Nga Dalip Greca-Iku poeti Faslli Haliti. Shkojë të pushojë artisti, piktori-Van Gogu i Myzeqesë, sic e pat epietuar miku ynë i përbashkët, shkrimtari Roland Gjoza…

Na la dhimbjen pas përkthyesi, tregimtari, Njeriu i mirë Faslli Haliti.Lajm i dhimbshëm. Sot është kryebiseda jonë edhe këtu në New York. Janë trishtuar Rolandi, Vaidi, po Lushnjarët tanë në Queens?- Kristaq Foto e Kristaq Papa, Veis e Adem Belliu, Nazo Veliu, Po Ilir Levonja në Florida? Natyrisht dhe Pëllumb Kulla në Miami …Po lushnjarët e Bostonit, ata të Kanadase? …Faslliu ishte mik i të gjithëve…

 Ekishim mësuesin tonë sic e kishin Mësues të gjithë krijuesit, Jo vetëm të Muzeqesë dhe Darsisë, por në shumë vise të Shqipërisë, jo vetëm ata me biografi të mirë, por dhe të internuarit, dhe të postburgosurit politik. Faslliu ishte miku  të gjithëve, Mësuesi i të gjithëve. Edhe im bir e ka pasë mësues, (Jo të poezisë, pr të Italishtes)…Sa e sa fëmijë kaluan nga klasat e gjuhëve të huaja në shtëpinë- shkollë të Mësues Faslliut?

Faslliu shquhej për karakter.E ruajti burrërinë, karakterin,nuk u baltos, edhe kur e vunë në sprovë dhe e përplasën me pa të drejtë kanaleve dhe baltës së Myzeqes, jo pak por më shumë se 10 vjet.

Kur nxirrnim “Orën e Fjalës” të Lushnjës Faslliu ishte i papërtuar, shkruante, ndihmonte, përkthente, redaktonte, kritikonte pa kompromis. Ashtu ishte gatuar.

Faslli Haliti ishte dhe një nga bashkëpunëtorët e shtypit të diasporës në SHB, Illyria-s dhe gazetës më të vjetër-DIELLIT, të shqiptarëv të Amerikës, gazetës së Vatrës. Ka më shumë se 30 faqe elektronike me poezi, tregime, e përkthime të Faslli Halitit në Dielli online,sic ka edhe në Diellin në print. Përvec poezive të veta, ai prezantoi dhe letrarë të rinjë, por solli dhe mjeshtër botëror të poezisë si: Esenini, ERICH FRIED, Aragon, Sebastiano Grasso,KAVAFIS,ELIOT, HESSE,TJUTČEV, JACQUES PREVERT ,Pablo Nerud-en & RONALD RUSSELL,Majakovski, Ali Ahmed Sa’id Isbir, Stefano Benni, DUSHKA  VERHOVAC, Mercedes Álvarez, Etienne Frederic Mistral, RENÉ FRANCOIS, GABRIELE D’ANUNCIO,Ada Negri, Sylvia Plath, Hermann Hesse,koreaninin Ko Un, Alda Merini,e dhjetra te tjere.

Kemi pasë kënaqësinë që ta presim Faslliun këtu në Neë York. Kemi organizuar edhe takime e bashkëbisedime për Letërsinë. Kanë qenë caste të bukura. Vizitoi gjatë asaj vizite edhe redaksinë e gazetës Illyria në Manhattan, ku unë punoja si Editor i gjuhës shqipe. Fotografia shoqëruese është pikërisht nga ajo vizitë.

Për t’i bërë homazh në distancë Zgjodha nga Dielli vargjet e tij:

FASLLI HALITI

SI, TI BABA

Edhe unë

Si ti,

Baba

Kam filluar

T’i heq këmbët zvarrë,

Siç i hiqje ti, dikur

Kur ishe në moshën që jam sot, unë.

Kanë filluar të më dridhen duart

Siç të dridheshin  ty

Dikur,

Kur ti ishe në moshën që jam sot, unë.

Ka filluar të më derdhet luga,

Gota e ujit

Filxhani i kafesë,

Siç të derdhej ty dikur,

Kur ishe në moshën që jam sot unë.

Edhe unë

Si ti

Baba

Kam filluar

Të urinoj shpesh

Siç urinoje dhe ti dikur,

Kur ishe në moshën që jam sot, unë.

Edhe unë kam filluar të ngashërehem

Siç ngashëreheshe dhe ti, baba,

Për hiçgjë,

Dikur

Kur ishe në moshën që jam sot, unë.

Po ti, mos ngashëre, baba,

Mos u përlot,

Sepse

Një ditë

Do të vij dhe unë tek ti

Atje në Had,

Siç vajte dhe ti, baba, dikur.

Kur ishe në moshën që jam sot, unë.

Do të çmallemi atje të dy,

Unë do të të tregoj për jetën

Këtu mbi tokë,

Mbi dheun

Tonë ar,

Flori.

Për arat, të lashtat

Do bisedojmë çdo ditë të dy…

Kafenë e ardhjes sime në Had,

Do ta pimë të tre

Nënë,

Babë edhe bir.

Dhe unë do të të them me çiltërsi fëmije,

Nëse këtu mbi tokë apo në Had është më mirë.

***

MË GËZOVE MOJ NËNË

 T’u bënë tridhjetë vjet,

Në Hades

Me babanë.

Tridhjetë vjet

T’u bënë, moj nënë.

Ç’bëni

Atje

Si shkoni të dy,

Pi

Babai,

Dehet,

Zihet me ty?

Harrova, ju jeni në Parajsë.

Në Parajsë s’ka dehje, zënka, grindje, mëri?

Më gëzove moj nënë që jeni në harmoni!

(Botoi Dielli, 17 Qershor 2016)

**** 

FASLLI HALITI”HAP” DOSJEN NE SOFREN E DIELLIT TE VATRES

DOSJA IME*

Së pari preva bisedat intime me të,

Pastaj pirjen e kafesë,

Pastaj këmbimin e cigareve,

Pastaj dhënien e dorës,

Pastaj fillova ta përshëndes ftohtë,

Më vonë ta përshëndes vetëm me kokë.

Tani,

S’i flas më.

Jo,  jo, unë s’e dija

Ai paska mbajtur shtëpinë

Paska rritur fëmijët me lakrat e mia.

Dosja ime në Degën e Brendshme

Poezitë e mia kokëqethura Brenda në të,

Si në një qeli

Me dritare

Verbuese,

Ovale,

Me çimento të akullt, gri,

Dosja ime e veshur

Me astarin kob

Të fatit tim,

Të zi…

Dosja ime paska qenë librezë kursimi

Për spiunët,

Për fuksat

E mi

Librezë e artë kursimi,

Me denoncime si dollarë, flori, …

1994

 *Kjo poezi është marrë nga antologjia e klasës VIII, 1994.(Botoi Dielli-18 Shkurt 2016)