Fuat Memelli – Dielli

LAMTUMIRË ILIA KETRI

October 8, 2022 by s p

Nga Fuat Memelli/

Ndahet nga jeta në moshën 85 vjeçare, Mitropolit Ilia Ketri.

Ndarja nga jeta në Boston e Mitropolit Ilia Ketrit, ishte një lajm i trishtë jo vetëm për familjaret e të afërmit, por edhe për të gjithë ata bësimtarë dhe jo vetëm, që e kanë njohur atë nga afër. Në rrugëtimin e jetës së tij prej 85 vitesh, 60 vjet i përkasin shërbimit me përkushtim të rrallë ndaj fesë orthodokse. Por, vitet nuk tregojnë gjithçka. Mbi të gjitha tregojnë gjurmët që njeriu le në jetë. Dhe Ilia Ketri ka lënë gjurmë të pashlyera. Me fjalën e tij ka mbushur shpirtin e besimtarëve me besimin ndaj Zotit. Fjala e tij ka “ngjitur” tek besimtarët, pasi ai ka folur në gjuhën e nënës, në gjuhën e bukur shqipe. Dhe, në kujtesën e popullit, mbetet vetëm ai që populli e ka dashur.

Për të krijuar një ide më të plotë për figurën e tij, duhet t’i hedhim një vështrim “udhëtimit” të Ilia Ketrit në rrugën e jetës 85 vjeçare. Janë të shumtë “stacionet”e rëndësishëm të jetës së tij dhe po t’i përmendim të gjithë, do të duheshin faqe të tëra. Për këtë arsye, po ndalemi vetëm në disa prej tyre. Ilia Ketri lindi në qytetin Sault Sainte Marie të Miçiganit, nga prindër shqiptarë me origjinë nga Sinica e Devollit. Pas mbarimit të shkollës së mesme me rezultate të shkëlqyera, vazhdoi studimet e larta për 6 vjet dhe u diplomua për teologji. Në vitin 1961 u martua me Helenën me të cilën patën një djalë, Sotirin dhe një vajzë, Eugjenian. Për edukimin e tij kanë patur ndikim të veçantë, prindërit e tij si dhe kisha. Hirësi Ilia ka shërbyer për vite me rradhë në kishën “Shën Trinia “ në Boston, në kishën e “Shën Kollit” në Çikago, në Las Vegas,Detroit, Kanada, etj.Një “stacion” i rëndësishëm i jetës së tij i përket vitit 2002, ku së bashku me klerikë të lartë orthodoksë në Amerikë, u ftua në një takim me presidentin amerikan Xhorxh w. Bush në Shtëpinë e Bardhë, siç dëshmon edhe fotografia. Së bashku me Peshkopin amerikano-shqiptar, Nikon, bashkëcelebruan Liturgjinë Hyjnore në Katedralen e Shën Gjergjit në Boston, në përkujtim të 100 vjetorit të Liturgjisë së parë Hyjnore në gjuhën shqipe në SHBA, mbajtur nga Fan Noli.

Ilia Ketri ka qënë drejtues dhe pedagog në Akademinë e Shën Vlashit në Durrës, në vitin 1992. Ai gjithashtu ka përfaqësuar Kishën Autoqefale të Shqipërisë në dy dialogje ndërkombëtare teologjike, një me Kishën Katolike të Romës dhe një me Komunitetin Ndërkombëtar Anglikan. Si përfaqësues i kishës shqiptare, ai përfaqësoi Shqipërinë në festimet e Vatikanit më 29 qershor të vitit 2012.Pjesë e kësaj vizite ishte edhe një takim me Papa Venediktin e XVI. Ilia Ketri gjithashtu ka qënë anëtar i Asamblesë së Peshkopëve Orthodoksë Kanonikë të Amerikës , ku ka kryesuar edhe Komitetin e Edukimit Teologjik. Ka marë pjesë gjithashtu në Konferencën Kanadeze të Peshkopëve Orthodoksë. Më 1 qershor të vitit 2014, ishte i ftuar në shenjtërimin e Katedrales “Ngjallja e Krishtit “ në Tiranë. Ngjarje e shënuar në jetën e tij ishte edhe ajo e vitit 2019, kur mori titullin e lartë “Mitropolit” nga Patrikana Ekumenike e Stambollit. Ai ishte kryetar i Kishës Orthodokse Shqiptare të Amerikës dhe Kanadasë. Në CV-në e tij, ka edhe plot ngjarje të tjera të shënuara. Ai ka përfaqësuar me dinjitet jo vetëm Shqipërinë, por si nënshtetas amerikan, edhe Amerikan.

