjesa e dytë )/

Nga Fahri XHARRA/
Si u formua kombi serb? “ Vuk Karaxhiqi, Sima Sarajlija dhe Ilija Grashanini … por edhe Njegoshi vendosën që  nga një grup besimtarësh ortodoks- Serbët, të krijojnë me propagandën e tyre  “një lidhje gjaku “, pra një popull të  “një prejardhjeje, një kulture, nje tradite dhe zakoni familjarë” (nga pjesa e parë). E kam një mëndim të posaçem për Vuk Karxhiqin, Sima Sarajlinë , Dositej Obradoviqin dhe Ilija Garshaninin, se sa të zotët që ishin ; nga një turmë besimtarësh ortodoks e krijuan një komb .Por edhe më e lakmueshme është se të gjithë “serbët” e përkrahën idenë e tyre , dhe askush nuk doli kundër  ( nga ata ) që të thotë edhe më të voglën kundërshti.. Serbët e arsimuar janë të vetdijshëm për origjinën e tyre, mënyrën se si u krijuan dhe  përpjekjet  e mëdha të Kishës së tyre Pravosllave për të mbajtur gjallë “serbizimin” dhe popullin dhe “ popullin serb”. Pak ndryshe nga ne shqiptarët , apo jo?

Nejse , ku dhe pse  ideatorët e kombit serb e “zbuluan  se pse  edhe ata paskëshin qenë të besimit katolik.
Thjesht por me mençuri : – Për të rritur besimin e të tjerëve se serbet janë popull i Ballkanit e jo ardhacak; për të shtuar kredibilitetin historik të një trashigimije të rrejshme se janë autokton të këtyre anëve atëherë patjetër duhen të ishin edhe të besimit katolik . Besimi katolik ishte feja e parë e kësaj ane të Europës ;  vendasit e parë dhe të vërtetë e  kësaj dhe asaj toke   nga paganizmi kaluan në katolicizëm .Dhe, serbëve për të  “fituar  “ edhe nja 7- 8 shekuj trashëgimi të hershme të mileniumit të parë pas Krishtit në   Ballkan patjetër iu deshtë që të rrejnë ( s`ka prova ) se  edhe ata dikur ishin edhe katolik . Lojë me ne ,lojë me histori ?
Por është edhe tjetra ; përvetësimi më i lehtë i të gjithë shqiptarëve shkizmatik në gjiun e tyre !!!!!!
Lojërat historike e duan një themel të fortë , ato i merre era sidomos në këto anë nëse nuk janë të ndërtuar me gurë ciklopik , apo  jo?

Serbët , kur është në pyetje kombi dhe “historia “ e tyre  , atëherë ata nuk kanë kompromis, nuk i thërrasin schmittat në ndihmë por mohimin e rrenës së tyre. ( Ne, të vërtetën tonë e shqelmojmë pa dhimbje , “jo me njo, por me pesë a gjashtë “ )

“Srbi” katolici su slatki san SANU i srpske intelektulne elite koja bi voljela da Srbi liče na pravu naciju, da ih ima od sve tri vjere – i pravoslavaca i muslimana i katolika. SANU perfektno zna da, kako Sima Ćirković kaže -“nesvakidašnje” je da jedna nacija bude 99,9% potekla iz jedne konfesije i da je jedinirazlog zašto je neko Srbin – to što mu je neko tokom istorije ušao u srpsku crkvu. “ (Miroslav Çosoviq ) .

Pra ‘ serbët “katolikë” janë një ëndërr e ëmbël edhe per Akademinë Serbe (SANU) dhe elitën intelektuale serbe. Sepse për të u parë karshi botës si një kombi  vërtetë , duhen t`i kenë prestarët e tri feve- pravosllavet , katolikët dhe muslimanët. SANU , shkëlqyeshëm e dijnë që një komb  nuk mund të jetë 99.9% të një besimi ( në rastin e tyre , pravosllavë )

Sa për sot edhe këte: “Kombi serb  nuk e ka asnjë shenjë të identitetit nacional përveç asaj që i takonin Kishës së Nemanjiqëve ( Nemanjasve, pra) , ( Lexoni studimet e pro.dr. Skender Rizajt   ) sepse  bile edhe kapuçi i tyre “kombëtar” shajkaqa  nuk është më e vjetër se 100 vjet ( shajkaqen iu dizajnoi  Austro- Hungaria pak para Luftës se pare Botërore )

Mu për këtë e pata edhe një  kundërshtim të fuqishem me Bardhyl Demirajn dhe Anila Omarin të cilët me shkrimet e tyre , mundoheshin t`iu “ dhurojnë “ serbëve edhe nja 700 vjet histori të pa qenë ( Fahri Xharra :” Shkau (shqau ) “ i prof . Bardhyl Demirajt dhe prof. Anila Omarit  (http://www.ikvi.at/?p=8825)