Është folur shpesh për harmoninë fetare, këtë vlerë të çmuar të popullit tonë. Ajo ka spikatur e spikat jo vetëm në Shqipëri, por edhe nëpër botë, kudo që shqiptarët i ka hedhur era e emigracionit. E kanë marë me vete këtë vlerë dhe e shfaqin kudo ku jetojnë. E kam parë këtë harmoni në martesa, vizita të ndërsjellta, e kam pare te kishat shqiptare këtu në Boston ku nuk mungojnë edhe myslimanët, etj. E pashë këtë harmoni edhe të dielën që kaloi në kishën shqiptare “Shën Trinia” ku shërben peshkop Ilia Ketri. Për të folur pas meshës për besimtarët e kësaj kishe, ishte ftuar Sami Hajdini, me origjinë nga një fshat i Tepelenës. Ftesa zuri fill në ditën e Pavarësisë, që u përkujtua në Boston. Samiu foli bukur aty. Peshkop Ilias i bëri përshtypje fjala e tij dhe i tha: -Eja një ditë të na flasësh në kishën tonë”.-Mirë, i tha Samiu, do të vij, po për çfarë të flas?- Temën zgjidhe vetë, iu përgjigj peshkopi. U mendua Samiu dhe vendosi të flasë për figurat e shquara të shqiptarëve nëpër botë. Jo rastësisht zgjodhi këtë temë. Qëllimi i tij ishte për t’i risjellë në vëmëndje të pranishmëve gjurmët që kanë lënë në botë shqiptarët e shquar me të cilët ne duhet të mburemi.
Dhe dita e referimit erdhi. Pas meshës, besimtarët u mblodhën në sallën e kishës për të dëgjuar fjalën e tij. Duke folur për figurat e shquara ai përmendi Aleksandrin e Madh, papa Klementin e XI, i cili është një nga katër papët e Vatikanit me origjinë shqiptare, përmëndi arkitektët e xhamisë Blu në Stamboll, kryeministrat e Turqisë me origjinë shqiptare, Mehmet Alinë, mbret i Egjyptit, arkitektin e hekurudhave, Karl Gega, Nënë Terezën , vëllezrit Belushi, Sten Dragotin, Ferid Muratin , etj.- Ne duhet të mburremi me këto figura të shquara e plot të tjerë e t’ja trasmetojmë atë brezave që vijnë. Por fatkeqësisht historinë tonë shpesh e kanë bërë të huajt dhe e kanë shtrembëruar, siç ka ndodhur me fqinjët tanë, etj. Duke folur, herë pas here ai recitonte vargjet e tij. Duke iu drejtuar flamurit shqiptar që ndodhej në sallë, poezinë e shqiponjës : -Folë moj shqiponjë folë/ aty ngjitur në flamur /gjithë botës i trego/ se ti shqipe/ s’plakesh kurr’ /folë shqipe mos ki frikë/ se ke mik një Amerikë…
Nuk është historian Samiu , ai është ekonomist dhe ka punuar në kooperativë. Atë e tërheq historia e popullit tonë dhe siç thotë vetë “shpesh duke lexuar , mbledh gjëra të bukura , ashtu thërime, thërime dhe i ruaj për t’i patur në arkivin tim”.
Të pranishmëve “u ngjiti” fjala e thjeshtë por e bukur e Samiut dhe e duartrokitën . I bënë edhe pyetje për jetën e tij , të familjes, etj. Ai është 83 vjet por mbahet mirë me shëndet. Ka 16 vjet që ka ardhur në Amerikë ku ka edhe familjen e tij. Në emër të bordit të kishës, kryetari i saj, Gjergji Nini falenderoi Sami Hajdinin për fjalën që mbajti. Nuk është hera e parë që ai flet para shqiptarëve. Në festën e Pavarësisë si dhe raste të tjera, ka folur dhe recituar vargje të tij. Me rastin e 100 vjetorit të Pavarësisë, ai u vesh si Ismail Qemali dhe tok me Petrit Alibejn ( ky i veshur si Isa Boletini) hipur në një karocë, parakaluan para bashkisë së Bostonit dhe pastaj përshëndetën të pranishmit. Ja kështu edhe ngjarje të vogla në dukje, por me vlerë për mesazhin që përcjellin, siç ishte edhe biseda e Samiut në kishë, janë një dëshmi tjetër e harmonisë tonë fetare, pasi kemi një Zot dhe mbi të gjitha, na bashkon nëna Shqipëri!
*Me shume foto mund te shihni ne fB(dielli vatra)