Thjeshtësia ka qënë një vlerë e çmuar e këtij shërbëtori të fesë. Kjo thjeshtësi ka spikatur në jetën e përditëshme të tij.Është vënë re në shërbimet fetare që kryente në kishë. Kam marë pjesë në disa mesha që drejtonte ai në kishën “Shën Trinia” në Boston. Nga fundi i meshës, pasi mbaronte si të thuash “anën zyrtare” të saj, shkëputej nga letrat, dilte para besimtarëve dhe i fliste si të thuash “vendëshe”. Kur mungonte ca kohë pasi ndodhej në qytete të tjerë të Amerikës ose jashtë saj, i fliste për udhëtimin që kishte bërë si dhe njerzit që kishte takuar. I pyeste besimtarët për shëndetin e tyre dhe të fëmijëve. I fliste për ndonjë problem aktual; u thoshte për të qënë besimtarë të devotshëm, për të dashur e respektuar më shumë njëri-tjetrin. I fliste për edukimin shpirtëror të tyre dhe të fëmijëve.-Prindërit dhe kisha më edukuan mua, shprehej ai. Kur binte fjala për priftërinjtë shqiptarë që do të shërbenin për komunitetin shqiptar në Amerikë, ai thoshte:” Ata duhet të dinë mirë shqip e anglisht e të njohin mirë traditat shqiptare, ndryshe fjala e tyre nuk do të ngjitë te besimtarët”. Por, thjeshtësia e tij dukej edhe në raste të tjera. Në sebepe të ndryshme të besimtarëve e miqve të tij, ai bëhej “njësh” me ta. Pinte raki, këndonte këngë patriotike e këngë të vjetra korçare. Kur ishte i lirë, ftonte miqtë e tij për kafe, për drekë ose darkë dhe nuk i linte të futinin dorën në xhep.

Ilia Ketri merte pjesë në veprimtaritë me karakter patriotik që zhvillonin shqiptarët në Amerikë, Kanada, etj. I fliste për Fan Nolin, Faik Konicën e patriotë të tjerë. Një nga vizitat e tij të paharruara ishte ajo që bëri në Federatën Pan Shqiptare “Vatra” në New York në vitin 2020, ku u prit nga kryetari i saj, Elmi Berisha, kryetari i Nderit Agim Rexhaj si dhe përfaqësues të tjerë të saj.Të gjithë ata që e njihnin, e donin dhe vlerësonin Mitropolit Ilia Ketrin, ashtu siç i donte dhe respektonte ai. Fjala e ngrohtë e Hirësi Ilia Ketrit në dasma, fejesa e pagëzime të shqiptarëve të Amerikës, ua shtonte gëzimin , ndërsa në hidhërime, fjala e tij ishte melhem për ta. Te ai spikaste kultura e gjerë dhe mendimi i thellë, forca bindëse e fjalës dhe devotshmëria për t’u shërbyer njerëzve, për t’i edukuar me fjalën e Zotit e për t’i drejtuar në rrugën e virtytit. Spikasnin këshillat e tij të urta për emigrantët për të mbajtur gjallë e për të transmetuar te brezat e rinj dashurinë për atdheun tonë , Shqipërinë e paharruar.

Krahas shërbimeve fetare në Boston, Çikago, Las Vegas, Detroit, Kanada, etj, herë pas here ai merte rrugën edhe për Shqipëri. Nuk ishte vetëm detyra që e bënte të shkojë në vendin e të parëve, por ishte edhe zëri gjakut që e thërriste. Vërtet Ilia Ketri ishte lindur, rritur e shkolluar në Amerkë, por ai nuk i harronte asnjëherë rrënjët nga kishte ardhur. Prindërit dhe njerzit e afërt, i ushqyen dashurinë jo vetëm për fshatin e tyre por për gjithë Shqipërinë. Gjatë viteve të monizmit, nuk mundi të shkojë në Shqipëri. Me ardhjen e demokracisë, shkoi në Sinicë, Qytezë, Dardhë, Korçë, Tiranë, Berat, Durrës, etj. Ka shpënë edhe gruan, djalin e vajzën për t’u njohur me vendin e të parëve. Në vitin 1992, shkoi për 6 muaj në Akademinë e Shën Avlashit në rrethin e Durrësit. Aty mbajtur detyrën e drejtorit njëkohësisht edhe të pedagogut, duke dhënë një kontribut të çmuar në përgatitjen e prifërinjve të rinj. Në vitin 2002, pasi mori titullin e Peshkopit, shkoi në Shqipëri dhe meshën e parë pas marjes së këtij titulli, e mbajti në Sinicë te fshati i prindërve të tij. Te kisha e rindërtuar e Shën Tanasit, i foli i mallëngjyer bashkëfshatarëve. U përlotën ata por u përlot edhe ai .Mesha të tjera ka mbajtur te kisha e Shën Thanasit në Qytezë kur vdiq mësuesi i nderuar, Dhimitër Farmaqi. Ka mbajtur mesha edhe në katedralen e Korçës, atë të Tiranës, Durrësit e Beratit. Ka qënë disa herë në ditën e Shën Kollit në festën e sinicarëve e cila zhvillohet më 20 maj. Kudo ka lënë gjurmë të pashlyera, pasi u fliste shqiptarëve me gjuhën e zemrës. Më kishte thënë se donte të shkonte përsëri në Shqipëri, por ndarja e papritur nga jeta, nuk e lejoi.Megjithatë, Shqipëria ashtu si edhe Amerika, mbetën gjithëmonë në zemrën e tij.Lamtumirë Hirësi Ilia Ketri! U prehsh në paqe, ashti siç e kishe zemrën!

VEPRIMTARI E BUKUR FESTIVE NË QYTETIN QUINCY AFËR BOSTONIT

October 4, 2022 by s p

Nga Fuat Memelli

Organizohet festival i parë ku mernin pjesë disa qindra shqiptarë si dhe miq të tyre.

Pas dy vite e ca mbyllje për arsye të kovidit, kjo ngjarje ishte shumë e mirëpritur nga shqiptarët. Ata prisnin si të thuash një “sinjal” për të dalë nga kjo qetësi, për t’u mbledhur e festuar së bashku. Dhe ja, “sinjalin” e dhanë organizatorët e kësaj veprimtarie të bukur që ishin Katedralja e Shën Gjergjit në Boston, “Alba restorant” me pronar Leonard Keka si dhe Shoqata “Mass. Besa”. Ishte një program miks ku kishte ushqime të përgatitura nga restorant “Alba”, muzikë, valle, këngë, fotografi nga mjeshtri i kësaj fushe, Bujar Veseli, lodra zbavitëse për fëmijë, etj. Flamujt e simbolet e tjera shqiptare, e zbukuronin këtë festë. Në podiumin e ngritur me këtë rast, dy violinistet shqiptare Rina Sojli dhe Rozita Fishta, performuan me mjeshtëri duke u ”shpërblyer” me duartrokitjet e të pranishmëve. Nga qyteti i Usterit kishte ardhur grupi i fëmijëve “ Vallet tona” i krijuar para 16 vjetësh, që drejtohet nga koreografi i pasionuar, Dhimitraq Demiri. Vallet e bukura të fëmijëve tërhoqën vëmendjen e pjesëmarrësve, të cilët disa herë iu bashkuan grupit të tyre. Nxënësit e Shkollës Shqipe në Boston emocionuan të pranishmit me poezinë e bukur të Fan Nolit “Jepni për nënën”. Pas çdo strofe që recitonte drejtuesi i grupit, Robert Ngjele, fëmijët vazhdonin në kor:” Mbaju nëno mos ki frikë/ se ke djemtë në Amerikë”. Kjo poezi është shkruar nga Noli në vitin 1917 për t’i dhënë kurajo Shqipërisë dhe popullit shqiptar në ato ditë të vështira kur rezikohej ekzistenca e tyre. Poezia mbetet aktuale, pasi është si një apel edhe për emigrantët e sotëm për të ndihmuar Shqipërinë dhe popullin shqiptar, pasi kanë nevojë edhe për ndihmën e tyre.

Një moment i veçantë i kësaj veprimtarie ishte vlerësimi për kancelarin e Katedrales së Shën Gjergjit në Boston, At Artur Liolinin. Para disa muajsh ai ka dalë në pension, por gjurmët që ka lënë te kjo kishë ky pasues i Nolit, janë të pashlyera. Si gazetar më ka rënë rasti të ndjek mesha dhe veprimtari të ndryshme të zhvilluara në Katedralen e Shën Gjergjit të drejtuara nga At Arturi, ku kanë marë pjesë shqiptarë të besimeve të ndryshme fetare si dhe nga qytete të ndryshëm të Amerikës. Për to mund të shkruash gjatë, por le tja lemë fjalën atyre që folën në këtë veprimtari. Për kontributin e tij foli në fillim Gazmend Aga, imam i xhamisë në Waterbury, shprehje kjo jo vetëm e miqësisë së tyre, por edhe e harmonisë fetare. “At Artur Liolini është bërë model frymëzimi edhe për ne klerikët e tjerë” theksoi folësi ndër të tjera. Në emër të Katedrales së Shën Gjergjit, përshëndeti At Jani Trebicka. Ai theksoi se “puna e palodhur e At Artur Liolinit në shërbim të perëndisë, është një shëmbull jo vetëm për ne klerikët por edhe për komunitetin shqiptar. Në gjithë veprimtarinë e tij ka spikatur dashuria e respekti për njerëzit e të gjitha besimeve. Dyert e kësaj kishe kanë qënë të hapura për gjithë shqiptarët. Në fillimet e demokracisë, në vitin 1991, ai ishte ndër të parët që shkoi në Shqipëri dhe bëri disa mesha e pagëzime. Përkushtimi i tij për kishën dhe besimtarët shqiptarë të Bostonit për një periudhë 50 vjeçare, do të kujtohet gjithmonë”. Një përmbledhje të jetës dhe kontributit 50 vjeçar të At Artur Liolinit, bëri edhe e reja, Polikseni Manxhari. Për kontributin e tij të shquar, At Arturi u nderua me çmimin “Fan Noli” nga Kisha Orthodokse Shqiptare e Amerikës. Shumë pjesëmarrës e uruan At Arturin pas mbarimit të ceremonisë dhe bënë fotografi me të.

Atmosferën festive e “ndezi” pastaj këngëtarja e njohur kosovare, Arbërije Hadërgjonaj, duke kënduar jo vetëm këngë kosovare, por edhe të krahinave të tjera të Shqipërisë. Një paradë e vogël e një grupi fëmijësh me veshje tradicionale, ishte pjesë e kësaj veprimtarije festive, ose “festivali” siç quhet nga amerikanët, por që ky term po përdoret edhe nga shqiptarët.(Zakonisht në gjuhën shqipe “festival” quhet një program (konkurim) me këngë. Për dy fëmijët që u vlerësuan për kostumin më të bukur shqiptar, pronari i restorant “Alba” Leonard Keka, dha nga 250 dollarë .

Kështu u mbyll kjo veprimtari e bukur e zhvilluar për herë të parë në zonën e Bostonit. (Theksoj se veprimtari të tilla në shtetin e Massachuttses janë organizuar nga shqiptarët në qytetin Worcester.) E ftohta dhe era, nuk i pengoi shqiptarët për të marë pjesë, megjithatë ata sugjeruan që veprimtari si kjo që zhvillohen jashtë, të organizohen në një muaj tjetër, jo në tetor kur nis e ftohta. Shkrimtari Sami Milloshi duke parë shqiptarët e shumtë që kishin ardhur në këtë veprimtari, theksoi se për të mbajtur gjallë frymën e shqiptarizmit, në Boston dhe qytetet e tjerë të shtetit të Massachuttses, ka mundësi të organizohen më shumë veprimtari me karakter artistik e kulturor.

VLERËSIM PËR VEPRIMTAREN RITA SALIU

August 2, 2022 by s p

Fuat Memelli/

Ditën e hënë të kësaj jave, veprimtari i palodhur shqiptaro-amerikani, Petrit Alibej, president i Shoqërisë Atdhetare “Besa- besë” me qendër në Boston, udhëtoi nga Tirana ku ndodhet me pushime, drejt Prishtinës. Qëllimi i këtiij udhëtimi ishte për të nderuar me Çertifikatë “Mirënjohje” veprimtaren kosovare , Rita Saliu, e cila prej 30 vjetësh jeton në Amerikë, por muajt e verës i kalon në Kosovë, aty ku u lind dhe u rrit, ku u brumos me zjarrin e dashurisë për Kosovën dhe kombin shqiptar. Veprimtaria u zhvillua në mjediset e Hotel “Diamond”, pronë e biznesmenit të njohur Kosovar, Behgjet Pacolli. Pasi foli për kontributin e Ritës në diasporën shqiptare të Amerikës, Petriti i dorëzoi asaj Çertifikatën e “ Mirënjohjes”me këtë motivacion:”Për veprimtarinë e spikatur patriotike në Kosovë e jashtë Atdheut, për humanizmin, sensibilizimin dhe mbështetjen e dhënë gjatë luftës për liri e pavarësi të Kosovës, si dhe për punën e saj krijuese në fushën e letërsisë, në një varg veprash që shquhen për prurje të reja si në përmbajtje edhe në formë.” Duke marë çertfikatën, Rita Saliu falenderoi për vlerësimin e bërë dhe theksoi se ajo nuk do lodhet kurrë për çështjen e Kosovës, për lirinë e të cilës sakrifikoi populli i Kosovës, për të cilën dhanë jetën shumë bij e bija, duke e paguar me gjak lirinë e fituar. Pas ceremonisë ata shkuan te varri i Presidentit Ibrahim Rugova dhe vendosën një kurorë me lule në emër të Shoqërisë Atdhetare “Besa –besë”.

Po kush është Rita Saliu? Shumë shqiptarë e njohin atë, por për ata që nuk e njohin, po themi shkurt disa fjalë. Ajo është vajzë nga Prizreni që e lidhi jetën me intelektualin Adem Saliu me origjinë nga Dibra e madhe. Një shtëpi e tyre ndodhet në Prishtinë dhe një në Amerikë. Rita ka qënë e përkushtuar për çështjen kombëtare qysh kur ishte në Kosovë. Shpirti i saj patriotik dhe human, spikati edhe edhe më shumë gjatë luftës së Kosovës e më pas. Ajo dhe bashkëshorti i saj , Ademi, strehuan në shtëpinë e tyre familje kosovare. Pritja që ata i kanë bërë vëllezërve e motrave të tyre në aeroportin e Bostonit, është filmuar dhe trasmetuar nga një kanal televiziv amerikan. Po kështu në ditët e pas luftës, burrë e grua ndihmuan për t’u mjekuar në spitalet amerikane fëmijë kosovarë që kishin pësuar djegie nga hordhitë sërbe. Shumë shqiptarë nga Shqipëria e Kosova e kanë dëgjuar zërin e Ritës në veprimtari të ndryshme që organizohen në Boston. Është shpirti i saj patriotik që i vlon në gji dhe e nxit për të punuar pa rreshtur për vëllezrit e motrat e saj nga Kosova por edhe nga Shqipëria.. Për kontributin e dhënë, ajo është vlerësuar nga presidenti Bamir Topi me Urdhërin “Nënë Tereza”.

VEPRIMTARI ME RASTIN E DEKORIMIT (PAS VDEKJES), TË VEPRIMTARIT TË SHQUAR SHQIPTARO-AMERIKAN, GURI STEFANI

May 9, 2022 by s p

Amaneti i Gurit:” Kur të vdes më mbuloni me flamurin shqiptar dhe atë amerikan”.

Fuat Memelli-Boston

Nën kujdesin e kryetarit aktual të Shoqatës “Besa-besë”, Petrit Alibej, në Qendrën Ditore të pensionistëve “Vatra” në Boston, u zhvillua ceremonia e dorëzimit të dekoratës së presidentit Ilir Meta, dhënë veprimtarit të shquar, ish kryetarit të Shoqatës “Besa-besë” dhe anëtarit të Federatës “Vatra”, Guri Stefani. Petriti ishte interesuar deri në detaje që kjo veprimtari të dilte sa më bukur. Në fillim u ekzekutuan himni amerikan dhe ai shqiptar. Pastaj e mori fjalën Petriti i cili bëri një sintezë të jetës dhe veprës së Guri Stefanit. “Shpirti patriotik i Gurit ishte rrënjosur qysh në rininë e hershme. Pasi u diplomua për aritekt, për 28 vjet punoi në Durrës ku la plot gjurmë të punës së tij. Në vitin 1992 vjen në Amerikë ku u shqua si veprimtar i palodhur i komunitetit shqiptar të Bostonit. Nuk kishte veprimtari ku të mos merte pjesë aktive. Prej disa vjetësh ishte zgjedhur kryetar i Shoqatës “Besa-besë”. Gjithashtu ishte edhe anëtar i Federatës “Vatra”. Në cdo ngjarje të rëndësishme recitonte si një aktor poezinë e famëshme të Nolit për flamurin”. Në fund të fjalës së tij Petriti përmendi amanetin e Gurit para se të ndrronte jetë:” Kur të vdes më mbuloni me flamurin shqiptar dhe atë amerikan. Dhe ashtu u bë”.

Mitropolit Ilia Ketri, një mik tjetër i Gurit, ndër të tjera theksoi:” Guri Stefani ishte një patriot i shquar si në Shhhqipëri edhe në Amerikë. Ai ishte i brumosur me dashri për këto dy vende dhe kishte një besim të vecantë te Zoti. U njoha me të në kishën shqiptare “Shën Trinia”, ku ai shquhej jo vetëm si besimtar i devotshëm, por edhe aktiv në veprimtaritë që organizoheshin në kishë. Guri kishte edhe një shpirt artisti, që dukej në krijimtarinë e tij letrare në prozë e poezi, të cilat m’i kishte dhuruar edhe mua”. Miq e shokë të tij si Sterjo Shkodrani, Ylber Mukaj, Marjana Glozheni dhe Arjan Papa , folën për vlerat njerëzore të Gurit. Pastaj Petriti lexoi motivacionin e presidentit Ilir Meta për dekorimin e Gurit me titullin” Kalorës i Urdhërit të Skënderbeut”(pas vdekjes) me motivacionin:”Në shenjë vlerësimi dhe mirënjohje ndaj kontributit të spikatur në forcimin e lidhjeve historike shqiptaro-amerikane, si dhe për lartësimin e imazhit të popullit shqiptar dhe të vlerave tona kombëtare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës”.

Në mungesë për arësye madhore të djalit dhe vajzës së Gurit, dekorata iu dorëzua shokut të tij të ngushtë, Arjan Papa. Në fund të pranishmit bënë një fotografi. Emri i Gurit do mbetet i pa harruar për të gjithë ata që e njohën.

NJËQIND VJET HISTORI

November 11, 2021 by s p

– Ditë e shënuar për kishën shqiptare ortodokse “Shën Trinia” në Boston-

Nga Fuat Memelli

Prej disa ditësh bordi i kishës kishte filluar përgatitjet për festimin e kësaj ngjarje të shënuar në historinë e saj: përkujtimin e 100 vjetorit të kishës Shën Trinia. Siç dihet në Boston sot ka dy kisha shqiptare, ajo e Shën Gjergjit ose kisha e Nolit siç quhet ndryshe dhe Kisha e Shën Trinisë. (Ishin tre por njëra prej tyre u dogj para disa vjetësh.) Shumica e besimtarëve të saj, janë nga qarku i Korçës, pasi ky komunitet ka qënë ndër të parët që erdhi në Amerikë, por sigurisht që ka besimtarë ortodoksë edhe nga rrethe të tjera. Para se të ndalemi te veprimtaria që u organizua me këtë rast, le t’i hedhim një sy rrugës 100 vjeçare të kësaj kishe.
VËSHTRIM I SHKURTËR HISTORIK
Mitropolit Ilia Ketri, me origjina nga Sinica e Devollit, që është lindur e rritur në Amerikë e që e flet bukur gjuhën shqipe, na jep disa të dhëna për rrugën e kësaj kishe. Dekada e dytë e shekullit të njëzetë, ishte tepër problematike për kishën shqiptare në Amerikë. Mosmarrëveshje midis krerëve qofshin këta klerikë apo laikë, shqetësime sociale, vështirësi ekonomike, paqendrueshmëri politike në Shqipëri dhe varfëria e përgjithshme e komunitetit të emigrantëve, krijoi një gjendje krize kishtare. Këto rrethana e çuan kishën drejt një situate antikanonike, domethënë jo në bazë të kanuneve të Sinodheve dhe Etërve të shenjtë. Pikërisht në këtë periudhë, prifti shqiptar, i përndershmi At Nikola Kristofori, nga Katundi i Kolonjës, dorëzuar në 1917 nga kisha ruse në New York, mblodhi shumë besimtarë nga fshatrat e Vakëfeve të Korçës dhe hapën kishën “Shën Trinia” në South Boston. Forca e madhe e besimit të këtyre njerëzve, përforcoi stabilizimin e kishës.Një eveniment i rëndësishëm në historinë e kësaj kishe, ishte lidhja me Kishën Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë. Në vitin 1938, famullia e “Shën Trinisë” kërkoi emërimin e të përndershmit Saqelar At Anastas Sotiri nga Fortlumturia e tij Imzot Kristofor Kissi, Kryepeshkop i Tiranës dhe gjithë Shqipërisë. Me bekimin e tij, At Anastas emigroi në Boston dhe shërbeu në këtë kishë deri në vitin 1951. Në të njëjtin vit anëtarët e kishës pranuan si episkop Hirësinë e tij Imzot Mark Lipa me prejardhe nga Korça, i emëruar nga Patriarkana Ekumenike e Konstandinopojës. Shërbimi i tij deri në 1982 kur ndrroi jetë, dha një shkëlqim shpirtëror, përparim shoqëror dhe organizim shumë të mirë. Jeta fetare u kurorëzua me dashuri, harmoni dhe bashkëpunim. Po në vitin 1982, u emërua veqil episkop ( zëvëndës peshkop) At Ilia Ketri. Në vitin 2002, ai u dorëzua Peshkop i shqiptarëve të Amerikës, ndërsa në vitin 2019, mori titullin Mitropolit nga Patriakana e Stambollit.
MBRESA NGA FESTA
Të shtunën që kaloi, Qendra Kulturore për Pensionistë “Vatra” , me pronarë Agron Gjerasin dhe bashkëshorten e tij, Edlirën, ishte mbushur nga 100 besimtarë të moshave të ndryshme. Kërkesa për pjesëmarje ishte edhe më e madhe, por për arsye të situatës së Covid-19, kaq u lejuan për të respektuar masat e sigurisë. Të gjithë pjesëmarrësit ishin të vaksinuar. Qendra ishte zbukuruar si për ditë feste. Organizatorët e kishës “Shën Trinia” si Brunilda Shosho, Jonela e Endri Dhami, Gjergji e Ksenia Dako, Mandila Andrea, Elena e Tomi Kero, atë ditë kishin shkuar para të gjithëve për të përgatitur e zbukuruar ambientin, si dhe për të shtruar tavolinat. Takimin përkujtimor e hapi Jonela Dhami, presidente e këshillit të kishës. Duke vlerësuar punën e madhe të paraardhësve ajo theksoi:” Ata besimtarë nuk kishin atëherë GPS, për t’u treguar si të shkonin në kishë, por shkonin aty vazhdimisht dhe mësonin fjalën e Perëndisë. Sot kanë ndryshuar kushtet dhe ne kemi mundësi shumë më të mëdha.” Më pas ajo vijoi:” Mes jush shoh sot shumë fytyra të reja. Këto fytyra do të vazhdojnë traditën e bukur të kësaj kishe dhe do t’ja përcjellin niprave e mbesave.” Më pas foli prifti në detyrë i kësaj kishe, At Paul Zuniga, i cili prej një viti shërben në këtë kishë. Midis të tjerash ai theksoi se Kisha “Shën Trinia” e themeluar në vitin 1921 nga emigrantë shqiptarë të zonës së Korçës, me qendër në Bostonin e jugut, ka një histori të pasur që i ka rrënjët në pasurinë shpirtërore dhe kulturore, tradita të cilat ne duhet t’i ruajmë në të ardhmen. Për kontributin 26 vjeçar në kishën “Shën Trinia” si besimtar i devotshëm, si psalt dhe së fundmi si epitrop i kësaj kishe, Aleko Dhimës iu dorëzua një dhuratë mirënjohje në emër të kishës nga sekretarja e kësaj kishe, Elena Kero. Një përshëndetje të veçantë përcolli edhe Mitropoliti Ilia Ketri, i cili ka shërbyer në këtë kishë qysh në moshë fare të re. Pasi bëri një përmbledhje të rrugëtimit të kësaj kishe gjatë 100 viteve, ai theksoi vizionin e tij për të ardhmen, ku ndër të tjera theksoi : ”Njeriu sot kërkon stabilitet, komunitet, mardhënie me Perëndinë, të dashurojë e të dashurohet. Të ndjejë që vlerësohet nga tjetri me respekt dhe meritë personale. Këto i gjen në besimin tek Zoti, duke i shërbyer atij me shpresë dhe dashuri. Vizioni im është që kisha të mbushet me besimtarë çdo të djelë. Prindërit dhe të moshuarit, fëmijët me mësimet fetare, kori me meloditë e tij të bukura, të gjithë antarët duhet të japin kontributin e tyre me gëzim e dashuri.”Në fund të fjalës së tij Hirësi Ilia i dorëzoi Qendrës Kulturore të Pensionistëve “Vatra”, një fotografi të madhe të Faik Konicës.Më pas u shtrua një darkë ku pjesëmarrësit uruan njëri-tjetrin dhe bënë foto të shumta. Atmosfera u bë edhe më e bukur nga këngëtarët Brunilda Sota dhe Rik Hoxha. Shumë besimtarë kënduan e kërcyen. Ishte një gëzim që u kishte munguar për arsye të kovitit. Me një foto kolektive si dhe me këngë patriotike e korçare, u mbyll ngjarja e shënuar e 100 vjetorit të kishës shqiptare Shën Trinia në Boston, e cila është një vatër e ngrohtë shpitrërore e besimtarëve orthodoksë. Siç ka thënë Volteri “Nëse Perëndia nuk do ekzistonte, do ishte e nevojshme ta shpiknim”.